Gezondheid
alle pijlers
Acute hernia; wat te doen nu?
dinsdag 30 juni 2009 om 20:04
Ik lig hier nu te creperen op de bank vd pijn. Kan niet liggen, zitten, staan of lopen. Vorig jaar is bij mij officieel vastgesteld dat ik een hernia heb. Ik heb toen een week plat gelegen, zware medicijnen gehad, fysiotherapie en osteopathie. Het ging naderhand af en aan. Maar nu vanavond schoot het er ineens in. Woon alleen, samen met mn 4-jarig kindje die inmiddels in bed ligt. Ik kan niemand bellen om me te helpen. Iemand ervaring wat hier mee te doen? Heb 2 paracetamolletjes geslikt en lig op de bank. Help! Kan echt niets meer! Alvast bedankt voor tips.
dinsdag 30 juni 2009 om 20:08
Als het echt een hernia is, dan gaan twee paracetamolletjes echt niet helpen, ben ik bang. Ik denk dat je het beste de dienstdoende huisarts op kunt bellen om de situatie uit te leggen. Geef aan dat je alleen bent met een 4-jarig kind en dat je die op dit moment niet kunt verzorgen omdat jij je niet meer kunt bewegen. De dokter zal je een huisbezoek moeten brengen en je van medicijnen moeten voorzien.
dinsdag 30 juni 2009 om 20:11
Kun je trouwens wel oppas voor je kind regelen als het nood geeft? Als je zwaardere medicijnen krijgt, dan lijkt het mij niet verstandig om die te slikken terwijl je alleen met je kind in huis verblijft (je kunt er bijvoorbeeld erg beroerd van worden, of heel slaperig... kortom, het kan zijn dat je de zorg voor je kind met medicijnen minder goed aan kunt. Het is dus belangrijk dat je in elk geval een plan achter de hand hebt "voor het geval dat")
dinsdag 30 juni 2009 om 20:22
Tja, zoals ik het hier terug lees, zijn het vrij heftige oplossingen. Heb eigenlijk altijd rugpijn, maar om nu de huisarts te bellen... Weet niet of het echt zo serieus is? Kan dan weliswaar momenteel niet lopen en heb geen back up plan, dus zit echt even helemaal vast. De medicijnen van vorig jaar hadden erge bijwerkingen, zoals braken. Die lichamelijke druk kon ik niet verdragen op mn rug, dus medicatie gestopt. Bah! Baal enorm.
dinsdag 30 juni 2009 om 20:42
@Yulia
Ik weet helaas precies wat je bedoelt (ik ga zelf morgen het gips in vanwege al een jaar aanhoudende rugklachten, vergelijkbaar met een hernia zowel qua klachten en pijn).
Maar echt, bel toch die dokter maar even en laat hem komen kijken. Als je straks uitvalsverschijnselen krijgt omdat je er niets mee doet, dan ben je nog verder van huis.
Heb je de vorige keer toevallig Morfine gekregen? Er is een pil die de braakneigingen bij Morfine onderdrukt. Daar zou je eventueel om kunnen vragen als je een dergelijk recept voorgeschreven krijgt.
Ik weet helaas precies wat je bedoelt (ik ga zelf morgen het gips in vanwege al een jaar aanhoudende rugklachten, vergelijkbaar met een hernia zowel qua klachten en pijn).
Maar echt, bel toch die dokter maar even en laat hem komen kijken. Als je straks uitvalsverschijnselen krijgt omdat je er niets mee doet, dan ben je nog verder van huis.
Heb je de vorige keer toevallig Morfine gekregen? Er is een pil die de braakneigingen bij Morfine onderdrukt. Daar zou je eventueel om kunnen vragen als je een dergelijk recept voorgeschreven krijgt.
dinsdag 30 juni 2009 om 20:58
dinsdag 30 juni 2009 om 21:04
quote:nummerzoveel schreef op 30 juni 2009 @ 20:08:
De dokter zal je een huisbezoek moeten brengen en je van medicijnen moeten voorzien.
De dokter MOET niets.
De dokter kan wel uitvragen wat er precies aan de hand is en op basis daarvan beslissen of een huisbezoek wel of niet nodig is.
quote:nummerzoveel schreef op 30 juni 2009 @ 20:46:
Heb net nog even voor je gegoogled, je zou kunnen vragen om een "maagbeschermer", dat zou de bijwerkingen moeten verminderen.
Wat dacht je van gewoon overleggen in plaats van zelf met behulp van google doktertje te gaan spelen.
Yulia, als je zoveel pijn hebt bel dan met de huisartsenpost. Ze kunnen je allicht wat sterkers geven dan paracetamol. Het is wel handig als je weet met welk middel je eerder zulke slechte ervaringen had.
Als je geen uitvalsverschijnselen hebt kan een arts op dit moment ook niet veel meer doen dan goede pijnstilling geven, maar zij zijn wel degenen die kunnen bepalen of je pijnstillers kunt krijgen of dat er een arts naar je moet kijken.
De dokter zal je een huisbezoek moeten brengen en je van medicijnen moeten voorzien.
De dokter MOET niets.
De dokter kan wel uitvragen wat er precies aan de hand is en op basis daarvan beslissen of een huisbezoek wel of niet nodig is.
quote:nummerzoveel schreef op 30 juni 2009 @ 20:46:
Heb net nog even voor je gegoogled, je zou kunnen vragen om een "maagbeschermer", dat zou de bijwerkingen moeten verminderen.
Wat dacht je van gewoon overleggen in plaats van zelf met behulp van google doktertje te gaan spelen.
Yulia, als je zoveel pijn hebt bel dan met de huisartsenpost. Ze kunnen je allicht wat sterkers geven dan paracetamol. Het is wel handig als je weet met welk middel je eerder zulke slechte ervaringen had.
Als je geen uitvalsverschijnselen hebt kan een arts op dit moment ook niet veel meer doen dan goede pijnstilling geven, maar zij zijn wel degenen die kunnen bepalen of je pijnstillers kunt krijgen of dat er een arts naar je moet kijken.
dinsdag 30 juni 2009 om 21:13
@Ika
Doe eens even normaal. Ik adviseer haar om de dokter te bellen en langs te laten komen. Als TO geen kant op kan en alleen is huis is met de zorg voor een klein kind, dan MOET de dokter wel degelijk komen, want dan is er namelijk sprake van een onverantwoorde situatie.
En ik wijs haar er op dat er mogelijk medicijnen zijn die de bijwerkingen zouden kunnen verminderen waar ze de dokter om zou kunnen vragen. De reden dat ik dit even nagezocht heb, is omdat ik die mogelijkheid zelf nooit aangeboden heb gekregen van mijn huisarts. Mijn huisarts vertelde me namelijk dat de bijwerkingen normaal waren, en er helaas gewoon bijhoorden. Uiteindelijk vertelde mijn chirurg dat het in ziekenhuizen heel gebruikelijk is om dergelijke medicijnen in combinatie voor te schrijven, maar dat huisartsen hier niet altijd goed van op de hoogte zijn. Toch lullig, als je weken lang doodziek bent geweest en later hoort dat er een heel eenvoudige oplossing voor is...
Doe eens even normaal. Ik adviseer haar om de dokter te bellen en langs te laten komen. Als TO geen kant op kan en alleen is huis is met de zorg voor een klein kind, dan MOET de dokter wel degelijk komen, want dan is er namelijk sprake van een onverantwoorde situatie.
En ik wijs haar er op dat er mogelijk medicijnen zijn die de bijwerkingen zouden kunnen verminderen waar ze de dokter om zou kunnen vragen. De reden dat ik dit even nagezocht heb, is omdat ik die mogelijkheid zelf nooit aangeboden heb gekregen van mijn huisarts. Mijn huisarts vertelde me namelijk dat de bijwerkingen normaal waren, en er helaas gewoon bijhoorden. Uiteindelijk vertelde mijn chirurg dat het in ziekenhuizen heel gebruikelijk is om dergelijke medicijnen in combinatie voor te schrijven, maar dat huisartsen hier niet altijd goed van op de hoogte zijn. Toch lullig, als je weken lang doodziek bent geweest en later hoort dat er een heel eenvoudige oplossing voor is...
dinsdag 30 juni 2009 om 21:18
quote:Yulia schreef op 30 juni 2009 @ 20:58:
Nummerzoveel, die bij-medicatie heb ik er idd bij gekregen. Maar dat heeft niet het gewenste effect gehad. Ik bleef braken. Vind het nu zo'n gedoe om de dokter te bellen. Ben normaal geen klager, alhoewel dat nu niet op gaat. Jij sterkte morgen! Dat is ook wel rigoreus! Hoelang blijf je ih gips?
Dat je normaal geen klager bent, zegt genoeg over de mate waarin je nu klachten ervaart. Bel dan in elk geval even om te overleggen. Wat als je morgen niet uit bed kunt komen? Hoe moet dat dan met die kleine?
En dank voor de goede wensen. Ik moet 3 weken in het gips en de dokter zei erbij "om mee te beginnen". Ik hou me maar even vast aan die 3 weken, want dat vind ik al amper te overzien!
Ik kan er niet mee zitten, niet mee douchen... bah! En dat met dit weer... pfff.. Maar goed, het is wel een kans in elk geval. Het alternatief is een hele zware operatie met maanden revalidatie, dus even de tandjes op elkaar en hopen dat het zo goed komt.
Nummerzoveel, die bij-medicatie heb ik er idd bij gekregen. Maar dat heeft niet het gewenste effect gehad. Ik bleef braken. Vind het nu zo'n gedoe om de dokter te bellen. Ben normaal geen klager, alhoewel dat nu niet op gaat. Jij sterkte morgen! Dat is ook wel rigoreus! Hoelang blijf je ih gips?
Dat je normaal geen klager bent, zegt genoeg over de mate waarin je nu klachten ervaart. Bel dan in elk geval even om te overleggen. Wat als je morgen niet uit bed kunt komen? Hoe moet dat dan met die kleine?
En dank voor de goede wensen. Ik moet 3 weken in het gips en de dokter zei erbij "om mee te beginnen". Ik hou me maar even vast aan die 3 weken, want dat vind ik al amper te overzien!
Ik kan er niet mee zitten, niet mee douchen... bah! En dat met dit weer... pfff.. Maar goed, het is wel een kans in elk geval. Het alternatief is een hele zware operatie met maanden revalidatie, dus even de tandjes op elkaar en hopen dat het zo goed komt.
dinsdag 30 juni 2009 om 22:31
@Crumpie
IK heb daar wel eens contact over gehad met mijn verzekeraar (in de periode dat alles bij mij nog op een hernia wees). Het werd niet standaard vergoed door mijn verzekeraar (maakt deel uit van een grote groep van zorgverzekeraars), maar er kon wel een speciaal verzoek tot vergoeding worden ingediend.
IK heb daar wel eens contact over gehad met mijn verzekeraar (in de periode dat alles bij mij nog op een hernia wees). Het werd niet standaard vergoed door mijn verzekeraar (maakt deel uit van een grote groep van zorgverzekeraars), maar er kon wel een speciaal verzoek tot vergoeding worden ingediend.
dinsdag 30 juni 2009 om 22:53
@Julia, in jouw geval zou ik idd even de HAP bellen voor overleg. Niet alle sterkere medicatie hoeft als bijwerking braken te hebben. Sterkte, ik hoop dat de ergste pijn van niet al te lange duur is!
@ Nummerzoveel, is dat gipscorset niet bedoeld om te kijken of vastzetten van wervels zinvol is? Als behandeling op zich doet het namelijk niet veel, behalve spieren verslappen (wat nou juist niet de bedoeling is).
Mocht je nog tips willen hebben over de gipsperiode, geef maar 'n gil (heb ervaring met 1x4 weken en 1x10 weken
)
@ Nummerzoveel, is dat gipscorset niet bedoeld om te kijken of vastzetten van wervels zinvol is? Als behandeling op zich doet het namelijk niet veel, behalve spieren verslappen (wat nou juist niet de bedoeling is).
Mocht je nog tips willen hebben over de gipsperiode, geef maar 'n gil (heb ervaring met 1x4 weken en 1x10 weken
)
woensdag 1 juli 2009 om 08:54
woensdag 1 juli 2009 om 10:55
Heb een helse nacht achter de rug (leuke woordspeling). Van de pijn wist ik dus niet hoe ik moest liggen. Na een paar uur liggen moest ik naar het toilet, de wandeling daar naartoe was ondraaglijk! Het werd zwart voor mn ogen en kreeg een metaalsmaak id mond. Moest oppassen dat ik niet flauw ging vallen. Daarna gebraakt vd pijn. Vanochtend dan toch maar de ha gebeld. Heb medicatie gekregen. Het gaat nu ietsje beter. Vandaag afwisselend liggen en beetje bewegen. Dochterlief is vanmorgen door opa naar school gebracht. Had mn ouders gisteravond ingelicht of ze vanochtend konden komen. Geen probleem! Maar tjee, wat kun je dan onthand zijn op zo'n moment!
woensdag 1 juli 2009 om 13:00
quote:lieske schreef op 30 juni 2009 @ 22:53:
@ Nummerzoveel, is dat gipscorset niet bedoeld om te kijken of vastzetten van wervels zinvol is? Als behandeling op zich doet het namelijk niet veel, behalve spieren verslappen (wat nou juist niet de bedoeling is). Mocht je nog tips willen hebben over de gipsperiode, geef maar 'n gil (heb ervaring met 1x4 weken en 1x10 weken)
Dank voor het aanbod, als ik tips nodig heb dan roep ik! 4 en 10 weken... pffff! Ik heb het nu 1,5 uur zitten en ik ben het al helemaal zat!
Mijn probleem is discopathie. De chirurg hoopt dat er door het gips en de rust die dat oplevert weefsel zal gaan groeien op de plaats waar mijn tussenwervelschijven zo goed als verdwenen zijn. Als dat inderdaad gebeurt, dan zou dat de pijnproblemen en uitvalsklachten op kunnen lossen. Zo niet, dan kan hij besluiten dat ik langer in het gips moet. En als dat allemaal niets uithaalt, dan zal er inderdaad een operatie moeten volgen om de wervels vast te zetten.
@ Nummerzoveel, is dat gipscorset niet bedoeld om te kijken of vastzetten van wervels zinvol is? Als behandeling op zich doet het namelijk niet veel, behalve spieren verslappen (wat nou juist niet de bedoeling is). Mocht je nog tips willen hebben over de gipsperiode, geef maar 'n gil (heb ervaring met 1x4 weken en 1x10 weken
)Dank voor het aanbod, als ik tips nodig heb dan roep ik! 4 en 10 weken... pffff! Ik heb het nu 1,5 uur zitten en ik ben het al helemaal zat!
Mijn probleem is discopathie. De chirurg hoopt dat er door het gips en de rust die dat oplevert weefsel zal gaan groeien op de plaats waar mijn tussenwervelschijven zo goed als verdwenen zijn. Als dat inderdaad gebeurt, dan zou dat de pijnproblemen en uitvalsklachten op kunnen lossen. Zo niet, dan kan hij besluiten dat ik langer in het gips moet. En als dat allemaal niets uithaalt, dan zal er inderdaad een operatie moeten volgen om de wervels vast te zetten.
woensdag 1 juli 2009 om 13:00
Een vriendin van mij heeft dat ook gehad, die kon niet eens lopen meer een aantal weken. In het ziekenhuis geweest, stond op de lijst om geopereerd te worden.
Maar heeft toen een tip gekregen van iemand om naar een orthomanueeltherapeut te gaan. Ze is 2x geweest kostte 90 euro per keer en sindsdien geen last meer gehad, en dat is al 4 jr geleden
Maar heeft toen een tip gekregen van iemand om naar een orthomanueeltherapeut te gaan. Ze is 2x geweest kostte 90 euro per keer en sindsdien geen last meer gehad, en dat is al 4 jr geleden
woensdag 1 juli 2009 om 23:34
Ik ben vorig jaar twee keer geopereerd aan een dubbele hernia. Daarvoor liep ik al jaren met flinke rugklachten, maar omdat ik nog jong was hebben ze nooit een mri scan gemaakt.
Telkens had ik periodes dat mijn rug helemaal scheef trok en dat je van de pijn niks meer kunt doen. Ik kreeg dan altijd diclofenac en diazepam.
Vorig jaar lag ik weer eens thuis met mijn rug. Opeens zakte ik door mijn benen en werd de pijn ondragelijk. Ik heb echt drie dagen en nachten helemaal niet kunnen slapen van de pijn. Ik kreeg thuis morfine en nog meer medicatie, maar niks hielp. Uiteindelijk mocht ik naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik van de neuroloog te horen dat ik spit had en dat ik in beweging had moeten blijven. Ik werd wel opgenomen voor pijnmedicatie. Daar kreeg ik diazapam/diclofenac en Oxycitin. Die laatste werkte echt goed. Voor de zekerheid hebben ze ook een mri gemaakt. Bleek ik een dubbele hernia te hebben. 1 hernia had al 80% van mijn zenuwbaan afgekneld. Later kon ik ook niet meer plassen, dus met spoed geopereerd.
Later in dat jaar stopte mijn blaas weer, dus weer met spoed geopereerd.
Ik ben zo blij met de operaties. Wanneer ik had geweten dat ik een hernia had dan had ik wel jaren eerder geopereerd willen worden. Ik kan nu gewoon doen wat ik wil zonder die altijd aanwezige pijn en het schiet nu ook niet meer in mijn rug.
Ik hoop dat het snel beter met je gaat, want zelfs de kleinste dingen kosten zoveel moeite wanneer je last van je rug hebt.
Telkens had ik periodes dat mijn rug helemaal scheef trok en dat je van de pijn niks meer kunt doen. Ik kreeg dan altijd diclofenac en diazepam.
Vorig jaar lag ik weer eens thuis met mijn rug. Opeens zakte ik door mijn benen en werd de pijn ondragelijk. Ik heb echt drie dagen en nachten helemaal niet kunnen slapen van de pijn. Ik kreeg thuis morfine en nog meer medicatie, maar niks hielp. Uiteindelijk mocht ik naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik van de neuroloog te horen dat ik spit had en dat ik in beweging had moeten blijven. Ik werd wel opgenomen voor pijnmedicatie. Daar kreeg ik diazapam/diclofenac en Oxycitin. Die laatste werkte echt goed. Voor de zekerheid hebben ze ook een mri gemaakt. Bleek ik een dubbele hernia te hebben. 1 hernia had al 80% van mijn zenuwbaan afgekneld. Later kon ik ook niet meer plassen, dus met spoed geopereerd.
Later in dat jaar stopte mijn blaas weer, dus weer met spoed geopereerd.
Ik ben zo blij met de operaties. Wanneer ik had geweten dat ik een hernia had dan had ik wel jaren eerder geopereerd willen worden. Ik kan nu gewoon doen wat ik wil zonder die altijd aanwezige pijn en het schiet nu ook niet meer in mijn rug.
Ik hoop dat het snel beter met je gaat, want zelfs de kleinste dingen kosten zoveel moeite wanneer je last van je rug hebt.
