Gezondheid
alle pijlers
Borstkanker, wie wil meekletsen?
zaterdag 23 juli 2016 om 17:31
Zoebie, fijne vakantie!
Ik heb al 2 dagen botpijn en ik word er inmiddels gek van. Een hele scherpe pijn en dan nog in zo'n beetje mn hele lijf ook. Voeten, handen, knieen, enkels, onderbenen, hakken, ellebogen, onderarmen... Ik mag er paracetamol voor nemen, maar dat werkt soms wel en soms niet. Nu dus niet. Ik heb het niet snel, maar ik voel me inmiddels echt zielig.
Ik heb al 2 dagen botpijn en ik word er inmiddels gek van. Een hele scherpe pijn en dan nog in zo'n beetje mn hele lijf ook. Voeten, handen, knieen, enkels, onderbenen, hakken, ellebogen, onderarmen... Ik mag er paracetamol voor nemen, maar dat werkt soms wel en soms niet. Nu dus niet. Ik heb het niet snel, maar ik voel me inmiddels echt zielig.
zaterdag 23 juli 2016 om 17:49
Dat klinkt heel naar Sugar! Komt dat door bestraling of chemo?
Zelf heb ik 't gevoel dat iemand me op m'n tiet en borstbeen gestompt heeft. Voelt soort van licht gekneusd. En dat na pas 4 beurten... Heb nog wel steeds de energie om 5-6 km per dag te wandelen in 'n tempo van 5,5 km/u, maar merk wel dat ik meer behoefte krijg aan slaap. Dat vind ik echter niet zo'n probleem.
Zelf heb ik 't gevoel dat iemand me op m'n tiet en borstbeen gestompt heeft. Voelt soort van licht gekneusd. En dat na pas 4 beurten... Heb nog wel steeds de energie om 5-6 km per dag te wandelen in 'n tempo van 5,5 km/u, maar merk wel dat ik meer behoefte krijg aan slaap. Dat vind ik echter niet zo'n probleem.
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 23 juli 2016 om 17:50
quote:Sugarbaby schreef op 23 juli 2016 @ 17:31:
Zoebie, fijne vakantie!
Ik heb al 2 dagen botpijn en ik word er inmiddels gek van. Een hele scherpe pijn en dan nog in zo'n beetje mn hele lijf ook. Voeten, handen, knieen, enkels, onderbenen, hakken, ellebogen, onderarmen... Ik mag er paracetamol voor nemen, maar dat werkt soms wel en soms niet. Nu dus niet. Ik heb het niet snel, maar ik voel me inmiddels echt zielig.
Ik weet niet of ze dit in het ziekenhuis al verteld hebben, maar tegen botpijn moet je een spiegel van paracetamol opbouwen. Dwz dat je 3 x daags 2 paracetamol moet innemen, of je op dat moment pijn voelt of niet.
Als je alleen paracetamol slikt op het moment dat je pijn voelt en dan weer een dag niet, heeft het te weinig effect.
Sterkte gewenst, het is een erg vervelende pijn.
Zoebie, fijne vakantie!
Ik heb al 2 dagen botpijn en ik word er inmiddels gek van. Een hele scherpe pijn en dan nog in zo'n beetje mn hele lijf ook. Voeten, handen, knieen, enkels, onderbenen, hakken, ellebogen, onderarmen... Ik mag er paracetamol voor nemen, maar dat werkt soms wel en soms niet. Nu dus niet. Ik heb het niet snel, maar ik voel me inmiddels echt zielig.
Ik weet niet of ze dit in het ziekenhuis al verteld hebben, maar tegen botpijn moet je een spiegel van paracetamol opbouwen. Dwz dat je 3 x daags 2 paracetamol moet innemen, of je op dat moment pijn voelt of niet.
Als je alleen paracetamol slikt op het moment dat je pijn voelt en dan weer een dag niet, heeft het te weinig effect.
Sterkte gewenst, het is een erg vervelende pijn.
zaterdag 23 juli 2016 om 17:51
zaterdag 23 juli 2016 om 17:53
quote:redbuIIetje schreef op 23 juli 2016 @ 17:49:
Dat klinkt heel naar Sugar! Komt dat door bestraling of chemo?
Zelf heb ik 't gevoel dat iemand me op m'n tiet en borstbeen gestompt heeft. Voelt soort van licht gekneusd. En dat na pas 4 beurten... Heb nog wel steeds de energie om 5-6 km per dag te wandelen in 'n tempo van 5,5 km/u, maar merk wel dat ik meer behoefte krijg aan slaap. Dat vind ik echter niet zo'n probleem.
Pas je wel op dat de zon niet op je bestraalde huid komt? Dit kan het effect van de bestraling namelijk verergeren.
Ik werd ook in de zomer bestraald en kreeg het advies een shirt met hoge hals aan te doen of een sjaaltje te gebruiken als ik buiten liep.
Dat klinkt heel naar Sugar! Komt dat door bestraling of chemo?
Zelf heb ik 't gevoel dat iemand me op m'n tiet en borstbeen gestompt heeft. Voelt soort van licht gekneusd. En dat na pas 4 beurten... Heb nog wel steeds de energie om 5-6 km per dag te wandelen in 'n tempo van 5,5 km/u, maar merk wel dat ik meer behoefte krijg aan slaap. Dat vind ik echter niet zo'n probleem.
Pas je wel op dat de zon niet op je bestraalde huid komt? Dit kan het effect van de bestraling namelijk verergeren.
Ik werd ook in de zomer bestraald en kreeg het advies een shirt met hoge hals aan te doen of een sjaaltje te gebruiken als ik buiten liep.
zaterdag 23 juli 2016 om 17:57
quote:mary57 schreef op 23 juli 2016 @ 17:53:
[...]
Pas je wel op dat de zon niet op je bestraalde huid komt? Dit kan het effect van de bestraling namelijk verergeren.
Ik werd ook in de zomer bestraald en kreeg het advies een shirt met hoge hals aan te doen of een sjaaltje te gebruiken als ik buiten liep.Klopt. Ik heb één keer 'n topje met decoleté aan gehad van de week tijdens 't wandelen in 'n schaduwrijk bos, maar toen bedacht ik me idd ook dat ik beter moet opletten 'n hoger gesloten shirtje te dragen. Overigens blijf ik thuis grotendeels uit de zon en zoek ik liever schaduw op (of lig op m'n buik op 't gras, haha )
[...]
Pas je wel op dat de zon niet op je bestraalde huid komt? Dit kan het effect van de bestraling namelijk verergeren.
Ik werd ook in de zomer bestraald en kreeg het advies een shirt met hoge hals aan te doen of een sjaaltje te gebruiken als ik buiten liep.Klopt. Ik heb één keer 'n topje met decoleté aan gehad van de week tijdens 't wandelen in 'n schaduwrijk bos, maar toen bedacht ik me idd ook dat ik beter moet opletten 'n hoger gesloten shirtje te dragen. Overigens blijf ik thuis grotendeels uit de zon en zoek ik liever schaduw op (of lig op m'n buik op 't gras, haha )
Shoot first, ask questions later!
zaterdag 23 juli 2016 om 18:37
@Mary, ik weet dat je een spiegel moet opbouwen. Bedoelde meer dat het de ene kuur wel werkt en de andere kuur niet. De pijn is ook elke keer anders; kortdurend/dagenlang/heel heftig en soms alleen zeurend. Pijn is nooit fijn, maar het is zo vermoeiend.
@redbull, volgens mij komt het door de herceptin. Ik heb een aantal keer alleen Taxol(=chemo) gehad en toen had ik nergens last van. Vanaf het moment dat de herceptin erbij kwam, kreeg ik botpijn. Hoe was je Florida-vakantie trouwens? Die is toch neit in de soep gelopen door dit gebeuren he?
@redbull, volgens mij komt het door de herceptin. Ik heb een aantal keer alleen Taxol(=chemo) gehad en toen had ik nergens last van. Vanaf het moment dat de herceptin erbij kwam, kreeg ik botpijn. Hoe was je Florida-vakantie trouwens? Die is toch neit in de soep gelopen door dit gebeuren he?
zaterdag 23 juli 2016 om 21:50
quote:redbuIIetje schreef op 23 juli 2016 @ 17:51:
Vreemd trouwens dat ze paracetamol aanraden bij zo'n heftige soort pijn. Die pijnstiller doet bij mij nooit iets, al heb ik maar 'n simpel hoofdpijntje. Ik pak meestal ibu600, maar zelfs dat lijkt me niet toereikend bij botpijn.
Dat is omdat paracetamol wel samengaat met andere medicatie en bijna geen bijwerkingen geeft en ibuprofen wel. NSAID’s (waar ibuprofen onder valt) worden nooit gegeven aan mensen met bloedaandoeningen. Je kunt er ook nog eens maagklachten van krijgen en misselijk worden, dat wil je iemand met chemo niet ook nog eens aandoen,
Ik word soms helemaal gek van de botpijn in m'n bekken. Het schijnt dat ik er juist daar zo'n last van heb omdat de Neulastaspuiten niet goed werken bij mij en m'n lijf daardoor zelf, met minimale ondersteuning, extra hard moet werken om m'n witte bloedcellen op pijl te krijgen. De eerste kuur resulteerde dat dus ook in een gigantische koortsaanval. Dat heb ik naderhand gelukkig niet meer gehad, maar de botpijn lijkt elke kuur erger te worden.
Vreemd trouwens dat ze paracetamol aanraden bij zo'n heftige soort pijn. Die pijnstiller doet bij mij nooit iets, al heb ik maar 'n simpel hoofdpijntje. Ik pak meestal ibu600, maar zelfs dat lijkt me niet toereikend bij botpijn.
Dat is omdat paracetamol wel samengaat met andere medicatie en bijna geen bijwerkingen geeft en ibuprofen wel. NSAID’s (waar ibuprofen onder valt) worden nooit gegeven aan mensen met bloedaandoeningen. Je kunt er ook nog eens maagklachten van krijgen en misselijk worden, dat wil je iemand met chemo niet ook nog eens aandoen,
Ik word soms helemaal gek van de botpijn in m'n bekken. Het schijnt dat ik er juist daar zo'n last van heb omdat de Neulastaspuiten niet goed werken bij mij en m'n lijf daardoor zelf, met minimale ondersteuning, extra hard moet werken om m'n witte bloedcellen op pijl te krijgen. De eerste kuur resulteerde dat dus ook in een gigantische koortsaanval. Dat heb ik naderhand gelukkig niet meer gehad, maar de botpijn lijkt elke kuur erger te worden.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:04
Hoi meiden,
Ik heb gisteren te horen dat het niet goed is in mijn linkerborst. Ga nu de molen in van hoe niet goed. Ik ben zelf 'nog maar' 24 jaar, en vriend en ik staan er wel heel nuchter tegenover. Morgen als mijn hoofd ietsjes rustiger is ga ik het hele topic lezen. Het enige waar ik moeite mee heb is: wanneer ga je vertellen tegen mensen om je heen. Nu al, of heb je dat pas gedaan toen je wist van hoe niet goed het was. Ik heb namelijk op het moment nog niet echt behoefte om het aan iedereen te vertellen, maar zal toch op een gegeven moment moeten vrees ik :S
Ik heb gisteren te horen dat het niet goed is in mijn linkerborst. Ga nu de molen in van hoe niet goed. Ik ben zelf 'nog maar' 24 jaar, en vriend en ik staan er wel heel nuchter tegenover. Morgen als mijn hoofd ietsjes rustiger is ga ik het hele topic lezen. Het enige waar ik moeite mee heb is: wanneer ga je vertellen tegen mensen om je heen. Nu al, of heb je dat pas gedaan toen je wist van hoe niet goed het was. Ik heb namelijk op het moment nog niet echt behoefte om het aan iedereen te vertellen, maar zal toch op een gegeven moment moeten vrees ik :S
Ik ben niet stuntelig, hooguit beetje onhandig.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:23
Welkom Pechvogel in dit topic waar je liever niet in wil schrijven. Wat bedoel je met niet goed in je borst? Heb je een knobbeltje? En heb je al onderzoeken gehad? Ik heb het verteld toen ik de uitslag van de punctie en de diagnose borstkanker had gekregen. Ik begrijp heel goed dat je tegen het vertellen op ziet, vond dat zelf ook heel zwaar. Heel veel sterkte de komende dagen! En kom gerust hier schrijven, hier weten we allemaal wat je bedoelt en steunen elkaar.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:34
Dank je wel Ninia,
Heb een punctie gehad, maar ze willen nog onderzoeken voor uitzaaiingen. Die heb ik dinsdag. Wat de dokter gisteren vertelde dat er een 'object' in mijn borst zat van 5 cm doorsnede. Maar omdat er in de laatste 5 dagen lymfeklieren in mn lies begonnen op te zetten gaan ze er nog een batterij onderzoeken tegenaan gooien. Ik zie het wel wat eruit gaat komen :S
Dus ik ga nu maar nog meer heel veel hele leuke dingen doen nu het 'nog kan' oei dat klinkt wel mega deprimerend :S.
Heb een punctie gehad, maar ze willen nog onderzoeken voor uitzaaiingen. Die heb ik dinsdag. Wat de dokter gisteren vertelde dat er een 'object' in mijn borst zat van 5 cm doorsnede. Maar omdat er in de laatste 5 dagen lymfeklieren in mn lies begonnen op te zetten gaan ze er nog een batterij onderzoeken tegenaan gooien. Ik zie het wel wat eruit gaat komen :S
Dus ik ga nu maar nog meer heel veel hele leuke dingen doen nu het 'nog kan' oei dat klinkt wel mega deprimerend :S.
Ik ben niet stuntelig, hooguit beetje onhandig.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:44
2 dagen na de punctie was zeker dat ik borstkanker had en heb ik dat m'n directe omgeving verteld. Toen stond er nog wel het een en ander op kweek om de tumor te typeren en dat wist ik pas een week later. Of er uitzaaiingen waren wist ik pas vlak voor ik met de chemo zou beginnen. En weer een week later hoorde ik dat er geen 3 maar 5 uitzaaiingen waren. Elke stap heb ik steeds direct gemeld aan mensen in m'n directe omgeving.
Het is lastig en je hebt nog geen antwoorden op hun vragen, maar ze weten dan wel waarom je letterlijk of figuurlijk af en toe afwezig bent en kunnen je wel al steunen. Ze zeggen wel eens kanker heb je niet alleen en in mijn geval vond ik dat heel erg kloppen. M'n hele omgeving kreeg een klap te verwerken.
Het is lastig en je hebt nog geen antwoorden op hun vragen, maar ze weten dan wel waarom je letterlijk of figuurlijk af en toe afwezig bent en kunnen je wel al steunen. Ze zeggen wel eens kanker heb je niet alleen en in mijn geval vond ik dat heel erg kloppen. M'n hele omgeving kreeg een klap te verwerken.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:48
quote:ninia schreef op 23 juli 2016 @ 22:40:
Maar heeft de arts het ook al borstkanker genoemd? Of kwaadaardig? De tijd van onderzoeken en afwachten is het zwaartst, vond ik tenminste. Goed dat je veel afleiding zoekt, dat helpt! Maar laat ook af en toe je emoties gaan hoor, dat helpt ook!
Jep. Hij heeft het borstkanker genoemd, en een zin later verteld dat hoe jonger je bent hoe slechter de perspectieven zijn qua borstkanker betreft. Wel een hele fijne aardige doc die een uur lang al mijn onnozele vragen heeft beantwoord.
Tja, heb ontbeten met een reep chocolade had het gewoon even nodig.
Maar heeft de arts het ook al borstkanker genoemd? Of kwaadaardig? De tijd van onderzoeken en afwachten is het zwaartst, vond ik tenminste. Goed dat je veel afleiding zoekt, dat helpt! Maar laat ook af en toe je emoties gaan hoor, dat helpt ook!
Jep. Hij heeft het borstkanker genoemd, en een zin later verteld dat hoe jonger je bent hoe slechter de perspectieven zijn qua borstkanker betreft. Wel een hele fijne aardige doc die een uur lang al mijn onnozele vragen heeft beantwoord.
Tja, heb ontbeten met een reep chocolade had het gewoon even nodig.
Ik ben niet stuntelig, hooguit beetje onhandig.
zaterdag 23 juli 2016 om 22:55
Jeetje Pechvogel, dat is ook niet iets wat je verwacht te horen op je 24e. Heftig! Hopelijk is er snel duidelijkheid over evt uitzaaiingen. Gewoon lekker met chocolade ontbijten, lunchen en dineren hoor, als je daar nu zin in hebt.
Ik heb de mensen om me heen op de hoogte gehouden als ik nieuws had en eigenlijk meteen vanaf het begin. Net wat priority zegt: het is fijn om je verhaal kwijt te kunnen.
Ik heb de mensen om me heen op de hoogte gehouden als ik nieuws had en eigenlijk meteen vanaf het begin. Net wat priority zegt: het is fijn om je verhaal kwijt te kunnen.
zaterdag 23 juli 2016 om 23:00
zaterdag 23 juli 2016 om 23:18
Jeetje Pechvogel, welkom bij de club waar je niet bij wilt horen.
Ik raad je aan om het pas te vertellen wanneer je met de reacties van anderen kunt dealen. Mensen gaan natuurlijk ontzettend schrikken en ik liep de eerste maand dus vooral anderen te troosten ivm mijn borstkanker... Zo te horen ga je een heftige of misschien zelfs zeer heftige diagnose krijgen. Vraag het ziekenhuis om een medisch psycholoog die je gaat begeleiden. Zij kan je goed helpen met juist dit soort vragen. Heb je een baan? Vertel het dan nu al wel aan je leidinggevende. Hij of zij moet zijn/haar mond houden, maar kan je alvast doorverwijzen naar de arbo-arts en vervanging gaan regelen indien nodig.
Ik ben niet zo jong als jij (was 34 bij de diagnose) en je gaat zeker voor een aantal zaken komen te staan die bij de meeste patiënten geen rol meer spelen. Als je behoefte hebt aan contact, stuur mij dan gerust een PB. Op Facebook zijn twee besloten borstkankergroepen die heel actief zijn: 'borstkanker lotgenoten' en 'Borstkanker, samen staan we sterk'. Beide groepen zitten vrouwen van allerlei leeftijden, borstkankerdiagnoses en fases van de behandeling. Dat kan fijn zijn, maar ook heel confronterend. Het forum van de Amazones is minder actief, maar hier heb ik wel veel informatie kunnen vinden.
Heel veel sterkte!
Ik raad je aan om het pas te vertellen wanneer je met de reacties van anderen kunt dealen. Mensen gaan natuurlijk ontzettend schrikken en ik liep de eerste maand dus vooral anderen te troosten ivm mijn borstkanker... Zo te horen ga je een heftige of misschien zelfs zeer heftige diagnose krijgen. Vraag het ziekenhuis om een medisch psycholoog die je gaat begeleiden. Zij kan je goed helpen met juist dit soort vragen. Heb je een baan? Vertel het dan nu al wel aan je leidinggevende. Hij of zij moet zijn/haar mond houden, maar kan je alvast doorverwijzen naar de arbo-arts en vervanging gaan regelen indien nodig.
Ik ben niet zo jong als jij (was 34 bij de diagnose) en je gaat zeker voor een aantal zaken komen te staan die bij de meeste patiënten geen rol meer spelen. Als je behoefte hebt aan contact, stuur mij dan gerust een PB. Op Facebook zijn twee besloten borstkankergroepen die heel actief zijn: 'borstkanker lotgenoten' en 'Borstkanker, samen staan we sterk'. Beide groepen zitten vrouwen van allerlei leeftijden, borstkankerdiagnoses en fases van de behandeling. Dat kan fijn zijn, maar ook heel confronterend. Het forum van de Amazones is minder actief, maar hier heb ik wel veel informatie kunnen vinden.
Heel veel sterkte!
zaterdag 23 juli 2016 om 23:43
Hoi pechvogel, rot dat je je bij onze groep kan aansluiten. Over het vertellen, ik denk dat dit bij iedereen anders is. Ik was dinsdag bij de huisarts, donderdagochtend had ik mammo en echo, donderdagmiddag moest ik bij mijn gynaecoloog langs gaan en vrijdagochtend zat ik bij de oncoloog. Toen hij zei dat het 99% zeker borstkanker was hebben we het meteen aan ouders van mij en vriend verteld. Ook mijn baas heb ik meteen ingelicht, dat ben je verplicht. Anderen heb ik het vele weken later pas verteld. Ik kon het niet, het luidop zeggen dat ik borstkanker had. Kon letterlijk alleen maar huilen. Wilde ook niet met iedereen mijn verdriet en wanhoop delen, dat maakte het voor mij alleen maar zwaarder. Maar iedereen is daar anders in, doe vooral wat voor jou goed aan voelt. Wil je praten, doen. Wil je dat niet, dan ben je niemand uitleg verschuldigd.
zondag 24 juli 2016 om 12:48
quote:akioli schreef op 23 juli 2016 @ 23:43:
Ik kon het niet, het luidop zeggen dat ik borstkanker had.
Ik kan me de eerste keer nog herinneren. Ik had een of andere instantie aan de lijn en hoorde mezelf ineens zeggen dat iets de komende tijd niet van toepassing zou zijn, aangezien ik borstkanker had. Heel vreemd, voelde net alsof ik aan het liegen was of dat ik aan het overdrijven was ofzo. En dan ineens PLOK!...het besef dat het echt is. Onwerkelijk.
Mijn botpijn is -bijna- weg! Volgens mij is het niet alleen botpijn, maar meer bot-gewricht-en-pezenpijn. Maar dat boeit niet, voor nu is het weg!
Pechvogel, hoe gaat het met je? Beetje kunnen slapen vannacht?
Ik kon het niet, het luidop zeggen dat ik borstkanker had.
Ik kan me de eerste keer nog herinneren. Ik had een of andere instantie aan de lijn en hoorde mezelf ineens zeggen dat iets de komende tijd niet van toepassing zou zijn, aangezien ik borstkanker had. Heel vreemd, voelde net alsof ik aan het liegen was of dat ik aan het overdrijven was ofzo. En dan ineens PLOK!...het besef dat het echt is. Onwerkelijk.
Mijn botpijn is -bijna- weg! Volgens mij is het niet alleen botpijn, maar meer bot-gewricht-en-pezenpijn. Maar dat boeit niet, voor nu is het weg!
Pechvogel, hoe gaat het met je? Beetje kunnen slapen vannacht?
dinsdag 26 juli 2016 om 20:21
Met nog 1 TAC kuur te gaan komt mijn haar al heel voorzichtig terug! Op mijn hoofd steeds meer witte vlashaartjes, die echt al een paar cm lang zijn, en zwarte stoppeltjes over mijn hele schedel. Die was echt eerst helemaal glad. En op mijn benen ook al veel langere donkere haartjes, langer dan stoppeltjes. Begint boven enkels en gaat steeds meer omhoog. Ik ben nog nooit zo blij met beenhaar geweest haha! Maar ik durf nog niet echt te juichen, bang dat het een schijnbeweging is en dat het na de laatste kuur over 2 weken toch weer uitvalt. Wie heeft hier ervaring mee?
zondag 31 juli 2016 om 10:41
Ben net terug van 3 weken van vakantie en heb weer even bijgelezen. Wat naar om te lezen, dat er weer meerdere mensen zich hebben aangesloten hier. Schrijf hier trouwens maar zelden, het traject is hier al weer een tijdje geleden (hoewel ik nog wel Tamoxifen slik).
Pechvogel, wat jong nog Ik heb het gelijk verteld, toen de diagnose borstkanker zeker was. Maar doe vooral waarbij je jezelf goed voelt. Werk je? Kan me voorstellen, dat je door onderzoeken toch op het werk al iets hebt moeten vertellen, waardoor je er niet was. Sterkte nog met de rest van de uitslagen.
Priority, ben erg geschrokken van je berichtjes, dat de Tac niet zou aanslaan, gelukkig eindigde het toch met goed nieuws
Redbulletje, sterkte met de bestralingen ! Heb zelf wel voor chemo gekozen, maar chemo in mij geval maakte de kans op terugkeer wel bijna 20% kleiner. Hormoontherapie was maar 3% ofzo. Ben daar ook maar aan begonnen en verder eigenlijk helemaal geen last van.
Verder ben ik begonnen met dubbelzijdige amputatie en gelijk constructie (met siliconen). Met eigen weefsel deden ze hier niet bij actieve borstkanker. Als ik wil, kan het alsnog later wel, maar vind het wel prima zo.
Las ook nog over wanneer weer beginnen met werken. Ik heb tijdens de chemo's nog doorgewerkt. Niet volledig natuurlijk. Heb een leuke klus gedaan, waar we normaal nooit tijd voor hadden. Ik werd door het werk volledig vrij gelaten, kon ook thuis werken of niet, net waar ik mezelf goed bij voelde. In het ziekenhuis werd me verteld, dat ze zelden iemand hadden gezien met zo weinig bijwerkingen, heb dus gewoon geluk gehad.
Pechvogel, wat jong nog Ik heb het gelijk verteld, toen de diagnose borstkanker zeker was. Maar doe vooral waarbij je jezelf goed voelt. Werk je? Kan me voorstellen, dat je door onderzoeken toch op het werk al iets hebt moeten vertellen, waardoor je er niet was. Sterkte nog met de rest van de uitslagen.
Priority, ben erg geschrokken van je berichtjes, dat de Tac niet zou aanslaan, gelukkig eindigde het toch met goed nieuws
Redbulletje, sterkte met de bestralingen ! Heb zelf wel voor chemo gekozen, maar chemo in mij geval maakte de kans op terugkeer wel bijna 20% kleiner. Hormoontherapie was maar 3% ofzo. Ben daar ook maar aan begonnen en verder eigenlijk helemaal geen last van.
Verder ben ik begonnen met dubbelzijdige amputatie en gelijk constructie (met siliconen). Met eigen weefsel deden ze hier niet bij actieve borstkanker. Als ik wil, kan het alsnog later wel, maar vind het wel prima zo.
Las ook nog over wanneer weer beginnen met werken. Ik heb tijdens de chemo's nog doorgewerkt. Niet volledig natuurlijk. Heb een leuke klus gedaan, waar we normaal nooit tijd voor hadden. Ik werd door het werk volledig vrij gelaten, kon ook thuis werken of niet, net waar ik mezelf goed bij voelde. In het ziekenhuis werd me verteld, dat ze zelden iemand hadden gezien met zo weinig bijwerkingen, heb dus gewoon geluk gehad.
