Gezondheid
alle pijlers
Dementerende moeder vermist bij de dagbesteding.
woensdag 12 oktober 2022 om 16:56
Mijn moeder heeft dementie en ze zit in de fase dat ze niet meer alleen over straat mag. Want gezien haar cognitieve vermogen stapt ze gewoon bij iemand in de auto of ze verdwaald. Op advies van mijn casemanager ging ze 2x pw naar de dagbesteding. Ik maak haar dan klaar en dan belt de chauffeur dat hij er over 10 minuten is en dan draag ik of een ander familielid haar over aan de chauffeur en dit gaat ook zo bij thuiskomst. So far so good.
Rond de klok van 15.00 wordt ze thuisgebracht. Nu ben ik vorige week gebeld rond 15.30 door een medewerkster van de DB met de mededeling dat mijn moeder sinds 14.00 vermist was. De regel luidt dat er altijd minimaal 2 medewerkers op de groep moeten staan, op die dag stond er maar een, die ene medewerkster is naar eigen zeggen even weggelopen ( 5 minuten) en toen ze terug kwam was mijn moeder weg. Zonder jas door de regen. Ze hebben eerst in en om het gebouw gezocht en op gegeven moment moesten ze met de billen bloot en de familie inlichten. Op hoge poten ben ik naar die DB toe gegaan en ik kon echt niet meer normaal doen. De politie was niet ingelicht, camerabeelden waren niet bekeken, kortom een chaos maar van mijn moeder ontbrak elk spoor. En ik kan mij de woorden van Peter R. de Vries nog een keer herrineren, naarmate de tijd verstrijkt wordt de kans kleiner dat je iemand terug vind dus we waren laaiend. Uiteindelijk rond 19u kreeg mijn oom een telefoontje van een kennis, die kennis stapte uit de tram en zag mijn moeder die in diezelfde tram wilde stappen want ze was op weg naar huis. En het was deze kennis die mijn moeder staande heeft gehouden omdat ze het raar vond dat mijn moeder zonder jas rondliep. Zodoende hebben we haar gevonden. Het is dus allemaal met een sisser afgelopen, maar het zweet breekt mij nog uit als ik denk aan wat er had kunnen gebeuren. Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil. Misschien een bevestiging dat wat er gebeurd is echt niet door de beugel kan en dat er in dr zorg nog heel veel winst valt te behalen.
En misschien is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt?
Rond de klok van 15.00 wordt ze thuisgebracht. Nu ben ik vorige week gebeld rond 15.30 door een medewerkster van de DB met de mededeling dat mijn moeder sinds 14.00 vermist was. De regel luidt dat er altijd minimaal 2 medewerkers op de groep moeten staan, op die dag stond er maar een, die ene medewerkster is naar eigen zeggen even weggelopen ( 5 minuten) en toen ze terug kwam was mijn moeder weg. Zonder jas door de regen. Ze hebben eerst in en om het gebouw gezocht en op gegeven moment moesten ze met de billen bloot en de familie inlichten. Op hoge poten ben ik naar die DB toe gegaan en ik kon echt niet meer normaal doen. De politie was niet ingelicht, camerabeelden waren niet bekeken, kortom een chaos maar van mijn moeder ontbrak elk spoor. En ik kan mij de woorden van Peter R. de Vries nog een keer herrineren, naarmate de tijd verstrijkt wordt de kans kleiner dat je iemand terug vind dus we waren laaiend. Uiteindelijk rond 19u kreeg mijn oom een telefoontje van een kennis, die kennis stapte uit de tram en zag mijn moeder die in diezelfde tram wilde stappen want ze was op weg naar huis. En het was deze kennis die mijn moeder staande heeft gehouden omdat ze het raar vond dat mijn moeder zonder jas rondliep. Zodoende hebben we haar gevonden. Het is dus allemaal met een sisser afgelopen, maar het zweet breekt mij nog uit als ik denk aan wat er had kunnen gebeuren. Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil. Misschien een bevestiging dat wat er gebeurd is echt niet door de beugel kan en dat er in dr zorg nog heel veel winst valt te behalen.
En misschien is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt?
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 16 oktober 2022 om 09:30
Miskotto, hou er rekening mee dat de medewerkers van de zorginstelling stinkend hun best doen, maar dat de zorg in zijn algemeen alleen maar minder zal worden. Dit komt oa doordat de zorgtarieven naar beneden zullen gaan om de zorg betaalbaar te houden. En ook doordat bv deuren niet meer afgesloten mogen worden.
Ik werk op dagbesteding in de GHZ. Groep van 9 cliënten, 2 medewerkers op de groep. 1 van de cliënten raakte onwel, en werd met spoed opgenomen. Familie kon niet zo snel komen, dus collega ging mee naar het ziekenhuis ivm onrust cliënt. Stond ik dus alleen op de groep. Taxicentrale gebeld om de rest te halen, zij konden pas 3 uur later komen. Ik vertel dit alleen maar om duidelijk te maken dat er soms situaties zijn waarin de dingen lopen zoals ze lopen, en we niet overal invloed op hebben.
Ik werk op dagbesteding in de GHZ. Groep van 9 cliënten, 2 medewerkers op de groep. 1 van de cliënten raakte onwel, en werd met spoed opgenomen. Familie kon niet zo snel komen, dus collega ging mee naar het ziekenhuis ivm onrust cliënt. Stond ik dus alleen op de groep. Taxicentrale gebeld om de rest te halen, zij konden pas 3 uur later komen. Ik vertel dit alleen maar om duidelijk te maken dat er soms situaties zijn waarin de dingen lopen zoals ze lopen, en we niet overal invloed op hebben.
zondag 16 oktober 2022 om 10:18
Ik zit in quarantaine dus uiteraard niet bij moeders thuis geweest.Creatieveling schreef: ↑16-10-2022 10:08Hier zat ik ook aan te denken. TO heeft corona, moeder griep. Is het niet corona?
En haar griep is op zijn retour.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 16 oktober 2022 om 10:21
Heftig hoorTanteTruus schreef: ↑16-10-2022 08:01Wat schrik je je dan helemaal lens he? Je moeder die zo kwetsbaar is. Alle scenario’s die door je hoofd gaan. Gelukkig is het met een sisser afgelopen.
Dergelijke telefoontjes heb ik meerdere malen gekregen van de dagbesteding. En dan waren daar altijd minstens twee betaalde krachten plus twee vrijwilligers aanwezig. Maar mijn moeder was verbazend snel en had zo haar manieren om toch buiten te komen. Later in het verzorgingshuis idem dito. Ze deed zich voor als bezoeker, ze forceerde de deuren van de afdeling of ze kondigde aan te gaan en dan mochten ze haar niet tegenhouden.
De keren dat ik mijn moeder heb moeten zoeken staan me nog helder voor de geest. Soms vond ik haar na een kwartier (terwijl ze vanuit de dagbesteding ook druk aan het zoeken waren). Soms was het een zoektocht van uren en hielpen buurtbewoners mee, want Burgernet. Soms zag ik in de verte een groepje mensen midden op straat bij een politiewagen en was ik bang dat ze aangereden was. Rennen, het zou toch niet…. Meerdere malen trof ik haar dan aan, dikke pret hebbend met de agenten. Andere keren sloeg ze wild om zich heen omdat ze niet naar de gevangenis wilde.
Soms kwam ik haar tegen, arm in arm met een onbekende die haar terugbracht naar het verzorgingshuis. Soms hoorde ik haar schreeuwen. Soms zag ik haar als stipje, de kleur van haar jas, een doorgaande weg oversteken vanuit de bosjes, terwijl van beide kanten de auto’s op haar af denderden.
De keer dat ze ‘s avonds via een industrieterrein en donkere landweggetjes uiteindelijk ergens bij een sloot belandde, waar ze gelukkig op tijd gevonden werd. Die keer dat de accu van mijn telefoon leeg was, ik uren had gezocht en ze uiteindelijk al lang en breed zelf weer teruggekomen was in het verzorgingshuis. Die keer dat ze door een grote kerel geslagen werd omdat zij beweerde dat ze in zijn huis woonde.
Ik ben vaak ontzettend kwaad geweest. Niet op mensen (nou ja, op die grote kerel dan) maar wel op haar ziekte. Op die stomme oneerlijke gruwelijke kutziekte die ervoor zorgde dat ze steeds weg wilde. Door die ziekte kwam ze telkens in gevaar. Niet door de mensen die allemaal hun stinkende best deden om haar te beschermen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 16 oktober 2022 om 10:32
TanteTruus schreef: ↑16-10-2022 08:06Waarmee ik niet wil zeggen dat jij dan ook maar niet boos moet zijn. Want dat ben je nu eenmaal (en geschrokken en bezorgd). Een gesprek lijkt me dan alleen maar goed. Ben ik ook wel eens aangegaan over iets anders wat ik niet los kon laten en ik heb ook een keer een klacht ingediend.
Schrikken en bezorgd zijn is een verboden woord, want die arme zorgmedewerkers doen hun best.
Dat weet ik, maar onze emoties als naasten die zijn er nu eenmaal ook en die mogen er wat mij betreft ook zijn, zolang we het netjes houden en dat doen we.
Iedere instelling heeft een klachtenfunctionaris met bijbehorend klachtenregeling. Bij het aangaan van de overeenkomst kreeg ik er een aparte folder bij, waarin duidelijk staat aangegeven dat wanneer je niet tevreden bent over de dienstverlening dat het je vrij staat om een klacht in te dienen, daarmee kan ook hun dienstverlening verbeterd worden. Het heeft m.i geen zin om dit af te doen als foutje...kan gebeuren....jammer dan.
Ik heb gewoon netjes ee klacht ingediend en ergens deze maand volgt er een gesprek . En daarna zien we wel verder.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 16 oktober 2022 om 11:34
Je moet juist een klacht indienen. Want daarmee leg je de situatie bloot. Die begeleiding had nooit alleen mogen staan.Miskotto schreef: ↑16-10-2022 10:32[/b]
Schrikken en bezorgd zijn is een verboden woord, want die arme zorgmedewerkers doen hun best.
Dat weet ik, maar onze emoties als naasten die zijn er nu eenmaal ook en die mogen er wat mij betreft ook zijn, zolang we het netjes houden en dat doen we.
Iedere instelling heeft een klachtenfunctionaris met bijbehorend klachtenregeling. Bij het aangaan van de overeenkomst kreeg ik er een aparte folder bij, waarin duidelijk staat aangegeven dat wanneer je niet tevreden bent over de dienstverlening dat het je vrij staat om een klacht in te dienen, daarmee kan ook hun dienstverlening verbeterd worden. Het heeft m.i geen zin om dit af te doen als foutje...kan gebeuren....jammer dan.
Ik heb gewoon netjes ee klacht ingediend en ergens deze maand volgt er een gesprek . En daarna zien we wel verder.
zondag 16 oktober 2022 om 11:40
Ik heb niet de indruk dat je niet mag schrikken of bezorgd zijn. Natuurlijk mag dat. Het maakt ook niet uit of het mag of niet, je bént geschrokken en je bént bezorgd. Terecht wat mij betreft!
Naar mijn idee is het enige waar tegen geprotesteerd wordt dat je je schik en bezorgdheid omzet in beschuldigen: ze hebben niet goed voor mijn moeder gezorgd.
Terwijl goede zorg en fouten elkaar niet uitsluiten, ook bij goede zorg worden fouten gemaakt.
Wat misschien handig is voor jou om mee te nemen als je het gesprek aangaat is dat in de zorg veel mensen werken die onder druk minder goed presteren. Dus hoe meer je benadrukt dat dit niet meer voor mag komen, hoe groter de kans wordt dat het juist wel gaat gebeuren.
Hiermee zeg ik NIET dat je het gesprek niet aan moet gaan, ik zeg ook niet dat er niks mis gegaan is en ik zeg ook niet dat je niet bezorgd mag zijn. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat het de toon is die de muziek maakt en dat je je moeder het meest helpt door niet te hoog van de toren te blazen.
Zoek verbinding: jij bent bezorgd en geschrokken, dat zijn zij ook. Natuurlijk is het voor jou anders dan voor de medewerkers maar jullie zijn allemaal geschrokken.
Het gaat er dus niet om dat je niet het gesprek moet aan gaan, het gaat erom hoe je dat doet.
Sterkte ermee! Ik hoop dat de ergste schrik wat gezakt is bij je.
Naar mijn idee is het enige waar tegen geprotesteerd wordt dat je je schik en bezorgdheid omzet in beschuldigen: ze hebben niet goed voor mijn moeder gezorgd.
Terwijl goede zorg en fouten elkaar niet uitsluiten, ook bij goede zorg worden fouten gemaakt.
Wat misschien handig is voor jou om mee te nemen als je het gesprek aangaat is dat in de zorg veel mensen werken die onder druk minder goed presteren. Dus hoe meer je benadrukt dat dit niet meer voor mag komen, hoe groter de kans wordt dat het juist wel gaat gebeuren.
Hiermee zeg ik NIET dat je het gesprek niet aan moet gaan, ik zeg ook niet dat er niks mis gegaan is en ik zeg ook niet dat je niet bezorgd mag zijn. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat het de toon is die de muziek maakt en dat je je moeder het meest helpt door niet te hoog van de toren te blazen.
Zoek verbinding: jij bent bezorgd en geschrokken, dat zijn zij ook. Natuurlijk is het voor jou anders dan voor de medewerkers maar jullie zijn allemaal geschrokken.
Het gaat er dus niet om dat je niet het gesprek moet aan gaan, het gaat erom hoe je dat doet.
Sterkte ermee! Ik hoop dat de ergste schrik wat gezakt is bij je.
zondag 16 oktober 2022 om 11:41
zondag 16 oktober 2022 om 15:48
Wat je hier nu opschrijft is niet in overeenstemming met je OP, waarin je aangeeft dat je niet meer normaal kon doen toen je daar was toen je moeder weggelopen was en dat je in een afkoelingsperiode zat omdat je een week later nog hoog in je emotie zat. Fijn als je nu dus inderdaad afgekoeld bent en verstandig om het te bespreken. Hopelijk lukt het je een volgende keer om wel constructief te reageren, ook als het net gebeurd is.Miskotto schreef: ↑16-10-2022 10:32[/b]
Schrikken en bezorgd zijn is een verboden woord, want die arme zorgmedewerkers doen hun best.
Dat weet ik, maar onze emoties als naasten die zijn er nu eenmaal ook en die mogen er wat mij betreft ook zijn, zolang we het netjes houden en dat doen we.
Iedere instelling heeft een klachtenfunctionaris met bijbehorend klachtenregeling. Bij het aangaan van de overeenkomst kreeg ik er een aparte folder bij, waarin duidelijk staat aangegeven dat wanneer je niet tevreden bent over de dienstverlening dat het je vrij staat om een klacht in te dienen, daarmee kan ook hun dienstverlening verbeterd worden. Het heeft m.i geen zin om dit af te doen als foutje...kan gebeuren....jammer dan.
Ik heb gewoon netjes ee klacht ingediend en ergens deze maand volgt er een gesprek . En daarna zien we wel verder.
zondag 16 oktober 2022 om 18:22
Hier kan ik wat mee en dat is ook precies hoe ik het gesprek in ga. Maar we waren niet in staat om 2 dagen na het incident het gsprek in te gaan, we hadden tijd nodig en die hebben we gekregen . Het is ook niet de intentie om daar als een malle tekeer te gaan, want dat werkt inderdaad niet in het belang van mijn moeder. De ergste schrik is gezakt , dank je wel voor het vragen. En mijn moeder vind ook iets van de situatie, want wat een raar mens om zomaar weg te lopen. Volgende keer moet diegene maar in de boeien geslagen worden.zakdoek schreef: ↑16-10-2022 11:40Ik heb niet de indruk dat je niet mag schrikken of bezorgd zijn. Natuurlijk mag dat. Het maakt ook niet uit of het mag of niet, je bént geschrokken en je bént bezorgd. Terecht wat mij betreft!
Naar mijn idee is het enige waar tegen geprotesteerd wordt dat je je schik en bezorgdheid omzet in beschuldigen: ze hebben niet goed voor mijn moeder gezorgd.
Terwijl goede zorg en fouten elkaar niet uitsluiten, ook bij goede zorg worden fouten gemaakt.
Wat misschien handig is voor jou om mee te nemen als je het gesprek aangaat is dat in de zorg veel mensen werken die onder druk minder goed presteren. Dus hoe meer je benadrukt dat dit niet meer voor mag komen, hoe groter de kans wordt dat het juist wel gaat gebeuren.
Hiermee zeg ik NIET dat je het gesprek niet aan moet gaan, ik zeg ook niet dat er niks mis gegaan is en ik zeg ook niet dat je niet bezorgd mag zijn. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat het de toon is die de muziek maakt en dat je je moeder het meest helpt door niet te hoog van de toren te blazen.
Zoek verbinding: jij bent bezorgd en geschrokken, dat zijn zij ook. Natuurlijk is het voor jou anders dan voor de medewerkers maar jullie zijn allemaal geschrokken.
Het gaat er dus niet om dat je niet het gesprek moet aan gaan, het gaat erom hoe je dat doet.
Sterkte ermee! Ik hoop dat de ergste schrik wat gezakt is bij je.
Maar goed het gesprek komt er en daarna kunnen we hopelijk weer door een deur.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 16 oktober 2022 om 20:19
Heb je hier een bron van of bedenk je dit zelf?zakdoek schreef: ↑16-10-2022 11:40
Wat misschien handig is voor jou om mee te nemen als je het gesprek aangaat is dat in de zorg veel mensen werken die onder druk minder goed presteren. Dus hoe meer je benadrukt dat dit niet meer voor mag komen, hoe groter de kans wordt dat het juist wel gaat gebeuren.
zondag 16 oktober 2022 om 21:02
Nee hoor, geen bron. Is gewoon eigen ervaring (ik heb wel veel ervaring bij veel verschillende verzorgingshuizen)
Ik zeg ook expres ‘veel’ en niet ‘alle’ .
Eigenlijk net zoals buiten de zorg: er zijn veel mensen die minder goed functioneren onder druk maar ook veel mensen die juist beter presteren als ze druk ervaren.
Mijn ervaring is dat die laatste groep minder vertegenwoordigd is bij verzorgenden, activiteitenbegeleiding, etc.
zondag 16 oktober 2022 om 21:02
Sorry maar waar haal je dit vandaan? In de zorg werken is juist vaak een kwestie van veel onder (hoge) druk werken, dus ik kan dit echt niet zo goed plaatsen.zakdoek schreef: ↑16-10-2022 11:40Wat misschien handig is voor jou om mee te nemen als je het gesprek aangaat is dat in de zorg veel mensen werken die onder druk minder goed presteren. Dus hoe meer je benadrukt dat dit niet meer voor mag komen, hoe groter de kans wordt dat het juist wel gaat gebeuren.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 16 oktober 2022 om 21:07
O nu snap ik het misverstand!
Dat is een andere druk dan ik bedoel.
Ik bedoel het meer op het persoonlijke vlak, want inderdaad is de werkdruk vrijwel altijd hoog!
zondag 16 oktober 2022 om 21:08
Wat bedoel je dan met ‘onder druk minder goed presteren op het persoonlijke vlak?’
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 16 oktober 2022 om 21:32
zondag 16 oktober 2022 om 21:47
Ohja? Ik geloof niet dat ik die observatie deel. Misschien valt het meer op als familie er erg bovenop zit? (Ik ben zelf zorgverlener en heb niet het idee dat ik of mijn collega’s of eerdere collega’s daar (onbewust) onderscheid in maakten, maar ik zal er eens op letten)
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 16 oktober 2022 om 22:22
Ik ben er van overtuigd dat dat absoluut niet bewust gebeurd.lux- schreef: ↑16-10-2022 21:47Ohja? Ik geloof niet dat ik die observatie deel. Misschien valt het meer op als familie er erg bovenop zit? (Ik ben zelf zorgverlener en heb niet het idee dat ik of mijn collega’s of eerdere collega’s daar (onbewust) onderscheid in maakten, maar ik zal er eens op letten)
Ik weet niet of je Keeping Up Aperrences kent? Met Hyiacinth Bucket (spreek uit Bouquet
)?Iedere keer als de buurvrouw op de koffie komt laat ze een kopje vallen of iets dergelijks. Niet expres maar vanwege de druk die Hyacinth er op legt.
Natuurlijk is dat zo overdreven dat het grappig is, maar dat mechanisme bedoel ik.
Ik kan me ook goed voorstellen dat je het niet herkent: prima, gelukkig!
Het enige wat ik bedoelde aan te geven bij Miskotte is: probeer niet al te vol in het gesprek te gaan want dat kan averechts werken.
Ik merk dat ik moeilijk kan uitleggen wat ik bedoel tegen iemand die niet herkent en ook niet aanvoelt wat ik probeer te zeggen.
Mogelijk zit dat ‘m in het hele onbewuste effect wat op kan treden.
Jij herkent het niet. Is het voor jou oké om het dan hierbij te laten?
Ik zei vanaf mijn eerste post hierover al:
Ik heb geen bron, het is mijn persoonlijke ervaring en dat herhaal ik hier nog een keer.
zondag 16 oktober 2022 om 22:47
Je gedachtens nav de uitspraak van Peter R de Vries is wel een tikkeltje overdreven in deze situatie en al helemaal als de uitspraak doelt op een misdrijf.
Begrijp dat je geschokt bent. Enige klacht wat je kan indienen is voor de leidinggevende waarom er onderbezetting was. Wellicht zonder dat je ingelicht bent? Maargoed in deze tijd wees blij dat er mensen in de zorg werken en voor je moeder willen zorgen.
Ik heb vaker te maken gehad met weglopende dementerende en dat de familieleden boos en soms agressief waren naar het personeel omdat we het maar hadden moeten voorkomen.
Ten eerste, mogen instellingen niet meer gesloten zijn ten zij ze op een gesloten afdeling bevinden. Heeft te maken met de Wet zorg en Dwang.
Er wordt in deze tijd geacht dat de familie zich enigzins inspant door betrokken te zijn en zoeken naar de juiste oplossingen. Samen met zorgpersoneel en andere disciplines.
En ik denk dat daar de informatie ligt wat niet bekend is bij jullie. Overigens bij genoeg familieleden niet. Samen de verantwoordelijkheid dragen om gevaarlijke/ onoverziende situaties te voorkomen en om zo stabiel mogelijk haar/zijn leven te kunnen lijden en daar hebben we echter de familie voor bij nodig.
Hier een link met een gelijke casus met eventuele oplossingen;
https://www.zorgvoorbeter.nl/wat-als-ee ... t-wegloopt
Begrijp dat je geschokt bent. Enige klacht wat je kan indienen is voor de leidinggevende waarom er onderbezetting was. Wellicht zonder dat je ingelicht bent? Maargoed in deze tijd wees blij dat er mensen in de zorg werken en voor je moeder willen zorgen.
Ik heb vaker te maken gehad met weglopende dementerende en dat de familieleden boos en soms agressief waren naar het personeel omdat we het maar hadden moeten voorkomen.
Ten eerste, mogen instellingen niet meer gesloten zijn ten zij ze op een gesloten afdeling bevinden. Heeft te maken met de Wet zorg en Dwang.
Er wordt in deze tijd geacht dat de familie zich enigzins inspant door betrokken te zijn en zoeken naar de juiste oplossingen. Samen met zorgpersoneel en andere disciplines.
En ik denk dat daar de informatie ligt wat niet bekend is bij jullie. Overigens bij genoeg familieleden niet. Samen de verantwoordelijkheid dragen om gevaarlijke/ onoverziende situaties te voorkomen en om zo stabiel mogelijk haar/zijn leven te kunnen lijden en daar hebben we echter de familie voor bij nodig.
Hier een link met een gelijke casus met eventuele oplossingen;
https://www.zorgvoorbeter.nl/wat-als-ee ... t-wegloopt
cherryblossom- wijzigde dit bericht op 16-10-2022 22:57
0.53% gewijzigd
zondag 16 oktober 2022 om 22:56
Ik denk dat dit een lastige is. Medewerkers zijn wel meer bewust van bij zo'n familie maar er is ook een ander verklaring dat vanuit de familie soms ook niet goed genoeg blijkt te zijn.
En dat is ook weer verklaarbaar want de cliënt is inderdaad niet in zijn eigen opgegroeide omgeving dus het gaat niet zoals 'thuis'. Daarom is samen werken met de familie ontzettend belangrijk om niet overziende situaties te voorkomen en haar/zijn leven zo stabiel mogelijk houden.
Overigens..
Ik lees het hele topic even terug en ik hoop TO dat je wel wat lager zit qua emoties als je in gesprek gaat.
Ik schrik er van hoe je reageert. Niet je terleurstellende emotie want die zijn terecht maar de manier waarop. Het is zo giftig!
Daar zal je weinig mee bereiken, ja afkeer. Maar dat snap je vast.
Succes als je het gesprek in gaat.
zondag 16 oktober 2022 om 23:34
Ah Zo, nu snap ik je beter. Dat kan ik me wel voorstellen ja. Al heb ik dat zelf idd niet met families, wel met een nare supervisorzakdoek schreef: ↑16-10-2022 22:22Ik ben er van overtuigd dat dat absoluut niet bewust gebeurd.
Ik weet niet of je Keeping Up Aperrences kent? Met Hyiacinth Bucket (spreek uit Bouquet)?
Iedere keer als de buurvrouw op de koffie komt laat ze een kopje vallen of iets dergelijks. Niet expres maar vanwege de druk die Hyacinth er op legt.
Natuurlijk is dat zo overdreven dat het grappig is, maar dat mechanisme bedoel ik.
Ik kan me ook goed voorstellen dat je het niet herkent: prima, gelukkig!
Het enige wat ik bedoelde aan te geven bij Miskotte is: probeer niet al te vol in het gesprek te gaan want dat kan averechts werken.
Ik merk dat ik moeilijk kan uitleggen wat ik bedoel tegen iemand die niet herkent en ook niet aanvoelt wat ik probeer te zeggen.
Mogelijk zit dat ‘m in het hele onbewuste effect wat op kan treden.
Jij herkent het niet. Is het voor jou oké om het dan hierbij te laten?
Ik zei vanaf mijn eerste post hierover al:
Ik heb geen bron, het is mijn persoonlijke ervaring en dat herhaal ik hier nog een keer.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
