Gezondheid
alle pijlers
Van bewegen moet je toch juist fitter worden?
zondag 20 december 2020 om 09:36
Ik ben in september begonnen met wandelen. Ik ben mijn hele leven al niet sportief en ik dacht eindelijk iets gevonden te hebben waar ik de komende 25 jaar mee vooruit kan (ik ben eind 40).
Omdat ik daarvoor nooit wandelde (deed zelfs korte stukjes met de fiets) en in het begin te hard van stapel liep, heb ik het de afgelopen maanden opgebouwd van 3,5 km tot 12 km.
De laatste weken loop ik 2 keer per week 12 km en 1 keer 5 km.
Maar ik loop (nu al) enorm tegen mijn grenzen op. Twee dagen achter elkaar zo'n afstand lukt niet. Dan loop ik op mijn tandvlees. Waar ik nooit last van pijntjes had heb ik nu continue spierpijn en vorige week schoot het in mijn rug (nog nooit gehad). Mijn lijf doet continue pijn.
Hoewel al die natuur om mijn heen voor mijn hoofd wel goed is, voel ik me steeds meer uitgeput en daar raak ik van in paniek (uitputting leidde in het verleden altijd tot depressie en burn out).
Ik doe het dus voorlopig maar even (nog) rustiger aan en ga naar de huisarts om bloed te prikken. Het lijkt me niet normaal dat een (verder fysiek gezonde) vrouw van achter in de 40 niet een paar keer per week een wandeling van middellange afstand kan maken.
Maar ik vind het zo gek. Mijn hele leven al heeft sporten en bewegen bij mij nooit tot meer energie geleid. Waar anderen zich goed voelen door bewegen, voel ik me alleen maar ellendiger. Herkent iemand dit?
Omdat ik daarvoor nooit wandelde (deed zelfs korte stukjes met de fiets) en in het begin te hard van stapel liep, heb ik het de afgelopen maanden opgebouwd van 3,5 km tot 12 km.
De laatste weken loop ik 2 keer per week 12 km en 1 keer 5 km.
Maar ik loop (nu al) enorm tegen mijn grenzen op. Twee dagen achter elkaar zo'n afstand lukt niet. Dan loop ik op mijn tandvlees. Waar ik nooit last van pijntjes had heb ik nu continue spierpijn en vorige week schoot het in mijn rug (nog nooit gehad). Mijn lijf doet continue pijn.
Hoewel al die natuur om mijn heen voor mijn hoofd wel goed is, voel ik me steeds meer uitgeput en daar raak ik van in paniek (uitputting leidde in het verleden altijd tot depressie en burn out).
Ik doe het dus voorlopig maar even (nog) rustiger aan en ga naar de huisarts om bloed te prikken. Het lijkt me niet normaal dat een (verder fysiek gezonde) vrouw van achter in de 40 niet een paar keer per week een wandeling van middellange afstand kan maken.
Maar ik vind het zo gek. Mijn hele leven al heeft sporten en bewegen bij mij nooit tot meer energie geleid. Waar anderen zich goed voelen door bewegen, voel ik me alleen maar ellendiger. Herkent iemand dit?
zondag 20 december 2020 om 10:06
Ik denk eigenlijk dat het niet om de afstand gaat maar om het mentale stuk. Zeker als je schrijft dat je kan worstelen met paniek aanvallen en burn out. Met van jezelf moeten en zo snel mogelijk een doel willen bereiken zet je spanning vast in je lichaam. Hierdoor loop je niet ontspannen en krijg je ook overal pijn / is de kans op blessures veel groter.
Mijn tip: probeer alle doelen en het moeten los te laten. Kijk naar mindfulness / ontspanningsoefeningen die je tijdens het wandelen kunt doen. Zoek hier eventueel een coach bij om je te begeleiden. En ga dan rustig deze oefeningen tijdens het wandelen opbouwen. Begin echt met korte stukjes.
Mijn tip: probeer alle doelen en het moeten los te laten. Kijk naar mindfulness / ontspanningsoefeningen die je tijdens het wandelen kunt doen. Zoek hier eventueel een coach bij om je te begeleiden. En ga dan rustig deze oefeningen tijdens het wandelen opbouwen. Begin echt met korte stukjes.
every journey starts with a single step
zondag 20 december 2020 om 10:07
Te snel willen opbouwen is een van de meest gemaakte fouten. Ik zie het nu met Corona overal om mij heen gebeuren op social media. Zo zonde. Het gaat erom dat je een routine zoekt, die je zonder moeite de komende 15 jaar kunt vasthouden.
Want wat ga je doen als je die 20 km gehaald hebt? Dat is korte termijn denken, terwijl je bij meer bewegen juist naar de lange termijn wilt kijken.
Ik vermoed dat bij jou de oplossing niet in bloedprikken ligt, maar je deze bij jezelf moet zoeken.
Want wat ga je doen als je die 20 km gehaald hebt? Dat is korte termijn denken, terwijl je bij meer bewegen juist naar de lange termijn wilt kijken.
Ik vermoed dat bij jou de oplossing niet in bloedprikken ligt, maar je deze bij jezelf moet zoeken.
zondag 20 december 2020 om 10:09
Nee, ik heb alleen een app voor de wandelroutes maar zit al wel weken van te voren volgens een doel de tochten te plannen.Haley schreef: ↑20-12-2020 09:56Ik denk dat dit je belangrijkste probleem is. 12 kilometer is gewoon veel, 5 kilometer is prima. Dan geniet je óók van de natuur en er zijn genoeg mooie routes van 5 km
Ik ken je niet maar ik herken wel wat in het obsessieve. Wat mij heel erg heeft geholpen is het lezen van boeken die gaan over tevreden zijn, gelukkig zijn, minder hoge eisen stellen aan jezelf en de wereld om je heen. En dan kan je gewoon genieten van die wandeling i.p.v. in een app bijhouden of je je targets wel haalt (wedden dat je zo'n app hebt?)
Ik heb expres geen 10.000 stappen en snelheid en hartritme app omdat ik wel weet dat ik me daarin verlies.
Het is idd mijn oude valkuil. Teveel van mezelf eisen en mijn prestaties onderschatten.
Ik denk/dacht namelijk oprecht dat 12 km wandelen helemaal niet overdreven is en dat iedere gezonde vrouw dat moet kunnen. Maar qua werk, waar ik vaker in ben vastgelopen dacht ik ook altijd dat mijn 'lat' op heel normale hoogte lag en inmiddels kan ik in zien dat ik gewoon een chronische over-achiever ben.
zondag 20 december 2020 om 10:10
Heel herkenbaar. Ik snapte nooit waar mensen het over hadden als ze meer energie kregen na het sporten. Ik voel me altijd ellendig, moe en slap. Na wat beweging niet maar middelmatig sporten al wel.
Daarnaast vind ik het ook gewoon heel stom, kijk altijd naar de klok of ik al weg kan. Ik moet wel weer wat gaan doen maar geen idee wat, behalve wandelen (te veel tijd en dat heb ik niet).
Daarnaast vind ik het ook gewoon heel stom, kijk altijd naar de klok of ik al weg kan. Ik moet wel weer wat gaan doen maar geen idee wat, behalve wandelen (te veel tijd en dat heb ik niet).
zondag 20 december 2020 om 10:16
Maar wandelen kost toch niet veel tijd? Ik vind het juist een van de minst tijdvretende sportieve activiteiten. Je hoeft je niet om te kleden, het kan van huis uit en je kunt het combineren met van alles (lopend naar een paar bushaltes verderop, brief posten, auto iets verderop parkeren etcetera).Schaapje11 schreef: ↑20-12-2020 10:10Heel herkenbaar. Ik snapte nooit waar mensen het over hadden als ze meer energie kregen na het sporten. Ik voel me altijd ellendig, moe en slap. Na wat beweging niet maar middelmatig sporten al wel.
Daarnaast vind ik het ook gewoon heel stom, kijk altijd naar de klok of ik al weg kan. Ik moet wel weer wat gaan doen maar geen idee wat, behalve wandelen (te veel tijd en dat heb ik niet).
Ik ben zelf aan het herstellen en wandel 5x per week 3-5 km.
zondag 20 december 2020 om 10:17
Je hebt wel heel snel opgebouwd, zowel in aantal trainingen als in afstand.
Een stelregel bij het opbouwen van conditie is een toename van ca. 10% per week toename van trainingscapaciteit en daar zit je ruim overheen.
Verder is het belangrijk een rustdag te nemen, zéker na intensieve trainingen zoals in jouw geval die 12 km lopen. Dus begin met max 3 trainingen per week, met tussen door tenminste 1 dag rust.
Conditie, kracht, etc. bouw je op tijdens je herstelperiode. Tijdens je training ga je iets over je grenzen heen, breek je als het ware je weefsels iets af en je lichaam reageert daarop door die weefsels te herstellen en nét ietsje sterker te maken zodat je in het vervolg die belasting wel aan kunt. Dat heet supercompensatie en is een cyclus van ca. 3 a 4 dagen.
Wat verder al gezegd is: fysieke en mentale gezondheid hangen nauw samen. Beiden zijn belangrijk voor een fysieke prestatie. Ik lees in je post dat je vind dat je iets moet kunnen, waarvan ik me afvraag of dat heel realistisch is. Je geeft aan dat je nooit hebt gesport en verwacht een prestatie te kunnen die iemand met een 'normale' fitheid waarschijnlijk ook vermoeiend zou vinden. Waarom?
Een stelregel bij het opbouwen van conditie is een toename van ca. 10% per week toename van trainingscapaciteit en daar zit je ruim overheen.
Verder is het belangrijk een rustdag te nemen, zéker na intensieve trainingen zoals in jouw geval die 12 km lopen. Dus begin met max 3 trainingen per week, met tussen door tenminste 1 dag rust.
Conditie, kracht, etc. bouw je op tijdens je herstelperiode. Tijdens je training ga je iets over je grenzen heen, breek je als het ware je weefsels iets af en je lichaam reageert daarop door die weefsels te herstellen en nét ietsje sterker te maken zodat je in het vervolg die belasting wel aan kunt. Dat heet supercompensatie en is een cyclus van ca. 3 a 4 dagen.
Wat verder al gezegd is: fysieke en mentale gezondheid hangen nauw samen. Beiden zijn belangrijk voor een fysieke prestatie. Ik lees in je post dat je vind dat je iets moet kunnen, waarvan ik me afvraag of dat heel realistisch is. Je geeft aan dat je nooit hebt gesport en verwacht een prestatie te kunnen die iemand met een 'normale' fitheid waarschijnlijk ook vermoeiend zou vinden. Waarom?
zondag 20 december 2020 om 10:18
Konijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 10:09Nee, ik heb alleen een app voor de wandelroutes maar zit al wel weken van te voren volgens een doel de tochten te plannen.
Ik heb expres geen 10.000 stappen en snelheid en hartritme app omdat ik wel weet dat ik me daarin verlies.
Het is idd mijn oude valkuil. Teveel van mezelf eisen en mijn prestaties onderschatten.
Ik denk/dacht namelijk oprecht dat 12 km wandelen helemaal niet overdreven is en dat iedere gezonde vrouw dat moet kunnen. Maar qua werk, waar ik vaker in ben vastgelopen dacht ik ook altijd dat mijn 'lat' op heel normale hoogte lag en inmiddels kan ik in zien dat ik gewoon een chronische over-achiever ben.
Ik vind 12 km belachelijk ver. Maar ik heb dan ook een hekel aan wandelen. Tenzij de hond meegaat.
zondag 20 december 2020 om 10:18
12 km is ook echt makkelijk te halen, maar het klinkt alsof je burnout hebt of overtraind bent.Konijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 10:09Nee, ik heb alleen een app voor de wandelroutes maar zit al wel weken van te voren volgens een doel de tochten te plannen.
Ik heb expres geen 10.000 stappen en snelheid en hartritme app omdat ik wel weet dat ik me daarin verlies.
Het is idd mijn oude valkuil. Teveel van mezelf eisen en mijn prestaties onderschatten.
Ik denk/dacht namelijk oprecht dat 12 km wandelen helemaal niet overdreven is en dat iedere gezonde vrouw dat moet kunnen. Maar qua werk, waar ik vaker in ben vastgelopen dacht ik ook altijd dat mijn 'lat' op heel normale hoogte lag en inmiddels kan ik in zien dat ik gewoon een chronische over-achiever ben.
zondag 20 december 2020 om 10:19
Dat kan door een gebrek aan core strength komen.Konijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 09:36Maar ik loop (nu al) enorm tegen mijn grenzen op. Twee dagen achter elkaar zo'n afstand lukt niet. Dan loop ik op mijn tandvlees. Waar ik nooit last van pijntjes had heb ik nu continue spierpijn en vorige week schoot het in mijn rug (nog nooit gehad). Mijn lijf doet continue pijn.
zondag 20 december 2020 om 10:24
Idd niet als je jezelf (jarenlang) fysiek nooit hebt uitgedaagd, mentaal niet lekker in je vel zit en mss ook wat extra kilo's meezeult?
Een burn-out kun je zelfs vergelijken met een flinke griep. Ooit proberen te sporten tijdens of vlak na een flinke griep?
Van een persoon die aan de beweegnorm voldoet mag je die inspanning prima verwachten.
zondag 20 december 2020 om 10:27
12 km moet ook prima kunnen en je doet en kunt dat ook, maar zo vaak is wel een beetje veel als je niet getraind bent. Of iig niet als je in je verdere leven zo ongeveer niks bewogen hebt.Konijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 10:09Nee, ik heb alleen een app voor de wandelroutes maar zit al wel weken van te voren volgens een doel de tochten te plannen.
Ik heb expres geen 10.000 stappen en snelheid en hartritme app omdat ik wel weet dat ik me daarin verlies.
Het is idd mijn oude valkuil. Teveel van mezelf eisen en mijn prestaties onderschatten.
Ik denk/dacht namelijk oprecht dat 12 km wandelen helemaal niet overdreven is en dat iedere gezonde vrouw dat moet kunnen. Maar qua werk, waar ik vaker in ben vastgelopen dacht ik ook altijd dat mijn 'lat' op heel normale hoogte lag en inmiddels kan ik in zien dat ik gewoon een chronische over-achiever ben.
Ga je dit je hele leven volhouden? Minstens 2,5 uur per keer wandelen.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 20-12-2020 10:29
3.74% gewijzigd
zondag 20 december 2020 om 10:27
Een vriendin van me, een dertiger, slank, gezond maar a-sportief, begon vorig jaar met wandelen. Zij was ongeveer dood na haar eerste vijf kilometer. Ook wandelen moet je trainen, en in een gezond (rustig) tempo verder opbouwen. Lang niet iedereen kan vanuit het niets 5 kilometer lopen, en dit in 3 maanden uitbreiden naar meerdere keren per week 12 kilometer. Ik loop 2x per week een rondje 'hard', 5-11 km per keer, en voor mij is daarnaast nog eens een rondje van 12 kilometer wandelen echt wel pittig.
zondag 20 december 2020 om 10:28
Ja, ook extra kilo's inderdaad die de hele wandeling mee moeten.Roomsnoesje schreef: ↑20-12-2020 10:24Idd niet als je jezelf (jarenlang) fysiek nooit hebt uitgedaagd, mentaal niet lekker in je vel zit en mss ook wat extra kilo's meezeult?
Een burn-out kun je zelfs vergelijken met een flinke griep. Ooit proberen te sporten tijdens of vlak na een flinke griep?
Van een persoon die aan de beweegnorm voldoet mag je die inspanning prima verwachten.
zondag 20 december 2020 om 10:31
zondag 20 december 2020 om 10:32
Als je al 12 km kan lopen dan lukt een wandeltocht van 20 km ook echt. Misschien met spierpijn maar dat ga je echt redden.
Maar waarom zou je dat willen? Gewoon elke dag of om de dag 30-60 minuten wandelen is toch prima? Dan heb je je beweging en wordt het niet zo’n ding. Als je dat doet en je gaat in het weekend een keer 20 km wandelen omdat je er zin in hebt dan is dat gewoon goed te doen.
Maar waarom zou je dat willen? Gewoon elke dag of om de dag 30-60 minuten wandelen is toch prima? Dan heb je je beweging en wordt het niet zo’n ding. Als je dat doet en je gaat in het weekend een keer 20 km wandelen omdat je er zin in hebt dan is dat gewoon goed te doen.
zondag 20 december 2020 om 10:34
Ik zou vooral die kms los laten.
Ga gewoon lopen. Doe een rondje van een half uur. De dag erop tref je een mooi stuk en loop je opeens 45 minuten en de dag erna heb je na 20 minuten het wel gezien en ga je naar huis.
Zoek een mooie route voor een wandeling met een vriendin op een vrije dag en die mag dan best 15/20 km zijn of straks als evenementen weer mogen ga lekker een tocht lopen.
Maar laat die km los.
Ga gewoon lopen. Doe een rondje van een half uur. De dag erop tref je een mooi stuk en loop je opeens 45 minuten en de dag erna heb je na 20 minuten het wel gezien en ga je naar huis.
Zoek een mooie route voor een wandeling met een vriendin op een vrije dag en die mag dan best 15/20 km zijn of straks als evenementen weer mogen ga lekker een tocht lopen.
Maar laat die km los.
zondag 20 december 2020 om 10:34
elke dag minstens een half uurtje en 2a3x in de week een uurtjeKonijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 10:31Ik krijg hier inderdaad de bevestiging dat ik mezelf heb overschat en teveel van mijn lijf vraag.
Wat kan ik nu het beste doen? Ik denk aan een week totale rust en dan paar keer per week tussen de 3,5 en 5 km lopen.
5 januari ga ik met een vriendin lopen. 7,5 km. Eens kijken of dat dan bevalt.
zondag 20 december 2020 om 10:37
Maar TO, je geeft zelf aan nooit veel gesport te hebben. Twee keer per week 12km lopen is best veel gevraagd van een lichaam. Je kunt op jouw leeftijd en met jouw conditie niet verwachten dat je dat snel met gemak kan. Ikzelf ben iets jonger, maar loop en sport wel al mijn hele leven. Ik wandel alles en zelfs ik zou twee keer per week 12km behoorlijk veel vinden.
Vergeet die kilometers, wandel gewoon een uur of anderhalf uur, zolang het goed voelt. Als je moe bent, stop je.
Vergeet die kilometers, wandel gewoon een uur of anderhalf uur, zolang het goed voelt. Als je moe bent, stop je.
zondag 20 december 2020 om 10:37
1. RustKonijnmetbril schreef: ↑20-12-2020 10:31Ik krijg hier inderdaad de bevestiging dat ik mezelf heb overschat en teveel van mijn lijf vraag.
Wat kan ik nu het beste doen? Ik denk aan een week totale rust en dan paar keer per week tussen de 3,5 en 5 km lopen.
5 januari ga ik met een vriendin lopen. 7,5 km. Eens kijken of dat dan bevalt.
2. Begin een met om de dag 15 minuten vanuit huis
3. Dan om de dag half uur vanuit huis.
Blijf je goed slapen en herstel je van je pijntjes, dan weer langzaan opvoeren
zondag 20 december 2020 om 10:43
Ik zou gewoon iedere dag 30-45 minuten gaan wandelen.
Op een mooie zonnige dag en als je tijd en zin hebt een keer een langere wandeling maken.
Niets forceren, zo beweeg je toch iedere dag.
Misschien wat online yogalessen volgen om je lichaam wat soepeler te krijgen.
(Zou ik ook moeten doen, maar op de één of andere manier lukt het me niet om me daar toe te zetten
)
Wandelen/hardlopen lukt me wel omdat we een hond hebben en zij het heerlijk vindt om er lekker op uit te gaan.
Ik ben 44 en ik ben ook wel regelmatig moe en stijf.
Ik denk dat dit meer te maken heeft met het hectische leven.
Werk, gezin, sociale leven, social media, kortom de vele prikkels die een mens moet verwerken zorgt ook bij mij ook voor uitputting.
Zoveel te meer ik ontspannen ben, des te meer energie ik heb en krijg van bewegen.
Ik had vorig jaar wat burnout klachten en heb dit deels opgevangen door iedere dag een half uur op bed te gaan liggen met meditatie muziek om zo meer tot rust te komen.
Resultaat was dat ik ook beter ging slapen.
Verder wat hobby's opgezocht waardoor ik niet hele avonden op mijn telefoon doelloos zat te scrollen.
Ik ben gaan lezen, haken, af en toe een legpuzzel.
In die periode ben ik ook gezonder en minder vet/suikers gaan eten en ben hierdoor een 8 kilo afgevallen en voel me hierdoor ook veel fitter.
Ik denk dat je bij jezelf het totaalplaatje eens moet bekijken.
Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt.
Op een mooie zonnige dag en als je tijd en zin hebt een keer een langere wandeling maken.
Niets forceren, zo beweeg je toch iedere dag.
Misschien wat online yogalessen volgen om je lichaam wat soepeler te krijgen.
(Zou ik ook moeten doen, maar op de één of andere manier lukt het me niet om me daar toe te zetten
)Wandelen/hardlopen lukt me wel omdat we een hond hebben en zij het heerlijk vindt om er lekker op uit te gaan.
Ik ben 44 en ik ben ook wel regelmatig moe en stijf.
Ik denk dat dit meer te maken heeft met het hectische leven.
Werk, gezin, sociale leven, social media, kortom de vele prikkels die een mens moet verwerken zorgt ook bij mij ook voor uitputting.
Zoveel te meer ik ontspannen ben, des te meer energie ik heb en krijg van bewegen.
Ik had vorig jaar wat burnout klachten en heb dit deels opgevangen door iedere dag een half uur op bed te gaan liggen met meditatie muziek om zo meer tot rust te komen.
Resultaat was dat ik ook beter ging slapen.
Verder wat hobby's opgezocht waardoor ik niet hele avonden op mijn telefoon doelloos zat te scrollen.
Ik ben gaan lezen, haken, af en toe een legpuzzel.
In die periode ben ik ook gezonder en minder vet/suikers gaan eten en ben hierdoor een 8 kilo afgevallen en voel me hierdoor ook veel fitter.
Ik denk dat je bij jezelf het totaalplaatje eens moet bekijken.
Ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt.
zondag 20 december 2020 om 10:45
Zelfs voor de vierdaagse bouwen ze het langzaam op en omdat de tweede dag altijd de moeilijkste dag is, train je altijd aan het einde van de rit twee dagen achter elkaar x kilometer. Geen wonder dus dat je pijn hebt. Ik zou het iets rustiger aanpakken. Luisteren naar je lijf en elke dag zo'n halfuur /uur gaan wandelen.
