Gezondheid alle pijlers

Afleggen bij overlijden moeder

19-03-2020 13:19 58 berichten
Alle reacties Link kopieren
Geen idee of daar een andere benaming voor bestaat, heb het zelf ook moeten opzoeken.
Het gaat dus om het verzorgen/aankleden/etc van een recent overledene.

Mijn tante is recent overleden. Haar dochter is verpleegkundige en zij heeft het afleggen van haar moeder gedaan. Mijn moeder heeft aangegeven dat ze wil dat ik dit ook voor haar doe, dat ik dat leer...

Ik weet niet goed wat ik hierop moet zeggen. Zijn er forummers die hier ervaring mee hebben?
Volgens mij hoef je daar niet vooraf voor op cursus, de begrafenisondernemer kan je daarbij helpen. Belangrijkste vraag: wil jij het? (ik zou er niet aan moeten denken, maar ik ben niet zo close met mijn ouders)
Alle reacties Link kopieren
Dat je ja kan zeggen en het niet doen merkt ze toch niet

Dat je ja kan zeggen Als je dat wil en je hoeft er niets voor te leren je helpt gewoon de uitvaartondernemer mee

Dat je zegt. Nee mam dat zie ik niet zitten
Daar hoef je niet voor te leren.

Mijn nichtje (van toen 20) heeft het samen met de verzorgster gedaan toen mijn vader is overleden.
Ze wilde dat graag.
Alle reacties Link kopieren
Wil je het zelf?
Wat heb je tegen haar gezegd toen ze het vroeg?
Belangrijker: wat wil jij?
Normaal gesproken ben ik best van wat niet weet wat niet deert, maar ik geloof dat ik hier gewetenswroeging over zou krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft daar niets voor te leren, je kan dit samen met de uitvaartverzorging doen.
De vraag is of je het wil. Mijn moeder wil dit ook en ik heb haar gezegd dat ik het niet doe.
Ik heb mijn vader afgelegd. Heb daar niet voor hoeven leren. De verzorgers helpen je of doen het meeste werk. Net waar jij je prettig bij voelt. Ik vond het fijn dat ik dat gedaan heb. Ik wilde het ook graag.
Ik heb op mijn zeventiende ook meegeholpen bij mijn oma.
Alle reacties Link kopieren
Ze (uitvaartondernemers of verzorgende/vplk) gaan je helpen als je dit zou willen. Komt goed :lips:
Chocolade, altijd goed!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er nog niet op geantwoord. De emoties om het overlijden overheersen ook nu nog. Daarom probeer ik ook wat verder te kijken dan de manier waarop ze de vraag stelt, want die vind ik nogal manipulatief.

Eerlijk gezegd, huiver ik bij het idee. Ik ben niet makkelijk ergens bang voor qua viezigheid of zo, maar ik denk dat ik het hier heel moeilijk mee zou hebben, emotioneel dan.

Maar misschien zie ik het te negatief en dan sta ik ervoor open om mijn idee bij te stellen. Ik heb overigens ook nog nooit een overledene gezien.
Als je het niet ziet zitten, moe je het niet doen.
Als je nog nooit een overledenen hebt gezien, is dit mss niet zo'n goed idee.
Mijn broer wilde het niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het gedaan bij mijn oma. Niet de “technische” handelingen die daarbij horen. Die heb ik door een professional laten doen. Ik heb alleen het wassen, laatste verzorging, aankleden en opbaren gedaan. Ik vond het dat heel, heeeel fijn om gedaan te hebben. Ik zou dit bij mijn eigen moeder direct doen en zou het zelfs heel erg vinden als ik dat tzt niet zou mogen of kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
19-03-2020 13:41
Ik heb het gedaan bij mijn oma. Niet de “technische” handelingen die daarbij horen. Die heb ik door een professional laten doen. Ik heb alleen het wassen, laatste verzorging, aankleden en opbaren gedaan. Ik vond het dat heel, heeeel fijn om gedaan te hebben. Ik zou dit bij mijn eigen moeder direct doen en zou het zelfs heel erg vinden als ik dat tzt niet zou mogen of kunnen.
Wat bedoel je met technische handelingen?
Alle reacties Link kopieren
Lijkstijfheid verdwijnt overigens na gemiddeld 24 uur. Je zou dus kunnen overwegen pas het wassen etc te doen na die periode.

Je kan ook beslissen om het op dat moment zelf te kiezen. Ik ben geweldig geholpen door een professional. Die deed het voor, legde uit, beantwoordde mijn vragen, deed het stapje voor stapje. Dat was super fijn en heel helpend.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt toch aangeven dat je tzt wil kijken of dat wel of niet goed voor je voelt?

Uiteindelijk is haar overlijden, als ze eenmaal overleden is bedoel ik dan, voor jou uiteraard een emotionelere aangelegendheid dan voor haar. Dus wat zit er achter deze vraag, waarom wil ze dit zo graag?
Ik heb vaak mensen afgelegd, wij noemen dat 'laatste zorg verlenen' voor mijn werk.
We wassen dan de overleden persoon, trekken de laatste kleding aan en doen andere zaken die bij het proces horen.
We doen dit voordat de begrafenisonderneming het overneemt.
Wij krijgen zelf de mond van de overledene vaak niet goed gesloten, wij ondersteunen de kin met een handdoek bijvoorbeeld, doen ook eventueel het kunstgebit in en proberen de ogen goed te sluiten van de persoon.
Vaak trekken we ook de overledene een incontinentiebroekje aan.
We kammen de haren, scheren zo nodig het gezicht.
De begrafenisonderneming heeft manieren en materialen om de mond goed te sluiten.
Je hoeft er verder niet voor op cursus of iets dergelijks.
Je kan het samen doen met de begrafenisonderneming als je dat prettig vindt, kan je met ze bespreken wat je wel of niet doet.
Ik kan me voorstellen dat je in dubio zit, ik zou zeggen alleen doen als jij je er goed bij voelt.
Alle reacties Link kopieren
Doorenvogels55 schreef:
19-03-2020 13:42
Wat bedoel je met technische handelingen?

Heel plastisch gezegd moeten lichaamsopeningen opgevuld worden zodat er geen vocht (of anders) uitloopt. Denk aan anus, vagina, urinebuis, neus, mond.

De mond van mijn oma werd dichtgenaaid. Ik vond dat het niet goed zat en heb het meerdere keren opnieuw laten doen. Ik keek dan steeds weg, de professional deed het opnieuw en gaf aan wanneer ik weer kon omdraaien om het resultaat te beoordelen.
pergamon wijzigde dit bericht op 19-03-2020 13:46
31.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Er is een verschil tussen afleggen en helpen aankleden/opmaken. Het afleggen zelf (leeg maken blaas bijvoorbeeld) kan een verpleegkundige doen. Het helpen aankleden en opmaken kun je doen als je dat zelf fijn vindt.

Ik heb bij mijn moeder geholpen, maar het afleggen hebben ze gedaan toen ik even de kamer uit was. Vond ik wel zo fijn ook. Het uitzoeken van kleding en opmaken vond ik fijn om te doen. Mijn broertje wilde in eerste instantie ook helpen, maar haakte toch af. En dat is ook goed. Kijk op dat moment waar je zelf behoefte aan hebt, voor je moeder maakt het toch niet meer uit op dat moment.

Als je je gemanipuleerd voelt nu, kun je de discussie aangaan. Je kunt ook zeggen dat je er niets voor hoeft te leren als je het samen met een ander doet, "ja" zeggen tegen je moeder en op dat moment kijken wat je zelf wilt. Niemand die je het kwalijk neemt, als je tegen die tijd toch niet wilt.
Alle reacties Link kopieren
Poloppie schreef:
19-03-2020 13:33
Ik heb er nog niet op geantwoord. De emoties om het overlijden overheersen ook nu nog. Daarom probeer ik ook wat verder te kijken dan de manier waarop ze de vraag stelt, want die vind ik nogal manipulatief.

Eerlijk gezegd, huiver ik bij het idee. Ik ben niet makkelijk ergens bang voor qua viezigheid of zo, maar ik denk dat ik het hier heel moeilijk mee zou hebben, emotioneel dan.

Maar misschien zie ik het te negatief en dan sta ik ervoor open om mijn idee bij te stellen. Ik heb overigens ook nog nooit een overledene gezien.
Hoe je je daar op dat moment bij zal voelen, daar kan je nu echt niet over nadenken. Je zit in een hele andere emotie waarin je andere noden voelt.
Ik had nooit kunnen bedenken dat het verzorgen van mijn schoonmoeder en moeder na hun dood me troost zou brengen en het nadien zelfs als een warm, intiem moment zou blijven voelen.
Ze hebben het me bij leven niet gevraagd. Wel hebben we gehad over hoe ze graag aangekleed en opgebaard wilden worden. Dus dat wist ik toen het zover was. Mocht ik nu die vraag van iemand krijgen zou ik denk ik iets antwoorden in de zin van "ik probeer er nu zo goed mogelijk voor je te zijn en zal dat dan ook doen'.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft het bij mijn zusje gedaan, tenminste ik weet niet in hoeverre ze het gedaan heeft ze was er wel bij, ik wilde er perse niet bij zijn. Vond bij het overlijden zijn al veel te heftig.
Zou het ook niet willen, niet bij ouders of schoonouders of bij man.

Ik zou denk ik voor nu zeggen dat je het nog niet weet, niet meteen een nee maar ook geen ja.
Je mag ook altijd terugkrabbelen als je er net voor staat. Dus stel je denkt ja, maar zodra je bij je moeder staat en denkt nee, dan verlaat je gewoon de ruimte.

Als je zeker weet dat je het niet wil dan vind ik dat je moeder daar wel begrip voor mag hebben.

Ik kan je wel zeggen dat ik het heel blij ben het wel gedaan te hebben.
Ze was zo mooi.
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
19-03-2020 13:44
Heel plastisch gezegd moeten lichaamsopeningen opgevuld worden zodat er geen vocht (of anders) uitloopt. Denk aan anus, vagina, urinebuis, neus, mond.
Is dat altijd zo dan? Ik hielp bij mijn tante. We hebben haar aangekleed samen met een verpleegkundige van het huis. Verder is er niets gedaan. Alleen mooie kleren aan.
Je hoeft daar niet voor te leren, de uitvaartverzorgers helpen je daarbij. Ik heb dat bij mijn oma alleen gedaan en recent bij mijn vader samen met de verzorgers gedaan.
Zelf vind ik het heel mooi en fijn om te doen. Vooral omdat dat het laatste is dat je voor de overledene kunt doen.
Ik begrijp echter ook goed dat er mensen zijn die dat eng vinden of spannend.

Het is jouw keuze, maar ik zou het open laten. Je weet niet hoe je je voelt op het moment dat het zo ver is.
:redrose:
Ik heb het bij mn oma gedaan met mn nichtje samen. Om eerlijk te zijn zou ik het niet graag nog een keer doen. Bij het omkleden viel haar mond open en ik voelde al haar botten omdat ze zo enorm mager was geworden, dat vond ik best naar. De uitvaartondernemer heeft natuurlijk het dicht maken van de mond en ogen erna gedaan.
Daarna hebben we haar lichtjes opgemaakt met haar eigen make up en haar haar netjes gedaan. Dat vond ik wel prima om te doen.

Mijn advies is dus om echt te doen waar jij je goed bij voelt en dit ook met je moeder te bespreken. Je kunt het ook deels doen..
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ik haar ga antwoorden dat ik het een moeilijke vraag vind en dat ik het wil doen als het op dat moment goed voelt voor mij. Het is hopelijk nog ver weg...

Ze heeft het ook aan mijn broer gevraagd, maar ik heb hem zelf nog niet gehoord sinds ze die vraag stelde, dus heb geen idee wat zijn antwoord is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven