Gezondheid
alle pijlers
Borstkanker, wie wil meekletsen?
woensdag 3 augustus 2016 om 07:41
Akioli wat fijn !! Weer een stap verder ! Betreft je werkvraag : ik werk nog steeds tijdens mijn chemo : 2 dagen per week 5 uurtjes, en ik vind het heerlijk. Daardoor voel ik mij niet ziek
Ja ik ben echt een verwaarlozer hier , ik krijg geen melding wanneer er een bericht geplaatst wordt. Dus voor degene met de goede berichten gefeliciteerd xx
Maar helaas ook wat slechte berichten sterkte dames
Even een update wat betreft mij: heb gister 10de kuur gehad van de 12, dus nog 2 weken overleven ! Haaruitval is meer geworden. Heb nu een brede kale scheiding dus draag het altijd vast. Verder gigantische last van opvliegers (en ik ben nog niet eens aan de hormonenen!).
Pechvogel: ik was 26 toen ik erachter kwam. Ik heb het pas verteld toen ik te horen kreeg dat het DCIS (voorstadium) was (Bleek daarna toch ook een tumor te hebben). Ik had mijn werkgever gevraagd het aan mijn collega's te vertellen en toen heb ik daarna 1 keer tekst en uitleg gegeven op het werk. Vond ik er fijn want dan heb je niet het grote obstakel om het zelf te moeten vertellen. Ik ben ook begonnen met bloggen om jonge (moeders) een beeld te geven van hoe je behandeling eruit ziet met kanker. Ik moet wel zeggen dat ik een erg lichte behandeling heb. https://stefsgevechttegenkanker.wordpress.com
Ja ik ben echt een verwaarlozer hier , ik krijg geen melding wanneer er een bericht geplaatst wordt. Dus voor degene met de goede berichten gefeliciteerd xx
Maar helaas ook wat slechte berichten sterkte dames
Even een update wat betreft mij: heb gister 10de kuur gehad van de 12, dus nog 2 weken overleven ! Haaruitval is meer geworden. Heb nu een brede kale scheiding dus draag het altijd vast. Verder gigantische last van opvliegers (en ik ben nog niet eens aan de hormonenen!).
Pechvogel: ik was 26 toen ik erachter kwam. Ik heb het pas verteld toen ik te horen kreeg dat het DCIS (voorstadium) was (Bleek daarna toch ook een tumor te hebben). Ik had mijn werkgever gevraagd het aan mijn collega's te vertellen en toen heb ik daarna 1 keer tekst en uitleg gegeven op het werk. Vond ik er fijn want dan heb je niet het grote obstakel om het zelf te moeten vertellen. Ik ben ook begonnen met bloggen om jonge (moeders) een beeld te geven van hoe je behandeling eruit ziet met kanker. Ik moet wel zeggen dat ik een erg lichte behandeling heb. https://stefsgevechttegenkanker.wordpress.com
zondag 14 augustus 2016 om 12:13
Wat lief dat je daar naar vraagt, akioli.
Ik heb er nu 3x AC opzitten en ik heb een beetje een dipje. Ik heb het idee dat de plek in mijn oksel iets groter is geworden. De oncoloog was het met me eens dat het zeker nog niet kleiner is geworden. Hij vond het nog niet direct reden tot zorg maar wil het wel zodanig in de gaten houden dat ik in zijn vakantie toch even naar een vervanger moet voor controle, en als ik het idee heb dat het groter wordt, moet ik bellen en maken ze een echo.
Ik denk dat dit de eerste keer is dat het doordringt dat het geen zekerheid is dat ik helemaal ga herstellen. Ik ben bang en ik voel me soms best alleen in het hele gebeuren. Ik ben single, en hoewel ik hele lieve vriendinnen om me heen heb, 's nachts lig je toch alleen. Mijn vader is een grote hulp, maar vooral praktisch, hij gaat mee naar de afspraken in het ziekenhuis en zo, geeft me af en toe een dikke knuffel, maar emoties, daar kan hij niet zoveel mee. Mijn moeder kan me op geen enkele manier steunen. Ze vertelt me vooral hoe moeilijk zij het heeft met alles, ruimte voor mijn verdriet of angst is er niet.
En zo vond ik mezelf van de week vooral heel zielig. Gelukkig schijnt het zonnetje vandaag en voel ik me weer wat beter dus ik ga zo lekker naar buiten, dat doet me altijd goed.
Hoe gaat het met jou, akioli, zo na de bestralingen?
Ik heb er nu 3x AC opzitten en ik heb een beetje een dipje. Ik heb het idee dat de plek in mijn oksel iets groter is geworden. De oncoloog was het met me eens dat het zeker nog niet kleiner is geworden. Hij vond het nog niet direct reden tot zorg maar wil het wel zodanig in de gaten houden dat ik in zijn vakantie toch even naar een vervanger moet voor controle, en als ik het idee heb dat het groter wordt, moet ik bellen en maken ze een echo.
Ik denk dat dit de eerste keer is dat het doordringt dat het geen zekerheid is dat ik helemaal ga herstellen. Ik ben bang en ik voel me soms best alleen in het hele gebeuren. Ik ben single, en hoewel ik hele lieve vriendinnen om me heen heb, 's nachts lig je toch alleen. Mijn vader is een grote hulp, maar vooral praktisch, hij gaat mee naar de afspraken in het ziekenhuis en zo, geeft me af en toe een dikke knuffel, maar emoties, daar kan hij niet zoveel mee. Mijn moeder kan me op geen enkele manier steunen. Ze vertelt me vooral hoe moeilijk zij het heeft met alles, ruimte voor mijn verdriet of angst is er niet.
En zo vond ik mezelf van de week vooral heel zielig. Gelukkig schijnt het zonnetje vandaag en voel ik me weer wat beter dus ik ga zo lekker naar buiten, dat doet me altijd goed.
Hoe gaat het met jou, akioli, zo na de bestralingen?
zondag 14 augustus 2016 om 12:22
Is heel normaal hoor Jougla, dat je af en toe een dip hebt. Iedereen kan nog zo zeggen dat ze je er doorheen slepen, maar jij moet het maar allemaal ondergaan.
Natuurlijk heb je steun aan de mensen om je heen, maar jij bent wel degene die 's nachts ligt te piekeren, soms ontzettend opziet tegen weer een behandeling en af en toe zo blij bent dat je weer op de bank of in je bed kunt kruipen.
Je mag jezelf ook best eens zielig voelen, het is niet niks allemaal
Natuurlijk heb je steun aan de mensen om je heen, maar jij bent wel degene die 's nachts ligt te piekeren, soms ontzettend opziet tegen weer een behandeling en af en toe zo blij bent dat je weer op de bank of in je bed kunt kruipen.
Je mag jezelf ook best eens zielig voelen, het is niet niks allemaal
zondag 14 augustus 2016 om 13:54
Jougla, normaal dat je je zorgen maakt. Stond er naast AC nog een andere chemo gepland?
Ik denk dat het heel goed is dat we in tijden leven waar we online op zoek kunnen naar lotgenoten, die begrijpen toch beter wat je door maakt. Heb je je al aangemeld bij de facebook groep? Ik nog maar heel recent en het is echt wel fijn. Er wordt veel gepost en er is vaak herkenning met wat je zelf door maakt.
Fysiek gaat het heel goed met me. Merk nog weinig van de bestraling, geen last van oedeem en ik doe met mijn arm praktisch alles wat ik vroeger deed.
Psychisch weer wat minder de voorbije dagen. Maak me zorgen (dat komt en gaat echt bij mij) en voel me zo lelijk... Wil terug de vrouw zijn die ik voorheen was, maar of die ooit nog terug komt?
Verder is het ook erg druk met de 2 jongens thuis nu. Heel eerlijk, ik snak naar het einde van de vakantie. Heb een hele hevige en ondernemende 2 jarige zoon, en de oudste van 6 wordt binnenkort getest op adhd. Heb dus constant drukte, geruzie en gekrijs om me heen en ik word er soms lichtelijk gestoort van. Weet niet of de nolvadex hier ook mee te maken heeft, merkten anderen hier dat dat veel deed aan je humeur?
Ik denk dat het heel goed is dat we in tijden leven waar we online op zoek kunnen naar lotgenoten, die begrijpen toch beter wat je door maakt. Heb je je al aangemeld bij de facebook groep? Ik nog maar heel recent en het is echt wel fijn. Er wordt veel gepost en er is vaak herkenning met wat je zelf door maakt.
Fysiek gaat het heel goed met me. Merk nog weinig van de bestraling, geen last van oedeem en ik doe met mijn arm praktisch alles wat ik vroeger deed.
Psychisch weer wat minder de voorbije dagen. Maak me zorgen (dat komt en gaat echt bij mij) en voel me zo lelijk... Wil terug de vrouw zijn die ik voorheen was, maar of die ooit nog terug komt?
Verder is het ook erg druk met de 2 jongens thuis nu. Heel eerlijk, ik snak naar het einde van de vakantie. Heb een hele hevige en ondernemende 2 jarige zoon, en de oudste van 6 wordt binnenkort getest op adhd. Heb dus constant drukte, geruzie en gekrijs om me heen en ik word er soms lichtelijk gestoort van. Weet niet of de nolvadex hier ook mee te maken heeft, merkten anderen hier dat dat veel deed aan je humeur?
zondag 14 augustus 2016 om 15:48
Joula, ik was ook single toen ik ziek werd (althans niet helemaal, mijn tinderdate ontdekte de borstkanker). Ik heb een heel fijn netwerk met veel lieve vrienden om mij heen die ik, zeker in het begin, heel hard nodig had. Op sommige momenten vond ik het juist fijn geen relatie en kinderen te hebben en op andere momenten was het heel vervelend. Vooral als het gaat om emoties. Uiteindelijk heb ik het meest aan lotgenotencontact, zij snappen de achtbaan uiteindelijk toch het beste.
maandag 15 augustus 2016 om 14:33
Dank jullie wel voor de lieve reacties. Ik merk dat het uitspreken van de angst de scherpe randjes er al afhaalt. Ik krijg 4x AC (3 weken schema) en daarna nog 12 weken Taxol of Carbotaxol (afhankelijk van de uitslag van het genetisch onderzoek, dat komt morgen, ook nog spannend), dus nog genoeg kans om alle rondzwervende celletjes aan te pakken.
Toen ik net de diagnose had, heb ik me aangemeld bij een van de facebookgroepen en me weer heel snel afgemeld, ik kon er op dat moment nog helemaal niks mee maar nu merk ik dat ik toch meer behoefte krijg aan contact met lotgenoten. Toch maar weer opzoeken dus
akioli, jee, dat lijkt me ook pittig, 2 kleine jongetjes thuis, helemaal met de regen van vorige week. (ik weet van vriendinnen met kinderen dat zij ook uitkijken naar het begin van het schooljaar, en dan zijn zij nog helemaal gezond) Hopelijk geeft de test van de oudste wat meer duidelijkheid. Ik heb zelf dus geen ervaring met Nolvadex maar zijn dat hormonen? Dan lijkt het me heel aannemelijk dat dit ook werkt op je humeur en emoties, je zou het nog aan de verpleegkundige kunnen vragen.
Toen ik net de diagnose had, heb ik me aangemeld bij een van de facebookgroepen en me weer heel snel afgemeld, ik kon er op dat moment nog helemaal niks mee maar nu merk ik dat ik toch meer behoefte krijg aan contact met lotgenoten. Toch maar weer opzoeken dus
akioli, jee, dat lijkt me ook pittig, 2 kleine jongetjes thuis, helemaal met de regen van vorige week. (ik weet van vriendinnen met kinderen dat zij ook uitkijken naar het begin van het schooljaar, en dan zijn zij nog helemaal gezond) Hopelijk geeft de test van de oudste wat meer duidelijkheid. Ik heb zelf dus geen ervaring met Nolvadex maar zijn dat hormonen? Dan lijkt het me heel aannemelijk dat dit ook werkt op je humeur en emoties, je zou het nog aan de verpleegkundige kunnen vragen.
donderdag 18 augustus 2016 om 12:39
donderdag 18 augustus 2016 om 12:59
quote:Jougla schreef op 18 augustus 2016 @ 12:39:
Ik kan die eerste groep niet vinden op Facebook.
Maar ik had van de week even goed nieuws, de genetische test was negatief, dus geen BCRA1/2 of Chek2. Dat was wel een opluchting, geen gedoe voor de familie en ik hoef geen beslissingen te nemen over mijn eierstokken en 'goede' borst.Nou, dat is zeker heel goed nieuws
Ik kan die eerste groep niet vinden op Facebook.
Maar ik had van de week even goed nieuws, de genetische test was negatief, dus geen BCRA1/2 of Chek2. Dat was wel een opluchting, geen gedoe voor de familie en ik hoef geen beslissingen te nemen over mijn eierstokken en 'goede' borst.Nou, dat is zeker heel goed nieuws
donderdag 18 augustus 2016 om 14:05
donderdag 18 augustus 2016 om 15:23
quote:sophiax schreef op 15 augustus 2016 @ 18:18:
De facebookgroep borstkanker, samen staan we sterk is fijner dan de lotgenoten, vind ik. Alleen mis je dan vraagbaak Desiree.Ik heb me aangemeld bij lotgenoten en triple negatief. Samen staan we sterk heb je al eerder genoemd, maar tot op de dag van vandaag kan ik die niet vinden. Op zich vind het het fijne pagina's, maar ik erger me dood aan het woord "lotjes"... brrrrr
De facebookgroep borstkanker, samen staan we sterk is fijner dan de lotgenoten, vind ik. Alleen mis je dan vraagbaak Desiree.Ik heb me aangemeld bij lotgenoten en triple negatief. Samen staan we sterk heb je al eerder genoemd, maar tot op de dag van vandaag kan ik die niet vinden. Op zich vind het het fijne pagina's, maar ik erger me dood aan het woord "lotjes"... brrrrr
donderdag 18 augustus 2016 om 15:54
Heb me ook net aangemeld bij lotgenoten, maar ik weet niet of ik blijf. Merk dat ik het onprettig vind om plotseling al die berichten op mijn tijdlijn te zien. En veel negatieve berichten. Dus ik denk dat ik er weer af ga...
Ik heb zelf de laatste tac erop zitten, zo enorm blij! Nu al weer aan het herstellen. Ik heb hetzelfde goede nieuws als jij gekregen Jougla, heerlijk he? Zo blij voor mijn familie!
Voor iedereen die nog kuurt: houd vol, en houdt moed!
Ik heb zelf de laatste tac erop zitten, zo enorm blij! Nu al weer aan het herstellen. Ik heb hetzelfde goede nieuws als jij gekregen Jougla, heerlijk he? Zo blij voor mijn familie!
Voor iedereen die nog kuurt: houd vol, en houdt moed!
donderdag 18 augustus 2016 om 18:00
quote:priority schreef op 18 augustus 2016 @ 15:23:
[...]
Ik heb me aangemeld bij lotgenoten en triple negatief. Samen staan we sterk heb je al eerder genoemd, maar tot op de dag van vandaag kan ik die niet vinden. Op zich vind het het fijne pagina's, maar ik erger me dood aan het woord "lotjes"... brrrrrIk stuur je een PB. Ik krijg ook jeuk van "lotjes" en nog erger "bonuszussen", verder zijn de groepen wel fijn.
[...]
Ik heb me aangemeld bij lotgenoten en triple negatief. Samen staan we sterk heb je al eerder genoemd, maar tot op de dag van vandaag kan ik die niet vinden. Op zich vind het het fijne pagina's, maar ik erger me dood aan het woord "lotjes"... brrrrrIk stuur je een PB. Ik krijg ook jeuk van "lotjes" en nog erger "bonuszussen", verder zijn de groepen wel fijn.
donderdag 18 augustus 2016 om 18:02
