Gezondheid
alle pijlers
Komt geen vrouw bij de dokter
vrijdag 10 oktober 2008 om 15:25
Ik lees en adviseer hier regelmatig 'even bij de huisarts langs', goed advies zou je denken, laagdrempelig, hoeft het forum zijn glazen bol er niet bij te pakken, houden we die tak van het nobele medische vak ook aan de slag, kortom vast een goed idee.
Ik kom echter nooit bij de huisarts. Gedeeltelijk omdat ik nou eenmaal reuze gezond ben, ik hoef niet. Gedeeltelijk omdat ik me de rompslomp van opbellen op een bepaald tijdstip, me door de 'assistente- barriere' werken en een afspraak maken op een tijdstip dat mij niet schikt meer moeite vind dan met mijn klacht doorlopen. En gedeeltelijk omdat ik voor voetschimmel ook wel naar de drogist kan, mijn pil online bestel en de vakantievaccinaties wel bij de door de verzekering aangewezen vaccinatieboer haal.
Verder ben ik opgevoed met 'gaat wel weer over als je een jongetje wordt', ofwel niet teveel piepen. Als ik een periode niet lekker in mijn vel zit komt het niet bij me op om naar de huisarts te gaan. Zo ook voor pukkels, dikke enkels, nare hoestjes niet. Pas als het na enkele weken en de nodige zelfzorg niet overgaat zoek ik een arts op.
Maar nu zat ik me eigenlijk af te vragen, kan dat nu kwaad? Zou ik af en toe gecheck-upt moeten? En hoe vaak komen jullie nou bij een huisarts?
/ ik kom op 2x in 6 jaar uit (soa-test + bronchitis)
Ik kom echter nooit bij de huisarts. Gedeeltelijk omdat ik nou eenmaal reuze gezond ben, ik hoef niet. Gedeeltelijk omdat ik me de rompslomp van opbellen op een bepaald tijdstip, me door de 'assistente- barriere' werken en een afspraak maken op een tijdstip dat mij niet schikt meer moeite vind dan met mijn klacht doorlopen. En gedeeltelijk omdat ik voor voetschimmel ook wel naar de drogist kan, mijn pil online bestel en de vakantievaccinaties wel bij de door de verzekering aangewezen vaccinatieboer haal.
Verder ben ik opgevoed met 'gaat wel weer over als je een jongetje wordt', ofwel niet teveel piepen. Als ik een periode niet lekker in mijn vel zit komt het niet bij me op om naar de huisarts te gaan. Zo ook voor pukkels, dikke enkels, nare hoestjes niet. Pas als het na enkele weken en de nodige zelfzorg niet overgaat zoek ik een arts op.
Maar nu zat ik me eigenlijk af te vragen, kan dat nu kwaad? Zou ik af en toe gecheck-upt moeten? En hoe vaak komen jullie nou bij een huisarts?
/ ik kom op 2x in 6 jaar uit (soa-test + bronchitis)
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:34
quote:Pauline65 schreef op 10 oktober 2008 @ 16:23:
Ik heb vorig jaar een checkup laten doen via Total Body Scan.
Had al tijden allerlei vage klachten en heb toen besloten zo'n checkup te laten uitvoeren.
Ik heb het gewoon zelf betaald, maar sprak in dat ziekenhuis ook mensen die het wel (gedeeltelijk) van hun verzekering terugkregen.Vind ik een goede. Als je geen klachten hebt maar wel een check-up wilt dan zelf betalen.
Ik heb vorig jaar een checkup laten doen via Total Body Scan.
Had al tijden allerlei vage klachten en heb toen besloten zo'n checkup te laten uitvoeren.
Ik heb het gewoon zelf betaald, maar sprak in dat ziekenhuis ook mensen die het wel (gedeeltelijk) van hun verzekering terugkregen.Vind ik een goede. Als je geen klachten hebt maar wel een check-up wilt dan zelf betalen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:37
Ik kwam ook echt zelden bij de huisarts, tot ik vorig jaar was bevallen van mijn zoontje, voelde me moe had pijnklachten, maar goed net bevallen,3 weken daarna verhuisd, dus alle redenen om moe te zijn en pijnklachten te hebben. Uiteindelijk zoveel pijn dat ik toch naar de huisarts ben gegaan (ik had er bijna 4 maanden meegelopen), longfoto laten maken. En toen bleek er iets te zitten wat er niet hoorde, allerlei onderzoeken en 2 dagen later hoorde ik dat ik lymfklierkanker had. Ik dacht dus ook altijd niet aanstellen, beetje rust nemen en gaat weer over en ik ben een jonge gezonde moeder van 27. Maar ja dat bleek dus niet zo te zijn, en nu zal ik dus altijd bij elk pijntje bij de huisarts op de stoep zijn, ik vertrouw mijn eigen lichaam niet meer.
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:40
Ik vind het vreselijk om naar een arts te gaan en doe ook alles om dat te vermijden. Dus inderdaad heel lang doorlopen met klachten. Vorig jaar liep ik al maanden te hoesten en ik maar volhouden dat het met een dropje of hoestdrankje wel over zou gaan. Tot dat mijn vriend heel boos op me werd en zei dat ik echt naar de dokter moest en ik echt geen uitvluchten meer kon bedenken. Bleek een flinke bronchitis te zijn. Ik vertoon dus sterk doktervermijdend gedrag. Ik ga bij wijze van spreken liever dood dan naar mijn huisarts.
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:41
Wat naar om te horen Nikki, dat lijkt me inderdaad heel eng.
Ik heb de stelregel dat als het met drie dagen niet minder wordt je er iets aan zou moeten doen, nou loopt dat meestal uit naar 2 weken en dan is alles (behalve die bronchitis) over. Denk ik dan, zo'n verhaal als het jouwe is voor mij dus reden om aan mezelf te twijfelen.
Ik heb de stelregel dat als het met drie dagen niet minder wordt je er iets aan zou moeten doen, nou loopt dat meestal uit naar 2 weken en dan is alles (behalve die bronchitis) over. Denk ik dan, zo'n verhaal als het jouwe is voor mij dus reden om aan mezelf te twijfelen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:46
quote:Mevrouwdekees schreef op 10 oktober 2008 @ 16:41:
Wat naar om te horen Nikki, dat lijkt me inderdaad heel eng.
Ik heb de stelregel dat als het met drie dagen niet minder wordt je er iets aan zou moeten doen, nou loopt dat meestal uit naar 2 weken en dan is alles (behalve die bronchitis) over. Denk ik dan, zo'n verhaal als het jouwe is voor mij dus reden om aan mezelf te twijfelen.Kan ik me voorstellen, ik had zo'n pijn maar toch dacht ik ik heb het gewoon druk gehad totdat mijn man mij naar de dokter stuurde dat het niet meer normaal was. Had er niet aan moeten denken dat ik gewoon langer had doorgelopen. Dus tja voor mij geldt (als ik genezen verklaard ben wat dat ben ik na 12 chemo's nog niet, er moeten nog bestralingen volgen) dat de dokter er niet voor niets is en beter een keer te vaak dan een keer te laat.
Wat naar om te horen Nikki, dat lijkt me inderdaad heel eng.
Ik heb de stelregel dat als het met drie dagen niet minder wordt je er iets aan zou moeten doen, nou loopt dat meestal uit naar 2 weken en dan is alles (behalve die bronchitis) over. Denk ik dan, zo'n verhaal als het jouwe is voor mij dus reden om aan mezelf te twijfelen.Kan ik me voorstellen, ik had zo'n pijn maar toch dacht ik ik heb het gewoon druk gehad totdat mijn man mij naar de dokter stuurde dat het niet meer normaal was. Had er niet aan moeten denken dat ik gewoon langer had doorgelopen. Dus tja voor mij geldt (als ik genezen verklaard ben wat dat ben ik na 12 chemo's nog niet, er moeten nog bestralingen volgen) dat de dokter er niet voor niets is en beter een keer te vaak dan een keer te laat.
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:20
Tsja, wanneer moet je naar de huisarts.
Hangt af van wat voor huisarts je hebt. Ik heb met de mijne een fijne band, ken hem al zo'n 15 jaar. Ik ga niet voor elk wissewasje naar hem toe. Maar ik heb wel het vertrouwen en de ervaring dat ik bij hem terecht kan als het nodig is.
Ik ga als er klachten zijn die ik niet vertrouw. Of als die niet vanzelf overgaan (week of 2 aankijken doe ik ook). Of als ik een oproep krijg voor het maken van een uitstrijkje.
Jaarlijkse checkup is niet mijn ding. Wil nog weleens áls ik langsga mijn bloeddruk laten testen. Laatst had de apotheek een actie en toen kon je gratis je bloedsuiker laten bepalen. Vind niet dat ik voor dat soort dingen een aparte checkup nodig heb als ik me verder gezond voel.
Wat dat betreft ben ik misschien een ongelofelijke hollander. Ik wil dat ons stelsel betaalbaar blijft en wil dus geen onnodige kosten maken.
Hangt af van wat voor huisarts je hebt. Ik heb met de mijne een fijne band, ken hem al zo'n 15 jaar. Ik ga niet voor elk wissewasje naar hem toe. Maar ik heb wel het vertrouwen en de ervaring dat ik bij hem terecht kan als het nodig is.
Ik ga als er klachten zijn die ik niet vertrouw. Of als die niet vanzelf overgaan (week of 2 aankijken doe ik ook). Of als ik een oproep krijg voor het maken van een uitstrijkje.
Jaarlijkse checkup is niet mijn ding. Wil nog weleens áls ik langsga mijn bloeddruk laten testen. Laatst had de apotheek een actie en toen kon je gratis je bloedsuiker laten bepalen. Vind niet dat ik voor dat soort dingen een aparte checkup nodig heb als ik me verder gezond voel.
Wat dat betreft ben ik misschien een ongelofelijke hollander. Ik wil dat ons stelsel betaalbaar blijft en wil dus geen onnodige kosten maken.
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:23
Ik ben al tijden niet meer bij de dokter geweest. Wel een periode heel vaak gegaan omdat ik steeds pillen kreeg waarvoor ik na een paar weken al resistent was. Heb ook een ernstige angina gehad waarvoor ik 2 maanden antibiotica moest slikken, en ze zijn er godzijdank uitgehaald. Ik heb niet zoveel met dokters, dus toen ik een paar weken aan het hoesten was, dacht ik dat het wel weer over zou gaan. Helaas, te lang met een fikse longontsteking doorgelopen en daardoor een complicatie gekregen waardoor het maanden duurde alvorens ik er weer bovenop was. Sja, ik weet het dus niet echt.
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:32
quote:hanZie schreef op 10 oktober 2008 @ 16:34:
[...]
Vind ik een goede. Als je geen klachten hebt maar wel een check-up wilt dan zelf betalen.
Wat kost zoiets eigenlijk?
Niet dat ik het meteen zou willen, maar ff voor het idee. Zou het ook raar vinden als anderen dat vergoed krijgen van 'mijn' verzekeringspremie.
[...]
Vind ik een goede. Als je geen klachten hebt maar wel een check-up wilt dan zelf betalen.
Wat kost zoiets eigenlijk?
Niet dat ik het meteen zou willen, maar ff voor het idee. Zou het ook raar vinden als anderen dat vergoed krijgen van 'mijn' verzekeringspremie.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:43
Wanneer je naar de huisarts moet? Als je geen klachten hebt, nooit. Preventieve check-ups zijn onzin en bovendien zou het onnodige hoge kostenstijging betekenen voor de collectieve ziekteverzekering als iedereen dat maar liet doen. Heel goed dat je dat uit eigen zak moet betalen dus.
Ik denk dat als je als stelregel aanhoudt dat je naar de dokter gaat als het na twee weken niet over is (of als je klachten verergeren of ondragelijk worden), dan denk ik dat je het helemaal prima doet.
Voor doktersbezoek bij een dip: als je het zelf niet serieus genoeg vindt om naar de dokter te gaan, wat verwacht je dan van de huisarts? Bevestiging? Erkenning? Antidepressiva?
Als je denkt dat je er wel wat hulp bij kunt gebruiken, dan lijkt me dat een legitieme reden om naar de dokter te gaan. En anders is normaal gesproken het moment waarop je met je rug tegen de muur staat het moment waarop je gaat. Maar dan wíl je ook wel hoor, dan twijfel je niet meer.
Ik ben trouwens jullie schrikbeeld, qua artsenbezoek. Ik heb op een bepaald moment bewust een doktersvrije week ingepland, omdat ik zo vaak ging dat ik er helemaal gestoord van werd. Intussen is mijn dochtertje al twee maanden ziek en heb ik zelfs de records van het afgelopen jaar verbeterd. Met drie dagen op rij in de wachtkamer als historisch dieptepunt.
Ik denk dat mijn dochters eerste woordje straks "dokter" wordt. Of "stethoscoop" ofzo.
Nee hoor, prijs je maar gelukkig als je zo extreem weinig naar de dokter hoeft. Maken we samen het gemiddelde.
Ik denk dat als je als stelregel aanhoudt dat je naar de dokter gaat als het na twee weken niet over is (of als je klachten verergeren of ondragelijk worden), dan denk ik dat je het helemaal prima doet.
Voor doktersbezoek bij een dip: als je het zelf niet serieus genoeg vindt om naar de dokter te gaan, wat verwacht je dan van de huisarts? Bevestiging? Erkenning? Antidepressiva?
Als je denkt dat je er wel wat hulp bij kunt gebruiken, dan lijkt me dat een legitieme reden om naar de dokter te gaan. En anders is normaal gesproken het moment waarop je met je rug tegen de muur staat het moment waarop je gaat. Maar dan wíl je ook wel hoor, dan twijfel je niet meer.
Ik ben trouwens jullie schrikbeeld, qua artsenbezoek. Ik heb op een bepaald moment bewust een doktersvrije week ingepland, omdat ik zo vaak ging dat ik er helemaal gestoord van werd. Intussen is mijn dochtertje al twee maanden ziek en heb ik zelfs de records van het afgelopen jaar verbeterd. Met drie dagen op rij in de wachtkamer als historisch dieptepunt.
Ik denk dat mijn dochters eerste woordje straks "dokter" wordt. Of "stethoscoop" ofzo.
Nee hoor, prijs je maar gelukkig als je zo extreem weinig naar de dokter hoeft. Maken we samen het gemiddelde.
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:53
Ik kom zelden of nooit bij de dokter. Mijn dochter is dan precies het tegenovergestelde van die van jou Qwertu; ze is inmiddels 4,5 en in haar hele leven pas 3 keer bij de dokter geweest.
Het meeste (hoesten, verkouden, koorts, rode hond) gaat vanzelf weer over.
@Spijker, ik had voor mezelf wel degelijk een goede reden om zo'n scan en uitgebreid bloedonderzoek te laten doen.
Er zijn in mijn familie iets teveel mensen (heel) jong aan kanker overleden, wat ook begon met allerlei vage klachten en vooral MOE, wat door de diverse doktoren allemaal werd weggewuifd onder het mom 'iedereen is wel eens moe' of 'tja, als je jonge kinderen hebt, hoort dat er een beetje bij'.
Toen er uiteindelijk ECHT werd onderzocht, was het te laat om nog iets te kunnen doen.
En ik heb het geld er voor (over), dus ik zou niet weten wie er iets onder lijdt. Overigens werd het onderzoek in Duitsland uitgevoerd.
Het meeste (hoesten, verkouden, koorts, rode hond) gaat vanzelf weer over.
@Spijker, ik had voor mezelf wel degelijk een goede reden om zo'n scan en uitgebreid bloedonderzoek te laten doen.
Er zijn in mijn familie iets teveel mensen (heel) jong aan kanker overleden, wat ook begon met allerlei vage klachten en vooral MOE, wat door de diverse doktoren allemaal werd weggewuifd onder het mom 'iedereen is wel eens moe' of 'tja, als je jonge kinderen hebt, hoort dat er een beetje bij'.
Toen er uiteindelijk ECHT werd onderzocht, was het te laat om nog iets te kunnen doen.
En ik heb het geld er voor (over), dus ik zou niet weten wie er iets onder lijdt. Overigens werd het onderzoek in Duitsland uitgevoerd.
vrijdag 10 oktober 2008 om 19:00
quote:Moonlight82 schreef op 10 oktober 2008 @ 18:32:
[...]
Wat kost zoiets eigenlijk?
Niet dat ik het meteen zou willen, maar ff voor het idee. Zou het ook raar vinden als anderen dat vergoed krijgen van 'mijn' verzekeringspremie.Er is nu een aanbieding van een scan voor 1240 euro. De prijs is normaal 1750 euro.
[...]
Wat kost zoiets eigenlijk?
Niet dat ik het meteen zou willen, maar ff voor het idee. Zou het ook raar vinden als anderen dat vergoed krijgen van 'mijn' verzekeringspremie.Er is nu een aanbieding van een scan voor 1240 euro. De prijs is normaal 1750 euro.
vrijdag 10 oktober 2008 om 19:11
Maar echt bang om naar de dokter te gaan, herkent iemand dat? Wanneer iemand op een feestje vertelt dat hij bang is voor de tandarts, krijgt hij van alle kanten bijval en komen er een hoop griezelverhalen.
Mijn reden om niet naar de dokter te gaan, ook al is het soms hard nodig om erger te voorkomen, is omdat ik het echt doodsbang ben. Stop ook echt mijn kop in het zand als ik eigenlijk wel zou moeten gaan en verzin allemaal uitvluchten tegenover mijzelf en mijn omgeving.
Mijn reden om niet naar de dokter te gaan, ook al is het soms hard nodig om erger te voorkomen, is omdat ik het echt doodsbang ben. Stop ook echt mijn kop in het zand als ik eigenlijk wel zou moeten gaan en verzin allemaal uitvluchten tegenover mijzelf en mijn omgeving.
vrijdag 10 oktober 2008 om 19:18
Nou ben ik door de reacties toch een beetje gerustgesteld; zolang je maar geen pijnklachten hebt is het dus best normaal om 6 jaar lang je huisarts niet te zien. Maar dat uitstrijkje; wordt ik daar voor opgeroepen op een gegeven moment?
quertu; al die doktersbezoeken voor jezelf? Kun je dan niet gewoon een wekelijks consult boeken? (en wat heb je dan allemaal wel niet, da's natuurlijk nogal een onbeleefde vraag maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoeveel verschillende klachten je in zo'n korte tijd kunt krijgen)
quertu; al die doktersbezoeken voor jezelf? Kun je dan niet gewoon een wekelijks consult boeken? (en wat heb je dan allemaal wel niet, da's natuurlijk nogal een onbeleefde vraag maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoeveel verschillende klachten je in zo'n korte tijd kunt krijgen)
vrijdag 10 oktober 2008 om 21:25
Ik kom de laatste jaren gemiddeld 1x per jaar bij mijn huisarts. Ik ben gelukkig gezond en kom vaak alleen voor wat kleine dingen.
Vlak na mijn vakantie dit jaar was het vanwege darmbacterie een keer echt nodig dat ik direct een arts bezocht: waren ze er niet!
Mijn vorige huisarts was dik, kortademig en rookte sigaren in zijn praktijkruimte. Hij is nu gestopt en zijn vervangster is echt heel erg dik. Nu weet ik natuurlijk niet de reden voor haar omvang maar in combi met het echt dramatisch laten uitlopen van de afspraken en onnodig voorschrijven van medicatie komt ze niet overtuigend over. Verder is de assistente echt de meest aso persoon die ik ooit als assistente heb meegemaakt (ben er in mijn beroep nog al wat tegen gekomen). Binnenkort ga ik haar associaliteit toch maar trotseren want ik wil een ander anticonceptie middel (nu maar duimen dan ik niet op afspraak moet komen).
Vlak na mijn vakantie dit jaar was het vanwege darmbacterie een keer echt nodig dat ik direct een arts bezocht: waren ze er niet!
Mijn vorige huisarts was dik, kortademig en rookte sigaren in zijn praktijkruimte. Hij is nu gestopt en zijn vervangster is echt heel erg dik. Nu weet ik natuurlijk niet de reden voor haar omvang maar in combi met het echt dramatisch laten uitlopen van de afspraken en onnodig voorschrijven van medicatie komt ze niet overtuigend over. Verder is de assistente echt de meest aso persoon die ik ooit als assistente heb meegemaakt (ben er in mijn beroep nog al wat tegen gekomen). Binnenkort ga ik haar associaliteit toch maar trotseren want ik wil een ander anticonceptie middel (nu maar duimen dan ik niet op afspraak moet komen).
vrijdag 10 oktober 2008 om 21:51
quote:Mevrouwdekees schreef op 10 oktober 2008 @ 19:18:
quertu; al die doktersbezoeken voor jezelf? Kun je dan niet gewoon een wekelijks consult boeken? (en wat heb je dan allemaal wel niet, da's natuurlijk nogal een onbeleefde vraag maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoeveel verschillende klachten je in zo'n korte tijd kunt krijgen)
Voor mezelf en voor mijn dochter. Voor mezelf zo vaak omdat ik chronisch ziek ben en het bij mij vrij snel en vrij gemakkelijk mis gaat (en ik dan bijvoorbeeld vanuit het niets ineens een knallende ontsteking heb die ik zelf niet op kan lossen om dezelfde reden als waarom het er zo inschiet: zwakke gezondheid) en omdat de huisarts bij mij om vrij eenvoudige dingen wel graag wat extra controles wil doen (en ik ook trouwens). Voor mijn dochter omdat die prematuur geboren is, allergisch is en nu het ene virus na het andere op lijkt te pikken, met allemaal rare complicaties.
Weet je wat het is met gezondheid: als je gezond bent, dan word je ook niet zo snel ziek. Als je niet gezond bent (in de zin van chronisch ziek), dan pik je veel sneller dingen op en meestal nog ernstiger en langduriger dan anderen ook. Eigenlijk word je dubbel gestraft met een chronische ziekte.
quertu; al die doktersbezoeken voor jezelf? Kun je dan niet gewoon een wekelijks consult boeken? (en wat heb je dan allemaal wel niet, da's natuurlijk nogal een onbeleefde vraag maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoeveel verschillende klachten je in zo'n korte tijd kunt krijgen)
Voor mezelf en voor mijn dochter. Voor mezelf zo vaak omdat ik chronisch ziek ben en het bij mij vrij snel en vrij gemakkelijk mis gaat (en ik dan bijvoorbeeld vanuit het niets ineens een knallende ontsteking heb die ik zelf niet op kan lossen om dezelfde reden als waarom het er zo inschiet: zwakke gezondheid) en omdat de huisarts bij mij om vrij eenvoudige dingen wel graag wat extra controles wil doen (en ik ook trouwens). Voor mijn dochter omdat die prematuur geboren is, allergisch is en nu het ene virus na het andere op lijkt te pikken, met allemaal rare complicaties.
Weet je wat het is met gezondheid: als je gezond bent, dan word je ook niet zo snel ziek. Als je niet gezond bent (in de zin van chronisch ziek), dan pik je veel sneller dingen op en meestal nog ernstiger en langduriger dan anderen ook. Eigenlijk word je dubbel gestraft met een chronische ziekte.
vrijdag 10 oktober 2008 om 22:03
quote:zonnetje76 schreef op 10 oktober 2008 @ 21:50:
Dat van die check-up vind ik helemaal niet zo raar; je gaat toch ook ieder (half) jaar naar de tandarts voor controle?
Dat is appels met peren vergelijken. De tandarts kan vrij makkelijk zien over een vrij beperkt gedeelte van je lichaam of er iets mis gaat of niet en dat is vrij eenvoudig op te lossen. Terwijl als je niet gaat, de kans dat je er serieuze klachten van krijgt vrij groot is (met alle complicaties van dien, zoals tekorten opgelopen doordat je niet normaal kunt eten omdat je geen tanden meer hebt).
Bij een total body scan wordt er gesuggereerd dat ze alles bekijken, maar dat kan natuurlijk nooit. Het menselijk lichaam is daar veel te complex voor. Bovendien is het maar de vraag wat het toevoegt om alles te onderzoeken: veel dingen die ze vinden zijn óf goedaardig, óf verdwijnen vanzelf weer, óf kunnen daar jarenlang zitten zonder dat ze problemen opleveren. Áls ze iets vinden. Meestal vinden ze niets. En waar je er bij je gebit dan vanuit kunt gaan dat je tanden gezond zijn, kun je daar bij een total body scan niet vanuit gaan. Er zijn tig dingen niet onderzocht, die konden ze dus ook niet vinden. En wat ze onderzocht hebben, geeft slechts een momentopname. Het is niet zoals bij een gaatje dat je het aan kunt zien komen en dat het van daaruit een bepaald vaststaand verloop heeft (wat je door reparatie kunt stoppen). Dingen als bloeddruk en bloedwaarden schommelen: vandaag kan het in orde zijn, morgen helemaal mis. Of andersom. Een dagje onderzoeken zegt dus helemaal niets, zelfs niet als er afwijkingen gevonden worden.
En wéér bovendien: ze weten te weinig van gezonde lichamen af om conclusies aan bepaalde "afwijkingen" te verbinden. Bij mijn premature dochter werden er echo's gemaakt van haar hersenen, om hersenbloedinkjes (een bekende complicatie bij prematuren, die in de lichte vorm heel onschuldig is) op te sporen. Maar in de informatie die ik hierover las, las ik ook dat dit soort echo's helemaal niet gemaakt zijn van op tijd geboren baby's. Het kan dus zomaar zijn dat die ook hersenbloedinkjes hebben, in de onschuldige variant dan dus.
Er wordt onderzoek gedaan naar ziekte: we weten hoe een ziek lichaam zich gedraagt en waar je bij bepaalde (combinaties van) klachten naar moet zoeken. Maar andersom weten we niet hoe een gezond lichaam in elkaar zit, wat voor afwijkingen daarin voor kunnen komen die helemaal géén klachten geven (en waar je misschien wel honderd mee wordt). Het is dus niet een kwestie van in het wilde weg gaan zoeken en dat als je dan iets vindt, je "dus" een ziekte hebt. Die ziekte bestaat namelijk bij de gratie van bepaalde klachten in combinatie met bepaalde gevonden afwijkingen.
Lang verhaal kort: je koopt schijnzekerheid en bovendien een lading zorgen en stress als ze dingen vinden die in potentie onschuldig waren. Totaal niet te vergelijken dus met een tandarts (of met een APK van een auto).
Dat van die check-up vind ik helemaal niet zo raar; je gaat toch ook ieder (half) jaar naar de tandarts voor controle?
Dat is appels met peren vergelijken. De tandarts kan vrij makkelijk zien over een vrij beperkt gedeelte van je lichaam of er iets mis gaat of niet en dat is vrij eenvoudig op te lossen. Terwijl als je niet gaat, de kans dat je er serieuze klachten van krijgt vrij groot is (met alle complicaties van dien, zoals tekorten opgelopen doordat je niet normaal kunt eten omdat je geen tanden meer hebt).
Bij een total body scan wordt er gesuggereerd dat ze alles bekijken, maar dat kan natuurlijk nooit. Het menselijk lichaam is daar veel te complex voor. Bovendien is het maar de vraag wat het toevoegt om alles te onderzoeken: veel dingen die ze vinden zijn óf goedaardig, óf verdwijnen vanzelf weer, óf kunnen daar jarenlang zitten zonder dat ze problemen opleveren. Áls ze iets vinden. Meestal vinden ze niets. En waar je er bij je gebit dan vanuit kunt gaan dat je tanden gezond zijn, kun je daar bij een total body scan niet vanuit gaan. Er zijn tig dingen niet onderzocht, die konden ze dus ook niet vinden. En wat ze onderzocht hebben, geeft slechts een momentopname. Het is niet zoals bij een gaatje dat je het aan kunt zien komen en dat het van daaruit een bepaald vaststaand verloop heeft (wat je door reparatie kunt stoppen). Dingen als bloeddruk en bloedwaarden schommelen: vandaag kan het in orde zijn, morgen helemaal mis. Of andersom. Een dagje onderzoeken zegt dus helemaal niets, zelfs niet als er afwijkingen gevonden worden.
En wéér bovendien: ze weten te weinig van gezonde lichamen af om conclusies aan bepaalde "afwijkingen" te verbinden. Bij mijn premature dochter werden er echo's gemaakt van haar hersenen, om hersenbloedinkjes (een bekende complicatie bij prematuren, die in de lichte vorm heel onschuldig is) op te sporen. Maar in de informatie die ik hierover las, las ik ook dat dit soort echo's helemaal niet gemaakt zijn van op tijd geboren baby's. Het kan dus zomaar zijn dat die ook hersenbloedinkjes hebben, in de onschuldige variant dan dus.
Er wordt onderzoek gedaan naar ziekte: we weten hoe een ziek lichaam zich gedraagt en waar je bij bepaalde (combinaties van) klachten naar moet zoeken. Maar andersom weten we niet hoe een gezond lichaam in elkaar zit, wat voor afwijkingen daarin voor kunnen komen die helemaal géén klachten geven (en waar je misschien wel honderd mee wordt). Het is dus niet een kwestie van in het wilde weg gaan zoeken en dat als je dan iets vindt, je "dus" een ziekte hebt. Die ziekte bestaat namelijk bij de gratie van bepaalde klachten in combinatie met bepaalde gevonden afwijkingen.
Lang verhaal kort: je koopt schijnzekerheid en bovendien een lading zorgen en stress als ze dingen vinden die in potentie onschuldig waren. Totaal niet te vergelijken dus met een tandarts (of met een APK van een auto).
vrijdag 10 oktober 2008 om 22:07
quote:Mevrouwdekees schreef op 10 oktober 2008 @ 15:54:
@ elninjoo; doen ze dat zomaar, je bloedwaarden testen? Lijkt mij dat een gemiddelde dokter dat alleen bij klachten doet?
Als de klant 't vraagt is dat geen probleem bij onze dokter. Hij hoeft het immers niet zelf te betalen en wij betalen ons blauw voor de verzekering dus als we iets wensen dan krijgen we dat ook.
Voor mezelf is het vanaf nu helemaal geaccepteerd om meermaals per jaar te laten controleren omdat ik een B12 opname stoornis heb, maar mijn ouders gaan ook al jaren hun cholesterol en suiker en nog wat algemene waarden laten testen. Voorkomen is tenslotte altijd beter dan genezen.
@ elninjoo; doen ze dat zomaar, je bloedwaarden testen? Lijkt mij dat een gemiddelde dokter dat alleen bij klachten doet?
Als de klant 't vraagt is dat geen probleem bij onze dokter. Hij hoeft het immers niet zelf te betalen en wij betalen ons blauw voor de verzekering dus als we iets wensen dan krijgen we dat ook.
Voor mezelf is het vanaf nu helemaal geaccepteerd om meermaals per jaar te laten controleren omdat ik een B12 opname stoornis heb, maar mijn ouders gaan ook al jaren hun cholesterol en suiker en nog wat algemene waarden laten testen. Voorkomen is tenslotte altijd beter dan genezen.
vrijdag 10 oktober 2008 om 23:05
Zo, Elninjoo, lekker is dat. Omdat jij vindt dat je het recht hebt om een beetje de veeleisende consument uit te hangen, worden er voorzieningen geschrapt voor mensen die dat wegens ziekte echt nodig hebben. Maar ja, kosten stijgen hè, en er moet érgens gesneden worden.
Ik vind het van je huisarts schandalig dat hij hieraan meewerkt, maar ik vind het nog schandaliger en ronduit asociaal dat jij op zo'n manier misbruik maakt van collectieve voorzieningen.
Ik vind het van je huisarts schandalig dat hij hieraan meewerkt, maar ik vind het nog schandaliger en ronduit asociaal dat jij op zo'n manier misbruik maakt van collectieve voorzieningen.
zaterdag 11 oktober 2008 om 10:06
Vreemde instelling overigens om jezelf bij de dokter als 'klant' te zien. Ik kom daar nog steeds als 'patient' en gedraag me dus ook niet als een klant in de zin van 'ik betaal dus ik eis dit en dat'.
Die ziekteverzekering zie ik niet als wat ik allemaal heb betaald voor niets, maar echt als verzekering: als er eens iets ergs gebeurd is er gelukkig geld voor.
Mijn huisarts zou dat ook echt niet doen, onderzoeken zonder dat er klachten zijn.
Maar wat ik niet snap: mensen die een huisarts hebben waar ze zich niet prettig bij voelen of die incompetent over komt, waarom gaan jullie niet naar een andere arts? Jezelf als klant beschouwen vind ik tever gaan dus ik bedoel echt niet dat je moet gaan rondshoppen. Maar je huisarts moet toch iemand zijn waarbij je je op je gemak voelt zodat je vertrouwelijke dingen met hem kan bespreken!
Die ziekteverzekering zie ik niet als wat ik allemaal heb betaald voor niets, maar echt als verzekering: als er eens iets ergs gebeurd is er gelukkig geld voor.
Mijn huisarts zou dat ook echt niet doen, onderzoeken zonder dat er klachten zijn.
Maar wat ik niet snap: mensen die een huisarts hebben waar ze zich niet prettig bij voelen of die incompetent over komt, waarom gaan jullie niet naar een andere arts? Jezelf als klant beschouwen vind ik tever gaan dus ik bedoel echt niet dat je moet gaan rondshoppen. Maar je huisarts moet toch iemand zijn waarbij je je op je gemak voelt zodat je vertrouwelijke dingen met hem kan bespreken!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zaterdag 11 oktober 2008 om 10:59
Spijker; er zijn regio's waar de huisartsen afspraken hebben waardoor je niet 'zo maar' over kunt stappen. Ook bij je niet prettig voelen bij een huisarts is het dan niet altijd zo makkelijk om over te stappen. Maar an sich ben ik het met je eens; sowieso proberen, want vertrouwen hebben is de basis.
Je klant voelen bij de huisarts? Omdat je er voor betaald? Tja, een huisarts is geen garage en bovendien betaal je er helemaal niet voor. De verzekeraar betaalt er voor en wij betalen slechts premie om een risico te dekken. Of is het net zo gewoon om bij bijv. een brandverzekering 1 keer in de zoveel tijd te eisen dat je een nieuwe inboedel oid krijgt want 'ik betaal er toch voor?!'
Om terug te komen op de opening; wanneer naar de huisarts. Tja, ehm daar heb ik hét antwoord nog niet op gevonden. Soms is instinct volgen de beste optie. Soms kan het heel best af met de stelregel 'wacht x-aantal dagen'. Maar ik zou liegen als ik stel dat ik hét antwoord heb. Ik kom veel bij mijn huisarts. Te veel naar mijn zin, al heb je niet altijd te willen. De ene keer is mijn timing perfect, de andere keer te laat. En om eerlijk te zijn; 99 van de 100 keer is het in dat laatste geval mijn eigen eigenwijsheid. Of in 1 woord; dom. Oh ja, Mevrouwdekees vroeg naar aantallen. Ehm, ik tel nimmer. Denk een keer of 15/20 per jaar? Zoals gezegd; te vaak dus.
'Nimmer' bij de huisarts komen? Daar ken ik genoeg mensen van. Het is zeker geen raar iets o.i.d. Bij gezondheid zit er toch wel een bepaalde kern van waarheid in 'geen bericht is goed bericht'. Als de huisarts nimmer van je hoort -vooropgesteld dat iemand niet wegblijft ondanks dat men eigenlijk dondersgoed weet dat men met bepaalde klachten wél heen zou moeten-, nou prachtig! Echt waar, gun ik elke Nederlander.
LunaBlue; heb je enig idee waar jouw angst vandaan komt/ waar je precies bang voor bent? Lijkt me best onhandig voor je. Je zult vast de enige niet zijn. Angst voor de tandarts is vaker angst voor pijn, boren, spuiten, whatever dan de tandarts zélf. Vermoed dat het bij angst voor de huisarts ook vaak zo ligt? Niet zo zeer angst voor de man of vrouw zélf, maar wat er op zou kunnen volgen? Persoonlijk ken ik het niet. Ik heb een huisarts waar ik over het algemeen mee kan lezen en schrijven en dito assistenten (die door anderen soms als kenau gezien worden). Nu ben ik sowieso niet snel onder de indruk van wat hij dan ook uit de kast zou kunnen trekken dus dat is helemaal makkelijk.
Je klant voelen bij de huisarts? Omdat je er voor betaald? Tja, een huisarts is geen garage en bovendien betaal je er helemaal niet voor. De verzekeraar betaalt er voor en wij betalen slechts premie om een risico te dekken. Of is het net zo gewoon om bij bijv. een brandverzekering 1 keer in de zoveel tijd te eisen dat je een nieuwe inboedel oid krijgt want 'ik betaal er toch voor?!'
Om terug te komen op de opening; wanneer naar de huisarts. Tja, ehm daar heb ik hét antwoord nog niet op gevonden. Soms is instinct volgen de beste optie. Soms kan het heel best af met de stelregel 'wacht x-aantal dagen'. Maar ik zou liegen als ik stel dat ik hét antwoord heb. Ik kom veel bij mijn huisarts. Te veel naar mijn zin, al heb je niet altijd te willen. De ene keer is mijn timing perfect, de andere keer te laat. En om eerlijk te zijn; 99 van de 100 keer is het in dat laatste geval mijn eigen eigenwijsheid. Of in 1 woord; dom. Oh ja, Mevrouwdekees vroeg naar aantallen. Ehm, ik tel nimmer. Denk een keer of 15/20 per jaar? Zoals gezegd; te vaak dus.
'Nimmer' bij de huisarts komen? Daar ken ik genoeg mensen van. Het is zeker geen raar iets o.i.d. Bij gezondheid zit er toch wel een bepaalde kern van waarheid in 'geen bericht is goed bericht'. Als de huisarts nimmer van je hoort -vooropgesteld dat iemand niet wegblijft ondanks dat men eigenlijk dondersgoed weet dat men met bepaalde klachten wél heen zou moeten-, nou prachtig! Echt waar, gun ik elke Nederlander.
LunaBlue; heb je enig idee waar jouw angst vandaan komt/ waar je precies bang voor bent? Lijkt me best onhandig voor je. Je zult vast de enige niet zijn. Angst voor de tandarts is vaker angst voor pijn, boren, spuiten, whatever dan de tandarts zélf. Vermoed dat het bij angst voor de huisarts ook vaak zo ligt? Niet zo zeer angst voor de man of vrouw zélf, maar wat er op zou kunnen volgen? Persoonlijk ken ik het niet. Ik heb een huisarts waar ik over het algemeen mee kan lezen en schrijven en dito assistenten (die door anderen soms als kenau gezien worden). Nu ben ik sowieso niet snel onder de indruk van wat hij dan ook uit de kast zou kunnen trekken dus dat is helemaal makkelijk.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 11 oktober 2008 om 11:06
quote:qwertu schreef op 10 oktober 2008 @ 23:05:
Zo, Elninjoo, lekker is dat. Omdat jij vindt dat je het recht hebt om een beetje de veeleisende consument uit te hangen, worden er voorzieningen geschrapt voor mensen die dat wegens ziekte echt nodig hebben. Maar ja, kosten stijgen hè, en er moet érgens gesneden worden.
Ik vind het van je huisarts schandalig dat hij hieraan meewerkt, maar ik vind het nog schandaliger en ronduit asociaal dat jij op zo'n manier misbruik maakt van collectieve voorzieningen.
En door op tijd naar de huisarts te gaan en om allerlei tests te vragen was men er op tijd bij en hoefde de maatschappij nu geen arbeidsongeschikheidsuitkering voor mij te betalen. Beetje domme instelling dat je je lichaam maar moet laten versloffen, je hebt er immers maar eentje. En better safe then sorry.
Overigens zijn er ondanks dat ik de hoogst mogelijke aanvullende verzekering heb zaken waar ik toch zelf voor 'n groot deel aan mee moet betalen. Dat vind ik ook niet kloppen, aangezien ik ook niet om een ziekte heb gevraagd en dat terwijl door mijn premie wel luxezaken als zwangerschapszorg voor anderen volledig wordt bekostigd. Dus ik heb idd geen boodschap aan het feit dat er och arme een keer bloed wordt getest terwijl er niets aan de hand is.
Zo, Elninjoo, lekker is dat. Omdat jij vindt dat je het recht hebt om een beetje de veeleisende consument uit te hangen, worden er voorzieningen geschrapt voor mensen die dat wegens ziekte echt nodig hebben. Maar ja, kosten stijgen hè, en er moet érgens gesneden worden.
Ik vind het van je huisarts schandalig dat hij hieraan meewerkt, maar ik vind het nog schandaliger en ronduit asociaal dat jij op zo'n manier misbruik maakt van collectieve voorzieningen.
En door op tijd naar de huisarts te gaan en om allerlei tests te vragen was men er op tijd bij en hoefde de maatschappij nu geen arbeidsongeschikheidsuitkering voor mij te betalen. Beetje domme instelling dat je je lichaam maar moet laten versloffen, je hebt er immers maar eentje. En better safe then sorry.
Overigens zijn er ondanks dat ik de hoogst mogelijke aanvullende verzekering heb zaken waar ik toch zelf voor 'n groot deel aan mee moet betalen. Dat vind ik ook niet kloppen, aangezien ik ook niet om een ziekte heb gevraagd en dat terwijl door mijn premie wel luxezaken als zwangerschapszorg voor anderen volledig wordt bekostigd. Dus ik heb idd geen boodschap aan het feit dat er och arme een keer bloed wordt getest terwijl er niets aan de hand is.
zaterdag 11 oktober 2008 om 12:45
quote:roosvrouw schreef op 11 oktober 2008 @ 10:59:
LunaBlue; heb je enig idee waar jouw angst vandaan komt/ waar je precies bang voor bent? Lijkt me best onhandig voor je. Je zult vast de enige niet zijn. Angst voor de tandarts is vaker angst voor pijn, boren, spuiten, whatever dan de tandarts zélf. Vermoed dat het bij angst voor de huisarts ook vaak zo ligt? Niet zo zeer angst voor de man of vrouw zélf, maar wat er op zou kunnen volgen? Persoonlijk ken ik het niet. Ik heb een huisarts waar ik over het algemeen mee kan lezen en schrijven en dito assistenten (die door anderen soms als kenau gezien worden). Nu ben ik sowieso niet snel onder de indruk van wat hij dan ook uit de kast zou kunnen trekken dus dat is helemaal makkelijk.Ja, ik weet wel waar mijn angst vandaan komt. Zonder al te veel op details in te gaan, ik heb nogal wat nare ervaringen gehad in mijn jeugd met ziek zijn en artsen. Als ik echt moet zit ik ook met het zweet in mijn handen in de wachtkamer, maar de laatste keer dat ik er was geweest voelde het echt als een overwinning dat ik toch gegaan was. Gaat dus de goede kant op.
LunaBlue; heb je enig idee waar jouw angst vandaan komt/ waar je precies bang voor bent? Lijkt me best onhandig voor je. Je zult vast de enige niet zijn. Angst voor de tandarts is vaker angst voor pijn, boren, spuiten, whatever dan de tandarts zélf. Vermoed dat het bij angst voor de huisarts ook vaak zo ligt? Niet zo zeer angst voor de man of vrouw zélf, maar wat er op zou kunnen volgen? Persoonlijk ken ik het niet. Ik heb een huisarts waar ik over het algemeen mee kan lezen en schrijven en dito assistenten (die door anderen soms als kenau gezien worden). Nu ben ik sowieso niet snel onder de indruk van wat hij dan ook uit de kast zou kunnen trekken dus dat is helemaal makkelijk.Ja, ik weet wel waar mijn angst vandaan komt. Zonder al te veel op details in te gaan, ik heb nogal wat nare ervaringen gehad in mijn jeugd met ziek zijn en artsen. Als ik echt moet zit ik ook met het zweet in mijn handen in de wachtkamer, maar de laatste keer dat ik er was geweest voelde het echt als een overwinning dat ik toch gegaan was. Gaat dus de goede kant op.
