Gezondheid
alle pijlers
Medische beslissing voor een ander
zondag 23 februari 2025 om 21:06
Heb je wel eens een medische beslissing met grote gevolgen moeten nemen voor een ander en heb je daar achteraf vrede mee?
Ik heb vorig jaar met een ander familielid moeten beslissen over het wel of niet laten behandelen van een naaste die op dat moment niet meer aanspreekbaar was. We hebben besloten af te zien van verdere behandeling en diegene laten gaan, maar ik heb daar nog steeds twijfels over. De naaste vertrouwde op ons om in haar belang te handelen en we hebben haar laten sterven. De behandeling zou ingrijpend zijn en de beste uitkomst wellicht enkele weken al dan niet bij kennis aan sondevoeding. Ik vermoed dat ik voor mezelf voor die weken had gekozen, dus dat is wat het zo lastig maakt (ook al zegt iedereen dat we eigenlijk geen keuze hadden).
Ik heb vorig jaar met een ander familielid moeten beslissen over het wel of niet laten behandelen van een naaste die op dat moment niet meer aanspreekbaar was. We hebben besloten af te zien van verdere behandeling en diegene laten gaan, maar ik heb daar nog steeds twijfels over. De naaste vertrouwde op ons om in haar belang te handelen en we hebben haar laten sterven. De behandeling zou ingrijpend zijn en de beste uitkomst wellicht enkele weken al dan niet bij kennis aan sondevoeding. Ik vermoed dat ik voor mezelf voor die weken had gekozen, dus dat is wat het zo lastig maakt (ook al zegt iedereen dat we eigenlijk geen keuze hadden).
maandag 24 februari 2025 om 12:51
En sedatie mag alleen als de levensverwachting zonder sedatie minder dan twee weken is. Sedatie is echt alleen bedoeld om het sterven op een zachte, humane manier te laten plaatsvinden. Zonder pijn, angst of benauwdheid.
Je gaat ook niet dood AAN de morfine en/of midazolam die je bij sedatie toegediend krijgt, je gaat dood MET die medicatie.
Alleen aan heel hoge doseringen morfine en midazolam kan je overlijden, maar dan is het gewoon moord en dus een strafbaar feit. Normaal toegepaste palliatieve sedatie is zorgvuldig medisch handelen om de patiënt lijden te besparen.
Je gaat ook niet dood AAN de morfine en/of midazolam die je bij sedatie toegediend krijgt, je gaat dood MET die medicatie.
Alleen aan heel hoge doseringen morfine en midazolam kan je overlijden, maar dan is het gewoon moord en dus een strafbaar feit. Normaal toegepaste palliatieve sedatie is zorgvuldig medisch handelen om de patiënt lijden te besparen.
"Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’au bout pour que vous puissiez le dire." -Voltaire
maandag 24 februari 2025 om 13:29
De doodsoorzaak voor de statistieken was een onbehandelde longontsteking. Dat vond ik nogal een simplificatie van de situatie dus ik heb nog gevraagd of het niet aangepast kon worden. Daarop vatte de piepjonge arts het nog even samen als ‘het overlijden is als gevolg van een longontsteking en u hebt aangegeven geen verdere behandeling te willen.’NightNurse schreef: ↑24-02-2025 12:51En sedatie mag alleen als de levensverwachting zonder sedatie minder dan twee weken is. Sedatie is echt alleen bedoeld om het sterven op een zachte, humane manier te laten plaatsvinden. Zonder pijn, angst of benauwdheid.
Je gaat ook niet dood AAN de morfine en/of midazolam die je bij sedatie toegediend krijgt, je gaat dood MET die medicatie.
Alleen aan heel hoge doseringen morfine en midazolam kan je overlijden, maar dan is het gewoon moord en dus een strafbaar feit. Normaal toegepaste palliatieve sedatie is zorgvuldig medisch handelen om de patiënt lijden te besparen.
maandag 24 februari 2025 om 15:00
Ja, ik heb ooit die keuze voor mijn moeder moeten maken. Ze had kanker, uitgezaaid en lag al in het zorghotel van het ziekenhuis. Het ging niet zo goed maar ze wilde nog heel graag leven.
En ze heeft daar waarschijnlijk iets gegeten, ik denk een softijsje waar ze zo van genoot, want ik was daar die middag bij. De volgende dag had ze hoofdpijn, later op de dag ook warrig en werd ze weer opgenomen. 's nachts heeft ze een soort attaque gehad en lag ze in coma.
De volgende ochtend hebben ze vocht uit haar ruggenmerg afgenomen. Dat vind ik heel erg, hoewel waarschijnlijk wel nodig, maar ik wist het niet en moet er niet aan denken dat ze daar pijn van heeft gehad. Later werden we door de arts bijeengeroepen dat ze waarschijnlijk een hersenvliesontsteking erbij had en dat de kans dat ze er goed uit kwam heel klein was (bleek ze achteraf ook te hebben gehad, veroorzaakt door Listeria). En de kanker was ook al niet meer te behandelen, was een kwestie van tijd.
In emotie ben ik toen meegegaan met de rest van de familie om behandeling te staken en morfine toe te dienen. Ze had ook niet meer zo veel nodig, want ze overleed 12 uur later.
Mijn verstand zegt dat het goed was. En toch blijft het ergens nog knagen.. was het echt wel de goede keus of hadden we moeten wachten of en hoe ze eruit kwam.
Ik weet het niet. En het is niet meer terug te draaien dus ik moet er maar meer leven. En dat zal jij ook moeten doen, vertrouw er maar op dat je toen de juiste keuze hebt gemaakt.
En ze heeft daar waarschijnlijk iets gegeten, ik denk een softijsje waar ze zo van genoot, want ik was daar die middag bij. De volgende dag had ze hoofdpijn, later op de dag ook warrig en werd ze weer opgenomen. 's nachts heeft ze een soort attaque gehad en lag ze in coma.
De volgende ochtend hebben ze vocht uit haar ruggenmerg afgenomen. Dat vind ik heel erg, hoewel waarschijnlijk wel nodig, maar ik wist het niet en moet er niet aan denken dat ze daar pijn van heeft gehad. Later werden we door de arts bijeengeroepen dat ze waarschijnlijk een hersenvliesontsteking erbij had en dat de kans dat ze er goed uit kwam heel klein was (bleek ze achteraf ook te hebben gehad, veroorzaakt door Listeria). En de kanker was ook al niet meer te behandelen, was een kwestie van tijd.
In emotie ben ik toen meegegaan met de rest van de familie om behandeling te staken en morfine toe te dienen. Ze had ook niet meer zo veel nodig, want ze overleed 12 uur later.
Mijn verstand zegt dat het goed was. En toch blijft het ergens nog knagen.. was het echt wel de goede keus of hadden we moeten wachten of en hoe ze eruit kwam.
Ik weet het niet. En het is niet meer terug te draaien dus ik moet er maar meer leven. En dat zal jij ook moeten doen, vertrouw er maar op dat je toen de juiste keuze hebt gemaakt.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 24 februari 2025 om 16:23
Omdat het ene een natuurlijk proces is en het ander een onnatuurlijk ingrijpen. Ik vind actief ingrijpen eerlijk gezegd een heel duidelijke grens.
Heb een paar jaar geleden kort na elkaar beide situaties (sedatie en euthanasie) meegemaakt. Bij beide naasten heb ik de situatie als verbonden en rustig ervaren. Het verschil was eigenlijk vooral dat we bij de palliatieve sedatie snel ingehaald werden door de ziekte. Terwijl bij de euthanasie er een langere aanloop was en we anders vermoedelijk een maand later ook palliatieve sedatie als mogelijkheid hadden gehad. Alleen wilde mijn naaste daar niet langer op wachten.
KamilleT, heb je al met huisarts of poh gesproken over je gevoelens? Het is een beslissing die je uit liefde hebt genomen, maar het blijft ingrijpend en hiervoor mag je hulp vragen.
ravintola wijzigde dit bericht op 24-02-2025 21:05
1.07% gewijzigd
maandag 24 februari 2025 om 16:29
Ja, ik. (wij) Onze eerste dochter heeft tijdens of vlak na de bevalling een herseninfarct gehad. Na 4 dagen tussen hoop en vrees hebben we de behandeling stopgezet. Hartverscheurende beslissing. Achteraf bleek dat we inderdaad de juiste beslissing hebben genomen. Er waren grote gedeeltes van de hersenen afgestorven. Ze zou een kasplantje zijn geworden Het is dit jaar 29 jaar geleden en we hebben hierna nog 2 gezonde dochters gekregen maar dit tekent je leven.
Het kan niet altijd geen feest zijn
dinsdag 25 februari 2025 om 08:25
dinsdag 25 februari 2025 om 08:39
Ik denk dat je soms ook moegestreden bent. En die extra weken, aan de sonde, katheder en de pijn en misselijkheid, wat voegt dat toe? De vraag is of je familielid niet al zover onder de pijnstilling zou zitten dat ze die laatste weken niet eens echt bewust mee kan maken en er geen kwaliteit van leven is. En ik vraag me af, als je voor die extra weken had gekozen en je zou je familielid zo zien lijden, of je dan niet hetzelfde zou voelen over je keuze?
Misschien kun je het voor jezelf in zulke verschrikkelijke situaties ook niet goed doen?
We hebben zelf na een dergelijk iets na enkele weken nog een gesprek met de behandelaar gehad en dat heeft echt geholpen met de verwerking. Nu lees ik dat deze piepjonge arts niet echt een toegevoegde waarde had, maar is er een andere behandelaar of arts die je wel zou kunnen benaderen? Sterkte met de verwerking
en o ja longontsteking wordt volgens mij heel vaak als doodsoorzaak opgegeven, terwijl de ziekte daar weer de oorzaak van is.
Misschien kun je het voor jezelf in zulke verschrikkelijke situaties ook niet goed doen?
We hebben zelf na een dergelijk iets na enkele weken nog een gesprek met de behandelaar gehad en dat heeft echt geholpen met de verwerking. Nu lees ik dat deze piepjonge arts niet echt een toegevoegde waarde had, maar is er een andere behandelaar of arts die je wel zou kunnen benaderen? Sterkte met de verwerking
en o ja longontsteking wordt volgens mij heel vaak als doodsoorzaak opgegeven, terwijl de ziekte daar weer de oorzaak van is.
heksenkaas wijzigde dit bericht op 25-02-2025 08:41
Reden: Leesbaarheid
Reden: Leesbaarheid
16.82% gewijzigd
dinsdag 25 februari 2025 om 12:53
Het ging niet over sedatie of euthanasie. Het ging over versterven, dus stoppen met eten en drinken, of euthanasie.Ravintola schreef: ↑24-02-2025 16:23Omdat het ene een natuurlijk proces is en het ander een onnatuurlijk ingrijpen. Ik vind actief ingrijpen eerlijk gezegd een heel duidelijke grens.
Heb een paar jaar geleden kort na elkaar beide situaties (sedatie en euthanasie) meegemaakt. Bij beide naasten heb ik de situatie als verbonden en rustig ervaren. Het verschil was eigenlijk vooral dat we bij de palliatieve sedatie snel ingehaald werden door de ziekte. Terwijl bij de euthanasie er een langere aanloop was en we anders vermoedelijk een maand later ook palliatieve sedatie als mogelijkheid hadden gehad. Alleen wilde mijn naaste daar niet langer op wachten.
Stoppen met eten en drinken is voor sommige gelovigen wel acceptabel en euthanasie niet. Maar versterven is vaak een grote lijdensweg en het is net zo goed actief ingrijpen.
dinsdag 25 februari 2025 om 14:43
En was dit volgens jou een betere omschrijving? Deed dat naar jouw idee meer of beter recht aan de situatie? Het lijkt mij dat het nog steeds niet echt de lading dekt. Bij een fitte jonge dertiger is een zin als geen verdere behandeling heel anders dan wanneer je het hebt over iemand die aan het eind van zijn of haar leven is en net die pauze nodig heeft om de aarde te verlaten. We overlijden allemaal aan iets. En aan het eind van iemands leven noemen we dat ouderdom. Ik vind het zelf vreemd om te lezen dat een arts een longontsteking als doodsoorzaak noemt, terwijl het iemands tijd is om te sterven. Maar goed, blijkbaar hoort het zo?KamilleT schreef: ↑24-02-2025 13:29De doodsoorzaak voor de statistieken was een onbehandelde longontsteking. Dat vond ik nogal een simplificatie van de situatie dus ik heb nog gevraagd of het niet aangepast kon worden. Daarop vatte de piepjonge arts het nog even samen als ‘het overlijden is als gevolg van een longontsteking en u hebt aangegeven geen verdere behandeling te willen.’
Als de paus zometeen overlijdt, is hij dan overleden aan de gevolgen van een longontsteking of is het gewoon de ouderdom die komt zonder weerstand tegen een virus of bacterie dat een bezoekje brengt? Ik denk dat je gewoon mag concluderen dat het ouderdom is en iemand een hopelijk mooi leven achter de rug heeft. Want een dertiger in goede gezondheid onthoud je geen behandeling, omdat de kans op herstel zo goed en snel is, dat het praktisch aanvoelde als een griepje. Maar dat ligt toch echt vreselijk anders voor de zwaar ziek en oudere persoon die al op sterven ligt.
Ik hoop dat je rust vindt in de beslissing. Ik vind het lastig invoelen, omdat het vanuit mijn perspectief zeer begrijpelijk en invoelbaar klinkt om tot deze keuze te komen. Maar blijkbaar kun je dit nog niet loslaten.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 25-02-2025 14:52
13.42% gewijzigd
dinsdag 25 februari 2025 om 14:52
Blijkbaar Marianneke. Dat had ik niet gedacht. Ik had gedacht dat het onderliggende lijden de doodsoorzaak zou zijn. Dus bijv. de kanker of de aids of de nierziekte of de zeer hoge broze leeftijd. En niet dat wat in die laatste dagen of weken door een zeer drastisch verminderde afweer er nog bijkruipt.
woensdag 5 maart 2025 om 16:46
Als een persoon zich laat euthanaseren is dat ook eigen keuze, hoor.Goudglitter schreef: ↑24-02-2025 08:47Daar zit wel degelijk verschil in.
Als de patiënt stopt met eten en drinken overlijdt de patient door eigen keuze.
woensdag 5 maart 2025 om 17:58
Het stoppen met eten en drinken is ook niet altijd vrije keuze. Het schijnt dat het lichaam op dat moment aan het versterven is en het geen eten of drinken nodig heeft. Dat het lichaam zijn energie steekt in het afscheid nemen van het hier en nu en dat eten en drinken geen basisbehoefte meer is. De longarts Sander de Hosson schreef hier een mooi stuk over.
woensdag 5 maart 2025 om 18:03
Je kunt een diagnose niet aanpassen om het passend in het plaatje te plaatsen. Het is overlijden na onbehandelde longontsteking. Dat is een medische diagnose maar dat doet echt geen afbreuk aan jullie besluit. Ik denk dat je juist trots mag zijn omdat je het besluit hebt genomen om verder lijden te besparen.KamilleT schreef: ↑24-02-2025 13:29De doodsoorzaak voor de statistieken was een onbehandelde longontsteking. Dat vond ik nogal een simplificatie van de situatie dus ik heb nog gevraagd of het niet aangepast kon worden. Daarop vatte de piepjonge arts het nog even samen als ‘het overlijden is als gevolg van een longontsteking en u hebt aangegeven geen verdere behandeling te willen.’
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
