Gezondheid
alle pijlers
Mijn man heeft kanker
zondag 8 april 2007 om 22:37
Hallo allemaal,
Gisteren.... 5 maanden getrouwd.... En Ray een maand overleden....
Toch maar vijf mooie rozen gekocht voor hier in huis. Bij Ray ook wat plantjes geplant vandaag en de resterende bloemen van de begrafenis verwijderd.
Verder veel afleiding gezocht. Maar ben nu weer alleen. Erg moeilijk....
Gisteren.... 5 maanden getrouwd.... En Ray een maand overleden....
Toch maar vijf mooie rozen gekocht voor hier in huis. Bij Ray ook wat plantjes geplant vandaag en de resterende bloemen van de begrafenis verwijderd.
Verder veel afleiding gezocht. Maar ben nu weer alleen. Erg moeilijk....
maandag 9 april 2007 om 00:06
Mims, ik ben een af-en-toe meelezer, niet een reageerder, maar heb je er aan gedacht in jullie woonplaats contact op te nemen met de afdeling Wet Voorzieningen Gehandicapten?
Die gaan (in mijn woonplaats) over de verhuisvoorziening (financiele tegemoetkoming) als je om medische redenen moet verhuizen en daar hangt dan meteen een urgentie aan vast.
Ook gaan ze over de aanpassingen aan woningen enzo.
Het is wel een vrij lange procedure, vond ik zelf toen ik er van gebruik dacht te maken heb ik het uiteindelijk niet gedaan om die reden, maar ik weet niet of dat per woonplaats verschilt.
Sterkte voor beide dames, Mims en Romilda!.
Die gaan (in mijn woonplaats) over de verhuisvoorziening (financiele tegemoetkoming) als je om medische redenen moet verhuizen en daar hangt dan meteen een urgentie aan vast.
Ook gaan ze over de aanpassingen aan woningen enzo.
Het is wel een vrij lange procedure, vond ik zelf toen ik er van gebruik dacht te maken heb ik het uiteindelijk niet gedaan om die reden, maar ik weet niet of dat per woonplaats verschilt.
Sterkte voor beide dames, Mims en Romilda!.
maandag 9 april 2007 om 00:26
Lieve Rommel, 5 maanden al...1 maand al...Wat vliegt de tijd!
Lieve schat, je bent niet alleen. Echt niet. Al heb je daar zo weinig aan als je in het donker jezelf zo verdrietig voelt.
Vijf bloemen....
Het lijkt zo'n klein bosje, maar het is een levensgrote bos liefde!
Citronella, dank je voor de tip, we zijn er mee bezig (maar inderdaad...die verdomde tijd!)
Lieve schat, je bent niet alleen. Echt niet. Al heb je daar zo weinig aan als je in het donker jezelf zo verdrietig voelt.
Vijf bloemen....
Het lijkt zo'n klein bosje, maar het is een levensgrote bos liefde!
Citronella, dank je voor de tip, we zijn er mee bezig (maar inderdaad...die verdomde tijd!)
Wat wilde ik nou toch typen?
maandag 9 april 2007 om 01:23
Lieve Rommel,
De pijn die uit je verhaal spreekt, gaat recht door mijn hart. Na alle drukke maanden, al je zorgen, al je rennen en vliegen, is er opeens die leegte en dat grote, grote gat. En natuurlijk zijn er vrienden en is er familie, maar Ray is er niet meer. Ik denk dat het goed is als je er hulp bij gaat zoeken. Het is zoveel, zoals je zelf al schrijft, zo groot als een tsunami. Ik kan je alleen maar weer, en bah wat voelt dat leeg en koud, heel veel sterkte wensen.
En lieve Mimsey: je verhaal is nooit te lang. Als het je helpt om het kwijt te raken, schrijf het op, er zijn mensen genoeg hier die het graag willen lezen en met je meeleven.
Oh lieve lieverds, ik zou echt willen dat we iets konden doen om het allemaal iets makkelijker voor jullie te maken! Heel, heel erg veel liefs!
*;
De pijn die uit je verhaal spreekt, gaat recht door mijn hart. Na alle drukke maanden, al je zorgen, al je rennen en vliegen, is er opeens die leegte en dat grote, grote gat. En natuurlijk zijn er vrienden en is er familie, maar Ray is er niet meer. Ik denk dat het goed is als je er hulp bij gaat zoeken. Het is zoveel, zoals je zelf al schrijft, zo groot als een tsunami. Ik kan je alleen maar weer, en bah wat voelt dat leeg en koud, heel veel sterkte wensen.
En lieve Mimsey: je verhaal is nooit te lang. Als het je helpt om het kwijt te raken, schrijf het op, er zijn mensen genoeg hier die het graag willen lezen en met je meeleven.
Oh lieve lieverds, ik zou echt willen dat we iets konden doen om het allemaal iets makkelijker voor jullie te maken! Heel, heel erg veel liefs!
*;
maandag 9 april 2007 om 20:32
quote:
Ik kan geen plaatjes hierin plakken helaas, maar wilde speciaal voor Rommel en Ray een bosje planten voor hun 5 maanden huwelijk.
Bij gebrek aan beter: XXXXX
En Mims, hoe gaat het nu? Blijf vooral je hart luchten!
Knuffel, Kinke Kan niet zo'n mooie plantenbosje vinden. Ik hoop dat jullie deze mooi vinden, anders zoek ik nog wel verder.
Deze foto was de enige met 5 bloemenpotjes. xmv.
Ik kan geen plaatjes hierin plakken helaas, maar wilde speciaal voor Rommel en Ray een bosje planten voor hun 5 maanden huwelijk.
Bij gebrek aan beter: XXXXX
En Mims, hoe gaat het nu? Blijf vooral je hart luchten!
Knuffel, Kinke Kan niet zo'n mooie plantenbosje vinden. Ik hoop dat jullie deze mooi vinden, anders zoek ik nog wel verder.
Deze foto was de enige met 5 bloemenpotjes. xmv.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 9 april 2007 om 20:54
Jullie zijn lief!
Maakt deze erg moeilijke dag een pietsie beter. Loop al zowat de hele dag te janken, ik mis m zo erg. Ik zit te beven als een rietje. Gisteren met Ray's familie bij elkaar geweest en het ging best goed, althans toen daar op dat moment. Maar vanmorgen brak het verdriet door. O wat mis ik Ray. Ik kan alleen maar huilen. Ik zou bij mijn ouders blijven eten maar ben maar weer gegaan. Ik trok het gewoon helemaal niet. Voel me zo verdrietig. Weet gewoon niet wat ik moet doen. Probeer nu maar wat tv te kijken. Soms heel even zonder tranen. Maar ze zitten zo hoog.......;(
Maakt deze erg moeilijke dag een pietsie beter. Loop al zowat de hele dag te janken, ik mis m zo erg. Ik zit te beven als een rietje. Gisteren met Ray's familie bij elkaar geweest en het ging best goed, althans toen daar op dat moment. Maar vanmorgen brak het verdriet door. O wat mis ik Ray. Ik kan alleen maar huilen. Ik zou bij mijn ouders blijven eten maar ben maar weer gegaan. Ik trok het gewoon helemaal niet. Voel me zo verdrietig. Weet gewoon niet wat ik moet doen. Probeer nu maar wat tv te kijken. Soms heel even zonder tranen. Maar ze zitten zo hoog.......;(
maandag 9 april 2007 om 21:26
*; Lieve Romilda, wat een gat waar je in valt. Ik weet niet of je erin geloofd en er iets meer mee wilt doen. Ray is bij je. Het is nu denk ik nog te vroeg omdat jouw verdriet zo recent is. Lieverd, mocht je erin geloven, neem dan t.z.t. contact op met iemand die je verder kan helpen. XXXX
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 10 april 2007 om 10:05
dinsdag 10 april 2007 om 11:06
Och lieve, lieve Rommel....
Hier, hou ik je even vast tegen het beven!
Dat de tranen hoog zitten is niet gek, niet alleen moet je dealen het enórme gemis van Ray, maar ook kom je nu pas aan het daadwerkelijk verwerken van de afgelopen maanden toe. Het is allemachtig veel wat er op je bordje ligt, meid. Dit verdriet is zó groot.
Schroom dan ook niet om hulp te zoeken als je denkt dat je dat nodig hebt. Schroom ook niet om ons te mailen, of mij te bellen als je dat wilt. Als je wilt spuien. Je hebt mijn telefoonnummer toch?
Nogmaals; *;
Hier gaat het maar matig. Hero lijkt meer en meer te verzwakken, is nogsteeds erg ziek, eet nauwelijks en slaapt de hele dag. Hij heeft de energie niet meer om van de dagen te genieten, om van momenten te genieten. Soms lacht hij flauwtjes, maar verder is hij haast apatisch. De emoties die hij voelt zijn hooguit irritatie en frustratie, en dat werkt een neerwaartse spriaal in de hand. Gisternacht dus de confrontatie aangegaan, dat was nodig. Het enige wat hem om zo'n moment nog raakt is dat hij niet lief doet tegen mij (en dat is nou juist het aspect wat ik het minst erg vind...). Gelukkig heb ik tot hem door kunnen dringen en belt hij vandaag zijn psycholoog. Hopelijk komt die snel! Het is zo naar je Lief zo te zien, hij voelt zich op alle fronten rot. Arme Hero.
Ik ga hem nu maar eens uit bed trommelen, even onder de douche helpen. Opfrissen, dat wil ook wel eens helpen om oud stof en nare gedachten weg te laten spoelen. En dan prop ik er een boterham bij hem in...eten zal hij!
~Mims rolt haar mouwen op en pakt de mattenklopper~
Hier, hou ik je even vast tegen het beven!
Dat de tranen hoog zitten is niet gek, niet alleen moet je dealen het enórme gemis van Ray, maar ook kom je nu pas aan het daadwerkelijk verwerken van de afgelopen maanden toe. Het is allemachtig veel wat er op je bordje ligt, meid. Dit verdriet is zó groot.
Schroom dan ook niet om hulp te zoeken als je denkt dat je dat nodig hebt. Schroom ook niet om ons te mailen, of mij te bellen als je dat wilt. Als je wilt spuien. Je hebt mijn telefoonnummer toch?
Nogmaals; *;
Hier gaat het maar matig. Hero lijkt meer en meer te verzwakken, is nogsteeds erg ziek, eet nauwelijks en slaapt de hele dag. Hij heeft de energie niet meer om van de dagen te genieten, om van momenten te genieten. Soms lacht hij flauwtjes, maar verder is hij haast apatisch. De emoties die hij voelt zijn hooguit irritatie en frustratie, en dat werkt een neerwaartse spriaal in de hand. Gisternacht dus de confrontatie aangegaan, dat was nodig. Het enige wat hem om zo'n moment nog raakt is dat hij niet lief doet tegen mij (en dat is nou juist het aspect wat ik het minst erg vind...). Gelukkig heb ik tot hem door kunnen dringen en belt hij vandaag zijn psycholoog. Hopelijk komt die snel! Het is zo naar je Lief zo te zien, hij voelt zich op alle fronten rot. Arme Hero.
Ik ga hem nu maar eens uit bed trommelen, even onder de douche helpen. Opfrissen, dat wil ook wel eens helpen om oud stof en nare gedachten weg te laten spoelen. En dan prop ik er een boterham bij hem in...eten zal hij!
~Mims rolt haar mouwen op en pakt de mattenklopper~
Wat wilde ik nou toch typen?
dinsdag 10 april 2007 om 12:05
He Mimsey meid,dat lijkt niet zo goed met je Hero,jullie zouden toch ook een gesprek krijgen,over hoe nu verder???
Heb jij inmiddels al wat thuishulp.....of heb ik dat allemaal gemist,als je het nog niet hebt,ga ik mijn mouwen opstropen meid,en pak ik ook een mattenklopper................en roept heel hard MIMSEY
Moet steeds aan je denken in jullie veels te kleine flatje....bah.
Kop op meid,en schroom jij eens niet om om hulp te vragen *; *; *;
*zo heb even mijn zegje gedaan,en hoop dat het helpt*
Rommel,je bent in mijn gedachten meid *; *;
Heb jij inmiddels al wat thuishulp.....of heb ik dat allemaal gemist,als je het nog niet hebt,ga ik mijn mouwen opstropen meid,en pak ik ook een mattenklopper................en roept heel hard MIMSEY
Moet steeds aan je denken in jullie veels te kleine flatje....bah.
Kop op meid,en schroom jij eens niet om om hulp te vragen *; *; *;
*zo heb even mijn zegje gedaan,en hoop dat het helpt*
Rommel,je bent in mijn gedachten meid *; *;
dinsdag 10 april 2007 om 16:01
Jullie zijn lief! Dank!
Hero is vanmiddag een paar uurtjes zijn bed uit geweest (ik kan zó streng kijken, namelijk...) en heeft zelfs een boterham met smeerworst gegeten! Daarna was zijn energie wel volslagen op, dus hij ligt al wel weer even te pitten, maar hey..hij is eruit geweest, heeft gegeten...en ik heb hem zelfs zien glimlachen. Yippieyajee!
Hero is vanmiddag een paar uurtjes zijn bed uit geweest (ik kan zó streng kijken, namelijk...) en heeft zelfs een boterham met smeerworst gegeten! Daarna was zijn energie wel volslagen op, dus hij ligt al wel weer even te pitten, maar hey..hij is eruit geweest, heeft gegeten...en ik heb hem zelfs zien glimlachen. Yippieyajee!
Wat wilde ik nou toch typen?
