Mijn man heeft kanker

djiezzz mims wat heftig weer.... Ik denk zoveel aan hero en aan jou. Hoe jullie dagen moeten zijn, hoe raar dat ieders leven gewoon doorkabbelt terwijl dat van jullie zo beheerst wordt door allerhande medische zaken. Ik duim, bid en heul voor jullie, als je dat maar weet!

:o 10 kilo in 30 uur.... geen wonder dat hij zo slap als een vaatdoek op de bank hangt pppffffff.

Ga keihard voor jullie blijven duimen *;

Rommel   *;*;*;

Tsjong Mimsey, jullie krijgen het wel weer dubbel en dwars superzwaar op je dak....heel veel energie voor Hero om weer wat te herstellen, en voor jou om jezelf weer terug te krijgen gewenst, laat de kop niet hangen meis! *;



Rommel, hoe gaat het met je? Wil de rompslomp die je er ook nog eens bijkreeg wat gaan liggen, of is die last er ook nog? We leven allemaal met je mee, al heb ik natuurlijk geen idee hoe jij je voelt. Ik denk aan jou, Ray en Mark en alle andere verdrietige mensen....heel veel sterkte en kracht gewenst, dikke knuffel! *;

Hallo allemaal,

Mims ook voor jou breekt er weer een superspannende tijd aan. Ik moet vaak aan jullie denken. Hopelijk krijg je toch wat positieve berichten met betrekking tot de tumormarker en de scan. Maar wat moet Hero zijn lichaam toch klappen verduren. En dan dat vocht. Ongelooflijk zwaar. Ik hoop dat het vooral in holtes zit want daar kunnen ze nog het een en ander aan doen (plasmedicatie en puncteren etc, erg vervelend maar tenminste nog behandelbaar).

Ik merk dat in mijn omgeving voor iedereen langzaamaan het wereldje weer doordraait. Voor mij valt dat nog niet mee. Natuurlijk zijn er allerlei dingen die geregeld moeten worden (verzekeringen, bankzaken vaststellen van de hoogte van het legaat voor Mark en dus allerlei uitzoekwerk, belastingen etc. etc.

Vorige week donderdag belde de makelaar over mijn eigen huisje, dat stond nog steeds te koop. Maar nu heb ik eindelijk een bod en kan ik vanmiddag naar de makelaar vor het tekenen van het koopcontract. Dan gaat de wettelijke bedenktijd en de tijd voor het rondkomen van de hypotheek nog lopen dus pas over 2 weken weet ik echt of de koop doorgaat. Dat zou alweer een last minder zijn. Toen de makelaar belde kwam het verlies van Ray in volle omvang bij me binnen. Ik kon niet met hem overleggen over tegenbod en andere zaken.... En dat was keihard. Verder ben ik zelf flinke verkouden en van het weekend was ik ook ook koortsig. Zondagochtend heb ik wat kleding van Ray opgeruimd, en dan vooral kleding die hij zolang ik hem ken nog nooit gedragen heeft (de zgn oude zooi dus....) In het begin ging het goed, maar toen ik een uurtje later aan de koffie zat begon ik ineens helemaal te trillen en te shaken en kwam er een flinke huilbui en boosheid. 's-Middags ben ik naar het graf gegaan en heb ik de bloemen verzorgd, de verlepte bloemen weggegooid en wat plantjes geplant (vergeetmenietjes, spaanse margrieten en zo). Daarna had ik wel weer wat rust. Gisteren naar de Arbo-arts en het werk geweest. Maar voorlopig blijf ik nog thuis en heb ik over 3 weken een nieuwe afspraak. In de tussentijd moet ik gaan nadenken hoe ik het werk wil gaan oppakken. Het was een goed gesprek en ik denk dat we er samen ook wel uitkomen. Hij zegt dat ik er op moet rekenen dat het nog wel een aantal maanden zal duren voordat ik mijn werk weer fulltime kan hervatten.

Inmiddels heb ik wel wat meer slaapproblemen, lig heel vaak een paar uur wakker en dat zijn gewoon rotmomenten.Gisteren heb ik voor het eerst mijn schoonmoeder gebeld en ook dat voelde goed. Ze was er zelf ook blij mee.  Ze voelt zich zelf ook niet echt lekker en heeft erg veel pijn van haar osteoporose. En de afgelopen week had ik geen zin in een "klaag"gesprek vandaar dat ik dat had uitgesteld. Maar nu ben ik wel blij dat ik het gedaan heb. kortmom veel geregel, vell heavy dipmomenten en nog te weinig rust. De Arbo-arts vond dat ik moest kijken naar een ontspannende vorm van bewegen dus misschien dat ik me wel ga orienteren op een nieuwe fiets waarop ik een paar uurtjes kan rondpeddelen en nadenken. Ik weet ff niet meer wat ik verder nog moet schrijven. Ik probeer me zo goed mogelijk staande te houden en de dingen te doen die moeten gebeuren. Maar eigenlijk voelt het diep in me dat ik eigenlijk gewoon helemaal niet meer wil, dat het allemaal geen nut heeft. Maar ik weet wel dat dat gevoel tijdelijk is en dus ga ik door. Jullie berichtjes geven me elke dag wel weer steun. Thanx....*;

Lieve Romilda, je doet het hardstikke goed!!!! Even een dikke *; om ook deze dag weer door te komen.

*;



*; Voor jullie allebei een knuffel en heel veel sterkte Romilda en Mimsey!!

Lieve Rommel

We hebben het er laatst over gehad,de eerste weken volop bezoek en belletjes,en dan gaat iedereen weer zijn eigen weg,en ga jij verdriet dubbel en dwars voelen.

Weet dat ik maar 1 telefoontje bij je weg ben meid,ik denk aan je*zelf nu ook geveld door de griep*

Liefs en een dikke hug *;

Kan me voorstellen dat je af en toe -vaak?- denkt wat je in Godsnaam met je tijd moet doen, zoveel lege tijd die je nu hebt en die je een paar weken terug niet had. Alleen al in praktische zin een enorme leegte bovenop het verlies van je geliefde.

*;

Lieve Mims en Rommel,



eerst beiden maar even een stevige knuffel, Zo:*;.



Mims, wat spannend toch weer; ik hoop dat Hero's vochtgehalte omlaag gaat en de tumormarkers ook. Is er al meer bekend?

Kunnen jullie je wat optrekken aan het mooie weer buiten? Helpt dat iets??



En Rommel, je bent echt nog in de overleef-fase. Logisch toch, en zo te lezen gun je dat jezelf dat ook wel. Kleine stapjes, uiteindelijk ben je stiekum toch weer wat verder, ondanks dat het zo kan voelen dat je wel -tig stappen terug hebt gezet. Diepe bewondering, nog steeds, voor je kracht en doorzettingsvermogen.



Ik ben blij te lezen dat de steun hier helpt, maar moet toegeven dat ik het verdomde lastig vindt om iets wezelijks en zinnigs te kunnen zeggen tegen jullie. Loop ik een beetje te blaten over mooi weer en zonnetje...toch hoop ik dat die zon ook helpt........O+



Kinke

Romilda, tuurlijk is het moeilijk je leven weer op te pakken en ik kan me voorstellen dat je soms denkt: waarom? Maar het heeft wel degelijk nut, Ray wil ook dat je doorgaat en sterk bent voor jezelf.

Neem de tijd, die heb je nodig. Doe wat je wilt doen en zoek hulp voor dingen die je niet wilt doen. Iedereen kan jou begrijpen en als je hulp vraagt, zal je die zeker krijgen.

Heel veel sterkte.

He bah... Zit ik weer met tranen in mijn ogen op mijn werk.



Romilda... Wat een kanjer ben je toch! Je doet het supergoed in deze zware tijden! Dikke *; voor jou!



Mimsey... Ook jij gaat door een hele moeilijke tijd nu. Pfff... Wat krijgt Hero allemaal voor zijn kiezen zeg! Ook voor jou een dikke *;. Ook jij doet het supergoed! Hoe gaat het met Mopsey?



Denk aan jullie!

Ook een hart onder de riem van mij, voor Mimsey en Hero en voor Romilda.



Het zijn geen gemakkelijke dagen.

Ik denk aan jullie.*;

Ben vandaag een stiltecentrum binnengegaan

stak daar twee kaarsjes aan

Heb aan Mims en Rommel gedacht

dat het jullie wat beter mag gaan...

Lieve Rommel,



Een hand, een woord, een gebaar doen zo goed

als je iemand die je zo lief hebt verliezen moet.

De lege plek, de stilte, het doet zo'n pijn

maar in gedachten zal Ray altijd bij je zijn.



Veel liefs xmv.

Lieve Mimsey,



't Is soms zo weinig

wat een medemens te bieden heeft.

Men kan slechts laten blijken

dat men met de ander meeleeft.





Veel liefs xmv.

Als het goed is heb je binnenkort mail.

*;

Voor Romilda en Mims en alle lieve mensen die hier een hart onder hun riem steken!

Ik kom ook nog maar eens even langs met een dikke knuffel voor Romilda en voor Mimsey en Hero*;*;*;*;*;*;*;*;

Mims en Hero, een dikke *;

Mimsey,ben erg benieuwd hoe het nu met Hero is,hoop dat jullie met z'n drieen wel wat kunnen genieten van het weer *het is hier prachtig*

Hoe voel jij je nu,gaat het weer een beetje,of heeft de zwaarmoedigheid de overhand,en kan Hero je daar ondanks zijn ziekte goed in steunen

Nou meid,probeer rustig aan te doen,en vooral te genieten van alle kleine dingen *;

*; voor jullie allemaal. Hoop dat jullie een beetje een fijn weekend hebben.

Denk aan jullie. Heb je geen fluit aan maar weet dat er veel mensen meeleven. *;

*;