Gezondheid
alle pijlers
Katheter? Vleesboom? Ziekenhuis?
woensdag 11 november 2020 om 14:44
Hey allemaal,
Ik wil echt even mijn ei kwijt hoor. Ik kon vanochtend ineens niet meer plassen. Nu heb ik dat al langer s'ochtends, dat het wat moeizaam gaat. Lang duurt voordat mijn blaas leeg is en ik moest er ook vaak flink voor persen.
De rest van de dag had ik daar nooit meer last van. Ik had het daar twee weken geleden al eens met de huisarts over gehad maar zij had niet echt een idee wat het kon zijn en er speelden toen ook andere dingen dus we zijn er verder niet op door gegaan.
Afijn, ik dus de huisarts gebeld vanochtend en mocht urine komen inleveren. Daar bleek niets uit, geen blaasontsteking. Ze wilden me al afschepen met een paracetemolletje maar dat pikte ik niet. Ik stond erop mijn dokter te zien. Gelukkig kon dat ook.
Na lang wachten had ze tijd ( haar lunchpauze, arme vrouw ) en ze heeft een echo gemaakt. Mijn blaas was enorm vol ( goh ) en moest eerst leeg. Dus een katheter gekregen. Dat voelde niet lekker maar toch ook wel want de blaas werd eindelijk leeg en de pijn trok weg.
Daarna heeft ze beter kunnen kijken maar mijn baarmoeder zag er niet goed uit, was erg vergroot ( ben niet zwanger, heb vanochtend nog een test voor de zekerheid gedaan en er was ook geen teken van zwangerschap op de echo ) en er zat een soort solide massa.
Maar ze kon het niet goed zien dus ik moet morgenochtend naar het ziekenhuis, afdeling gynacologie.
Zelf denkt ze aan een vleesboom ( en dus dat ik geopereerd moet worden ). De katheter moet ik tot morgenochtend in houden.
Maar wat een ongelooflijk onding zeg. Ik probeer hem handig mee te sjouwen maar niets zit lekker, hij glijd steeds van mijn been af ( ook als ik hem over mijn broek vast maak ) en hij loopt nog steeds snel vol.
Heeft iemand tips hoe je makkelijk met zo'n ding om kan gaan? Logistiek gezien.
Ik zit echt even in de stress en paniek voor morgen hoor, ben zo bang dat het iets ernstigs zal zijn. Kan echt wel even janken.
Heb ik ook al gedaan trouwens. Heb een enorme ziekenhuisfobie dus dat helpt ook niet echt mee.
Ik wil echt even mijn ei kwijt hoor. Ik kon vanochtend ineens niet meer plassen. Nu heb ik dat al langer s'ochtends, dat het wat moeizaam gaat. Lang duurt voordat mijn blaas leeg is en ik moest er ook vaak flink voor persen.
De rest van de dag had ik daar nooit meer last van. Ik had het daar twee weken geleden al eens met de huisarts over gehad maar zij had niet echt een idee wat het kon zijn en er speelden toen ook andere dingen dus we zijn er verder niet op door gegaan.
Afijn, ik dus de huisarts gebeld vanochtend en mocht urine komen inleveren. Daar bleek niets uit, geen blaasontsteking. Ze wilden me al afschepen met een paracetemolletje maar dat pikte ik niet. Ik stond erop mijn dokter te zien. Gelukkig kon dat ook.
Na lang wachten had ze tijd ( haar lunchpauze, arme vrouw ) en ze heeft een echo gemaakt. Mijn blaas was enorm vol ( goh ) en moest eerst leeg. Dus een katheter gekregen. Dat voelde niet lekker maar toch ook wel want de blaas werd eindelijk leeg en de pijn trok weg.
Daarna heeft ze beter kunnen kijken maar mijn baarmoeder zag er niet goed uit, was erg vergroot ( ben niet zwanger, heb vanochtend nog een test voor de zekerheid gedaan en er was ook geen teken van zwangerschap op de echo ) en er zat een soort solide massa.
Maar ze kon het niet goed zien dus ik moet morgenochtend naar het ziekenhuis, afdeling gynacologie.
Zelf denkt ze aan een vleesboom ( en dus dat ik geopereerd moet worden ). De katheter moet ik tot morgenochtend in houden.
Maar wat een ongelooflijk onding zeg. Ik probeer hem handig mee te sjouwen maar niets zit lekker, hij glijd steeds van mijn been af ( ook als ik hem over mijn broek vast maak ) en hij loopt nog steeds snel vol.
Heeft iemand tips hoe je makkelijk met zo'n ding om kan gaan? Logistiek gezien.
Ik zit echt even in de stress en paniek voor morgen hoor, ben zo bang dat het iets ernstigs zal zijn. Kan echt wel even janken.
Heb ik ook al gedaan trouwens. Heb een enorme ziekenhuisfobie dus dat helpt ook niet echt mee.
donderdag 12 november 2020 om 06:30
Nou ik heb warempbel best een aardige nacht gehad. Ben een keer wakker geworden rond een uur of drie, had geen wekker gezet.
Toen lag ik nog steeds op mijn zij en zat alles nog netjes op zijn plaats. Daarna weer in slaap gevallen en toen rond een uur of half zes wakker dus was geen drama nacht gelukkig.
Zat wel weer een liter aan urine in de zak toen ik wakker werd. Dat vind ik wel erg veel hoor. Heb een beetje bijgehouden hoeveel ik gisterenavond verloren ben ( voor die 1 liter van vannacht ) en dat was zo anderhalve liter. Nu zit er ook alweer bijna 200ml in terwijl ik drie slokken water op heb vannacht. Hoe kan dat nou?
Ik ga dat ook allemaal voorleggen aan de dokter in het ziekenhuis.
Nu drink ik vanuit mezelf al erg veel ( zo vier liter per dag ) maar aangezien de dokter ook al 2 liter afgevoerd had gisteren rond een uur vind ik het wel echt bizar veel.
Ik ben getest op diabetes trouwens, twee weken geleden, ook omdat ik zoveel drink en omdat ik in een jaar tijd 20 kilo afgevallen ben en de dokter wilde weten of mijn schildklier niet overactief was. Maar die tests waren negatief.
Ik heb gewoon vanuit mezelf altijd dorst. Drink vooral water en in de ochtend 5 kopjes senseo koffie ( 3 decaf en 2 met cafeine ). Maar dat zijn maar kleine kopjes, passen er zo twee in een gewone mok.
Nou ja, ik heb me zo gericht op mijn katheter dat ik eigenlijk de gedachte van het ziekenhuis van me af heb kunnen zetten. Ben ook vrij rustig ( nu nog wel ) en heb niets gegoogled over vleesbomen of kanker.
Voel mezelf wel enorm stom dat ik niet eerder gegaan ben voor dat bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. Ik heb die uitnodiging gehad op mijn dertigste maar ben nooit gegaan. Op dat moment zat ik nog in de zelfvernietigingsfase dus kon het me niet veel schelen of ik dood zou gaan of niet, ik wilde dat dan liever niet weten dan wel.
Maar nu ik weer wat heb om voor te leven wilde ik het wel weten dus heb ik twee weken terug opnieuw de brief aangevraagd en hij is nu binnen, maar ja wellicht drie jaar te laat.
Daar zou ik wel enorm van balen maar goed, daar doe ik nu niets meer aan.
Ik zal er in elk geval nooit meer een overslaan, dat weet ik wel.
Aan de katheter ben ik al aardig gewend nu, al zit hij nog steeds niet lekker en vind ik zitten echt niet tof. Het voelt net als een tampon dat scheef zit zeg maar. Heb hem er wel wat verder in geduwd maar dat helpt niet echt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn urinebuis niet geirriteerd raakt Bridge?
Wel fijn dat je jezelf kan katheteriseren. Dat scheelt vast een hoop ongemak.
Al lijkt het me best pijnlijk om dat dagelijks te doen, vond het inbrengen best wel naar voelen.
Toen lag ik nog steeds op mijn zij en zat alles nog netjes op zijn plaats. Daarna weer in slaap gevallen en toen rond een uur of half zes wakker dus was geen drama nacht gelukkig.
Zat wel weer een liter aan urine in de zak toen ik wakker werd. Dat vind ik wel erg veel hoor. Heb een beetje bijgehouden hoeveel ik gisterenavond verloren ben ( voor die 1 liter van vannacht ) en dat was zo anderhalve liter. Nu zit er ook alweer bijna 200ml in terwijl ik drie slokken water op heb vannacht. Hoe kan dat nou?
Ik ga dat ook allemaal voorleggen aan de dokter in het ziekenhuis.
Nu drink ik vanuit mezelf al erg veel ( zo vier liter per dag ) maar aangezien de dokter ook al 2 liter afgevoerd had gisteren rond een uur vind ik het wel echt bizar veel.
Ik ben getest op diabetes trouwens, twee weken geleden, ook omdat ik zoveel drink en omdat ik in een jaar tijd 20 kilo afgevallen ben en de dokter wilde weten of mijn schildklier niet overactief was. Maar die tests waren negatief.
Ik heb gewoon vanuit mezelf altijd dorst. Drink vooral water en in de ochtend 5 kopjes senseo koffie ( 3 decaf en 2 met cafeine ). Maar dat zijn maar kleine kopjes, passen er zo twee in een gewone mok.
Nou ja, ik heb me zo gericht op mijn katheter dat ik eigenlijk de gedachte van het ziekenhuis van me af heb kunnen zetten. Ben ook vrij rustig ( nu nog wel ) en heb niets gegoogled over vleesbomen of kanker.
Voel mezelf wel enorm stom dat ik niet eerder gegaan ben voor dat bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. Ik heb die uitnodiging gehad op mijn dertigste maar ben nooit gegaan. Op dat moment zat ik nog in de zelfvernietigingsfase dus kon het me niet veel schelen of ik dood zou gaan of niet, ik wilde dat dan liever niet weten dan wel.
Maar nu ik weer wat heb om voor te leven wilde ik het wel weten dus heb ik twee weken terug opnieuw de brief aangevraagd en hij is nu binnen, maar ja wellicht drie jaar te laat.
Daar zou ik wel enorm van balen maar goed, daar doe ik nu niets meer aan.
Ik zal er in elk geval nooit meer een overslaan, dat weet ik wel.
Aan de katheter ben ik al aardig gewend nu, al zit hij nog steeds niet lekker en vind ik zitten echt niet tof. Het voelt net als een tampon dat scheef zit zeg maar. Heb hem er wel wat verder in geduwd maar dat helpt niet echt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn urinebuis niet geirriteerd raakt Bridge?
Wel fijn dat je jezelf kan katheteriseren. Dat scheelt vast een hoop ongemak.
Al lijkt het me best pijnlijk om dat dagelijks te doen, vond het inbrengen best wel naar voelen.
donderdag 12 november 2020 om 07:01
Fijn dat je goed geslapen hebt Madrid.
Dat irriteren zal je niet helemaal tegen kunnen gaan, maar het fixeren van de katheterslang zelf kan wel helpen. Voor nu kun je een stukje leukopor nemen en dat gebruiken. Je doet dat eerst om de slang en laat het aan de achterkant elkaar raken zodat het aan elkaar plakt. De 2 (stukjes) vleugels die je overhoudt plak je op je been. Geef de slang genoeg ruimte zodat het laatste stuk niet teveel schuift bij zitten en opstaan.
Mocht je, om welke reden ook, het ziekenhuis verlaten met een katheter, vraag dan om goed fixatiemateriaal.
Pleisters zoals deze, of een iets ander model.
Beenbandjes, beenzakhouder of netje. Dag en nachtzakken (let op de lengte van de slang bij dagzak)
Sterkte vandaag!
Dat irriteren zal je niet helemaal tegen kunnen gaan, maar het fixeren van de katheterslang zelf kan wel helpen. Voor nu kun je een stukje leukopor nemen en dat gebruiken. Je doet dat eerst om de slang en laat het aan de achterkant elkaar raken zodat het aan elkaar plakt. De 2 (stukjes) vleugels die je overhoudt plak je op je been. Geef de slang genoeg ruimte zodat het laatste stuk niet teveel schuift bij zitten en opstaan.
Mocht je, om welke reden ook, het ziekenhuis verlaten met een katheter, vraag dan om goed fixatiemateriaal.
Pleisters zoals deze, of een iets ander model.
Beenbandjes, beenzakhouder of netje. Dag en nachtzakken (let op de lengte van de slang bij dagzak)
Sterkte vandaag!
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 12 november 2020 om 07:07
Geen tips over een kathether, maar wil je wel een hart onder de riem steken.
Een opsteker, hopelijk: ik had vleesbomen en afgezien van maandelijkse buikpijn (terwijl ik al ruim een jaar niet meer ongesteld werd door overgang) had ik er geen last van, dacht ik. Tot de buikpijn niet meer te harden was en degene die volgens de gyn de problemen veroorzaakte was weggehaald. Ik hoefde ineens ook minder vaak te plassen. Het kan dus wel degelijk dat een vleesboom problemen met je blaas veroorzaakt.
Een opsteker, hopelijk: ik had vleesbomen en afgezien van maandelijkse buikpijn (terwijl ik al ruim een jaar niet meer ongesteld werd door overgang) had ik er geen last van, dacht ik. Tot de buikpijn niet meer te harden was en degene die volgens de gyn de problemen veroorzaakte was weggehaald. Ik hoefde ineens ook minder vaak te plassen. Het kan dus wel degelijk dat een vleesboom problemen met je blaas veroorzaakt.
donderdag 12 november 2020 om 07:12
donderdag 12 november 2020 om 07:18
Die twintig kilo heb ik niet zo heel veel voor hoeven doen, gek genoeg. Ben wel twee keer per week gaan sporten maar qua eten heb ik er weinig voor gelaten. Snoep nog steeds wel een aantal keer per week en ik val nog steeds af. Veel mensen om me heen denken dat ik zo'n koolhydraat arm dieet volg maar ik heb dat allemaal niet gedaan. Bij mij zat het hem echt in het meer bewegen blijkbaar. Ook de stappenteller gebruik ik dagelijk en ik loop er zo 15000 per dag.
Daarom was ik ook wat bezorgd omdat ik er qua eten niets voor heb laten staan. De huisarts dacht dat mijn beweging het compenseerde. Ik heb geen idee.
Tickel, ik moet eerlijk zeggen dat ik dat plakspul helemaal niet in huis heb en dus ook niet heb gebruikt gisteren. Heb een EHBO kist maar daar zat het niet in. Ik heb de slang aan mijn been gedaan met een verbandje en ben gaan slapen. Het heeft niet geschoven.
Mocht ik weer weggaan met zo'n ding dan vraag ik zeker om beter materiaal ja.
Izzy, dank je. Zou inderdaad kunnen dat de vleesboom met mijn blaas rommelt, dat dacht de dokter ook al. Het zou het vele plassen verklaren misschien. Nou ja, ik wacht het maar even af.
Je bent er dus aan geopereerd? Is dat een heftige ingreep? ( wil ik dit wel weten eigenlijk?
). Super fijn dat je nu van de klachten af bent in elk geval.
Daarom was ik ook wat bezorgd omdat ik er qua eten niets voor heb laten staan. De huisarts dacht dat mijn beweging het compenseerde. Ik heb geen idee.
Tickel, ik moet eerlijk zeggen dat ik dat plakspul helemaal niet in huis heb en dus ook niet heb gebruikt gisteren. Heb een EHBO kist maar daar zat het niet in. Ik heb de slang aan mijn been gedaan met een verbandje en ben gaan slapen. Het heeft niet geschoven.
Mocht ik weer weggaan met zo'n ding dan vraag ik zeker om beter materiaal ja.
Izzy, dank je. Zou inderdaad kunnen dat de vleesboom met mijn blaas rommelt, dat dacht de dokter ook al. Het zou het vele plassen verklaren misschien. Nou ja, ik wacht het maar even af.
Je bent er dus aan geopereerd? Is dat een heftige ingreep? ( wil ik dit wel weten eigenlijk?
). Super fijn dat je nu van de klachten af bent in elk geval.
donderdag 12 november 2020 om 07:43
Ik had een relatief kleine, 2,5 cm als ik het me goed herinner. Die kon vaginaal worden verwijderd, maar daarvoor was wel een roesje nodig. Het was er eentje die in de baarmoederholte groeide (je hebt een aantal verschillende, een andere zit bij mij nog vast in de wand maar die veroorzaakt geen klachten). Er zijn er ook die buiten de baarmoeder groeien. Elke soort vereist een andere ingreep en de grootte speelt ook mee. Het was poliklinisch en het viel heel erg mee. Wel te snel, na 1 dag rust, weer aan het werk gegaan en dat heb ik geweten (pijn).Madrid87 schreef: ↑12-11-2020 07:18Izzy, dank je. Zou inderdaad kunnen dat de vleesboom met mijn blaas rommelt, dat dacht de dokter ook al. Het zou het vele plassen verklaren misschien. Nou ja, ik wacht het maar even af.
Je bent er dus aan geopereerd? Is dat een heftige ingreep? ( wil ik dit wel weten eigenlijk?
Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt.
donderdag 12 november 2020 om 07:50
Bedankt voor je verhaal. Dat klinkt alsof het wel meeviel. Ik hoop maar op een soortgelijk verhaal. Hield de pijn nog lang aan?Izzy_ schreef: ↑12-11-2020 07:43Ik had een relatief kleine, 2,5 cm als ik het me goed herinner. Die kon vaginaal worden verwijderd, maar daarvoor was wel een roesje nodig. Het was er eentje die in de baarmoederholte groeide (je hebt een aantal verschillende, een andere zit bij mij nog vast in de wand maar die veroorzaakt geen klachten). Er zijn er ook die buiten de baarmoeder groeien. Elke soort vereist een andere ingreep en de grootte speelt ook mee. Het was poliklinisch en het viel heel erg mee. Wel te snel, na 1 dag rust, weer aan het werk gegaan en dat heb ik geweten (pijn).
Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt.
Ik ga, mocht er een grotere operatie nodig zijn vragen of ze dan direct mijn baarmoeder eruit willen halen. Ik ben bewust kindloos en zou het wel fijn vinden nooit meer bang te hoeven zijn voor een zwangerschap en niet meer ongesteld te hoeven worden.
Had vorige week bij de dokter gevraagd naar een sterilisatie en helaas gaf ze me weinig kans gezien mijn leeftijd ( 33) en het feit dat ik nog kindloos ben. Ze wilde me wel doorverwijzen maar deed dat niet omdat er volgens haar geen arts aan mee zou werken in het ziekenhuis.
Ga het straks ook aan de gyn vragen. Afspraak is om tien voor tien dus hopelijk is dat onding snel weer uit me en weet ik gauw meer.
donderdag 12 november 2020 om 13:43
Ik ook...
donderdag 12 november 2020 om 13:48
Zo, ben ik weer. Sorry dat het zo lang duurde. In ziekenhuizen duurt alles altijd een eeuw. Niet echt goed nieuws helaas, al kon het slechter.
De gyn heeft een inwendige echo gemaakt, daarop bleek dat mijn baarmoeder inderdaad heel groot was en er was een cyste te zien van 15 (!!!) cm lang en breed. Dus ja dat was goed schrikken. Hij schrok er zelf ook van.
Ze gaan me dus zo snel mogelijk opereren ( woensdag al ) omdat ze vrezen dat mijn blaas al aardig beschadigd is. Dat doen ze met een kijkoperatie als dat kan, dat is normaal in een uurtje gebeurd, onder narcose.
Dan gaat waarschijnlijk automatisch een van mijn eierstokken mee eruit. Dat vind ik niet per se erg.
De ander kan ook nog verwijdert worden als ze niet alles in een keer mee kunnen pakken.
Mocht dat gebeuren dan moeten ze me wel verder open maken, snee verbreden en dan moet ik langer blijven in het ziekenhuis, een nacht of langer. Mocht de korte versie uitgevoerd worden kan ik aan het eind van de dag weer naar huis.
De katheter moet tot woensdag blijven zitten omdat ze vrezen voor schade aan mijn blaas als ze hem nu verwijderen maar heb wel een fijnere zak mee gekregen nu ( kreeg zo'n hele kit mee met bandjes en uitleg ) dus dat is nu al een stuk beter te doen. Voel hem ook al steeds minder. Zal even wennen zijn denk ik.
En wat korte nachten trek ik ook wel.
Ik moest daarna door naar de uroloog om een afspraak te maken, daar mag ik volgende week vrijdag heen. Ze willen mijn blaas ook goed checken ivm schade.
En bloed laten prikken om zeker te zijn dat de cyste goedaardig is en er geen slechte cellen in zitten. Dus we zijn het halve ziekenhuis af geweest.
Ondanks alles was ik er na de eerste schrik erg kalm onder. Zelfs het prikken ging top, dat misselijke gevoel wat ik normaal krijg en het zwat voor mijn ogen had ik niet. Was ook een lieve vrouw.
Dus ja, nu weer thuis en even rustig op de bank zitten. En hopen dat de cyste goedaardig is. Geen vleesboom dus.
Mijn moeder was ook heel lief en mijn familie en vrienden om me heen ook.
De gyn heeft een inwendige echo gemaakt, daarop bleek dat mijn baarmoeder inderdaad heel groot was en er was een cyste te zien van 15 (!!!) cm lang en breed. Dus ja dat was goed schrikken. Hij schrok er zelf ook van.
Ze gaan me dus zo snel mogelijk opereren ( woensdag al ) omdat ze vrezen dat mijn blaas al aardig beschadigd is. Dat doen ze met een kijkoperatie als dat kan, dat is normaal in een uurtje gebeurd, onder narcose.
Dan gaat waarschijnlijk automatisch een van mijn eierstokken mee eruit. Dat vind ik niet per se erg.
De ander kan ook nog verwijdert worden als ze niet alles in een keer mee kunnen pakken.
Mocht dat gebeuren dan moeten ze me wel verder open maken, snee verbreden en dan moet ik langer blijven in het ziekenhuis, een nacht of langer. Mocht de korte versie uitgevoerd worden kan ik aan het eind van de dag weer naar huis.
De katheter moet tot woensdag blijven zitten omdat ze vrezen voor schade aan mijn blaas als ze hem nu verwijderen maar heb wel een fijnere zak mee gekregen nu ( kreeg zo'n hele kit mee met bandjes en uitleg ) dus dat is nu al een stuk beter te doen. Voel hem ook al steeds minder. Zal even wennen zijn denk ik.
En wat korte nachten trek ik ook wel.
Ik moest daarna door naar de uroloog om een afspraak te maken, daar mag ik volgende week vrijdag heen. Ze willen mijn blaas ook goed checken ivm schade.
En bloed laten prikken om zeker te zijn dat de cyste goedaardig is en er geen slechte cellen in zitten. Dus we zijn het halve ziekenhuis af geweest.
Ondanks alles was ik er na de eerste schrik erg kalm onder. Zelfs het prikken ging top, dat misselijke gevoel wat ik normaal krijg en het zwat voor mijn ogen had ik niet. Was ook een lieve vrouw.
Dus ja, nu weer thuis en even rustig op de bank zitten. En hopen dat de cyste goedaardig is. Geen vleesboom dus.
Mijn moeder was ook heel lief en mijn familie en vrienden om me heen ook.
donderdag 12 november 2020 om 13:52
Jeetje wat een verhaal! Gelukkig pakken de artsen meteen door en kan het woensdag al verwijderd worden. Ik wens je sterkte en een voorspoedig herstel toe.Madrid87 schreef: ↑12-11-2020 13:48Zo, ben ik weer. Sorry dat het zo lang duurde. In ziekenhuizen duurt alles altijd een eeuw. Niet echt goed nieuws helaas, al kon het slechter.
De gyn heeft een inwendige echo gemaakt, daarop bleek dat mijn baarmoeder inderdaad heel groot was en er was een cyste te zien van 15 (!!!) cm lang en breed. Dus ja dat was goed schrikken. Hij schrok er zelf ook van.
Ze gaan me dus zo snel mogelijk opereren ( woensdag al ) omdat ze vrezen dat mijn blaas al aardig beschadigd is. Dat doen ze met een kijkoperatie als dat kan, dat is normaal in een uurtje gebeurd, onder narcose.
Dan gaat waarschijnlijk automatisch een van mijn eierstokken mee eruit. Dat vind ik niet per se erg.
De ander kan ook nog verwijdert worden als ze niet alles in een keer mee kunnen pakken.
Mocht dat gebeuren dan moeten ze me wel verder open maken, snee verbreden en dan moet ik langer blijven in het ziekenhuis, een nacht of langer. Mocht de korte versie uitgevoerd worden kan ik aan het eind van de dag weer naar huis.
De katheter moet tot woensdag blijven zitten omdat ze vrezen voor schade aan mijn blaas als ze hem nu verwijderen maar heb wel een fijnere zak mee gekregen nu ( kreeg zo'n hele kit mee met bandjes en uitleg ) dus dat is nu al een stuk beter te doen. Voel hem ook al steeds minder. Zal even wennen zijn denk ik.
En wat korte nachten trek ik ook wel.
Ik moest daarna door naar de uroloog om een afspraak te maken, daar mag ik volgende week vrijdag heen. Ze willen mijn blaas ook goed checken ivm schade.
En bloed laten prikken om zeker te zijn dat de cyste goedaardig is en er geen slechte cellen in zitten. Dus we zijn het halve ziekenhuis af geweest.
Ondanks alles was ik er na de eerste schrik erg kalm onder. Zelfs het prikken ging top, dat misselijke gevoel wat ik normaal krijg en het zwat voor mijn ogen had ik niet. Was ook een lieve vrouw.
Dus ja, nu weer thuis en even rustig op de bank zitten. En hopen dat de cyste goedaardig is. Geen vleesboom dus.
Mijn moeder was ook heel lief en mijn familie en vrienden om me heen ook.
donderdag 12 november 2020 om 13:57
Poeh Madrid, wat heftig allemaal! En wat een enorm grote cyste! Als je inderdaad een cyste van 15 cm hebt, is het begrijpelijk dat dit andere organen verdrukt. Ik hoop dat het goedaardig is. Gelukkig wordt het woensdag al weggehaald, ik kan me voorstellen dat je de cyste ook snel kwijt wilt.
Fijn dat je steun hebt aan je moeder, familie en vrienden. Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop dat het woensdag allemaal meevalt.
Fijn dat je steun hebt aan je moeder, familie en vrienden. Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop dat het woensdag allemaal meevalt.
