Gezondheid
alle pijlers
Ik krijg een darmonderzoek. Eng?
vrijdag 6 februari 2009 om 10:44
Kom net van de huisarts.
Ben nu 22 weken zwanger en heb in het begin erg te kampen gehad met misselijkheid/hongergevoel/rare smaak in mond. Ik begon te eten. Heel veel. Echt vanaf week 8 tm zeker week 18. Heerlijk. Alles ging erin als zoete koek. En toen kreeg ik last van mijn darmen. Niet zo gek dacht ik.
Ik kreeg bloed bij de ontlasting. Misschien aambeien?
Maar ook wel eens slijm.
Het werd erger. Dus naar huisarts. Bloedonderzoek. Uitslag: geen ontsteking iig.
Hij gaf me ook laxerend middel. Hielp niet zo en kreeg er maagklachten van.
Toen overgestapt op vezels. In een zakje. Oplossen in water. Ik moet het 2x daags gebruiken maar ben er wel slordig in. Bang voor de darmkrampen als ik op mijn werk zit. Afijn, ik gebruik het wel. 1x per dag. Soms een dag niet.
Nog steeds heb ik bloed&slijm. Als ik naar het toilet ga soms alleen dat....
Nóg een keer naar huisarts. Net dus.
En mijn ongerustheid hierover nog een keer gezegd.
Toen zei hij dat dit inderdaad niet goed is.
Hij heeft me onderzocht en ik heb zelfs geeneens aambeien of binnenin voelt hij niets. Dus m.a.w: er is IETS in mijn darmen NIET goed.
Ben helemaal over de rooie. Kan gewoon eventjes niet helder denken. Kanker??? Poliepen?? En wat nou qua zwangerschap??? Ik ben harstikke bang,
Hoe is dat darmonderzoek dan? Heel pijnlijk???
En wat kan je in godsnaam meer aan je darmen hebben als dat met een bloedonderzoek niet naar voren komt.
Ik kom niet verder dan poliepen en kanker.
Huisarts vertelde dat in elk geval poliepen niet te zien zijn dmv een bloedonderzoek.
Oh wie kan me een beetje wat raad geven? Wie heeft ook wel eens zo'n darmonderzoek gehad? Ik zie ook zo tegen op die klysma te krijgen. Brrrr voel je je harstikke beroerd daarzo.
zucht.
Ben nu 22 weken zwanger en heb in het begin erg te kampen gehad met misselijkheid/hongergevoel/rare smaak in mond. Ik begon te eten. Heel veel. Echt vanaf week 8 tm zeker week 18. Heerlijk. Alles ging erin als zoete koek. En toen kreeg ik last van mijn darmen. Niet zo gek dacht ik.
Ik kreeg bloed bij de ontlasting. Misschien aambeien?
Maar ook wel eens slijm.
Het werd erger. Dus naar huisarts. Bloedonderzoek. Uitslag: geen ontsteking iig.
Hij gaf me ook laxerend middel. Hielp niet zo en kreeg er maagklachten van.
Toen overgestapt op vezels. In een zakje. Oplossen in water. Ik moet het 2x daags gebruiken maar ben er wel slordig in. Bang voor de darmkrampen als ik op mijn werk zit. Afijn, ik gebruik het wel. 1x per dag. Soms een dag niet.
Nog steeds heb ik bloed&slijm. Als ik naar het toilet ga soms alleen dat....
Nóg een keer naar huisarts. Net dus.
En mijn ongerustheid hierover nog een keer gezegd.
Toen zei hij dat dit inderdaad niet goed is.
Hij heeft me onderzocht en ik heb zelfs geeneens aambeien of binnenin voelt hij niets. Dus m.a.w: er is IETS in mijn darmen NIET goed.
Ben helemaal over de rooie. Kan gewoon eventjes niet helder denken. Kanker??? Poliepen?? En wat nou qua zwangerschap??? Ik ben harstikke bang,
Hoe is dat darmonderzoek dan? Heel pijnlijk???
En wat kan je in godsnaam meer aan je darmen hebben als dat met een bloedonderzoek niet naar voren komt.
Ik kom niet verder dan poliepen en kanker.
Huisarts vertelde dat in elk geval poliepen niet te zien zijn dmv een bloedonderzoek.
Oh wie kan me een beetje wat raad geven? Wie heeft ook wel eens zo'n darmonderzoek gehad? Ik zie ook zo tegen op die klysma te krijgen. Brrrr voel je je harstikke beroerd daarzo.
zucht.
zondag 8 maart 2009 om 10:05
Hoi FleurtjeFee
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Maar wat vervelend dat je nu proctitis hebt. Ik zou nooit zomaar stoppen met de medicatie, doe dat liever altijd in overleg met je arts. Die ontsteking gaat echt niet vanzelf weg. Als ze niet helpen kun je idd naar klysma's vragen, ik gebruik die dingen al jaren en het heeft me veel geholpen.
Op een ander forum (crohnsite.be) zijn meerdere dames die ibd hebben en zwanger zijn, misschien heb je daar wat aan.
lfs, Sophie
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Maar wat vervelend dat je nu proctitis hebt. Ik zou nooit zomaar stoppen met de medicatie, doe dat liever altijd in overleg met je arts. Die ontsteking gaat echt niet vanzelf weg. Als ze niet helpen kun je idd naar klysma's vragen, ik gebruik die dingen al jaren en het heeft me veel geholpen.
Op een ander forum (crohnsite.be) zijn meerdere dames die ibd hebben en zwanger zijn, misschien heb je daar wat aan.
lfs, Sophie
zondag 15 maart 2009 om 11:28
Ben ik weer eens.
Ik ben pas na de kuur gestopt met de medicijnen maar mijn klachten bleven aanwezig. Hooguit íets beter.. Maar ik voelde mij met name in het begin van de kuur zieker/beroerder/bah..
Helaas kwam het bloedverlies terug en ik naam weer contact op met h.a
Die overlegde met internist en ''het was allemaal niet verontrustend......''
De h.a wilde me wel even zien.
Afspraak gemaakt en op het spreekuur zei hij kijk het maar aan.
Zorg dat je niet uitgeput raakt. ( hoe dan?)
De ontsteking was helemaal niet zo heel erg.
Mjn Hb is 6.5. Ook niet schokkend laag voor een zwangere aldus de huisarts. Moet roosvicee Ferro drinken.
Wellicht dat ik een verkeerde indruk maakte bij hem maar de dokter gaf mij duidelijk het gevoel dat die darmontsteking niet zo heel erg is.
Bloedverlies ook niet.
Eet lekker vezelrijk.
En dan komt het allemaal wel goed..
....
Inmiddels een week verder en tis k*t met peren.
Bloed/slijm. Het is nooit normaal!
Ik merk dat bepaald voedsel wel invloed heeft of het erger word of niet. Nadeel is dat ik vaak veel honger heb, mij erg slap voel en ontzettend moe. Ik eet dit weg als het ware....
Hoe kan ik het beste gezond leven en dat dit past in mijn drukke bestaan? Ik heb echt geen idee.
Ik ben pas na de kuur gestopt met de medicijnen maar mijn klachten bleven aanwezig. Hooguit íets beter.. Maar ik voelde mij met name in het begin van de kuur zieker/beroerder/bah..
Helaas kwam het bloedverlies terug en ik naam weer contact op met h.a
Die overlegde met internist en ''het was allemaal niet verontrustend......''
De h.a wilde me wel even zien.
Afspraak gemaakt en op het spreekuur zei hij kijk het maar aan.
Zorg dat je niet uitgeput raakt. ( hoe dan?)
De ontsteking was helemaal niet zo heel erg.
Mjn Hb is 6.5. Ook niet schokkend laag voor een zwangere aldus de huisarts. Moet roosvicee Ferro drinken.
Wellicht dat ik een verkeerde indruk maakte bij hem maar de dokter gaf mij duidelijk het gevoel dat die darmontsteking niet zo heel erg is.
Bloedverlies ook niet.
Eet lekker vezelrijk.
En dan komt het allemaal wel goed..
....
Inmiddels een week verder en tis k*t met peren.
Bloed/slijm. Het is nooit normaal!
Ik merk dat bepaald voedsel wel invloed heeft of het erger word of niet. Nadeel is dat ik vaak veel honger heb, mij erg slap voel en ontzettend moe. Ik eet dit weg als het ware....
Hoe kan ik het beste gezond leven en dat dit past in mijn drukke bestaan? Ik heb echt geen idee.
zondag 15 maart 2009 om 13:59
Nu je nog een week verder bent zonder verbetering, zou je nog eens naar je huisarts kunnen gaan. Je loopt nu al 4 maanden met klachten, je hebt bijna 2 weken die zetpillen gebruikt en nu ben je ook weer 2-3 weken daarmee klaar.
Je kunt met je huisarts (evt ook met je verloskundige)overleggen of je bv naar een dietiste kan, of het zinnig is om naar en gynaecoloog te gaan voor controle ipv verloskundige, op wat voor termijn het wel zinnig is om terug te gaan naar de internist. Vraag wat je huisarts ideee nu is, wat je hier mee aan moet, wat in zijn ogen redelijk is. Dan weet jij wat beter waar je aan toe bent.
Je kunt met je huisarts (evt ook met je verloskundige)overleggen of je bv naar een dietiste kan, of het zinnig is om naar en gynaecoloog te gaan voor controle ipv verloskundige, op wat voor termijn het wel zinnig is om terug te gaan naar de internist. Vraag wat je huisarts ideee nu is, wat je hier mee aan moet, wat in zijn ogen redelijk is. Dan weet jij wat beter waar je aan toe bent.
zondag 15 maart 2009 om 14:09
Hoi FleurtjeFee, ik heb niet alles gelezen, maar mijn vriendin heeft de ziekte van Crohn. Veel van wat ik bij jou lees aan klachten heeft zij ook gehad (behalve dan alles eten wat los en vast zit ). Het heeft een half jaar geduurd voordat ze tot de conclusie kwamen dat het Crohn was.
Weet niet of het ZH dit al uitgesloten heeft bij jou met je onderzoek(en), maar goed misschien moet je hier eens naar googlen of het aan je HA vragen of BS (behandelend specialist) in het ziekenhuis
Succes in ieder geval, en ondanks alles geniet van je zwangerschap!
Weet niet of het ZH dit al uitgesloten heeft bij jou met je onderzoek(en), maar goed misschien moet je hier eens naar googlen of het aan je HA vragen of BS (behandelend specialist) in het ziekenhuis
Succes in ieder geval, en ondanks alles geniet van je zwangerschap!
maandag 16 maart 2009 om 11:24
zaterdag 21 maart 2009 om 11:57
Het gaat dus helemaal niet goed. Heb huisarts gebeld en die heeft me nu doorverwezen naar de internist. Daar kan ik 10 april naar toe.
Kort samengevat bloed ik al vanaf eind november. Heb 1x een sigmoidoscopie gehad en 1x medicijnen gehad die nooit hebben geholpen. Ik blijf extreem vermoeid. Ik werk momenteel 24 uur en dat trek ik net.
Het is telkens keuzes maken in wát kan ik doen.
Ik merk dat eten ook enorm veel invloed heeft. Alleen..dat is het allermoeilijkste om aan te passen.
Door mijn zwangerschap word ik snel misselijk als ik te laat of te weinig eet. Door het gebrek aan energie eet ik nog al eens vanalles en nog wat om dáár mijn energie uit te halen.
Afijn, even een schets hoe het nu met mij gaat. Ik baal er zo van dat ik regematig zit te huilen in de trein van vermoeiheid! ( ik reis met o.v naar werk) Helaas is er weinig begrip. Met name op mijn werk. Ik werk nu 24 uur ipv 28 uur.
Nu wil mijn teammanager dat ik weer meer ga werken. En als het écht-niet-gaat na een week dan weer terug naar 24 uur.
En dát vind ik nu zo erg hé. Ik ben kapot en nu moet ik straks dus zoveel werken. Dan kan ik echt werkelijk helemaal NIKS meer. Wáárom dit uitproberen als mijn klachten nooit zijn verbeterd en zelfs erger zijn geworden? En dan tóch dit *uitproberen*?!
Het kost mij zoveel energie om dit uit te gaan voeren en vooral: ik zeg namelijk toch niet hoe het met mij gaat op het werk. Of, ik zeg het met zo'n pokerface dat het niet goed gaat..
Mijn baas heeft geen idee hoe slecht het met me gaat.
Ik ben inmiddels 28 weken zwanger. Heb een behoorlijk buikje nu. Baby trapt zo lief.
Mijn vraag is nu of het terecht is van mijn baas om te zeggen ga 28 uur werken?
Kort samengevat bloed ik al vanaf eind november. Heb 1x een sigmoidoscopie gehad en 1x medicijnen gehad die nooit hebben geholpen. Ik blijf extreem vermoeid. Ik werk momenteel 24 uur en dat trek ik net.
Het is telkens keuzes maken in wát kan ik doen.
Ik merk dat eten ook enorm veel invloed heeft. Alleen..dat is het allermoeilijkste om aan te passen.
Door mijn zwangerschap word ik snel misselijk als ik te laat of te weinig eet. Door het gebrek aan energie eet ik nog al eens vanalles en nog wat om dáár mijn energie uit te halen.
Afijn, even een schets hoe het nu met mij gaat. Ik baal er zo van dat ik regematig zit te huilen in de trein van vermoeiheid! ( ik reis met o.v naar werk) Helaas is er weinig begrip. Met name op mijn werk. Ik werk nu 24 uur ipv 28 uur.
Nu wil mijn teammanager dat ik weer meer ga werken. En als het écht-niet-gaat na een week dan weer terug naar 24 uur.
En dát vind ik nu zo erg hé. Ik ben kapot en nu moet ik straks dus zoveel werken. Dan kan ik echt werkelijk helemaal NIKS meer. Wáárom dit uitproberen als mijn klachten nooit zijn verbeterd en zelfs erger zijn geworden? En dan tóch dit *uitproberen*?!
Het kost mij zoveel energie om dit uit te gaan voeren en vooral: ik zeg namelijk toch niet hoe het met mij gaat op het werk. Of, ik zeg het met zo'n pokerface dat het niet goed gaat..
Mijn baas heeft geen idee hoe slecht het met me gaat.
Ik ben inmiddels 28 weken zwanger. Heb een behoorlijk buikje nu. Baby trapt zo lief.
Mijn vraag is nu of het terecht is van mijn baas om te zeggen ga 28 uur werken?
zaterdag 21 maart 2009 om 13:53
Je moet natuurlijk wel op je werk aangeven dat je dat niet ziet zitten. Als niemand op je werk weet hoe beroerd jij je voelt en dat je het maar net redt, dan is hun vraag natuurlijk niet zo gek. Wees open dat je gezondheid gewoon belabberd is op het moment en dat je die extra uren niet ziet zitten hierdoor.
Misschien kun je zelf een voorstel doen aan je baas om een arboarts te zien, dan stel je je naar je werkgever wel welwillend op.
Of open een topic op geld&recht pijler
Misschien kun je zelf een voorstel doen aan je baas om een arboarts te zien, dan stel je je naar je werkgever wel welwillend op.
Of open een topic op geld&recht pijler
