Het gaat niet meer..

Met het forum ben ik niet zo heel erg bekend..

Meer een meelezer dan iemand die post..

En ik weet niet ofdat ik het in het goede onderwerp plaats..



Maar nu ik er even helemaal doorheen zit.. dacht ik misschien bied dit een oplossing..

Ik zal proberen mijn situatie te omschrijven..



5 jaar geleden werd mijn moeder ernstig ziek.. het bleek kanker..

Nog geen 4 maanden daarna overleed zij.. in december 2003..

Mijn ouders waren toen net een jaartje gescheiden..

Ik woonde bij mijn moeder omdat, mijn vader in het buitenland werkt..



Het hele circus ging draaien.. wat nu met ons (mijn broertje en mij)

Wij waren toen immers.. 11 en bijna 16..

Niemand van mijn familie wilde ons "hebben"..

En mijn vader wilde graag in het buitenland blijven werken.. omdat zijn vrouw daar ook woont..

Ter info: hij werkt 6 weken in het buitenland.. en is dan weer 6 weken hier in Nederland



Na lang wikken en wegen.. mocht toch mijn broertje bij mn oom en tante.. maar ik mocht niet komen..

Als oplossing ging ik bij een kennisje wonen.. zij woont heel haar leven al alleen (57 jaar is ze op dit moment)

Dit liep na bijna 2 jaar fout.. en stond ik weer met mijn hachje op straat.. Zij kan nooit en te nimmer met iemand in 1 huis wonen..



Opzoek naar een nieuwe oplossing..

Ondertussen hadden ook mijn oom en tante gebeld naar mn vader dat ze mn broertje ook zat waren..



Er werd een aupair naar Nederland gehaald (een kennis van mn vaders vrouw)..

Maar ook dit ging een half jaartje goed.. en weer zaten wij zonder oplossing..

Dit keer kwam de oplossing dit maar voor mn broertje moest gaan zorgen..



En zo is het nu dus op dit moment.. ik hier in een huis.. en moet alles zien te rooien.. mijn opleiding.. het huishouden..

Nu zou je denken..? wat is hier zwaar aan? maar ik heb totaal nog niks verwerkt..

Het verlies van mijn moeder.. maar ook dat niemand er voor mij is..

En nooit is iemand vraagt.. hoe het nou werkelijk met me gaat.. en ofdat het allemaal wel lukt..



Vandaar de titel het gaat niet meer..

Sorry voor het lange verhaal..

Sorry.. heb even niet kunnen reageren hier..

Had het best wel druk.. en mn koppie stond er niet zo naar..

Het gaat wel redelijk.. als ik het druk heb.. gaat alles zo'n beetje op de automatische piloot..

En ik weet niet wat ik wil met de hulpaanbiedingen..

Want ik ben al zo blij dat ik het hier kwijt kan..

Lief dat jullie om me vragen.. hoe het met me gaat enzo ..



@ Rinkie:

Jeetje.. jij hebt het ook totaal niet makkelijk.. doet me zoveel pijn als ik dat soort dingen lees ..