Gezondheid
alle pijlers
De weg die je moet gaan..... AD(H)D bij kinderen
vrijdag 5 januari 2007 om 14:44
Hoi forumers.Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen,maar ik tik gewoon maar,en zie wel wat er uit komt.Wij zijn een gezin met twee kinderen.Een zoon van 5 jaar en een dochter van 3 jaar.In dit geval gaat het om onze dochter.Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze anders is als andere kinderen.Ik denk dat een moeder dat heel goed kan aanvoelen.Ik werk niet,ben dus de hele dag thuis.Onze dochter gaat 3 dag delen naar de PSZ.Ik heb haar altijd al drukker gevonden als andere kinderen.In de eerste instantie niet meteen aan ADHD gedacht.We zijn begonnen bij het buro om het daar aan te kaarten.Ze hadden inderdaad ook het idee dat ze drukker is als een gemiddeld kind.Hun hebben er voor gezorgd dat ze een dagdeel extra naar de PSZ kon.Misschien heeft ze meer afleiding nodig dan een gemiddeld kind.En kan ze daar meer haar energie kwijt.zodat ze thuis was rustiger is.Toen dat niet hielpze was thuis nog even druk als anders, hebben ze ons Video Home Training aan geboden.Dat hebben we gedaan,maar zijn er niet veel mee op geschoten,hebben er nauurlijk wl wat dingetjes uit kunnen halen..Nu heb ik op internet van alles gekeken en het was als of ik een klap in mijn gezicht kreeg,ik zat te janken achter mijn pc,wat een herkenning.Alles viel voor mij( en mijn man) op zijn plaats....kan alles wel opnoemen nu,maar dat is gewoon te veel.Ik kwam uit bij ADHD,ze voldoet helemaal aan dat beeld.Ik heb van alles gelezen en naar haar gekeken.Nou ben ik via de huisarts door verwezen naar een kinderarts.Daar zijn we inmiddels geweest,en nu krijg ik 09 Januari te horen of we mogen beginnen met een psycholoog.Maar dan zijn we er nog niet?Van sommige moeders hoor ik dat ze echt jaaaaaren bezig zijn.En hoor ik " je mag blij zijn dat je nu al begonnen bent met bijna 4 jaar ,als ze 8 jaar is dan ben je nog nergens" Nou vraag ik me af gaat het echt zo lang duren allemaal?Wat komt er allemaal bij kijken dan als je eenmaal in die molen zit?Wat kunnen we verwachten en wat gaan ze allemaal doen dan?Graag zou ik graag ervaring uit wisselen met mensen die dit allemaal al hebben gehad,of ook gaan doen.Zo wel positief als negatief natuurlijkHoop dat er mensen zijn die de moeite nemen om dit te lezen en te reageren,al vast bedankt in ieder geval.Groetjes Suske.bewerkt door moderator,
vrijdag 5 januari 2007 om 15:08
Hi Suske,
Ik heb even twee oudere AD(H)D topics voor je omhoog gehaald, misschien heb je er iets aan.
Ik heb het vermoeden ook AD(H)D te hebben. Er is nog geen diagnose gesteld, maar ik herkende wel bijna alle punten en de huisarts wilde er serieus naar kijken (helaas heeft hij nooit meer terug gebeld en stel ik alles uit waardoor ik hem ook niet op bel, gruwel).
Hart onder de riem, ik ben nu 25 en heb een VWO en Internationaal HBO diploma op zak.
Ik heb even twee oudere AD(H)D topics voor je omhoog gehaald, misschien heb je er iets aan.
Ik heb het vermoeden ook AD(H)D te hebben. Er is nog geen diagnose gesteld, maar ik herkende wel bijna alle punten en de huisarts wilde er serieus naar kijken (helaas heeft hij nooit meer terug gebeld en stel ik alles uit waardoor ik hem ook niet op bel, gruwel).
Hart onder de riem, ik ben nu 25 en heb een VWO en Internationaal HBO diploma op zak.
vrijdag 5 januari 2007 om 15:21
Hoi Biebeltje.
Ik heb ze alle twee gelezen hoor,bedankt voor het ophalen.
De ene is overgegaan in PDD-NOS en daar heb ik niks mee.
En de andere is meer voor volwassenen....moet eerlijk zeggen dat ik er wel veel in herken voor mezelf...oeps.
Wil het alleen nog even niet weten denk ik,lekker me kop in het zand steken.
Ik wil nu eerst voor mij dochter kijken.
Dus vandaar mijn vraag hier op het forum voor moeders met jonge kinderen.
Het meeste wat ik ook kan vinden is voor volwassenen,en niet voor kinderen.
Ik hoop dan ook dat het Topic kan blijven staan en niet weg gehaald word omdat er al twee zijn.
Groetjes suske
Ik heb ze alle twee gelezen hoor,bedankt voor het ophalen.
De ene is overgegaan in PDD-NOS en daar heb ik niks mee.
En de andere is meer voor volwassenen....moet eerlijk zeggen dat ik er wel veel in herken voor mezelf...oeps.
Wil het alleen nog even niet weten denk ik,lekker me kop in het zand steken.
Ik wil nu eerst voor mij dochter kijken.
Dus vandaar mijn vraag hier op het forum voor moeders met jonge kinderen.
Het meeste wat ik ook kan vinden is voor volwassenen,en niet voor kinderen.
Ik hoop dan ook dat het Topic kan blijven staan en niet weg gehaald word omdat er al twee zijn.
Groetjes suske
vrijdag 5 januari 2007 om 15:39
Ik heb ook al even gevraagd of ze het aan willen passen " de weg die je moet gaan ....AD(H)D bij kinderen" misschien dat het dan wat duidelijker is.
Ik ben wel heel blij je je gereageerd hebt.
Wordt het in ieder geval gelezen;)
Jij ook heel veel suc6 en hoop dat er wat voor je uit komt....als de dokter nog reageerd.
Groetjes Suske
Ik ben wel heel blij je je gereageerd hebt.
Wordt het in ieder geval gelezen;)
Jij ook heel veel suc6 en hoop dat er wat voor je uit komt....als de dokter nog reageerd.
Groetjes Suske
vrijdag 5 januari 2007 om 15:44
http://www.balansdigitaal.nl/
Waarschijnlijk heeft mijn zoon DCD en dat heeft ook weer te maken met.
Ik heb veel aan deze site gehad.
Succes en zorg dat je niet in het huisartscirquit blijft rond lopen, wij zijn nu in het ziekenhuis bij de revalidatiekinderarts.
Waarschijnlijk heeft mijn zoon DCD en dat heeft ook weer te maken met.
Ik heb veel aan deze site gehad.
Succes en zorg dat je niet in het huisartscirquit blijft rond lopen, wij zijn nu in het ziekenhuis bij de revalidatiekinderarts.
vrijdag 5 januari 2007 om 15:50
Hoi Lange Lucy,
Die site had ik zelf ook al gevonden,die bedoelde ik oa ook met wat ik gelezen had.
Op deze site sprongen dus ook de tranen van erkenning in mijn ogen.
We zijn al bij de de kinderarts in Amstedam,dus we zijn hoop ik op de juiste weg.
Ik zou allen zo graag willen weten of het ECHT zo lang allemaal duurd voordat je wat weet.
Van sommige hoor ik dus dat ze jaaaaren bezig zijn.
En ik zou ook zo graag willen weten WAT ze allemaal gaan doen,en HOE ze het allemaal gaan doen.
Weet jij dat misschien?
Of wat is jou ervaring als ik zo vrij mag zijn?
Bedankt in ieder geval voor je reactie.
Sus
Die site had ik zelf ook al gevonden,die bedoelde ik oa ook met wat ik gelezen had.
Op deze site sprongen dus ook de tranen van erkenning in mijn ogen.
We zijn al bij de de kinderarts in Amstedam,dus we zijn hoop ik op de juiste weg.
Ik zou allen zo graag willen weten of het ECHT zo lang allemaal duurd voordat je wat weet.
Van sommige hoor ik dus dat ze jaaaaren bezig zijn.
En ik zou ook zo graag willen weten WAT ze allemaal gaan doen,en HOE ze het allemaal gaan doen.
Weet jij dat misschien?
Of wat is jou ervaring als ik zo vrij mag zijn?
Bedankt in ieder geval voor je reactie.
Sus
vrijdag 5 januari 2007 om 22:14
@Suske,
We zitten zelf ook in het beginstadium, het is eigenlijk net geconstateerd.
Eind januari gaan we een traject in met ergo en fysio.
Ook wordt er een iqtest gedaan.
DCD is niet met medicijnen te helpen, maar heeft meer met motoriek en concentratie te maken. Ze gaan nog kijken naar ADD maar dan heeft hij een licht vorm
Onze zoon is nu 8 en dit heeft zich later geopenbaard.
Veel succes, je kan het toch niet dwingen.........hoe graag je ook zou willen.
We zitten zelf ook in het beginstadium, het is eigenlijk net geconstateerd.
Eind januari gaan we een traject in met ergo en fysio.
Ook wordt er een iqtest gedaan.
DCD is niet met medicijnen te helpen, maar heeft meer met motoriek en concentratie te maken. Ze gaan nog kijken naar ADD maar dan heeft hij een licht vorm
Onze zoon is nu 8 en dit heeft zich later geopenbaard.
Veel succes, je kan het toch niet dwingen.........hoe graag je ook zou willen.
zaterdag 6 januari 2007 om 13:47
Hoi Lange Lucy.
Ik heb even gekeken op de site van Balans over DCD.
Maar dat is echt op de motoriek he?
Gaan jullie nu op een speciale fysio?
Ik wacht allemaal wel af wat ons te wachten staat.
Maar ik dacht misschien zijn er mensen die dit traject al gelopen hebben,en kunnen ze misschien vertellen wat er allemaal gaat gebeuren.
Hoe ze de kinderen testen,en hoe ze tot die conclusie AD(H)D komen.
Wij hebben verder geen vrienden of iemand in de buurt met AD(H)D dus daar kunnen we ook niets aan vragen,dus vandaar dat ik de oproep hier plaats.
Ik hoop dat jullie er ook snel achter komen wat er met jullie zoon is.
Dat geeft toch een stuk rust,dan weet je ieder geval iets.
Dus jullie ook heel veel suc6.
En afdwingen kun je zeker niks...maar soms zou je het inderdaad wel willen;)
Ik heb even gekeken op de site van Balans over DCD.
Maar dat is echt op de motoriek he?
Gaan jullie nu op een speciale fysio?
Ik wacht allemaal wel af wat ons te wachten staat.
Maar ik dacht misschien zijn er mensen die dit traject al gelopen hebben,en kunnen ze misschien vertellen wat er allemaal gaat gebeuren.
Hoe ze de kinderen testen,en hoe ze tot die conclusie AD(H)D komen.
Wij hebben verder geen vrienden of iemand in de buurt met AD(H)D dus daar kunnen we ook niets aan vragen,dus vandaar dat ik de oproep hier plaats.
Ik hoop dat jullie er ook snel achter komen wat er met jullie zoon is.
Dat geeft toch een stuk rust,dan weet je ieder geval iets.
Dus jullie ook heel veel suc6.
En afdwingen kun je zeker niks...maar soms zou je het inderdaad wel willen;)
zaterdag 6 januari 2007 om 15:38
Hoi Suske,
Het is echt niet altijd zo dat er een hele lange weg moet worden afgelegd tot de diagnose. Mijn zoontje was ook altijd al druk en had/heeft een erg slechte concentratie. Volgens het buro was het "gewoon" een pittige peuter/kleuter. Toch ben ik in oktober 2005 naar de huisarts gegaan en heb zonder problemen een doorverwijzing gekregen voor de kinderpsychiater. De huisarts had mijn zoontje vaker gezien en erkende ook dat hij erg druk was en veel aandacht vroeg. Begin 2006 is de diagnose ADHD vastgesteld. Er werd toen voorgesteld met medicatie te beginnen, maar aangezien mijn zoontje zelf nog niet echt "hinder" ondervond van deze "aandoening" en ik het allemaal nog kon behapstukken, had ik zoiets van: we wachten nog even.
Nu bleek op school echter dat zijn slechte concentratie voor problemen gaat zorgen en als gevolg daarvan ontwikkelt hij faalangst. Een paar weken geleden zijn we gestart met medicatie. Kan nog niet echt zeggen welk effect dit op zijn functioneren heeft, aangezien de vakantie er tussen zit, maar ik merk wel dat hij rustiger is (tot dat het is uitgewerkt....
).
Het kan dus echt wel snel gaan, je hoeft niet persé jaren in de mallemolen te zitten. Zeker omdat je zelf al een vermoeden hebt wat het is.
Sterkte ermee!
Oh ja, ik herken trouwens ook heel dingen van mijn zoontje in mezelf, slechte concentratie, veel praten etc......Ben alleen niet zo druk als hij.....
Karin
Het is echt niet altijd zo dat er een hele lange weg moet worden afgelegd tot de diagnose. Mijn zoontje was ook altijd al druk en had/heeft een erg slechte concentratie. Volgens het buro was het "gewoon" een pittige peuter/kleuter. Toch ben ik in oktober 2005 naar de huisarts gegaan en heb zonder problemen een doorverwijzing gekregen voor de kinderpsychiater. De huisarts had mijn zoontje vaker gezien en erkende ook dat hij erg druk was en veel aandacht vroeg. Begin 2006 is de diagnose ADHD vastgesteld. Er werd toen voorgesteld met medicatie te beginnen, maar aangezien mijn zoontje zelf nog niet echt "hinder" ondervond van deze "aandoening" en ik het allemaal nog kon behapstukken, had ik zoiets van: we wachten nog even.
Nu bleek op school echter dat zijn slechte concentratie voor problemen gaat zorgen en als gevolg daarvan ontwikkelt hij faalangst. Een paar weken geleden zijn we gestart met medicatie. Kan nog niet echt zeggen welk effect dit op zijn functioneren heeft, aangezien de vakantie er tussen zit, maar ik merk wel dat hij rustiger is (tot dat het is uitgewerkt....
).Het kan dus echt wel snel gaan, je hoeft niet persé jaren in de mallemolen te zitten. Zeker omdat je zelf al een vermoeden hebt wat het is.
Sterkte ermee!
Oh ja, ik herken trouwens ook heel dingen van mijn zoontje in mezelf, slechte concentratie, veel praten etc......Ben alleen niet zo druk als hij.....
Karin
zaterdag 6 januari 2007 om 16:02
Hoi Kaatjekakel.
Bedankt voor je reactie,bij jullie is het inderdaad erg snel gegaan.
Wij zijn ook door verwezen door de huisarts.
Maar ik lees dat jullie naar de kinderpsychiater geweest.
Is dat iets anders dan de kinderpsycholoog?
Want anders zitten wij misschien bij de verkeerde instantie/arts.
En ach woensdag kan ik al heen naar de kinderarts,dus dan kan ik het altijd nog even vragen waar ik het beste kan wezen.
Kun je mij vertellen wat ze hebben gedaan bij jou zoon?
Hoe hebben ze vastgesteld dat hij ADHD heeft?
Hebben ze heb geobserveerd of iets?
Ik ben daar namelijk er benieuwd naar,hoe ze te werk gaan.
Onze dochter is nu bijna 4 en mag nog geen medicijnen volgens de kinderarts,maar dat hoeft van mij ook nog niet.
Ze gaat nu nog naar de PSZ dus hoeft ze zich nog niet echt te concentreren.
Maar jullie gaat daar nu mee beginnen lees is zo.
Hoop dat het aanslaat bij jullie zoon,dat hij zich op school wat beter kan concentreren.
Want dat is voor hem zelf ook wel lastig denk ik,want volgens mij moeten deze kinderen gewoon reageren als er b.v een pen valt achter in de klas.
of ze nou willen of niet.
Heel veel suc6 en bedankt nogmaals.
Sus
Bedankt voor je reactie,bij jullie is het inderdaad erg snel gegaan.
Wij zijn ook door verwezen door de huisarts.
Maar ik lees dat jullie naar de kinderpsychiater geweest.
Is dat iets anders dan de kinderpsycholoog?
Want anders zitten wij misschien bij de verkeerde instantie/arts.
En ach woensdag kan ik al heen naar de kinderarts,dus dan kan ik het altijd nog even vragen waar ik het beste kan wezen.
Kun je mij vertellen wat ze hebben gedaan bij jou zoon?
Hoe hebben ze vastgesteld dat hij ADHD heeft?
Hebben ze heb geobserveerd of iets?
Ik ben daar namelijk er benieuwd naar,hoe ze te werk gaan.
Onze dochter is nu bijna 4 en mag nog geen medicijnen volgens de kinderarts,maar dat hoeft van mij ook nog niet.
Ze gaat nu nog naar de PSZ dus hoeft ze zich nog niet echt te concentreren.
Maar jullie gaat daar nu mee beginnen lees is zo.
Hoop dat het aanslaat bij jullie zoon,dat hij zich op school wat beter kan concentreren.
Want dat is voor hem zelf ook wel lastig denk ik,want volgens mij moeten deze kinderen gewoon reageren als er b.v een pen valt achter in de klas.
of ze nou willen of niet.
Heel veel suc6 en bedankt nogmaals.
Sus
zaterdag 6 januari 2007 om 19:17
Hoi, wij hebben drie zoons, waarvan de middelste en de jongste adhd hebben. Al voordat ze de kleuterleeftijd hadden had ik al een vermoeden dat er iets mis was, maar steeds twijfelde ik. Toen de middelste in het laatste kleuterjaar zat en zich soms al moest concentreren als voorbereiding op groep 3, begonnen op school pas de echte problemen. Daarvoor waren ze er ook al, maar dat was alleen nog maar vervelend en niet zozeer voor de kinderen zelf. Pas toen ze zich op school niet meer konden concentreren en een duidelijke stoorzender werden voor de rest van de klas, zijn ze door de jeugdpsychiater op de Ritalin gezet. Toen we eenmaal met medicijnen begonne, hadden we n.a.v. tests die de psychiater had gedaan, al een vermoeden, maar je weet het pas zeker als de medicijnen ook daadwerkelijk aanslaan. Bij beide jongens was dat het geval, dus kon toen met zekerheid de diagnose adhd worden gesteld.
zaterdag 6 januari 2007 om 20:25
Wij hebben ook al heel lang sterk het vermoeden dat onze zoon AD(H)D heeft, maar wij kunnen zoals iemand het hier zo mooi zei, het allemaal wel behapstukken. Echter komen er steeds meer problemen op zijn pad.
Afgelopen jaar is hij blijven zitten, hij kreeg het lezen niet onder de knie, schrijven gaat niet. Rekenen daarentegen gaat goed, alleen het automatiseren daarvan niet, waardoor zijn tempo heel erg laag ligt.En naast een bar en boze fijne motoriek, heeft hij vermoedelijk ook dyslexie. En.. hij plast nog steeds in zijn broek.
Ik dacht dat ik alles al had gelezen maar de site van Lucy, maar vooral het verhaal over DCD had ik nog nooit eerder gelezen en daar komt eindelijk dan ook het broekplassen in voor. Wat een opluchting! Klinkt misschien raar, maar ik zelf heb het altijd met AD(H)D in verband gebracht, maar kon het nooit ergens terugvinden.
Wij lopen al 3 jaar bij een kinderarts. Het arme kind is al helemaal van top tot teen onderzocht i.v.m. het broekplassen, maar tot nu toe geen succes (wel enigszins succes want er is ondekt dat hij een reflux heeft, zijn urine stroomt terug richting zijn nieren). Ondertussen zijn we zelfs doorverwezen naar het Sophia Kinderziekenhuis naar een kinderuroloog. Het enige wat deze nog kan doen is een blaasonderzoek, maar dat stel ik zelf steeds uit. Over 2 weken moet ik weer terug voor controle en dan ga ik mijn vermoeden daar toch maar eens uiten (kinderarts hier in het ziekenhuis heeft de naam AD(H)D al eens laten vallen, maar wilde eerst het lichamelijke uitsluiten) En zal ik zeker het verhaal van DCD meenemen.
Via school zal hij op korte termijn ook worden getest door een orthopedagoog.
Ik vind het eigenlijk allemaal best heftig voor het kind. Wij zijn hem niet anders gewend, maar ik weet zeker dat hij zelf wel ziet dat hij anders is dan bijvoorbeeld zijn vriendjes, broers etc.
Afgelopen jaar is hij blijven zitten, hij kreeg het lezen niet onder de knie, schrijven gaat niet. Rekenen daarentegen gaat goed, alleen het automatiseren daarvan niet, waardoor zijn tempo heel erg laag ligt.En naast een bar en boze fijne motoriek, heeft hij vermoedelijk ook dyslexie. En.. hij plast nog steeds in zijn broek.
Ik dacht dat ik alles al had gelezen maar de site van Lucy, maar vooral het verhaal over DCD had ik nog nooit eerder gelezen en daar komt eindelijk dan ook het broekplassen in voor. Wat een opluchting! Klinkt misschien raar, maar ik zelf heb het altijd met AD(H)D in verband gebracht, maar kon het nooit ergens terugvinden.
Wij lopen al 3 jaar bij een kinderarts. Het arme kind is al helemaal van top tot teen onderzocht i.v.m. het broekplassen, maar tot nu toe geen succes (wel enigszins succes want er is ondekt dat hij een reflux heeft, zijn urine stroomt terug richting zijn nieren). Ondertussen zijn we zelfs doorverwezen naar het Sophia Kinderziekenhuis naar een kinderuroloog. Het enige wat deze nog kan doen is een blaasonderzoek, maar dat stel ik zelf steeds uit. Over 2 weken moet ik weer terug voor controle en dan ga ik mijn vermoeden daar toch maar eens uiten (kinderarts hier in het ziekenhuis heeft de naam AD(H)D al eens laten vallen, maar wilde eerst het lichamelijke uitsluiten) En zal ik zeker het verhaal van DCD meenemen.
Via school zal hij op korte termijn ook worden getest door een orthopedagoog.
Ik vind het eigenlijk allemaal best heftig voor het kind. Wij zijn hem niet anders gewend, maar ik weet zeker dat hij zelf wel ziet dat hij anders is dan bijvoorbeeld zijn vriendjes, broers etc.
zaterdag 6 januari 2007 om 22:29
Hoi Suske,
Onze zoon van bijna 5 heeft vorig jaar mei de diagnose ADHD gekregen en een vermoeden tot PDD NOS. Wij zijn nav klachten over zijn gedrag van het kinderdagverblijf en eigen vermoedens dat hij anders is dan andere kinderen op 3 jarige leeftijd via naar de huisarts naar de orthopedagoog gegaan. Via haar zijn we bij het JeugdRiagg terecht gekomen waar een speciale ADHD poli is. Na het aanhoren van ons verhaal, het verhaal van de basisschool waar hij intussen al 2 maanden opzat, verslagen van het KDV en het invullen van verschillende gedragsvragenlijsten is de diagnose gesteld. De kinderpsychiater (is degene die de diagnose mag stellen, een kinderpsycholoog mag dit niet) heeft onze zoon 1x gezien. De diagnose stellen ging redelijk vlot, maar wat daarna gebeurd is, is ellende. Het duurt allemaal zo lang voordat je goede begeleiding krijgt en alle instelling werken zo ontzettend langs elkaar heen.
Na een half jaar was het duidelijk dat onze zoon het niet zou redden op de basisschool. Maar waar moest hij dan naar toe? Weer allerlei papieren invullen, en naar commissies sturen. Natuurlijk afgewezen, school moest eerst handelingsplannen maken blablabla. Hoe het uiteindelijk is afgelopen? Hij is vlak voor de kerstvakantie definitief geschorst door de basisschool en zit nu dus thuis. Hij is nog niet leerplichtig. Wel heeft hij nu een spoedplaatsing gekregen op een Medisch Kinderdagverblijf. Daar zijn we op zich wel blij mee, het is gewoon jammer dat het geescaleerd is, dat had niet gehoeven. De conclusie van het verhaal? Bedenk goed zelf wat je wilt voor je kind, informeer bij diverse instanties en zorg dat je kind goed terecht komt.
Onze zoon van bijna 5 heeft vorig jaar mei de diagnose ADHD gekregen en een vermoeden tot PDD NOS. Wij zijn nav klachten over zijn gedrag van het kinderdagverblijf en eigen vermoedens dat hij anders is dan andere kinderen op 3 jarige leeftijd via naar de huisarts naar de orthopedagoog gegaan. Via haar zijn we bij het JeugdRiagg terecht gekomen waar een speciale ADHD poli is. Na het aanhoren van ons verhaal, het verhaal van de basisschool waar hij intussen al 2 maanden opzat, verslagen van het KDV en het invullen van verschillende gedragsvragenlijsten is de diagnose gesteld. De kinderpsychiater (is degene die de diagnose mag stellen, een kinderpsycholoog mag dit niet) heeft onze zoon 1x gezien. De diagnose stellen ging redelijk vlot, maar wat daarna gebeurd is, is ellende. Het duurt allemaal zo lang voordat je goede begeleiding krijgt en alle instelling werken zo ontzettend langs elkaar heen.
Na een half jaar was het duidelijk dat onze zoon het niet zou redden op de basisschool. Maar waar moest hij dan naar toe? Weer allerlei papieren invullen, en naar commissies sturen. Natuurlijk afgewezen, school moest eerst handelingsplannen maken blablabla. Hoe het uiteindelijk is afgelopen? Hij is vlak voor de kerstvakantie definitief geschorst door de basisschool en zit nu dus thuis. Hij is nog niet leerplichtig. Wel heeft hij nu een spoedplaatsing gekregen op een Medisch Kinderdagverblijf. Daar zijn we op zich wel blij mee, het is gewoon jammer dat het geescaleerd is, dat had niet gehoeven. De conclusie van het verhaal? Bedenk goed zelf wat je wilt voor je kind, informeer bij diverse instanties en zorg dat je kind goed terecht komt.
zondag 7 januari 2007 om 20:35
Hoi Sannyboy en Cloet.
Eindelijk even de tijd om wat te typen.
Heb de hele dag bezoek gehad,en dan ga je ook niet zomaar achter de pc zitten.
Ook al wil je heel graag even reageren op jullie bericht.
Want tjee wat schrok ik van jullie berichten.
In eerste instantie meer voor jullie kindjes.
Ongelofelijk dat het zo allemaal kan gaan anno 2006...nog maar net 2007.
Ik wist gewoon niet wat is las.
Cloet ik jullie geval heb je dan wel snel een diagnose,maar als ik het zo lees dat je kind niet meer welkom is op school...schandalig dat ze zo met kinderen om kunnen gaan.
Ook al is hij dan nog niet leerplichtig,het breekt mijn hard als ik zo iets lees.
Maar ook in het geval van Sannyboy,dat jullie kind gewoon voelt dat hij anders is als andere kinderen.
Dat is ook heel pijnlijk,niet alleen voor hem maar voor jullie ook.
Onze dochter denkt dat haar gedrag normaal is.
Althans zo ver ze er over kan denken.
Ik vraag soms wel eens,vind je dit normaal(b.v op de bankspringen wat hier dagelijks gebeurd),en dan zegt/schreeuwt eerder, ze ook echt met vol overtuiging"JA"
Maar als ik aan onze zoon de zelfde vraag stel,dan zegt hij "nou nee eigenlijk niet,maar het is wel leuk"
Ik zeg ook de hele tijd woensdag,maar ik moet dinsdag naar de kinderarts.
Ik hoop zo dat er positief nieuws komt,dat ze in iedergeval de boel niet afblaast.
Ik neem mijn moeder mee ter ondersteuning,want ik weet zeker ik zal wel een potje gaan zitten janken.
Ben blij dat alles morgen weer op regel gaat,de vakantie weer over alles weer lekker naar school.
Want die regen doet mijn kids ook geen goed,ze kunnen dan niet naar buiten en kunnen dan helemaal hun energie niet kwijt.
Nou ik ga nog even buizen...
Groetjes Suske
Eindelijk even de tijd om wat te typen.
Heb de hele dag bezoek gehad,en dan ga je ook niet zomaar achter de pc zitten.
Ook al wil je heel graag even reageren op jullie bericht.
Want tjee wat schrok ik van jullie berichten.
In eerste instantie meer voor jullie kindjes.
Ongelofelijk dat het zo allemaal kan gaan anno 2006...nog maar net 2007.
Ik wist gewoon niet wat is las.
Cloet ik jullie geval heb je dan wel snel een diagnose,maar als ik het zo lees dat je kind niet meer welkom is op school...schandalig dat ze zo met kinderen om kunnen gaan.
Ook al is hij dan nog niet leerplichtig,het breekt mijn hard als ik zo iets lees.
Maar ook in het geval van Sannyboy,dat jullie kind gewoon voelt dat hij anders is als andere kinderen.
Dat is ook heel pijnlijk,niet alleen voor hem maar voor jullie ook.
Onze dochter denkt dat haar gedrag normaal is.
Althans zo ver ze er over kan denken.
Ik vraag soms wel eens,vind je dit normaal(b.v op de bankspringen wat hier dagelijks gebeurd),en dan zegt/schreeuwt eerder, ze ook echt met vol overtuiging"JA"
Maar als ik aan onze zoon de zelfde vraag stel,dan zegt hij "nou nee eigenlijk niet,maar het is wel leuk"
Ik zeg ook de hele tijd woensdag,maar ik moet dinsdag naar de kinderarts.
Ik hoop zo dat er positief nieuws komt,dat ze in iedergeval de boel niet afblaast.
Ik neem mijn moeder mee ter ondersteuning,want ik weet zeker ik zal wel een potje gaan zitten janken.
Ben blij dat alles morgen weer op regel gaat,de vakantie weer over alles weer lekker naar school.
Want die regen doet mijn kids ook geen goed,ze kunnen dan niet naar buiten en kunnen dan helemaal hun energie niet kwijt.
Nou ik ga nog even buizen...
Groetjes Suske
maandag 8 januari 2007 om 10:38
maandag 8 januari 2007 om 13:15
Mijn zoon van 12 heeft net sinds de zomer de diagnose AD(H)D, dyslectie en syndroom van Asperger gekregen. Ook bij ons is er een behoorlijk langdurig traject aan vooraf gegaan. Dit voornamelijk omdat we niet serieus genomen werden.
Begin vorig jaar kwamen wij bij Jeugdzorg terecht en was er binnen de kortste keren een dorverwijzing richting het psychologisch onderzoekscentrum voor kinderen. Daar is hij uitgebreid getest met bovenstaande diagnose.
Onze eigen vermoedens lagen op ADHD en een vorm van autisme. Achteraf blijkt dat wij het vanaf de kleuterschool dus al goed ingechat hadden.
De H staat bij onze zoon blijvend tussen haakjes, juist omdat de drukte er soms wel duidelijk uitkomt maar zich veelal in zijn hoofd afspeeld.
Zelf heb ik het gevoel dat juist doordat hij Asperger als tweede diagnose heeft de ADHD nog enigzins behapbaar is. Hij is ontzettend leergierig en als een onderwerp hem interesseerd zal hij er zich in vastbijten tot hij er "alles" vanaf weet. Hierdoor brengt hij heel wat tijd door op internet en dat zorgt dat hij dan niet door de kamer stuitert.
Vanwege de AD(H)D slikt hij nu ritalin en dat is voor hem en ons een zege. Zijn hoofd heeft meer rust en hij kan zo meer aan. Dat zorgt dat hij zelf ook rustiger is en daar hebben wij als gezin weer plezier van.
Jongste zoon, 8 jaar oud, viel vorig jaar een invalleerkracht al op in de klas. Zoon is slim, maar het komt er lang niet allemaal uit. Toevallig is die invaller nu op drie dagen zijn vaste leerkracht. De afgelopen tijd, van de zomervakantie tot nu, heeft hij zoon geobserveerd en daaruit is gekomen dat zoon nu eerst binnen de school eens goed bekeken wordt. Bij hem wordt allereerst gekeken naar dyslexie en tekenen van ADHD.
Ik ben dolblij dat die invaller nu de leerkracht is. Door hem wordt al vroeg een traject ingezet en wordt het niet duidelijk dan zal verder onderzoek veel vroeger ingezet worden.
Begin vorig jaar kwamen wij bij Jeugdzorg terecht en was er binnen de kortste keren een dorverwijzing richting het psychologisch onderzoekscentrum voor kinderen. Daar is hij uitgebreid getest met bovenstaande diagnose.
Onze eigen vermoedens lagen op ADHD en een vorm van autisme. Achteraf blijkt dat wij het vanaf de kleuterschool dus al goed ingechat hadden.
De H staat bij onze zoon blijvend tussen haakjes, juist omdat de drukte er soms wel duidelijk uitkomt maar zich veelal in zijn hoofd afspeeld.
Zelf heb ik het gevoel dat juist doordat hij Asperger als tweede diagnose heeft de ADHD nog enigzins behapbaar is. Hij is ontzettend leergierig en als een onderwerp hem interesseerd zal hij er zich in vastbijten tot hij er "alles" vanaf weet. Hierdoor brengt hij heel wat tijd door op internet en dat zorgt dat hij dan niet door de kamer stuitert.
Vanwege de AD(H)D slikt hij nu ritalin en dat is voor hem en ons een zege. Zijn hoofd heeft meer rust en hij kan zo meer aan. Dat zorgt dat hij zelf ook rustiger is en daar hebben wij als gezin weer plezier van.
Jongste zoon, 8 jaar oud, viel vorig jaar een invalleerkracht al op in de klas. Zoon is slim, maar het komt er lang niet allemaal uit. Toevallig is die invaller nu op drie dagen zijn vaste leerkracht. De afgelopen tijd, van de zomervakantie tot nu, heeft hij zoon geobserveerd en daaruit is gekomen dat zoon nu eerst binnen de school eens goed bekeken wordt. Bij hem wordt allereerst gekeken naar dyslexie en tekenen van ADHD.
Ik ben dolblij dat die invaller nu de leerkracht is. Door hem wordt al vroeg een traject ingezet en wordt het niet duidelijk dan zal verder onderzoek veel vroeger ingezet worden.
maandag 8 januari 2007 om 13:18
maandag 8 januari 2007 om 14:18
Hoi Lotte,
Wij vermoeden inderdaad zelf AD(H)D,maar het kan net zo goed iets anders zijn.
Ben blij dat je het zegt,wij hangen gewoon aan AD(H)D en zien eigenlijks niets anders als dat.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me in andere "gedragsstoornissen"nog niet verdiept heb,omdat wij gelijk aan AD(H)D denken.
Maar het is goed om te zeggen kijk eens wat breder.
Een goede tip ook om de dingen te zeggen wat ik vind en denk.
Ik zal vanavond even met mijn man gaan zitten,zodat we het een en ander op papier hebben.
Dan kunnen we dat morgen mee nemen.
Kan jou oudste zoon zeggen dat het zo druk is in zijn hoofd?
Mijn dochter zegt daar namelijk nog niks over,misschien dat ze dat nog niet snapt omdat ze denkt dat het zo hoort.
Gelukkig hebben jullie wel baad bij de medicijnen.
Ook fijn voor jullie dat de leerkracht nu een blijvende is.
Is voor jullie zoon ook wel lekker.
Juist als het iemand is die snapt wat hij voelt/denkt dan kan hij daar nu wel een vertrouwens band mee opbouwen.
Want anders niet ging doordat hij inval kracht is.
Groetjes Sus
Wij vermoeden inderdaad zelf AD(H)D,maar het kan net zo goed iets anders zijn.
Ben blij dat je het zegt,wij hangen gewoon aan AD(H)D en zien eigenlijks niets anders als dat.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me in andere "gedragsstoornissen"nog niet verdiept heb,omdat wij gelijk aan AD(H)D denken.
Maar het is goed om te zeggen kijk eens wat breder.
Een goede tip ook om de dingen te zeggen wat ik vind en denk.
Ik zal vanavond even met mijn man gaan zitten,zodat we het een en ander op papier hebben.
Dan kunnen we dat morgen mee nemen.
Kan jou oudste zoon zeggen dat het zo druk is in zijn hoofd?
Mijn dochter zegt daar namelijk nog niks over,misschien dat ze dat nog niet snapt omdat ze denkt dat het zo hoort.
Gelukkig hebben jullie wel baad bij de medicijnen.
Ook fijn voor jullie dat de leerkracht nu een blijvende is.
Is voor jullie zoon ook wel lekker.
Juist als het iemand is die snapt wat hij voelt/denkt dan kan hij daar nu wel een vertrouwens band mee opbouwen.
Want anders niet ging doordat hij inval kracht is.
Groetjes Sus
maandag 8 januari 2007 om 15:49
maandag 8 januari 2007 om 18:38
Suske, ik denk dat jouw dochter nog wat klein is om al duidelijk te maken of het druk is in haar hoofd of hoe zij zich voelt. Dat kon mijn zoon ook op die leeftijd nog niet en dat is heel normaal.
Intussen is hij dus 12 en kan zijn gevoel beter uitleggen. Zeker nu hij het verschil merkt met of zonder ritalin. Pas sinds vorig jaar begon het hem meer en meer op te vallen dat hij anders is. Opvallendst was dat we een keer in een speeltuin waren. Een ander jongentje wilde met hem spelen, maar in plaats daarvan kwam hij stijf naast me zitten. Zijn broertje wilde wel en dat werd een echt jongensspel met stokken als zwaarden en vooral lekker stoer doen.
Chris, zo heet zoon van 12, begreep dit niet en vond dat zijn broertje zich ongelooflijk uitsloofde. Toen kwamen de eerste echte vragen van of hij vroeger ook zo speelde en ook zo was. Helaas moest ik als antwoord nee zeggen. Hij was altijd al anders en samen spelen deed hij alleen op school en alleen als het van hem verlangd werd. Anders was hij liever alleen.
Dit is duidelijk een trek uit het autisme en daar leert hij wel gaandeweg mee dealen. Bijvoorbeeld op de socialevaardigheidstraining die hij nog zal gaan volgen. Ook heel belangrijk voor komend schooljaar, wanneer hij zich op de middelbare school moet handhaven.
Intussen is hij dus 12 en kan zijn gevoel beter uitleggen. Zeker nu hij het verschil merkt met of zonder ritalin. Pas sinds vorig jaar begon het hem meer en meer op te vallen dat hij anders is. Opvallendst was dat we een keer in een speeltuin waren. Een ander jongentje wilde met hem spelen, maar in plaats daarvan kwam hij stijf naast me zitten. Zijn broertje wilde wel en dat werd een echt jongensspel met stokken als zwaarden en vooral lekker stoer doen.
Chris, zo heet zoon van 12, begreep dit niet en vond dat zijn broertje zich ongelooflijk uitsloofde. Toen kwamen de eerste echte vragen van of hij vroeger ook zo speelde en ook zo was. Helaas moest ik als antwoord nee zeggen. Hij was altijd al anders en samen spelen deed hij alleen op school en alleen als het van hem verlangd werd. Anders was hij liever alleen.
Dit is duidelijk een trek uit het autisme en daar leert hij wel gaandeweg mee dealen. Bijvoorbeeld op de socialevaardigheidstraining die hij nog zal gaan volgen. Ook heel belangrijk voor komend schooljaar, wanneer hij zich op de middelbare school moet handhaven.
maandag 8 januari 2007 om 18:47
Nog wat tips voor als je straks met je man aan tafel gaat.
Kijk allebei naar wat jullie echt opvalt. Bijvoorbeeld speelt je dochter wel met andere kindjes of trekt zij zich terug, welke motorische handigheden heeft ze wel of niet ( kan zij zelfstandig een kledingstuk aantrekken, dichtdoen). Is er wel genoeg mogelijk om haar energie in kwijt te raken of lijkt haar energie echt nooit op te gaan. Hoe slaapt ze, is ze zindelijk?
Pas er gerust het groeiboekje bij om te bekijken of ze nu echt zo snel/langzaam ontwikkelde als je in gedachten hebt. Een beetje langzamer of sneller is geen probleem natuurlijk maar er kunnen wel dingen boven komen waarvan je nu denkt: "Gut ja, dat was ik weer vergeten maar het is wel belangrijk".
Ik hoop dat jullie iets aan mijn posting hebben. Nu moet ik rennen, want volgens mij koken de aardappelen over.:o
Kijk allebei naar wat jullie echt opvalt. Bijvoorbeeld speelt je dochter wel met andere kindjes of trekt zij zich terug, welke motorische handigheden heeft ze wel of niet ( kan zij zelfstandig een kledingstuk aantrekken, dichtdoen). Is er wel genoeg mogelijk om haar energie in kwijt te raken of lijkt haar energie echt nooit op te gaan. Hoe slaapt ze, is ze zindelijk?
Pas er gerust het groeiboekje bij om te bekijken of ze nu echt zo snel/langzaam ontwikkelde als je in gedachten hebt. Een beetje langzamer of sneller is geen probleem natuurlijk maar er kunnen wel dingen boven komen waarvan je nu denkt: "Gut ja, dat was ik weer vergeten maar het is wel belangrijk".
Ik hoop dat jullie iets aan mijn posting hebben. Nu moet ik rennen, want volgens mij koken de aardappelen over.:o
