
Aruba weet het niet meer...
maandag 13 oktober 2008 om 14:24
Hallo iedereen,
Ik heb over dit probleem al vaker topics geopend maar aangezien ik nu nieuwe dingen heb ontdekt wil ik het toch nog eens aanzwengelen. Wie weet zit er net die forummer tussen die het herkent of de gouden tip heeft. Je weet het maar nooit, ik ben in ieder geval nogal radeloos.
Lange inleiding maar het gaat hierom. Sinds een jaar loop ik met pijnen. Afschuwelijk zijn ze. Ik kan niets op zo'n moment. Niet werken, niet autorijden, niet praten, niet slapen niets. Waarschijnlijk liep ik er al langer mee maar een jaar geleden zag ik ineens in dat er een patroon in zat. De pijn begint altijd ná mijn eisprong en houd minstens een dag of 10 aan. Voor mijn eisprong na de menstruatie is er geen vuiltje aan de lucht.
De pijn zelf zit altijd links. Soms straalt het een beetje door naar rechts. De plek is altijd zo rond mijn heupbotje. Houdt 10 minuten aan en komt zo'n 10 keer overdag en een aantal keren 's nachts opzetten.
De gyneacoloog dacht eerst aan ovulatiepijn. Ik betwijfelde dit ten zeerste en ben toen een tijdje aan de pil gegaan. De pijn bleef. Toen is er een kijkoperatie voorgesteld. Er werden 2 verklevingen van mijn darmen gevonden. Deze zijn losgehaald maar de pijn bleef. Nou moet ik er wel bij zeggen dat de operatie nog vrij recent is. De arts gaf aan dat het moet herstellen en dat het daarom nog pijn kan doen. Herstellen duurt volgens hem een jaar. Ik twijfel nogal of het wel die verklevingen zijn die de pijn veroorzaken, verklevingen hebben toch niets met je cyclus te maken denk ik dan…
Nu zit ik er middenin en voel ik me zo moedeloos en zo'n aansteller terwijl de meeste mensen me hier kennen als een positivo. Maar ik word zo bang van de gedachte dat hier geen remedie voor is...
Ik heb over dit probleem al vaker topics geopend maar aangezien ik nu nieuwe dingen heb ontdekt wil ik het toch nog eens aanzwengelen. Wie weet zit er net die forummer tussen die het herkent of de gouden tip heeft. Je weet het maar nooit, ik ben in ieder geval nogal radeloos.
Lange inleiding maar het gaat hierom. Sinds een jaar loop ik met pijnen. Afschuwelijk zijn ze. Ik kan niets op zo'n moment. Niet werken, niet autorijden, niet praten, niet slapen niets. Waarschijnlijk liep ik er al langer mee maar een jaar geleden zag ik ineens in dat er een patroon in zat. De pijn begint altijd ná mijn eisprong en houd minstens een dag of 10 aan. Voor mijn eisprong na de menstruatie is er geen vuiltje aan de lucht.
De pijn zelf zit altijd links. Soms straalt het een beetje door naar rechts. De plek is altijd zo rond mijn heupbotje. Houdt 10 minuten aan en komt zo'n 10 keer overdag en een aantal keren 's nachts opzetten.
De gyneacoloog dacht eerst aan ovulatiepijn. Ik betwijfelde dit ten zeerste en ben toen een tijdje aan de pil gegaan. De pijn bleef. Toen is er een kijkoperatie voorgesteld. Er werden 2 verklevingen van mijn darmen gevonden. Deze zijn losgehaald maar de pijn bleef. Nou moet ik er wel bij zeggen dat de operatie nog vrij recent is. De arts gaf aan dat het moet herstellen en dat het daarom nog pijn kan doen. Herstellen duurt volgens hem een jaar. Ik twijfel nogal of het wel die verklevingen zijn die de pijn veroorzaken, verklevingen hebben toch niets met je cyclus te maken denk ik dan…
Nu zit ik er middenin en voel ik me zo moedeloos en zo'n aansteller terwijl de meeste mensen me hier kennen als een positivo. Maar ik word zo bang van de gedachte dat hier geen remedie voor is...
maandag 13 oktober 2008 om 20:13
Excuses,ik heb me vergist.....erg hoor die miskramen! ,heb er zelf ook 1 gehad en zoals jij die pijnen beschreef,dat was ook 1 van de redenen om mijn heil ergens anders te zoeken(ik wil hier absoluut niet overkomen als een betweter)alles was bij mij ook goed en toen zei mijn homeopaat dat mijn baarmoeder geen energie heeft om het vruchtje goed te laten innestelen en verder te ontwikkelen,vandaar dat het bij mij is misgegaan en blijft misgaan,dus die druppels moeten mijn energie weer omhoog halen en ik geloof haar want ze heeft meerder dingen gezien waar ze in het ziekenhuis niet achter kwamen en waardoor ik er nu geen last meer van heb,hopelijk komt er voor jou ook een oplossing en je moet doen wat jij vindt wat goed is,misschien heb je er wat aan..........
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
maandag 13 oktober 2008 om 21:57
Hoi Aruba, ik heb net als jij in de 2e helft van de maand, dus na de ovulatie pijn in mijn rechter heup. Dat is een aantal jaren geleden begonnen. Het is niet iedere maand even erg, maar altijd in elk geval hinderlijk en soms zelfs erg pijnlijk. Na de menstruatie is het weg en heb ik nergens meer last van. Omdat ik een tijd geleden met rugklachten bij de fysio liep heb ik het daar aangekaart, maar hij kon niets vinden. Qua spieren en gewrichten functioneert het allemaal prima. Het voelt alsof het heel diep in de heup zit. Ik kan het ook niet echt aanwijzen. Pijn rechts in de onderbuik heb ik ook, gevoel alsof er iets zit. Op mijn rechterzij in bed liggen is dan ook niet fijn.
Op mijn 17e heb ik een peritonitis gehad en ik heb zelf altijd het idee dat het daar mee te maken heeft. Ik heb veel verklevingen in mijn buik.
Ook heb ik wel eens geacht aan endometriose of een ovariumcyste die onder invloed van de hormonen groeit en dan op een zenuw drukt. Als ik echt veel pijn heb neem ik een gram paracetamol of een brufen 400 mgr. Gelukkig helpt dat meestal goed en zoals gezegd na mijn menstruatie zijn de klachten verdwenen.
Ik weet niet of je hier iets in herkent, maar ik vond het wel typisch dat jij het over pijn in je heup hebt. Ik heb dat nog nooit eerder van iemand gehoord.
Ik ben nu 47 en over een paar jaar, als ik in de overgang kom ben ik hopenlijk van alle klachten af. Ik kom die paar jaar ook nog wel door.
Ik wens jou sterkte en hoop dat je een oplossing vindt voor je klachten, want het is zeker niet fijn.
Op mijn 17e heb ik een peritonitis gehad en ik heb zelf altijd het idee dat het daar mee te maken heeft. Ik heb veel verklevingen in mijn buik.
Ook heb ik wel eens geacht aan endometriose of een ovariumcyste die onder invloed van de hormonen groeit en dan op een zenuw drukt. Als ik echt veel pijn heb neem ik een gram paracetamol of een brufen 400 mgr. Gelukkig helpt dat meestal goed en zoals gezegd na mijn menstruatie zijn de klachten verdwenen.
Ik weet niet of je hier iets in herkent, maar ik vond het wel typisch dat jij het over pijn in je heup hebt. Ik heb dat nog nooit eerder van iemand gehoord.
Ik ben nu 47 en over een paar jaar, als ik in de overgang kom ben ik hopenlijk van alle klachten af. Ik kom die paar jaar ook nog wel door.
Ik wens jou sterkte en hoop dat je een oplossing vindt voor je klachten, want het is zeker niet fijn.
dinsdag 14 oktober 2008 om 08:48
Hoi Bold, wat vervelend ook allemaal voor jou. Alleen mij pijn zit niet in mijn heup echter vanaf mijn heupbotje gezien meer richting de venusheuvel. Waarschijnlijk zit onze pijn bij elkaar in de buurt maar net even de andere kant op.
Hopelijk verdwijnen de klachten wanneer de overgang begint. Zelf verwacht ik dat de overgang bij mij pas over een jaar of 20 zal beginnen. Fijn ook dat pijnstillers bij je werken!
Dat van die ovariumcyste die groeit en knelt heb ik zelf ook wel eens aan zitten denken. Soms omschrijf ik het alsof het lijkt alsof er iets bloed en er een druppel loslaat en op mijn buikvlies valt. Omdat het van die kort hevige pijnmomenten zijn.
Nou ik wens jou ook al het beste! Dat het je maar goed mogen gaan.
Hopelijk verdwijnen de klachten wanneer de overgang begint. Zelf verwacht ik dat de overgang bij mij pas over een jaar of 20 zal beginnen. Fijn ook dat pijnstillers bij je werken!
Dat van die ovariumcyste die groeit en knelt heb ik zelf ook wel eens aan zitten denken. Soms omschrijf ik het alsof het lijkt alsof er iets bloed en er een druppel loslaat en op mijn buikvlies valt. Omdat het van die kort hevige pijnmomenten zijn.
Nou ik wens jou ook al het beste! Dat het je maar goed mogen gaan.
donderdag 11 december 2008 om 19:28
Paar dagen geleden bij de internist langgeweest. Volgens die art was ik 'geen patient voor hem' (nav mijn verhaal) Uitbehandeld in ons streekziekenhuis dus. Ze kunnen niets meer voor me. Ik ga dus nu voor een second opinion liefst naar dat ziekenhuis in Leiden. Hopelijk werkt HA mee maar dat zal wel.
donderdag 11 december 2008 om 19:40
Aruba ik ken je verder niet, behalve dat ik je mooie naam en avatar hier vaker ben tegengekomen aangezien ik ook op een kinderen topic meeschrijf.
Maar ik zag dit topic weer bovenaan staan en heb net alles gelezen. Ik herken het niet maar ik kan je wel een osteopaat heel erg aanraden. Het is niet goedkoop (weet niet hoe dat zit met verzekering) maar osteopaten zijn opgeleid om naar je hele lichaam te kijken. Ik heb geweldige ervaringen met hoe zij met mensen omgaan en met de resultaten.
Verder wil ik je gewoon even sterkte wensen. Je hebt het niet makkelijk.
Maar ik zag dit topic weer bovenaan staan en heb net alles gelezen. Ik herken het niet maar ik kan je wel een osteopaat heel erg aanraden. Het is niet goedkoop (weet niet hoe dat zit met verzekering) maar osteopaten zijn opgeleid om naar je hele lichaam te kijken. Ik heb geweldige ervaringen met hoe zij met mensen omgaan en met de resultaten.
Verder wil ik je gewoon even sterkte wensen. Je hebt het niet makkelijk.
zaterdag 13 december 2008 om 21:43
Jullie schrijven over pijn vanaf je heupbot, maar bedoelen jullie niet je bekken? Die uitstekende botjes onderaan je buik? Niet dat het er echt iets toe doet, maar als je aan een arts vertelt dat de pijn vanuit je heupen komt terwijl je het eigenlijk over je bekken hebt, wekt dat misschien verwarring.
vrijdag 19 december 2008 om 18:47
Iemand wees me in mijn topic ('pijn in onderbuik, huisarts doet er niets mee') op dit topic en de klachten van Aruba zijn bijna identiek aan mijn klachten. Ik heb dan alleen niet zo heel veel darmklachten (wel vaak krampen, maar als ik dan naar toilet ben geweest is dat weg) op geregeld een opgezwollen buik na. De pijn die ruim een week voor de menstruatie begint links in de onderbuik, dat aanvoelt als messteken, pijn bij het klaarkomen etc. Ik loop er al een hele tijd mee, maar een fatsoenlijke doorverwijzing krijg ik niet. Afgelopen week een inwendige echo gehad en daar werd verteld dat mijn eierstokken niet te zien waren omdat ik de pil slik... Ik moest de pil maar eens een half jaar doorslikken en als de pijn aanhoudt (wat hij al twee jaar doet overigens) kon ik terugkomen. Maandag belt de huisarts me tijdens het telefonisch spreekuur (assistente vond nieuwe afspraak n.a.v. echo onnodig...).
Ik volg dit onderwerp in ieder geval nog even om te kijken wat bij Aruba nu uiteindelijk geconstateerd gaat worden. Dat 'kastje naar de muur' gevoel ken ik. Veel sterkte in ieder geval Aruba, ik weet hoe frustrerend die pijnen kunnen zijn.
Ik volg dit onderwerp in ieder geval nog even om te kijken wat bij Aruba nu uiteindelijk geconstateerd gaat worden. Dat 'kastje naar de muur' gevoel ken ik. Veel sterkte in ieder geval Aruba, ik weet hoe frustrerend die pijnen kunnen zijn.
vrijdag 19 december 2008 om 19:18
quote:Aruba schreef op 19 december 2008 @ 19:07:
Lovelyme, dat was ik zelf. Ik verwees je naar mijn topic
Wat stom van me haha. Sja, tis vrijdagavond he
.
Maar goed zeg, dat er toch nog iets is in het geval je uitbehandeld bent in de meeste ziekenhuizen. Ik zei afgelopen week nog tegen mijn vriend: hoe bizar, we leven bijna in 2009, mensen zijn al op de maan geweest, en een 'simpele' buikpijn is iets waar je dan maar mee moet leren leven? Ik vind het knap dat jij zo hebt doorgeknokt, dat geeft mij wel een boost om het toch niet op te geven. Als je erachter komt wat je hebt, dat geeft je zo'n geruststelling.
Lovelyme, dat was ik zelf. Ik verwees je naar mijn topic
Wat stom van me haha. Sja, tis vrijdagavond he

Maar goed zeg, dat er toch nog iets is in het geval je uitbehandeld bent in de meeste ziekenhuizen. Ik zei afgelopen week nog tegen mijn vriend: hoe bizar, we leven bijna in 2009, mensen zijn al op de maan geweest, en een 'simpele' buikpijn is iets waar je dan maar mee moet leren leven? Ik vind het knap dat jij zo hebt doorgeknokt, dat geeft mij wel een boost om het toch niet op te geven. Als je erachter komt wat je hebt, dat geeft je zo'n geruststelling.
vrijdag 19 december 2008 om 19:38
Thanx Nijn. Dat is lief van je.
Lovelyme: trek jij het een beetje met je dagelijks leven? Ik ga je laten weten hoe het bij mij verloopt met Leiden en de osteopaat. Misschien heb je er aan. De klachten lijken zo op elkaar.
Ja het is mentaal zo ontzettend vermoeidend dat er geen diagnose komt. En het brengt ook angst met zich mee. Je gaat malen...
Lovelyme: trek jij het een beetje met je dagelijks leven? Ik ga je laten weten hoe het bij mij verloopt met Leiden en de osteopaat. Misschien heb je er aan. De klachten lijken zo op elkaar.
Ja het is mentaal zo ontzettend vermoeidend dat er geen diagnose komt. En het brengt ook angst met zich mee. Je gaat malen...
vrijdag 19 december 2008 om 20:12
Als de pijn minder is, dan gaat het goed. Het probleem is juist dat ik dan ook weer denk: ach, het valt eigenlijk wel mee. Maar op het moment dat de pijn komt, wil ik niets liever dan gewoon een arts die er naar kijkt en me ervan 'verlost' om het zo maar even te zeggen.
Die angst kan ik begrijpen... Ik heb dat wel eens als ik in bed lig en de pijn is erg hevig. Dan krijg ik allemaal van die doemscenario's in mijn hoofd...
Ik ben erg benieuwd hoe het bij jou gaat in Leiden en bij de osteopaat. Ik zal in ieder geval voor je duimen dat ze de oorzaak van je pijn kunnen achterhalen!
Die angst kan ik begrijpen... Ik heb dat wel eens als ik in bed lig en de pijn is erg hevig. Dan krijg ik allemaal van die doemscenario's in mijn hoofd...
Ik ben erg benieuwd hoe het bij jou gaat in Leiden en bij de osteopaat. Ik zal in ieder geval voor je duimen dat ze de oorzaak van je pijn kunnen achterhalen!