
Problemen Informatieverwerking bij autisme

woensdag 23 december 2020 om 19:47
Ik zou graag meer willen weten over problemen met informatieverwerking bij kinderen (mag ook volwassenen zijn) met autisme. Met informatieverwerking bedoel ik het verwerken van informatie in de vorm van een instructie of een vraag of een opdracht. Dus die input omzetten in actie of een reactie.
Als ik op internet zoek naar informatie over problemen met informatieverwerking bij autisme vind ik bijna niets. Bij autisme gaat het vooral veel en vaak over de sociale problemen en de starheid (noem ik het maar even) van mensen met autisme.
Ik heb te maken met een kind met autisme en adhd dat hele grote moeite heeft met het verwerken van informatie. Op een niveau dat echt zorgelijk begint te worden. Waarom nu? Omdat hij op een leeftijd komt (12) waarop je niet meer kan denken dat hij nog jong is en dat het allemaal nog wel komt.
Als je hem een simpele opdracht geeft. Bijvoorbeeld, schenk even koffie in voor je vader, dan heeft hij geen flauw idee waar hij moet beginnen. Hij weet dat hij in de keuken moet zijn en daarna houdt het op.
Wij hebben informatieavonden bijgewoond en geleerd hoe je informatie moet overbrengen naar iemand met autisme. Maar ik merk in de praktijk dat de simpelste instructies voor hem abracadabra zijn.
Daarom wil ik meer weten over dit specifieke probleem. Kennen jullie goede informatiebronnen zoals sites of boeken die ingaan op dit aspect van autisme? Of heb je zelf ervaring hiermee?
Als ik op internet zoek naar informatie over problemen met informatieverwerking bij autisme vind ik bijna niets. Bij autisme gaat het vooral veel en vaak over de sociale problemen en de starheid (noem ik het maar even) van mensen met autisme.
Ik heb te maken met een kind met autisme en adhd dat hele grote moeite heeft met het verwerken van informatie. Op een niveau dat echt zorgelijk begint te worden. Waarom nu? Omdat hij op een leeftijd komt (12) waarop je niet meer kan denken dat hij nog jong is en dat het allemaal nog wel komt.
Als je hem een simpele opdracht geeft. Bijvoorbeeld, schenk even koffie in voor je vader, dan heeft hij geen flauw idee waar hij moet beginnen. Hij weet dat hij in de keuken moet zijn en daarna houdt het op.
Wij hebben informatieavonden bijgewoond en geleerd hoe je informatie moet overbrengen naar iemand met autisme. Maar ik merk in de praktijk dat de simpelste instructies voor hem abracadabra zijn.
Daarom wil ik meer weten over dit specifieke probleem. Kennen jullie goede informatiebronnen zoals sites of boeken die ingaan op dit aspect van autisme? Of heb je zelf ervaring hiermee?
woensdag 23 december 2020 om 19:55
Ken je de ‘geef me de vijf’-methode al? Als ze iets niet uitvoeren (terwijl ze welwillend zijn), ligt het vaak aan één van de volgende punten: wie, wat, waar, wanneer en hoe. Ik ga ze dan allemaal na om te bepalen waar het probleem zit dat ze niet in actie komen. ‘Waarom’ is daarbij alleen maar verwarrend, dat laat je achterwege.
woensdag 23 december 2020 om 19:57

woensdag 23 december 2020 om 19:58
Dan is dat waarschijnlijk de reden waarom ik zo weinig antwoorden vind. Thanks!
woensdag 23 december 2020 om 19:59
Dit specifieke stuk over informatie verwerking heet de centrale coherentie theorie. Misschien kun je hier wat meer over vinden op Google.
Misschien heb je ook wat aan het boek: geef me de vijf. Dit gaat over de begeleiding en opvoeding van voornamelijk kinderen met autisme.
Ik heb begeleiding gegeven aan volwassenen en ook kinderen met autisme. Geef me de vijf was voor veel ouders heel fijn en helpend. De organisatie waar ik toen werkte gebruikte het ook.
Misschien heb je ook wat aan het boek: geef me de vijf. Dit gaat over de begeleiding en opvoeding van voornamelijk kinderen met autisme.
Ik heb begeleiding gegeven aan volwassenen en ook kinderen met autisme. Geef me de vijf was voor veel ouders heel fijn en helpend. De organisatie waar ik toen werkte gebruikte het ook.
Wie wat wil die moet wat.

woensdag 23 december 2020 om 19:59
Ken ik niet. Thanks!Mermedina schreef: ↑23-12-2020 19:55Ken je de ‘geef me de vijf’-methode al? Als ze iets niet uitvoeren (terwijl ze welwillend zijn), ligt het vaak aan één van de volgende punten: wie, wat, waar, wanneer en hoe. Ik ga ze dan allemaal na om te bepalen waar het probleem zit dat ze niet in actie komen. ‘Waarom’ is daarbij alleen maar verwarrend, dat laat je achterwege.
woensdag 23 december 2020 om 19:59
Een deel van de kinderen met ass heeft ook veel beperkingen op dit gebied.
Executieve functies = plan- en organiseer vaardigheden
En een beperkt voorstellingsvermogen.
Dit houdt in dat ze het eindresultaat niet voor kunnen stellen.
En de stappen daar naar toe ook niet.

woensdag 23 december 2020 om 20:02
Dit. Ik denk dat als je zoekt op executieve functies / vaardigheden en ASS dat je wel vindt wat je zoekt.Rilena schreef: ↑23-12-2020 19:59Een deel van de kinderen met ass heeft ook veel beperkingen op dit gebied.
Executieve functies = plan- en organiseer vaardigheden
En een beperkt voorstellingsvermogen.
Dit houdt in dat ze het eindresultaat niet voor kunnen stellen.
En de stappen daar naar toe ook niet.
woensdag 23 december 2020 om 20:05
Zeker even naar kijken, is een goede tip.
De zin die je schrijft: "schenk even koffie in voor je vader" lijkt heel eenvoudig, maar kan voor iemand met ASS ook vaag zijn.
"Schenk" is dat een woord wat hij kent? "Even", een heel abstract woord, koffie zal herkenbaar zijn, maar noemt hij zijn vader ook vader, of kent hij die als papa?
Om maar even te illustreren hoe zo'n ogenschijnlijk eenvoudige opdracht al heel veel puzzeltijd kan veroorzaken.
Tel daar dan de afleidingen die hij onderweg naar de keuken nog tegen kan komen bij op, en de draad is kwijt.

woensdag 23 december 2020 om 20:05
Die methode ken ik niet. Maar ik breek opdrachten automatisch op in kleine stapje om hem te helpen maar ook dan komt het vaak niet binnen.Rilena schreef: ↑23-12-2020 19:57Ken je de site/ methode van geef me de vijf?
Met de puzzelstukjes van wie, wat, waar, wanneer en hoe?
Gebruik maken van deelstapjes.
Situaties / opdrachten opdelen in kleine stapjes.
Elk stapje opschrijven of benoemen.
En stappenplannen schrijven, uitprinten en ophangen.
Dat voorbeeld van de koffie. Ik zei: pak de koffiemok. En dan pakt hij mijn volle. En tuurlijk, ik had preciezer moeten zijn en zeggen dat hij de lege koffiemok moest pakken. Maar daar zit 'm dus precies mijn grote zorg. Dat hij dus niet bedenkt dat hij de lege moet pakken. Dat hij dus op dat detailniveau hulp nodig heeft. In de grote boze buitenwereld kom je niet overal mensen tegen met het geduld dat wij, zijn vriendjes en zijn juffen hebben.
woensdag 23 december 2020 om 20:05
Lastige situatie, er zijn zeker manieren en methodes die het communiceren met jouw zoon een stuk gemakkelijker zullen maken. Maar net als personen zonder autisme zijn ook personen met autisme allemaal weer anders. Er zijn een hoop kleine truukjes, vind je zoon het bijvoorbeeld lastig om in een schrift te schrijven, dan kan het zetten van een stip aan het begin van een regel al helpen om te starten. En zo zijn er een heleboel tips en truuks die je toe kan passen om zo het leven van je zoon een stuk makkelijker te maken.
Wat ik je aan zou willen raden is om eens met een professional te gaan praten. Ik heb bijvoorbeeld goede ervaringen met deze orthopedagoog: http://www.bosch-suykerbuyk.nl
Zij (of een andere hulpverlener) kunnen je helpen om specifiek voor de situatie met je zoon een manier van communicatie te vinden die wel werkt.
Wat ik je aan zou willen raden is om eens met een professional te gaan praten. Ik heb bijvoorbeeld goede ervaringen met deze orthopedagoog: http://www.bosch-suykerbuyk.nl
Zij (of een andere hulpverlener) kunnen je helpen om specifiek voor de situatie met je zoon een manier van communicatie te vinden die wel werkt.

woensdag 23 december 2020 om 20:09
Goed punt.Dolfijn911 schreef: ↑23-12-2020 20:05Zeker even naar kijken, is een goede tip.
De zin die je schrijft: "schenk even koffie in voor je vader" lijkt heel eenvoudig, maar kan voor iemand met ASS ook vaag zijn.
"Schenk" is dat een woord wat hij kent? "Even", een heel abstract woord, koffie zal herkenbaar zijn, maar noemt hij zijn vader ook vader, of kent hij die als papa?
Om maar even te illustreren hoe zo'n ogenschijnlijk eenvoudige opdracht al heel veel puzzeltijd kan veroorzaken.
Tel daar dan de afleidingen die hij onderweg naar de keuken nog tegen kan komen bij op, en de draad is kwijt.
Alleen is hij verbaal gemiddeld heel erg sterk. Hij heeft een enorme woordenschat en spreekt ook vloeiend Engels.
Maar het is een punt om eens op te letten. Dank!
woensdag 23 december 2020 om 20:10
Koffie inschenken lijkt simpel maar bestaat uit verschillende handelingen.
Ff heel extreem:
Sta op
Loop naar de keuken
Open de linkerbovenkast
Pak het kopje vooraan
Loop naar het koffiezetapparaat
Zet het kopje op het aanrecht naast het koffiezetapparaat
Pak de koffiekan
Schenk koffie in het kopje
Zet de kan terug op het apparaat
Pak het kopje op
Loop naar je vader
Zet het kopje voor hem op tafel.
( En dan ga ik er even vanuit dat er niet ook nog melk/ suiker/ lepeltje gepakt hoeft te worden)
Mogelijk is dit voor hem niet te overzien en blokkeert hij?
Zoon had het bv bij aankleden, dit kon hij niet. Uiteindelijk een stappenplan voor hem gemaakt op bovenstaand niveau (trek onderbroek uit, leg weg, trek schone aan) en met een paar weken was het ingesleten.
Hebben jullie hulp/ ondersteuning voor dit soort dingen? Weet niet waar je woont maar autimaat ( idd van geef me de vijf) werkt echt wel prettig.
Ff heel extreem:
Sta op
Loop naar de keuken
Open de linkerbovenkast
Pak het kopje vooraan
Loop naar het koffiezetapparaat
Zet het kopje op het aanrecht naast het koffiezetapparaat
Pak de koffiekan
Schenk koffie in het kopje
Zet de kan terug op het apparaat
Pak het kopje op
Loop naar je vader
Zet het kopje voor hem op tafel.
( En dan ga ik er even vanuit dat er niet ook nog melk/ suiker/ lepeltje gepakt hoeft te worden)
Mogelijk is dit voor hem niet te overzien en blokkeert hij?
Zoon had het bv bij aankleden, dit kon hij niet. Uiteindelijk een stappenplan voor hem gemaakt op bovenstaand niveau (trek onderbroek uit, leg weg, trek schone aan) en met een paar weken was het ingesleten.
Hebben jullie hulp/ ondersteuning voor dit soort dingen? Weet niet waar je woont maar autimaat ( idd van geef me de vijf) werkt echt wel prettig.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
woensdag 23 december 2020 om 20:12
Omdat je niet de opdracht geeft, maar het eindresultaat. Als je begint met pak een kopje, dan de koffiekan.... dus step by step zeg maar, zal hij het leren en bij de 3e keer weet hij het wel.
Eigenlijk moet je alles stap voor stap instructies geven.
Ik zag het altijd als een leuke oefening voor mezelf om aan een andere manier van denken (want dat is het eigenlijk) te wennen.
Jij wordt 'tweetalig' en als je het lang genoeg volhoudt je kind ook.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
woensdag 23 december 2020 om 20:13
woensdag 23 december 2020 om 20:13
Je maakt je uiteraard zorgen, dat maakt het soms lastig omdat je niet alleen maar moeder bent maar ook gaandeweg mantelzorger. Het vraagt veel meer van ouders dan een ‘normale’ opvoeding.kindrebel schreef: ↑23-12-2020 20:05Die methode ken ik niet. Maar ik breek opdrachten automatisch op in kleine stapje om hem te helpen maar ook dan komt het vaak niet binnen.
Dat voorbeeld van de koffie. Ik zei: pak de koffiemok. En dan pakt hij mijn volle. En tuurlijk, ik had preciezer moeten zijn en zeggen dat hij de lege koffiemok moest pakken. Maar daar zit 'm dus precies mijn grote zorg. Dat hij dus niet bedenkt dat hij de lege moet pakken. Dat hij dus op dat detailniveau hulp nodig heeft. In de grote boze buitenwereld kom je niet overal mensen tegen met het geduld dat wij, zijn vriendjes en zijn juffen hebben.
Je hebt wel meteen een goed punt te pakken: wees héél erg specifiek. Ultiem specifiek! Dat helpt. ASS houdt niet van ‘koffiemok’, maar van ‘de lege disneymok in de keuken aan het haakje’.
woensdag 23 december 2020 om 20:14
Tussen woordgebruik en woordbegrip kan vaak een behoorlijke discrepantie zitten, zeker bij mensen met ASS.
woensdag 23 december 2020 om 20:20
Zo ingewikkeld is het dus wel.zilverelfje schreef: ↑23-12-2020 20:10Koffie inschenken lijkt simpel maar bestaat uit verschillende handelingen.
Ff heel extreem:
Sta op
Loop naar de keuken
Open de linkerbovenkast
Pak het kopje vooraan
Loop naar het koffiezetapparaat
Zet het kopje op het aanrecht naast het koffiezetapparaat
Pak de koffiekan
Schenk koffie in het kopje
Zet de kan terug op het apparaat
Pak het kopje op
Loop naar je vader
Zet het kopje voor hem op tafel.
( En dan ga ik er even vanuit dat er niet ook nog melk/ suiker/ lepeltje gepakt hoeft te worden)
Mogelijk is dit voor hem niet te overzien en blokkeert hij?
Zoon had het bv bij aankleden, dit kon hij niet. Uiteindelijk een stappenplan voor hem gemaakt op bovenstaand niveau (trek onderbroek uit, leg weg, trek schone aan) en met een paar weken was het ingesleten.
Hebben jullie hulp/ ondersteuning voor dit soort dingen? Weet niet waar je woont maar autimaat ( idd van geef me de vijf) werkt echt wel prettig.
En dan ook nog eens het woord ‘even’ erbij. Wanneer is dat? Wat betekent dat?
En houdt er rekening mee dat verbale informatie vaak veel slechter wordt verwerkt dan visuele. Dus taken opschrijven in deelstappen kan helpen. Ja, ook als ze verbaal sterk zijn.
En wordt zijn ADHD behandeld? Als dat ook nog speelt en onvoldoende behandeld wordt, kan het ook nog zijn dat hij bijv. niet door had dat je het tegen hem had, dat hij maar de helft van de opdracht heeft gehoord, dat hij halverwege al niet meer weet wat hij ook al weer moest doen etc.

woensdag 23 december 2020 om 20:20
Ik ben niet eens de biologische moeder, maar de zorgen zijn er niet minder om. Ik kan ze gelukkig goed bespreken met zijn biologische moeder en uiteraard ook met zijn vader en stiefvader. We zitten wat dat betreft als 4 ouders en verzorgenden op 1 lijn.Mermedina schreef: ↑23-12-2020 20:13Je maakt je uiteraard zorgen, dat maakt het soms lastig omdat je niet alleen maar moeder bent maar ook gaandeweg mantelzorger. Het vraagt veel meer van ouders dan een ‘normale’ opvoeding.
Je hebt wel meteen een goed punt te pakken: wees héél erg specifiek. Ultiem specifiek! Dat helpt. ASS houdt niet van ‘koffiemok’, maar van ‘de lege disneymok in de keuken aan het haakje’.
Anyway. Ik hoop iets te vinden waardoor hij in zijn leven niet afhankelijk blijft van mensen die hem overal stap voor stap doorheen helpen. Dat zou betekenen dat hij nooit echt zelfstandig zal zijn. Of denk ik nu te negatief?

woensdag 23 december 2020 om 20:24
Er zijn professionals betrokken. Hij gaat volgend jaar ook naar aangepast voortgezet onderwijs.madamecannibale schreef: ↑23-12-2020 20:05Wat ik je aan zou willen raden is om eens met een professional te gaan praten. Ik heb bijvoorbeeld goede ervaringen met deze orthopedagoog: http://www.bosch-suykerbuyk.nl
Zij (of een andere hulpverlener) kunnen je helpen om specifiek voor de situatie met je zoon een manier van communicatie te vinden die wel werkt.
woensdag 23 december 2020 om 20:25
De behandeling bij mijn kinderen is juist om ze deze vaardigheden zelf te leren zodat ze in de toekomst niet persoonsafhankelijk zijn. Dat begint op dit vlak met stappenplan en voor ze maken, als ze het principe snappen samen maken en uiteindelijk kunnen ze het dan zelf,en hoe vaker ze het gedaan hebben hoe meer het een automatisme wordt. Maar dat kost veel tijd en inzet.kindrebel schreef: ↑23-12-2020 20:20Ik ben niet eens de biologische moeder, maar de zorgen zijn er niet minder om. Ik kan ze gelukkig goed bespreken met zijn biologische moeder en uiteraard ook met zijn vader en stiefvader. We zitten wat dat betreft als 4 ouders en verzorgenden op 1 lijn.
Anyway. Ik hoop iets te vinden waardoor hij in zijn leven niet afhankelijk blijft van mensen die hem overal stap voor stap doorheen helpen. Dat zou betekenen dat hij nooit echt zelfstandig zal zijn. Of denk ik nu te negatief?
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in
Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
woensdag 23 december 2020 om 20:25
Dat zou kunnen. Maar zo te horen kunnen jullie wel adviezen gebruiken over hoe je hem het beste kunt ‘trainen’ om nieuwe dingen te leren. En je staat er zo te lezen ook voor open. Want het is echt super dat jullie op 1 lijn zitten. Maar als jullie alles zelf uit moeten zoeken, maak je het jezelf onnodig zwaar. En hem ook.kindrebel schreef: ↑23-12-2020 20:20Ik ben niet eens de biologische moeder, maar de zorgen zijn er niet minder om. Ik kan ze gelukkig goed bespreken met zijn biologische moeder en uiteraard ook met zijn vader en stiefvader. We zitten wat dat betreft als 4 ouders en verzorgenden op 1 lijn.
Anyway. Ik hoop iets te vinden waardoor hij in zijn leven niet afhankelijk blijft van mensen die hem overal stap voor stap doorheen helpen. Dat zou betekenen dat hij nooit echt zelfstandig zal zijn. Of denk ik nu te negatief?
Er is zoveel begeleiding mogelijk. En pas als de begeleiding past bij jullie, kun je gaan nadenken over hoe zelfstandig hij zou kunnen worden.
woensdag 23 december 2020 om 20:26
Laten we daar vanuit gaan, dat je te negatief denkt. Maar de zorgen zijn begrijpelijk en het kan ook een complex beeld zijn. Maar met goede ondersteuning en kennis over wat het voor hem betekent, zowel voor jullie als voor hem, kun je de wereld echt een stuk overzichtelijker en begrijpelijker maken.