![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Laparoscopie, ik zie er zo tegenop
donderdag 19 maart 2009 om 10:59
Hoi, ik moet volgende week een laparoscopie ondergaan.
Omdat ik al jarenlang last heb van vage onderbuikpijnen. Ze denken aan endometriose.
Eigenlijk had dit al eerder gemoeten maar ik heb het afgezegd omdat ik er zo verschrikkelijk tegenop zie. Vooral tegen de narcose. Ik ben ook ontzettend bang om na de narcose misselijk te worden en te moeten overgeven. Hier heb ik namelijk een ontzettende fobie voor.
Al en al kost het me heel veel energie en slaap ik er nu al slecht van.
Wie heeft er wel eens een laparoscopie gehad en is het meegevallen..?
Alvast bedankt!
Omdat ik al jarenlang last heb van vage onderbuikpijnen. Ze denken aan endometriose.
Eigenlijk had dit al eerder gemoeten maar ik heb het afgezegd omdat ik er zo verschrikkelijk tegenop zie. Vooral tegen de narcose. Ik ben ook ontzettend bang om na de narcose misselijk te worden en te moeten overgeven. Hier heb ik namelijk een ontzettende fobie voor.
Al en al kost het me heel veel energie en slaap ik er nu al slecht van.
Wie heeft er wel eens een laparoscopie gehad en is het meegevallen..?
Alvast bedankt!
donderdag 19 maart 2009 om 11:05
Hi Yvaatje,
Ik heb een jaar of tien geleden een laprascopie gehad welke uiteindelijk een lapratomie is geworden. (ze hebben een eierstok moeten verwijderen) Het is mij reuze meegevallen, zowel de ingreep als de narcose. In no time liep ik weer als een kip zonder kop door het huis heen
Heb je al een idee hoe laat je in het ziekenhuis moet zijn en hoe laat je aan de beurt bent? Misschien een idee om even te overleggen met de gyn of je als eerst geholpen kan worden.
Dan hoef je ook niet zolang te wachten als je eenmaal bent gearrriveerd in het ziekenhuis en hoef je er niet meer zolang tegenop te hikken.
Ik hoop voor jou dat het je reuze meevalt! In ieder geval sterkte voor jou!
liefs
Tjeempie
Ik heb een jaar of tien geleden een laprascopie gehad welke uiteindelijk een lapratomie is geworden. (ze hebben een eierstok moeten verwijderen) Het is mij reuze meegevallen, zowel de ingreep als de narcose. In no time liep ik weer als een kip zonder kop door het huis heen
Heb je al een idee hoe laat je in het ziekenhuis moet zijn en hoe laat je aan de beurt bent? Misschien een idee om even te overleggen met de gyn of je als eerst geholpen kan worden.
Dan hoef je ook niet zolang te wachten als je eenmaal bent gearrriveerd in het ziekenhuis en hoef je er niet meer zolang tegenop te hikken.
Ik hoop voor jou dat het je reuze meevalt! In ieder geval sterkte voor jou!
liefs
Tjeempie
donderdag 19 maart 2009 om 11:20
Ik heb er in 2006 1 gehad, ze moesten mn galblaas verwijderen.
Was ook erg bang voor narcose, voornamelijk de angst dat ik nooit meer wakker zou worden. Ik zat al huilend bij de anesthesist aan zn bureau tijdens het vooronderzoek.
Via de huisarts heb ik slaaptabletjes gekregen om een beetje de nachten door te komen. Misschien is dat voor jou ook een idee? En geef ook aan dat je bang bent voor de misselijkheid. Ze kunnen vaak ook al iets geven tijdens de narcose om misselijkheid te voorkomen.
Dit heeft bij mijn laatste narcose wel geholpen, in januari ben ik gecurreteerd en nadat ik wakker werd absoluut niet misselijk geweest.
Die laparoscopie was mij iig 100% meegevallen.
Succes.
Was ook erg bang voor narcose, voornamelijk de angst dat ik nooit meer wakker zou worden. Ik zat al huilend bij de anesthesist aan zn bureau tijdens het vooronderzoek.
Via de huisarts heb ik slaaptabletjes gekregen om een beetje de nachten door te komen. Misschien is dat voor jou ook een idee? En geef ook aan dat je bang bent voor de misselijkheid. Ze kunnen vaak ook al iets geven tijdens de narcose om misselijkheid te voorkomen.
Dit heeft bij mijn laatste narcose wel geholpen, in januari ben ik gecurreteerd en nadat ik wakker werd absoluut niet misselijk geweest.
Die laparoscopie was mij iig 100% meegevallen.
Succes.
donderdag 19 maart 2009 om 11:21
Ik weet niet of je nog een gesprek moet hebben met de anaestesioloog? Dan kun je dit echt wel aangeven. Er kan veel gedaan worden aan misselijkheid nadien. Ook als je daar al op gesprek geweest bent, kun je voor je operatie ook ergens in de voorbereiding vertellen dat je tegen dat specifieke punt opziet.
Sterkte
Sterkte
donderdag 19 maart 2009 om 11:23
Geen ervaring met een laparoscopie maar ik heb wel twee keer een curettage gehad.
Voor de narcose hoef je echt niet bang te zijn. Geef goed van te voren aan dat je er bang voor bent! Ze doen er alles aan om jouw op je gemak te laten voelen. Vaak krijg je ook nog een kalmerende pil van te voren, zodat je al wat rustiger bent. Er is constant iemand bij je die verteld wat er gaat gebeuren. Op het moment dat je onder narcose gaat, voel je je ineens heel slaperig worden en het volgende moment ben je voor je gevoel alweer klaarwakker op de uitslaap kamer.
Ik ben beide keren totaal niet misselijk geweest en voor mijn gevoel had ik heerlijk liggen slapen... Ik was eerder heel erg opgelucht dat het voorbij was! Op de uitslaap kamer zijn de verpleegkundigen zo lief voor je. Je krijgt lekker warme dekens en je hoeft maar een kik te geven of ze staan naast je.
Na de narcose heb ik er beide keren geen last van gehad. Ik was iets 'landeriger' dan normaal. Maar na een nachtje slapen was dit gevoel ook weg.
Kortom: je kan er wel heel erg tegen opzien, maar dat hoeft echt niet. Natuurlijk kan je je angst niet opzij zetten, maar de ingreep afzeggen vanwege angst is eigenlijk echt niet nodig.
Sterkte.
Voor de narcose hoef je echt niet bang te zijn. Geef goed van te voren aan dat je er bang voor bent! Ze doen er alles aan om jouw op je gemak te laten voelen. Vaak krijg je ook nog een kalmerende pil van te voren, zodat je al wat rustiger bent. Er is constant iemand bij je die verteld wat er gaat gebeuren. Op het moment dat je onder narcose gaat, voel je je ineens heel slaperig worden en het volgende moment ben je voor je gevoel alweer klaarwakker op de uitslaap kamer.
Ik ben beide keren totaal niet misselijk geweest en voor mijn gevoel had ik heerlijk liggen slapen... Ik was eerder heel erg opgelucht dat het voorbij was! Op de uitslaap kamer zijn de verpleegkundigen zo lief voor je. Je krijgt lekker warme dekens en je hoeft maar een kik te geven of ze staan naast je.
Na de narcose heb ik er beide keren geen last van gehad. Ik was iets 'landeriger' dan normaal. Maar na een nachtje slapen was dit gevoel ook weg.
Kortom: je kan er wel heel erg tegen opzien, maar dat hoeft echt niet. Natuurlijk kan je je angst niet opzij zetten, maar de ingreep afzeggen vanwege angst is eigenlijk echt niet nodig.
Sterkte.
donderdag 19 maart 2009 om 11:33
Hoi Ivaatje,
vervelend voor je dat je al zo lang onderbuikklachten hebt. Ik ken deze klachten en heb uiteindelijk ook een laparoscopie ondergaan en bleek endometriose te hebben. Zag ook erg tegen de narcose en zijn misselijkheid op. Dus je verhaal is zeer herkenbaar.
Ik kan beamen wat ring1981 schrijft. Dit is mijn ervaring ook, het kalmeringspilletje, de verpleegkundige, het misselijkheidstabletje...etc...
En wat mij ook sterkte was het feit dat ik na deze operatie meer zekerheid zou hebben en verder behandeld kon worden. Dit alles bleek het geval, ik kan zeggen dat de operatie er voor gezorgd heeft dat het duidelijk werd wat er met mij aan de hand was (endometriose) en dat ik nu goede medicatie heb waardoor mijn leven een stuk beter is geworden.
goodluck girl!
vervelend voor je dat je al zo lang onderbuikklachten hebt. Ik ken deze klachten en heb uiteindelijk ook een laparoscopie ondergaan en bleek endometriose te hebben. Zag ook erg tegen de narcose en zijn misselijkheid op. Dus je verhaal is zeer herkenbaar.
Ik kan beamen wat ring1981 schrijft. Dit is mijn ervaring ook, het kalmeringspilletje, de verpleegkundige, het misselijkheidstabletje...etc...
En wat mij ook sterkte was het feit dat ik na deze operatie meer zekerheid zou hebben en verder behandeld kon worden. Dit alles bleek het geval, ik kan zeggen dat de operatie er voor gezorgd heeft dat het duidelijk werd wat er met mij aan de hand was (endometriose) en dat ik nu goede medicatie heb waardoor mijn leven een stuk beter is geworden.
goodluck girl!
donderdag 19 maart 2009 om 11:46
donderdag 19 maart 2009 om 12:50
quote:Yvaatje schreef op 19 maart 2009 @ 11:35:
Ik ben morgen een afspraak bij de ansthesist dus dan ga ik het aangeven, van mijn angst.
Hebben jullie trouwens nog lang last gehad van de narcose (moeheid enz/)
Dat zou ik zeker doen! Vaak maken ze daar een aantekening van en wordt je nog extra begeleid, dat komt echt goed!
Wat betreft de moeheid, ja, daar heb ik wel last van gehad, maar dat is ook iets wat bij mijn ziektebeeld hoort. Ik wist dat het (iets) erger kon worden, maar ook dat het weer over gaat. Wat extra zorg aan mezelf heeft geholpen; veel water drinken, zuiverende thee (bijv. brandnetel, niet echt lekker, wel goed), op tijd rust nemen, regelmaat in de dag, vitamines, etc...
Succes morgen en hoop nog even te horen hoe het gegaan is!
Ik ben morgen een afspraak bij de ansthesist dus dan ga ik het aangeven, van mijn angst.
Hebben jullie trouwens nog lang last gehad van de narcose (moeheid enz/)
Dat zou ik zeker doen! Vaak maken ze daar een aantekening van en wordt je nog extra begeleid, dat komt echt goed!
Wat betreft de moeheid, ja, daar heb ik wel last van gehad, maar dat is ook iets wat bij mijn ziektebeeld hoort. Ik wist dat het (iets) erger kon worden, maar ook dat het weer over gaat. Wat extra zorg aan mezelf heeft geholpen; veel water drinken, zuiverende thee (bijv. brandnetel, niet echt lekker, wel goed), op tijd rust nemen, regelmaat in de dag, vitamines, etc...
Succes morgen en hoop nog even te horen hoe het gegaan is!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 19 maart 2009 om 13:09
Wat vervelend Yvaatje! Hopelijk stelt mijn ervaring met laperoscopie je nog wat verder gerust. Ik heb er met kerst één ondergaan vanwege een ontstoken blinde darm en vond het goed te doen. Heb helemaal geen last gehad van de narcose. Wel nog een etmaal veel geslapen en een paar dagen moe. Bij het ontwaken uit de narcose had ik wat pijn, maar daar hebben ze goei spul voor in een ziekenhuis. Al met al heb ik geloof ik nog 2 dagen pijnstillers geslikt. Ik mocht met 24 uur weer naar huis. De eerste dagen zijn ongemakkelijk, ik durfde me nauwelijks te bewegen omdat ik bang was dat de littekentjes open zouden gaan ofzo. Dus hou een week ofzo vrij als het kan. Het vervelendst vond ik nog het infuus en om 7 uur 's morgens een chagrijnige verpleegster aan m'n bed....
Sterkte! Het valt vast mee!
Sterkte! Het valt vast mee!
donderdag 19 maart 2009 om 15:15
Ik ben een half jaar geleden geopereerd aan een acute blindedarmontsteking, ook laparoscopisch. Ik ben 24 uur misselijk geweest van die blindedarm, heb ook overgegeven, maar na de narcose had ik totáál geen last meer van misselijkheid.
In 2001 ben ik gesteriliseerd, ook laparoscopisch, en ook toen had ik helemaal geen last van misselijkheid.
De laatste keer heeft het een week of 10 geduurd voordat de moeheid over was, maar ik ben diabeet en dan duurt herstel over het algemeen wat langer. Het is volgens mij erg persoonsgebonden hoe lang je er last van hebt.
Kleine tip: als je heel veel pijn hebt na de operatie geef dat dan aan, dan kunnen ze je er iets tegen geven.
Sterkte volgende week! Wanneer moet je precies heen?
In 2001 ben ik gesteriliseerd, ook laparoscopisch, en ook toen had ik helemaal geen last van misselijkheid.
De laatste keer heeft het een week of 10 geduurd voordat de moeheid over was, maar ik ben diabeet en dan duurt herstel over het algemeen wat langer. Het is volgens mij erg persoonsgebonden hoe lang je er last van hebt.
Kleine tip: als je heel veel pijn hebt na de operatie geef dat dan aan, dan kunnen ze je er iets tegen geven.
Sterkte volgende week! Wanneer moet je precies heen?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 19 maart 2009 om 15:35
quote:setter schreef op 19 maart 2009 @ 15:15:
Kleine tip: als je heel veel pijn hebt na de operatie geef dat dan aan, dan kunnen ze je er iets tegen geven.
Ik vraag me juist af of dat morfineshot niet juist extra misselijk maakt.
Een paar jaar geleden ben ik 2 keer geopereerd aan mijn hand. De eerste keer zei ik na de operatie dat het pijn deed en toen kreeg ik 'n shot en naderhand moest ik kotsen. De 2e keer heb ik gezegd dat het geen pijn deed, dus geen shot en ook niet misselijk.
Kleine tip: als je heel veel pijn hebt na de operatie geef dat dan aan, dan kunnen ze je er iets tegen geven.
Ik vraag me juist af of dat morfineshot niet juist extra misselijk maakt.
Een paar jaar geleden ben ik 2 keer geopereerd aan mijn hand. De eerste keer zei ik na de operatie dat het pijn deed en toen kreeg ik 'n shot en naderhand moest ik kotsen. De 2e keer heb ik gezegd dat het geen pijn deed, dus geen shot en ook niet misselijk.
donderdag 19 maart 2009 om 17:05
Ik heb vorig jaar een laparoscopie gehad en dat is me echt 100% meegevallen, niet misselijk en liep de dag erna alweer kwiek door het dorp. uiteraard wel wat moeier dan normaal en met een wat opgezette buik door dat gas maar verder niks. Kreeg voor de narcose ook een pilletje om wat rustiger te worden, hielp ook. Nu ben ik verder ook heelmaal gezond, denk dat dit zeker meewerkt en ik kreeg de tip voor het inslapen van de zusters dat ik moest denken aan leuke dingen als ik in slaap viel. Ik was toen net een paar weken terug van een topvakantie dus ik dacht daaraan en echt, ik heb nog nooit zo'n lekker tukje gehad ( ) Ook hiervan ben ik overtuigd dat dat heeft geholpen in mijn spoedige en vlekkeloze herstel. Dus dat is mijn tip voor jou, denk aan wat leuks als je inslaapt en echt maak je niet te druk!!
Succes en sterkte ermee!
Succes en sterkte ermee!
vrijdag 20 maart 2009 om 17:00
Ook ik vond het meevallen. Ja het is niet leuk maar al met al ook geen traumatische ervaring ofzo. De narcose viel goed. De pijn in mijn buik van het knippen in de verklevingen en de hechtingen was vervelend maar trok snel weg. Het vervelendste vond ik de pijn in mijn schouders van het gas. Ben na een dag weer gaan werken.
woensdag 8 april 2009 om 13:12
Yvaatje, hoe is de laparascopie uiteindelijk meegevallen? Ik moet eind deze maand ook een laparascopie krijgen en ik ben er ook heel bang voor. Ik voel me steeds zo slecht door de narcose. We doen de kijkoperatie om te zien of er problemen zijn in en rond de baarmoeder. We willen graag een kindje en het lukt niet zo heel goed. Eén miskraam en tal van bevruchtingen achter de rug.
De dokter vertelde me dat ze mijn buik gaan opblazen tot ik hoogzwanger ben, en dan kantelen ze me een beetje zodat mijn darmen opzij of vooruit vallen zodat ze mooi aan de orgaantjes kunnen waar ze moeten zijn. Nou, dat had ie me beter niet kunnen vertellen. Ik vroeg nog of een roesje kon ipv van narcose maar dat kan niet omdat je beademd moet worden. Die lucht schijnt ook heel erg pijn te doen achteraf, maar natuurlijk lees ik de ergste verhalen hier op internet. En een sonde, bah! Dat doet achteraf ook best pijn.
De dokter vertelde me dat ze mijn buik gaan opblazen tot ik hoogzwanger ben, en dan kantelen ze me een beetje zodat mijn darmen opzij of vooruit vallen zodat ze mooi aan de orgaantjes kunnen waar ze moeten zijn. Nou, dat had ie me beter niet kunnen vertellen. Ik vroeg nog of een roesje kon ipv van narcose maar dat kan niet omdat je beademd moet worden. Die lucht schijnt ook heel erg pijn te doen achteraf, maar natuurlijk lees ik de ergste verhalen hier op internet. En een sonde, bah! Dat doet achteraf ook best pijn.
woensdag 8 april 2009 om 22:24
Drew,
Ik weet niet wat je met een sonde bedoelt...die krijg je doorgaans niet hoor misschien bdoel je een katheter voor je urine. Dat een beetje irritant, maar doet geen pijn.
Een roesje moet je echt niet willen hoor Daar wil je toch niet bij zijn! Ideaal die narcose, niet te druk om maken, je hoeft inderdaad niet eens te weten wat ze gaan doen, want je merkt er toch niets van! Ideaal!
Die lucht is een beetje pijnlijk...valt echt super mee!
Als ik jou verhal zo lees dan krijg ik het ook bijna spontaan benauwd. Het is misschien makkelijk gezegd maar laat het een beetje op je afkomen.
Ik heb 2 keer een laparoscopie gehad en totaal drie keer geopereerd aan mijn buik.
Mijn ervaring is: je bent wat zenuwachtig. Als je eenmaal slaapt dan.........wordt je weer wakker. En in mijn geval voelde ik me toen prima. Gewoon lekker veel slapen, je pijnstillers op tijd nemen en een beetje tv kijken, klaar.
Niet zo druk maken om alles erom heen hoor!
Ik weet niet wat je met een sonde bedoelt...die krijg je doorgaans niet hoor misschien bdoel je een katheter voor je urine. Dat een beetje irritant, maar doet geen pijn.
Een roesje moet je echt niet willen hoor Daar wil je toch niet bij zijn! Ideaal die narcose, niet te druk om maken, je hoeft inderdaad niet eens te weten wat ze gaan doen, want je merkt er toch niets van! Ideaal!
Die lucht is een beetje pijnlijk...valt echt super mee!
Als ik jou verhal zo lees dan krijg ik het ook bijna spontaan benauwd. Het is misschien makkelijk gezegd maar laat het een beetje op je afkomen.
Ik heb 2 keer een laparoscopie gehad en totaal drie keer geopereerd aan mijn buik.
Mijn ervaring is: je bent wat zenuwachtig. Als je eenmaal slaapt dan.........wordt je weer wakker. En in mijn geval voelde ik me toen prima. Gewoon lekker veel slapen, je pijnstillers op tijd nemen en een beetje tv kijken, klaar.
Niet zo druk maken om alles erom heen hoor!