Gezondheid
alle pijlers
Stress / burn-out door privésituatie
woensdag 6 april 2022 om 14:13
Hoihoi
Ik heb even gezocht bij het thema "Gezondheid" maar vond niet meteen iets gelijkaardig terug.
Zijn hier mensen die ooit een periode van overspannenheid of een burn-out hebben doorgemaakt waarbij privé omstandigheden aan de basis lagen?
Ik vind hier niet zoveel over terug, ik vind vooral veel info over dergelijke psychische gezondheidsproblemen ten gevolge van werkomstandigheden.
Ik zit niet lekker in mijn vel de laatste tijd, een gevolg van twee zaken in mijn leven: mijn moeder die ernstig ziek is en liefdesverdriet. Bij beide situaties is er enkele weken iets gebeurd (tegelijkertijd) waardoor het nu even chaos is in mijn hoofd.
Over het algemeen kom ik er na elke tegenslag wel terug bovenop, maar nu merk ik op dat ik het deze keer "anders" ervaar. Het ene moment ben ik erg emotioneel, het ander moment ben ik een emotieloze robot. Ik ben erg vermoeid en futloos. Een soort van "chronische onrust" en permanent verdriet beheerst momenteel mijn leven. Het meest opvallende voor mij persoonlijk is dat ik sinds kort ook erg vergeetachtig ben.
Het gekke is wel: op het werk functioneer ik erg goed. Ik voel me ook het gelukkigst op de werkvloer, omdat ik dan minder tijd heb om te piekeren over mijn privéproblemen.
Mochten jullie mij jullie ervaringen kunnen delen kan ik hier misschien wel kracht uit putten. Dank je alvast voor de reacties.
Ik heb even gezocht bij het thema "Gezondheid" maar vond niet meteen iets gelijkaardig terug.
Zijn hier mensen die ooit een periode van overspannenheid of een burn-out hebben doorgemaakt waarbij privé omstandigheden aan de basis lagen?
Ik vind hier niet zoveel over terug, ik vind vooral veel info over dergelijke psychische gezondheidsproblemen ten gevolge van werkomstandigheden.
Ik zit niet lekker in mijn vel de laatste tijd, een gevolg van twee zaken in mijn leven: mijn moeder die ernstig ziek is en liefdesverdriet. Bij beide situaties is er enkele weken iets gebeurd (tegelijkertijd) waardoor het nu even chaos is in mijn hoofd.
Over het algemeen kom ik er na elke tegenslag wel terug bovenop, maar nu merk ik op dat ik het deze keer "anders" ervaar. Het ene moment ben ik erg emotioneel, het ander moment ben ik een emotieloze robot. Ik ben erg vermoeid en futloos. Een soort van "chronische onrust" en permanent verdriet beheerst momenteel mijn leven. Het meest opvallende voor mij persoonlijk is dat ik sinds kort ook erg vergeetachtig ben.
Het gekke is wel: op het werk functioneer ik erg goed. Ik voel me ook het gelukkigst op de werkvloer, omdat ik dan minder tijd heb om te piekeren over mijn privéproblemen.
Mochten jullie mij jullie ervaringen kunnen delen kan ik hier misschien wel kracht uit putten. Dank je alvast voor de reacties.
woensdag 6 april 2022 om 20:30
pfff breek me de bek niet open
ja, als er veel bij elkaar komt, dan raak je burn out, hoeft niet werkgerelateerd te zijn
heb veel gehad aan de info van het csr centrum
https://www.youtube.com/watch?v=neD7DevsMnM
https://www.youtube.com/watch?v=ubLkr5AWer4
ze hebben ook coaches die vanuit die uitgangspunten werken, mocht je hulp erbij kunnen gebruiken
https://www.csrcentrum.nl/vind-csr-coach/
(nee geen aandelen)
ja, als er veel bij elkaar komt, dan raak je burn out, hoeft niet werkgerelateerd te zijn
heb veel gehad aan de info van het csr centrum
https://www.youtube.com/watch?v=neD7DevsMnM
https://www.youtube.com/watch?v=ubLkr5AWer4
ze hebben ook coaches die vanuit die uitgangspunten werken, mocht je hulp erbij kunnen gebruiken
https://www.csrcentrum.nl/vind-csr-coach/
(nee geen aandelen)
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
woensdag 6 april 2022 om 20:33
Er zijn interessante ontwikkelingen.
Vroeger werd burn out gezien als psychisch, nu steeds meer als een fysiologische aandoening
https://www.csrcentrum.nl/koerswijzigin ... xG6FJypAqg
uit de link:
Psychische aanleiding bij burn-out vraagt toch om een psychische behandeling?
Falende stresscoping is een veelvoorkomende aanleiding van burn-out. Als het niet lukt om een prangend probleem op te lossen of een situatie naar je hand te zetten, ga je je steeds slechter voelen. Dat beïnvloedt je motivatie en je kunt er vermoeid en somber van raken. Dat is inderdaad psychisch.
Maar lichaam en geest zijn geen aparte entiteiten en die psychische signalen ontstaan niet ‘zo maar’. Negatieve emoties zoals piekeren/je zorgen maken, angst, verdriet of eenzaamheid veroorzaken parallel fysiologische stressreacties. Deze stressfysiologie heeft op zijn beurt weer impact op je geest (en lichaam).
Vroeger werd burn out gezien als psychisch, nu steeds meer als een fysiologische aandoening
https://www.csrcentrum.nl/koerswijzigin ... xG6FJypAqg
uit de link:
Psychische aanleiding bij burn-out vraagt toch om een psychische behandeling?
Falende stresscoping is een veelvoorkomende aanleiding van burn-out. Als het niet lukt om een prangend probleem op te lossen of een situatie naar je hand te zetten, ga je je steeds slechter voelen. Dat beïnvloedt je motivatie en je kunt er vermoeid en somber van raken. Dat is inderdaad psychisch.
Maar lichaam en geest zijn geen aparte entiteiten en die psychische signalen ontstaan niet ‘zo maar’. Negatieve emoties zoals piekeren/je zorgen maken, angst, verdriet of eenzaamheid veroorzaken parallel fysiologische stressreacties. Deze stressfysiologie heeft op zijn beurt weer impact op je geest (en lichaam).
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
donderdag 7 april 2022 om 09:50
Dank je wel voor alle reacties. Helaas heeft iedereen een kruis te dragen en dat komt in bepaalde verhalen hier duidelijk naar boven.
Iemand zei dat het misschien niet per se burn-out is, ik wil het ook niet met een die stempel geven maar ik heb een angst dat ik ooit op een dag niet meer zal kunnen praten, bewegen, ... zoals ik reeds heb gehoord van mensen die een heftige burn-out hebben doorstaan. Ik wil het niet zover laten komen en ben daarom op zoek naar info en antwoorden.
Het klopt dat ik een rouwperiode aan het doormaken ben. Mijn psychologe benoemde dat reeds vorig jaar zo, maar het is alsof ik niet opschiet en net achteruitga. Daar maak ik me wat zorgen om. Ik heb ook schrik dat ik vrienden zou verliezen op die manier, want mensen die het zelf nooit meemaakten leven nog steeds met het idee dat er op rouwen een tijdslimiet staat en dan zeggen ze dingen zoals "je moet het een plaatsje geven". Het is hard om te beseffen dat sommige vrienden nu al geen geduld kunnen opbrengen, dat terwijl het zwaarste nog moet komen, de dag dat mijn moeder er niet meer is.
Iemand zei dat het misschien niet per se burn-out is, ik wil het ook niet met een die stempel geven maar ik heb een angst dat ik ooit op een dag niet meer zal kunnen praten, bewegen, ... zoals ik reeds heb gehoord van mensen die een heftige burn-out hebben doorstaan. Ik wil het niet zover laten komen en ben daarom op zoek naar info en antwoorden.
Het klopt dat ik een rouwperiode aan het doormaken ben. Mijn psychologe benoemde dat reeds vorig jaar zo, maar het is alsof ik niet opschiet en net achteruitga. Daar maak ik me wat zorgen om. Ik heb ook schrik dat ik vrienden zou verliezen op die manier, want mensen die het zelf nooit meemaakten leven nog steeds met het idee dat er op rouwen een tijdslimiet staat en dan zeggen ze dingen zoals "je moet het een plaatsje geven". Het is hard om te beseffen dat sommige vrienden nu al geen geduld kunnen opbrengen, dat terwijl het zwaarste nog moet komen, de dag dat mijn moeder er niet meer is.
donderdag 7 april 2022 om 10:57
In een talkshow op tv hoorde ik iemand die een dierbare verloren was een keer zeggen: ik heb levenshaast.
Ik vind dat een mooi woord. Het geeft precies aan wat ik voelde/soms nog voel. Snel snel, snel alles uit het leven halen wat erin zit, want voor je het weet kan het over zijn. Maar juist dat snel willen zorgde voor nog meer stress en toen begon corona en ging ineens bijna niks meer door. Toen ging ik van rouw/burnoutklachten naar depressie. Ik kon gewoon niets meer en het kon me ook niet meer schelen.
Ik dwaal af. Ik denk dat zo'n periode met levenshaast heel vaak voorkomt in combinatie met rouw. Terwijl bijkomen van stress en iets verwerken juist ook ontspanning nodig heeft. Dat botst dan.
Ik vind dat een mooi woord. Het geeft precies aan wat ik voelde/soms nog voel. Snel snel, snel alles uit het leven halen wat erin zit, want voor je het weet kan het over zijn. Maar juist dat snel willen zorgde voor nog meer stress en toen begon corona en ging ineens bijna niks meer door. Toen ging ik van rouw/burnoutklachten naar depressie. Ik kon gewoon niets meer en het kon me ook niet meer schelen.
Ik dwaal af. Ik denk dat zo'n periode met levenshaast heel vaak voorkomt in combinatie met rouw. Terwijl bijkomen van stress en iets verwerken juist ook ontspanning nodig heeft. Dat botst dan.
donderdag 7 april 2022 om 12:06
Ik zit blijkbaar helaas ook in een burnout. Ook door prive omstandigheden opgestapeld in 5 jaar die er volgens de arts nu uitkomen.
Loop al heel erg lang met vage klachten met als hoogtepunt hartkloppingen die niet meer leken te stoppen en dag en nacht doorgaan. Allerlei onderzoeken gehad waaruit uiteindelijk bleek dat het toch echt niks lichamelijks is.
Moe, futloos, vergeetachtig, vage angstklachten en geen concentratie zijn een paar van die klachten.
Ik had ook nog nooit gehoord dat burn out kon ontstaan door iets anders dan werk en merk dat mensen er ook vreemd naar kijken aangezien ik juist door die prive omstandigheden ben gestopt met werken ( lang verhaal )
Ik moet van de arts vooral rusten en alleen dingen doen waar ik energie van krijg maar heb nu niet het idee dat ik stappen maak.
Misschien wil ik teveel en te snel . Maar heb zelf toch wel het idee dat ik het nodig heb om eens te gaan praten met iemand. Wat ik dus ook lees hier uit postings hierboven.
Loop al heel erg lang met vage klachten met als hoogtepunt hartkloppingen die niet meer leken te stoppen en dag en nacht doorgaan. Allerlei onderzoeken gehad waaruit uiteindelijk bleek dat het toch echt niks lichamelijks is.
Moe, futloos, vergeetachtig, vage angstklachten en geen concentratie zijn een paar van die klachten.
Ik had ook nog nooit gehoord dat burn out kon ontstaan door iets anders dan werk en merk dat mensen er ook vreemd naar kijken aangezien ik juist door die prive omstandigheden ben gestopt met werken ( lang verhaal )
Ik moet van de arts vooral rusten en alleen dingen doen waar ik energie van krijg maar heb nu niet het idee dat ik stappen maak.
Misschien wil ik teveel en te snel . Maar heb zelf toch wel het idee dat ik het nodig heb om eens te gaan praten met iemand. Wat ik dus ook lees hier uit postings hierboven.
