Gezondheid
alle pijlers
Mijn man heeft kanker
dinsdag 20 maart 2007 om 11:57
Romilda *;*; (ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen verder)
Mimsey, fijn dat je toch je hart weer lucht hier, dit is toch ook jouw topic. Ik kan me voorstellen dat je bang bent, Hero heeft al zo veel moeten doorstaan en is er nog lang niet. Inderdaad wel fijn als het weer operabel zou zijn. Ook een knuffel voor jullie *;
Mimsey, fijn dat je toch je hart weer lucht hier, dit is toch ook jouw topic. Ik kan me voorstellen dat je bang bent, Hero heeft al zo veel moeten doorstaan en is er nog lang niet. Inderdaad wel fijn als het weer operabel zou zijn. Ook een knuffel voor jullie *;
dinsdag 20 maart 2007 om 11:57
Rommel, sterkte. Ik zou graag iets zeggen om je te helpen, maar ik zou niet weten wat. Verwacht niet te veel van jezelf en te snel. En doe wat je gevoel je ingeeft.
@mimsey, is het voor Hero niet een optie om een onderhuidse VAP te krijgen? Het heet in elk ziekenhuis anders volgens mij, maar het is een apparaatje dat rechtstreeks op een ader wordt aangesloten (op de borstkas), waardoor hij niet meer voor alles geprikt te hoeft te worden. Chemo kan via zo'n VAP erin, bloed afnemen kan ermee, alles. Dat scheelt zoveel prikken (en de risico's die prikken met zich meebrengen).
Veel sterkte gewenst!
@mimsey, is het voor Hero niet een optie om een onderhuidse VAP te krijgen? Het heet in elk ziekenhuis anders volgens mij, maar het is een apparaatje dat rechtstreeks op een ader wordt aangesloten (op de borstkas), waardoor hij niet meer voor alles geprikt te hoeft te worden. Chemo kan via zo'n VAP erin, bloed afnemen kan ermee, alles. Dat scheelt zoveel prikken (en de risico's die prikken met zich meebrengen).
Veel sterkte gewenst!
dinsdag 20 maart 2007 om 21:15
Nou, ze hebben een infuus kunnen prikken, op een wat onhandige plek maar okay, de eerste zakken accuzuur zitten er weer in!
Pfff, Rommel, ik leef met je mee meid (en veel dames hier eveneens, zo lief!).
Kleine dingen kunnen ineens groot worden, terwijl je tegelijkertijd sterk genoeg blijkt om de grote dingen te dragen.
Ik twijfel er niet aan dat je hier sterk genoeg voor bent, ook voor jezelf. Want voor jezelf is ook voor Ray. Voor jezelf staat niet los van hem. Hij zou je willen steunen, hij zou willen dat je hier sterk genoeg voor bent, hij zou je kracht willen zijn, en hij zit in je. Hij ís jouw kracht. Voor jou.
En nee, waarschijnlijk zul je niet aan een stuk door sterk genoeg zijn, zul je dalen kennen, lieverd, maar tegelijkertijd gaat het erom dat je je hier doorheen sleept en dat je uiteindelijk sterk genoeg blijkt, los van de momenten, de periodes en de fases. En dat kun je, daar geloof ik heilig in. Ik geloof in jou!
Ik geloof in jou en Ray.
En ik geloof in de kracht van de liefde.
Tijdloos.
Grenzeloos.
Bemoedigend.
O+
Pfff, Rommel, ik leef met je mee meid (en veel dames hier eveneens, zo lief!).
Kleine dingen kunnen ineens groot worden, terwijl je tegelijkertijd sterk genoeg blijkt om de grote dingen te dragen.
Ik twijfel er niet aan dat je hier sterk genoeg voor bent, ook voor jezelf. Want voor jezelf is ook voor Ray. Voor jezelf staat niet los van hem. Hij zou je willen steunen, hij zou willen dat je hier sterk genoeg voor bent, hij zou je kracht willen zijn, en hij zit in je. Hij ís jouw kracht. Voor jou.
En nee, waarschijnlijk zul je niet aan een stuk door sterk genoeg zijn, zul je dalen kennen, lieverd, maar tegelijkertijd gaat het erom dat je je hier doorheen sleept en dat je uiteindelijk sterk genoeg blijkt, los van de momenten, de periodes en de fases. En dat kun je, daar geloof ik heilig in. Ik geloof in jou!
Ik geloof in jou en Ray.
En ik geloof in de kracht van de liefde.
Tijdloos.
Grenzeloos.
Bemoedigend.
O+
Wat wilde ik nou toch typen?
dinsdag 20 maart 2007 om 21:20
Oh, en MarijeMarije, de mogelijkheden van een port-o-cath (of VAT) zijn al meerdere malen besproken, maar vooralsnog willen de artsen er niet aan.
Hoofdreden hiervoor is de allergische reacties die Hero krijgt op 1 van de chemostoffen (epirubicine, of hoe je dat ook moge schrijven...) en waardoor hij aderontstekingen krijgt. Deze aderen veranderen in bindweefsel en slibben dicht, sterven af.
Het kan zijn dat de bezwaren van de oncologen uiteindelijk toch van tafel geveegd worden en hij een "ventieltje"krijgt, maar voor nu dus nog niet. Bovendien kan iedere kuur de laatste zijn, omdat de kanker van Hero nu al zo vaak door de chemo heen gegroeid is en zelfs eerder als chemo-immuun is aangemerkt, dat de vraag of het de plaatsing van een dergelijk kastje nog wel waard zal zijn, gerechtvaardigd is.
Hoofdreden hiervoor is de allergische reacties die Hero krijgt op 1 van de chemostoffen (epirubicine, of hoe je dat ook moge schrijven...) en waardoor hij aderontstekingen krijgt. Deze aderen veranderen in bindweefsel en slibben dicht, sterven af.
Het kan zijn dat de bezwaren van de oncologen uiteindelijk toch van tafel geveegd worden en hij een "ventieltje"krijgt, maar voor nu dus nog niet. Bovendien kan iedere kuur de laatste zijn, omdat de kanker van Hero nu al zo vaak door de chemo heen gegroeid is en zelfs eerder als chemo-immuun is aangemerkt, dat de vraag of het de plaatsing van een dergelijk kastje nog wel waard zal zijn, gerechtvaardigd is.
Wat wilde ik nou toch typen?
dinsdag 20 maart 2007 om 22:12
Mimsey,fijn dat het prikken gelukt is,wat een gedoe toch steeds,en ik vroeg me af hoe het nu met al dat vocht was gegaan,weet wel dat het toen weg was,maar meen ergens gelezen te hebben dat het snel terug kan komen,gaat dat goed,of blijft dat klooien??
En vooral ook hoe doet Mopsey het,dit zijn toch drukke weken,zo met die opname's.
Nou meid,zet'm op een dikke knuffel voor alledrie *;
Rommel,hoop dat alles vandaag rustig verlopen is meid *;
En vooral ook hoe doet Mopsey het,dit zijn toch drukke weken,zo met die opname's.
Nou meid,zet'm op een dikke knuffel voor alledrie *;
Rommel,hoop dat alles vandaag rustig verlopen is meid *;
woensdag 21 maart 2007 om 16:58
@Romilda:
Ik ben net nieuw hier,maar heb vandaag elke pagina meegelezen over je verhaal en jou lieve Ray.
Aller eerst gecondoleerd meid, en ontzettend veel sterkte en warmte toegewenst in deze ondragelijke en moeilijke periode, ik zie dat je onwijs veel steun hebt hier op Viva en dat iedereen net zo lief is voor je.
Petje af meid hoe jij je er hebt weten doorheen te slaan in die nare maar soms ook fijne (jullie bruiloft) tijd. Wat heb ik een bewondering voor jou doorzettingsvermogen, je bent nooit bij de pakken neer gaan zitten, wat zal jou Ray trots op jou geweest zijn *;
@Mimsey:
Wat zal het moeilijk voor jou zijn om dit alles te lezen van Romilda, en ook jij slaat je er onwijs goed doorheen, wat fijn dat jou mannetje lopen kan weer. Ik hoop dat jullie je er ondanks alles goed doorheen slaan.
Ik wens jou ook erg veel kracht en warmte toe, en geniet zoveel mogelijk van je kanjer,hoe moeilijk soms ook *;
Dikke knuffel voor jullie beide dames!
woensdag 21 maart 2007 om 20:42
Wat een rotdag vandaag.
De tumormarker bleek afgelopen maandag wel gedaald, maar veel minder dan verwacht. Dus ondanks de waanzinnig goede daling de eerste weken, blijkt de tumor toch snel resistent te worden voor de chemo. Hero maakt deze kuur nog af, en dan maken ze een scan en bekijken ze opnieuw de marker en afhankelijk van die uitkomsten zullen er meer kuren volgen of zal de chemo stopgezet worden. Wat dan de plan de campagne zal zijn is nog niet duidelijk. Mogelijk een operatie, mogelijk experimenteel, heel misschien bestralen....ik heb geen idee, hangt van de scan af.
Het vasthouden van vocht is en blijft een risico. Hero krijgt wel plasmedicatie, maar dat slaat pas laat aan en dan is het vaak al te laat. Het is een (p-)lastig probleem. Vaak begint hij thuis pas te plassen, en valt hij kilo's en kilo's in één nacht af, wat natuurlijk ontzettend zwaar is voor zijn toch al zo geteisterde lijf. Arme ziel!
Hij is sowieso erg moe de laatste dagen, slaapt eigenlijk de hele dag, ook tijdens bezoekuur. Ach, zo zal de tijd sneller voorbijgaan voor hem, en is hij zo weer thuis!
Ik ben nogal geschrokken van de mindere daling. Dit was dus de hakbijl die ik steeds in mijn nek voelde. Heb in de auto heel hard gehuild, even ontladen. Gelukkig stond ik stil.
Maar ja, ik had over het geheel nogal een baaldag vandaag; een parkeerboete, mijn autosleutels in de afgesloten auto laten zitten...domdommerdomst! En duur. Dus die stress en frustratie moest er ook uit. Daarna keihard muziek opgezet (Dilana Smith), en hard meegebruld, dus als jullie een idioot in een witte auto hebben zien rijden...dat was ik!
Mops doet het erg goed. Kan steeds beter uitleggen wat er gaande is; "'Hejo' in Amsterrrdam, in zjiekehuis slape van dokter. Auwe buik. Heel erg zjiek, he mamma... Dokter 'Hejo' beetje beter make en medinijne 'Hejo' beetje beter maken, dan 'Hejo' weer thuis slape mag. Dokter 'Hejo' lieffff, niet ore kijke. 'Moppie' op 'Hejo' kusse slape?".
De tumormarker bleek afgelopen maandag wel gedaald, maar veel minder dan verwacht. Dus ondanks de waanzinnig goede daling de eerste weken, blijkt de tumor toch snel resistent te worden voor de chemo. Hero maakt deze kuur nog af, en dan maken ze een scan en bekijken ze opnieuw de marker en afhankelijk van die uitkomsten zullen er meer kuren volgen of zal de chemo stopgezet worden. Wat dan de plan de campagne zal zijn is nog niet duidelijk. Mogelijk een operatie, mogelijk experimenteel, heel misschien bestralen....ik heb geen idee, hangt van de scan af.
Het vasthouden van vocht is en blijft een risico. Hero krijgt wel plasmedicatie, maar dat slaat pas laat aan en dan is het vaak al te laat. Het is een (p-)lastig probleem. Vaak begint hij thuis pas te plassen, en valt hij kilo's en kilo's in één nacht af, wat natuurlijk ontzettend zwaar is voor zijn toch al zo geteisterde lijf. Arme ziel!
Hij is sowieso erg moe de laatste dagen, slaapt eigenlijk de hele dag, ook tijdens bezoekuur. Ach, zo zal de tijd sneller voorbijgaan voor hem, en is hij zo weer thuis!
Ik ben nogal geschrokken van de mindere daling. Dit was dus de hakbijl die ik steeds in mijn nek voelde. Heb in de auto heel hard gehuild, even ontladen. Gelukkig stond ik stil.
Maar ja, ik had over het geheel nogal een baaldag vandaag; een parkeerboete, mijn autosleutels in de afgesloten auto laten zitten...domdommerdomst! En duur. Dus die stress en frustratie moest er ook uit. Daarna keihard muziek opgezet (Dilana Smith), en hard meegebruld, dus als jullie een idioot in een witte auto hebben zien rijden...dat was ik!
Mops doet het erg goed. Kan steeds beter uitleggen wat er gaande is; "'Hejo' in Amsterrrdam, in zjiekehuis slape van dokter. Auwe buik. Heel erg zjiek, he mamma... Dokter 'Hejo' beetje beter make en medinijne 'Hejo' beetje beter maken, dan 'Hejo' weer thuis slape mag. Dokter 'Hejo' lieffff, niet ore kijke. 'Moppie' op 'Hejo' kusse slape?".
Wat wilde ik nou toch typen?
woensdag 21 maart 2007 om 21:07
*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;*; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *; *;
donderdag 22 maart 2007 om 11:46
@Mimsey, kan me voorstellen dat je enorm bent geschrokken van het nieuws, wat je toch een beetje aan voelde komen. "Goed" van je dat je kunt huilen, dat lucht een beetje op. Ik wens jullie veel sterkte en nog maar eens een knuffel van mij. *;
@Romilda, meis ik kan niet meer doen dan je een knuffel geven en je laten weten dat ik aan je denk.*;
@Romilda, meis ik kan niet meer doen dan je een knuffel geven en je laten weten dat ik aan je denk.*;
donderdag 22 maart 2007 om 13:44
Ook een welgemeende *; van mijn kant voor jou, Mimsey. Je kunt je soms zo razend voelen van woede, verdriet en machteloosheid als je aan de zijlijn moet staan toekijken hoe een geliefde tegen kanker vecht. De strijd lijkt zo oneerlijk, de uitkomst allerminst zeker. Dat is ook het kloterige; je gaat van hoop naar wanhoop, en terug. Het vreet energie.
Ik hoop voor jullie, ondanks alles, dat er toch ook weer goed nieuws komt.
Romilda, mijn gedachten zijn ook bij jou. Ben in ongeveer dezelfde periode als jij getrouwd en kan me zo ontzettend goed voorstellen hoe jij je voelt. Ik hoop dat je de dingen kunt doen waar je nu troost uit kunt putten en dat je veel lieve familie en vrienden om je heen hebt om het verdriet van het verlies van Ray mee te delen. Neem iedere dag gewoon zoals hij komt. Je mag om Ray rouwen. Je moet om Ray rouwen. Neem je tijd en doe waar jij je lekker bij voelt.
Heel veel sterkte gewenst.
Ik hoop voor jullie, ondanks alles, dat er toch ook weer goed nieuws komt.
Romilda, mijn gedachten zijn ook bij jou. Ben in ongeveer dezelfde periode als jij getrouwd en kan me zo ontzettend goed voorstellen hoe jij je voelt. Ik hoop dat je de dingen kunt doen waar je nu troost uit kunt putten en dat je veel lieve familie en vrienden om je heen hebt om het verdriet van het verlies van Ray mee te delen. Neem iedere dag gewoon zoals hij komt. Je mag om Ray rouwen. Je moet om Ray rouwen. Neem je tijd en doe waar jij je lekker bij voelt.
Heel veel sterkte gewenst.
