Gezondheid
alle pijlers
Het verhaal van X
zondag 6 april 2008 om 21:00
We schrijven 7 November 2003.
X gaat met hevige buikpijn naar de huisarts.
Deze constateert dat er op gynaecologisch gebied iets mis is en verwijst haar door naar het ziekenhuis te [bewerkt door moderator, ivm privacy].
Hier ondergaat a allerlei onderzoeken, en de gynaecoloog denkt aan een Dermoid Cyste.
Hierbij vertelt hij dat ze zo snel mogelijk geopereerd moet worden en dat een van haar eierstokken verwijderd zal moeten worden.Aangezien hij zelf geen tijd heeft, zal een ander gynaecoloog dit verder overnemen.
Deze arts doet nog wat verder onderzoek waaruit blijkt dat het een kwaadaardige tumor is.
De operatie verloopt goed.
Bij nader onderzoek door de patholoog-anatoom bleek dat het om een Immature Teratoma gaat waarbij er geen uitzaaiingen zijn in de lymfe, maar door de grootte van de tumor zitten er nog wel tumorresten in het buikvlies. Deze zouden door middel van chemotherapie goed te bestrijden zijn.
Op 22 december krijgt X haar eerste chemo in het [bewerkt door moderator, ivm privacy].
De arts, een internist oncoloog, geeft X het advies om met de pil te beginnen zodat haar follikels beschermd worden tegen de kwalijke gevolgen van de chemokuur.
Verder krijgt ze nog Aranesp, beter bekent onder de naam Epo toegediend om de aanmaak van rode bloedlichaampjes te stimuleren. Zowel de pil als Anaresp zijn bloedverdikkende middelen, die de kans op het verkrijgen van trombose verhogen.
Op 12 januari 2004 krijgt X het goede bericht dat de tumorwaarden al normaal zijn.
Een week later, op18 januari krijgt ze echter tromboflebites (aderontsteking) in haar linker arm.
Als dit bekent wordt gemaakt bij de verpleegkundige van het dagcentrum, krijgt zij hier een zalfje voor genaamd Hirudoid.
Uit studie is al enige tijd daarvoor gebleken, dat deze zalf niet werkt.
Dit is ook beschreven in een verpleegkundig vakblad, dat de moeder van X nog altijd in haar bezit heeft.
Op 27 januari geeft de moeder van X te kennen dat de tromboflebites nog altijd niet is verdwenen.
Op 29 januari geeft zij dit ook door aan de behandelend arts.
Ook maandag 2 februari wordt men er nogmaals op gewezen, maar niemand neemt de moeite om er naar te kijken laat staan de nodige actie te ondernemen.
Op zaterdag 7 februari is X kort van adem en heeft ze een lichte verhoging.
De verpleegkundige denkt dat de kortademigheid veroorzaakt wordt door het vocht dat ze vasthoudt.
Ondanks alles mag ze toch naar huis waar ze twee uur later een fatale longembolie krijgt.
Deze diagnose is gesteld nadat uit sectie is gebleken dat ze tumorvrij was. Volgens de huisartsen waren de verhoging en het kortademig zijn voortekenen van de longembolie.
De ouders van X, maar ook de huisartsen, vragen zich af of de combinatie van aranesp, anticonceptie en chemo, het veel in bed liggen, de grote buikoperatie, en de aderontsteking, niet een duidelijke indicatie is geweest om Heparine toe te dienen.
Hierdoor was de kans op het verkrijgen van een trombose en als gevolg daarvan uiteindelijk de fatale embolie verkleind, zo niet voorkomen.
Had de arts daar niet beter toezicht op moeten houden ?
Volgens de ouders van X, is de betreffende arts hiermede in grote gebreken gebleven met fatale gevolgen voor de pas 15-jarige X.
Naar aanleiding hiervan hebben de ouders van X haar dossiers opgevraagd, en deze met de grootste moeite uiteindelijk compleet gekregen.
Bij het doorlezen van het dossier kwamen ze tot de ontdekking dat de artsen en het
verplegende personeel in het [bewerkt door moderator, ivm privacy] niet correct zijn geweest in de verstrekking van informatie naar de ouders.
Volgens de WGBO (Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst) had dit weldegelijk moeten gebeuren.
Op 22 december, voor aanvang van de chemo hebben de artsen bij X een longscan gemaakt. Dit werd uit voorzorg gedaan want haar tumor zou zich graag naar de longen uitzaaien. Bij navraag werd de ouders verteld dat er eigenlijk "geen bijzonderheden" waren. Zo staat dit ook in het dossier vermeld.
Naar nu blijkt hebben ze weldegelijk iets gezien...
Een dubieuze afwijking aan de rechter long van 0,4 cm, te klein om verder onderzoek te doen en te klein om er iets van te zeggen.
Dit zou in principe al een kleine longembolie geweest kunnen zijn, omdat de embolie zich zoals in het sectie rapport staat, in fases heeft voltrokken.
De ouders van X vragen zich ten zeerste af waarom ze dit niet verder hebben onderzocht en in de gaten hebben gehouden.
Uitendelijk is een zaak aangespannen bij het Medisch tuchtcollege.
Inmiddels, April 2008, laat het Hoger Beroep in deze trieste zaak nog altijd op zich wachten.
De verwachting is zelfs, dat de zaak pas in 2009 in behandeling zal komen....
[bewerkt door moderator, vermelding website]Te triest voor woorden.... [/url]
X gaat met hevige buikpijn naar de huisarts.
Deze constateert dat er op gynaecologisch gebied iets mis is en verwijst haar door naar het ziekenhuis te [bewerkt door moderator, ivm privacy].
Hier ondergaat a allerlei onderzoeken, en de gynaecoloog denkt aan een Dermoid Cyste.
Hierbij vertelt hij dat ze zo snel mogelijk geopereerd moet worden en dat een van haar eierstokken verwijderd zal moeten worden.Aangezien hij zelf geen tijd heeft, zal een ander gynaecoloog dit verder overnemen.
Deze arts doet nog wat verder onderzoek waaruit blijkt dat het een kwaadaardige tumor is.
De operatie verloopt goed.
Bij nader onderzoek door de patholoog-anatoom bleek dat het om een Immature Teratoma gaat waarbij er geen uitzaaiingen zijn in de lymfe, maar door de grootte van de tumor zitten er nog wel tumorresten in het buikvlies. Deze zouden door middel van chemotherapie goed te bestrijden zijn.
Op 22 december krijgt X haar eerste chemo in het [bewerkt door moderator, ivm privacy].
De arts, een internist oncoloog, geeft X het advies om met de pil te beginnen zodat haar follikels beschermd worden tegen de kwalijke gevolgen van de chemokuur.
Verder krijgt ze nog Aranesp, beter bekent onder de naam Epo toegediend om de aanmaak van rode bloedlichaampjes te stimuleren. Zowel de pil als Anaresp zijn bloedverdikkende middelen, die de kans op het verkrijgen van trombose verhogen.
Op 12 januari 2004 krijgt X het goede bericht dat de tumorwaarden al normaal zijn.
Een week later, op18 januari krijgt ze echter tromboflebites (aderontsteking) in haar linker arm.
Als dit bekent wordt gemaakt bij de verpleegkundige van het dagcentrum, krijgt zij hier een zalfje voor genaamd Hirudoid.
Uit studie is al enige tijd daarvoor gebleken, dat deze zalf niet werkt.
Dit is ook beschreven in een verpleegkundig vakblad, dat de moeder van X nog altijd in haar bezit heeft.
Op 27 januari geeft de moeder van X te kennen dat de tromboflebites nog altijd niet is verdwenen.
Op 29 januari geeft zij dit ook door aan de behandelend arts.
Ook maandag 2 februari wordt men er nogmaals op gewezen, maar niemand neemt de moeite om er naar te kijken laat staan de nodige actie te ondernemen.
Op zaterdag 7 februari is X kort van adem en heeft ze een lichte verhoging.
De verpleegkundige denkt dat de kortademigheid veroorzaakt wordt door het vocht dat ze vasthoudt.
Ondanks alles mag ze toch naar huis waar ze twee uur later een fatale longembolie krijgt.
Deze diagnose is gesteld nadat uit sectie is gebleken dat ze tumorvrij was. Volgens de huisartsen waren de verhoging en het kortademig zijn voortekenen van de longembolie.
De ouders van X, maar ook de huisartsen, vragen zich af of de combinatie van aranesp, anticonceptie en chemo, het veel in bed liggen, de grote buikoperatie, en de aderontsteking, niet een duidelijke indicatie is geweest om Heparine toe te dienen.
Hierdoor was de kans op het verkrijgen van een trombose en als gevolg daarvan uiteindelijk de fatale embolie verkleind, zo niet voorkomen.
Had de arts daar niet beter toezicht op moeten houden ?
Volgens de ouders van X, is de betreffende arts hiermede in grote gebreken gebleven met fatale gevolgen voor de pas 15-jarige X.
Naar aanleiding hiervan hebben de ouders van X haar dossiers opgevraagd, en deze met de grootste moeite uiteindelijk compleet gekregen.
Bij het doorlezen van het dossier kwamen ze tot de ontdekking dat de artsen en het
verplegende personeel in het [bewerkt door moderator, ivm privacy] niet correct zijn geweest in de verstrekking van informatie naar de ouders.
Volgens de WGBO (Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst) had dit weldegelijk moeten gebeuren.
Op 22 december, voor aanvang van de chemo hebben de artsen bij X een longscan gemaakt. Dit werd uit voorzorg gedaan want haar tumor zou zich graag naar de longen uitzaaien. Bij navraag werd de ouders verteld dat er eigenlijk "geen bijzonderheden" waren. Zo staat dit ook in het dossier vermeld.
Naar nu blijkt hebben ze weldegelijk iets gezien...
Een dubieuze afwijking aan de rechter long van 0,4 cm, te klein om verder onderzoek te doen en te klein om er iets van te zeggen.
Dit zou in principe al een kleine longembolie geweest kunnen zijn, omdat de embolie zich zoals in het sectie rapport staat, in fases heeft voltrokken.
De ouders van X vragen zich ten zeerste af waarom ze dit niet verder hebben onderzocht en in de gaten hebben gehouden.
Uitendelijk is een zaak aangespannen bij het Medisch tuchtcollege.
Inmiddels, April 2008, laat het Hoger Beroep in deze trieste zaak nog altijd op zich wachten.
De verwachting is zelfs, dat de zaak pas in 2009 in behandeling zal komen....
[bewerkt door moderator, vermelding website]Te triest voor woorden.... [/url]
dinsdag 8 april 2008 om 14:00
Vanaf aanvang van dit topic heb ik eea met gemengde gevoelens gevolgd. Dat meisje X overleden is, is vreselijk. Voor haarzelf, haar ouders, haar familie, haar vrienden en geliefden en ook voor de betrokken behandelend artsen en verpleegkundigen. Dat staat buiten kijf.
Toch de manier waarop dit alles gebracht wordt en het gebrek aan enige nuancering doen me ineens zo denken aan ene astrada op een andere pijler.. vrees dat ik ook een pepermuntje nodig heb.
Toch de manier waarop dit alles gebracht wordt en het gebrek aan enige nuancering doen me ineens zo denken aan ene astrada op een andere pijler.. vrees dat ik ook een pepermuntje nodig heb.
Computer says nooooo
dinsdag 8 april 2008 om 14:02
Wat valt er nou te delen aan dit verhaal. Ja, het is kut, ja het is erg. Maar wat wil je ermee.
Helemaal eens met de posting van Emmenn.
Ik hou niet van die mensen die op deze manier zo begaan zijn met vreemden. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, want ik hou wel weer van mensen die van Amnesty houden. Dat dan weer wel. Maar dit... Beetje Maurice de Hond gevoel. Beetje van: misschien straalt deze bekendheid en aandacht ook wel op mij over, straks, als dit in het nieuws is. En last but not least: dit doet me ook denken aan al die spam op bv Hyves: zieke kinderen, zielig, dure behandeling en of we maar even geld willen storten (ja, ik wéét dat er geen geld gevraagd wordt).
Helemaal eens met de posting van Emmenn.
Ik hou niet van die mensen die op deze manier zo begaan zijn met vreemden. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, want ik hou wel weer van mensen die van Amnesty houden. Dat dan weer wel. Maar dit... Beetje Maurice de Hond gevoel. Beetje van: misschien straalt deze bekendheid en aandacht ook wel op mij over, straks, als dit in het nieuws is. En last but not least: dit doet me ook denken aan al die spam op bv Hyves: zieke kinderen, zielig, dure behandeling en of we maar even geld willen storten (ja, ik wéét dat er geen geld gevraagd wordt).
dinsdag 8 april 2008 om 22:30
Eens met degenen die aan het eind van het topic gereageerd hebben...
Ook ik heb die bijsmaak.
Voor de nabestaanden van X is het hoe dan ook een vreselijk verhaal, wat er ook precies gebeurd is. Niemand wil dat een jong iemand uit hun midden wordt gerukt.
Máár, de insinuaties die hier over het forum vliegen zíjn nogal wat en ik vraag me echt af wat een derde, die X niet eens kent, hier in godsnaam mee nodig heeft. Je bent níet bij het behandelproces geweest, je hebt alle informatie uit de derde hand én om onbekende redenen voer je een soortement van kruistocht voor iemand die je niet eens gekend hebt. Ik heb daar een heel dubbel gevoel bij.
Natuurlijk, medische fouten hebben vaak hele grote gevolgen en dat is heel vervelend. Daarom moet een arts ook nóg zorgvuldiger in zijn werk zijn dan de gemiddelde werknemer. En als een arts zijn zorgplicht verzaakt is het terecht dat iemand een klacht indient bij het tuchtcollege.
máár, waarom deze forumkruistocht? Waarom dit verhaal? Wat is het doel toch? Moeten wij het ziekenhuis in kwestie stom gaan vinden? Moeten we geld storten uiteindelijk? En waarom voert een onbekende van X deze actie?
Ook ik heb die bijsmaak.
Voor de nabestaanden van X is het hoe dan ook een vreselijk verhaal, wat er ook precies gebeurd is. Niemand wil dat een jong iemand uit hun midden wordt gerukt.
Máár, de insinuaties die hier over het forum vliegen zíjn nogal wat en ik vraag me echt af wat een derde, die X niet eens kent, hier in godsnaam mee nodig heeft. Je bent níet bij het behandelproces geweest, je hebt alle informatie uit de derde hand én om onbekende redenen voer je een soortement van kruistocht voor iemand die je niet eens gekend hebt. Ik heb daar een heel dubbel gevoel bij.
Natuurlijk, medische fouten hebben vaak hele grote gevolgen en dat is heel vervelend. Daarom moet een arts ook nóg zorgvuldiger in zijn werk zijn dan de gemiddelde werknemer. En als een arts zijn zorgplicht verzaakt is het terecht dat iemand een klacht indient bij het tuchtcollege.
máár, waarom deze forumkruistocht? Waarom dit verhaal? Wat is het doel toch? Moeten wij het ziekenhuis in kwestie stom gaan vinden? Moeten we geld storten uiteindelijk? En waarom voert een onbekende van X deze actie?
