Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen vleesboom verwijderen?
donderdag 16 november 2023 om 13:31
De afgelopen jaren ben ik erg aan het tobben met de menstruatie/ fors en langdurig bloedverlies. Oorzaak is een vleesboom die voor een gedeelte buiten de baarmoeder groeit (waardoor een Novasure behandeling helaas niet mogelijk lijkt).
Na het wat geprobeerd te hebben met anticonceptie/spiraal om de boel wat onder controle te houden, gaat de vleesboom nu toch verwijderd worden.
Dit kan helaas niet met een kijkoperatie, maar zal via een buiksnede operatie gaan.
Nu ben ik al achter in de 40, waardoor ik wat twijfel.
Enerzijds kan de vleesboom verwijder en de baarmoeder behouden, optie 2 is het verwijderen van de baarmoeder.
Nu ben ik zelf nog nooit geopereerd en merk ik dat ik het een lastige keuze vindt.
Baarmoeder verwijderd klinkt voor mij rigoureus, maar tegelijk is niet gezegd dat de vleesboom niet terug groeit na de ingreep als de baarmoeder blijft behouden. .
Ik ben er ook benieuwd naar hoe het gaat met het herstel, heel persoonlijk natuurlijk, maar het houdt me bezig en ik vraag me ook af: als de tijd die het herstel vraagt vergelijkbaar is, dan zou ik ook denken: dan die baarmoeder er maar meteen uit, of is dat dan te gemakkelijk gedacht?
Zijn er hier vrouwen die hun ervaring met me willen delen?
Wie weet helpt het in het beslissen, al blijft iedere ervaring natuurlijk heel persoonlijk.
Na het wat geprobeerd te hebben met anticonceptie/spiraal om de boel wat onder controle te houden, gaat de vleesboom nu toch verwijderd worden.
Dit kan helaas niet met een kijkoperatie, maar zal via een buiksnede operatie gaan.
Nu ben ik al achter in de 40, waardoor ik wat twijfel.
Enerzijds kan de vleesboom verwijder en de baarmoeder behouden, optie 2 is het verwijderen van de baarmoeder.
Nu ben ik zelf nog nooit geopereerd en merk ik dat ik het een lastige keuze vindt.
Baarmoeder verwijderd klinkt voor mij rigoureus, maar tegelijk is niet gezegd dat de vleesboom niet terug groeit na de ingreep als de baarmoeder blijft behouden. .
Ik ben er ook benieuwd naar hoe het gaat met het herstel, heel persoonlijk natuurlijk, maar het houdt me bezig en ik vraag me ook af: als de tijd die het herstel vraagt vergelijkbaar is, dan zou ik ook denken: dan die baarmoeder er maar meteen uit, of is dat dan te gemakkelijk gedacht?
Zijn er hier vrouwen die hun ervaring met me willen delen?
Wie weet helpt het in het beslissen, al blijft iedere ervaring natuurlijk heel persoonlijk.
donderdag 16 november 2023 om 14:42
Pimpelmeesje87 schreef: ↑16-11-2023 14:31Wat zegt je specialist hierover? Wat zijn de risico's en voor- en nadelen? Wat hebben andere vrouwen in deze situatie gedaan?
Vandaar haar vraag hier hè?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 16 november 2023 om 15:37
Ik heb ervoor gekozen om de mijne te laten zitten en het ongemak voor lief te nemen (in de hoop dat de overgang snel komt, maar we zijn inmiddels vier jaar verder en dat schiet nog niet op, de bulkklachten nemen wel wat af gelukkig). Maar ik heb in de weg naar die beslissing heel veel ervaringsverhalen gelezen, en volgens mij zijn de meeste vrouwen die hun baarmoeder laten verwijderen heel blij dat ze dat gedaan hebben.
Reden voor mij om het niet te doen is dat je daarna meer kans op verzakkingen hebt, en dat heb ik bij m'n moeder van dichtbij gezien (die overigens wel haar baarmoeder nog heeft) en dat was echt geen pretje. Maar over het algemeen is het volgens mij een ingreep waar maar weinig vrouwen achteraf spijt van hebben.
Reden voor mij om het niet te doen is dat je daarna meer kans op verzakkingen hebt, en dat heb ik bij m'n moeder van dichtbij gezien (die overigens wel haar baarmoeder nog heeft) en dat was echt geen pretje. Maar over het algemeen is het volgens mij een ingreep waar maar weinig vrouwen achteraf spijt van hebben.
donderdag 16 november 2023 om 16:02
Ik kreeg zeer heftige menstruaties, denk dan aan 2 dagen niet van huis weg kunnen, zwaarste tampons én maandverband en dan binnen 2 uur nog het risico van doorlekken. In 2012 via buiksnede baarmoeder laten verwijderen. Had weinig bloedverlies, binnen 4 dagen ziekenhuis weer uit, me gehouden aan 6-8 weken niet of niet te zwaar tillen en riep: DIT HAD IK 5 JAAR EERDER MOETEN DOEN.
(gynaecoloog in Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg, geweldige vrouw)
(gynaecoloog in Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg, geweldige vrouw)
donderdag 16 november 2023 om 16:28
Bij mij is de baarmoeder verwijderd en ik kan het helemaal aanraden. Heerlijk, geen menstruaties meer. Qua voorbereiding ben ik er heel positief ingegaan, boeken gekocht, soepjes en maaltijden gemaakt en ingevroren, en heb de boel de boel gelaten, ik zag het maar als een mini vakantie. Pijn heb ik nauwelijks gehad, ik kijk er heel goed op terug.
donderdag 16 november 2023 om 16:43
O wat goed om jullie ervaringen te lezen, dat doet me goed! Ik ben echt blij deze vraag op het forum te kunnen stellen, het moest echt een beetje uit mijn hoofd zeg maar, het wikken en wegen. Goed ook te lezen hoe jij het heb aangevlogen Oh-happy-day, (je hebt je nickname vast niet voor niks gekozen!) dat helpt, er positief ingaan en met vooral het vooruitzicht dat er geen gedoe met dat bloedverlies meer is.
Het bloedverlies heeft momenteel grote invloed om mijn leven moet ik zeggen. Heb net als Marieke dagen dat ik eigenlijk niet van huis kan, en soms komt het ook zo onaangekondigd. Voor mijn werk sta ik vaak voor een groep, en al meermaals gehad dat het een soort van 0 naar 100 ging met bloeden, zo ontzettend ongemakkelijk. Om over het seksleven maar te zwijgen, dat is niet echt op zijn hoogtepunt zal ik maar zeggen...
Dus ik kijk er ook wel erg naar uit dat er nu ingegrepen wordt, de keuze is aan mij, volgende week spreek ik daar de gyn weer over.
Het bloedverlies heeft momenteel grote invloed om mijn leven moet ik zeggen. Heb net als Marieke dagen dat ik eigenlijk niet van huis kan, en soms komt het ook zo onaangekondigd. Voor mijn werk sta ik vaak voor een groep, en al meermaals gehad dat het een soort van 0 naar 100 ging met bloeden, zo ontzettend ongemakkelijk. Om over het seksleven maar te zwijgen, dat is niet echt op zijn hoogtepunt zal ik maar zeggen...
Dus ik kijk er ook wel erg naar uit dat er nu ingegrepen wordt, de keuze is aan mij, volgende week spreek ik daar de gyn weer over.
donderdag 16 november 2023 om 17:18
Toen ik hoorde dat de baarmoeder eruit moest schrok ik wel enorm hoor in eerste instantie, maar het was bij mij de enige optie. En o, wat heb ik een ellende gehad vantevoren, inderdaad dat gutsen van bloed uit het niks, altijd bang om door te lekken of lichte kleren te dragen. Lekker eruit met dat onding, nooit meer ongesteld, heerlijk!Dolfijn911 schreef: ↑16-11-2023 16:43O wat goed om jullie ervaringen te lezen, dat doet me goed! Ik ben echt blij deze vraag op het forum te kunnen stellen, het moest echt een beetje uit mijn hoofd zeg maar, het wikken en wegen. Goed ook te lezen hoe jij het heb aangevlogen Oh-happy-day, (je hebt je nickname vast niet voor niks gekozen!) dat helpt, er positief ingaan en met vooral het vooruitzicht dat er geen gedoe met dat bloedverlies meer is.
Het bloedverlies heeft momenteel grote invloed om mijn leven moet ik zeggen. Heb net als Marieke dagen dat ik eigenlijk niet van huis kan, en soms komt het ook zo onaangekondigd. Voor mijn werk sta ik vaak voor een groep, en al meermaals gehad dat het een soort van 0 naar 100 ging met bloeden, zo ontzettend ongemakkelijk. Om over het seksleven maar te zwijgen, dat is niet echt op zijn hoogtepunt zal ik maar zeggen...
Dus ik kijk er ook wel erg naar uit dat er nu ingegrepen wordt, de keuze is aan mij, volgende week spreek ik daar de gyn weer over.
donderdag 16 november 2023 om 17:20
Grappig, ik denk dat ik weet wie je bedoelt, ik ken haar persoonlijk. Lange goedlachse vrouw.Marieke schreef: ↑16-11-2023 16:02Ik kreeg zeer heftige menstruaties, denk dan aan 2 dagen niet van huis weg kunnen, zwaarste tampons én maandverband en dan binnen 2 uur nog het risico van doorlekken. In 2012 via buiksnede baarmoeder laten verwijderen. Had weinig bloedverlies, binnen 4 dagen ziekenhuis weer uit, me gehouden aan 6-8 weken niet of niet te zwaar tillen en riep: DIT HAD IK 5 JAAR EERDER MOETEN DOEN.
(gynaecoloog in Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg, geweldige vrouw)
donderdag 16 november 2023 om 19:13
Ik heb (nog) geen ervaring maar bij mij staat er een operatie op de planning voor volgende maand om mijn baarmoeder te verwijderen in verband met een vleesboom.
Kwam er rond april dit jaar achter dat in een vleesboom heb en die is ca 10cm. Had niet echt klachten behalve harde buik rond mijn navel (dacht eerst nog aan een sixpack
) en later ook ''s ochtends een bolle buik en druk op mijn darmen. Sinds eergisteren ineens vanuit het niets aan het bloeden. Terwijl ik sinds 2014 een spiraal heb en nooit meer ongesteld ben. Dus misschien dan ook door de vleesboom?
Kijkoperatie was bij mij wel een mogelijkheid maar geen garantie dat dat zou lukken. Kan zijn dat ze er tijdens de kijk operatie achter komen dat ze toch een' gewone' buikoperatie moesten gaan doen. Daarom maar meteen voor een buikoperatie gekozen.
9 jaar geleden een keizersnee gehad en ze kunnen dezelfde 'wond' weer gebruiken voor deze operatie. Volgens de anesthesist zou de operatie soort van vergelijkbaar zijn met een keizersnee. Daar 'hoop' ik dan maar op want dat viel me 9 jaar geleden ook 'mee'. Toen werd er ook gezegd dat ik 4 dagen in het ziekenhuis moest blijven maar stond ik na een nacht weer buiten. Maar goed, toen was ik 33, nu 42 naar wel nog steeds net zo sportief.
Ik denk dat het herstel ook voor iedereen verschillend is en het daarom ook lastig is om van tevoren exact te weten wat je staat te wachten. Maar desondanks ben ik ook wel benieuwd naar ervaringen. Ik zal mijn ervaring hier ook delen na mijn operatie.
Kwam er rond april dit jaar achter dat in een vleesboom heb en die is ca 10cm. Had niet echt klachten behalve harde buik rond mijn navel (dacht eerst nog aan een sixpack
) en later ook ''s ochtends een bolle buik en druk op mijn darmen. Sinds eergisteren ineens vanuit het niets aan het bloeden. Terwijl ik sinds 2014 een spiraal heb en nooit meer ongesteld ben. Dus misschien dan ook door de vleesboom? Kijkoperatie was bij mij wel een mogelijkheid maar geen garantie dat dat zou lukken. Kan zijn dat ze er tijdens de kijk operatie achter komen dat ze toch een' gewone' buikoperatie moesten gaan doen. Daarom maar meteen voor een buikoperatie gekozen.
9 jaar geleden een keizersnee gehad en ze kunnen dezelfde 'wond' weer gebruiken voor deze operatie. Volgens de anesthesist zou de operatie soort van vergelijkbaar zijn met een keizersnee. Daar 'hoop' ik dan maar op want dat viel me 9 jaar geleden ook 'mee'. Toen werd er ook gezegd dat ik 4 dagen in het ziekenhuis moest blijven maar stond ik na een nacht weer buiten. Maar goed, toen was ik 33, nu 42 naar wel nog steeds net zo sportief.
Ik denk dat het herstel ook voor iedereen verschillend is en het daarom ook lastig is om van tevoren exact te weten wat je staat te wachten. Maar desondanks ben ik ook wel benieuwd naar ervaringen. Ik zal mijn ervaring hier ook delen na mijn operatie.
donderdag 16 november 2023 om 20:11
dinsdag 21 november 2023 om 08:09
Ik heb in 2013 een grote vleesboom en poliepen vaginaal laten verwijderen. Dat werden uiteindelijk 2 operaties. Van verschrikkelijk pijnlijke menstruaties (die ik later herkende als de weeen die ik had met ong 2 a 3 cm ontsluiting) ging ik naar volledig rustige, niet al te heftige mensturaties. Hemels! Echter tijdens mijn zwangerschap en erna zijn vleesbomen die in de wand zaten en aan de buitenkant gaan afsterven, hetgeen mijn zwangerschap enorm compliceerde door kans op vroeg geboorte en nu nog (laatste keer in 2022) periodes met pijn geeft. Alleen dan niet gerelateerd aan de menstruatie. De vleesbomen die er nog zitten geven ook druk op de bekkenbodem, wat niet altijd even prettig is. De gynaecoloog geeft nu aan liever niet de baarmoeder eruit te halen omdat er niet genoeg urgentie is. Ik vraag me vaak af hoe het zou zijn zonder baarmoeder, ook nu de menstruaties richting de overgang nu weer heftiger lijken te worden. Ik heb geen advies. De mogelijke verzakkingen na het verwijderen van de baarmoeder zijn wellicht ook geen pretje. Maar ik denk dat als ze mij nu zouden aanbieden dat het zou mogen, ik het wel zou doen.
vrijdag 24 november 2023 om 11:40
Dank voor jullie reacties! Goed om ieders ervaringen te lezen!
@Leona, wat een flinkerd dan, dat je het ook van de buitenkant zo merkt!
Fijn dat ze dezelfde wond kunnen gebruiken, hopelijk scheelt dat weer met herstellen.
Hier vanmorgen de knoop doorgehakt, en besloten de baarmoeder te laten verwijderen. Spannend, maar ik voel ergens ook heel veel opluchting, lijkt me echt zo feestelijk om straks van die toestanden af te zijn. De baarmoeder is klein genoeg om het vaginaal te doen heb ik begrepen, en het duurt uiterlijk 6 a 8 weken voordat ik aan de beurt ben. Ik hoop iets eerder dan later, want had al zin in een winterslaap, dus wel een goed jaargetijde om even wat weken rustig aan te doen. Gesteund door jullie positieve ervaringen ga ik er zo rustig mogelijk in.
@Zonenmaan, wat hoop ik voor jou dat je ook goed geholpen zult worden! Het is een wonderlijk iets, dat vrouwenlichaam, maar wat geeft dat extra orgaan soms een hoop gedoe...
@Leona, wat een flinkerd dan, dat je het ook van de buitenkant zo merkt!
Fijn dat ze dezelfde wond kunnen gebruiken, hopelijk scheelt dat weer met herstellen.
Hier vanmorgen de knoop doorgehakt, en besloten de baarmoeder te laten verwijderen. Spannend, maar ik voel ergens ook heel veel opluchting, lijkt me echt zo feestelijk om straks van die toestanden af te zijn. De baarmoeder is klein genoeg om het vaginaal te doen heb ik begrepen, en het duurt uiterlijk 6 a 8 weken voordat ik aan de beurt ben. Ik hoop iets eerder dan later, want had al zin in een winterslaap, dus wel een goed jaargetijde om even wat weken rustig aan te doen. Gesteund door jullie positieve ervaringen ga ik er zo rustig mogelijk in.
@Zonenmaan, wat hoop ik voor jou dat je ook goed geholpen zult worden! Het is een wonderlijk iets, dat vrouwenlichaam, maar wat geeft dat extra orgaan soms een hoop gedoe...
zondag 17 december 2023 om 22:16
Goed besluit inderdaad! Vaginaal verwijderen is net iets anders als verwijderen via de buiksnede dus weet niet of je dan wat aan mijn ervaring gaat hebben. Sowieso is het natuurlijk per persoon verschillend, hoe fit ben je, hoe reageer je op narcose etcetera.
Bij mij is het inmiddels achter de rug. De operatie /verblijf in het ziekenhuis tenminste. Ik was afgelopen donderdag om 8 uur 's ochtends aan de beurt en mocht zaterdag rond 11 uur het ziekenhuis verlaten. Zal morgen hier even mijn ervaring delen van de operatie en ziekenhuis periode.
Bij mij is het inmiddels achter de rug. De operatie /verblijf in het ziekenhuis tenminste. Ik was afgelopen donderdag om 8 uur 's ochtends aan de beurt en mocht zaterdag rond 11 uur het ziekenhuis verlaten. Zal morgen hier even mijn ervaring delen van de operatie en ziekenhuis periode.
woensdag 20 december 2023 om 17:58
Bij deze mijn ervaring (vrouw, 42, sportte tot de operatie 2 a 3 keer per week). Waarschuwing: lang verhaal 
14 december om 7 uur mocht ik me melden in het ziekenhuis. Eerst werd mijn bloeddruk, temperatuur en zuurstofsaturatie gemeten. Daarna mocht ik plaats nemen op een bed, me ontkleden en een operatiehemd aantrekken en in bed gaan liggen onder de dekens. Daarna kreeg ik 2 paracetamol en 1 celecoxib voor de pijn, oxazepam om rustig te worden en pantoprazol voor de maagbescherming. Toen wachten tot half 8 voordat ik naar de ruimte mag waar ik voorbereid werd voor de operatie.
Om half 8 werd ik meegenomen. Werd al een beetje licht in mijn hoofd van de oxazepam. Man mocht meelopen tot aan de ok. Daar werd ik verder begeleid door de verpleegkundige die me bij het begin hielp en overgedragen aan een collega die het voorbereidende werk ging doen. Daar werden plakkers aangebracht voor op mijn borst en zij voor de (hartslag) metingen en werd de naald aangebracht voor het infuus. Aantal vragen gesteld over allergieën en waar ik voor kom en regelmatig werd de bloeddruk gemeten. Om 8 uur werd ik dan meegenomen naar de OK. Daar stond de gynaecoloog klaar met 2 assistenten die zich voorstelden. Gynaecoloog stelde wat check vragen en daar moest ik ook aangeven of ik wel of niet mij eileiders ook verwijderd wil hebben (raden ze wel aan). Dus hier bevestigend op geantwoord. Daarna overgestapt op de operatietafel. Kreeg een kapje voor de narcose en was binnen 2 tellen weg
Rond 11 uur was de operatie klaar en ben ik naar de uitslaapkamer gebracht. Daar kan ik me weinig van herinneren. Weet alleen nog dat ik werd gevraagd of ik een ijsje wil (doen ze voor suikers + kou om je dan wakkerder te krijgen) maar daar had ik absoluut geen zin in want misselijk door de narcose. Weet pas vaag iets vanaf dat ik daar weg werd gereden en naar de 'gewone' gynaecologie afdeling werd gebracht. Maar ook dat was nog wazig. Dat was blijkbaar rond een uur of 1. Daar kwam mijn man bij me maar viel ik ook regelmatig weer in slaap dus weinig contact
Om 3 uur begon het bezoekuur en kwam mijn man met dochter. Toen was ik gelukkig een stuk helderder. Operatie was goed gegaan. Wel verkleving van de baarmoeder aan mijn blaas maar dat schijnt te kunnen komen door littekenweefsel van de keizersnee (2014). Dat hebben ze voorzichtig losgehaald. 400ml bloed verloren maar dat schijnt normaal te zijn. Op dat moment flink last van de pijn. En goed misselijk. Kreeg een injectie tegen de pijn (dipidolor, zusje van morfine). Kwam erachter dat mijn ooglid pijn deed. Bij de operatie plakken ze blijkbaar je ogen dicht ivm uitdrogen en dat ging er bij 1 van mijn ogen blijkbaar niet heel goed af waardoor mijn ooglid beschadigd werd en nu een wondje.
Nadat man en dochter weggingen moest ik overgeven van de misselijkheid. Overgeven en buikwond is geen goede combinatie. Gelukkig niet veel (nuchter voor de operatie en alleen vocht via infuus binnen gehad) maar erg pijnlijk. Toen toch maar een keer dat ijsje genomen. Maar een paar minuten daarna moest ik wéér overgeven
Dus toen wat gekregen tegen de misselijkheid. Dat hielp gelukkig. Gynaecoloog kwam langs om te vertellen hoe de operatie was gegaan en dat dit ziekenhuis een app heeft voor het herstel zodat je op maat een herstel programma kan volgen. Erg fijn.
Geen avondeten gehad die dag door de misselijkheid. Gelukkig kwamen ze rond 7 uur nog langs voor koffie /thee dus thee gevraagd en daar kwamen 2 kaneelbiscuits/langetjes bij. Die heb ik om 10 uur ''s avonds heel rustig naar binnen gewerkt. Lekker! Weer wat vast voedsel. Die nacht was heel ongemakkelijk. Ik slaap nooit op mijn rug maar op dat moment moet het. En dat is onhandig. Daarnaast had ik een infuus met paracetamol die omgezet moest worden maar 's ochtends bleek dat niet te zijn gedaan
En ook mijn catatherzak zat bomvol (maar ja, was niet meer misselijk dus die nacht thee en paar glazen water gedronken dus dan gaat het ineens hard)
Omdat ik nu zelfstandig weer voldoende kon drinken mocht het infuus eraf. 's ochtends werd ik geholpen met verschonen en omkleden in bed. Dat ging bij mij gelukkig beter dan verwacht. Wel met hulp van de papegaai maar misschien hielp mijn voorgaande ervaring na de keizersnede. Fijn om weer wat meer mens te zijn. Alles wel pijnlijk maar de paracetamol en celecoxib die ik telkens kreeg hielpen erg goed. Hele dag ook goed kunnen eten en drinken. Er wordt gestimuleerd eiwitrijke producten te eten /drinken, dat is goed voor het herstel. Gynaecoloog kwam langs om te kijken naar de wond. Zag er heel mooi uit. Ook geen 'knoopjes' aan de uiteindes. En de buik gevoeld of het soepel aanvoelt. Dat was gelukkig ook het geval.
In de middag mocht ik voor het eerst proberen te gaan zitten op de rand van het bed. Dat ging goed maar is wel even een handigheid in vinden. Daarna proberen op een stoel te zitten. Doel is 3 x 10 minuten maar na 5 minuten werd ik duizelig /misselijk dus weer gaan liggen. 's avonds na het eten nog een keer geprobeerd en toen hield ik het al 19 minuten vol!
Nadat ik de theebiscuits was gaan eten de dag ervoor kwamen mijn darmen weer in beweging. Dus de hele dag al aan het rommelen. Richting de avond werd dat steeds meer en dan begint het met scheetjes laten
Begin van de nacht werd het pijnlijk, steken door de druk. Kwam toevallig een verpleegkundige langs voor metingen en die vroeg hoe het ging en zei 'moet je niet gewoon even naar de wc?' Nou ja, wil ik wel proberen. Dus dat gedaan. Geen ontlasting maar wel heel veel lucht wat er uit kwam en dat luchtte erg op. Die nacht wederom niet fijn geslapen maar ja, dat is niet anders.
Zaterdagochtend werd me verteld dat ze de blaascatether gingen verwijderen. Dat is een heel raar gevoel als de ballon leeg loopt (niet pijnlijk). Wond wederom bekeken en zag er mooi en droog uit dus hoefde ook geen pleister meer op. Daarna mocht ik douchen. Nou ja, zitten op het stoeltje en haren beetje wassen en met washandje de rest van je lichaam zo goed en kwaad als het kan wassen maar je voelt je meteen weer wat meer mens. Andere patiënt op mijn kamer was inmiddels naar huis dus ben voorzichtig stukje gaan lopen richting de 'koffiehoek' en daar met wat andere patiënten lopen kletsen. Merkte dat ik steeds mobieler werd.
Rond 10 uur kwam de gynaecoloog nogmaals langs en vroeg hoe het ging en keek wederom naar de wond en alles was goed. Hoe zou ik het vinden als ik weer naar huis zou mogen? Nou prima! Hier kunnen ze niks extra's voor me doen. Kwestie van rust, pijnstillers nemen en af en toe wat beweging (en) doen. Ik kreeg dan celecoxib mee en als ik wil zakjes. Uit voorzorg maar gedaan. Nog geen ontlasting en je wil/mag geen druk zetten dus dan maar die zakjes om ervoor te zorgen dat dat straks soepel gaat. Verpleegkundige zou komen voor een ontslagplan. Die zei, blijf nog even lekker lunchen, daarna nog even rustmomentje voor jezelf en dan laat je je om 2 uur ophalen. Dat dus gedaan. Dochter heeft me in een rolstoel naar de auto gebracht
Mocht je verhoging krijgen, wondvocht of andere dingen waar je je zorgen om maakt dan kan ik binnen 7 dagen bellen naar de spoedpost en aangeven dat ik geopereerd ben en dat wordt ik meteen doorverbonden met een gynaecoloog. Fijn om te weten. En 6 weken na de operatie staat er een controle in geplant bij de gynaecoloog.
Bij thuiskomst rustig op de bank gaan zitten/liggen. Dat gaat gelukkig zonder problemen. Thuis mag ik nog doorgaan met de 3 x 2 paracetamol op een dag, 1 x daags een zakje en max 2 keer per dag de celecoxib. Die laatste moet als eerste afgebouwd worden. Heb een splitlevel woning dus traplopen ontkom ik niet aan. Gewoon eerst 2 voeten op 1 tree voordat je doorgaat naar de volgende gaat prima maar het is wel vermoeiend. Kreeg ''s avonds ineens een huilbui uit het niets. Schijnt wel vaker te gebeuren na zo'n operatie. Mijn dochter keek heel vreemd en daar moest ik weer om lachen (auw!) en daarna mijn neus snuiten door het huilen (weer auw!)
Ik dacht dat ik thuis beter zou slapen maar heb een niet verstelbaar tempur bed. Normaal is dat heerlijk maar nu mis ik de ondersteuning. Met wat extra kussens geprobeerd wat extra ondersteuning te creëeren maar fijn is anders. Eerste nacht was een ramp. Vooral omdat ik om half 3 's nachts mijn glazen nachtlampje omstootte en mijn man toen de hele kamervloer kon gaan schoonmaken
Daarnaast kreeg ik een nachtmerrie over een baby die dood ging. Weet niet of dat gerelateerd is aan de operatie (narcose nog in mijn lichaam?) maar vond het wel bijzonder.
De 2e nacht ging al iets beter maar alsnog om 6 uur' 's ochtends me verplaatst naar de bank. Dat ligt toch beter. Bij mij is de pijn met de huidige pijnstilling prima onder controle. Alleen geen rare bewegingen maken, buikspieren aanspannen door hoesten/lachen etc want dat is wel erg pijnlijk.
Inmiddels gaat het al een heel stuk beter. Afgelopen 2 nachten goed geslapen. Kan inmiddels zelf in en uit bed komen zonder dat het pijn doet, aan en uitkleden, staand douchen en bewegen doet niet heel veel pijn meer. Alleen trekt de wond erg aan de zijkanten wat wel heel vervelend is. Je conditie is gewoon terug naar nul en alles met bewegen moet je gewoon rustig opbouwen. Vanochtend ontbijt en lunch klaar gemaakt voor mijn dochter en daarna de hele ochtend op de bank geslapen
Maar goed, zie dagelijks weer wat verbetering in mobiliteit en afname van pijn dus het gaat de goede kant op! Morgen telefonisch contact met de gynaecoloog. Benieuwd naar wat zij dan aangeeft over mijn huidige 'vorm'.
14 december om 7 uur mocht ik me melden in het ziekenhuis. Eerst werd mijn bloeddruk, temperatuur en zuurstofsaturatie gemeten. Daarna mocht ik plaats nemen op een bed, me ontkleden en een operatiehemd aantrekken en in bed gaan liggen onder de dekens. Daarna kreeg ik 2 paracetamol en 1 celecoxib voor de pijn, oxazepam om rustig te worden en pantoprazol voor de maagbescherming. Toen wachten tot half 8 voordat ik naar de ruimte mag waar ik voorbereid werd voor de operatie.
Om half 8 werd ik meegenomen. Werd al een beetje licht in mijn hoofd van de oxazepam. Man mocht meelopen tot aan de ok. Daar werd ik verder begeleid door de verpleegkundige die me bij het begin hielp en overgedragen aan een collega die het voorbereidende werk ging doen. Daar werden plakkers aangebracht voor op mijn borst en zij voor de (hartslag) metingen en werd de naald aangebracht voor het infuus. Aantal vragen gesteld over allergieën en waar ik voor kom en regelmatig werd de bloeddruk gemeten. Om 8 uur werd ik dan meegenomen naar de OK. Daar stond de gynaecoloog klaar met 2 assistenten die zich voorstelden. Gynaecoloog stelde wat check vragen en daar moest ik ook aangeven of ik wel of niet mij eileiders ook verwijderd wil hebben (raden ze wel aan). Dus hier bevestigend op geantwoord. Daarna overgestapt op de operatietafel. Kreeg een kapje voor de narcose en was binnen 2 tellen weg
Rond 11 uur was de operatie klaar en ben ik naar de uitslaapkamer gebracht. Daar kan ik me weinig van herinneren. Weet alleen nog dat ik werd gevraagd of ik een ijsje wil (doen ze voor suikers + kou om je dan wakkerder te krijgen) maar daar had ik absoluut geen zin in want misselijk door de narcose. Weet pas vaag iets vanaf dat ik daar weg werd gereden en naar de 'gewone' gynaecologie afdeling werd gebracht. Maar ook dat was nog wazig. Dat was blijkbaar rond een uur of 1. Daar kwam mijn man bij me maar viel ik ook regelmatig weer in slaap dus weinig contact
Om 3 uur begon het bezoekuur en kwam mijn man met dochter. Toen was ik gelukkig een stuk helderder. Operatie was goed gegaan. Wel verkleving van de baarmoeder aan mijn blaas maar dat schijnt te kunnen komen door littekenweefsel van de keizersnee (2014). Dat hebben ze voorzichtig losgehaald. 400ml bloed verloren maar dat schijnt normaal te zijn. Op dat moment flink last van de pijn. En goed misselijk. Kreeg een injectie tegen de pijn (dipidolor, zusje van morfine). Kwam erachter dat mijn ooglid pijn deed. Bij de operatie plakken ze blijkbaar je ogen dicht ivm uitdrogen en dat ging er bij 1 van mijn ogen blijkbaar niet heel goed af waardoor mijn ooglid beschadigd werd en nu een wondje.
Nadat man en dochter weggingen moest ik overgeven van de misselijkheid. Overgeven en buikwond is geen goede combinatie. Gelukkig niet veel (nuchter voor de operatie en alleen vocht via infuus binnen gehad) maar erg pijnlijk. Toen toch maar een keer dat ijsje genomen. Maar een paar minuten daarna moest ik wéér overgeven
Dus toen wat gekregen tegen de misselijkheid. Dat hielp gelukkig. Gynaecoloog kwam langs om te vertellen hoe de operatie was gegaan en dat dit ziekenhuis een app heeft voor het herstel zodat je op maat een herstel programma kan volgen. Erg fijn.Geen avondeten gehad die dag door de misselijkheid. Gelukkig kwamen ze rond 7 uur nog langs voor koffie /thee dus thee gevraagd en daar kwamen 2 kaneelbiscuits/langetjes bij. Die heb ik om 10 uur ''s avonds heel rustig naar binnen gewerkt. Lekker! Weer wat vast voedsel. Die nacht was heel ongemakkelijk. Ik slaap nooit op mijn rug maar op dat moment moet het. En dat is onhandig. Daarnaast had ik een infuus met paracetamol die omgezet moest worden maar 's ochtends bleek dat niet te zijn gedaan
En ook mijn catatherzak zat bomvol (maar ja, was niet meer misselijk dus die nacht thee en paar glazen water gedronken dus dan gaat het ineens hard) Omdat ik nu zelfstandig weer voldoende kon drinken mocht het infuus eraf. 's ochtends werd ik geholpen met verschonen en omkleden in bed. Dat ging bij mij gelukkig beter dan verwacht. Wel met hulp van de papegaai maar misschien hielp mijn voorgaande ervaring na de keizersnede. Fijn om weer wat meer mens te zijn. Alles wel pijnlijk maar de paracetamol en celecoxib die ik telkens kreeg hielpen erg goed. Hele dag ook goed kunnen eten en drinken. Er wordt gestimuleerd eiwitrijke producten te eten /drinken, dat is goed voor het herstel. Gynaecoloog kwam langs om te kijken naar de wond. Zag er heel mooi uit. Ook geen 'knoopjes' aan de uiteindes. En de buik gevoeld of het soepel aanvoelt. Dat was gelukkig ook het geval.
In de middag mocht ik voor het eerst proberen te gaan zitten op de rand van het bed. Dat ging goed maar is wel even een handigheid in vinden. Daarna proberen op een stoel te zitten. Doel is 3 x 10 minuten maar na 5 minuten werd ik duizelig /misselijk dus weer gaan liggen. 's avonds na het eten nog een keer geprobeerd en toen hield ik het al 19 minuten vol!
Nadat ik de theebiscuits was gaan eten de dag ervoor kwamen mijn darmen weer in beweging. Dus de hele dag al aan het rommelen. Richting de avond werd dat steeds meer en dan begint het met scheetjes laten
Begin van de nacht werd het pijnlijk, steken door de druk. Kwam toevallig een verpleegkundige langs voor metingen en die vroeg hoe het ging en zei 'moet je niet gewoon even naar de wc?' Nou ja, wil ik wel proberen. Dus dat gedaan. Geen ontlasting maar wel heel veel lucht wat er uit kwam en dat luchtte erg op. Die nacht wederom niet fijn geslapen maar ja, dat is niet anders. Zaterdagochtend werd me verteld dat ze de blaascatether gingen verwijderen. Dat is een heel raar gevoel als de ballon leeg loopt
(niet pijnlijk). Wond wederom bekeken en zag er mooi en droog uit dus hoefde ook geen pleister meer op. Daarna mocht ik douchen. Nou ja, zitten op het stoeltje en haren beetje wassen en met washandje de rest van je lichaam zo goed en kwaad als het kan wassen maar je voelt je meteen weer wat meer mens. Andere patiënt op mijn kamer was inmiddels naar huis dus ben voorzichtig stukje gaan lopen richting de 'koffiehoek' en daar met wat andere patiënten lopen kletsen. Merkte dat ik steeds mobieler werd. Rond 10 uur kwam de gynaecoloog nogmaals langs en vroeg hoe het ging en keek wederom naar de wond en alles was goed. Hoe zou ik het vinden als ik weer naar huis zou mogen? Nou prima! Hier kunnen ze niks extra's voor me doen. Kwestie van rust, pijnstillers nemen en af en toe wat beweging (en) doen. Ik kreeg dan celecoxib mee en als ik wil zakjes. Uit voorzorg maar gedaan. Nog geen ontlasting en je wil/mag geen druk zetten dus dan maar die zakjes om ervoor te zorgen dat dat straks soepel gaat. Verpleegkundige zou komen voor een ontslagplan. Die zei, blijf nog even lekker lunchen, daarna nog even rustmomentje voor jezelf en dan laat je je om 2 uur ophalen. Dat dus gedaan. Dochter heeft me in een rolstoel naar de auto gebracht
Mocht je verhoging krijgen, wondvocht of andere dingen waar je je zorgen om maakt dan kan ik binnen 7 dagen bellen naar de spoedpost en aangeven dat ik geopereerd ben en dat wordt ik meteen doorverbonden met een gynaecoloog. Fijn om te weten. En 6 weken na de operatie staat er een controle in geplant bij de gynaecoloog.
Bij thuiskomst rustig op de bank gaan zitten/liggen. Dat gaat gelukkig zonder problemen. Thuis mag ik nog doorgaan met de 3 x 2 paracetamol op een dag, 1 x daags een zakje en max 2 keer per dag de celecoxib. Die laatste moet als eerste afgebouwd worden. Heb een splitlevel woning dus traplopen ontkom ik niet aan. Gewoon eerst 2 voeten op 1 tree voordat je doorgaat naar de volgende gaat prima maar het is wel vermoeiend. Kreeg ''s avonds ineens een huilbui uit het niets. Schijnt wel vaker te gebeuren na zo'n operatie. Mijn dochter keek heel vreemd en daar moest ik weer om lachen (auw!) en daarna mijn neus snuiten door het huilen (weer auw!)
Ik dacht dat ik thuis beter zou slapen maar heb een niet verstelbaar tempur bed. Normaal is dat heerlijk maar nu mis ik de ondersteuning. Met wat extra kussens geprobeerd wat extra ondersteuning te creëeren maar fijn is anders. Eerste nacht was een ramp. Vooral omdat ik om half 3 's nachts mijn glazen nachtlampje omstootte en mijn man toen de hele kamervloer kon gaan schoonmaken
Daarnaast kreeg ik een nachtmerrie over een baby die dood ging. Weet niet of dat gerelateerd is aan de operatie (narcose nog in mijn lichaam?) maar vond het wel bijzonder.
De 2e nacht ging al iets beter maar alsnog om 6 uur' 's ochtends me verplaatst naar de bank. Dat ligt toch beter. Bij mij is de pijn met de huidige pijnstilling prima onder controle. Alleen geen rare bewegingen maken, buikspieren aanspannen door hoesten/lachen etc want dat is wel erg pijnlijk.
Inmiddels gaat het al een heel stuk beter. Afgelopen 2 nachten goed geslapen. Kan inmiddels zelf in en uit bed komen zonder dat het pijn doet, aan en uitkleden, staand douchen en bewegen doet niet heel veel pijn meer. Alleen trekt de wond erg aan de zijkanten wat wel heel vervelend is. Je conditie is gewoon terug naar nul en alles met bewegen moet je gewoon rustig opbouwen. Vanochtend ontbijt en lunch klaar gemaakt voor mijn dochter en daarna de hele ochtend op de bank geslapen
Maar goed, zie dagelijks weer wat verbetering in mobiliteit en afname van pijn dus het gaat de goede kant op! Morgen telefonisch contact met de gynaecoloog. Benieuwd naar wat zij dan aangeeft over mijn huidige 'vorm'.
zondag 31 december 2023 om 11:11
Dankjewel voor het delen van je ervaring Leona! Vervelend dat je zo misselijk bent geweest van de narcose, dat is echt heel naar na zo’n operatie! Fijn te horen dat je het herstel goed loopt, en dat het beter gaat met de pijn, en ook het slapen weer goed gaat, dat is veel waard!
Ook ik heb het erop zitten intussen, vaginaal verwijderd dus dat scheelt enorm, geen wond in de buik. Het is me dan ook echt heel erg mee gevallen, de dagen na de operatie wel pijn en erg suf, maar de pijn goed te handelen, en momenteel voel ik me eigenlijk alweer heel goed. Vloei helemaal niet, en eigenlijk geen pijn zo lang ik zit of loop, bij even staan gaat het snel ‘zeuren’. Blij en opgelucht dat het erop zit, nu de tijd nemen voor het herstellen, en op naar een menstruatie-loos 2024!!!!!
Ook ik heb het erop zitten intussen, vaginaal verwijderd dus dat scheelt enorm, geen wond in de buik. Het is me dan ook echt heel erg mee gevallen, de dagen na de operatie wel pijn en erg suf, maar de pijn goed te handelen, en momenteel voel ik me eigenlijk alweer heel goed. Vloei helemaal niet, en eigenlijk geen pijn zo lang ik zit of loop, bij even staan gaat het snel ‘zeuren’. Blij en opgelucht dat het erop zit, nu de tijd nemen voor het herstellen, en op naar een menstruatie-loos 2024!!!!!
maandag 1 januari 2024 om 09:50
Fijn dat alles goed is gegaan. Bij mij hebben ze baarmoeder en vleesboom via keizersnede moeten verwijderen. Ik heb toen een 'walking epidural' (ruggenprik waarbij je wel nog gewoon kan lopen) gekregen waardoor ik na de operatie geen zware pijnstillers heb hoeven slikken. Thuis wel wat ongemak gehad de eerste weken (vooral met hoesten pijnlijk), maar ontzettend blij uiteindelijk. Geen pijnlijke lange menstruaties meer, geen ontzettend bloedverlies en geen geduw meer op mijn darmen en blaas. Vleesboom was 10cm en zat vooral aan in de wand/aan de binnenkant baarmoeder. Volgens mij was ik na 3 dagen thuis.
donderdag 4 januari 2024 om 22:19
Heel erg bedankt voor het delen van jullie verhalen. Ik sta op de planning om eind maart de baarmoeder te laten verwijderen. Dit ivm een groot myoom van 11 cm. Met behulp van hormoontherapie, is de aanmaak van hormonen stil gelegd en is het myoom nu iets gekrompen. De operatie zal dan wat makkelijker verlopen. Maar vaginaal verwijderen kan helaas niet. (Te groot en geen kinderen gekregen dus dan is dat moeilijker). Ik zie er heel erg tegenop. Dus heel fijn om hier wat ervaringen te kunnen lezen.
Heel veel succes met jullie herstel!
Heel veel succes met jullie herstel!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
