
Met anticonceptie pil beter voelen als zonder
dinsdag 24 november 2020 om 10:36
Oke,
vind dit toch vreemd en ben benieuwd of ik de enige ben die het zo ervaart.
Heel veel vrouwen zijn enthousiast als ze stoppen met de pil , ze voelen zich emotioneel beter , fysiek minder klachten etc etc.
Nou ik ben dus sinds een maand of 5 gestopt met de pil en ik voel me allesbehalve beter
. Met de pil voel ik me bijvoorbeeld juist stabieler en fysiek prima.
Meerdere dames die dit zo ervaren en is er een verklaring voor ?
vind dit toch vreemd en ben benieuwd of ik de enige ben die het zo ervaart.
Heel veel vrouwen zijn enthousiast als ze stoppen met de pil , ze voelen zich emotioneel beter , fysiek minder klachten etc etc.
Nou ik ben dus sinds een maand of 5 gestopt met de pil en ik voel me allesbehalve beter
Meerdere dames die dit zo ervaren en is er een verklaring voor ?

dinsdag 24 november 2020 om 10:43

dinsdag 24 november 2020 om 11:08
dinsdag 24 november 2020 om 11:36
Een tekort aan oestrogeen zou het probleem zijn volgens mijn huisarts.
Ik zit sinds een half jaar weer aan de reguliere pil na tijden de prikpil met alleen progesteron gezeten te hebben.
Wat een verschil! Ben niet meer labiel, hoef niet overal om te huilen.
Bedacht me vannacht in bed dat ik toen wij bezig waren voor een kind (5 jaar) ik altijd moest huilen. Maar dan ook echt altijd, als ik boos was, als ik iets oneerlijk vond, als ik verdrietig was, als ik blij was. In die periode moest ik ook altijd heel veel huilen op mijn werk, dat heeft de perceptie van mij geen goed gedaan.
Nu ik aan de pil ben, moet je me echt verdrietig maken of iets ontzettend oneerlijks doen, onrecht kan ik nog steeds om huilen, alleen de onrecht moet wel groter zijn dan in het verleden. Maar het is zoveel minder nu.
En de angst, die is volledig weg! Zooooo fijn is dat.
Dus nee is niet gek.
Ik zit sinds een half jaar weer aan de reguliere pil na tijden de prikpil met alleen progesteron gezeten te hebben.
Wat een verschil! Ben niet meer labiel, hoef niet overal om te huilen.
Bedacht me vannacht in bed dat ik toen wij bezig waren voor een kind (5 jaar) ik altijd moest huilen. Maar dan ook echt altijd, als ik boos was, als ik iets oneerlijk vond, als ik verdrietig was, als ik blij was. In die periode moest ik ook altijd heel veel huilen op mijn werk, dat heeft de perceptie van mij geen goed gedaan.
Nu ik aan de pil ben, moet je me echt verdrietig maken of iets ontzettend oneerlijks doen, onrecht kan ik nog steeds om huilen, alleen de onrecht moet wel groter zijn dan in het verleden. Maar het is zoveel minder nu.
En de angst, die is volledig weg! Zooooo fijn is dat.
Dus nee is niet gek.
dinsdag 24 november 2020 om 11:53
Nee hoor, dat is niet raar. Genoeg vrouwen die beginnen met de pil omdat ze klachten hebben. Veel hoofdpijn, pijnlijke/heftige menstruatie of andere zaken. Door de pil hebben ze minder last van hormoonwisselingen en voelen zich fitter/beter/gezelliger.
Ik denk dat als het voor iedereen een tranendal zou zijn om aan de pil te zijn, er minder vrouwen aan de pil zouden zijn.
Maar ik kan mij voorstellen dat als je bijvoorbeeld op je 15e of zo aan de pil bent gegaan en na 20 jaar eens stopt, er best veel veranderingen kunnen zijn. Zowel positief als negatief, omdat je maar een kort deel van je leven een normale menstruatie/hormonencyclus gehad hebt. En dan eigenlijk alleen nog maar het begin. Dus denk dat je dan nog niet ervaren hebt hoe het is om een normale volwassen menstruatiecyclus is, dan is het misschien wel gek om het wel te hebben. Of omdat vrouwen stoppen om aan kinderen te beginnen, kan die blijdschap ook gewoon komen omdat ze er zin in hebben om aan de stap kinderen te beginnen. Wie zal het zeggen?
Voor mij is het gewoon geen optie, want ik werd er enorm down van, hartkloppingen, hoofdpijn enz. Terwijl anderen er juist gelukkig van werden. We zijn allemaal anders en reageren anders.
Ik denk dat als het voor iedereen een tranendal zou zijn om aan de pil te zijn, er minder vrouwen aan de pil zouden zijn.
Maar ik kan mij voorstellen dat als je bijvoorbeeld op je 15e of zo aan de pil bent gegaan en na 20 jaar eens stopt, er best veel veranderingen kunnen zijn. Zowel positief als negatief, omdat je maar een kort deel van je leven een normale menstruatie/hormonencyclus gehad hebt. En dan eigenlijk alleen nog maar het begin. Dus denk dat je dan nog niet ervaren hebt hoe het is om een normale volwassen menstruatiecyclus is, dan is het misschien wel gek om het wel te hebben. Of omdat vrouwen stoppen om aan kinderen te beginnen, kan die blijdschap ook gewoon komen omdat ze er zin in hebben om aan de stap kinderen te beginnen. Wie zal het zeggen?
Voor mij is het gewoon geen optie, want ik werd er enorm down van, hartkloppingen, hoofdpijn enz. Terwijl anderen er juist gelukkig van werden. We zijn allemaal anders en reageren anders.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

dinsdag 24 november 2020 om 12:16
Ik heb de prikpil omdat ik na ( toen) 25 jaar 10 dagen tot 2 weken bloeden per maand en PMS en instabiliteit en pijn het zat was. Ik kon toen al geen kinderen meer krijgen maar wilde van dat alles af.
Mijn dochter van 13 is net begonnen en is ook meteen heel heftig net als ik toen. Ik ga met haar naar de huisarts, ze wil pleisters die ze 1x per week moet vervangen en ook door kan plakken. Even bespreken eerst.
Ik ken er nog veel meer die echt beter op de pil doen dan eraf.
En hebben van alles geprobeerd om toch bij de pil terug te komen, voeding, vitamines, mineralen, ander soort hormonen ect.
Ik neem nu de prikpil en stop elke 2 jaar. Mijn gedoe blijft dan meestal een jaar of langer weg nog daarna. Ik kijk dan of de boel uiteindelijk weer opstart, krijg overgangsklachten maar zijn te doen en kijk dan of ik er al vanaf ben. Helaas nog niet. Menstruatie en de klachten daarom heen verdwijnen pas aan het eind van de overgang.
Mijn dochter van 13 is net begonnen en is ook meteen heel heftig net als ik toen. Ik ga met haar naar de huisarts, ze wil pleisters die ze 1x per week moet vervangen en ook door kan plakken. Even bespreken eerst.
Ik ken er nog veel meer die echt beter op de pil doen dan eraf.
En hebben van alles geprobeerd om toch bij de pil terug te komen, voeding, vitamines, mineralen, ander soort hormonen ect.
Ik neem nu de prikpil en stop elke 2 jaar. Mijn gedoe blijft dan meestal een jaar of langer weg nog daarna. Ik kijk dan of de boel uiteindelijk weer opstart, krijg overgangsklachten maar zijn te doen en kijk dan of ik er al vanaf ben. Helaas nog niet. Menstruatie en de klachten daarom heen verdwijnen pas aan het eind van de overgang.
dinsdag 24 november 2020 om 12:33
Hier nog één! Ben in het begin van mijn relatie, zo'n 4 jaar geleden, een aantal maanden gestopt geweest met de pil (na al zeker 20 jaar te gebruiken) onder het mom van "mijn vent is toch gesteriliseerd en je hoort altijd van de geweldige verhalen over stoppen met de pil" .
Na een maand of 3 wist ik niet hoe snel ik er weer mee moest beginnen...wat een ellende zonder de pil (veel labieler/emotioneler, gedoe met buikpijn etc.).
Na een maand of 3 wist ik niet hoe snel ik er weer mee moest beginnen...wat een ellende zonder de pil (veel labieler/emotioneler, gedoe met buikpijn etc.).

dinsdag 24 november 2020 om 12:34
Ik gebruik sinds de geboorte van de jongste geen hormonale anticonceptie meer en ben daardoor een stuk labieler. Minstens een week per maand ben ik heel somber en kan ik boos worden/huilen om niets.
Maar ja, toen ik aan de pil zat, was ik 3 weken per maand continu misselijk (denk aan: ochtendmisselijk tijdens eens zwangerschap). Alleen tijdens de stopweek had ik er geen last van.
Dus ik twijfel nu tussen 1 week depressief zijn, of 3 weken het gevoel hebben elk moment te gaan kotsen....Fijn toch, die hormonen
Maar ja, toen ik aan de pil zat, was ik 3 weken per maand continu misselijk (denk aan: ochtendmisselijk tijdens eens zwangerschap). Alleen tijdens de stopweek had ik er geen last van.
Dus ik twijfel nu tussen 1 week depressief zijn, of 3 weken het gevoel hebben elk moment te gaan kotsen....Fijn toch, die hormonen

dinsdag 24 november 2020 om 12:35
overleg eens met de huisarts, er is vast meer mogelijkProcne schreef: ↑24-11-2020 12:34Ik gebruik sinds de geboorte van de jongste geen hormonale anticonceptie meer en ben daardoor een stuk labieler. Minstens een week per maand ben ik heel somber en kan ik boos worden/huilen om niets.
Maar ja, toen ik aan de pil zat, was ik 3 weken per maand continu misselijk (denk aan: ochtendmisselijk tijdens eens zwangerschap). Alleen tijdens de stopweek had ik er geen last van.
Dus ik twijfel nu tussen 1 week depressief zijn, of 3 weken het gevoel hebben elk moment te gaan kotsen....Fijn toch, die hormonen![]()
dinsdag 24 november 2020 om 13:31
Ja, dat doe ik ook altijd en dat geeft me daarnaast ook zoveel meer rust en zoveel minder buikpijn
dinsdag 24 november 2020 om 18:11
Ja, dit. Ooit aangeraden door de gynaecoloog waar ik kwam met steeds terugkerende klachten. Nooit meer mee opgehouden (nou ja, max eens per jaar een stopweek), vrijwel nooit meer klachten gehad.
dinsdag 24 november 2020 om 20:20
Ik herken dit heel erg. Welke pil gebruik jij als ik vragen mag? Ik heb er 2 geprobeerd, van beide werd ik beroerd dus snel gestopt. Loop nu bij gynaecoloog, antidepressiva geprobeerd maar voel ik me slecht door. Ik neig toch weer naar de pilHecamel schreef: ↑24-11-2020 11:36Een tekort aan oestrogeen zou het probleem zijn volgens mijn huisarts.
Ik zit sinds een half jaar weer aan de reguliere pil na tijden de prikpil met alleen progesteron gezeten te hebben.
Wat een verschil! Ben niet meer labiel, hoef niet overal om te huilen.
Bedacht me vannacht in bed dat ik toen wij bezig waren voor een kind (5 jaar) ik altijd moest huilen. Maar dan ook echt altijd, als ik boos was, als ik iets oneerlijk vond, als ik verdrietig was, als ik blij was. In die periode moest ik ook altijd heel veel huilen op mijn werk, dat heeft de perceptie van mij geen goed gedaan.
Nu ik aan de pil ben, moet je me echt verdrietig maken of iets ontzettend oneerlijks doen, onrecht kan ik nog steeds om huilen, alleen de onrecht moet wel groter zijn dan in het verleden. Maar het is zoveel minder nu.
En de angst, die is volledig weg! Zooooo fijn is dat.
Dus nee is niet gek.
dinsdag 1 december 2020 om 08:23
@TO, hoe lang ben je aan de pil geweest? Op welke leeftijd ben je ermee begonnen? Ik ben zelf gestopt met hormonen nadat ik eerst ruim 6 jaar de pil had geslikt en daarna 2 mirena spiraaltjes heb gehad. Bij mij heeft het ruim een jaar geduurd voordat alles weer stabiel was (emoties, lichamelijke klachten, menstruaties enz). Mocht je dus echt redenen voor jezelf hebben om te willen stoppen zou je kunnen overwegen om nog even door te zetten. Voor mij was het toen even geen optie om weer iets van hormonen te gaan gebruiken en nu achteraf bezien ben ik blij dat dat toen ook niet kon, ik voel mij nu inderdaad veel beter zonder die hormonen. Ben mijn lichaam veel beter gaan kennen! Maar ik kan mij voorstellen dat er situaties zijn waarin het gebruik van hormonen onvermijdelijk is dus het blijft een heel persoonlijk iets, niet iedereen zal zich zonder beter voelen.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
vrijdag 4 december 2020 om 10:01
Ik wil hier ook wel over mee praten. Ik ben namelijk gestopt in 2018 na 10 jaar de pil te hebben geslikt.
Sindsdien kwakkel ik eigenlijk een beetje.. moe..hoofdpijn en duizelig.
Verschillende keren bloed laten prikken maar niks bijzonders. Ook geprobeerd voedingssuplementen te nemen(Magnesium, ijzer en vit d) maar lijkt ook niet super veel te helpen.
Toen ik aan de pil was voelde ik me nooit zo en eigenlijk altijd fit en energiek.
Denken jullie dan echt dat dit door stoppen van de pil kan komen.? Vind het bijna onwerkelijk dat je daar dan zo sterk op zou kunnen reageren..
Ik ben toendertijd gestopt omdat ik wel eens wilde ervaren hoe ik ben zonder hormonen..
Sindsdien kwakkel ik eigenlijk een beetje.. moe..hoofdpijn en duizelig.
Verschillende keren bloed laten prikken maar niks bijzonders. Ook geprobeerd voedingssuplementen te nemen(Magnesium, ijzer en vit d) maar lijkt ook niet super veel te helpen.
Toen ik aan de pil was voelde ik me nooit zo en eigenlijk altijd fit en energiek.
Denken jullie dan echt dat dit door stoppen van de pil kan komen.? Vind het bijna onwerkelijk dat je daar dan zo sterk op zou kunnen reageren..
Ik ben toendertijd gestopt omdat ik wel eens wilde ervaren hoe ik ben zonder hormonen..
vrijdag 4 december 2020 om 13:54
JA!Mwrosa schreef: ↑04-12-2020 10:01Ik wil hier ook wel over mee praten. Ik ben namelijk gestopt in 2018 na 10 jaar de pil te hebben geslikt.
Sindsdien kwakkel ik eigenlijk een beetje.. moe..hoofdpijn en duizelig.
Verschillende keren bloed laten prikken maar niks bijzonders. Ook geprobeerd voedingssuplementen te nemen(Magnesium, ijzer en vit d) maar lijkt ook niet super veel te helpen.
Denken jullie dan echt dat dit door stoppen van de pil kan komen.? Vind het bijna onwerkelijk dat je daar dan zo sterk op zou kunnen reageren..
Zeker als je inde overgang komt... maar dan kun je boven de 51 jaar ook iets lichters nemen qua hormonen dan de anticonceptiepil.
vrijdag 4 december 2020 om 13:57