Geld & Recht
alle pijlers
Zakelijk of gewoon verstandig (mbt huis kopen)
maandag 30 maart 2009 om 23:14
maandag 30 maart 2009 om 23:15
Ik heb ooit ongeveer dezelfde 'discussie' gehad met mijn huidige man.
Ik kon op mijn salaris geen huis betalen, hij wel. We wilden een huis kopen, maar hij is vrij beschermd opgevoed door zijn ouders als het op geld aankomt.
In eerste instantie ging ik akkoord met het kopen van een huis op zijn naam, maar naarmate de tijd vorderde, merkte ik dat het niet goed voelde. Ik wilde gewoon niet als huurder in zijn huis wonen. Daar kwam bij, als we uit elkaar zouden gaan, en hij verkoopt het huis met overwaarde, wie krijgt dat geld dan?
Zij reactie was 'ja, maar jij hebt dan toch in het huis mogen wonen, en ik draag de financiele risico's, dus waarom moet jij dan meedelen in de evt overwaarde'.
We hebben hier de grootste ruzies over gehad, maar uiteindelijk zag hij gelukkig in, dat als je iets samen wilt doen, je er ook samen voor moet gaan.
Hij zegt dat het niets met vetrouwen te maken heeft, naar mijn mening heeft het alles met vetrouwen te maken.
Je houdt van elkaar, en daar is wat mij betreft geen plaats voor wantrouwen of problemen uit het verleden.
Ik heb gelukkig vastgehouden aan mijn pricipes. Als je samen met mij wilt zijn, moet je er 100% voor gaan, anders niet. Klinkt hard, maar ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd.
Heel veel succes, ik weet hoe moeilijk dit is.
Ik kon op mijn salaris geen huis betalen, hij wel. We wilden een huis kopen, maar hij is vrij beschermd opgevoed door zijn ouders als het op geld aankomt.
In eerste instantie ging ik akkoord met het kopen van een huis op zijn naam, maar naarmate de tijd vorderde, merkte ik dat het niet goed voelde. Ik wilde gewoon niet als huurder in zijn huis wonen. Daar kwam bij, als we uit elkaar zouden gaan, en hij verkoopt het huis met overwaarde, wie krijgt dat geld dan?
Zij reactie was 'ja, maar jij hebt dan toch in het huis mogen wonen, en ik draag de financiele risico's, dus waarom moet jij dan meedelen in de evt overwaarde'.
We hebben hier de grootste ruzies over gehad, maar uiteindelijk zag hij gelukkig in, dat als je iets samen wilt doen, je er ook samen voor moet gaan.
Hij zegt dat het niets met vetrouwen te maken heeft, naar mijn mening heeft het alles met vetrouwen te maken.
Je houdt van elkaar, en daar is wat mij betreft geen plaats voor wantrouwen of problemen uit het verleden.
Ik heb gelukkig vastgehouden aan mijn pricipes. Als je samen met mij wilt zijn, moet je er 100% voor gaan, anders niet. Klinkt hard, maar ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd.
Heel veel succes, ik weet hoe moeilijk dit is.
maandag 30 maart 2009 om 23:20
quote:me9 schreef op 30 maart 2009 @ 23:06:
Mochten we nou enorm gelukkig worden in zijn huis samen, dan is t geen probleem, ik betaal niet mee aan de hypotheek, maar wel aan de rest en spaar voor ons geld (wat we dan delen mocht het misgaan tussen ons of waar we gewoon lekker van op vakantie gaan etc), zodat we niet ook nog financiele ellende overhouden.
Dus jij spaart ook voor hem? En hij lost het huis af? Als het zo moet zou ik alleen voor mezelf sparen.
Als het fout gaat heeft hij én het huis en de helft van je spaargeld.
Misschien is een bezoek aan de bonafide financieel adviseur wel een fijn plan.
Mochten we nou enorm gelukkig worden in zijn huis samen, dan is t geen probleem, ik betaal niet mee aan de hypotheek, maar wel aan de rest en spaar voor ons geld (wat we dan delen mocht het misgaan tussen ons of waar we gewoon lekker van op vakantie gaan etc), zodat we niet ook nog financiele ellende overhouden.
Dus jij spaart ook voor hem? En hij lost het huis af? Als het zo moet zou ik alleen voor mezelf sparen.
Als het fout gaat heeft hij én het huis en de helft van je spaargeld.
Misschien is een bezoek aan de bonafide financieel adviseur wel een fijn plan.
maandag 30 maart 2009 om 23:20
Ik zou het ook niet pikken en niet gaan samenwonen tot die tijd.
In een samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap of bij trouwen op huwelijkse voorwaarden kan je alles vast laten leggen. Dat hij dat in zijn vorige relatie niet gedaan heeft, is vooral erg jammer voor hem. Daar hoef jij nu niet voor te boeten.
Ik vind het én niet zakelijk én niet verstandig. Zakelijk kan je het namelijk prima anders oplossen. Verstandig zou zijn als jullie een financieel gelijkwaardige relatie kunnen aangaan.
In een samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap of bij trouwen op huwelijkse voorwaarden kan je alles vast laten leggen. Dat hij dat in zijn vorige relatie niet gedaan heeft, is vooral erg jammer voor hem. Daar hoef jij nu niet voor te boeten.
Ik vind het én niet zakelijk én niet verstandig. Zakelijk kan je het namelijk prima anders oplossen. Verstandig zou zijn als jullie een financieel gelijkwaardige relatie kunnen aangaan.
maandag 30 maart 2009 om 23:28
Even nog een kleine aanvulling:
Voordat we getrouwd waren, hebben we alles vast laten leggen in een samenlevingscontract bij de notaris. Op zijn advies hebben we bv ook vast laten leggen wat ieder aan de inboedel betaalde, en wat er met de evt overwaarde van het huis zou gebeuren als we uit elkaar zouden gaan.
Na het gesprek van de notaris draaide hij een beetje bij, ook de notaris vond het zakelijk onverstandig om als een soort huurder in het huis van je partner te gaan wonen.
Voordat we getrouwd waren, hebben we alles vast laten leggen in een samenlevingscontract bij de notaris. Op zijn advies hebben we bv ook vast laten leggen wat ieder aan de inboedel betaalde, en wat er met de evt overwaarde van het huis zou gebeuren als we uit elkaar zouden gaan.
Na het gesprek van de notaris draaide hij een beetje bij, ook de notaris vond het zakelijk onverstandig om als een soort huurder in het huis van je partner te gaan wonen.
maandag 30 maart 2009 om 23:41
Zakelijk is niets mis mee. Dat is juist verstandig!
Er leiden alleen meer zakelijke wegen naar Rome dan dat jouw vriend voorstelt. Wegen waarbij jij niet de dupe bent van zijn verleden, want dat is gewoon gemeen, irreëel en allesbehalve zakelijk.
Een gesprek met een financieel adviseur kan uitkomst bieden.
Er leiden alleen meer zakelijke wegen naar Rome dan dat jouw vriend voorstelt. Wegen waarbij jij niet de dupe bent van zijn verleden, want dat is gewoon gemeen, irreëel en allesbehalve zakelijk.
Een gesprek met een financieel adviseur kan uitkomst bieden.
dinsdag 31 maart 2009 om 01:29
Herken veel in je verhaal, ook het verdriet.
Mijn man wilde ook graag dingen vastleggen, vooral wat van hem is. Wij zijn na 9 jaar relatie getrouwd (was dus niet meer in the heat of the moment zeg maar) op huwelijkse voorwaarden.
Hij wilde het vermogen dat hij had verzameld voor het huwelijk niet met mij delen, zijn spaargeld wel. Hij had zoveel spaargeld omdat ik ook al jaren bijdroeg natuurlijk. Hij houdt nu een bedrag (meer dan 200K) buiten het huwelijk. Ik was het er niet helemaal mee eens maar aan mijn minimale voorwaarden voor de huwelijkse voorwaarden was voldaan.
Wij hebben het af en toe over kind(eren) en voor mij geldt (en dat weet ie al een paar jaar) zodra er een kind komt dan breken we de voorwaarden open en zijn we gemeendschappelijk. Hij ging akkoord. Wij gaan binnenkort voor een koter en ik weet zeker dat we dan weer naar de notaris gaan. Wel zonde van de notariele kosten maar ja, mijn man moet altijd erg lang wennen aan nieuwe situaties. Hij heeft liever de kosten dan de 'druk'.
Die 'druk' voelt hij, en ik neem zijn gevoelens serieus maar ik kom ook voor mezelf op. Dat kan heel goed samengaan.
Mijn man wilde ook graag dingen vastleggen, vooral wat van hem is. Wij zijn na 9 jaar relatie getrouwd (was dus niet meer in the heat of the moment zeg maar) op huwelijkse voorwaarden.
Hij wilde het vermogen dat hij had verzameld voor het huwelijk niet met mij delen, zijn spaargeld wel. Hij had zoveel spaargeld omdat ik ook al jaren bijdroeg natuurlijk. Hij houdt nu een bedrag (meer dan 200K) buiten het huwelijk. Ik was het er niet helemaal mee eens maar aan mijn minimale voorwaarden voor de huwelijkse voorwaarden was voldaan.
Wij hebben het af en toe over kind(eren) en voor mij geldt (en dat weet ie al een paar jaar) zodra er een kind komt dan breken we de voorwaarden open en zijn we gemeendschappelijk. Hij ging akkoord. Wij gaan binnenkort voor een koter en ik weet zeker dat we dan weer naar de notaris gaan. Wel zonde van de notariele kosten maar ja, mijn man moet altijd erg lang wennen aan nieuwe situaties. Hij heeft liever de kosten dan de 'druk'.
Die 'druk' voelt hij, en ik neem zijn gevoelens serieus maar ik kom ook voor mezelf op. Dat kan heel goed samengaan.
dinsdag 31 maart 2009 om 07:00
Ik zou mijn huis ook niet op 'n partners naam willen, omdat het te vaak mis gaat en dan raak je je huis kwijt. Dus ik begrijp zijn kant ook wel, maar de jouwe ook, want als ik jou was zou ik ook liefst investeren in 'n eigen huis op eigen naam. Misschien beiden toch je eigen huis aanhouden en latten?
dinsdag 31 maart 2009 om 07:34
Als hij uitsluitend een aflossingsvrije hypotheek gehad heeft tot nu toe, zou je kunnen zeggen dat hij tot nu toe ook altijd huurder in zijn eigen huis geweest is. Tenslotte moet hij nog steeds datzelfde bedrag gaan aflossen.
Jullie zouden er ook voor kunnen kiezen om jaarlijks bijvoorbeeld 5% van de hypotheek af te lossen: dus sámen het hele jaar door de rente (zeg maar de huur) betalen en het hele jaar door die 5% of wat dan ook sparen die je gaat aflossen op de hypotheek. En dan dus wel het huis op beider namen zetten.
Als het echt een puur aflossingsvrije hypotheek is geweest vind ik die vergelijking met alsof hij in een huurhuis gezeten heeft tot nu toe niet echt veel afwijkend namelijk. En dan ben je vrij eerlijk bezig. Overigens mag je normaal gesproken van je bank maximaal 10% van je oorspronkelijke hypotheek aflossen per jaar (tenzij de hypotheekrente hoger is dan waarvoor je het hebt afgesloten, dan mag je zelfs 100% aflossen!).
Jullie zouden er ook voor kunnen kiezen om jaarlijks bijvoorbeeld 5% van de hypotheek af te lossen: dus sámen het hele jaar door de rente (zeg maar de huur) betalen en het hele jaar door die 5% of wat dan ook sparen die je gaat aflossen op de hypotheek. En dan dus wel het huis op beider namen zetten.
Als het echt een puur aflossingsvrije hypotheek is geweest vind ik die vergelijking met alsof hij in een huurhuis gezeten heeft tot nu toe niet echt veel afwijkend namelijk. En dan ben je vrij eerlijk bezig. Overigens mag je normaal gesproken van je bank maximaal 10% van je oorspronkelijke hypotheek aflossen per jaar (tenzij de hypotheekrente hoger is dan waarvoor je het hebt afgesloten, dan mag je zelfs 100% aflossen!).
dinsdag 31 maart 2009 om 09:26
Pff.. mijn vriend had een zelfde euvel met zijn ex.. Heeft hem ook erg veel geld gekost. Hij had toen geen samenlevingsovereenkomst. Nu hebben we dat wel en we hebben keurig vastgelegd wat de waarde van zijn huis was en afgesproken dat we beiden de extra overwaarde zouden delen, mocht het fout gaan. Net als spaargeld e.d. Daarnaast is al het meubilair van hem en is dat ook vastgelegd in de samenlevingsovereenkomst.
Wel had ik toen een vrijwel onverkoopbaar appartement en ook daarvan hadden we afgesproken dat we evt. verlies zouden delen. want de reden dat ik het verkocht, was dat we gingen samen wonen. En helaas moesten we dik verlies pakken. We hadden daar wel samen voor gespaard.
Misschien ligt alles wat anders, omdat ik kostwinner ben thuis dus ik heb 'makkelijk' praten. Als we uit elkaar zouden gaan, had ik erg gemakkelijk een ander huisje oid kunnen kopen en hij had in zijn eigen huis kunnen blijven wonen.
Al met al hebben we ruim drie jaar in zijn huis gewoond. Ook dit was door hem en zijn ex uitgezocht in een dorp waar ik eigenlijk niet wilde wonen e.d. Het hielp trouwens wel dat alle meubels bij de verdeling naar zijn ex zijn gegaan en we samen nieuwe hadden uitgezocht.... Misschien is dat een optie...
Daardoor heb ik het voor mijn gevoel best lang volgehouden...
En hij durfde al vrij snel (na twee jaar) de stap weer aan om samen wat te kopen en het staat nu ook op beider naam. Mocht het niet goed gaan dan heeft hij toch nog de overwaarde uit zijn oude huis.. want voor mij is daar eigenlijk niets van overgebleven (omdat de waarde na het samenwonen niet veel was gestegen).
Overigens hebben we nu een kindje en een tweede op komst dus de situatie is totaal veranderd...
Het eerste kindje is gekomen toen we in zijn huis woonden.
Wat ik met mijn lange verhaal probeer duidelijk te maken, is dat je misschien even tijdelijk in een huis moet wonen waar je minder zin in hebt.
Waarbij je bijv. meubels e.d. zou kunnen vervangen (met oog op de toekomst kopen).
Je kunt het huis laten taxeren en dan afspreken dat vanaf het moment dat je samenwoont dat de stijging of verlies gedeeld wordt door jullie beiden. Jullie delen dan gewoon samen de kosten voor het huis.
En dat dan op een gegeven moment wel de tijd komt dat hij er toch anders over gaat denken....
Wel had ik toen een vrijwel onverkoopbaar appartement en ook daarvan hadden we afgesproken dat we evt. verlies zouden delen. want de reden dat ik het verkocht, was dat we gingen samen wonen. En helaas moesten we dik verlies pakken. We hadden daar wel samen voor gespaard.
Misschien ligt alles wat anders, omdat ik kostwinner ben thuis dus ik heb 'makkelijk' praten. Als we uit elkaar zouden gaan, had ik erg gemakkelijk een ander huisje oid kunnen kopen en hij had in zijn eigen huis kunnen blijven wonen.
Al met al hebben we ruim drie jaar in zijn huis gewoond. Ook dit was door hem en zijn ex uitgezocht in een dorp waar ik eigenlijk niet wilde wonen e.d. Het hielp trouwens wel dat alle meubels bij de verdeling naar zijn ex zijn gegaan en we samen nieuwe hadden uitgezocht.... Misschien is dat een optie...
Daardoor heb ik het voor mijn gevoel best lang volgehouden...
En hij durfde al vrij snel (na twee jaar) de stap weer aan om samen wat te kopen en het staat nu ook op beider naam. Mocht het niet goed gaan dan heeft hij toch nog de overwaarde uit zijn oude huis.. want voor mij is daar eigenlijk niets van overgebleven (omdat de waarde na het samenwonen niet veel was gestegen).
Overigens hebben we nu een kindje en een tweede op komst dus de situatie is totaal veranderd...
Het eerste kindje is gekomen toen we in zijn huis woonden.
Wat ik met mijn lange verhaal probeer duidelijk te maken, is dat je misschien even tijdelijk in een huis moet wonen waar je minder zin in hebt.
Waarbij je bijv. meubels e.d. zou kunnen vervangen (met oog op de toekomst kopen).
Je kunt het huis laten taxeren en dan afspreken dat vanaf het moment dat je samenwoont dat de stijging of verlies gedeeld wordt door jullie beiden. Jullie delen dan gewoon samen de kosten voor het huis.
En dat dan op een gegeven moment wel de tijd komt dat hij er toch anders over gaat denken....
dinsdag 31 maart 2009 om 10:00
Ik woon al jaren met mijn vriend in 'mijn' huis. Na een hoop ellende met mijn expartner hebben vriend en ik afgesproken dat hij hier komt wonen, maar dat het huis van mij blijft. Wel een hoop dingen officieel laten vast leggen door een notaris, zodat hij bijvoorbeeld hier kan blijven wonen als mij wat overkomt. Ook hebben we een dochter. Op papier is alles goed geregeld.
Hij heeft een hele stap genomen door toentertijd zijn huurwoning op te geven, dat besef ik me heel goed.
Het op beide namen laten zetten van deze woning was geen optie, dat had klauwen met geld gekost.
Een nieuwe woning kopen was/is onzin: we hebben een prachtig huis, met alle ruimte!
Hij heeft een hele stap genomen door toentertijd zijn huurwoning op te geven, dat besef ik me heel goed.
Het op beide namen laten zetten van deze woning was geen optie, dat had klauwen met geld gekost.
Een nieuwe woning kopen was/is onzin: we hebben een prachtig huis, met alle ruimte!
dinsdag 31 maart 2009 om 10:05
heb alleen het bovenste gelezen..... maar je kan hier heeeeeel makkelijk uit komen!!!! heeeeel makkelijk! Als hij het maar op 1 naam wil zetten... waarom dan niet op jou naam!!!!!
ik zou dat voor stellen aan hem... als jullie een nieuw huis kopen... zet het dan op jou naam, kijken hoe hij reageert!@
ik zou dat voor stellen aan hem... als jullie een nieuw huis kopen... zet het dan op jou naam, kijken hoe hij reageert!@
dinsdag 31 maart 2009 om 15:06
Me9, ook een aflossingsvrije hypotheek moet afbetaald worden hoor....
Aflossingsvrij wil zeggen dat hij NU geen aflossing betaalt, alleen rente dus, maar aan het eind van de looptijd wil de bank wel geld zien.
Dan kun je drie dingen doen: het huis aflossen met geld dat je zelf bij elkaar gespaard hebt, het huis verkopen en hopen dat het evenveel opbrengt als het gekost heeft, of een nieuwe hypotheek en weer doorgaan met rente betalen. Maar in het laatste geval is die rente véél hoger, omdat je geen hypotheekrenteaftrek meer hebt.
Dus neem dat wel even mee in je beslissing.
Als jullie besluiten de evt overwaarde te delen als je uit elkaar gaat, moet je dat goed laten vastleggen bij de notaris. Sowieso eigenlijk: wat je ook doet, laat je uitgebreid voorlichten bij de hypotheekadviseur en bij een notaris, en beknibbel daar niet op.
Aflossingsvrij wil zeggen dat hij NU geen aflossing betaalt, alleen rente dus, maar aan het eind van de looptijd wil de bank wel geld zien.
Dan kun je drie dingen doen: het huis aflossen met geld dat je zelf bij elkaar gespaard hebt, het huis verkopen en hopen dat het evenveel opbrengt als het gekost heeft, of een nieuwe hypotheek en weer doorgaan met rente betalen. Maar in het laatste geval is die rente véél hoger, omdat je geen hypotheekrenteaftrek meer hebt.
Dus neem dat wel even mee in je beslissing.
Als jullie besluiten de evt overwaarde te delen als je uit elkaar gaat, moet je dat goed laten vastleggen bij de notaris. Sowieso eigenlijk: wat je ook doet, laat je uitgebreid voorlichten bij de hypotheekadviseur en bij een notaris, en beknibbel daar niet op.
dinsdag 31 maart 2009 om 15:07
Hij ontvangt idd overwaarde als die er is en houdt een restschuld als het huis minder waaard wordt. omdat een hypotheek doorgaans jaren loopt is de kans op overwaarde groter, alleen al door inflatie.
Op zich is het best een eerlijke constructie als het huis op zijn naam blijft, je het laat taxeren op het moment dat je bij m intrekt en in een samenlevingscontract laat vastleggen dat de dan opgebouwde overwaarde van hem is, en alles wat er meer is bij verkoop gedeeld wordt. Omdat je alleen rente betaalt en geen aflossing, staat dat gelijk aan het "weggooien van huurgeld" want ook betaalde rente zie je nooit terug. Dus op zich is het niet oneerlijk als jullie idd samen sparen en samen rente betalen. Als je vastlegt dat je de overwaarde deelt, kun je immers ook het spaargeld delen, want dan bouw jij ook op in het huis, ookal staat t officieel op zijn naam.
Dus gewoon ff trippie naar de notaris en goed laten vastleggen. en als jij verwacht niet in staat te zijn op te kopen bij een relatiebreuk, zorg dan ook dat je ingeschreven blijft bij de woningbouw, zodat je ook snel "aan de beurt"bent als je weg wilt/moet.
Op zich is het best een eerlijke constructie als het huis op zijn naam blijft, je het laat taxeren op het moment dat je bij m intrekt en in een samenlevingscontract laat vastleggen dat de dan opgebouwde overwaarde van hem is, en alles wat er meer is bij verkoop gedeeld wordt. Omdat je alleen rente betaalt en geen aflossing, staat dat gelijk aan het "weggooien van huurgeld" want ook betaalde rente zie je nooit terug. Dus op zich is het niet oneerlijk als jullie idd samen sparen en samen rente betalen. Als je vastlegt dat je de overwaarde deelt, kun je immers ook het spaargeld delen, want dan bouw jij ook op in het huis, ookal staat t officieel op zijn naam.
Dus gewoon ff trippie naar de notaris en goed laten vastleggen. en als jij verwacht niet in staat te zijn op te kopen bij een relatiebreuk, zorg dan ook dat je ingeschreven blijft bij de woningbouw, zodat je ook snel "aan de beurt"bent als je weg wilt/moet.
dinsdag 31 maart 2009 om 19:13
@me9
Nog een wat algemener advies...
Ik lees een beetje dat je (nog) niet heel veel verstand hebt van hypotheken en dergelijke. Maar het is wel belangrijk als je alles goed begrijpt, wat de beslissing ook mag worden. Vraag desnoods een keer een vrijblijvend (financieel) advies ergens aan en laat je alles (hypotheekvormen, spaarmogelijkheden, aansprakelijkheid, enzovoorts) helemaal uitleggen. Net zo lang tot je het snapt.
Suc6
Nog een wat algemener advies...
Ik lees een beetje dat je (nog) niet heel veel verstand hebt van hypotheken en dergelijke. Maar het is wel belangrijk als je alles goed begrijpt, wat de beslissing ook mag worden. Vraag desnoods een keer een vrijblijvend (financieel) advies ergens aan en laat je alles (hypotheekvormen, spaarmogelijkheden, aansprakelijkheid, enzovoorts) helemaal uitleggen. Net zo lang tot je het snapt.
Suc6
