Gezondheid alle pijlers

Veel afgevallen, maar in mijn hoofd blijf ik dik

21-08-2020 18:02 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Ik hoop dat iemand dit herkend en tips heeft.

5 jaar geleden na de geboorte van mijn dochter woog ik 205 kilo. Daarna ben ik gezond gaan eten en sporten; vandaag nog 110 kilo. Inmiddels is er dus 95 kilo af en ben ik van kledingmaat 58/60 naar 46 gegaan. Alleen ik zie mezelf nog steeds als 205 kilo. Als mensen op straat naar me kijken, denk ik gelijk dat komt doordat ik zo dik ben. Als mannen interesse in me tonen geloof ik niet dat ze me oprecht een mooie meid vinden. En ja, ergens weet ik wel dat ik er goed (genoeg) uitzie en als ik mezelf op foto's zie, zie ik het verschil heus wel. Ik voel me nog steeds minderwaardig en helaas neem ik daardoor vaak met te weinig genoeg en zou ik beter voor mezelf op moeten komen.

Ik heb er aan gedacht therapie te gaan volgen, maar heb geen idee welke. Heb er inmiddels al met meerdere vrouwen over gesproken in mijn omgeving die ook flink zijn afgevallen en deze herkennen dit helaas ook.

Alvast heel erg bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Rachmaninoff schreef:
21-08-2020 20:23
Ik wil alleen even zeggen dat ik het ontzettend knap van je vind!
Beloon je jezelf wel eens met extra mooie outfits? Een mooie jurk waar je je aantrekkelijk in voelt, of sexy lingerie?
Ja, en veel tips heb ik al geprobeerd. Vandaar ook de vraag op een forum. Ik pas inmiddels met 2 benen in 1 oude broek, die foto is er al. Mezelf elke dag naakt bekijken, dat ook, en dat ziet er eigenlijk wel prima / oké uit. Ik train met hardlopen,vroeger was 200 meter lopen al een uitdaging.

Bedankt Karl Marx voor de tip, ik ga morgen eens kijken bij de bieb! En als dat toch niet werkt dan inderdaad naar de huisarts.

Overigens ben ik 1.80, en 110 kilo. Het streven is onder de 95 kilo, dan ben ik onder BMI 30.
Alle reacties Link kopieren
Mens wat ontzettend knap! Bijna de helft van je gewicht eraf. Diep respect.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, zelf bijna 60 kilo afgevallen en volgens de statistieken nu een gezond bmi, maar zo voelt het nog steeds (3jaar later) niet.

Vooral nu met warm weer en dus weinig kleding, voel ik me nog steeds ontzettend lomp en dik.
Vooral in vergelijking met andere mensen heb ik nog altijd het gevoel dat ik de grootste ben.

Laatst zag ik een foto van mezelf schuin van achter genomen naast een slanke collega, en dan zie ik pas dat ik ongeveer dat zelfde formaat heb en verbaas ik mij over mn 'gladde rug'

Weet niet of het ooit bijtrekt maar ben bijna mijn hele leven te zwaar geweest dus ik ken eigenlijk ook niet anders.
Daarom vind ik zelf op dit moment niet 'erg' genoeg om er actief iets aan te doen.
marijke0027 schreef:
21-08-2020 20:30
Ja, en veel tips heb ik al geprobeerd. Vandaar ook de vraag op een forum. Ik pas inmiddels met 2 benen in 1 oude broek, die foto is er al. Mezelf elke dag naakt bekijken, dat ook, en dat ziet er eigenlijk wel prima / oké uit. Ik train met hardlopen,vroeger was 200 meter lopen al een uitdaging.

Bedankt Karl Marx voor de tip, ik ga morgen eens kijken bij de bieb! En als dat toch niet werkt dan inderdaad naar de huisarts.

Overigens ben ik 1.80, en 110 kilo. Het streven is onder de 95 kilo, dan ben ik onder BMI 30.
Nou, ik vind het echt onwijs knap. Lastig hoor, het is toch iets psychisch. Tips heb ik niet want ik heb een beetje hetzelfde maar dan met het idee dat ik lelijk ben. Heel af en toe denk ik, ach ik zie er best leuk uit, maar meestal vind ik mezelf erg lelijk. Toch schijnt mijn beeld niet te kloppen. Waar het vandaan komt weet ik ook niet. Zonde toch he?
Alle reacties Link kopieren
Dit komt heel veel voor, je hoeft echt nog niet gelijk naar een therapeut te rennen, al kan dat natuurlijk wel als daar behoefte naar is.

Het heeft bij mij echt wel 3 a 4 jaar geduurd om mezelf echt niet meer dik te voelen. Dat ik gewoon kleding met vriendinnen durfde te ruilen zonder te denken dat het toch niet ging passen, dat ik niet mezelf afvroeg of iemand blind was als er gezegd werd dat we wel op dat krappe bankje gingen passen, want we waren geen van alle dik, dat ik mezelf niet herkende op foto's etc. En dan ben ik maar 25 kg kwijt. In de spiegel zag ik het wel eerder, maar ik denk dat dat ook zeker een jaar geduurd heeft. Ik heb ook één oud kledingstuk bewaard. Als ik dan weer aan mezelf begon te twijfelen trok ik die aan en dan kwam het besef heel vlot weer terug.
Jammer TO, dat je na zo een olympische prestatie jezelf (nog) geen gouden medaille kan geven. :-D

Maar dat komt wel.

Doe het (met of zonder hulp) op jouw manier en dan komt het.

Mijn bewondering heb je in ieder geval.
anoniem_653cd36ee8f8d wijzigde dit bericht op 22-08-2020 11:02
1.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Jeetje TO, wat een prestatie! Daar mag je echt heel trots op zijn! :rose:
Alle reacties Link kopieren
Even een antwoord zonder iets gelezen te hebben. Complimenten!! Wat een prestatie👍 Ik ben nu 8 jaar geleden 45 kilo afgevallen. En nog steeds zit het in mijn lijf dat ik niet tussen terrastafeltjes door pas.... wat je zoveel jaar jezelf hebt aangewend leer je heel lastig af. Ik kijk niet meer om me heen als ik een klein maatje meeneem naar de paskamer, dat was na een paar jaar voorbij. Maar de dikke ik zit nog steeds ergens. En dan was het verschil nog maar de helft van dat van jou.

Heel normaal, wen lekker aan je nieuwe lijf 😊
Zonder oorzaak geen gevolg

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven