Gezondheid
alle pijlers
Altijd zo'n last van menstruatie
maandag 27 april 2009 om 13:11
Ik heb even wat tips nodig...
Ik heb altijd erg veel last van mijn menstruatie gehad. Ben sinds m'n 12e ongesteld en toen was t zo erg dat ik niet normaal kon functioneren, 5 dagen lang. Ik ben toen direct aan de pil gegaan omdat je dan minder krampen hebt.
Allemaal verschillende pillen gehad, maar na een jaar of wat werkten ze op te de een of andere manier niet meer (doorbraakbloedingen) en moest weer aan een andere pil.
Na 10 jaar aan de pil te zijn geweest vond mijn dokter dat ik m'n lijf even een tijdje rust moest gunnen qua hormonen. Dus ben een tijd gestopt, en na 2 maanden was t weer raak, weer verschrikkelijke krampen en ziek. Dus maar weer aan de pil.
Ben toen een jaar aan de prikpil geweest, maar uiteindelijk bleek die niet te werken bij me. (weer doorbraakbloedingen terwijl je helemaal niet ongesteld hoort te worden bij die pil).
Nu ben ik alweer 2 jaar aan het aankloten. Op de een of andere manier lijkt geen pil aan te slaan, een hele zware 3 fasen pil werkte, maar daar ben ik toch weer mee gestopt omdat de dosis zo hoog was dat me dat geen fijn gevoel gaf.
Ik heb geen vriend en hoef dus geen pil voor anticonceptie, alleen voor het reguleren van mijn menstruatie.
De dokter heeft altijd tegen me gezegd dat t minder zou worden als ik ouder zou worden, maar ben nu 25 en heb nog steeds zoveel last!
Ik ben altijd zo verschrikkelijk ongesteld, de eerste 4/5 dagen gebruik ik super-plus tampons en moet ik alsnog elke 2 uur wisselen. De dokter heeft een tijd geleden m'n baarmoeder wel onderzocht, maar alles lijkt normaal.
Nu ben ik weer ongesteld en ik heb er zo de balen in! Ik kan gewoon niet normaal functioneren door die verschrikkelijke krampen. Hoeveel ibuprofen of feminax ik ook slik, t helpt niet. Dit keer ben ik ook al 2 keer flauwgevallen (kan dat doordat ik veel bloed verlies???) en ik ben er helemaal klaar mee!
Nu wil mijn dokter andere middelen gaan proberen, zoals spiraaltje en nuva ring etc. Nu heb ik ook gelezen dat vrouwen daar alleen maar heftigere menstruatie van kregen. Hoe dan ook, ik ben op dit moment bereid om alles uit te proberen, want elke maand ziek melden voor werk kan gewoon niet meer.
Sorry voor het lange verhaal maar ik vroeg me af of er hier dames zijn die dezelfde problemen hebben(gehad) en wat voor jullie dé oplossing is.
Alvast bedankt!
Ik heb altijd erg veel last van mijn menstruatie gehad. Ben sinds m'n 12e ongesteld en toen was t zo erg dat ik niet normaal kon functioneren, 5 dagen lang. Ik ben toen direct aan de pil gegaan omdat je dan minder krampen hebt.
Allemaal verschillende pillen gehad, maar na een jaar of wat werkten ze op te de een of andere manier niet meer (doorbraakbloedingen) en moest weer aan een andere pil.
Na 10 jaar aan de pil te zijn geweest vond mijn dokter dat ik m'n lijf even een tijdje rust moest gunnen qua hormonen. Dus ben een tijd gestopt, en na 2 maanden was t weer raak, weer verschrikkelijke krampen en ziek. Dus maar weer aan de pil.
Ben toen een jaar aan de prikpil geweest, maar uiteindelijk bleek die niet te werken bij me. (weer doorbraakbloedingen terwijl je helemaal niet ongesteld hoort te worden bij die pil).
Nu ben ik alweer 2 jaar aan het aankloten. Op de een of andere manier lijkt geen pil aan te slaan, een hele zware 3 fasen pil werkte, maar daar ben ik toch weer mee gestopt omdat de dosis zo hoog was dat me dat geen fijn gevoel gaf.
Ik heb geen vriend en hoef dus geen pil voor anticonceptie, alleen voor het reguleren van mijn menstruatie.
De dokter heeft altijd tegen me gezegd dat t minder zou worden als ik ouder zou worden, maar ben nu 25 en heb nog steeds zoveel last!
Ik ben altijd zo verschrikkelijk ongesteld, de eerste 4/5 dagen gebruik ik super-plus tampons en moet ik alsnog elke 2 uur wisselen. De dokter heeft een tijd geleden m'n baarmoeder wel onderzocht, maar alles lijkt normaal.
Nu ben ik weer ongesteld en ik heb er zo de balen in! Ik kan gewoon niet normaal functioneren door die verschrikkelijke krampen. Hoeveel ibuprofen of feminax ik ook slik, t helpt niet. Dit keer ben ik ook al 2 keer flauwgevallen (kan dat doordat ik veel bloed verlies???) en ik ben er helemaal klaar mee!
Nu wil mijn dokter andere middelen gaan proberen, zoals spiraaltje en nuva ring etc. Nu heb ik ook gelezen dat vrouwen daar alleen maar heftigere menstruatie van kregen. Hoe dan ook, ik ben op dit moment bereid om alles uit te proberen, want elke maand ziek melden voor werk kan gewoon niet meer.
Sorry voor het lange verhaal maar ik vroeg me af of er hier dames zijn die dezelfde problemen hebben(gehad) en wat voor jullie dé oplossing is.
Alvast bedankt!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
zondag 3 mei 2009 om 18:57
Het zijn inderdaad een soort wee-en. Ik heb zelf geen kinderen, maar mijn zus wel en wat die beschreef, ja dat heb ik elke maand.
Koffie drink ik natuurlijk niet tijdens de menstratiepijn (moet er niet aan denken), maar als ik de pijn voor ben, soms per toeval, lijkt het mij iets sterker te maken om met de pijn te dealen. Maar wat ik al schreef: het gaat met de tijd beter, en dan bedoel ik geen 26, maar (dik) over de veertig!
Ik kon ook nooit slapen, lag letterlijk te gillen, te huilen te vloeken, te smeken en te bidden of de pijn weg kon. Ik wist ook niet waar ik mezelf moest laten: zweet op mijn voorhoofd van de hitte (had altijd lichte koorts) en kippenvel op mijn armen van de kou. Moet wel eerlijk zeggen: dat was de eerste dag, de overige dagen had ik ook pijn, meer dan gemiddeld, maar minder dan die eerste dag. Het vele bloedverlies komt ook altijd een dag later. Het leek net of de 'uiteindelijke doorbraak' de pijn iets kon verlichten.
Maar het is wel wat Somana schrijft: bij iedereen helpt weer iets anders, het is fijn als je iets vindt dat voor jou de allerscherpste kantjes van de pijn afhaalt. En het zou mooi zijn als dat niet zo iets drastisch hoeft te zijn als een operatie. (Ik heb overigens afgezien van de kijkoperatie ivm endometriose omdat mij toch niet gegarandeerd kon worden dat ik daarna van alle pijn af was.)
En wat ik ook wel eens gelezen heb en wat een heeeeeeeeeeeel klein beetje helpt: je niet te erg tegen de pijn verzetten, juist de pijn verwelkomen, er op gaan letten wat je precies voelt, heel goed naar je lichaam luisteren zodat je heel misschien kunt uitvinden wat je kan helpen. Ik realiseer mij dat dit maar hele kleine stapjes zijn, maar alles wat die verschrikkelijke pijn iets kan verzachten is meegenomen. Ik was zelf altijd na die eerste dag van pijn bekaf van alleen al het vechten dat ik lag te doen.
Koffie drink ik natuurlijk niet tijdens de menstratiepijn (moet er niet aan denken), maar als ik de pijn voor ben, soms per toeval, lijkt het mij iets sterker te maken om met de pijn te dealen. Maar wat ik al schreef: het gaat met de tijd beter, en dan bedoel ik geen 26, maar (dik) over de veertig!
Ik kon ook nooit slapen, lag letterlijk te gillen, te huilen te vloeken, te smeken en te bidden of de pijn weg kon. Ik wist ook niet waar ik mezelf moest laten: zweet op mijn voorhoofd van de hitte (had altijd lichte koorts) en kippenvel op mijn armen van de kou. Moet wel eerlijk zeggen: dat was de eerste dag, de overige dagen had ik ook pijn, meer dan gemiddeld, maar minder dan die eerste dag. Het vele bloedverlies komt ook altijd een dag later. Het leek net of de 'uiteindelijke doorbraak' de pijn iets kon verlichten.
Maar het is wel wat Somana schrijft: bij iedereen helpt weer iets anders, het is fijn als je iets vindt dat voor jou de allerscherpste kantjes van de pijn afhaalt. En het zou mooi zijn als dat niet zo iets drastisch hoeft te zijn als een operatie. (Ik heb overigens afgezien van de kijkoperatie ivm endometriose omdat mij toch niet gegarandeerd kon worden dat ik daarna van alle pijn af was.)
En wat ik ook wel eens gelezen heb en wat een heeeeeeeeeeeel klein beetje helpt: je niet te erg tegen de pijn verzetten, juist de pijn verwelkomen, er op gaan letten wat je precies voelt, heel goed naar je lichaam luisteren zodat je heel misschien kunt uitvinden wat je kan helpen. Ik realiseer mij dat dit maar hele kleine stapjes zijn, maar alles wat die verschrikkelijke pijn iets kan verzachten is meegenomen. Ik was zelf altijd na die eerste dag van pijn bekaf van alleen al het vechten dat ik lag te doen.
zondag 3 mei 2009 om 20:20
Ik ben 'blij' te lezen dat ik niet de enige ben die zo'n last heeft. Bedankt voor jullie reacties. Bij mij is de enige manier ook met een kruik op bed. Maar slapen kan ik ook niet, vanwege de pijn. als ik idd op een gegeven moment naar de valium grijp, dan slaap ik wel. Nou ik heb nog weer 2 weken te gaan, dan mag ik weer. En m'n dokter is over een week terug, is kijken wat die te zeggen heeft.
@ Zoyla, was het echt zo'n hel dat spiraaltje inbrengen? M'n geweldige invaldokter zei dat ik er bijna niks van zou gaan voelen! Ik ben niet echt bang voor pijn maar toch...alles dáár lijkt zoveel meer zeer te doen! Of kwam het bij jou juist doordat je net bevallen was?
@ Zoyla, was het echt zo'n hel dat spiraaltje inbrengen? M'n geweldige invaldokter zei dat ik er bijna niks van zou gaan voelen! Ik ben niet echt bang voor pijn maar toch...alles dáár lijkt zoveel meer zeer te doen! Of kwam het bij jou juist doordat je net bevallen was?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
zondag 3 mei 2009 om 20:46
Nope, het was juist in mijn voordeel als ik zo gauw mogelijk na de bevalling dat ding liet plaatsen. Nou dikke je-weet-wel, maar ik vond het een nachtmerrie. Het schijnt ook met plaatselijke verdoving te kunnen. Maar die prik in mijn baarmoedermond stond me nog meer tegen dan een handeling van een paar tellen ( zoals ze zeiden). Had ik toen geweten wat ik nu weet. Maar goed, ieders verhaal is anders. Bijna iedereen die ik ken met een mirena vond het inbrengen welliswaar lastig en vervelend, maar niet zo'n hel als ik het vond, dus tja. Of ik ben een mietje, of ze hebben iets niet helemaal goed gedaan ( ik denk het laatste, want de gyn zelf was al weg, en de assistente dacht het zelf ook wel te kunnen, duh )
Enfin, ik wilde nog even zeggen dat ik juist eerst een paar druppels bloed heb en daarna die enorm extreme buik, been en rugweeen. De dagen ervoor wel een rommelige buik, diarree, hoofdpijn, rugpijn, zere borsten, huilerig, extreem sjaggerijnig, vooral smorgens hahaha, vocht vasthouden en HONGER!!!.
En zo aan het einde van mijn menstruatie ( ik bloed gemiddeld toch wel een lange volle week!) heb ik ook nog even wat letterlijke naweeen, dan komt de laatste rommel los en is het zo goed als klaar. Tussendoor heb ik niet echt meer last, behalve veel bloedverlies. Heel veel. Ik heb dan ook een heel laag hb en de gyn dacht dat het gedeeltelijk kon liggen aan mijn lange menstruaties met veel bloedverlies ( mijn bloed is slijmerig, zwart van kleur en bevat vaak stolsels, zeker als het eenmaal na dag 2 goed op gang is)
Daarbij wordt mijn cycles gek genoeg ook telkens langer, nu zo om de 32 dagen. Maar ik voel mijn ovulatie ook, zelfs behoorlijk, ik had hem vandaag, daar moet ik dan echt paracetamol voor innemen ( 2) en soms bloed ik dan dus ook een beetje ( zoals vandaag dus).
Enfin, ik wilde nog even zeggen dat ik juist eerst een paar druppels bloed heb en daarna die enorm extreme buik, been en rugweeen. De dagen ervoor wel een rommelige buik, diarree, hoofdpijn, rugpijn, zere borsten, huilerig, extreem sjaggerijnig, vooral smorgens hahaha, vocht vasthouden en HONGER!!!.
En zo aan het einde van mijn menstruatie ( ik bloed gemiddeld toch wel een lange volle week!) heb ik ook nog even wat letterlijke naweeen, dan komt de laatste rommel los en is het zo goed als klaar. Tussendoor heb ik niet echt meer last, behalve veel bloedverlies. Heel veel. Ik heb dan ook een heel laag hb en de gyn dacht dat het gedeeltelijk kon liggen aan mijn lange menstruaties met veel bloedverlies ( mijn bloed is slijmerig, zwart van kleur en bevat vaak stolsels, zeker als het eenmaal na dag 2 goed op gang is)
Daarbij wordt mijn cycles gek genoeg ook telkens langer, nu zo om de 32 dagen. Maar ik voel mijn ovulatie ook, zelfs behoorlijk, ik had hem vandaag, daar moet ik dan echt paracetamol voor innemen ( 2) en soms bloed ik dan dus ook een beetje ( zoals vandaag dus).
dinsdag 5 mei 2009 om 00:04
Zoyla, waarom slik je de pil niet door. Of vraag je een roesje tijdens het plaatsen van een mirena? Het hielp toch????
Ik ben het absoluut niet eens met uitspraken als 'het is het lot van de vrouw' Ik begrijp dat je het niet zo bedoelt. Maar door dit soort uitspraken lijkt het net of je het dus moet accepteren en dat is niet zo.
Lekker nuttig trouwens als ze werkelijk alleen je baarmoeder hebben onderzocht! dan kom je iniedergeval niet tot een goed oordeel over endo al dan niet.
Titta, En de uitspraak dat het met de tijd beter wordt is ook zo'n klassiek ouderwetse denkfout die ook voor eeuwig in de prullebak mag verdwijnen. Dat het toevallig bij jou zo was, super! Maar verder is het over het algemeen een uitspraak van niets.
Ik snap ook niet waarom jij een operatie hebt geweigerd.
Ik merk dat ik me een beetje druk zit te maken over jullie berichten. Misschien is dat wel niet eerlijk. En komen jullie uit een tijd waarin het allemaal minder bespreekbaar was, waarin je niet zelf nadacht, een andere arts opzocht etc. Maar het lijkt nu wel alsof jullie klagen maar er niets tegen willen doen.
Natuurlijk is het best moeilijk om 'het aan te gaan' aan te gaan dat het niet normaal is, dat je een ziekte hebt. (want die kans is inderdaad zeker aanwezig als ik jullie verhalen lees. Hoewel ik dat natuurlijk niet kan beoordelen)
En operaties en hormoonbehandelingen het is allemaal 10 keer niets. Ik weet er alles van. Maar wat ik ook weet, is dat als ik de eerste operatie niet was aangegegaan, ik nu al 8 jaar aan het wegkwijnen was van de pijn. (als het niet nog erger was) Ik wilde echt wel vluchten en in mijn schulp kruipen, maar wie heeft daar nou iets aan! Een operatie doen ze niet zomaar, als het nodig is dan is het nodig! En mij heeft het drie (bijna) pijnvrije jaren gegeven. En toen was ik weer eens aan de beurt voor de volgende operatie (en de volgende) en nu ben ik weer alweer 4 jaar (bijna) pijnvrij.
Jammer genoeg werkt dat niet bij iedereen zo positief. Dat weet ik heel goed. Maar moet je dan maar niets doen omdat het mogelijk niet helpt??? Wat is dat nou voor kromme redenatie? Als je niets doet dan heb je toch helemaal niets!!!
Niets accepteren: pijn: naar een arts, arts kan niet helpen: andere arts. Desnoods vlieg ik naar amerika als ik nog pijn zou hebben. Ik ga dat niet lopen accepteren! Doe even normaal! En als ik het dan wel evt. zou accepteren...dan zou ik er ook niet over klagen!
Heb ik dan nog meer pijn dan jullie gehad dat ik er zo over denk???? Dat geloof ik eigenlijk niet als ik jullie verhalen lees.
Leg me dan eens uit hoe dat zit. Dat meen ik serieus.
Ik ben het absoluut niet eens met uitspraken als 'het is het lot van de vrouw' Ik begrijp dat je het niet zo bedoelt. Maar door dit soort uitspraken lijkt het net of je het dus moet accepteren en dat is niet zo.
Lekker nuttig trouwens als ze werkelijk alleen je baarmoeder hebben onderzocht! dan kom je iniedergeval niet tot een goed oordeel over endo al dan niet.
Titta, En de uitspraak dat het met de tijd beter wordt is ook zo'n klassiek ouderwetse denkfout die ook voor eeuwig in de prullebak mag verdwijnen. Dat het toevallig bij jou zo was, super! Maar verder is het over het algemeen een uitspraak van niets.
Ik snap ook niet waarom jij een operatie hebt geweigerd.
Ik merk dat ik me een beetje druk zit te maken over jullie berichten. Misschien is dat wel niet eerlijk. En komen jullie uit een tijd waarin het allemaal minder bespreekbaar was, waarin je niet zelf nadacht, een andere arts opzocht etc. Maar het lijkt nu wel alsof jullie klagen maar er niets tegen willen doen.
Natuurlijk is het best moeilijk om 'het aan te gaan' aan te gaan dat het niet normaal is, dat je een ziekte hebt. (want die kans is inderdaad zeker aanwezig als ik jullie verhalen lees. Hoewel ik dat natuurlijk niet kan beoordelen)
En operaties en hormoonbehandelingen het is allemaal 10 keer niets. Ik weet er alles van. Maar wat ik ook weet, is dat als ik de eerste operatie niet was aangegegaan, ik nu al 8 jaar aan het wegkwijnen was van de pijn. (als het niet nog erger was) Ik wilde echt wel vluchten en in mijn schulp kruipen, maar wie heeft daar nou iets aan! Een operatie doen ze niet zomaar, als het nodig is dan is het nodig! En mij heeft het drie (bijna) pijnvrije jaren gegeven. En toen was ik weer eens aan de beurt voor de volgende operatie (en de volgende) en nu ben ik weer alweer 4 jaar (bijna) pijnvrij.
Jammer genoeg werkt dat niet bij iedereen zo positief. Dat weet ik heel goed. Maar moet je dan maar niets doen omdat het mogelijk niet helpt??? Wat is dat nou voor kromme redenatie? Als je niets doet dan heb je toch helemaal niets!!!
Niets accepteren: pijn: naar een arts, arts kan niet helpen: andere arts. Desnoods vlieg ik naar amerika als ik nog pijn zou hebben. Ik ga dat niet lopen accepteren! Doe even normaal! En als ik het dan wel evt. zou accepteren...dan zou ik er ook niet over klagen!
Heb ik dan nog meer pijn dan jullie gehad dat ik er zo over denk???? Dat geloof ik eigenlijk niet als ik jullie verhalen lees.
Leg me dan eens uit hoe dat zit. Dat meen ik serieus.
dinsdag 5 mei 2009 om 13:44
Lieve Loek,
Ik kom niet uit het stenen tijdperk hoor, waar vrouwen gewoon hun pijn moesten verdragen. Ik heb heel veel gedaan om uit te zoeken hoe ik de pijn het best te lijf kon gaan. Op een gegeven moment had ik zelfs pijnstillers die in NL eigenlijk niet legaal te krijgen zijn.
Maar iedereen maakt andere keuzes. Ik ben ernstig ziek geweest, heb lang in het ziekenhuis gelegen en meerdere operaties gehad, die mij niet altijd brachten wat in eerste instantie beloofd was. Wat betreft mijn menstruatiepijn heb ik toen de balans op gemaakt en ik wilde geen operaties meer zonder garantie op de oplossing van het probleem. Dat kun jij een kromme redenatie noemen, voor mij was het glashelder.
Dit is zeker niet aanvallend bedoeld naar jou. Jij hebt andere keuzes gemaakt en ik ben oprecht blij voor je dat jij jaren zonder pijn hebt kunnen leven (en nog zult leven). Ook als jij in mijn schoenen had gestaan, was je waarschijnlijk op een andere keuze uitgekomen, maar iedereen redeneert weer anders en ik ben blij met mijn keuze: zonder al te grote ingrepen de pijn zo goed mogelijk doorkomen. Acceptatie komt daarbij, maar dan bedoel ik zeker niet: 'lijdzaam de pijn ondergaan die nu eenmaal bij het vrouwzijn hoort". Dat vind ik net zo verwerpelijk als jij. Ik bedoel wel dat acceptatie op een bepaalde manier de situatie makkelijker maakt.
En dat ik schreef dat het bij mij na mijn veertigste beter ging, was eigenlijk een beetje bitter bedoeld, zo van TO, je bent nu 26, maar joh, over 15 jaar gaat het misschien beter. Daar heb je inderdaad niets aan. Ik denk trouwens dat de pijn niet minder is geworden, maar dat ik nu sterker ben om het op te vangen.
Nee, het is geen ideale situatie, maar in mijn ogen is een operatie om de zoveel jaar ook niet alles. Maar nogmaals, dat is jouw keuze en zolang je er baat bij hebt: good for you!
PS Nu ik dit zo teruglees klinkt het botter dan het bedoeld is. Ik heb geprobeerd een zo duidelijk mogelijk antwoord te formuleren op de vraag van Loek, maar misschien iets te kort door de bocht. Het is zeker niet cynisch bedoeld, ik geloof er echt in dat verschillende mensen met een zelfde situatie ook verschillend omgaan.
Ik kom niet uit het stenen tijdperk hoor, waar vrouwen gewoon hun pijn moesten verdragen. Ik heb heel veel gedaan om uit te zoeken hoe ik de pijn het best te lijf kon gaan. Op een gegeven moment had ik zelfs pijnstillers die in NL eigenlijk niet legaal te krijgen zijn.
Maar iedereen maakt andere keuzes. Ik ben ernstig ziek geweest, heb lang in het ziekenhuis gelegen en meerdere operaties gehad, die mij niet altijd brachten wat in eerste instantie beloofd was. Wat betreft mijn menstruatiepijn heb ik toen de balans op gemaakt en ik wilde geen operaties meer zonder garantie op de oplossing van het probleem. Dat kun jij een kromme redenatie noemen, voor mij was het glashelder.
Dit is zeker niet aanvallend bedoeld naar jou. Jij hebt andere keuzes gemaakt en ik ben oprecht blij voor je dat jij jaren zonder pijn hebt kunnen leven (en nog zult leven). Ook als jij in mijn schoenen had gestaan, was je waarschijnlijk op een andere keuze uitgekomen, maar iedereen redeneert weer anders en ik ben blij met mijn keuze: zonder al te grote ingrepen de pijn zo goed mogelijk doorkomen. Acceptatie komt daarbij, maar dan bedoel ik zeker niet: 'lijdzaam de pijn ondergaan die nu eenmaal bij het vrouwzijn hoort". Dat vind ik net zo verwerpelijk als jij. Ik bedoel wel dat acceptatie op een bepaalde manier de situatie makkelijker maakt.
En dat ik schreef dat het bij mij na mijn veertigste beter ging, was eigenlijk een beetje bitter bedoeld, zo van TO, je bent nu 26, maar joh, over 15 jaar gaat het misschien beter. Daar heb je inderdaad niets aan. Ik denk trouwens dat de pijn niet minder is geworden, maar dat ik nu sterker ben om het op te vangen.
Nee, het is geen ideale situatie, maar in mijn ogen is een operatie om de zoveel jaar ook niet alles. Maar nogmaals, dat is jouw keuze en zolang je er baat bij hebt: good for you!
PS Nu ik dit zo teruglees klinkt het botter dan het bedoeld is. Ik heb geprobeerd een zo duidelijk mogelijk antwoord te formuleren op de vraag van Loek, maar misschien iets te kort door de bocht. Het is zeker niet cynisch bedoeld, ik geloof er echt in dat verschillende mensen met een zelfde situatie ook verschillend omgaan.
donderdag 7 mei 2009 om 14:05
Hoi Dames,
Nou ik heb de uitslag van de SOA test waar mijn lieve dokter zo op hamerde binnengekregen, en zoals ik al verwacht had had ik niks. Dus dat kan het niet zijn.
Nu nog wachten tot m'n eigen arts terug komt, ik hoop echt dat hij me wel serieus neemt!
@Loek - Ik ga zeker wel doorzetten bij m'n eigen dokter. Ik ben eigenlijk nooit eerder heengegaan omdat ik serieus dacht dat t erbij hoorde me zo te voelen. En ik heb me altijd een beetje een aansteller gevoeld. Zo van al m'n vriendinnen gingen lekker door met van alles tijdens hun menstruatie, terwijl ik lag te janken op bed. Eigenlijk is dat natuurlijk onzin, want ben juist een harde en heb al redelijk wat operaties ondergaan, waar ik ook nooit over klaagde. Maar ja.
Toen ik m'n loonstroken laatst terug keek en zag dat het afgelopen half jaar ik elke maand 2 dagen ziekte dagen heb opgenomen begon het me ineens zo tegen te staan, dat ik dus heb besloten om naar de dokter te gaan. Plus de wereld aan paracetamol en diclofenac die ik slikte begon me ook echt tegen te staan.
Helaas trof ik gewoon die achterlijke vrouwelijke arts die waarschijnlijk haar menstruatie doorkomt met 4 minitampons en een inlegkruisje en voor de rest er niets van merkt.
Morgen weer m'n dokter bellen voor een nieuwe afspraak, hopen dat dit goed gaat. Ik begin de afgelopen weken ook telkens meer buiten m'n menstruatie om steken in m'n onderbuik te krijgen + dat ik een gevoelige "vagina wand" heb en ook telkens meer last van de sex. En een klein beetje bloedverlies tussen door. Doordat die arts zo hamerde op een SOA begon ik ineens te denken dat ik dat dan wel zou hebben. Gelukkig is dat dus niet het geval.
Ik hou jullie op de hoogte van de date met m'n arts!
Nou ik heb de uitslag van de SOA test waar mijn lieve dokter zo op hamerde binnengekregen, en zoals ik al verwacht had had ik niks. Dus dat kan het niet zijn.
Nu nog wachten tot m'n eigen arts terug komt, ik hoop echt dat hij me wel serieus neemt!
@Loek - Ik ga zeker wel doorzetten bij m'n eigen dokter. Ik ben eigenlijk nooit eerder heengegaan omdat ik serieus dacht dat t erbij hoorde me zo te voelen. En ik heb me altijd een beetje een aansteller gevoeld. Zo van al m'n vriendinnen gingen lekker door met van alles tijdens hun menstruatie, terwijl ik lag te janken op bed. Eigenlijk is dat natuurlijk onzin, want ben juist een harde en heb al redelijk wat operaties ondergaan, waar ik ook nooit over klaagde. Maar ja.
Toen ik m'n loonstroken laatst terug keek en zag dat het afgelopen half jaar ik elke maand 2 dagen ziekte dagen heb opgenomen begon het me ineens zo tegen te staan, dat ik dus heb besloten om naar de dokter te gaan. Plus de wereld aan paracetamol en diclofenac die ik slikte begon me ook echt tegen te staan.
Helaas trof ik gewoon die achterlijke vrouwelijke arts die waarschijnlijk haar menstruatie doorkomt met 4 minitampons en een inlegkruisje en voor de rest er niets van merkt.
Morgen weer m'n dokter bellen voor een nieuwe afspraak, hopen dat dit goed gaat. Ik begin de afgelopen weken ook telkens meer buiten m'n menstruatie om steken in m'n onderbuik te krijgen + dat ik een gevoelige "vagina wand" heb en ook telkens meer last van de sex. En een klein beetje bloedverlies tussen door. Doordat die arts zo hamerde op een SOA begon ik ineens te denken dat ik dat dan wel zou hebben. Gelukkig is dat dus niet het geval.
Ik hou jullie op de hoogte van de date met m'n arts!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 8 mei 2009 om 12:17
Hoi Titta
Je komt helemaal niet bot over. (dat vroeg ik me trouwens ook af van mij bericht ) Juist heel helder. En je hebt gelijk. Ieder maakt z'n eigen keuzes. En het is me na je laatste bericht duidelijk dat dit een weloverwogen keuze is voor jou. Sorry dat ik zo snel oordeelde.
Bladora,
Fijn dat het geen soa was! 'Grappig' dat je aanhaalt dat je iedere opmerkte dat je iedere maand twee ziektedagen opneemt.
Afgelopen bijeenkomst van de endometriose stichting ging het over endo en werk. Er was o.a. iemand van PenO die sprak, en zij had als v.b. de ziekte en afwezigheidsdagen van een vrouw in schema gezet.....Inderdaad ook dat herkenbare patroon. Met daarbij hele creatieve redenen van afwezigheid. Precies 1 keer per maand had ze autopech, de maand erop had ze weer een ander excuus etc. Ze bleek dus endo te hebben.
En wanneer heb je de afspraak?
Je komt helemaal niet bot over. (dat vroeg ik me trouwens ook af van mij bericht ) Juist heel helder. En je hebt gelijk. Ieder maakt z'n eigen keuzes. En het is me na je laatste bericht duidelijk dat dit een weloverwogen keuze is voor jou. Sorry dat ik zo snel oordeelde.
Bladora,
Fijn dat het geen soa was! 'Grappig' dat je aanhaalt dat je iedere opmerkte dat je iedere maand twee ziektedagen opneemt.
Afgelopen bijeenkomst van de endometriose stichting ging het over endo en werk. Er was o.a. iemand van PenO die sprak, en zij had als v.b. de ziekte en afwezigheidsdagen van een vrouw in schema gezet.....Inderdaad ook dat herkenbare patroon. Met daarbij hele creatieve redenen van afwezigheid. Precies 1 keer per maand had ze autopech, de maand erop had ze weer een ander excuus etc. Ze bleek dus endo te hebben.
En wanneer heb je de afspraak?
maandag 11 mei 2009 om 02:04
Haha, ik ben altijd vrij eerlijk tegen m'n werkgever. Eerst verzon ik wel smoesjes, maar op een gegeven moment zeiden zij ook 'is het weer die tijd van de maand...?' Ik heb mijn situatie uitgelegd en ik ben ook wel eens gewoon naar werk gegaan. Maar ze hebben nu zoiets van blijf maar weg, want de keren dát ik wel werkte, rende ik of constant naar de wc (blaasontsteking gevoel) of vroeg of mijn collega die en die tafel wilde helpen omdat ik t echt even niet aankon(krampen). Ik werk in de horeca, en met zoveel gastcontact moet je altijd leuk lachen etc. Dat lukt dus absoluut niet.
Ik ga morgen de dokter bellen om een afspraak te maken. Dan is m'n eigen arts weer terug. Ik ben echt zo benieuwd wat hij gaat zeggen. Wat hij ook denkt of niet denkt, een verwijzing naar een gynacoloog mag ik toch gewoon 'eisen'?
Ik ga morgen de dokter bellen om een afspraak te maken. Dan is m'n eigen arts weer terug. Ik ben echt zo benieuwd wat hij gaat zeggen. Wat hij ook denkt of niet denkt, een verwijzing naar een gynacoloog mag ik toch gewoon 'eisen'?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
dinsdag 12 mei 2009 om 00:28
Ja dat mag je eisen Bladora. Maar probeer het in eerste instantie niet zo te brengen he Was je vast ook niet van plan...maar even voor de zekerheid. Met zoete dingen vangen je meer vliegen (ofzoiets hahahaha ik weet niet meer hoe die uitdrukking was...en heb ook geen tijd om het op te zoeken moet naar bed)
Maar je snapt de strekking.
Wacht eerst af of hij toch zelf met een verwijzing komt....(probeer daar een beetje subtiel op aan te sturen evt. Vraag dan aardig om een verwijzing bij geen reactie. Wil hij dat niet geven gooi het dan op dat je gerustgesteld wilt worden etc.
Gooi er nog een aardig 'trucje' in...huilen misschien doet soms ook wonderen.
En wordt daarna maar boos....vast ook niet nuttig maar dan ben je van die frustratie af iniedergeval.
En dan gaan we eens kijken wat de volgende stap wordt....
Maar ik ga ervan uit dat je huisarts nu toch ook inziet dat het tijd wordt. Vergeet niet al je klachten te vertellen he. En daarbij te melden dat je verzuimt van je werk! (dat kan hij niet meer op een normale menstruatie gooien)
succes!
Maar je snapt de strekking.
Wacht eerst af of hij toch zelf met een verwijzing komt....(probeer daar een beetje subtiel op aan te sturen evt. Vraag dan aardig om een verwijzing bij geen reactie. Wil hij dat niet geven gooi het dan op dat je gerustgesteld wilt worden etc.
Gooi er nog een aardig 'trucje' in...huilen misschien doet soms ook wonderen.
En wordt daarna maar boos....vast ook niet nuttig maar dan ben je van die frustratie af iniedergeval.
En dan gaan we eens kijken wat de volgende stap wordt....
Maar ik ga ervan uit dat je huisarts nu toch ook inziet dat het tijd wordt. Vergeet niet al je klachten te vertellen he. En daarbij te melden dat je verzuimt van je werk! (dat kan hij niet meer op een normale menstruatie gooien)
succes!
dinsdag 12 mei 2009 om 08:56
quote:-Bladora- schreef op 11 mei 2009 @ 02:04:
Wat hij ook denkt of niet denkt, een verwijzing naar een gynacoloog mag ik toch gewoon 'eisen'?
Je bent toch wel eens vaker naar de gyn geweest (sorry, heb niet alles gelezen).?
Mijn huisarts vind mijn klachten ook aanstelleritis. Toen heb ik op eigen houtje het ziekenhuis gebeld (huilend) dat ik me zo'n zorgen maak en dat ik wel eens daar naar de gyn bent geweest maar dat mijn huisart moeilijk doet. Binnen 2 weken had ik een afspraak, buiten de huisarts om dus.
Ik heb een tijdje geleden bloedingen gehad na het vrijen, mega buikpijn en meer ellende. Mijn huisarts kwam niet verder dan een soa-test en een uitstrijkje. (Dat was de 3e test in een jaar dus niet echt een verrassing dat er niets gevonden werd) Dus ik alweer naar de gyn. Toen bleek dat mijn baarmoedermond/hals ontstoken was en dat is behandeld met stikstof. Ik kan nu gelukkig weer normaal vrijen!
Wat hij ook denkt of niet denkt, een verwijzing naar een gynacoloog mag ik toch gewoon 'eisen'?
Je bent toch wel eens vaker naar de gyn geweest (sorry, heb niet alles gelezen).?
Mijn huisarts vind mijn klachten ook aanstelleritis. Toen heb ik op eigen houtje het ziekenhuis gebeld (huilend) dat ik me zo'n zorgen maak en dat ik wel eens daar naar de gyn bent geweest maar dat mijn huisart moeilijk doet. Binnen 2 weken had ik een afspraak, buiten de huisarts om dus.
Ik heb een tijdje geleden bloedingen gehad na het vrijen, mega buikpijn en meer ellende. Mijn huisarts kwam niet verder dan een soa-test en een uitstrijkje. (Dat was de 3e test in een jaar dus niet echt een verrassing dat er niets gevonden werd) Dus ik alweer naar de gyn. Toen bleek dat mijn baarmoedermond/hals ontstoken was en dat is behandeld met stikstof. Ik kan nu gelukkig weer normaal vrijen!
woensdag 13 mei 2009 om 01:24
Marie-liselotte, ik ben nog nooit bij een gyn geweest, nog nooit nodig geweest, ben ook pas 25.
BTW nog steeds geen afspraak gemaakt bij m'n dokter, kan maar tot half 10 en ik vergeet elke keer de wekker te zetten!
Ik houd jullie op de hoogte als ik m'n afspraak heb gehad, en loek, ik ga jouw tactiek gebruiken hoor!
Bladora
BTW nog steeds geen afspraak gemaakt bij m'n dokter, kan maar tot half 10 en ik vergeet elke keer de wekker te zetten!
Ik houd jullie op de hoogte als ik m'n afspraak heb gehad, en loek, ik ga jouw tactiek gebruiken hoor!
Bladora
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
woensdag 20 mei 2009 om 13:18
Ff een update!
Vandaag bij de dokter geweest, en.....hij heeft rustig geluisterd, een paar vragen gesteld en nog vóórdat ik uitgepraat was had hij al een verwijsbrief gepakt. Ik heb niet gezegd dat ik dacht dat het misschien iets kon zijn, gehuild of wat dan ook, gewoon gezegd dat t ik het heel vervelend vind. Ik heb ook zo'n lieve dokkter . Hij heeft zelfs z'n excuses aangeboden voor die andere b*tch.
Ik heb nu een afspraak gemaakt voor een vaginale echoscopie. Kan pas terecht op 19 juni helaas. De dokter heeft verder geen endo genoemd en ik ook niet. Neem aan dat hij me niets wil 'aanpraten' ofzo. Verder heeft hij me gezegd na te denken over verschillende anti-conceptie middelen die m'n menstruatie en pijnen kunnen verminderen, mocht er niets uitkomen.
Ik heb trouwens wel een echoscopie zonder consult, dat betekent toch gewoon dat m'n dokter weer opvolgt?
Als ik t handschrift van m'n dokter kan ontcijferen staat er zoiets bij vraagstelling als: "Heftige ....(iets met een Dyo nogwat kan ik niet lezen), met veel vaginaal bloedverlies. Enodmetriose/ ovarium(of wat er ook staat) pathologie?"
Ik denk dat ik nu wel serieus genomen ben en blij mag zijn met m'n dokter!
PS wie weet trouwens wat dat betekent ovariumpathologie? ik kan alleen maar wetenschappelijke artikelen vinden waar ik vrij weinig van begrijp!
Vandaag bij de dokter geweest, en.....hij heeft rustig geluisterd, een paar vragen gesteld en nog vóórdat ik uitgepraat was had hij al een verwijsbrief gepakt. Ik heb niet gezegd dat ik dacht dat het misschien iets kon zijn, gehuild of wat dan ook, gewoon gezegd dat t ik het heel vervelend vind. Ik heb ook zo'n lieve dokkter . Hij heeft zelfs z'n excuses aangeboden voor die andere b*tch.
Ik heb nu een afspraak gemaakt voor een vaginale echoscopie. Kan pas terecht op 19 juni helaas. De dokter heeft verder geen endo genoemd en ik ook niet. Neem aan dat hij me niets wil 'aanpraten' ofzo. Verder heeft hij me gezegd na te denken over verschillende anti-conceptie middelen die m'n menstruatie en pijnen kunnen verminderen, mocht er niets uitkomen.
Ik heb trouwens wel een echoscopie zonder consult, dat betekent toch gewoon dat m'n dokter weer opvolgt?
Als ik t handschrift van m'n dokter kan ontcijferen staat er zoiets bij vraagstelling als: "Heftige ....(iets met een Dyo nogwat kan ik niet lezen), met veel vaginaal bloedverlies. Enodmetriose/ ovarium(of wat er ook staat) pathologie?"
Ik denk dat ik nu wel serieus genomen ben en blij mag zijn met m'n dokter!
PS wie weet trouwens wat dat betekent ovariumpathologie? ik kan alleen maar wetenschappelijke artikelen vinden waar ik vrij weinig van begrijp!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
woensdag 20 mei 2009 om 22:08
donderdag 21 mei 2009 om 11:13
Hoi Bladora
Jammer dat je er geen consult bij hebt. Ik weet niet wat dit precies inhoud. Ik heb altijd een echo bij de gyn gehad, met consult.
Nu zullen ze waarsc. een echo maken, en de uitslag naar je huisarts sturen die het met je bespreekt. Mochten er aanwijzingen zijn voor endo, dan moet je wel even een consult anvragen bij de gyn hoor. (maar denk dat je huisarts dat sowieso doet. Dat 'Dyo nog wat' is waarsch. dysmenorroe, betekend menstruatiepijn.
Ovarium pathologie bedoelt hij waarsch de vraag te stellen is er een 'eierstokziektebeeld' Is er iets met de eierstokken.
Nou nu maar afwachten tot de afspraak. Fijn dat het zo soepel verliep. En de tactieken niet nodig waren.
Jammer dat je er geen consult bij hebt. Ik weet niet wat dit precies inhoud. Ik heb altijd een echo bij de gyn gehad, met consult.
Nu zullen ze waarsc. een echo maken, en de uitslag naar je huisarts sturen die het met je bespreekt. Mochten er aanwijzingen zijn voor endo, dan moet je wel even een consult anvragen bij de gyn hoor. (maar denk dat je huisarts dat sowieso doet. Dat 'Dyo nog wat' is waarsch. dysmenorroe, betekend menstruatiepijn.
Ovarium pathologie bedoelt hij waarsch de vraag te stellen is er een 'eierstokziektebeeld' Is er iets met de eierstokken.
Nou nu maar afwachten tot de afspraak. Fijn dat het zo soepel verliep. En de tactieken niet nodig waren.
donderdag 21 mei 2009 om 22:54
Bladora,
Een orthomoleculaire arts is een arts die werkt met voeding en voedingsuplementen. Het valt onder de alternatieve geneeskunde.
Ik denk persoonlijk dat je eerst maar eens moet kijken wat de reguliere geneeskunde voor je kan doen. Mocht er uiteindelijk geen oorzaak (ziekte) zijn waardoor je klachten worden veroorzaken, zou je altijd nog in de alternatieve hoek kunnen kijken. Mocht er wel endo worden vastgesteld (of iets anders) dan lijkt het me raadzaam om de reguliere weg te volgen. Als je daarnaast ook nog de alternatieve hoek op wilt, prima natuurlijk.
Een orthomoleculaire arts is een arts die werkt met voeding en voedingsuplementen. Het valt onder de alternatieve geneeskunde.
Ik denk persoonlijk dat je eerst maar eens moet kijken wat de reguliere geneeskunde voor je kan doen. Mocht er uiteindelijk geen oorzaak (ziekte) zijn waardoor je klachten worden veroorzaken, zou je altijd nog in de alternatieve hoek kunnen kijken. Mocht er wel endo worden vastgesteld (of iets anders) dan lijkt het me raadzaam om de reguliere weg te volgen. Als je daarnaast ook nog de alternatieve hoek op wilt, prima natuurlijk.
vrijdag 22 mei 2009 om 00:59
Nou, ik moet zeggen, ik ben niet zo van de alternatieve geneeswijzen. Misschien als t echt een laatste optie zou zijn. Ben eerst benieuwd wat hier uit komt. Eigenlijk hoop ik natuurlijk niks, dat ik gewoon dat spiraaltje kan nemen en er vanaf ben. Maar goed.
Vandaag weer ongesteld geworden. Had al 2 dagen diarree dus zag t al aan komen. Maar t valt wonderbaarlijk genoeg voor het eerst sinds tijden mee! Misschien is t toch meer psychisch en voel ik me rustiger nu ik doorverwezen ben. Ik heb alleen de hele ochtend en middag op bed hoeven liggen en onder goede invloed van diclofenac en paracetamol ben ik nog aan het werk gegaan ook! Wel een paar dieptepuntjes tijdens werk maar ik kon het volhouden. Ben best trots op mezelf dat ik heb gewerkt! Vanmorgen was t wel vreemd, ik had zulke krampen dat t leek alsof ik m'n buik zag bewegen! Weet niet of dat mogelijk is.
Nou ja, nu maar slapen, hopen dat t morgen net zo goed gaat als vandaag!
Vandaag weer ongesteld geworden. Had al 2 dagen diarree dus zag t al aan komen. Maar t valt wonderbaarlijk genoeg voor het eerst sinds tijden mee! Misschien is t toch meer psychisch en voel ik me rustiger nu ik doorverwezen ben. Ik heb alleen de hele ochtend en middag op bed hoeven liggen en onder goede invloed van diclofenac en paracetamol ben ik nog aan het werk gegaan ook! Wel een paar dieptepuntjes tijdens werk maar ik kon het volhouden. Ben best trots op mezelf dat ik heb gewerkt! Vanmorgen was t wel vreemd, ik had zulke krampen dat t leek alsof ik m'n buik zag bewegen! Weet niet of dat mogelijk is.
Nou ja, nu maar slapen, hopen dat t morgen net zo goed gaat als vandaag!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 22 mei 2009 om 17:52
He lekker ding (bladora) haha, inderdaad 'alleen maar de ochtend en middag op bed hoeven liggen' Da's dus niet helemaal zoals het hoort hoor
Ik vind je instelling opzich top hoor. Jouw glas is iniedergeval half vol!
Maar laten we ook realistisch zijn....
Hoop dat het de rest van de menstruatie (nog meer) meevalt!
Ik vind je instelling opzich top hoor. Jouw glas is iniedergeval half vol!
Maar laten we ook realistisch zijn....
Hoop dat het de rest van de menstruatie (nog meer) meevalt!
zaterdag 23 mei 2009 om 01:54
Nou loek, ik kan je vertellen, t valt gewoon volledig mee! Ik weet niet hoe het kan! Alleen had ik erge kiespijn en heb een wortelkanaalbehandeling gehad dus ik sta ook zwaar onder de medicijnen....hahaha. Vanavond ook weer gewerkt, alleen één momentje gehad dat ik eventjes moest gaan zitten door de pijn, maar gelukkig hebben ze er op m'n werk begrip voor.
En ik vloei op de een of andere manier veel minder dan normaal, m'n super plus tampon was na een paar uur niet eens vol. (lekker verhaal weer) Maar ik voel me beter dan normaal. Dus wie weet. Nu 19 juni afwachten. Heb jij wel een een vaginale echoscopie gehad en hoe voelt dat?
En ik vloei op de een of andere manier veel minder dan normaal, m'n super plus tampon was na een paar uur niet eens vol. (lekker verhaal weer) Maar ik voel me beter dan normaal. Dus wie weet. Nu 19 juni afwachten. Heb jij wel een een vaginale echoscopie gehad en hoe voelt dat?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
zondag 24 mei 2009 om 22:58
Hoi Bladora
Fijn dat het meevalt. Wat heb je voor pijnstilling voor je kies. Meestal krijg je daar ibuprofen voor volgens mij. Dan zou je het misschien ook kunnen gebruiken tijdens je volgende menstruaties?
Een vaginale echo heb ik vaak gehad. (ik ben drie keer geopereerd aan endo, en vele controles tussendoor, dus reken maar uit)
Ik vind het niet veel voorstellen maar ja. da's misschien dus ook de gewenning. Hoewel het nou ook weer niet mijn hobby is geworden hoor, om met mijn benene in die beugels te liggen Blijft raar.
Je moet dus je onderkleiding uit doen. (handig om een rokje aan te doen, voel je je niet zo raar als je naar de stoel hobbelt zonder onderbroek) Dan in zo;n stoel waar je je benen in van die steunen moet leggen. Het echoapparaat eigenlijk net een kleine dildo . (veel smaller hoor, dus geen stress wel veel minder plezier aan ook )
Deze wordt ingebracht. Als het goed is verteld je gyn (of in jou geval andere arts??) dat ook allemaal nog en ook op ieder moment wat hij/zij gaat doen. Da's wel zo prettig.
Je kunt op een schermpje meekijken. Concetreer je daar maar gewoon op, doe ik altijd en dan wordt het zelfs nog vrij interessant
Hij ziet je blaas, baarmoeder en eierstokken. (je hoeft trouwens geen volle blaas te hebben!, dat wordt weleens gedacht omdat dit bij een gewone echo wel moet. Maar een volle blaas bij dit onderzoek is vooral alleen maar irritant)
Wat jij ziet is vooral veel zwart en grijs Maar meestal verteld zo';n arts wel wat je ziet zodat je zelf ook nog wat kan onderscheiden.
Als er iets in je eierstokken zit, (cyste) dat ziet hij dat aan een zwarte of grijze vlek. Een grijze vlek (vaak gespikkeld grijs) betekend dat er bloed in de cyste zit. En bloed in de cyste betekend meestal dat het om een endometriose cyste gaat.
Mocht hij zo'n 'grijze cyste' zien, dan is dit samen met jouw verhaal wel een bijna zekere diagnose endo.
100 procent zekerheid heb je pas na een kijkoperatie. En deze zullen ze vaak ook doen bij een endometriose cyste, om deze cyste weg te halen en meteen de diagnose te stellen.
Als je geen cyste hebt...is er verder vaak ook niet zoveel (tot niets) te zien wat betreft endometriose. (dat kan het er dus alsnog zitten in een andere vorm. Maar je bent dan iniedergeval 10o procent zeker dat je geen cystes hebt. Die zijn niet te missen)
Het onderzoek zelf is bij mij nooit pijnlijk. Bij mensen met endo kan dit wel wat eerder pijnlijk zijn. Vaak heb je dan ook als last tijdens de gemeenschap. (over het algemeen is het niet pijnlijk)
Ik hoop dat het zo wat duidelijk is.
Als je nog vragen hebt, dan stel ze maar he.
Fijn dat het meevalt. Wat heb je voor pijnstilling voor je kies. Meestal krijg je daar ibuprofen voor volgens mij. Dan zou je het misschien ook kunnen gebruiken tijdens je volgende menstruaties?
Een vaginale echo heb ik vaak gehad. (ik ben drie keer geopereerd aan endo, en vele controles tussendoor, dus reken maar uit)
Ik vind het niet veel voorstellen maar ja. da's misschien dus ook de gewenning. Hoewel het nou ook weer niet mijn hobby is geworden hoor, om met mijn benene in die beugels te liggen Blijft raar.
Je moet dus je onderkleiding uit doen. (handig om een rokje aan te doen, voel je je niet zo raar als je naar de stoel hobbelt zonder onderbroek) Dan in zo;n stoel waar je je benen in van die steunen moet leggen. Het echoapparaat eigenlijk net een kleine dildo . (veel smaller hoor, dus geen stress wel veel minder plezier aan ook )
Deze wordt ingebracht. Als het goed is verteld je gyn (of in jou geval andere arts??) dat ook allemaal nog en ook op ieder moment wat hij/zij gaat doen. Da's wel zo prettig.
Je kunt op een schermpje meekijken. Concetreer je daar maar gewoon op, doe ik altijd en dan wordt het zelfs nog vrij interessant
Hij ziet je blaas, baarmoeder en eierstokken. (je hoeft trouwens geen volle blaas te hebben!, dat wordt weleens gedacht omdat dit bij een gewone echo wel moet. Maar een volle blaas bij dit onderzoek is vooral alleen maar irritant)
Wat jij ziet is vooral veel zwart en grijs Maar meestal verteld zo';n arts wel wat je ziet zodat je zelf ook nog wat kan onderscheiden.
Als er iets in je eierstokken zit, (cyste) dat ziet hij dat aan een zwarte of grijze vlek. Een grijze vlek (vaak gespikkeld grijs) betekend dat er bloed in de cyste zit. En bloed in de cyste betekend meestal dat het om een endometriose cyste gaat.
Mocht hij zo'n 'grijze cyste' zien, dan is dit samen met jouw verhaal wel een bijna zekere diagnose endo.
100 procent zekerheid heb je pas na een kijkoperatie. En deze zullen ze vaak ook doen bij een endometriose cyste, om deze cyste weg te halen en meteen de diagnose te stellen.
Als je geen cyste hebt...is er verder vaak ook niet zoveel (tot niets) te zien wat betreft endometriose. (dat kan het er dus alsnog zitten in een andere vorm. Maar je bent dan iniedergeval 10o procent zeker dat je geen cystes hebt. Die zijn niet te missen)
Het onderzoek zelf is bij mij nooit pijnlijk. Bij mensen met endo kan dit wel wat eerder pijnlijk zijn. Vaak heb je dan ook als last tijdens de gemeenschap. (over het algemeen is het niet pijnlijk)
Ik hoop dat het zo wat duidelijk is.
Als je nog vragen hebt, dan stel ze maar he.
maandag 8 juni 2009 om 00:42
He loek,
Bedankt voor je uitgebreide informatie, had t al een tijdje geleden gelezen, maar niet gereageerd, sorry! Ik zie er wel een beetje tegenop, aan de ene kant hoop ik dat er wel wat wordt gevonden, aan de andere kant niet....We zullen het zien, nog iets meer dan een week.
Merk ineens dat ik ook last heb na de sex. Had ik eerder niet. Echt enorme steken na de tijd en 2 dagen erna, vooral in vagina en onderbuik. Erg vervelend. Kent iemand dat ook?
Bedankt voor je uitgebreide informatie, had t al een tijdje geleden gelezen, maar niet gereageerd, sorry! Ik zie er wel een beetje tegenop, aan de ene kant hoop ik dat er wel wat wordt gevonden, aan de andere kant niet....We zullen het zien, nog iets meer dan een week.
Merk ineens dat ik ook last heb na de sex. Had ik eerder niet. Echt enorme steken na de tijd en 2 dagen erna, vooral in vagina en onderbuik. Erg vervelend. Kent iemand dat ook?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
donderdag 25 juni 2009 om 17:33
Nou ik ben eindelijk geweest voor m'n echoscopie. Dat viel allemaal wel mee. Alleen dat de gyn een hele antiroken campagne tegen me begon uit het niets...en dat ie toch een consult erbij deed ondanks dat de huisarts dat niet had gevraagd. Maar hij nam echt de tijd voor me en legde duidelijk alles uit.
Er kon dus niets gezien worden op de echo. Hij zei me dat ik waarschijnlijk een van die vrouwen ben waarbij alles was gevoeliger is de hormonen wat heftiger zijn. Wel zei hij toen ik vroeg hoe het zat met de pijn tijdens ontlasting "dat zou endometriose kunnen zijn, maar dat denk ik niet"
Hij raadde me aan om een spiraaltje te nemen of een soort pil die niet dé pil is maar die zorgt dat je helemaal niet meer ongesteld wordt.
Als dat niet ging helpen moest ik maar weer terug komen voor een kijkoperatie en als er dan niets te zien was zou hij de 'oude methode' van de baarmoeder(hals?) oprekken uitproberen, dat schijnt ook te helpen.
Dus toch maar aan een spiraaltje dan, en hopen dat het helpt want baarmoeder oprekken klinkt mij toch niet zo fijn in de oren...
Er kon dus niets gezien worden op de echo. Hij zei me dat ik waarschijnlijk een van die vrouwen ben waarbij alles was gevoeliger is de hormonen wat heftiger zijn. Wel zei hij toen ik vroeg hoe het zat met de pijn tijdens ontlasting "dat zou endometriose kunnen zijn, maar dat denk ik niet"
Hij raadde me aan om een spiraaltje te nemen of een soort pil die niet dé pil is maar die zorgt dat je helemaal niet meer ongesteld wordt.
Als dat niet ging helpen moest ik maar weer terug komen voor een kijkoperatie en als er dan niets te zien was zou hij de 'oude methode' van de baarmoeder(hals?) oprekken uitproberen, dat schijnt ook te helpen.
Dus toch maar aan een spiraaltje dan, en hopen dat het helpt want baarmoeder oprekken klinkt mij toch niet zo fijn in de oren...
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
dinsdag 30 juni 2009 om 13:09
He Bladora
Nou da's alleen maar fijn (en ook normaler) dat hij er meteen een consult van maakt. Alleen die anti rook campagne is wel een beetje raar Maar ja....
(wist je trouwens dat ik weleens heb gelezen dat vrouwen die roken een lager oestrogeen gehalte hebben...en dus mogelijk minder kans op endo. Maar of dit nou echt een feit is zou ik niet durven beweren hoor! Vind ik persoonlijk wel een leuke. Maar het klopt iniedergeval niet altijd
gezien het feit dat ik toch echt ook rook)
Je krijgt neem ik aan de mirena spiraal dan? Of orgametril (of provera) denk ik dat hij bedoelde (met niet 'de' pil)
Dat zijn progestageen-alleen middelen, net als de mirena. Het idee is dat oestrogeen 'de boosdoener' is bij endo. En die krijg je dan dus niet meer binnen.
Ik denk dat je gyn dus wel degelijk zich afvraagt of het misschien endo is. Hij neemt het iniedergeval serieus aangezien hij al zo'n plan heeft klaarliggen voor als het niet werkt.
Dat van die baarmoederhals oprekken heb ik nog nooit van gehoord!!! Mocht dat aan de orde komen dan zou ik als ik jou was eerst eens checken wat dat dan roecies inhoud en of het inderdaad bewezen effectief is. Klinkt een beetje raar vind ik persoonlijk.
Ik hoop dat de mirena gaat helpen!!!!
Nou da's alleen maar fijn (en ook normaler) dat hij er meteen een consult van maakt. Alleen die anti rook campagne is wel een beetje raar Maar ja....
(wist je trouwens dat ik weleens heb gelezen dat vrouwen die roken een lager oestrogeen gehalte hebben...en dus mogelijk minder kans op endo. Maar of dit nou echt een feit is zou ik niet durven beweren hoor! Vind ik persoonlijk wel een leuke. Maar het klopt iniedergeval niet altijd
gezien het feit dat ik toch echt ook rook) Je krijgt neem ik aan de mirena spiraal dan? Of orgametril (of provera) denk ik dat hij bedoelde (met niet 'de' pil)
Dat zijn progestageen-alleen middelen, net als de mirena. Het idee is dat oestrogeen 'de boosdoener' is bij endo. En die krijg je dan dus niet meer binnen.
Ik denk dat je gyn dus wel degelijk zich afvraagt of het misschien endo is. Hij neemt het iniedergeval serieus aangezien hij al zo'n plan heeft klaarliggen voor als het niet werkt.
Dat van die baarmoederhals oprekken heb ik nog nooit van gehoord!!! Mocht dat aan de orde komen dan zou ik als ik jou was eerst eens checken wat dat dan roecies inhoud en of het inderdaad bewezen effectief is. Klinkt een beetje raar vind ik persoonlijk.
Ik hoop dat de mirena gaat helpen!!!!
