Gezondheid
alle pijlers
Dementerende moeder vermist bij de dagbesteding.
woensdag 12 oktober 2022 om 16:56
Mijn moeder heeft dementie en ze zit in de fase dat ze niet meer alleen over straat mag. Want gezien haar cognitieve vermogen stapt ze gewoon bij iemand in de auto of ze verdwaald. Op advies van mijn casemanager ging ze 2x pw naar de dagbesteding. Ik maak haar dan klaar en dan belt de chauffeur dat hij er over 10 minuten is en dan draag ik of een ander familielid haar over aan de chauffeur en dit gaat ook zo bij thuiskomst. So far so good.
Rond de klok van 15.00 wordt ze thuisgebracht. Nu ben ik vorige week gebeld rond 15.30 door een medewerkster van de DB met de mededeling dat mijn moeder sinds 14.00 vermist was. De regel luidt dat er altijd minimaal 2 medewerkers op de groep moeten staan, op die dag stond er maar een, die ene medewerkster is naar eigen zeggen even weggelopen ( 5 minuten) en toen ze terug kwam was mijn moeder weg. Zonder jas door de regen. Ze hebben eerst in en om het gebouw gezocht en op gegeven moment moesten ze met de billen bloot en de familie inlichten. Op hoge poten ben ik naar die DB toe gegaan en ik kon echt niet meer normaal doen. De politie was niet ingelicht, camerabeelden waren niet bekeken, kortom een chaos maar van mijn moeder ontbrak elk spoor. En ik kan mij de woorden van Peter R. de Vries nog een keer herrineren, naarmate de tijd verstrijkt wordt de kans kleiner dat je iemand terug vind dus we waren laaiend. Uiteindelijk rond 19u kreeg mijn oom een telefoontje van een kennis, die kennis stapte uit de tram en zag mijn moeder die in diezelfde tram wilde stappen want ze was op weg naar huis. En het was deze kennis die mijn moeder staande heeft gehouden omdat ze het raar vond dat mijn moeder zonder jas rondliep. Zodoende hebben we haar gevonden. Het is dus allemaal met een sisser afgelopen, maar het zweet breekt mij nog uit als ik denk aan wat er had kunnen gebeuren. Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil. Misschien een bevestiging dat wat er gebeurd is echt niet door de beugel kan en dat er in dr zorg nog heel veel winst valt te behalen.
En misschien is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt?
Rond de klok van 15.00 wordt ze thuisgebracht. Nu ben ik vorige week gebeld rond 15.30 door een medewerkster van de DB met de mededeling dat mijn moeder sinds 14.00 vermist was. De regel luidt dat er altijd minimaal 2 medewerkers op de groep moeten staan, op die dag stond er maar een, die ene medewerkster is naar eigen zeggen even weggelopen ( 5 minuten) en toen ze terug kwam was mijn moeder weg. Zonder jas door de regen. Ze hebben eerst in en om het gebouw gezocht en op gegeven moment moesten ze met de billen bloot en de familie inlichten. Op hoge poten ben ik naar die DB toe gegaan en ik kon echt niet meer normaal doen. De politie was niet ingelicht, camerabeelden waren niet bekeken, kortom een chaos maar van mijn moeder ontbrak elk spoor. En ik kan mij de woorden van Peter R. de Vries nog een keer herrineren, naarmate de tijd verstrijkt wordt de kans kleiner dat je iemand terug vind dus we waren laaiend. Uiteindelijk rond 19u kreeg mijn oom een telefoontje van een kennis, die kennis stapte uit de tram en zag mijn moeder die in diezelfde tram wilde stappen want ze was op weg naar huis. En het was deze kennis die mijn moeder staande heeft gehouden omdat ze het raar vond dat mijn moeder zonder jas rondliep. Zodoende hebben we haar gevonden. Het is dus allemaal met een sisser afgelopen, maar het zweet breekt mij nog uit als ik denk aan wat er had kunnen gebeuren. Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil. Misschien een bevestiging dat wat er gebeurd is echt niet door de beugel kan en dat er in dr zorg nog heel veel winst valt te behalen.
En misschien is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt?
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
woensdag 12 oktober 2022 om 21:00
Goed gezegd.lux- schreef: ↑12-10-2022 19:58Sorry het is schrijnend maar ook ergens grappig ditzo’n bejaarde hacker.
@TO: wat een nare ervaring. Ook ik sta aan de andere kant, ook bij onze klinieken zijn wel eens mensen ‘kwijt’. Ja, ook van de gesloten afdelingen. Helaas gaat dat ook wel eens (goed) mis. Waar het aan ligt kan ik je niet zeggen. Is het personeelstekort? Een zeer uitgekookte patiënt met een listig plan? Een moment van onbedoelde onoplettendheid? Een combi van alledrie?
Ik zou het fijn vinden als je met ons op normale toon het gesprek aan ging. Ons de kans gaf om uitleg te geven/vragen te beantwoorden, maar ook om van jou te kunnen horen wat het met jou gedaan heeft. Kijken of we samen een oplossing kunnen vinden waardoor jullie je moeder weer met meer vertrouwen bij ons zouden achterlaten.
Je boosheid omzetten in een ‘klacht-achtige’ manier van je gelijk halen zou ik niet prettig vinden. Gelijk heb je al, je moeder had niet moeten kunnen gaan zwerven. Maar het is gebeurd. Als het je zus was geweest die haar was kwijtgeraakt was je ook samen om tafel gegaan hoe dat in het vervolg voorkomen kan worden. Die zorgverleners zijn ook je medemensen. Geef hen de kans om het goed te maken.
Nogmaals, de zorgverlener poept ook peultjes van narigheid. Die voelen de fout heus wel. Staan angsten uit of de persoon in kwestie alsjeblieft maar weer veilig terug mag komen.
Hatsjikideee...
woensdag 12 oktober 2022 om 21:29
Miskotto, het lijkt me echt heel naar om zo'n bericht te krijgen, en dan de angst dat je haar niet (op tijd) zult vinden. Gelukkig is het deze keer goed afgelopen met dank aan die oplettende kennis.
Als ik het me goed herinner had je vorig jaar een topic waarin je net zo verontwaardigd deed over andere zorgverleners, namelijk over bloedprikkers die geen ader konden vinden.
Zowel in dat topic als in deze nu reageer je heftig op fouten van zorgverleners. Begrijpelijk, maar met op hoge poten verhaal halen, officiële klachten indienen en en op hoge toon eisen dat er geen fouten meer gemaakt gaan worden ga je niet bereiken dat de zorg voor je moeder beter wordt.
Je moet in gesprek, absoluut, je moet weer vertrouwen in de dagopvang kunnen krijgen. Maar ik hoop dat het je lukt om dat gesprek op een redelijke toon te voeren. Waarin je duidelijk je zorgen uit, en meedenkt over oplossingen. Dat bellen als er maar 1 medewerker is wat iemand schreef en waar jij al op reageerde is een prima te maken afspraak. En zo zijn er vast meer te bedenken. Ik hoop dat er een constructief gesprek te voeren is.
Als ik het me goed herinner had je vorig jaar een topic waarin je net zo verontwaardigd deed over andere zorgverleners, namelijk over bloedprikkers die geen ader konden vinden.
Zowel in dat topic als in deze nu reageer je heftig op fouten van zorgverleners. Begrijpelijk, maar met op hoge poten verhaal halen, officiële klachten indienen en en op hoge toon eisen dat er geen fouten meer gemaakt gaan worden ga je niet bereiken dat de zorg voor je moeder beter wordt.
Je moet in gesprek, absoluut, je moet weer vertrouwen in de dagopvang kunnen krijgen. Maar ik hoop dat het je lukt om dat gesprek op een redelijke toon te voeren. Waarin je duidelijk je zorgen uit, en meedenkt over oplossingen. Dat bellen als er maar 1 medewerker is wat iemand schreef en waar jij al op reageerde is een prima te maken afspraak. En zo zijn er vast meer te bedenken. Ik hoop dat er een constructief gesprek te voeren is.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 12 oktober 2022 om 21:47
Marianneke schreef: ↑12-10-2022 21:29Miskotto, het lijkt me echt heel naar om zo'n bericht te krijgen, en dan de angst dat je haar niet (op tijd) zult vinden. Gelukkig is het deze keer goed afgelopen met dank aan die oplettende kennis.
Als ik het me goed herinner had je vorig jaar een topic waarin je net zo verontwaardigd deed over andere zorgverleners, namelijk over bloedprikkers die geen ader konden vinden.
Zowel in dat topic als in deze nu reageer je heftig op fouten van zorgverleners. Begrijpelijk, maar met op hoge poten verhaal halen, officiële klachten indienen en en op hoge toon eisen dat er geen fouten meer gemaakt gaan worden ga je niet bereiken dat de zorg voor je moeder beter wordt.
Je moet in gesprek, absoluut, je moet weer vertrouwen in de dagopvang kunnen krijgen. Maar ik hoop dat het je lukt om dat gesprek op een redelijke toon te voeren. Waarin je duidelijk je zorgen uit, en meedenkt over oplossingen. Dat bellen als er maar 1 medewerker is wat iemand schreef en waar jij al op reageerde is een prima te maken afspraak. En zo zijn er vast meer te bedenken. Ik hoop dat er een constructief gesprek te voeren is.
Oh, was dat ook van haar. Ik herinner het mij nog goed. Ook die heftigheid was ongekend. Ik vraag me af wat er met haar aan de hand is.
woensdag 12 oktober 2022 om 21:58
Wat naar voor jezelf en alle andere betrokkenen dat je, zoals je zelf schrijft, niet meer normaal kon doen. En dat, hoewel het vorige week gebeurd is, je nu nog zo hoog in je emotie zit dat je nog een afkoelingsperiode nodig hebt.
Naast alle goede tips om in het gesprek te bespreken, zou je zelf niet graag iets evenwichtiger willen leren omgaan met deze situaties? Heb je dat alleen of vooral rond je moeder of vaker?
Naast alle goede tips om in het gesprek te bespreken, zou je zelf niet graag iets evenwichtiger willen leren omgaan met deze situaties? Heb je dat alleen of vooral rond je moeder of vaker?
woensdag 12 oktober 2022 om 22:04
Creatieveling schreef: ↑12-10-2022 21:47Oh, was dat ook van haar. Ik herinner het mij nog goed. Ook die heftigheid was ongekend. Ik vraag me af wat er met haar aan de hand is.
Oh ik snap wel wat er aan de hand is: veel ongerustheid om een moeder die steeds meer zorg behoeft.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 12 oktober 2022 om 22:16
TO: ik zie veel van jouw reacties terug bij familieleden van cliënten met dementie.
Voor jullie is dit een hele lange rauw proces,
Het enige advies die ik jou en iedereen met een familielid met dementie kan geven is, verdiep je heel goed in het ziektebeeld.
Jou moeder verandert helaas in gedrag, en bij de een meer dan bij de ander.
Probeer je jezelf ook te verplaatsen in je moeder, wat zou jij fijn vinden.
Stel jij zou het niet kunnen voorstellen dat jij opgesloten word, probeer dit dan ook zo te zien dat jou moeder dit ook niet zou willen.
En probeer dit dan in een goed gesprek (zonder verwijten) duidelijke afspraken te maken met haar zorgverleners en dagbesteding.
Probeer hier ook duidelijk aan te geven wat jij (en jou familie) hierin kan en wil betekenen.
En probeer in je achterhoofd te houden dat het zorgpersoneel ook met wetten te maken hebben (bijv. wet zorg en dwang) en dat het kan beteken dat jij iets wil maar de zorgverlener niet mag.
Dat zijn de enige echte zinvolle tips die ik jou mee kan geven, ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Voor jullie is dit een hele lange rauw proces,
Het enige advies die ik jou en iedereen met een familielid met dementie kan geven is, verdiep je heel goed in het ziektebeeld.
Jou moeder verandert helaas in gedrag, en bij de een meer dan bij de ander.
Probeer je jezelf ook te verplaatsen in je moeder, wat zou jij fijn vinden.
Stel jij zou het niet kunnen voorstellen dat jij opgesloten word, probeer dit dan ook zo te zien dat jou moeder dit ook niet zou willen.
En probeer dit dan in een goed gesprek (zonder verwijten) duidelijke afspraken te maken met haar zorgverleners en dagbesteding.
Probeer hier ook duidelijk aan te geven wat jij (en jou familie) hierin kan en wil betekenen.
En probeer in je achterhoofd te houden dat het zorgpersoneel ook met wetten te maken hebben (bijv. wet zorg en dwang) en dat het kan beteken dat jij iets wil maar de zorgverlener niet mag.
Dat zijn de enige echte zinvolle tips die ik jou mee kan geven, ik hoop dat je hier iets aan hebt.
woensdag 12 oktober 2022 om 23:06
Gek genoeg vind ik het niet erg wanneer er bij mij dingen mis gaan.Maar als het om mijn ( kwetsbare ) dierbaren gaat dan kan ik heel boos worden. Ik ga verder niet slaan of wat dan ook, maar ik mag wel geëmotioneerd raken als ik wordt gebeld dat mijn moeder zoek is.aikidoka schreef: ↑12-10-2022 21:58Wat naar voor jezelf en alle andere betrokkenen dat je, zoals je zelf schrijft, niet meer normaal kon doen. En dat, hoewel het vorige week gebeurd is, je nu nog zo hoog in je emotie zit dat je nog een afkoelingsperiode nodig hebt.
Naast alle goede tips om in het gesprek te bespreken, zou je zelf niet graag iets evenwichtiger willen leren omgaan met deze situaties? Heb je dat alleen of vooral rond je moeder of vaker?
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
woensdag 12 oktober 2022 om 23:13
jo12345 schreef: ↑12-10-2022 18:04Ik vind het bijzonder raar dat je zo boos bent op die dagbesteding. Ook dat je zelfs, zonder enige informatie, al "op hoge poten" erheen bent gegaan.
Die mensen doen hun uiterste best om in een zo goed mogelijke omgeving een waardevolle tijd te maken voor ouderen.
Dat daar wel eens iets mis bij gaat, hoort erbij. Ook dat dementerenden soms weglopen, ook al staan er tien mensen op een groep.
Dat is niet iets waar je altijd iets aan kunt doen. Formeel mogen ze zelfs iemand niet eens tegenhouden.
Zonder besluit van een rechter is het verboden om mensen op te sluiten. (zie: Wet Zorg & Dwang)
Deuren van een dagbesteding mogen formeel niet op slot. Zonder rechterlijk besluit mogen ook dementerenden namelijk gewoon gaan en staan waar zij willen, hoe pijnlijk en vervelend dat ook is voor de omgeving. Dat is overigens volkomen terecht. Het alternatief is namelijk mensen op een bed vast te binden in een gesloten setting. Dan weet je namelijk zeker dat er niets mis kan gaan.
Dementie is voor de omgeving bijzonder pijnlijk. Het gevoel van verlies van je naaste, de aftakeling, het onbegrepen gedrag, het valt vaak niet mee. Maar stop alsjeblieft om zorgverleners daar de schuld van te geven, als het een keer mis gaat.
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
woensdag 12 oktober 2022 om 23:16
Ik zou het je aanraden. Op een hele liefdevolle manier deelt hij zijn ervaringen met het wonen in een verpleeghuis met mensen met dementie. Hij houdt een sterk pleidooi om (als familie) niet alle risico’s uit de weg te gaan. Omdat vrijheidsbeperkende maatregelen de kwaliteit van leven van de mensen die het betreft (sterk) vermindert.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 12-10-2022 23:20
0.23% gewijzigd
woensdag 12 oktober 2022 om 23:18
Ik heb vooral de indruk dat je vanuit je eigen perspectief, als dochter, naar de situatie kijkt.Miskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
woensdag 12 oktober 2022 om 23:36
De mensen op de werkvloer hebben de wet dwang en drang niet bedacht en zijn ook niet de oorzaak van de enorme tekorten in de zorg.Miskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
Zij kunnen er vrij weinig aan doen als er als gevolg daarvan iets misgaat op de werkvloer maar zijn wel de eersten die erop aangekeken worden door familie.
Waarom zou je iemand überhaupt de schuld willen geven? Wat schiet je daarmee op? Waarom niet met zijn allen kijken hoe je de kans verkleint dat dit nogmaals gebeurt?
.
donderdag 13 oktober 2022 om 00:18
Niemand, of de omstandigheden. Niemand heeft met opzet jouw moeder laten gaan. Jouw moeder heeft niet met opzet de benen genomen, die volgde haar instinct, en is het waarschijnlijk al lang vergeten. En ja ik weet dat je schrikt en je zorgen maakt als je zo'n bericht krijgt. Wij hebben het ook meegemaakt, moeder was van de zorginstelling bij een bushalte terecht gekomen, is met de bus naar het station gegaan, en daar op en andere bus gestapt, om naar huis te gaan. Gelukkig zag de buschauffeur toen ze 20 km verder uitgestapt was, dat ze wel heel erg keek met een uitdrukking van Wat doe ik hier, en heeft de politie ingeschakeld. Toen was het allemaal snel opgelost. Denk dat er wel met het verzorgingshuis gesproken is, zonder een schuldige aan te wijzenMiskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 13 oktober 2022 om 00:19
Jij wil precies hetzelfde voor je moeder als die zorgverleners, probeer dat voor ogen te houden. Zij gaan het alleen nooit zo goed doen als jij.Miskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
donderdag 13 oktober 2022 om 00:37
lux- schreef: ↑12-10-2022 19:58[...]
Ik zou het fijn vinden als je met ons op normale toon het gesprek aan ging. Ons de kans gaf om uitleg te geven/vragen te beantwoorden, maar ook om van jou te kunnen horen wat het met jou gedaan heeft. Kijken of we samen een oplossing kunnen vinden waardoor jullie je moeder weer met meer vertrouwen bij ons zouden achterlaten.
Je boosheid omzetten in een ‘klacht-achtige’ manier van je gelijk halen zou ik niet prettig vinden. Gelijk heb je al, je moeder had niet moeten kunnen gaan zwerven. Maar het is gebeurd. Als het je zus was geweest die haar was kwijtgeraakt was je ook samen om tafel gegaan hoe dat in het vervolg voorkomen kan worden. Die zorgverleners zijn ook je medemensen. Geef hen de kans om het goed te maken.
Mooie post!
En wat dat laatste betreft, zou dat voor mij niet eens hoeven (het 'goed te maken'). Ik ben heel vaak op bezoek geweest bij een familielid op een gesloten afdeling. En dan zie je hoe -verschillend- al die mensen zich gedragen en zorg vragen. Dan snap je dit soort dingen kan gebeuren.
Dat wil niemand en natuurlijk probeert het personeel altijd te voorkomen dat iemand die dement is, wegloopt.
Maar wat je zegt, als je zelf/zus/broer voor moeder zorgt, kun je ook nooit de garantie geven dat je haar 24/7 geen seconde uit het oog verliest.
Natuurlijk kun je vertellen dat je erg geschrokken bent en vragen naar slimme oplossingen ter voorkoming (en/of snelle opsporing).
Maar 'goed maken' is m.i. alleen aan de orde als er willens en wetens fouten zijn gemaakt. Dat lijkt hier niet het geval.
donderdag 13 oktober 2022 om 00:46
Mijn ouder is ook dement en zit op een gesloten afdeling met andere dementen. Mijn ouder dwaalt niet en probeert niet naar buiten te gaan maar diverse andere patienten wel en ondanks dat er een leefcirkel is proberen sommigen toch met mij mee te lopen en als ik ze niet zou kennen dan zou dat ook nog best kunnen lukken. Dat ga ik die lieverds van de verpleging niet kwalijk nemen, die hebben 't stervensdruk en doen echt wat ze kunnen.
Mijn ouder heeft een ander probleem waar ik lichtelijk gefrustreerd door was maar toen de verzorger me uitlegde waarom ze niet zo vaak konden controleren snapte ik het punt. Niks in het leven is 100% ideaal, en in dit geval was ik blij dat ik inzicht kreeg in hun kant van het verhaal. Natuurlijk wil ik het beste voor mijn ouder, maar die is niet de enige die zorg behoeft. Ik zou dus niet zo op hoge poten reageren.
En voor een dwalende demente zou ik inderdaad een vorm van GPS tracking aanraden. Dat werkt bij een ander familielid van ons heel goed.
Mijn ouder heeft een ander probleem waar ik lichtelijk gefrustreerd door was maar toen de verzorger me uitlegde waarom ze niet zo vaak konden controleren snapte ik het punt. Niks in het leven is 100% ideaal, en in dit geval was ik blij dat ik inzicht kreeg in hun kant van het verhaal. Natuurlijk wil ik het beste voor mijn ouder, maar die is niet de enige die zorg behoeft. Ik zou dus niet zo op hoge poten reageren.
En voor een dwalende demente zou ik inderdaad een vorm van GPS tracking aanraden. Dat werkt bij een ander familielid van ons heel goed.
donderdag 13 oktober 2022 om 05:17
Gps inzetten is een vorm van toezicht en valt daarom ook onder de WZD en dat mag niet zomaar worden ingezet op dagbesteding... er moeten ernstige risico's zijn voordat er vrijheidsbeperkende maatregelen mogen worden ingezet. En dan kan de familie het heel graag willen, toch beslist die dat zeker niet alleen. Alle VBM moeten worden beschreven en getoetst inclusief afbouwplan.
donderdag 13 oktober 2022 om 06:52
Hahaha welnee, gewoon op de administratie als codeur. Het is mijn schoonmoeder trouwens.
donderdag 13 oktober 2022 om 07:09
Nou ja ik bedoelde het meer in de zin van ‘het vertrouwen herstellen’. Want dat heeft een deuk opgelopen en dat is logisch.Gebruna schreef: ↑13-10-2022 00:37Mooie post!
En wat dat laatste betreft, zou dat voor mij niet eens hoeven (het 'goed te maken'). Ik ben heel vaak op bezoek geweest bij een familielid op een gesloten afdeling. En dan zie je hoe -verschillend- al die mensen zich gedragen en zorg vragen. Dan snap je dit soort dingen kan gebeuren.
Dat wil niemand en natuurlijk probeert het personeel altijd te voorkomen dat iemand die dement is, wegloopt.
Maar wat je zegt, als je zelf/zus/broer voor moeder zorgt, kun je ook nooit de garantie geven dat je haar 24/7 geen seconde uit het oog verliest.
Natuurlijk kun je vertellen dat je erg geschrokken bent en vragen naar slimme oplossingen ter voorkoming (en/of snelle opsporing).
Maar 'goed maken' is m.i. alleen aan de orde als er willens en wetens fouten zijn gemaakt. Dat lijkt hier niet het geval.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 13 oktober 2022 om 07:18
Marianneke schreef: ↑12-10-2022 22:04Oh ik snap wel wat er aan de hand is: veel ongerustheid om een moeder die steeds meer zorg behoeft.
Uiteraard. Iedereen zou ongerust zijn. Maar dit gaat veel verder dan dat, lees het ander topic over bloedprikken waarbij soms mis werd geprikt. Dan snap je dat het niet in verhouding is en weet je precies wat ik bedoel.
Maar hoe dan ook: het is heel naar dat het gebeurd én dat je zo ontzettend boos wordt. Wat iemand al zei: ook al zou jij 24 uur per dag op haar passen, ook bij jou zou er iets mis gaan, ook al denk je nu van niet. Daarom, wees iets milder voor je medemens.
donderdag 13 oktober 2022 om 07:30
Nee, jij bekijkt het vanuit het oogpunt van een dochter. Een dochter die in een heel moeilijke situatie zit omdat ze lijdzaam moet toezien hoe haar moeder steeds meer verliest.Miskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
Je bent heel machteloos en daar word je enorm mee geconfronteerd als er zoiets misgaat.
En dat is logisch. Maar wat je moeder nodig heeft is een dochter die probeert te accepteren dat de situatie is zoals hij is. Die inziet dat deze dagbesteding, die zij nu kent, en dit ritme van 2x per week daarheen gaan heel belangrijk zijn om constant te houden, die begrijpt dat haar moeder niet inziet wat er fout is gegaan, maar dat haar moeder zo wel word ‘gestraft’ hiervoor.
Jij wil je moeder beschermen en dat is super logisch. Maar wat je moeder nodig heeft is dat haar dagstructuur hetzelfde blijft. Wat jij nodig hebt is dat ze veilig is.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 13 oktober 2022 om 08:00
De schuld geven? Je moeder is degene die wegloopt toch? Dus haar schuld. Net zo onzinnig als iemand anders de schuld geven.Miskotto schreef: ↑12-10-2022 23:13[/b]
Met alle respect maar wie moet ik in deze dan de schuld geven?? En ja zorgverleners doen hun best en dat er mis gaat dat kan erbij horen. Maar ik ben een mens met emoties wn als mijn moeder vermist is dan doet dat iets met ons als familie zo werkt dat.
Want jij bekijkt het vanuit het oogpunt van die zorgverlener, maar ik bekijk het vanuit het oogpunt mijn moeder.
Klaar mee
donderdag 13 oktober 2022 om 08:10
Ik vind het een beetje vreemd dat het personeelstekort wordt aangehaald als reden om niet al te boos te worden. Ja, de zorg is een zeer zwaar vak, maar dit is fout gegaan. Erken die fout, accepteer de boosheid en kijk waar je beter op kunt letten. Dat je ‘m zelf ook kneep doet daar niets aan af.
Ik werk niet in de zorg. Ik werk in de zakelijke dienstverlening waar de standaard heel hoog is. Ook wij hebben vaak teveel werk voor te weinig mensen. Bij deadlines werkt iedereen vaak tot diep in de nacht door. Gaat er iets fout, dan heeft de klant of externe partij absoluut geen boodschap aan allerlei (legitieme) oorzaken en redenen achter de schermen. Wij zouden dat ook nooit op die manier benoemen, dat is iets voor ons om intern naar te kijken. Naar klant toe kijken we wat we kunnen doen om de fout te herstellen of compenseren. En reken maar dat klanten goed kwaad kunnen worden.
Waar ik in dit verhaal het meest over zou vallen is niet dat moeder weg heeft kunnen lopen, maar de procedure bij vermissing. Waarom wordt familie niet ingelicht op het moment dat duidelijk wordt dat iemand het terrein heeft verlaten? Ook als het om 5 minuten gaat. Vind je haar weer, dan is het bericht: “gevonden!” ook zo gestuurd.
Ik werk niet in de zorg. Ik werk in de zakelijke dienstverlening waar de standaard heel hoog is. Ook wij hebben vaak teveel werk voor te weinig mensen. Bij deadlines werkt iedereen vaak tot diep in de nacht door. Gaat er iets fout, dan heeft de klant of externe partij absoluut geen boodschap aan allerlei (legitieme) oorzaken en redenen achter de schermen. Wij zouden dat ook nooit op die manier benoemen, dat is iets voor ons om intern naar te kijken. Naar klant toe kijken we wat we kunnen doen om de fout te herstellen of compenseren. En reken maar dat klanten goed kwaad kunnen worden.
Waar ik in dit verhaal het meest over zou vallen is niet dat moeder weg heeft kunnen lopen, maar de procedure bij vermissing. Waarom wordt familie niet ingelicht op het moment dat duidelijk wordt dat iemand het terrein heeft verlaten? Ook als het om 5 minuten gaat. Vind je haar weer, dan is het bericht: “gevonden!” ook zo gestuurd.
donderdag 13 oktober 2022 om 08:12
Heeft je moeder nu nog last van wat er gebeurd is? Heeft je moeder het überhaupt als vervelend ervaren? Zij was op weg naar huis in haar beleving. Alle nare dingen die hadden kunnen gebeuren zitten in jouw hoofd, je moeder heeft daar geen last van. Dus je bent nu vooral bezig met jezelf. Dat mag, maar haal die 2 dingen uit elkaar, jouw angsten en haar beleving.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
