Gezondheid alle pijlers

Problemen Informatieverwerking bij autisme

23-12-2020 19:47 76 berichten
Ik zou graag meer willen weten over problemen met informatieverwerking bij kinderen (mag ook volwassenen zijn) met autisme. Met informatieverwerking bedoel ik het verwerken van informatie in de vorm van een instructie of een vraag of een opdracht. Dus die input omzetten in actie of een reactie.

Als ik op internet zoek naar informatie over problemen met informatieverwerking bij autisme vind ik bijna niets. Bij autisme gaat het vooral veel en vaak over de sociale problemen en de starheid (noem ik het maar even) van mensen met autisme.

Ik heb te maken met een kind met autisme en adhd dat hele grote moeite heeft met het verwerken van informatie. Op een niveau dat echt zorgelijk begint te worden. Waarom nu? Omdat hij op een leeftijd komt (12) waarop je niet meer kan denken dat hij nog jong is en dat het allemaal nog wel komt.

Als je hem een simpele opdracht geeft. Bijvoorbeeld, schenk even koffie in voor je vader, dan heeft hij geen flauw idee waar hij moet beginnen. Hij weet dat hij in de keuken moet zijn en daarna houdt het op.

Wij hebben informatieavonden bijgewoond en geleerd hoe je informatie moet overbrengen naar iemand met autisme. Maar ik merk in de praktijk dat de simpelste instructies voor hem abracadabra zijn.

Daarom wil ik meer weten over dit specifieke probleem. Kennen jullie goede informatiebronnen zoals sites of boeken die ingaan op dit aspect van autisme? Of heb je zelf ervaring hiermee?
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
23-12-2020 20:24
Er zijn professionals betrokken. Hij gaat volgend jaar ook naar aangepast voortgezet onderwijs.
Autisme vraagt wel een specifieke benadering, mijn ervaring is dat een gespecialiseerd team meer bereikt dan reguliere GGZ.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
Hij klinkt intelligent, vaak met de goede hulp (zoals autimaat) kunnen er veel stappen gezet worden

Wel zal elke fase in zijn leven (naar de middelbare school, examen doen, studeren, zelfstandig wonen etc) weer een uitdaging zijn. En een fase van veel oefenen en inslijpen. Als je denkt dat het op de rit is dient een nieuwe fase zich aan.

Ik ken een aantal mensen met autisme met een goede baan die vanuit de wmo 1 uur per week een ambulant begeleider over de vloer krijgen om te helpen de rest van hun leven te organiseren. Dat is niet wat je voor ogen hebt voor je kind kan ik me indenken. Maar een schande is het niet om zo een fijn leven te hebben. Want dat hebben ze.

Jullie klinken als hele liefhebbende ouders!
Heb je al een psychoeducatie voor ouders en verzorgers gevolgd? Dat kan ook heel verhelderend zijn.
zilverelfje schreef:
23-12-2020 20:27
Autisme vraagt wel een specifieke benadering, mijn ervaring is dat een gespecialiseerd team meer bereikt dan reguliere GGZ.
Wij hebben een gespecialiseerd team ingeschakeld, niet de GGZ. Sinds zijn kleutertijd zijn zij betrokken, dat is nu ongeveer 6 jaar.
Alle reacties Link kopieren
Rilena schreef:
23-12-2020 20:29
Hij klinkt intelligent, vaak met de goede hulp (zoals autimaat) kunnen er veel stappen gezet worden

Wel zal elke fase in zijn leven (naar de middelbare school, examen doen, studeren, zelfstandig wonen etc) weer een uitdaging zijn. En een fase van veel oefenen en inslijpen. Als je denkt dat het op de rit is dient een nieuwe fase zich aan.

Ik ken een aantal mensen met autisme met een goede baan die vanuit de wmo 1 uur per week een ambulant begeleider over de vloer krijgen om te helpen de rest van hun leven te organiseren. Dat is niet wat je voor ogen hebt voor je kind kan ik me indenken. Maar een schande is het niet om zo een fijn leven te hebben. Want dat hebben ze.

Jullie klinken als hele liefhebbende ouders!
Mijn dochter met ASS heeft ook een uur per week begeleiding. Die is juist voor het overzicht in het totaal van taken. Afzonderlijke taken kan ze heel goed doen. Dat zat er al jong in. Als tweejarige benoemde ze alle handelingen die ik deed voordat ik vanaf de auto naar het huis en met de boodschappen de keuken in was gelopen. Dat vonden we toen (nog) heel normaal en best knap :)
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
23-12-2020 20:32
Wij hebben een gespecialiseerd team ingeschakeld, niet de GGZ. Sinds zijn kleutertijd zijn zij betrokken, dat is nu ongeveer 6 jaar.
Wat hebben zij ondernomen op dit punt? Neem aan dat dit al langer problemen geeft en ook behandeld is?
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Rilena schreef:
23-12-2020 20:29
Hij klinkt intelligent, vaak met de goede hulp (zoals autimaat) kunnen er veel stappen gezet worden

Wel zal elke fase in zijn leven (naar de middelbare school, examen doen, studeren, zelfstandig wonen etc) weer een uitdaging zijn. En een fase van veel oefenen en inslijpen. Als je denkt dat het op de rit is dient een nieuwe fase zich aan.

Ik ken een aantal mensen met autisme met een goede baan die vanuit de wmo 1 uur per week een ambulant begeleider over de vloer krijgen om te helpen de rest van hun leven te organiseren. Dat is niet wat je voor ogen hebt voor je kind kan ik me indenken. Maar een schande is het niet om zo een fijn leven te hebben. Want dat hebben ze.

Jullie klinken als hele liefhebbende ouders!
Dit geeft de burger moed. Die begon me een beetje in de schoenen te zakken. Dankjewel.
Doorzetten en volhouden dus.
zilverelfje schreef:
23-12-2020 20:36
Wat hebben zij ondernomen op dit punt? Neem aan dat dit al langer problemen geeft en ook behandeld is?
Het dossier is 6 jaar dik. Ik zou het erbij moeten pakken om na te gaan wat er allemaal is ondernomen.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
23-12-2020 20:36
Dit geeft de burger moed. Die begon me een beetje in de schoenen te zakken. Dankjewel.
Doorzetten en volhouden dus.
Kinderen hoeven ook niet met 12 helemaal af te zijn. Mijn jongste (met ADHD) heeft altijd een beetje achter de normen aangehobbeld. Uiteindelijk pikt ze dingen wel op, maar een of twee jaar later dan het gemiddelde kind. Zo mag ze pas sinds haar 13/14e zelfstandig koken en bakken, maar ben ik nog steeds (met bijna 16) liever in huis als ze dat doet. Als ze voor zichzelf eten moet maken als ik er niet ben, app ik altijd even of de oven en het gas uit staan nadien. Ze doet het ook beter met kleine taken en opdrachten, en zo beknopt mogelijk. Op de iq-test was de verwerkingssnelheid ook beduidend lager dan de andere onderdelen (99). Koffie maken kan ze wel, maar dat is hier een kwestie van apparaat open, cupje erin en op het knopje drukken (en herhaling uiteraard).
KamilleT schreef:
23-12-2020 20:44
Kinderen hoeven ook niet met 12 helemaal af te zijn.
Daar heb je helemaal gelijk in. En er zijn ook allerlei dingen waarvan ik denk: lekker boeien dat je dat niet kan. Veters strikken bijvoorbeeld. Lang leve klikkerband.
Alleen zijn 4 jaar jongere broertje, die cheft alles hupsake zonder uitleg of wat dan ook. Dat contrast is zo groot dat ik het er af en toe benauwd van krijg.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
23-12-2020 20:36
Dit geeft de burger moed. Die begon me een beetje in de schoenen te zakken. Dankjewel.
Doorzetten en volhouden dus.
Ja, en daarnaast vertrouwen hebben en accepteren, aansluiten bij zijn tempo en mogelijkheden, en naast hem blijven staan.
Dat gaat jou vast lukken!
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
23-12-2020 20:50
Daar heb je helemaal gelijk in. En er zijn ook allerlei dingen waarvan ik denk: lekker boeien dat je dat niet kan. Veters strikken bijvoorbeeld. Lang leve klikkerband.
Alleen zijn 4 jaar jongere broertje, die cheft alles hupsake zonder uitleg of wat dan ook. Dat contrast is zo groot dat ik het er af en toe benauwd van krijg.
Het is een grote zorg als je nadenkt over de toekomst. Maar zo ver kun je nog niet kijken. Wie weet wat er allemaal nog gebeurt. Blijf ook voor jullie zelf zorgen en geef zijn jongere broertje de ruimte om hem ‘voorbij’ te gaan zonder te vragen/toestaan zich als ‘ouderfiguur’ te gedragen.
Alle reacties Link kopieren
zilverelfje schreef:
23-12-2020 20:10
Koffie inschenken lijkt simpel maar bestaat uit verschillende handelingen.

Ff heel extreem:
Sta op
Loop naar de keuken
Open de linkerbovenkast
Pak het kopje vooraan
Loop naar het koffiezetapparaat
Zet het kopje op het aanrecht naast het koffiezetapparaat
Pak de koffiekan
Schenk koffie in het kopje
Zet de kan terug op het apparaat
Pak het kopje op
Loop naar je vader
Zet het kopje voor hem op tafel.
( En dan ga ik er even vanuit dat er niet ook nog melk/ suiker/ lepeltje gepakt hoeft te worden)

Mogelijk is dit voor hem niet te overzien en blokkeert hij?

Zoon had het bv bij aankleden, dit kon hij niet. Uiteindelijk een stappenplan voor hem gemaakt op bovenstaand niveau (trek onderbroek uit, leg weg, trek schone aan) en met een paar weken was het ingesleten.

Hebben jullie hulp/ ondersteuning voor dit soort dingen? Weet niet waar je woont maar autimaat ( idd van geef me de vijf) werkt echt wel prettig.
Zo specifiek is het idd...als een deel van de taak niet bekend is, dan gaat de taak automatisch mis.
Het lastige voor de buitenwereld is bij deze kinderen/volwassenen dat de verwachtingen niet kloppen.
Dat een volwassen bv goed kan leren, wel bespraakt is, maar op 30 jarige leeftijd nog steeds niet de volgorde kan uitvoeren van de afwas, zich verkeerd om aan kleed, niet weet wat je moet zeggen als je bij de bakker bent als je brood er niet is en daarom maar zonder brood of wat anders thuis komt (Om even wat voorbeelden te geven) is een constante last met overvragingen en verwachtingen. Er zit een verschil in niet willen en niet kunnen.

Geef me 5 is een goed begin om dit helder te maken, ook in de communicatie . En de kracht van herhaling, herhaling, herhaling met daarbij de verwachting dat sommige dingen altijd lastig zullen blijven.
Alle reacties Link kopieren
Heel veel voordoen en ondertitelen, dat helpt al ontzettend.
Dus eerst laten zien hoe je koffie zet. Jij doet het voor en benoemt iedere stap. Vervolgens samen doen, vervolgens hem alleen laten doen met jou erbij. Bij alles vertel je wat je aan het doen bent.
Jammergenoeg geldt dit dus niet alleen voor koffiezetten, maar ook voor een cadeautje inpakken, de tuin aanvegen, een bureau opruimen, een brief posten etc.

Voordeel is wel dat hij slim is, dus hij pikt het waarschijnlijk wel snel op.
Ik heb pas psycho-educatie over autisme gehad en daar kwam ook problemen met informatieverwerking aan bod. Informatie schijnt anders binnen te komen en anders verwerkt te worden. Ik heb naast ASS ook een leerstoornis. Koffiezetten met filterkoffie moest ik ook een aantal keer doen voor ik het onder de knie had. Meerdere instructies tegelijk vind ik ook lastig.
Elfje* schreef:
23-12-2020 21:18
Ik heb pas psycho-educatie over autisme gehad en daar kwam ook problemen met informatieverwerking aan bod. Informatie schijnt anders binnen te komen en anders verwerkt te worden. Ik heb naast ASS ook een leerstoornis. Koffiezetten met filterkoffie moest ik ook een aantal keer doen voor ik het onder de knie had. Meerdere instructies tegelijk vind ik ook lastig.
Wij hebben ook een training gehad. Dar heeft heel veel inzicht en ons een aantal vaardigheden gegeven.

Koffie zetten is hier nog lang niet aan de orde. Het ging in dit voorbeeld alleen nog maar over koffie inschenken.

Kun jij je herinneren of je als kind zelf aangaf iets te willen leren of ben je gewoon ‘gedrilld’ so to speak?
Dolfijn911 schreef:
23-12-2020 20:51
Ja, en daarnaast vertrouwen hebben en accepteren, aansluiten bij zijn tempo en mogelijkheden, en naast hem blijven staan.
Dat gaat jou vast lukken!
Erg lief dat je dat zegt. Dankjewel.
Ik heb autisme en ben ook slecht in taken uitvoeren, ondanks hoge intelligentie. Bij een taak als koffie inschenken moet ik stap voor stap letterlijk bedenken wat ik moet doen. (Naar de keuken lopen, kopje pakken, koffiekan pakken, inschenken, koffiekan terugzetten, kopje pakken, kopje meenemen naar woonkamer). Het is soms best vermoeiend om dit allemaal te moeten bedenken. Soms ben ik gefrustreerd omdat de juiste stappen niet in mijn hoofd opkomen. Dan gebeurd er dus niks en loop ik weg (met onbegrijpende toeschouwers als gevolg haha). Bij mij gaat het dus vooral mis als mijn gedachtes blanco blijven. Als toevallig de kopjes allemaal nog vies zijn moet ik ook nog 10 extra stappen bedenken, aangezien ik ze dan nog moet afwassen. Dus zo’n kleine verandering kan al ‘te veel’ zijn waardoor ik het maar opgeef.

Ik vergelijk het met een Franse vocabulaire toets waarvoor ik niet geleerd heb. Ik moet een woord vertalen die ik niet ken. Ik kan een uur naar dat woord blijven staren, maar het antwoord gaat er echt niet komen, mijn gedachtes blijven blanco. Zo heb ik dat dus ook met bepaalde taakjes. De stappen komen -hoe simpel ook- soms gewoon niet in me op. Stress speelt bij mij wel een grote belemmerende factor.

Er wordt bij autisme aangeraden de taakjes zo concreet mogelijk te maken. Dit scheelt denkwerk.
Automatisering speelt trouwens ook een gigantische rol. Bij een autist kosten dingen veel meer tijd om goed onder de knie te krijgen.
kindrebel schreef:
23-12-2020 22:08
Wij hebben ook een training gehad. Dar heeft heel veel inzicht en ons een aantal vaardigheden gegeven.

Koffie zetten is hier nog lang niet aan de orde. Het ging in dit voorbeeld alleen nog maar over koffie inschenken.

Kun jij je herinneren of je als kind zelf aangaf iets te willen leren of ben je gewoon ‘gedrilld’ so to speak?
Ik denk dat ik niet snel aangaf iets te willen leren. Er werd meer gevraagd/gezegd of ik iets wilde of moest doen.
Mijn tempo ligt ook lager, dus alles gaat wat trager dan bij een ander.

Wat ik wel wilde leren (wat ik nog weet) was koken. Maar toen was ik al een stuk ouder. Plannen en een goede voorbereiding vind ik wel lastig.
Alle reacties Link kopieren
De opdracht schenk even koffie in is te vaag. Neem maar even je voorbeeld. Hij kan die stappen niet over zien. Hij weet niet waar te beginnen. Wat mij veel heeft geleerd is het boek van Martine Delfoss Autisme vanuit ontwikkelingsperspectief. In dit boek wordt een voorbeeld genoemd van een man die niet weet hoe hij moet douchen. toen elke stap was doorgenomen zei hij ' oh is dat alles?'

Bij mij dochter werkt het ook zo je moet dus de opdracht in kleine stapjes ontrafelen. Daarnaast door de ADHD vergeet ze dingen en moet je vaak dingen herhalen of aanvullen omdat het niet compleet is wat ze doet.
Ik soms het gevoel dat ik hem moet programmeren. En misschien moet ik ook wel gewoon zo zien.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
24-12-2020 11:26
Ik soms het gevoel dat ik hem moet programmeren. En misschien moet ik ook wel gewoon zo zien.
Yep, daar komt het wel op neer. Verbanden die andere kinderen zien moeten bij hem worden ingesleten, stap voor stap, veel herhaling en bij elke nieuwe situatie opnieuw. Maar hoe vaker dit gebeurt, hoe makkelijker het wordt!
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
zilverelfje schreef:
24-12-2020 11:52
Yep, daar komt het wel op neer. Verbanden die andere kinderen zien moeten bij hem worden ingesleten, stap voor stap, veel herhaling en bij elke nieuwe situatie opnieuw. Maar hoe vaker dit gebeurt, hoe makkelijker het wordt!
Makkelijker voor wie? Voor het kind of voor ons?

Ik heb namelijk het gevoel dat het alleen maar moeilijker wordt. We zijn al 6 jaar onderweg en hebben inmiddels aardig wat ervaring. Als ik me even beperk tot het aanleren van vaardigheden, zie ik dat met het ouder worden van het kind de taken alleen maar complexer worden en ook nog eens toenemen in aantal.
Ik vond de survivalgids voor beelddenkers erg interessant. Misschien dat dat meespeelt.

En mijn zoon (die in maart 11 wordt), heeft wel een beetje hetzelfde. Hij neemt pas dingen waar als hij het zelf oppakt, al ziet hij ons dat al heel vaak doen. Dan staan zijn hersenen nog niet "aan". Afkijken werkt niet: als hij het zelf doet, komt de info via de beweging beter zijn werkgeheugen in, en gaat hij zich pas dingen afvragen.
Door te oefenen, leert hij filteren wat er relevant is voor zijn langetermijngeheugen.

Van de SI therapeut moeten we hem meer zelf laten oppakken, waarbij hij zijn innerlijke stem gaat ontwikkelen om voor jezelf te plannen wat je nodig hebt om iets uit te voeren. Maar hij moet ook beter zijn lichaam activeren om te leren zijn focus te richten. Daarvoor doen we nu borsteltherapie en andere oefeningen.

Als het aan mijn zoon ligt, focust hij alleen op aantrekkelijke dingen (zoals gamen): voor de rest is het (door zijn ADD) moeilijk om ergens zijn aandacht bij te houden. Hij moet er zelf aan werken, maar de lichamelijke ondersteuning maakt het wel makkelijker.

Ik raad jullie dus een goede SI therapeut aan om de focus te trainen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven