Gezondheid
alle pijlers
Migraine deel 3
maandag 7 november 2005 om 19:52
Dames!
Ik kreeg mijn bericht niet gepost want de vorige discussie was 'Locked'???
Dus ik heb maar een nieuw onderwerp aangemaakt... Zie onder mijn bericht.
He Mulan!
GEFELICITEERD!!!! Wat geweldig voor jullie!!! Kun je het je al een beetje voorstellen, baby in je buik? En hoe gaat het met je sinds je zwanger bent?
Met mij gaat het een stuk beter. De antidepressiva slaan goed aan, wat voor mij betekent dat:
- ik niet meer zoveel pieker
- weer gezellige dingen heb gedaan met vrienden
- wat relaxter ben
- niet meer over de migraine in zit
- iets minder vaak migraine heb (meestal 1 keer per week, soms zit er 10 dagen tussen)
- de aanvallen qua lengte zijn gehalveerd!!!!! Duren nu nog maar anderhalve dag ipv drie a vier dagen
- ik gestopt ben met roken!! Al een maand!! Goed he?
Zal binnenkort weer eens meer schrijven. Ga nu eerst de dosis weer verhogen om te kijken of het een nog beter effect heeft op de migraine, altijd het proberen waard! En over een maand begin ik anders nog met Atacand erbij. Het kan alleen maar beter worden dus!!
Tot zover mijn update. Nogmaals gefeliciteerd Mulan en sterkte weer allemaal!!!
Liefs
Ik kreeg mijn bericht niet gepost want de vorige discussie was 'Locked'???
Dus ik heb maar een nieuw onderwerp aangemaakt... Zie onder mijn bericht.
He Mulan!
GEFELICITEERD!!!! Wat geweldig voor jullie!!! Kun je het je al een beetje voorstellen, baby in je buik? En hoe gaat het met je sinds je zwanger bent?
Met mij gaat het een stuk beter. De antidepressiva slaan goed aan, wat voor mij betekent dat:
- ik niet meer zoveel pieker
- weer gezellige dingen heb gedaan met vrienden
- wat relaxter ben
- niet meer over de migraine in zit
- iets minder vaak migraine heb (meestal 1 keer per week, soms zit er 10 dagen tussen)
- de aanvallen qua lengte zijn gehalveerd!!!!! Duren nu nog maar anderhalve dag ipv drie a vier dagen
- ik gestopt ben met roken!! Al een maand!! Goed he?
Zal binnenkort weer eens meer schrijven. Ga nu eerst de dosis weer verhogen om te kijken of het een nog beter effect heeft op de migraine, altijd het proberen waard! En over een maand begin ik anders nog met Atacand erbij. Het kan alleen maar beter worden dus!!
Tot zover mijn update. Nogmaals gefeliciteerd Mulan en sterkte weer allemaal!!!
Liefs
maandag 19 februari 2007 om 19:23
Hey Dames!!
Hebben meer van jullie ervaring met anti depressiva? Aapje, heb jij naast Efexor nog wel eens wat anders geprobeerd? Ik heb nl nu al 3 soorten gehad en geen een gaf ook maar enig gewenst effect..
Juist eerder andersom,met het afbouwen werd ik dan juist nog depressiever..
Ik heb alleen nu weer zooooon dip. Heb vreselijke aavallen achter de rug en voel me zo in en in ongelukkig. Ik denk dat ik er gewoon zelf niet meer uit kan komen. Therapie alleen is nu denk ik niet voldoende. Ik ben alleen bang om weer wat te gaan slikken omdat ik weet hoe het nog fouter kan gaan.
Pff lastig hoor. Je hoort wel van mensen dat ze eerst 3 soorten moesten proberen voor ze de goede te pakken hadden. Vandaar dat ik het vraag.
Waar ik ook nog aan dacht (aapje brengt mij ideen
) om ook weer eens amitriptyline te slikken. Ik heb dat toen gekregen tijdens het afkicken in het ziekenhuis en toen nog iets van een half jaar geslikt. Maar op een gegeven moment deed het niks meer. Dit zou dan in lage dosering van invloed zijn op de pijnbeleving en dus voor de chronisch dagelijkse pijn. Toen ik aan de antidepressiva ging, mocht ik dit middel niet doorzetten. Terwijl het eigenlijk wel een a.d is. Maar dr paddestoel vond dat nie goed.
Misschien weten jullie nog iets...
Veel liefs voor jullie allemaal!
Hebben meer van jullie ervaring met anti depressiva? Aapje, heb jij naast Efexor nog wel eens wat anders geprobeerd? Ik heb nl nu al 3 soorten gehad en geen een gaf ook maar enig gewenst effect..
Juist eerder andersom,met het afbouwen werd ik dan juist nog depressiever..Ik heb alleen nu weer zooooon dip. Heb vreselijke aavallen achter de rug en voel me zo in en in ongelukkig. Ik denk dat ik er gewoon zelf niet meer uit kan komen. Therapie alleen is nu denk ik niet voldoende. Ik ben alleen bang om weer wat te gaan slikken omdat ik weet hoe het nog fouter kan gaan.
Pff lastig hoor. Je hoort wel van mensen dat ze eerst 3 soorten moesten proberen voor ze de goede te pakken hadden. Vandaar dat ik het vraag.
Waar ik ook nog aan dacht (aapje brengt mij ideen
) om ook weer eens amitriptyline te slikken. Ik heb dat toen gekregen tijdens het afkicken in het ziekenhuis en toen nog iets van een half jaar geslikt. Maar op een gegeven moment deed het niks meer. Dit zou dan in lage dosering van invloed zijn op de pijnbeleving en dus voor de chronisch dagelijkse pijn. Toen ik aan de antidepressiva ging, mocht ik dit middel niet doorzetten. Terwijl het eigenlijk wel een a.d is. Maar dr paddestoel vond dat nie goed.Misschien weten jullie nog iets...
Veel liefs voor jullie allemaal!
dinsdag 20 februari 2007 om 10:27
Kozoo,
Ik reageer zelf goed op de Tegretol. (naast de epilepsie heb ik de migraine ik heb de beide aanvallen in een combinatie) de Tegretol krijg ik als hoofdmiddel voor de epilepsie, maar de migraine is er ook wel duidelijk door verbeterd. Je zou dit ook eens kunnen vragen.
En daarvoor heb ik eerst depakine gebruikt maar de epilepsie kwam weer wat vaker terug. Dus de tegretol is bij mij het tweede middel en samen met de Relpax bij een erge migraine.
Hendrina
Ik reageer zelf goed op de Tegretol. (naast de epilepsie heb ik de migraine ik heb de beide aanvallen in een combinatie) de Tegretol krijg ik als hoofdmiddel voor de epilepsie, maar de migraine is er ook wel duidelijk door verbeterd. Je zou dit ook eens kunnen vragen.
En daarvoor heb ik eerst depakine gebruikt maar de epilepsie kwam weer wat vaker terug. Dus de tegretol is bij mij het tweede middel en samen met de Relpax bij een erge migraine.
Hendrina
dinsdag 20 februari 2007 om 12:31
aah arme Kozoo,
Gaat dus echt nog helemaal niet goed!!! Hoe kan dat nou toch he...Dat de een wel positief reageerd op medicatie en de ander niet! Het is niet eerlijk! Welke AD heb jij allemaal geprobeerd dan?
Ik ben begonnen met amitriptyline, 6 jaar terug ofzo...ook een half jaartje gebruikt..Ik ben er toen mee gestopt. Ik heb me toen laten beinvloeden door mijn omgeving. Dat ik geen AD nodig had en voor de hoofdpijn/migraine hielp het ook al niet veel meer.....Van alles geprobeerd. Ik heb 3 jaar lang aan de efexor 2x 37.5 mg gezeten. In het begin hielp het voor de hoofdpijn/migraine later niet meer. Ik ben het echter wel blijven gebruiken omdat ik me er zo goed door voelde! (van die vele aanvallen werd ik ook half depressief). Afgelopen mei heb ik afgebouwd, Dit ging opzich wel, was wel misselijk en duizelig en het gevoel dat ik niet goed werd. Ik dacht dat ik mijn hoofdpijn/migraine wel geaccepteerd had...maar zonder die efexor viel het me soms wel weer zwaar. Nu alweer 4 maanden aan de amitriptyline...De hoofdpijn/migraine is ietsje verbeterd, Ongeveer 2 maxalten minder per maand. Afgelopen vrijdag is de dosering verdubbeld, van 10 mg nr 20 mg (nog steeds laag, voor migraine maximaal 50-75, maar geloof dat je dan wel veel last hebt van bijwerkingen).
Dokter paddestoel is ernstig ziek en komt nr aller waarschijnlijkheid niet meer terug op de hoofdpijnkliniek. Ze zijn het aantal patienten ook aan het afbouwen. Omdat ik uit arnhem kom, hoef ik van de vervanger van dokter paddestoel (regulier neuroloog die nix met koppijn heeft) niet meer terug te komen
....Ik mag mijn neuroloog hier in de buurt gaan zoeken....jaja....Heb net gebeld nr nijmegen (hoofdpijnpoli).
Kun jij nog wel bij de hoofdpijnpoli in amersfoort blijven dan? En voelde je je met die Amitriptyline beter? En het klopt dat je deze niet met andere AD mag gebruiken hoor! Amitriptyline is nl een tricyclische ad en efexor is een serotonine heropnamer of zoiets dergelijks en dat schijnt niet samen te gaan!
Ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen hoor! Depakine en topamax had jij ook al geprobeerd toch...?
Sterkte Kozzoo*;
Hoe is het met de rest?
Gaat dus echt nog helemaal niet goed!!! Hoe kan dat nou toch he...Dat de een wel positief reageerd op medicatie en de ander niet! Het is niet eerlijk! Welke AD heb jij allemaal geprobeerd dan?
Ik ben begonnen met amitriptyline, 6 jaar terug ofzo...ook een half jaartje gebruikt..Ik ben er toen mee gestopt. Ik heb me toen laten beinvloeden door mijn omgeving. Dat ik geen AD nodig had en voor de hoofdpijn/migraine hielp het ook al niet veel meer.....Van alles geprobeerd. Ik heb 3 jaar lang aan de efexor 2x 37.5 mg gezeten. In het begin hielp het voor de hoofdpijn/migraine later niet meer. Ik ben het echter wel blijven gebruiken omdat ik me er zo goed door voelde! (van die vele aanvallen werd ik ook half depressief). Afgelopen mei heb ik afgebouwd, Dit ging opzich wel, was wel misselijk en duizelig en het gevoel dat ik niet goed werd. Ik dacht dat ik mijn hoofdpijn/migraine wel geaccepteerd had...maar zonder die efexor viel het me soms wel weer zwaar. Nu alweer 4 maanden aan de amitriptyline...De hoofdpijn/migraine is ietsje verbeterd, Ongeveer 2 maxalten minder per maand. Afgelopen vrijdag is de dosering verdubbeld, van 10 mg nr 20 mg (nog steeds laag, voor migraine maximaal 50-75, maar geloof dat je dan wel veel last hebt van bijwerkingen).
Dokter paddestoel is ernstig ziek en komt nr aller waarschijnlijkheid niet meer terug op de hoofdpijnkliniek. Ze zijn het aantal patienten ook aan het afbouwen. Omdat ik uit arnhem kom, hoef ik van de vervanger van dokter paddestoel (regulier neuroloog die nix met koppijn heeft) niet meer terug te komen
....Ik mag mijn neuroloog hier in de buurt gaan zoeken....jaja....Heb net gebeld nr nijmegen (hoofdpijnpoli).Kun jij nog wel bij de hoofdpijnpoli in amersfoort blijven dan? En voelde je je met die Amitriptyline beter? En het klopt dat je deze niet met andere AD mag gebruiken hoor! Amitriptyline is nl een tricyclische ad en efexor is een serotonine heropnamer of zoiets dergelijks en dat schijnt niet samen te gaan!
Ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen hoor! Depakine en topamax had jij ook al geprobeerd toch...?
Sterkte Kozzoo*;
Hoe is het met de rest?
dinsdag 20 februari 2007 om 18:15
hai thanx voor jullie reakties!!!
Ik heb aan AD seroxat/paroxetine gebruikt , efexor en amitriptyline. en ik heb ook eens Nortrilen gebruikt. Dat is ook een ad maar ik kreeg het toen als onderhoudsmedicijn voor migraine.
Daarnaast Propanolol, Depakine, Topamax, Verapamil (of zoiets), Atacand diverse keren en pff ik zal er vast nog wat vergeten zijn.
eigenlijk alles wat een arts maar kan geven heb ik t idee. T enige middel waar ik wel tegen kon, dus zonder echt heel ziek te worden is Atacand. En dat gebruik ik nu dus.
T lullige is dat triptanen gewoon bijna nooit helpen. En ik heb ze allemaal, maar dan ook allemaal gehad. Nu gebruik ik maxalt maar het resultaat is mager..
Ik heb wel via de therapie/training die ik volg een afspraak te goed met een arts. Die zou mij nog wat advies ofzo kunnen geven over medicatie want ik weet ook gewoon nooit wat ik wanneer kan slikken. T helpt nooit eigenlijk maar stel dat je die ene keer nou net wel de pijn wat kunt beperken door op tijd een triptaan te slikken? En ja..daarnaast heb ik dus ook nog zenuwpijn en dan hebben we t nog maar even niet over de CDH. *zucht*
Ik hoop dat ik snel bij die arts terecht kan want ik wil dan via hem of haar ook weer iets van AD gebruiken. Dit gaat zo niet, ik zit nu zo in een negatieve spiraal.. Ik wil ook niemand zien of spreken. Behalve mn ouders. Vriendinnen enzo kan ik gewoon even niet aan, iedereen met hun hoofdpijnloze leven die maar alles kunnen doen wat ze willen zonder er over na te denken. Weekenden gaan stappen en ik maar aanhoren hoe leuk en gezellig t wel niet was en dat ik echt weer nooooodig mee moet. Grrr, ik gun t ze echt....en ik ben altijd heel belangstellend.. maar nu....kan t even niet aan.
Ook mn studie heb ik even geen trek in, al die drukte van iedereen en ik kan er eigenlijk niet eens heen als mn hoofd zo' n zeer doet en ik regelmatig boven de plee hang.
Vandaag heb ik opzich wel iets goeds gedaan, alleen jammer dat t nou weer zo rot uitpakt.
Ik wilde graag iets leuks doen voor mezelf, had besloten om naar de sauna te gaan (ipv college), vind ik meestal heerlijk. Maar migraine is er alleen maar erger door geworden..
Ik voel me ook echt zo een zeik zielig ding.. ben dat ZO zat.
Mn ouders zijn echt super super lief maar ik voel me altijd zo bezwaard. Die mensen verdienen na al deze ellende toch ook eens een normale dochter? In plaats van een die als een hoopje in mama's armen ligt te huilen. (ben toch echt al 26..
)
Nou.. ik ga maar proberen tv te kijken ofzo.. straks duw ik er wel een slaappil in want vannacht heb ik ook de hele nacht wakker gelegen.
Ben wel blij met jullie op dit forum!
:R
Ik heb aan AD seroxat/paroxetine gebruikt , efexor en amitriptyline. en ik heb ook eens Nortrilen gebruikt. Dat is ook een ad maar ik kreeg het toen als onderhoudsmedicijn voor migraine.
Daarnaast Propanolol, Depakine, Topamax, Verapamil (of zoiets), Atacand diverse keren en pff ik zal er vast nog wat vergeten zijn.
eigenlijk alles wat een arts maar kan geven heb ik t idee. T enige middel waar ik wel tegen kon, dus zonder echt heel ziek te worden is Atacand. En dat gebruik ik nu dus.
T lullige is dat triptanen gewoon bijna nooit helpen. En ik heb ze allemaal, maar dan ook allemaal gehad. Nu gebruik ik maxalt maar het resultaat is mager..
Ik heb wel via de therapie/training die ik volg een afspraak te goed met een arts. Die zou mij nog wat advies ofzo kunnen geven over medicatie want ik weet ook gewoon nooit wat ik wanneer kan slikken. T helpt nooit eigenlijk maar stel dat je die ene keer nou net wel de pijn wat kunt beperken door op tijd een triptaan te slikken? En ja..daarnaast heb ik dus ook nog zenuwpijn en dan hebben we t nog maar even niet over de CDH. *zucht*
Ik hoop dat ik snel bij die arts terecht kan want ik wil dan via hem of haar ook weer iets van AD gebruiken. Dit gaat zo niet, ik zit nu zo in een negatieve spiraal.. Ik wil ook niemand zien of spreken. Behalve mn ouders. Vriendinnen enzo kan ik gewoon even niet aan, iedereen met hun hoofdpijnloze leven die maar alles kunnen doen wat ze willen zonder er over na te denken. Weekenden gaan stappen en ik maar aanhoren hoe leuk en gezellig t wel niet was en dat ik echt weer nooooodig mee moet. Grrr, ik gun t ze echt....en ik ben altijd heel belangstellend.. maar nu....kan t even niet aan.
Ook mn studie heb ik even geen trek in, al die drukte van iedereen en ik kan er eigenlijk niet eens heen als mn hoofd zo' n zeer doet en ik regelmatig boven de plee hang.
Vandaag heb ik opzich wel iets goeds gedaan, alleen jammer dat t nou weer zo rot uitpakt.
Ik wilde graag iets leuks doen voor mezelf, had besloten om naar de sauna te gaan (ipv college), vind ik meestal heerlijk. Maar migraine is er alleen maar erger door geworden..
Ik voel me ook echt zo een zeik zielig ding.. ben dat ZO zat.
Mn ouders zijn echt super super lief maar ik voel me altijd zo bezwaard. Die mensen verdienen na al deze ellende toch ook eens een normale dochter? In plaats van een die als een hoopje in mama's armen ligt te huilen. (ben toch echt al 26..
)Nou.. ik ga maar proberen tv te kijken ofzo.. straks duw ik er wel een slaappil in want vannacht heb ik ook de hele nacht wakker gelegen.
Ben wel blij met jullie op dit forum!
:R
dinsdag 20 februari 2007 om 22:46
aaaah Ik heb echt met je te doen Kozzoo! Een aantal dingen herken ik wel uit je verhaal hoor! Maar echt zon rot periode van alle dagen hoofdpijn, depri, verdrietig, boos, niet willen afspreken, bijna niemand willen zien behalve je ouders... heeft bij mij maximaal een half jaar geduurd (toen ik ad topamax was).....Geeft de arts je niet een te lage dosering ad...zal wel niet....Kloote ook dat geen enkele triptaan werkt zeg.....is daar een verklaring voor?
Het is te hopen dat die 'arts' waar je het over hebt nog wat kan betekenen in de vorm van pijnbestrijding!!! Heb je het boek van Frits de Winter trouwens gelezen? De pijn de baas.....en je kunt misschien ook wel wat troost, steun en herkenning kunnen halen uit het boek "mijn hoofd en ik"als lezen tenminste lukt!.....Ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen hoor!!! En heb je het idee dat de atcand werkt..Ik heb het ook voorgeschreven gekregen van dokter paddo...alleen het had bij mij geen enkel effect..
Sterkte en snel wat beter worden oke...
Het is te hopen dat die 'arts' waar je het over hebt nog wat kan betekenen in de vorm van pijnbestrijding!!! Heb je het boek van Frits de Winter trouwens gelezen? De pijn de baas.....en je kunt misschien ook wel wat troost, steun en herkenning kunnen halen uit het boek "mijn hoofd en ik"als lezen tenminste lukt!.....Ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen hoor!!! En heb je het idee dat de atcand werkt..Ik heb het ook voorgeschreven gekregen van dokter paddo...alleen het had bij mij geen enkel effect..
Sterkte en snel wat beter worden oke...
vrijdag 23 februari 2007 om 09:43
Aapje,
En de amytriptiline werkt dit verder goed bij jou ? Aapje ik heb op sommige momenten ook mijn migraine nog niet geaccepteerd. Vooral op momenten als je iets leuks wil doen en het op dat moment niet gaat dan baal ik soms van kan ik weer niet gezellig zijn en kunnen we weer niks ondernemen.
Kozoo,
Wanneer neem je de triptanen dan vaak? Is dit voor dat de migraine al begint? Vaak is het met de triptanen dat je dit namelijk niet in de aura fase moet nemen, dit omdat dan de migraine nog komen moet.
Ik wacht vaak tot de migraine het heel erg is en dan pas neem ik de Relpax en dit werkt dan wel. Wel van enkele triptanen is het bekend dat het sneller een terugkeer effect heeft, vandaar dat ik de Relpax gekregen heb.
Kozoo veel sterkte gewenst.
Ik heb gewoon lichtelijk hoofdpijn maar dit komt nu bij mij even doordat ik wat meer voortekenen heb van een epilepsieaanval. Maar zondag dacht ik wel dat ik een Relpax voor de migraine zou nemen, maar kon het net gelukkig af met 1 paracetamol.
Hendrina
En de amytriptiline werkt dit verder goed bij jou ? Aapje ik heb op sommige momenten ook mijn migraine nog niet geaccepteerd. Vooral op momenten als je iets leuks wil doen en het op dat moment niet gaat dan baal ik soms van kan ik weer niet gezellig zijn en kunnen we weer niks ondernemen.
Kozoo,
Wanneer neem je de triptanen dan vaak? Is dit voor dat de migraine al begint? Vaak is het met de triptanen dat je dit namelijk niet in de aura fase moet nemen, dit omdat dan de migraine nog komen moet.
Ik wacht vaak tot de migraine het heel erg is en dan pas neem ik de Relpax en dit werkt dan wel. Wel van enkele triptanen is het bekend dat het sneller een terugkeer effect heeft, vandaar dat ik de Relpax gekregen heb.
Kozoo veel sterkte gewenst.
Ik heb gewoon lichtelijk hoofdpijn maar dit komt nu bij mij even doordat ik wat meer voortekenen heb van een epilepsieaanval. Maar zondag dacht ik wel dat ik een Relpax voor de migraine zou nemen, maar kon het net gelukkig af met 1 paracetamol.
Hendrina
maandag 5 maart 2007 om 20:11
Wat een verhalen allemaal zeg! Dan mag ik nog van geluk spreken met "alleen" maar migraine...
Het valt me op dat veel mensen met migraine ook antidepressiva slikken, ik heb dat nooit gedaan omdat daar ook geen reden voor was. Zijn jullie begonnen met slikken van ad t.b.v. depressie of puur alleen maar voor migraine?
Mijn vraag is eigenlijk: hebben jullie last van depressies dóór de migraine of staat het er helemaal los van? Misschien niet zo gemakkelijk te beantwoorden, maar ik denk toch dat het er los van staat eerlijk gezegd.
Er zijn periodes dat ik mij ook zwaar shit voel, maar nooit depressieve gevoelens gehad (behalve tijdens mijn topamax-avontuur). Dat is de reden dat ik denk dat het bij sommigen van jullie naast elkaar loopt en niet de oorzaak is van migraine. Maar ik kan het mis hebben natuurlijk...
In ieder geval lijkt het me loodzwaar om óók nog eens depressief te zijn (omschrijf ik het wel goed?). Veel sterkte!
Met mij gaat het nog steeds goed. Ongeveer 1 x per 10 dagen migraine en meestal dan redelijk te bestrijden met 1 of 2 relpax. Heb in februari zelfs maar 4 stuks relpax genomen!!! Een absoluut record voor mij! Wel vaak tussen de aanvallen door een drukkend gevoel achter oog, zodat ik dan niet zeker weet of ik migraine krijg en dat is ook altijd vervelend. Omdat je dan niet weet of je ergens naar toe kunt gaat, of dat de aanval binnen een uur toeslaat.
Tis rustig hier, hoe gaat met jullie allemaal?
Lieske, herstel je goed van de operatie?
Het valt me op dat veel mensen met migraine ook antidepressiva slikken, ik heb dat nooit gedaan omdat daar ook geen reden voor was. Zijn jullie begonnen met slikken van ad t.b.v. depressie of puur alleen maar voor migraine?
Mijn vraag is eigenlijk: hebben jullie last van depressies dóór de migraine of staat het er helemaal los van? Misschien niet zo gemakkelijk te beantwoorden, maar ik denk toch dat het er los van staat eerlijk gezegd.
Er zijn periodes dat ik mij ook zwaar shit voel, maar nooit depressieve gevoelens gehad (behalve tijdens mijn topamax-avontuur). Dat is de reden dat ik denk dat het bij sommigen van jullie naast elkaar loopt en niet de oorzaak is van migraine. Maar ik kan het mis hebben natuurlijk...
In ieder geval lijkt het me loodzwaar om óók nog eens depressief te zijn (omschrijf ik het wel goed?). Veel sterkte!
Met mij gaat het nog steeds goed. Ongeveer 1 x per 10 dagen migraine en meestal dan redelijk te bestrijden met 1 of 2 relpax. Heb in februari zelfs maar 4 stuks relpax genomen!!! Een absoluut record voor mij! Wel vaak tussen de aanvallen door een drukkend gevoel achter oog, zodat ik dan niet zeker weet of ik migraine krijg en dat is ook altijd vervelend. Omdat je dan niet weet of je ergens naar toe kunt gaat, of dat de aanval binnen een uur toeslaat.
Tis rustig hier, hoe gaat met jullie allemaal?
Lieske, herstel je goed van de operatie?
maandag 5 maart 2007 om 20:59
hey vonne en de rest,
Even voor de duidelijkheid, ik ben niet depressief! Ik heb twee periodes in mijn leven gehad dat ik last had van een depressie (maar niet heel ernstig was niet suicidaal ofzo). Bij mij bestaat er wel verbadn met de migraine en het daarbij behorend medicijn gebruik. De eerste keer is een jaar of 6 geleden...veel hoofdpijn, veel migraine, regelmatige gebruik triptanen. Ik ben toen gestart met propanolol...Toen ik weer voor controle bij de neuroloog kwam en zei dat ik niet lekker in mijn vel zat en wat depri was moest ik gelijk stoppen met propanolol..hier kun je depressief van raken...En als je toch al niet lekker in je vel zit door veel migraine kan dit de druppel zijn. De tweede depri periode was bij mij ook het gebruik van de topamax, deze heb ik 4 maanden gebruikt...daarna op efexor gezet.
Nu merk ik dat ik voor en na mijn aanvallen wel last kan hebebn van wisselende stemmingen...heel vrolijk, heel sagerijnig, verdrietig en boos...Vooral na een paar dagen maxalt gebruik voel ik me niet echt happy. Dit schijn te kunnen komen door het gebruik van triptanen! Gaat het goed met mijn koppie dan gaat het in de meeste gevallen ook goed met mij. Gaat het slecht met mijn koppie dan gaat het vaak goed met mijzelf maar niet altijd!! Ik heb vanaf 1 maart alweer 4 maxalten op en dat merk ik aan alles...Moet snel huilen, heb snel de balen,erin, weinig energie, veel moe ...maar ik weet uit ervaring dat ik voor dit gevoel niet meer bang hoef te zijn maar dat het na een paar dagen over gaat! (dat het geen depressie is) Een tijd terug heb ik ergens gelezen (hoofdzaken of hoodpijncentraal) dat er wel een verband bestaat tussen migraine en depressies.
Fijn dat jou koppie redelijk stabiel is!! 1 aanval per 10 dagen is acceptabel voor jou toch...In het verleden is het bij jou toch ook veel slechter geweest?
Ik heb ook regelmatig een drukkend gevoel achter mijn linkeroog..kan idd een aanval worden maar kan ook wegtrekken. Wanneer bij jou de migraine doorzet en een triptaan neemt gaat dat oog dan altijd over? Soms blijft het bij mij zitten heel irritant...
Even voor de duidelijkheid, ik ben niet depressief! Ik heb twee periodes in mijn leven gehad dat ik last had van een depressie (maar niet heel ernstig was niet suicidaal ofzo). Bij mij bestaat er wel verbadn met de migraine en het daarbij behorend medicijn gebruik. De eerste keer is een jaar of 6 geleden...veel hoofdpijn, veel migraine, regelmatige gebruik triptanen. Ik ben toen gestart met propanolol...Toen ik weer voor controle bij de neuroloog kwam en zei dat ik niet lekker in mijn vel zat en wat depri was moest ik gelijk stoppen met propanolol..hier kun je depressief van raken...En als je toch al niet lekker in je vel zit door veel migraine kan dit de druppel zijn. De tweede depri periode was bij mij ook het gebruik van de topamax, deze heb ik 4 maanden gebruikt...daarna op efexor gezet.
Nu merk ik dat ik voor en na mijn aanvallen wel last kan hebebn van wisselende stemmingen...heel vrolijk, heel sagerijnig, verdrietig en boos...Vooral na een paar dagen maxalt gebruik voel ik me niet echt happy. Dit schijn te kunnen komen door het gebruik van triptanen! Gaat het goed met mijn koppie dan gaat het in de meeste gevallen ook goed met mij. Gaat het slecht met mijn koppie dan gaat het vaak goed met mijzelf maar niet altijd!! Ik heb vanaf 1 maart alweer 4 maxalten op en dat merk ik aan alles...Moet snel huilen, heb snel de balen,erin, weinig energie, veel moe ...maar ik weet uit ervaring dat ik voor dit gevoel niet meer bang hoef te zijn maar dat het na een paar dagen over gaat! (dat het geen depressie is) Een tijd terug heb ik ergens gelezen (hoofdzaken of hoodpijncentraal) dat er wel een verband bestaat tussen migraine en depressies.
Fijn dat jou koppie redelijk stabiel is!! 1 aanval per 10 dagen is acceptabel voor jou toch...In het verleden is het bij jou toch ook veel slechter geweest?
Ik heb ook regelmatig een drukkend gevoel achter mijn linkeroog..kan idd een aanval worden maar kan ook wegtrekken. Wanneer bij jou de migraine doorzet en een triptaan neemt gaat dat oog dan altijd over? Soms blijft het bij mij zitten heel irritant...
dinsdag 6 maart 2007 om 11:10
Hey Lieve mensen,
Hendrina: Ik neem misschien toch elke keer te laat een triptaan. Ik wacht namelijk bijna altijd ook totdat de pijn hevig is, dat ik zeker weet dat het migraine is. Ik heb nl ook nog chronische dagelijkse hoofdpijn en soms zenuwpijn. En soms ben ik er heilig van overtuigd dat het migraine is maar dan helpt geen triptaan.... en bij mij duren de aanvallen ook altijd erg lang. Niet maximaal 72 uur zoals ze altijd zeggen maar tot wel 5 dagen.
en het verband tussen depressie en migraine. Moelijk. heel herkenbaar wat aapje ook schrijft: na triptanen voel ik me altij depri. Dat weet ik dan ook dat het daar door kan komen. Maar zoals zij dat ook heeft: gaat het met mn hoofd redelijk, gaat het met mij ook wel ok. Dan kan ik lachen en heb ik ook zin om met vriendinnen op te trekken, naar studie te gaan etc. Ik moet alleen wel zeggen dat er op de achter grond wel altijd iets op de loer ligt.\
Ik heb wel het idee dat mijn depressieve gevoelens van de pijn komen. Van nature ben ik niet neerslachtig of zwartgallig. En mijn omgeving zegt ook altijd dat als ik een (redelijk) goede dag heb ik ook zó positief ben. En dat ik er dan zo goed uitzie.
Ik volg nu therapie/training aan de hand van het boek van frits winter, de pijn de baas en met deze therapeute bespreek ik natuurlijk veel. Er komt wel heel duidelijk naar boven dat mijn stemming in zijn totaal wordt beinvloed door de mate pijn die ik heb.
Nu tijdens deze "crisis" van het moment wil ze dat eigenlijk een beetje loskoppelen van elkaar. Dus dmv van de dingen die ik geleerd heb uit het boek mn basisniveau weer opbouwen die nu finaal ingestort is en aan de andere kant de depressie die er nu is behandelen. Het wordt nu dus wel losgekoppeld als je begrijpt wat ik bedoel.
Vorige week een crisis gesprek gehad met een psychiater, echt heel heel heel zwaar. Moeilijkste dag uit mn leven. Ik zie hem morgen weer voor een langer gesprek en dan krijg ik ws ook medicatie voor de depressie.
Ik weet echt even niet wat ik met mezelf aanmoet. Kan bijna alleen maar als een zombie voor me uitstaren de hele dag, als ik niet hartverscheurdend aan t huilen ben. Ben al 3 weken niet naar studie geweest. Vanmiddag zie ik de therapeute weer en hoop dat zij me kan helpen met wat ik nou moet doen, want over mn studie maak ik me veel zorgen, dat is wel mn houvast in het leven.
Nou pff.. genoeg over mij...
Hoe gaat het met jullie?
Hoe is het met kleine Sem? Ik vind dit wel een heel fijn 'voorbeeld". Dat je ook zegt dat je zo dankbaar bent dat je hem hebt gekregen ondanks je klachten. Dat het wel mogelijk is.
Ik ga weer even rusten,
heel veel liefs
Hendrina: Ik neem misschien toch elke keer te laat een triptaan. Ik wacht namelijk bijna altijd ook totdat de pijn hevig is, dat ik zeker weet dat het migraine is. Ik heb nl ook nog chronische dagelijkse hoofdpijn en soms zenuwpijn. En soms ben ik er heilig van overtuigd dat het migraine is maar dan helpt geen triptaan.... en bij mij duren de aanvallen ook altijd erg lang. Niet maximaal 72 uur zoals ze altijd zeggen maar tot wel 5 dagen.
en het verband tussen depressie en migraine. Moelijk. heel herkenbaar wat aapje ook schrijft: na triptanen voel ik me altij depri. Dat weet ik dan ook dat het daar door kan komen. Maar zoals zij dat ook heeft: gaat het met mn hoofd redelijk, gaat het met mij ook wel ok. Dan kan ik lachen en heb ik ook zin om met vriendinnen op te trekken, naar studie te gaan etc. Ik moet alleen wel zeggen dat er op de achter grond wel altijd iets op de loer ligt.\
Ik heb wel het idee dat mijn depressieve gevoelens van de pijn komen. Van nature ben ik niet neerslachtig of zwartgallig. En mijn omgeving zegt ook altijd dat als ik een (redelijk) goede dag heb ik ook zó positief ben. En dat ik er dan zo goed uitzie.
Ik volg nu therapie/training aan de hand van het boek van frits winter, de pijn de baas en met deze therapeute bespreek ik natuurlijk veel. Er komt wel heel duidelijk naar boven dat mijn stemming in zijn totaal wordt beinvloed door de mate pijn die ik heb.
Nu tijdens deze "crisis" van het moment wil ze dat eigenlijk een beetje loskoppelen van elkaar. Dus dmv van de dingen die ik geleerd heb uit het boek mn basisniveau weer opbouwen die nu finaal ingestort is en aan de andere kant de depressie die er nu is behandelen. Het wordt nu dus wel losgekoppeld als je begrijpt wat ik bedoel.
Vorige week een crisis gesprek gehad met een psychiater, echt heel heel heel zwaar. Moeilijkste dag uit mn leven. Ik zie hem morgen weer voor een langer gesprek en dan krijg ik ws ook medicatie voor de depressie.
Ik weet echt even niet wat ik met mezelf aanmoet. Kan bijna alleen maar als een zombie voor me uitstaren de hele dag, als ik niet hartverscheurdend aan t huilen ben. Ben al 3 weken niet naar studie geweest. Vanmiddag zie ik de therapeute weer en hoop dat zij me kan helpen met wat ik nou moet doen, want over mn studie maak ik me veel zorgen, dat is wel mn houvast in het leven.
Nou pff.. genoeg over mij...
Hoe gaat het met jullie?
Hoe is het met kleine Sem? Ik vind dit wel een heel fijn 'voorbeeld". Dat je ook zegt dat je zo dankbaar bent dat je hem hebt gekregen ondanks je klachten. Dat het wel mogelijk is.
Ik ga weer even rusten,
heel veel liefs
dinsdag 6 maart 2007 om 19:02
Aapje, sorry dat ik je misschien een beetje verwarde met kozoo...Misschien omdat je haar zo goed begreep dat ik niet meer wist of jij ook depressief bent geweest.
Het klinkt allemaal alsof het toch erg samenhangt met elkaar. Jullie zeggen beiden dat het met elkaar samenhangt: wanneer het met koppie goed gaat, gaat het met de rest van je leven ook beter. Dat herken ik natuurlijk ook heel erg! Toen ik 2 aanvallen in de week had, wist ik ook niet wat te doen met mn leven (je kunt dan ook zo verrekte weinig
Maar nu het zo "goed" gaat (goed tussen haakjes, omdat mensen om me heen niet begrijpen dat ik 1 x per 10 dgn weinig vind) voel ik me ook sterker uiteraard. Alleen depressieve gevoelens heb ik nooit gehad, behalve dan TIJDENS een aanval. Als ik een aanval heb, waarbij de triptanen voor geen meter werken huil ik ook veel. Van de triptanen blijf ik altijd een paar dagen na de aanval nog moe, maar dan ben ik wel weer heel vrolijk en gelukkig.
Koozoo, hoeveel aanvallen heb jij gemiddeld? En 5 dagen...pffff...dat is echt heel lang! Heb ik 2 x gehad en toen was ik ook helemaal OP.
Bij mij werken de triptanen (tegenwoordig relpax en als het heel erg is ook imigran-injecties) de ene keer heel goed en de ander keer helemaal niet. Maar sinds ik dagelijks Depakine en Sandomigran neem, werken ze bijna altijd.
Het klinkt allemaal alsof het toch erg samenhangt met elkaar. Jullie zeggen beiden dat het met elkaar samenhangt: wanneer het met koppie goed gaat, gaat het met de rest van je leven ook beter. Dat herken ik natuurlijk ook heel erg! Toen ik 2 aanvallen in de week had, wist ik ook niet wat te doen met mn leven (je kunt dan ook zo verrekte weinig
Maar nu het zo "goed" gaat (goed tussen haakjes, omdat mensen om me heen niet begrijpen dat ik 1 x per 10 dgn weinig vind) voel ik me ook sterker uiteraard. Alleen depressieve gevoelens heb ik nooit gehad, behalve dan TIJDENS een aanval. Als ik een aanval heb, waarbij de triptanen voor geen meter werken huil ik ook veel. Van de triptanen blijf ik altijd een paar dagen na de aanval nog moe, maar dan ben ik wel weer heel vrolijk en gelukkig.
Koozoo, hoeveel aanvallen heb jij gemiddeld? En 5 dagen...pffff...dat is echt heel lang! Heb ik 2 x gehad en toen was ik ook helemaal OP.
Bij mij werken de triptanen (tegenwoordig relpax en als het heel erg is ook imigran-injecties) de ene keer heel goed en de ander keer helemaal niet. Maar sinds ik dagelijks Depakine en Sandomigran neem, werken ze bijna altijd.
woensdag 7 maart 2007 om 20:27
hoi meiden,
hier ben ik ook weer eens.
heb net alles weer bijgelezen en dat was best veel!
kozoo, meid, ik heb echt met jou te doen. ik vind het echt heel erg voor je, dat je naast je migraine nog zo vreselijk in de knoop zit. en ik vind het heel erg lief dat je dan ook nog eens naar sem vraagt! ik ben blij om te horen dat je dat een positief puntje vond, want echt kozoo, ik heb bijna een paar jaar achter elkaar bijna alleen maar op bed gelegen. bijna iedere dag vreselijke aanvallen, en ik ging bijv wel mee op een vakantie, maar lag daar ook vaak op bed. en heb auto's en helaas ook vliegtuigen behoorlijk ondergekotst. ik mocht een keer bijna niet mee met het vliegtuig terug en heb een verklaring moeten ondertekenen dat ik op eigen risico mee ging. ze dachten, wat heeft die in vredesnaam? als ik nog terug denk aan die dag....pffff. ik dacht ook dat ik er nooit meer uit zou komen. al ben ik nooit echt depressief geweest, niet in de letterlijke zin van het woord dan. maar zie mij nu. ik heb mijn leven een heel stuk beter op de rails en heb zelfs een kindje waar ik meerendeel vd tijd zelf voor kan zorgen. het is soms erg zwaar, maar het doet me zo ongelofelijk goed. dus ik hoop dat het voor jou ook beter zal gaan in de toekomst. ik ben in januari 30 geworden. hoe oud ben jij? ik denk een stuk jonger, dus wie weet in de loop van de jaren. ik ben volledig gestopt met medicijnen en het bevalt mij best goed! ik heb ongeveer 1x in de week nog een aanval. maar soms kan ik me ermee redden. en vaak is het in het weekend, snachts of savonds. kop op meid, ik hoop echt dat er lichtpuntjes voor jou zullen verschijnen!
aapje, bij jou ook alles gelezen. valt ook niet mee zeg. vind het wel knap wat je nu aan het proberen bent. sterkte he.
lieske, ik ben erg benieuwd naar jou! ik heb je verhaal op het ander topic toen nog gelezen. jeetje meid, wat een verhaal! ik hoop dat je goed herstelt, laat je snel wat horen?
vonne, goed om te horen dat het nog steeds best goed gaat. en 1x in de 10 dagen, netjes hoor! houden zo of natuurlijk nog beter!!
hier gaat het best aardig. ik mag niet echt klagen. pas geleden wel weer 1x hulp moeten inschakelen.
iedereen sterkte!
liefs mulan
hier ben ik ook weer eens.
heb net alles weer bijgelezen en dat was best veel!
kozoo, meid, ik heb echt met jou te doen. ik vind het echt heel erg voor je, dat je naast je migraine nog zo vreselijk in de knoop zit. en ik vind het heel erg lief dat je dan ook nog eens naar sem vraagt! ik ben blij om te horen dat je dat een positief puntje vond, want echt kozoo, ik heb bijna een paar jaar achter elkaar bijna alleen maar op bed gelegen. bijna iedere dag vreselijke aanvallen, en ik ging bijv wel mee op een vakantie, maar lag daar ook vaak op bed. en heb auto's en helaas ook vliegtuigen behoorlijk ondergekotst. ik mocht een keer bijna niet mee met het vliegtuig terug en heb een verklaring moeten ondertekenen dat ik op eigen risico mee ging. ze dachten, wat heeft die in vredesnaam? als ik nog terug denk aan die dag....pffff. ik dacht ook dat ik er nooit meer uit zou komen. al ben ik nooit echt depressief geweest, niet in de letterlijke zin van het woord dan. maar zie mij nu. ik heb mijn leven een heel stuk beter op de rails en heb zelfs een kindje waar ik meerendeel vd tijd zelf voor kan zorgen. het is soms erg zwaar, maar het doet me zo ongelofelijk goed. dus ik hoop dat het voor jou ook beter zal gaan in de toekomst. ik ben in januari 30 geworden. hoe oud ben jij? ik denk een stuk jonger, dus wie weet in de loop van de jaren. ik ben volledig gestopt met medicijnen en het bevalt mij best goed! ik heb ongeveer 1x in de week nog een aanval. maar soms kan ik me ermee redden. en vaak is het in het weekend, snachts of savonds. kop op meid, ik hoop echt dat er lichtpuntjes voor jou zullen verschijnen!
aapje, bij jou ook alles gelezen. valt ook niet mee zeg. vind het wel knap wat je nu aan het proberen bent. sterkte he.
lieske, ik ben erg benieuwd naar jou! ik heb je verhaal op het ander topic toen nog gelezen. jeetje meid, wat een verhaal! ik hoop dat je goed herstelt, laat je snel wat horen?
vonne, goed om te horen dat het nog steeds best goed gaat. en 1x in de 10 dagen, netjes hoor! houden zo of natuurlijk nog beter!!
hier gaat het best aardig. ik mag niet echt klagen. pas geleden wel weer 1x hulp moeten inschakelen.
iedereen sterkte!
liefs mulan
woensdag 7 maart 2007 om 20:29
zaterdag 10 maart 2007 om 13:38
Hallo!
Vonne, bij mij verschilt de frequentie van de aanvallen erg. De ene periode heb ik er zo 3 in de week, dus eigenlijk een maand ofzo dan elke dag. Want 3 dagen de ene aanval en dan voel ik m voor dat ie over is, aan de andere kant opkomen, vervolgens verhuisd ie weer naar de andere kant....
Sommige periodes 1 keer in de week, iets meer. Minder dan dat heb ik ze niet eigenlijk.
Als het alleen bij de migraine bleef... maar die dagelijkse helse pijn nekt me het meest, al is dat mss ook wel gewoon migraine.. ik weet t niet meer.
Mulan, dank voor je lieve woorden. Ik ben bijna 27. Niet zo heel veel jonger dus.
Ben van de week bij een psychiater geweest voor een heel uitgebreid gesprek. Ik had eigenlijk verwacht medicatie te krijgen om me er ff doorheen te helpen, maar dat is niet het geval.
Voor hem was het heel duidelijk dat de depressieve gevoelens komen door het vele pijn. En hij denkt dat de pijn.... (nou komt ie..) voortkomt uit dat ik niet met mijn emoties kan omgaan. Je heb de basis emoties, blij, boos, bang en bedroefd en met allen kan ik redelijk handelen, dat wil zeggen uiten, behalve boos. Ik ben ook eigenlijk nooit boos en kan het al helemaal niet worden. Hij denkt dat hier iets fout zit.
Omdat ik het niet kan uiten blijft het zitten zodat het zowat mn oren uitkomt. Ik herken alleen die emotie niet. Omdat het blijft zitten heb ik zoveel spanning in mn lichaam dat mijn spieren hierop reageren. Met namen van de aanhechting in mn nek.
Pff... ik snap wat ie bedoeld.. maar hoe moet je hier nou mee aan de slag?
Lastig hoor...
Nou zover ff in het kort, misschien herkent een van jullie dit? Of misschien weten jullie hoe ik eens lekker boos kan worden??
zoiets??? En dan lekker veel spanning kwijt raken???
Ik krijg zo een vriendin op bezoek. Is wel ff goed denk ik want ik heb een hele poos niemand willen zien of spreken.
Tot gauw en liefs voor iedereen!!
Vonne, bij mij verschilt de frequentie van de aanvallen erg. De ene periode heb ik er zo 3 in de week, dus eigenlijk een maand ofzo dan elke dag. Want 3 dagen de ene aanval en dan voel ik m voor dat ie over is, aan de andere kant opkomen, vervolgens verhuisd ie weer naar de andere kant....
Sommige periodes 1 keer in de week, iets meer. Minder dan dat heb ik ze niet eigenlijk.
Als het alleen bij de migraine bleef... maar die dagelijkse helse pijn nekt me het meest, al is dat mss ook wel gewoon migraine.. ik weet t niet meer.
Mulan, dank voor je lieve woorden. Ik ben bijna 27. Niet zo heel veel jonger dus.
Ben van de week bij een psychiater geweest voor een heel uitgebreid gesprek. Ik had eigenlijk verwacht medicatie te krijgen om me er ff doorheen te helpen, maar dat is niet het geval.
Voor hem was het heel duidelijk dat de depressieve gevoelens komen door het vele pijn. En hij denkt dat de pijn.... (nou komt ie..) voortkomt uit dat ik niet met mijn emoties kan omgaan. Je heb de basis emoties, blij, boos, bang en bedroefd en met allen kan ik redelijk handelen, dat wil zeggen uiten, behalve boos. Ik ben ook eigenlijk nooit boos en kan het al helemaal niet worden. Hij denkt dat hier iets fout zit.
Omdat ik het niet kan uiten blijft het zitten zodat het zowat mn oren uitkomt. Ik herken alleen die emotie niet. Omdat het blijft zitten heb ik zoveel spanning in mn lichaam dat mijn spieren hierop reageren. Met namen van de aanhechting in mn nek.
Pff... ik snap wat ie bedoeld.. maar hoe moet je hier nou mee aan de slag?
Lastig hoor...
Nou zover ff in het kort, misschien herkent een van jullie dit? Of misschien weten jullie hoe ik eens lekker boos kan worden??
zoiets??? En dan lekker veel spanning kwijt raken???Ik krijg zo een vriendin op bezoek. Is wel ff goed denk ik want ik heb een hele poos niemand willen zien of spreken.
Tot gauw en liefs voor iedereen!!
zaterdag 10 maart 2007 om 21:23
Ik ken een therapie die supergoed werkt bij migraine!
Voor meer info kun je kijken op: www.conbriojandemmers.nl (daar staat het veel beter uitgelegd dan ik kan nl.)
Voor meer info kun je kijken op: www.conbriojandemmers.nl (daar staat het veel beter uitgelegd dan ik kan nl.)
zondag 11 maart 2007 om 22:35
Kozoo, wat bedoel je precies met "als het alleen bij de migraine bleef" en "de pijn nekt me het meest"? Migraine is toch (in veruit de meeste gevallen) helse pijn. Of wat valt er bij jou onder de migraine? Heb je, net als Mulan, last van erge duizeligheid zonder pijn (meestal dan)?
'Wat je psychiater heeft gezegd klinkt wel erg makkelijk eerlijk gezegd...In ieder geval kan dat niet de oorzaak van migraine zijn. Als je spierspanningspijn hebt, kan dat wel een gevolg van migraine zijn maar geen oorzaak. Boosheid kan daardoor dus ook geen oorzaak zijn (als hij zegt dat je door opgekropte boosheid je spieren te veel aanspant). Klink ik logisch?
Sorry, ben naam vergeten van de laatste die een bericht heeft geplaatst. Ik heb op de link geklikt en meteen weer weggeklikt...kleurentherapie heb ik zo'n 10 jaar geleden geprobeerd: 2 weken elke werkdag 4 uur aan zo'n kleurenapparaat gezeten...Hartstikke duur en 0 resultaat. Achteraf ook te begrijpen, maar op een bepaald moment grijp je gewoon álles aan om beter te worden. Jammer van het geld.
'Wat je psychiater heeft gezegd klinkt wel erg makkelijk eerlijk gezegd...In ieder geval kan dat niet de oorzaak van migraine zijn. Als je spierspanningspijn hebt, kan dat wel een gevolg van migraine zijn maar geen oorzaak. Boosheid kan daardoor dus ook geen oorzaak zijn (als hij zegt dat je door opgekropte boosheid je spieren te veel aanspant). Klink ik logisch?
Sorry, ben naam vergeten van de laatste die een bericht heeft geplaatst. Ik heb op de link geklikt en meteen weer weggeklikt...kleurentherapie heb ik zo'n 10 jaar geleden geprobeerd: 2 weken elke werkdag 4 uur aan zo'n kleurenapparaat gezeten...Hartstikke duur en 0 resultaat. Achteraf ook te begrijpen, maar op een bepaald moment grijp je gewoon álles aan om beter te worden. Jammer van het geld.
maandag 12 maart 2007 om 12:22
Hoi Vonne,
Ik bedoel daarmee dat ik EN migraine heb EN een chronische dagelijkse hoofdpijn en soms zenuwpijn.
De pijnen volgen elkaar op en lopen door elkaar heen zodat ik meestal gewoon niet weet WAT voor pijn het is. En dus al helemaal niet hoe ik het kan behandelen. niet, in 9 van de 10 gevallen :?
Mijn migraine is veel pijn. Ik heb geen aura, het begint met pijn, misselijk en nog veel meer pijn. duurt ook lang, 4 dagen is heel gewoon.
Ja en over de psych en zn info.. het klinkt bijna te simpel he. Ik weet het ook niet wat ik er mee moet. Ik weet nu wel een aantal dingen die ik wil gaan doen, onder andere wil ik haptonomie proberen. Want dat ik niet met mn emoties kan omgaan zit wel wat van waarheid in. Ik duw ze namelijk snel wel en ga alles rationeel bekijken. Bijvorobeeld: ik voel me helemaal niet lekker. Dus eerste reaktie is: bwoohhh ik blijf maar thuis vandaag. Pfoef,,dat zet ik gelijk aan de kant, dat gevoel. Dan ga ik denken..jaaa maar ik moet eigenlijk wel naar school, want ik kan deze dag niet missen, en als ik maar thuis blijf, lig ik toch maar de hele dag in bed....
Ik luister dus eigenlijk helemaal niet naar mn lichaam. En dat is iets wat ik denk ik moet leren, mn gevoel serieus nemen.
Hoe ik het nu zie het verhaal: Die migraine heb ik, domme pech. En ik heb het ernstig, net als jullie.
Maar dat het chronisch is geworden dat had misschien niet gehoeven. Ik kan me wel indenken dat als je er op een verkeerde manier mee omgaat, dat het alleen maar erger en erger wordt. DAt je door de spanning en stress en teleurstellingen een spierspanning opbouwd. Dat is ook zo bij mij, ik loop al jaren met een klerenhanger in mn nek zoals ze dat wel een noemen. Die spieren staan ZO stijf.
Misschien is het wel mis gegaan bij mij (dat wil zeggen chronisch geworden) omdat ik mezelf en mn probleem niet serieus nam. Vooral doorwerken, vooral niks zeggen, vooal niet laten merken dat ik me ziek voel. Damn, ik voel me ellendig, maar ga toch maar werken want vorige week was ik er ook al niet.
De vraag is alleen of ik hier dan vanaf kan komen. Want hoe los je dit op? Dat ik en mn lichaam stijf van de stress staan weet ik. Maar hoe krijg je dat nou weg?
Hoe is het met jou? Niet gepest door te veel pijn?
En de rest? Aapje, hendrina, mulan en de rest??
Liefs
Ik bedoel daarmee dat ik EN migraine heb EN een chronische dagelijkse hoofdpijn en soms zenuwpijn.
De pijnen volgen elkaar op en lopen door elkaar heen zodat ik meestal gewoon niet weet WAT voor pijn het is. En dus al helemaal niet hoe ik het kan behandelen. niet, in 9 van de 10 gevallen :?
Mijn migraine is veel pijn. Ik heb geen aura, het begint met pijn, misselijk en nog veel meer pijn. duurt ook lang, 4 dagen is heel gewoon.
Ja en over de psych en zn info.. het klinkt bijna te simpel he. Ik weet het ook niet wat ik er mee moet. Ik weet nu wel een aantal dingen die ik wil gaan doen, onder andere wil ik haptonomie proberen. Want dat ik niet met mn emoties kan omgaan zit wel wat van waarheid in. Ik duw ze namelijk snel wel en ga alles rationeel bekijken. Bijvorobeeld: ik voel me helemaal niet lekker. Dus eerste reaktie is: bwoohhh ik blijf maar thuis vandaag. Pfoef,,dat zet ik gelijk aan de kant, dat gevoel. Dan ga ik denken..jaaa maar ik moet eigenlijk wel naar school, want ik kan deze dag niet missen, en als ik maar thuis blijf, lig ik toch maar de hele dag in bed....
Ik luister dus eigenlijk helemaal niet naar mn lichaam. En dat is iets wat ik denk ik moet leren, mn gevoel serieus nemen.
Hoe ik het nu zie het verhaal: Die migraine heb ik, domme pech. En ik heb het ernstig, net als jullie.
Maar dat het chronisch is geworden dat had misschien niet gehoeven. Ik kan me wel indenken dat als je er op een verkeerde manier mee omgaat, dat het alleen maar erger en erger wordt. DAt je door de spanning en stress en teleurstellingen een spierspanning opbouwd. Dat is ook zo bij mij, ik loop al jaren met een klerenhanger in mn nek zoals ze dat wel een noemen. Die spieren staan ZO stijf.
Misschien is het wel mis gegaan bij mij (dat wil zeggen chronisch geworden) omdat ik mezelf en mn probleem niet serieus nam. Vooral doorwerken, vooral niks zeggen, vooal niet laten merken dat ik me ziek voel. Damn, ik voel me ellendig, maar ga toch maar werken want vorige week was ik er ook al niet.
De vraag is alleen of ik hier dan vanaf kan komen. Want hoe los je dit op? Dat ik en mn lichaam stijf van de stress staan weet ik. Maar hoe krijg je dat nou weg?
Hoe is het met jou? Niet gepest door te veel pijn?
En de rest? Aapje, hendrina, mulan en de rest??
Liefs
maandag 12 maart 2007 om 12:48
quote:
Ik luister dus eigenlijk helemaal niet naar mn lichaam. En dat is iets wat ik denk ik moet leren, mn gevoel serieus nemen.
(...)
De vraag is alleen of ik hier dan vanaf kan komen. Want hoe los je dit op? Dat ik en mn lichaam stijf van de stress staan weet ik. Maar hoe krijg je dat nou weg?
Beste Kozoo,
Ik denk dat je in je posting zelf al antwoord geeft op je vraag. Je geeft aan dat je de signalen van je lichaam negeert en je gevoel niet serieus neemt.
Stap 1 is dus om daar wél naar gaan te luisteren en te handelen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want het betekent een enorme stap terug doen in je activiteitenniveau. Je lichaam moet eerst de gelegenheid hebben om 'bij te komen' en vervolgens aan te geven waar de grenzen liggen. Daarna zul je belasting (wat je doet) en belastbaarheid op elkaar af moeten stemmen; een kwestie van keuzes maken en prioriteiten stellen.
Ikzelf heb een tijdlang gerevalideerd i.v.m. een bindweefselziekte. Omdat ik door de vreselijke pijn en vermoeidheid al tijdenlang op mijn tenen liep op mijn werk (al werkte ik nog maar zes uurtjes per week), moest ik dat opgeven. Vreselijk vond ik dat, maar op termijn heeft het wél geleid tot een afname van de frequentie van mijn migraine. Ik bleek mezelf compleet uitgeput te hebben door continu over mijn grenzen te gaan; de vermoeidheid lokte steeds nieuwe aanvallen uit, waardoor ik nog vermoeider raakte, nog meer aanvallen kreeg, etc. etc. Een vicieuze cirkel, waar ik duidelijk uit moest breken. Gunstig voor de migraine, maar de andere pijn reageerde er helaas niet op (gelukkig hebben we daar orthopeden en hulpmiddelen voor).
Het is niet makkelijk om inzicht te krijgen in wat je aankan en hoe je je activiteiten daarop af moet stemmen. Je geeft duidelijk aan dat je vermoedt waar het probleem bij jou ligt, maar dat je niet weet hoe je daar verandering in moet brengen. Misschien is een revalidatiebehandeling daarom ook wel iets voor jou (of loop ik achter en ben je daar al geweest?).
Ik wens je in elk geval heel veel sterkte en wijsheid toe. Pas goed op jezelf, meid!
Ik luister dus eigenlijk helemaal niet naar mn lichaam. En dat is iets wat ik denk ik moet leren, mn gevoel serieus nemen.
(...)
De vraag is alleen of ik hier dan vanaf kan komen. Want hoe los je dit op? Dat ik en mn lichaam stijf van de stress staan weet ik. Maar hoe krijg je dat nou weg?
Beste Kozoo,
Ik denk dat je in je posting zelf al antwoord geeft op je vraag. Je geeft aan dat je de signalen van je lichaam negeert en je gevoel niet serieus neemt.
Stap 1 is dus om daar wél naar gaan te luisteren en te handelen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want het betekent een enorme stap terug doen in je activiteitenniveau. Je lichaam moet eerst de gelegenheid hebben om 'bij te komen' en vervolgens aan te geven waar de grenzen liggen. Daarna zul je belasting (wat je doet) en belastbaarheid op elkaar af moeten stemmen; een kwestie van keuzes maken en prioriteiten stellen.
Ikzelf heb een tijdlang gerevalideerd i.v.m. een bindweefselziekte. Omdat ik door de vreselijke pijn en vermoeidheid al tijdenlang op mijn tenen liep op mijn werk (al werkte ik nog maar zes uurtjes per week), moest ik dat opgeven. Vreselijk vond ik dat, maar op termijn heeft het wél geleid tot een afname van de frequentie van mijn migraine. Ik bleek mezelf compleet uitgeput te hebben door continu over mijn grenzen te gaan; de vermoeidheid lokte steeds nieuwe aanvallen uit, waardoor ik nog vermoeider raakte, nog meer aanvallen kreeg, etc. etc. Een vicieuze cirkel, waar ik duidelijk uit moest breken. Gunstig voor de migraine, maar de andere pijn reageerde er helaas niet op (gelukkig hebben we daar orthopeden en hulpmiddelen voor
).Het is niet makkelijk om inzicht te krijgen in wat je aankan en hoe je je activiteiten daarop af moet stemmen. Je geeft duidelijk aan dat je vermoedt waar het probleem bij jou ligt, maar dat je niet weet hoe je daar verandering in moet brengen. Misschien is een revalidatiebehandeling daarom ook wel iets voor jou (of loop ik achter en ben je daar al geweest?).
Ik wens je in elk geval heel veel sterkte en wijsheid toe. Pas goed op jezelf, meid!
maandag 12 maart 2007 om 12:59
Nog even een korte update over mezelf: ik heb heel veel baat bij de operatie gehad. Ik slaap eindelijk weer eens goed, loop voor het eerst sinds een jaar of twee weer rechtop, mijn blaas functioneert weer naar behoren en ik gebruik alleen nog maar doclfenac (waar ik eerder ook morfine slikte). Alleen mijn bekken en spieren werken nog niet zo mee, maar ik hoop dat dat met veel geduld en oefenen beter wordt. Zo niet, is er altijd nog de optie van de pijnpoli voor een zenuwblokkade.
Over de migraine mag ik over het algemeen ook niet klagen, al had ik ruim een week geleden een verschrikkelijke week. Naast migraine heb ik toen volgens mij een paar aanvallen van clusterhoofdpijn gehad: de pijn was duidelijk anders dan bij migraine (heel felle stekende pijn i.p.v. dat gebonk), ik was niet echt misselijk, mijn oog was klein en mijn neus verstopt. Ik voelde de pijn letterlijk tot in mijn neus en oor en kon mijn hoofd niet stil op het kussen laten liggen. De imigran hielp steeds maar even; na een uur of drie begon het feest van voren af aan.
Na een dag of zes werd ik ineens weer wakker met een helder hoofd en was het leed geleden.
Mulan, Vonne, Hendrina e.a.: binnenkort reageer ik ook op jullie, maar ik zit nu aan mijn typtax .
Geniet allemaal nog van het mooie weer!!
Over de migraine mag ik over het algemeen ook niet klagen, al had ik ruim een week geleden een verschrikkelijke week. Naast migraine heb ik toen volgens mij een paar aanvallen van clusterhoofdpijn gehad: de pijn was duidelijk anders dan bij migraine (heel felle stekende pijn i.p.v. dat gebonk), ik was niet echt misselijk, mijn oog was klein en mijn neus verstopt. Ik voelde de pijn letterlijk tot in mijn neus en oor en kon mijn hoofd niet stil op het kussen laten liggen. De imigran hielp steeds maar even; na een uur of drie begon het feest van voren af aan.
Na een dag of zes werd ik ineens weer wakker met een helder hoofd en was het leed geleden.
Mulan, Vonne, Hendrina e.a.: binnenkort reageer ik ook op jullie, maar ik zit nu aan mijn typtax .
Geniet allemaal nog van het mooie weer!!
dinsdag 13 maart 2007 om 19:47
@ Vonne01
Jammer dat de kleurentherapie bij jou toen niet geholpen heeft. Misschien dat degene waar je kwam niet voldoende 'kleuren' had, waardoor je niet alle virussen kwijt was en je dus ook niet helemaal herstelde. En helaas weet ik ook dat er jammer genoeg ook therapeuten zijn die niet goed kunnen testen, waardoor het effect ook minimaal is. Zo zonde, want als je goed getest wordt en je bent op een gegeven moment alle virussen kwijt, dan kun je zooooo goed opknappen hierdoor!!! (het is overigens (bij deze therapeut iig) niet meer zo dat je daar elke werkdag heen moet, je gaat alleen nog maar voor de test en verder krijg je een ''kastje" mee...zie verder info op de site)
Ik zelf heb onwijs veel profijt gehad van deze therapie!!! Weet dus uit ervaring dat het dus ECHT werkt!!!
Jammer dat de kleurentherapie bij jou toen niet geholpen heeft. Misschien dat degene waar je kwam niet voldoende 'kleuren' had, waardoor je niet alle virussen kwijt was en je dus ook niet helemaal herstelde. En helaas weet ik ook dat er jammer genoeg ook therapeuten zijn die niet goed kunnen testen, waardoor het effect ook minimaal is. Zo zonde, want als je goed getest wordt en je bent op een gegeven moment alle virussen kwijt, dan kun je zooooo goed opknappen hierdoor!!! (het is overigens (bij deze therapeut iig) niet meer zo dat je daar elke werkdag heen moet, je gaat alleen nog maar voor de test en verder krijg je een ''kastje" mee...zie verder info op de site)
Ik zelf heb onwijs veel profijt gehad van deze therapie!!! Weet dus uit ervaring dat het dus ECHT werkt!!!
dinsdag 13 maart 2007 om 19:51
@ Vonne01
Nog even een aanvulling......in 2 weken tijd is het overigens sowieso niet mogelijk om mbv kleurentherapie van je migraine (of van wat dan ook) af te komen hoor, dat duurt echt wel langer.
Hebben ze toen al gezegd dat je klaar was???? Of ben je er toen zelf mee gestopt? Als je de therapie niet afmaakt, heb je er overigens sowieso niets/nauwelijks wat aan, jammer dan idd van je geld en tijd.
Nog even een aanvulling......in 2 weken tijd is het overigens sowieso niet mogelijk om mbv kleurentherapie van je migraine (of van wat dan ook) af te komen hoor, dat duurt echt wel langer.
Hebben ze toen al gezegd dat je klaar was???? Of ben je er toen zelf mee gestopt? Als je de therapie niet afmaakt, heb je er overigens sowieso niets/nauwelijks wat aan, jammer dan idd van je geld en tijd.
woensdag 14 maart 2007 om 18:47
Even snel alleen voor orfie (rest volgt nog):
Ja, ik heb de kleurentherapie helemaal afgemaakt.
Als je er over na gaat denken, is het natuurlijk totale onzin (sorry) dat het de migraine zou kunnen genezen.
Onderzoek heeft inmiddels iig aangetond dat migraine begit in de hersenen/hersenstam. Hoe, in vredesnaam, moet het je helpen dat je aangesloten bent op een kastje? Met virussen heeft migraine trouwens al helemaal niets te maken.
Weet je wanneer het wél kan "genezen"? Op dezelfde manier als reiki je kan genezen...als je pijn hebt die je zelf veroorzaakt (onbewust). Het lichaam en de psyche staan in nauwe verbinding: denk maar aan de buikpijn/hoofdpijn die je kunt krijgen als je onder spanning staat. Als je denkt dat daar op wat voor manier dan ook iets aan gedaan wrdt (dmv kleurentherapie bijvoorbeeld), kun je jezelf "genezen". Maar dan wel van iets waarvan de OORZAAK niet lichamelijk was.
Bij migraine (en nog vele andere lichamelijke aandoeningen) zal dit dus niet lukken.
Hoop dat ik niemand voor de borst stoot hiermee, maar heb teveel van dit soort dingen meegemaakt om het zomaar voorbij te laten gaan zonder er iets van gezegd te hebben.
Ja, ik heb de kleurentherapie helemaal afgemaakt.
Als je er over na gaat denken, is het natuurlijk totale onzin (sorry) dat het de migraine zou kunnen genezen.
Onderzoek heeft inmiddels iig aangetond dat migraine begit in de hersenen/hersenstam. Hoe, in vredesnaam, moet het je helpen dat je aangesloten bent op een kastje? Met virussen heeft migraine trouwens al helemaal niets te maken.
Weet je wanneer het wél kan "genezen"? Op dezelfde manier als reiki je kan genezen...als je pijn hebt die je zelf veroorzaakt (onbewust). Het lichaam en de psyche staan in nauwe verbinding: denk maar aan de buikpijn/hoofdpijn die je kunt krijgen als je onder spanning staat. Als je denkt dat daar op wat voor manier dan ook iets aan gedaan wrdt (dmv kleurentherapie bijvoorbeeld), kun je jezelf "genezen". Maar dan wel van iets waarvan de OORZAAK niet lichamelijk was.
Bij migraine (en nog vele andere lichamelijke aandoeningen) zal dit dus niet lukken.
Hoop dat ik niemand voor de borst stoot hiermee, maar heb teveel van dit soort dingen meegemaakt om het zomaar voorbij te laten gaan zonder er iets van gezegd te hebben.
woensdag 14 maart 2007 om 20:55
@Vonne01
Het is duidelijk dat we hierover ERG van mening verschillen, maar dat mag.
Je kunt kleurentherapie alleen niet vergelijken met Reiki oid en ook niet zeggen dat het gaat om genezen van dingen die 'tussen de oren' zitten. Het gaat juist om ziektes die veroorzaakt worden door bepaalde virussen (w.o. naar 'mijn' mening dus ook migraine behoort). Er zijn nl. bepaalde virussen die idd in de hersenen/hersenstam zitten (waar migraine dus begint).....en zo is er dus ineens wel weer een link met dat wat jij zegt.....alleen durf ik te zeggen dat (mits je bij een goede komt....maar dat is met alles zo) migraine op deze wijze wel te genezen is.
Het is voor jou ERG jammer dat het jou niet geholpen heeft, maar ik vrees dat dat ook met de duur van de therapie te maken heeft.....dat kan eenvoudig weg niet in 2 weken. Snap dat je daardoor het idee hebt dat dus die hele kleurentherapie niet werkt, maar vrees dat jij de pech hebt gehad dat je op de verkeerde plek terecht gekomen bent of wat dan ook....
Voor degene die willen weten hoe het precies werkt en wat de achtergrond is van deze therapie, adviseer ik om het informatieve stuk op de website (die ik eerder noemde) eens te lezen.
Bij de ervaringsverhalen staat dan weliswaar niemand met migraine, maar wel met fybromyalgie, whiplash en ME....ook ziektes die volgens de reguliere geneeskunst niet te genezen zijn......maar deze mensen zijn dat dus wel mbv kleurentherapie.
Het is duidelijk dat we hierover ERG van mening verschillen, maar dat mag.
Je kunt kleurentherapie alleen niet vergelijken met Reiki oid en ook niet zeggen dat het gaat om genezen van dingen die 'tussen de oren' zitten. Het gaat juist om ziektes die veroorzaakt worden door bepaalde virussen (w.o. naar 'mijn' mening dus ook migraine behoort). Er zijn nl. bepaalde virussen die idd in de hersenen/hersenstam zitten (waar migraine dus begint).....en zo is er dus ineens wel weer een link met dat wat jij zegt.....alleen durf ik te zeggen dat (mits je bij een goede komt....maar dat is met alles zo) migraine op deze wijze wel te genezen is.
Het is voor jou ERG jammer dat het jou niet geholpen heeft, maar ik vrees dat dat ook met de duur van de therapie te maken heeft.....dat kan eenvoudig weg niet in 2 weken. Snap dat je daardoor het idee hebt dat dus die hele kleurentherapie niet werkt, maar vrees dat jij de pech hebt gehad dat je op de verkeerde plek terecht gekomen bent of wat dan ook....
Voor degene die willen weten hoe het precies werkt en wat de achtergrond is van deze therapie, adviseer ik om het informatieve stuk op de website (die ik eerder noemde) eens te lezen.
Bij de ervaringsverhalen staat dan weliswaar niemand met migraine, maar wel met fybromyalgie, whiplash en ME....ook ziektes die volgens de reguliere geneeskunst niet te genezen zijn......maar deze mensen zijn dat dus wel mbv kleurentherapie.
