Gezondheid
alle pijlers
De weg die je moet gaan..... AD(H)D bij kinderen
vrijdag 5 januari 2007 om 14:44
Hoi forumers.Ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen,maar ik tik gewoon maar,en zie wel wat er uit komt.Wij zijn een gezin met twee kinderen.Een zoon van 5 jaar en een dochter van 3 jaar.In dit geval gaat het om onze dochter.Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze anders is als andere kinderen.Ik denk dat een moeder dat heel goed kan aanvoelen.Ik werk niet,ben dus de hele dag thuis.Onze dochter gaat 3 dag delen naar de PSZ.Ik heb haar altijd al drukker gevonden als andere kinderen.In de eerste instantie niet meteen aan ADHD gedacht.We zijn begonnen bij het buro om het daar aan te kaarten.Ze hadden inderdaad ook het idee dat ze drukker is als een gemiddeld kind.Hun hebben er voor gezorgd dat ze een dagdeel extra naar de PSZ kon.Misschien heeft ze meer afleiding nodig dan een gemiddeld kind.En kan ze daar meer haar energie kwijt.zodat ze thuis was rustiger is.Toen dat niet hielpze was thuis nog even druk als anders, hebben ze ons Video Home Training aan geboden.Dat hebben we gedaan,maar zijn er niet veel mee op geschoten,hebben er nauurlijk wl wat dingetjes uit kunnen halen..Nu heb ik op internet van alles gekeken en het was als of ik een klap in mijn gezicht kreeg,ik zat te janken achter mijn pc,wat een herkenning.Alles viel voor mij( en mijn man) op zijn plaats....kan alles wel opnoemen nu,maar dat is gewoon te veel.Ik kwam uit bij ADHD,ze voldoet helemaal aan dat beeld.Ik heb van alles gelezen en naar haar gekeken.Nou ben ik via de huisarts door verwezen naar een kinderarts.Daar zijn we inmiddels geweest,en nu krijg ik 09 Januari te horen of we mogen beginnen met een psycholoog.Maar dan zijn we er nog niet?Van sommige moeders hoor ik dat ze echt jaaaaaren bezig zijn.En hoor ik " je mag blij zijn dat je nu al begonnen bent met bijna 4 jaar ,als ze 8 jaar is dan ben je nog nergens" Nou vraag ik me af gaat het echt zo lang duren allemaal?Wat komt er allemaal bij kijken dan als je eenmaal in die molen zit?Wat kunnen we verwachten en wat gaan ze allemaal doen dan?Graag zou ik graag ervaring uit wisselen met mensen die dit allemaal al hebben gehad,of ook gaan doen.Zo wel positief als negatief natuurlijkHoop dat er mensen zijn die de moeite nemen om dit te lezen en te reageren,al vast bedankt in ieder geval.Groetjes Suske.bewerkt door moderator,
donderdag 26 april 2007 om 10:09
maandag 30 april 2007 om 22:47
Hoi Sto,
Ik weet dat het vaak bij een of beide ouders voor kan komen. Ik ben ook bang dat zoonlief alle slechte dingen van manlief en mij heeft geerfd. Ik was vroeger ook heel dromerig, kon me slecht concentreren. Manlief heeft ook zo een paar dingen zoals dyslexie, storing in de fijne motoriek etc. Dus helaas is onze middelste een combinatie van alle rotte dingen uit ons beiden. Maar verder is het een geweldig kind!!
Ik weet dat het vaak bij een of beide ouders voor kan komen. Ik ben ook bang dat zoonlief alle slechte dingen van manlief en mij heeft geerfd. Ik was vroeger ook heel dromerig, kon me slecht concentreren. Manlief heeft ook zo een paar dingen zoals dyslexie, storing in de fijne motoriek etc. Dus helaas is onze middelste een combinatie van alle rotte dingen uit ons beiden. Maar verder is het een geweldig kind!!
dinsdag 1 mei 2007 om 18:06
Hoi Sannyboy.
Ik ben er nog hoor.
Heb alleen niet gezien dat je nog geschreven had....sorry.
Wij zijn inderdaad weer wat verder,maar of het een stap in de goede richting is...hahaha.
We zijn bij de kinderpsycholoog klaar.
We hadden alle formulieren ingevuld en ze heeft daar een verslag van gemaakt.
Daar kwam uit dat ze een kind is met heel veel temprament.
Meer als een gemiddeld kind.
Maar omdat ze nog maar 3 is kunnen ze haar verder niet testen op ADHD of iets.
We zijn nu door gestuurd naar GGZ voor verdere (thuis)hulp.
Die aanvraag loopt nu.
Voor me zelf heb ik de afspraak moeten verzetten.
Maar ben wel inmiddels geweest.
Heb alles moeten vertellen hoe wat wanneer waarom,je kent het wel
Zij gaat ook eerst weer een verslag maken van mijn verhaal en dit moet dan eerst weer door een commissie.
Die gaat beslissen of er verdere hulp nodig is.
En als dat zo is kom ik op een wachtlijst voor de test op ADHD.
Nu kan ik 09-05-07 bellen voor de uitslag.
Dus tot zo ver even mijn verhaal.
Ik ga nu jou stukjes allemaal even lezen.
Tot later.]
Sus
Ik ben er nog hoor.
Heb alleen niet gezien dat je nog geschreven had....sorry.
Wij zijn inderdaad weer wat verder,maar of het een stap in de goede richting is...hahaha.
We zijn bij de kinderpsycholoog klaar.
We hadden alle formulieren ingevuld en ze heeft daar een verslag van gemaakt.
Daar kwam uit dat ze een kind is met heel veel temprament.
Meer als een gemiddeld kind.
Maar omdat ze nog maar 3 is kunnen ze haar verder niet testen op ADHD of iets.
We zijn nu door gestuurd naar GGZ voor verdere (thuis)hulp.
Die aanvraag loopt nu.
Voor me zelf heb ik de afspraak moeten verzetten.
Maar ben wel inmiddels geweest.
Heb alles moeten vertellen hoe wat wanneer waarom,je kent het wel
Zij gaat ook eerst weer een verslag maken van mijn verhaal en dit moet dan eerst weer door een commissie.
Die gaat beslissen of er verdere hulp nodig is.
En als dat zo is kom ik op een wachtlijst voor de test op ADHD.
Nu kan ik 09-05-07 bellen voor de uitslag.
Dus tot zo ver even mijn verhaal.
Ik ga nu jou stukjes allemaal even lezen.
Tot later.]
Sus
dinsdag 1 mei 2007 om 21:20
Mijn oudste(nu 12) heeft ook adhd.
Op school wouden ze haar testen ivm haar grove motoriek
en concentratie problemen.
Ze is terecht gekomen bij een fysiotherapeut die testen met haar heeft
gedaan en diagnose adhd stelde.
Zelf had ik dit nooit verwachtomdat ze niet buitensporig druk is.
In die tijd liep ze met oorproblemen bij de kno-arts dus het niet zo goed luisteren en oppikken wat er gezegd werdt dacht ik dat het daar door kwam.Ze heeft ook toen een gehoortestgehad die dusiets opleverde.
Volgens de therapeut was ze hierdoor ook een huilbaby omdat ze niet goed met prikkels over weg kan.
Hij vertelde me dat er wel 450 soorten van adhd bestaan.En soms gaat het vanzelf weg.
Hij heeft haar toen een tijdje behandelingen gegeven en na 15 behandelingen stopt het ziekenfonds er mee.
We konden toen aan de ritalin maar daar heb ik bewust niet voor gekozen.
Omdat het toch niet niks is.Ze zou versuft en super rustig worden,
En omdat het niet zo is dat zeer zelf al teveel last van heeft heb ik besloten om het alleen te gaan doen als ze teveel last krijgt van haar situatie.
Op school doet ze het toch ondanks haar situaie goed.
Ze heeft een wiebelkussen waardoor ze wat rustiger kan blijven zitten.
Mocht het volgend jaar voor haar toch te moeilijk worden dan kan die ritalin als nog.Volgend jaar middelbaar onderwijs.ik heb wel gekozen voor een school waar ze wat extra begeleiding krijgt en ingesprongen kan worden
op haar situatie.
Nu is ze nog steeds ongecontroleerd.Ik moet haar heel duidelijk en strak
aanpakken.Wat af en toe wel vermoeiend is.Haar kleine zusje is duidelijk veel zelfstandiger.Haar uitdrukking vermoge is af en toe onvoldoende
maar verder is het een heel sociaal en lief kind.Altijd vrolijk behalve dan dat ze begint te puberen.
Op school wouden ze haar testen ivm haar grove motoriek
en concentratie problemen.
Ze is terecht gekomen bij een fysiotherapeut die testen met haar heeft
gedaan en diagnose adhd stelde.
Zelf had ik dit nooit verwachtomdat ze niet buitensporig druk is.
In die tijd liep ze met oorproblemen bij de kno-arts dus het niet zo goed luisteren en oppikken wat er gezegd werdt dacht ik dat het daar door kwam.Ze heeft ook toen een gehoortestgehad die dusiets opleverde.
Volgens de therapeut was ze hierdoor ook een huilbaby omdat ze niet goed met prikkels over weg kan.
Hij vertelde me dat er wel 450 soorten van adhd bestaan.En soms gaat het vanzelf weg.
Hij heeft haar toen een tijdje behandelingen gegeven en na 15 behandelingen stopt het ziekenfonds er mee.
We konden toen aan de ritalin maar daar heb ik bewust niet voor gekozen.
Omdat het toch niet niks is.Ze zou versuft en super rustig worden,
En omdat het niet zo is dat zeer zelf al teveel last van heeft heb ik besloten om het alleen te gaan doen als ze teveel last krijgt van haar situatie.
Op school doet ze het toch ondanks haar situaie goed.
Ze heeft een wiebelkussen waardoor ze wat rustiger kan blijven zitten.
Mocht het volgend jaar voor haar toch te moeilijk worden dan kan die ritalin als nog.Volgend jaar middelbaar onderwijs.ik heb wel gekozen voor een school waar ze wat extra begeleiding krijgt en ingesprongen kan worden
op haar situatie.
Nu is ze nog steeds ongecontroleerd.Ik moet haar heel duidelijk en strak
aanpakken.Wat af en toe wel vermoeiend is.Haar kleine zusje is duidelijk veel zelfstandiger.Haar uitdrukking vermoge is af en toe onvoldoende
maar verder is het een heel sociaal en lief kind.Altijd vrolijk behalve dan dat ze begint te puberen.
dinsdag 1 mei 2007 om 21:24
quote:
een adhder heeft enorm veel antennes op zijn hoofd waar alles tegelijk op binnenkomt, das heel moeilijk selecteren, en soms word er iets opgepikt, wat helemaal niet belangrijk is , maar die is nou eenmaal voor hem t duidelijkst qua ontvangst, kan heel storend zijn voor t kind , maar ook voor zijn omgeving, voor t kind is dit uitermate vermoeiend.
die kinderen kunnen ook wel eens overdreven reageren op een heel licht kichamelijk contact zoals n hand op de schouder, dat kan voor hem al geweldig groot overkomen.
herken je dit??
Dit herken ik precies als bescrijving van mjn dochter.Zij heeft ook moeite met
lichamelijk contact zoals een knuffel.Geeft haar teveel prikkels..
een adhder heeft enorm veel antennes op zijn hoofd waar alles tegelijk op binnenkomt, das heel moeilijk selecteren, en soms word er iets opgepikt, wat helemaal niet belangrijk is , maar die is nou eenmaal voor hem t duidelijkst qua ontvangst, kan heel storend zijn voor t kind , maar ook voor zijn omgeving, voor t kind is dit uitermate vermoeiend.
die kinderen kunnen ook wel eens overdreven reageren op een heel licht kichamelijk contact zoals n hand op de schouder, dat kan voor hem al geweldig groot overkomen.
herken je dit??
Dit herken ik precies als bescrijving van mjn dochter.Zij heeft ook moeite met
lichamelijk contact zoals een knuffel.Geeft haar teveel prikkels..
dinsdag 1 mei 2007 om 22:05
quote:
quote: sto reageerde
een adhder heeft enorm veel antennes op zijn hoofd waar alles tegelijk op binnenkomt, das heel moeilijk selecteren, en soms word er iets opgepikt, wat helemaal niet belangrijk is , maar die is nou eenmaal voor hem t duidelijkst qua ontvangst, kan heel storend zijn voor t kind , maar ook voor zijn omgeving, voor t kind is dit uitermate vermoeiend.
die kinderen kunnen ook wel eens overdreven reageren op een heel licht kichamelijk contact zoals n hand op de schouder, dat kan voor hem al geweldig groot overkomen.
herken je dit??
Dit herken ik heeeel erg,alleen dan bij me zelf.
quote: sto reageerde
een adhder heeft enorm veel antennes op zijn hoofd waar alles tegelijk op binnenkomt, das heel moeilijk selecteren, en soms word er iets opgepikt, wat helemaal niet belangrijk is , maar die is nou eenmaal voor hem t duidelijkst qua ontvangst, kan heel storend zijn voor t kind , maar ook voor zijn omgeving, voor t kind is dit uitermate vermoeiend.
die kinderen kunnen ook wel eens overdreven reageren op een heel licht kichamelijk contact zoals n hand op de schouder, dat kan voor hem al geweldig groot overkomen.
herken je dit??
Dit herken ik heeeel erg,alleen dan bij me zelf.
maandag 7 mei 2007 om 22:40
He Suske, Wat fijn dat ik weer wat van je hoort. Ik vroeg me al af of er iets erg aan de hand was. Overmorgen mag je dus bellen! Wat duurt wachten toch allemaal lang zeg. Natasja, wat is een wiebelkussen?? Kan je dat op een stoel leggen of iets, wat moet ik me er bij voorstellen?? En over dat het soms wel eens vermoeiend is dat je altijd duidelijk en strak moet zijn, dat herken ik wel. Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het is als je een kind hebt dat je strak moet aanpakken die aan het puberen is. (ik heb nl. al moeite met de oudste die aan het puberen is)
!
vrijdag 11 mei 2007 om 19:22
Hoi Sannyboy.
Hoe is het bij jullie?
Ik heb al een tijdje niet geschreven en gelezen...dat moet ik eigenlijk eerst even doen.
Volgens mij zei ik dat de vorige keer ook al....
Maar mijn beste vriendin der vader is overleden.
Ik heb daar de hele week in huis gezeten,voor de kids,dus heb even geen tijd gehad.
Ik heb inderdaad gebeld met GGZ.
Was dood zenuwachtig maar ik heb het gedaan.
Ik durfde het eerst niet echt,bang voor wat ze zouden zeggen,maar goed.
Ik mag de test dus doen.
Ze vond het inderdaad wel nodig dat ze het gaan onderzoeken.
Ik weet niet wat ik me er bij voor moet stellen.
Of het het zelfde is als bij onze dochter.
Maar dat wacht ik maar af.
We zijn in ieder geval een stappie verder.
Volgens die mevrouw van GGZ moet ik binnen 4 weken een oproep krijgen.
Is dat niet het geval dan mag ik gaan bellen.
Ze had het idee dat de wacht lijsten niet lang zijn.
Ik vind het dood eng aan de ene kant,maar ben ook wel weer blij dat het nu echt gaat gebeuren allemaal.
Het is wel confronterend allemaal,maar goed wat nodig is nodig.
Ik heb van de week voor mijn dochter bericht gehad dat ze ook is aangemeld bij GGZ
Maar ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
Nu helemaal ik zelf in de molen zit.
Ze zouden me bellen voor een gesprek over mijn dochter.
Maar ik heb nog niks gehoord.
Ik heb zo iets van ik ga ook nog even niet reageren,want ik denk dat als ik eenmaal wat rustiger ben,dat zij dat ook wel word.
Kan er natuurlijk helemaal naast zitten,maar goed dat zien we dan wel weer.
Ze is ook nog erg klein,om de hele molen in te gaan vidn mij man.
Ik heb van de week de oproep gehad voor school.
Ze mag komen wennen op de basisschool,misschien dat ze dan ook wel weer wat rustiger wordt.
Doordat ze een nieuwe uitdaging heeft,.....of ben ik nu gewoon allemaal excuses aan het verzinnen,omdat ik graag wil dat er niks aan de hand is....
Ach we zien het allemaal wel.
Groetjes Sus
Hoe is het bij jullie?
Ik heb al een tijdje niet geschreven en gelezen...dat moet ik eigenlijk eerst even doen.
Volgens mij zei ik dat de vorige keer ook al....
Maar mijn beste vriendin der vader is overleden.
Ik heb daar de hele week in huis gezeten,voor de kids,dus heb even geen tijd gehad.
Ik heb inderdaad gebeld met GGZ.
Was dood zenuwachtig maar ik heb het gedaan.
Ik durfde het eerst niet echt,bang voor wat ze zouden zeggen,maar goed.
Ik mag de test dus doen.
Ze vond het inderdaad wel nodig dat ze het gaan onderzoeken.
Ik weet niet wat ik me er bij voor moet stellen.
Of het het zelfde is als bij onze dochter.
Maar dat wacht ik maar af.
We zijn in ieder geval een stappie verder.
Volgens die mevrouw van GGZ moet ik binnen 4 weken een oproep krijgen.
Is dat niet het geval dan mag ik gaan bellen.
Ze had het idee dat de wacht lijsten niet lang zijn.
Ik vind het dood eng aan de ene kant,maar ben ook wel weer blij dat het nu echt gaat gebeuren allemaal.
Het is wel confronterend allemaal,maar goed wat nodig is nodig.
Ik heb van de week voor mijn dochter bericht gehad dat ze ook is aangemeld bij GGZ
Maar ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
Nu helemaal ik zelf in de molen zit.
Ze zouden me bellen voor een gesprek over mijn dochter.
Maar ik heb nog niks gehoord.
Ik heb zo iets van ik ga ook nog even niet reageren,want ik denk dat als ik eenmaal wat rustiger ben,dat zij dat ook wel word.
Kan er natuurlijk helemaal naast zitten,maar goed dat zien we dan wel weer.
Ze is ook nog erg klein,om de hele molen in te gaan vidn mij man.
Ik heb van de week de oproep gehad voor school.
Ze mag komen wennen op de basisschool,misschien dat ze dan ook wel weer wat rustiger wordt.
Doordat ze een nieuwe uitdaging heeft,.....of ben ik nu gewoon allemaal excuses aan het verzinnen,omdat ik graag wil dat er niks aan de hand is....
Ach we zien het allemaal wel.
Groetjes Sus
vrijdag 11 mei 2007 om 21:03
We hebben veel gemeen. Hij is 28 jaar jonger dan ik. Hij houdt van andere muziek. Hij gaat vroeg slapen, omdat hij nog zo jong is. Hij weet niet zo goed hoe hij zich in het openbaar moet gedragen. Hij is luidruchtig en altijd aanwezig.
Toch is hij een gouden jongen. Iemand die ik midden in de nacht mag wakker maken om te spelen. Hij is mijn zoontje, hij heeft ADHD. We kunnen over heel veel dingen praten, en altijd heeft hij gelijk. Hij vraagt de hele dag aandacht, want hij is eenzaam. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik het heel vermoeiend vind, mijn zoon. Ik ben er nu even niet voor je. Sorry. Struisvogelpolitiek...
Hij verdient eerlijkheid. Dat weet ik. Ik moet hem vertellen waarom hij zo weinig vriendjes heeft, en dat bijna niemand met hem wil spelen. Het is een vriendschap waar ze niks uithalen. Dat er geen overeenkomsten zijn. Geen spel, geen discussie. Helemaal niks. Maar dat krijg ik m'n strot niet uit. Ik durf het niet. Tegen iemand die zich alleen voelt zeggen dat je vriendjes geen prijs meer stellen op contact is ongeveer net zo moeilijk als yoghurt eten met stokjes. Of als mikado spelen als je de ziekte van parkinson hebt.
Het voelt gemeen. En ik wil niet gemeen zijn. Ik wil dat zijn omgeving tot de conclusie komt dat hij best lief kan zijn. En ik ben zijn moeder, en zal tot mijn laatste zucht van mij zoon houden, mijn zoon met ADHD.
Toch is hij een gouden jongen. Iemand die ik midden in de nacht mag wakker maken om te spelen. Hij is mijn zoontje, hij heeft ADHD. We kunnen over heel veel dingen praten, en altijd heeft hij gelijk. Hij vraagt de hele dag aandacht, want hij is eenzaam. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik het heel vermoeiend vind, mijn zoon. Ik ben er nu even niet voor je. Sorry. Struisvogelpolitiek...
Hij verdient eerlijkheid. Dat weet ik. Ik moet hem vertellen waarom hij zo weinig vriendjes heeft, en dat bijna niemand met hem wil spelen. Het is een vriendschap waar ze niks uithalen. Dat er geen overeenkomsten zijn. Geen spel, geen discussie. Helemaal niks. Maar dat krijg ik m'n strot niet uit. Ik durf het niet. Tegen iemand die zich alleen voelt zeggen dat je vriendjes geen prijs meer stellen op contact is ongeveer net zo moeilijk als yoghurt eten met stokjes. Of als mikado spelen als je de ziekte van parkinson hebt.
Het voelt gemeen. En ik wil niet gemeen zijn. Ik wil dat zijn omgeving tot de conclusie komt dat hij best lief kan zijn. En ik ben zijn moeder, en zal tot mijn laatste zucht van mij zoon houden, mijn zoon met ADHD.
vrijdag 11 mei 2007 om 21:49
Goh, hier ben ik lang niet geweest. Zal zodra ik meer tijd heb eens alles bijlezen. Wilde even melden dat het onze zoon (12) inmiddels naast de ritalin ook sova-training volgt. Helaas is daar nog niet zoveel van te merken thuis. Toch gaat het een stuk beter dan voor de ritalin. Hij is totaal niet suf, maar wel rustiger. Hij voelt zich er heel goed bij, kan alles veel beter aan.
Hoewel mijn vertrouwen in de school van mijn kinderen behoorlijk gezakt was heeft jongste een leerkracht die oplettend is en snel aan de bel trekt. Oftewel, voor hem zijn de formulieren ingevuld en wordt een onderzoek aangevraagd bij het HCO. Jongste is ontzettend slim, maar zijn schoolwerk laat dit zodra het papierwerk is niet zien vooral omdat het nooit af is. Er gaat gekeken worden naar zijn iq, naar dyslexie en zelf heb ik aangegeven dat ik toch wel ADHD vermoed. Dit vooral omdat, nu de andere zoon rustiger is, jongste z'n gedrag veel meer opvalt. Hij kan op school al moeilijk zijn aandacht bij één ding houden, maar thuis stuitert hij werkelijk het huis door.
En om alles maar helemaal compleet te maken heb ik zelf (al wel een poosje geleden) ook een ADHDtest aangevraagd en mag 24 juli komen.
Nog even en ik kan familie pakketten ritalin in huis halen.
Hoewel mijn vertrouwen in de school van mijn kinderen behoorlijk gezakt was heeft jongste een leerkracht die oplettend is en snel aan de bel trekt. Oftewel, voor hem zijn de formulieren ingevuld en wordt een onderzoek aangevraagd bij het HCO. Jongste is ontzettend slim, maar zijn schoolwerk laat dit zodra het papierwerk is niet zien vooral omdat het nooit af is. Er gaat gekeken worden naar zijn iq, naar dyslexie en zelf heb ik aangegeven dat ik toch wel ADHD vermoed. Dit vooral omdat, nu de andere zoon rustiger is, jongste z'n gedrag veel meer opvalt. Hij kan op school al moeilijk zijn aandacht bij één ding houden, maar thuis stuitert hij werkelijk het huis door.
En om alles maar helemaal compleet te maken heb ik zelf (al wel een poosje geleden) ook een ADHDtest aangevraagd en mag 24 juli komen.
Nog even en ik kan familie pakketten ritalin in huis halen.
zondag 13 mei 2007 om 01:24
quote:
He Suske,
Wat fijn dat ik weer wat van je hoort. Ik vroeg me al af of er iets erg aan de hand was. Overmorgen mag je dus bellen! Wat duurt wachten toch allemaal lang zeg.
Natasja, wat is een wiebelkussen?? Kan je dat op een stoel leggen of iets, wat moet ik me er bij voorstellen?? En over dat het soms wel eens vermoeiend is dat je altijd duidelijk en strak moet zijn, dat herken ik wel. Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het is als je een kind hebt dat je strak moet aanpakken die aan het puberen is. (ik heb nl. al moeite met de oudste die aan het puberen is)
Een wiebel kussen leggen ze op het stoeltje in de klas.
Hierdoor blijft het kind beter stil zitten
En kan de concentratie betervat gehouden worden.
Die van mij begint te pre puberen.
Dubbel op lol.
Soms voel ik mij net een leger officier.
He Suske,
Wat fijn dat ik weer wat van je hoort. Ik vroeg me al af of er iets erg aan de hand was. Overmorgen mag je dus bellen! Wat duurt wachten toch allemaal lang zeg.
Natasja, wat is een wiebelkussen?? Kan je dat op een stoel leggen of iets, wat moet ik me er bij voorstellen?? En over dat het soms wel eens vermoeiend is dat je altijd duidelijk en strak moet zijn, dat herken ik wel. Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het is als je een kind hebt dat je strak moet aanpakken die aan het puberen is. (ik heb nl. al moeite met de oudste die aan het puberen is)
Een wiebel kussen leggen ze op het stoeltje in de klas.
Hierdoor blijft het kind beter stil zitten
En kan de concentratie betervat gehouden worden.
Die van mij begint te pre puberen.
Dubbel op lol.
Soms voel ik mij net een leger officier.
zondag 13 mei 2007 om 01:39
Puurnatuur dat lijkt me moeiijk als ze geen sociale contacten kunnen leggen.
Mijn dochtertje is juist weer het tegen overgestelde.
Super sociaal en ontzetten betrokken bij anderen.
Soms wel teveel vindt ik.
haar concentratie is dan ook het enige echte zorgenpunt.
Je moet haar opdracht voor opdracht geven en dan ook echt contoleren
of ze het doet.
Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes gelukkig.
Herkent iemand ook dat als er spannende dingen in het vooruitzicht zijn
het kind heel rusteloos en prikkelbaar wordt.Het beste is voor haar als alles volgens patroon gaat bij de kleinste verandering is ze volledig van de slag.
Niet kunnen slapen en zich enorm veel zorgen maken over wat komen gaat.Slecht slapen.
Mijn kind kan zich niet goed ontspannen.even lekker op de bank liggen omdat ze moe is kan ze niet.Op haar gemak een filmpje lukt ook niet.
Ze is vooral gedreven en altijd maar bezig met wat komen gaat.
De leraren noemen haar een heerlijk kind.Zo kan ze in huilen uitbarsten omdat haar hamstertje is overleden en een minuut later schaterlacht ze weer met haar vriendinnetjes over iets anders.De emoties gaan bij haar heel vlug.
Mijn dochtertje is juist weer het tegen overgestelde.
Super sociaal en ontzetten betrokken bij anderen.
Soms wel teveel vindt ik.
haar concentratie is dan ook het enige echte zorgenpunt.
Je moet haar opdracht voor opdracht geven en dan ook echt contoleren
of ze het doet.
Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes gelukkig.
Herkent iemand ook dat als er spannende dingen in het vooruitzicht zijn
het kind heel rusteloos en prikkelbaar wordt.Het beste is voor haar als alles volgens patroon gaat bij de kleinste verandering is ze volledig van de slag.
Niet kunnen slapen en zich enorm veel zorgen maken over wat komen gaat.Slecht slapen.
Mijn kind kan zich niet goed ontspannen.even lekker op de bank liggen omdat ze moe is kan ze niet.Op haar gemak een filmpje lukt ook niet.
Ze is vooral gedreven en altijd maar bezig met wat komen gaat.
De leraren noemen haar een heerlijk kind.Zo kan ze in huilen uitbarsten omdat haar hamstertje is overleden en een minuut later schaterlacht ze weer met haar vriendinnetjes over iets anders.De emoties gaan bij haar heel vlug.
zondag 13 mei 2007 om 20:05
Suske, jouw dochter en mijn jongste zijn van dezelfde leeftijd. Mijn jongste mag na de zomervakantie naar school. Misschien wordt ze ook wat rustiger als ze hele dagen op school zit. Ik weet nog wel van mijn middelste dat die het laatste half jaar dat hij thuis was, stierlijk vervelend was. Hij was echt toe aan school. Puurnatuur, dat heb je allemaal mooi verwoord. Ik herken het ook helemaal. Zoonlief heeft maar 1 vriendje en 1 vriendinnetje. Hoe oud is jouw zoon??Lolotte, hoe oud is jouw jongste?? Gezinsverpakking?? Daar hebben wij het hier ook al over gehad. De jongste heeft steeds meer weg van de middelste. En wij, ouders, twijfelen ook aan onszelf, haha. De middelste lijkt echt heel erg op mij, qua uiterlijk, maar ook qua karakter. Natasja, hoe kom je aan zo’n wiebelkussen?? Want stilzitten (zitten uberhaupt) komt niet voor in zoonlief zijn woordenboek. Hier verder geen ontwikkelingen.
zondag 13 mei 2007 om 20:28
quote:
quote: sannyboy reageerde
He Suske,
Wat fijn dat ik weer wat van je hoort. Ik vroeg me al af of er iets erg aan de hand was. Overmorgen mag je dus bellen! Wat duurt wachten toch allemaal lang zeg.
Natasja, wat is een wiebelkussen?? Kan je dat op een stoel leggen of iets, wat moet ik me er bij voorstellen?? En over dat het soms wel eens vermoeiend is dat je altijd duidelijk en strak moet zijn, dat herken ik wel. Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het is als je een kind hebt dat je strak moet aanpakken die aan het puberen is. (ik heb nl. al moeite met de oudste die aan het puberen is)
Een wiebel kussen leggen ze op het stoeltje in de klas.
Hierdoor blijft het kind beter stil zitten
En kan de concentratie betervat gehouden worden.
Die van mij begint te pre puberen.
Dubbel op lol.
Soms voel ik mij net een leger officier.
Is dit een rond ding(kussen) van rubber?
Bij mijn zoontje zit er ook een jongetje op zon kussen.
Ik heb aan de juf gevraagt of het hielp.
Dacht misschien is het wat voor onze dochter,aangezien die ook de heledag kan wiebelen.
Maar juf was er niet helemaal weg van.
Ben er verder eigenlijk niet op in gegaan,al weet ik niet waarom.
Gr Sus
quote: sannyboy reageerde
He Suske,
Wat fijn dat ik weer wat van je hoort. Ik vroeg me al af of er iets erg aan de hand was. Overmorgen mag je dus bellen! Wat duurt wachten toch allemaal lang zeg.
Natasja, wat is een wiebelkussen?? Kan je dat op een stoel leggen of iets, wat moet ik me er bij voorstellen?? En over dat het soms wel eens vermoeiend is dat je altijd duidelijk en strak moet zijn, dat herken ik wel. Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het is als je een kind hebt dat je strak moet aanpakken die aan het puberen is. (ik heb nl. al moeite met de oudste die aan het puberen is)
Een wiebel kussen leggen ze op het stoeltje in de klas.
Hierdoor blijft het kind beter stil zitten
En kan de concentratie betervat gehouden worden.
Die van mij begint te pre puberen.
Dubbel op lol.
Soms voel ik mij net een leger officier.
Is dit een rond ding(kussen) van rubber?
Bij mijn zoontje zit er ook een jongetje op zon kussen.
Ik heb aan de juf gevraagt of het hielp.
Dacht misschien is het wat voor onze dochter,aangezien die ook de heledag kan wiebelen.
Maar juf was er niet helemaal weg van.
Ben er verder eigenlijk niet op in gegaan,al weet ik niet waarom.
Gr Sus
vrijdag 18 mei 2007 om 18:05
quote:
Puurnatuur dat lijkt me moeiijk als ze geen sociale contacten kunnen leggen.
Mijn dochtertje is juist weer het tegen overgestelde.
Super sociaal en ontzetten betrokken bij anderen.
Soms wel teveel vindt ik.
haar concentratie is dan ook het enige echte zorgenpunt.
Je moet haar opdracht voor opdracht geven en dan ook echt contoleren
of ze het doet.
Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes gelukkig.
Herkent iemand ook dat als er spannende dingen in het vooruitzicht zijn
het kind heel rusteloos en prikkelbaar wordt.Het beste is voor haar als alles volgens patroon gaat bij de kleinste verandering is ze volledig van de slag.
Niet kunnen slapen en zich enorm veel zorgen maken over wat komen gaat.Slecht slapen.
Mijn kind kan zich niet goed ontspannen.even lekker op de bank liggen omdat ze moe is kan ze niet.Op haar gemak een filmpje lukt ook niet.
Ze is vooral gedreven en altijd maar bezig met wat komen gaat.
De leraren noemen haar een heerlijk kind.Zo kan ze in huilen uitbarsten omdat haar hamstertje is overleden en een minuut later schaterlacht ze weer met haar vriendinnetjes over iets anders.De emoties gaan bij haar heel vlug. Sannyboy, mijn zoon is inmiddels 12 jaar.
Gelukkig steekt mijn man heel veel energie in onze zoon. Zoonlief en echtgenoot zijn liefhebbers van vissen vangen, dus daar vult hij zijn vrije dagen en uren mee. Gelukkig is mijn zoon hier wel heel erg rustig door geworden.
Natasja, het is ook moeilijk dat zulke kinderen geen sociale contacten kunnen leggen. En als er bij ons narigheid in de buurt is, en mijn zoon is buiten aan het spelen, komen eerst altijd de ouders bij ons klagen, terwijl mijn zoon 9 van de 10 keer er niet eens bij is geweest. Maar het is zo makkelijk om een ADHD kind van alles de schuld te geven.
Mijn zoon is inmiddels 12 jaar, maar hij was 4 jaar, toen hij aan de Ritalin ging. 3 x per dag 10 mg. Hij was toen de jongste in Nederland die met Ritalin begon (dat zeiden ze in het ziekenhuis, ik weet niet of het echt waar was). Na een half jaar Ritalin, hadden wij geen ADHD kind meer, maar wel een kasplantje ervoor terug gekregen. Was niet om aan te zien, hoe al het leven uit mijn zoon gehaald werd, door de Ritalin. Wij zijn toen op eigen initiatief gestopt met de Ritalin. Mijn man is parttime gaan werken, ik fulltime. Mijn man heeft de zorg voor onze zoon op zich genomen, en dat gaat nu al 8 jaar goed !!!!!!!!! Het ziekenhuis/kinderarts was erg boos dat we met medicatie gingen stoppen, ze voorspelde ons een crimineel kind. Nou, ik zal je vertellen, als er 1 kind sociaal is en behulpzaam, dan is het mijn zoon. Zo'n lieve jongen is het geworden. Hij is nog wel druk, maar niet meer zo erg als hij vroeger was. Inmiddels werkt mijn echtgenoot weer fulltime, en ik parttime, en kan het veel beter handelen. Het enige trieste blijft natuurlijk wel, dat hij nog steeds moeite heeft met sociale contacten. Ook is hij contact gestoord, qua aanraken. Een kusje voor het slapen of het aanraken/troosten bij verdriet heb ik al 8 jaar niet meer mogen doen........
Puurnatuur
Puurnatuur dat lijkt me moeiijk als ze geen sociale contacten kunnen leggen.
Mijn dochtertje is juist weer het tegen overgestelde.
Super sociaal en ontzetten betrokken bij anderen.
Soms wel teveel vindt ik.
haar concentratie is dan ook het enige echte zorgenpunt.
Je moet haar opdracht voor opdracht geven en dan ook echt contoleren
of ze het doet.
Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes gelukkig.
Herkent iemand ook dat als er spannende dingen in het vooruitzicht zijn
het kind heel rusteloos en prikkelbaar wordt.Het beste is voor haar als alles volgens patroon gaat bij de kleinste verandering is ze volledig van de slag.
Niet kunnen slapen en zich enorm veel zorgen maken over wat komen gaat.Slecht slapen.
Mijn kind kan zich niet goed ontspannen.even lekker op de bank liggen omdat ze moe is kan ze niet.Op haar gemak een filmpje lukt ook niet.
Ze is vooral gedreven en altijd maar bezig met wat komen gaat.
De leraren noemen haar een heerlijk kind.Zo kan ze in huilen uitbarsten omdat haar hamstertje is overleden en een minuut later schaterlacht ze weer met haar vriendinnetjes over iets anders.De emoties gaan bij haar heel vlug. Sannyboy, mijn zoon is inmiddels 12 jaar.
Gelukkig steekt mijn man heel veel energie in onze zoon. Zoonlief en echtgenoot zijn liefhebbers van vissen vangen, dus daar vult hij zijn vrije dagen en uren mee. Gelukkig is mijn zoon hier wel heel erg rustig door geworden.
Natasja, het is ook moeilijk dat zulke kinderen geen sociale contacten kunnen leggen. En als er bij ons narigheid in de buurt is, en mijn zoon is buiten aan het spelen, komen eerst altijd de ouders bij ons klagen, terwijl mijn zoon 9 van de 10 keer er niet eens bij is geweest. Maar het is zo makkelijk om een ADHD kind van alles de schuld te geven.
Mijn zoon is inmiddels 12 jaar, maar hij was 4 jaar, toen hij aan de Ritalin ging. 3 x per dag 10 mg. Hij was toen de jongste in Nederland die met Ritalin begon (dat zeiden ze in het ziekenhuis, ik weet niet of het echt waar was). Na een half jaar Ritalin, hadden wij geen ADHD kind meer, maar wel een kasplantje ervoor terug gekregen. Was niet om aan te zien, hoe al het leven uit mijn zoon gehaald werd, door de Ritalin. Wij zijn toen op eigen initiatief gestopt met de Ritalin. Mijn man is parttime gaan werken, ik fulltime. Mijn man heeft de zorg voor onze zoon op zich genomen, en dat gaat nu al 8 jaar goed !!!!!!!!! Het ziekenhuis/kinderarts was erg boos dat we met medicatie gingen stoppen, ze voorspelde ons een crimineel kind. Nou, ik zal je vertellen, als er 1 kind sociaal is en behulpzaam, dan is het mijn zoon. Zo'n lieve jongen is het geworden. Hij is nog wel druk, maar niet meer zo erg als hij vroeger was. Inmiddels werkt mijn echtgenoot weer fulltime, en ik parttime, en kan het veel beter handelen. Het enige trieste blijft natuurlijk wel, dat hij nog steeds moeite heeft met sociale contacten. Ook is hij contact gestoord, qua aanraken. Een kusje voor het slapen of het aanraken/troosten bij verdriet heb ik al 8 jaar niet meer mogen doen........
Puurnatuur
vrijdag 18 mei 2007 om 22:14
[quote=
quote: sannyboy reageerde
]
Lolotte, hoe oud is jouw jongste?? Gezinsverpakking?? Daar hebben wij het hier ook al over gehad. De jongste heeft steeds meer weg van de middelste. En wij, ouders, twijfelen ook aan onszelf, haha. De middelste lijkt echt heel erg op mij, qua uiterlijk, maar ook qua karakter.
[/quote]
Mijn jongste is 8 en is momenteel een enorme stuiterbal. Zo hyper als zoon (12) in zijn hoofd had zo stormt de ander lichamelijk. Hij vindt alles dat druk is leuk en lokt daarom stoeipartijen uit die geheid fout aflopen. Dit vornamelijk thuis. Op school de sociale jongen die afwezig boven zijn sommen hangt. Omdat het zo herkenbaar is vermoed ik minimaal ADHD. Of er, zoals bij veel kinderen, nog iets anders bijzit weet ik niet. Zoon(12) heeft Asperger, die symptomen ontbreken in ieder geval bij de jongste.
Aangezien ik inmiddels ook veel van mezelf herken laat ik me ook testen. Als ik gelijk heb komt er inderdaad zo'n beetje een gezinsverpakking.
Ik ben ontzettend benieuwd wanneer jongste getest gaat worden en of ik serieus genomen wordt. Doordat de school voorheen erg laks was, de problemen op mij terug wierpen is mijn vertrouwen minimaal. Het HCO waar jongste getest gaat worden heeft bij mijn oudste, heeeeeel veel jaar geleden, ook grove fouten gemaakt. Maar ik heb altijd de kans om uit te wijken naar de Jutters als het niet lukt, dat is een prettige gedachte.
quote: sannyboy reageerde
]
Lolotte, hoe oud is jouw jongste?? Gezinsverpakking?? Daar hebben wij het hier ook al over gehad. De jongste heeft steeds meer weg van de middelste. En wij, ouders, twijfelen ook aan onszelf, haha. De middelste lijkt echt heel erg op mij, qua uiterlijk, maar ook qua karakter.
[/quote]
Mijn jongste is 8 en is momenteel een enorme stuiterbal. Zo hyper als zoon (12) in zijn hoofd had zo stormt de ander lichamelijk. Hij vindt alles dat druk is leuk en lokt daarom stoeipartijen uit die geheid fout aflopen. Dit vornamelijk thuis. Op school de sociale jongen die afwezig boven zijn sommen hangt. Omdat het zo herkenbaar is vermoed ik minimaal ADHD. Of er, zoals bij veel kinderen, nog iets anders bijzit weet ik niet. Zoon(12) heeft Asperger, die symptomen ontbreken in ieder geval bij de jongste.
Aangezien ik inmiddels ook veel van mezelf herken laat ik me ook testen. Als ik gelijk heb komt er inderdaad zo'n beetje een gezinsverpakking.
Ik ben ontzettend benieuwd wanneer jongste getest gaat worden en of ik serieus genomen wordt. Doordat de school voorheen erg laks was, de problemen op mij terug wierpen is mijn vertrouwen minimaal. Het HCO waar jongste getest gaat worden heeft bij mijn oudste, heeeeeel veel jaar geleden, ook grove fouten gemaakt. Maar ik heb altijd de kans om uit te wijken naar de Jutters als het niet lukt, dat is een prettige gedachte.
zondag 27 mei 2007 om 00:52
He Lolotte,
Hier heeft school ook een paar steekjes laten vallen. Na de zomervakantie gaat mijn jongste naar school, maar eerst gaat er een goed gesprek komen tussen school en ondergetekende. De jongste gaat in alles steeds meer op de middelste lijken, dus ik wil dat hij extra goed in de gaten gehouden gaat worden.
Ik heb eindelijk de bevestiging gekregen dat Bryan 11 juni naar de ADHD-poli kan/mag. Nu gaat 11 juni ook eindelijk in de buurt komen. Ik ben ook zeer benieuwd wat daar uit gaat komen. Als blijkt dat hij AD(H)D heeft, ga ik mezelf ook laten testen.
Heb jij al wat gehoord wanneer jij mag of wanneer de jongste mag?
Hier heeft school ook een paar steekjes laten vallen. Na de zomervakantie gaat mijn jongste naar school, maar eerst gaat er een goed gesprek komen tussen school en ondergetekende. De jongste gaat in alles steeds meer op de middelste lijken, dus ik wil dat hij extra goed in de gaten gehouden gaat worden.
Ik heb eindelijk de bevestiging gekregen dat Bryan 11 juni naar de ADHD-poli kan/mag. Nu gaat 11 juni ook eindelijk in de buurt komen. Ik ben ook zeer benieuwd wat daar uit gaat komen. Als blijkt dat hij AD(H)D heeft, ga ik mezelf ook laten testen.
Heb jij al wat gehoord wanneer jij mag of wanneer de jongste mag?
zondag 27 mei 2007 om 01:16
Ik mag 24 juli komen om getest te worden. Duurt nog even en ik popel werkelijk. De herkenning is bij mij zo groot dat ik mijn toetsenbord opeet als ik er naast zit. Doordat ik tot twee jaar geleden alleen maar huisvrouw en moeder was zat ik in een betrekkelijk vaste routine, Ja, ik had het af en toe moeilijk, veel te druk in mijn hoofd en kon dan flink uitbarsten maar dat had dacht ik allemaal te maken met mijn verleden. Nou dat verleden heb ik inmiddels echt wel verwerkt, dus daar ligt het volgens mij niet aan. Daarbij werk ik nu ontzettend veel en lang (vrijwel allemaal vrijwilligerswerk, maar toch) en begint me steeds meer op te vallen dat ik na vijf minuten dingen niet meer volg, heel lastig in bijvoorbeeld vergaderingen en mijn cursus ehbo. Mijn grens van ergernis is nu eerder bereikt dan voorheen, ik laat dingen onafgemaakt liggen, zo'n beetje het hele scala wat bij AD(H)D past.
Wat is voor jou de aanleiding om te laten testen, omdat het er bij je kind(eren) inzit of heb je zelf toch ook duidelijke klachten.
Ik merk gewoon dat ik niet "normaal" kan functioneren. Dat ik het ene moment alles aanpak, half begin en de rest laat liggen. Niet bepaald handig in mijn huishouden maar ook niet in mijn functie(s).
Ben trots op zoon van 12. Vandaag zijn we naar een verjaardag geweest. Niet een uurtje, maar de hele middag tot een half uur geleden. Daarbij waren er ontzettend veel mensen die wij niet kennen. Een situatie die hij heel moeilijk vindt en wat voor de ritalin geheid tot problemen had geleid. Nu heeft hij wel een extra ritalin gekregen aan het begin van de avond, maar hij deed het prima. Hij heeft zelfs gespeeld met een jongentje dat hij niet kende. Voor iemand die sociaal onhandig is, in een voor hem moeilijke situatie zit is dat echt knap.
Ik ben zo blij dat hij het zo goed doet. En ik zou zo graag hebben dat dat bij mij ook gaat lukken. Daarom wil ik die test eigenlijk liever vandaag dan morgen, maar het is niet anders.
Een heleboel over mij en maar één vraagje aan jou, sorry. Maar ik ben ook een beetje druk nu en heel moe. Dus kruip nu ook lekker in bed. Tot kijk.
Wat is voor jou de aanleiding om te laten testen, omdat het er bij je kind(eren) inzit of heb je zelf toch ook duidelijke klachten.
Ik merk gewoon dat ik niet "normaal" kan functioneren. Dat ik het ene moment alles aanpak, half begin en de rest laat liggen. Niet bepaald handig in mijn huishouden maar ook niet in mijn functie(s).
Ben trots op zoon van 12. Vandaag zijn we naar een verjaardag geweest. Niet een uurtje, maar de hele middag tot een half uur geleden. Daarbij waren er ontzettend veel mensen die wij niet kennen. Een situatie die hij heel moeilijk vindt en wat voor de ritalin geheid tot problemen had geleid. Nu heeft hij wel een extra ritalin gekregen aan het begin van de avond, maar hij deed het prima. Hij heeft zelfs gespeeld met een jongentje dat hij niet kende. Voor iemand die sociaal onhandig is, in een voor hem moeilijke situatie zit is dat echt knap.
Ik ben zo blij dat hij het zo goed doet. En ik zou zo graag hebben dat dat bij mij ook gaat lukken. Daarom wil ik die test eigenlijk liever vandaag dan morgen, maar het is niet anders.
Een heleboel over mij en maar één vraagje aan jou, sorry. Maar ik ben ook een beetje druk nu en heel moe. Dus kruip nu ook lekker in bed. Tot kijk.
zondag 27 mei 2007 om 08:33
Hoi Lolotte,
Dat wachten is erg he?
Je wil graag,nu,nu,nu.
Ik herken wel veel van je wat je schrijft.
Ik zit te wachten op mijn oproep.
Ik ben a.s woensdag 3 weken terug voor een intake geweest.
En ik zou binnen 4 weken bericht hebben voor de test,anders kon ik bellen.
Ik zit nu iedere dag als de post komt,zal het er bij zitten?
Heb tot op heden nog niks gehoord,en ik wil zo graag.
Maar ja wachten is niet mijn sterkste kant....
Dat wachten is erg he?
Je wil graag,nu,nu,nu.
Ik herken wel veel van je wat je schrijft.
Ik zit te wachten op mijn oproep.
Ik ben a.s woensdag 3 weken terug voor een intake geweest.
En ik zou binnen 4 weken bericht hebben voor de test,anders kon ik bellen.
Ik zit nu iedere dag als de post komt,zal het er bij zitten?
Heb tot op heden nog niks gehoord,en ik wil zo graag.
Maar ja wachten is niet mijn sterkste kant....
zondag 27 mei 2007 om 19:24
Hoi Lolotte,
Zoals jij jezelf beschrijf, zo voel ik me dus ook. Ook ik heb al mijn hersenspinsels altijd aan mijn verleden geweten (is dit het juiste woord??? Ik weet het even niet) Ik hoor dus ook 'stemmen' in mijn hoofd waardoor ik continue afgeleid word. Ik heb bij mezelf ook wel aan Borderline gedacht omdat ik ook hele erge stemmingswisselingen heb. Ik zou gewoon eens bij de huisarts langs moeten gaan, met deze klachten, maar mijn huisarts schrijft graag anti-depressiva voor. En daar ben ik niet voor.
Geweldig dat de Ritalin bij je oudste zou goed werkt!
Zoals jij jezelf beschrijf, zo voel ik me dus ook. Ook ik heb al mijn hersenspinsels altijd aan mijn verleden geweten (is dit het juiste woord??? Ik weet het even niet) Ik hoor dus ook 'stemmen' in mijn hoofd waardoor ik continue afgeleid word. Ik heb bij mezelf ook wel aan Borderline gedacht omdat ik ook hele erge stemmingswisselingen heb. Ik zou gewoon eens bij de huisarts langs moeten gaan, met deze klachten, maar mijn huisarts schrijft graag anti-depressiva voor. En daar ben ik niet voor.
Geweldig dat de Ritalin bij je oudste zou goed werkt!
maandag 11 juni 2007 om 16:56
Hier is de kogel door de kerk. Zoonlief is gediagnostiseerd op ADHD (ja ook de H! Daar waren wij wel een beetje verbaasd over) We hebben medicijnen, morgen beginnen we gelijk. Volgende week worden we gebeld over de dosering of die wil aanslaan en kijken we verder. Nu nog maar hopen dat de Ritalin wil aanslaan. Hij wordt nog wel verder getest, want ze denken dat er nog meer aan de hand is. Dus we zijn nog niet helemaal klaar.
