Gezondheid alle pijlers

Versterven, hoe lang duurt dat?

12-10-2018 23:35 119 berichten
Allereerst, ik heb echt geen idee onder welke pijler dit moet.
Maar in ieder geval, onze lieve oma wil niet meer. In het kort; ze had haar heup gebroken, daar kwamen complicaties bij. Ze weten niet hoe succesvol ze kan revalideren. Oma vond het op haar 88e wel welletjes, heeft altijd zelfstandig kunnen wonen en kan nu zelf beslissen hoe het eindigd.

Sinds maandag krijgt ze geen medicatie meer, ze krijgt morfine en ze eet en drinkt niet meer. Sinds woensdag ligt ze in een hospice. Wel heeft ze een pacemaker die wordt uitgezet als 'het tijd is'.
Vandaag heb ik afscheid genomen, ontzettend zwaar. Ze was wel heel helder en heeft haar bizarre humor nog, maar viel in de gesprekken vaak weg, even weg doezelen. Ze heeft geen pijn, maar het duurt haar te lang. Ze is elke keer verdrietig als ze weer wakker wordt, want dan is ze nog niet dood. Ze is zo vreselijk moe, ze slaapt eigenlijk heel de dag door. Ik hoop zo dat het snel voorbij is.

Naast dat ik even van me af wilde schrijven, vraag ik me ook heel erg af hoe lang dit versterven kan duren. Op het internet vind ik net niet de informatie die ik zoek. Zijn er mensen die misschien vanuit hun omgeving zijn/haar ervaring met mij wil delen? Hoe ging het, hoe lang duurde het? Het houd me zo bezig. Ik weet dat andermans ervaring niks zegt over hoe het met oma zal gaan.
Alle reacties Link kopieren
Boheme schreef:
17-10-2018 19:57
Even een update...
Oma houdt ons voor de gek. Ze is niet stervende. Familie moest bij de arts komen. Ze zouden haar onder palliatieve sedatie brengen en haar pacemaker uitzetten... Nou dat gebeurd niet meer want ze is er te goed voor.
Vorige week moesten we haar mond nog nat maken met een sponsje en nu drinkt ze zelf haar water met een rietje, ze eet ondertussen ook weer en de verpleging zegt dat ze niet in de hospice hoort want stiekem wil se helemaal niet dood.
Het gaat nu heel erg om de aandacht. Tegen de familie houdt ze zich slechter voor dan dat ze daadwerkelijk is. Foeterde op ons dat we haar iPad niet wilde ophalen.
Ze zit rechtop in bed en was zelf ook al in de stoel gaan zitten zonder hulp.

Maar dan tegen ons wel jammeren dat het nu echt wel tijd is om te gaan waken bij haar want ze voelt haar einde naderen. Terwijl ze er zoveel beter dan 3 weken terug eruit ziet.

Ik ben nu heel erg van mij af aan het schrijven, sorry. :$ Maar ik voel me zo bedonderd, wij allemaal. Hebben allemaal haar hand vast gehouden en onze ogen uit onze kop zitten janken.
En nu zegt de arts, niet met zoveel woorden, dat ze niet in de hospice hoort.

Kutzooi, met de dood ga je niet de boel bedonderen. Heb dit hele proces amper een jaar terug meegemaakt met mijn eigen oma en die was echt doodziek en helemaal op. En nu wordt de boel gefaked. Ze ontkent het ook niet eens.

:'( :'( :'(
Niet om vervelend te doen, maar ik had een cliënt die ook weg moest uit het hospice.
Eenmaal thuis was hij na een maand overleden.


Als het echt om de aandacht gaat, kan oma dan niet naar dagbesteding?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
Op die leeftijd gaat het vaak op en af. Het ene moment denk je : daar gaat hij/zij , het volgend Moment klimmen ze weer op
Tickel schreef:
17-10-2018 20:32
Niet om vervelend te doen, maar ik had een cliënt die ook weg moest uit het hospice.
Eenmaal thuis was hij na een maand overleden.


Als het echt om de aandacht gaat, kan oma dan niet naar dagbesteding?
Dagbesteding hebben we ook geoppert. Wil ze niet. Ze wil dood zegt ze, haar leven is klaar.
Ze is niet ziek. Ze had haar heup gebroken, kreeg een infectie in haar operatiewond en dat was weer bijna helemaal genezen. Ze wilde niet meer revalideren want dat zou een lange weg zijn. Toen dat duidelijk werd, wilde ze ineens dood.

Vrijdag zag ze er ook echt heel slecht uit. Maar nu is het gewoon geen stervende vrouw. Dat zegt de arts en verpleging ook. Maar als ze weer dat er familie langs komt doet ze snel haar kunstgebit uit en haar bed plat... Dus ja... geen idee wat we hiermee moeten...
:rose:
Alle reacties Link kopieren
Toen mijn oma de zoveelste beroerte kreeg en voor de helft verlamt was was het mooi geweest. Met 97 nog revalideren zat er gewoon niet meer in en we wisten hoe ze er over dacht.
Geen verklaringen oid. Met die leeftijd acht je dat niet meer nodig. Dat versterven zonder eten en drinken vond ik zo erg dat ik ben gaan zoeken op internet. Daar heb ik een en ander gevonden, een stichting die bepaalde medicatie aanraad ed. Met goedkeuring van ooms en tantes het ziekenhuis er op aangesproken en dus een ander medicijn voorgesteld dan dat ze kreeg. Omdat ik duidelijk uit kon leggen waarom alleen morfine voor ons niet voldoende was kreeg ze na overleg in de avond iets er bij. Toen ging het snel. Al met al heeft ze maar 2 dagen zonder drinken door hoeven brengen. Nog te lang maar afijn.
Ze is heel rustig gegaan in bijzijn van ons allen.
Mag waarschijnlijk de medicatie niet noemen maar als je lang versterven onmenselijk vind google dan even.
Alle reacties Link kopieren
Boheme schreef:
17-10-2018 19:57
Even een update...
Oma houdt ons voor de gek. Ze is niet stervende. Familie moest bij de arts komen. Ze zouden haar onder palliatieve sedatie brengen en haar pacemaker uitzetten... Nou dat gebeurd niet meer want ze is er te goed voor.
Vorige week moesten we haar mond nog nat maken met een sponsje en nu drinkt ze zelf haar water met een rietje, ze eet ondertussen ook weer en de verpleging zegt dat ze niet in de hospice hoort want stiekem wil se helemaal niet dood.
Het gaat nu heel erg om de aandacht. Tegen de familie houdt ze zich slechter voor dan dat ze daadwerkelijk is. Foeterde op ons dat we haar iPad niet wilde ophalen.
Ze zit rechtop in bed en was zelf ook al in de stoel gaan zitten zonder hulp.

Maar dan tegen ons wel jammeren dat het nu echt wel tijd is om te gaan waken bij haar want ze voelt haar einde naderen. Terwijl ze er zoveel beter dan 3 weken terug eruit ziet.

Ik ben nu heel erg van mij af aan het schrijven, sorry. :$ Maar ik voel me zo bedonderd, wij allemaal. Hebben allemaal haar hand vast gehouden en onze ogen uit onze kop zitten janken.
En nu zegt de arts, niet met zoveel woorden, dat ze niet in de hospice hoort.

Kutzooi, met de dood ga je niet de boel bedonderen. Heb dit hele proces amper een jaar terug meegemaakt met mijn eigen oma en die was echt doodziek en helemaal op. En nu wordt de boel gefaked. Ze ontkent het ook niet eens.

:'( :'( :'(
Eh ok. Nou misschien eerst verder moeten lezen voordat ik ging posten...
Ik laat het wel staan. Versterven voor mensen die wel willen is naar en wie weet heeft een ander er iets aan.
Sterkte met je oma.
nina1966 schreef:
17-10-2018 21:08
Eh ok. Nou misschien eerst verder moeten lezen voordat ik ging posten...
Ik laat het wel staan. Versterven voor mensen die wel willen is naar en wie weet heeft een ander er iets aan.
Sterkte met je oma.
Bedankt voor je verhaal in ieder geval. :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Boheme schreef:
17-10-2018 20:47
Dagbesteding hebben we ook geoppert. Wil ze niet. Ze wil dood zegt ze, haar leven is klaar.
Ze is niet ziek. Ze had haar heup gebroken, kreeg een infectie in haar operatiewond en dat was weer bijna helemaal genezen. Ze wilde niet meer revalideren want dat zou een lange weg zijn. Toen dat duidelijk werd, wilde ze ineens dood.

Vrijdag zag ze er ook echt heel slecht uit. Maar nu is het gewoon geen stervende vrouw. Dat zegt de arts en verpleging ook. Maar als ze weer dat er familie langs komt doet ze snel haar kunstgebit uit en haar bed plat... Dus ja... geen idee wat we hiermee moeten...
Laat de verpleging of arts eens aan haar vragen wat ze nu precies wil.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
Boheme schreef:
17-10-2018 19:57
Even een update...
Oma houdt ons voor de gek.
WTF! o_o

En nu dan? Is ze weer terug naar huis? Hoe reageerde ze zelf op het nieuws dat ze nu niet dood gaat?

En als ze nu echt dood wil, waarom laat ze haar pacemaker dan niet alsnog uitzetten? Ik neem aan dat dat kan? Haar lichaam toch?

Kan me voorstellen dat je hier van over de zeik raakt. Ik zou echt niet vrolijk worden van dit hele verhaal.
nina1966 schreef:
17-10-2018 21:06
Toen mijn oma de zoveelste beroerte kreeg en voor de helft verlamt was was het mooi geweest. Met 97 nog revalideren zat er gewoon niet meer in en we wisten hoe ze er over dacht.
Geen verklaringen oid. Met die leeftijd acht je dat niet meer nodig. Dat versterven zonder eten en drinken vond ik zo erg dat ik ben gaan zoeken op internet. Daar heb ik een en ander gevonden, een stichting die bepaalde medicatie aanraad ed. Met goedkeuring van ooms en tantes het ziekenhuis er op aangesproken en dus een ander medicijn voorgesteld dan dat ze kreeg. Omdat ik duidelijk uit kon leggen waarom alleen morfine voor ons niet voldoende was kreeg ze na overleg in de avond iets er bij. Toen ging het snel. Al met al heeft ze maar 2 dagen zonder drinken door hoeven brengen. Nog te lang maar afijn.
Ze is heel rustig gegaan in bijzijn van ons allen.
Mag waarschijnlijk de medicatie niet noemen maar als je lang versterven onmenselijk vind google dan even.
Bedoel je nu palliatieve sedatie met morfine en dormicum? Ik neem aan dat een ziekenhuis aan iets anders niet meewerkt.
Alle reacties Link kopieren
Boheme schreef:
17-10-2018 19:57
Even een update...
Oma houdt ons voor de gek. Ze is niet stervende. Familie moest bij de arts komen. Ze zouden haar onder palliatieve sedatie brengen en haar pacemaker uitzetten... Nou dat gebeurd niet meer want ze is er te goed voor.
Vorige week moesten we haar mond nog nat maken met een sponsje en nu drinkt ze zelf haar water met een rietje, ze eet ondertussen ook weer en de verpleging zegt dat ze niet in de hospice hoort want stiekem wil se helemaal niet dood.
Het gaat nu heel erg om de aandacht. Tegen de familie houdt ze zich slechter voor dan dat ze daadwerkelijk is. Foeterde op ons dat we haar iPad niet wilde ophalen.
Ze zit rechtop in bed en was zelf ook al in de stoel gaan zitten zonder hulp.

Maar dan tegen ons wel jammeren dat het nu echt wel tijd is om te gaan waken bij haar want ze voelt haar einde naderen. Terwijl ze er zoveel beter dan 3 weken terug eruit ziet.

Ik ben nu heel erg van mij af aan het schrijven, sorry. :$ Maar ik voel me zo bedonderd, wij allemaal. Hebben allemaal haar hand vast gehouden en onze ogen uit onze kop zitten janken.
En nu zegt de arts, niet met zoveel woorden, dat ze niet in de hospice hoort.

Kutzooi, met de dood ga je niet de boel bedonderen. Heb dit hele proces amper een jaar terug meegemaakt met mijn eigen oma en die was echt doodziek en helemaal op. En nu wordt de boel gefaked. Ze ontkent het ook niet eens.

:'( :'( :'(
Wat merkwaardig. Denk je dat ze jullie van het begin af aan voor de gek geeft gehouden, of het in een dip echt niet meer zag zitten en zich later toch bedacht heeft?

In elk geval veel sterkte ermee!
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 22:53
WTF! o_o

En nu dan? Is ze weer terug naar huis? Hoe reageerde ze zelf op het nieuws dat ze nu niet dood gaat?

En als ze nu echt dood wil, waarom laat ze haar pacemaker dan niet alsnog uitzetten? Ik neem aan dat dat kan? Haar lichaam toch?

Kan me voorstellen dat je hier van over de zeik raakt. Ik zou echt niet vrolijk worden van dit hele verhaal.
Haar pacemaker zou deze week worden uitgezet en daarna zou palliatieve sedatie volgen. Alleen wij zagen oma steeds wegvallen en de verpleging herkende dat helemaal niet. Dus we begonnen allemaal te twijfelen en zo is de arts op bezoek gekomen.

En zo zit ze erwtensoep te eten terwijl ze tegen ons zegt dat ze geen honger heeft en zo zwak is.
Maar ondertussen wel 'stiekem' recht op in bed zitten en haar iPad willen terwijl ze dagen in het donker zat want ze kon geen licht verdragen.

De arts wil nog even afwachten hoe de boel ontwikkelt. Hij geloofd niet dat dit een opleving is.

Onze twijfels begon al met dat ze haar eigen huisarts niet op bezoek wil hebben. Zijn bevindingen stond oma al niet aan. Maar uiteindelijk had hij het wel bij het rechte eind.

Pfffff, om te janken dit. Sorry ik blijf maar typen en typen. Maar man man man, eerst krijgen we voor de kiezen dat ze niet meer wil en nu worden we bedonderd...
Maar is ze nu nog in het hospice?
Pammetjes schreef:
17-10-2018 23:05
Wat merkwaardig. Denk je dat ze jullie van het begin af aan voor de gek geeft gehouden, of het in een dip echt niet meer zag zitten en zich later toch bedacht heeft?

In elk geval veel sterkte ermee!
Uhmm lastig. Ze liep in het ziekenhuis al steeds over de afdeling. Het ging waanzinnig goed, haar operatiewond lekte niet meer en was heel goed aan het helen.
Ze mocht naar huis en daar had ze zin in.

Nu achteraf, tante zou zorgverlof nemen om voor haar te zorgen. Maar tante zag dat niet zitten dus werd de keuze thuiszorg gemaakt. En een paar dagen daarna kwam oma ineens met deze beslissing en vertelde toen dat ze hier al een poos mee bezig was.

Dus ja...
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 23:24
Maar is ze nu nog in het hospice?
Ja, daar zit ze nog. Vrijdag staat er een afspraak met de arts en verpleging over hoe nu verder.
Ben benieuwd hoe ze gaat reageren als ze haar weer naar huis sturen. Vreemde situatie lijkt me.
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 23:29
Ben benieuwd hoe ze gaat reageren als ze haar weer naar huis sturen. Vreemde situatie lijkt me.
Al denk ik dat ze haar voor de zekerheid daar houden. Bizar dit.
Anoniem17012019231717 schreef:
17-10-2018 23:37
Al denk ik dat ze haar voor de zekerheid daar houden. Bizar dit.
Dat denk ik dus niet. Als ze echt te goed is moet ze weg. Een hospice is echt een plek om dood te gaan. Hoe bot ook, ze houdt nu een plaats bezet voor iemand die het echt nodig heeft. Tenminste, dat is mijn ervaring.
Afbeelding
anoniem_206687 wijzigde dit bericht op 17-10-2018 23:57
91.44% gewijzigd
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 23:52
Dat denk ik dus niet. Als ze echt te goed is moet ze weg. Een hospice is echt een plek om dood te gaan. Hoe bot ook, ze houdt nu een plaats bezet voor iemand die het echt nodig heeft. Tenminste, dat is mijn ervaring.
Dat is ook zo, bedoelde meer dat ze zoiets niet zomaar beslissen. Nee, als het allemaal echt zo is, dan zal ze gewoon naar huis gaan. Maar dat beslissen ze niet zomaar op een vrijdagmorgen toch?
Anoniem17012019231717 schreef:
17-10-2018 23:55
Dat is ook zo, bedoelde meer dat ze zoiets niet zomaar beslissen. Nee, als het allemaal echt zo is, dan zal ze gewoon naar huis gaan. Maar dat beslissen ze niet zomaar op een vrijdagmorgen toch?
Geen idee, maar waarom niet denk je?
Alle reacties Link kopieren
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 22:54
Bedoel je nu palliatieve sedatie met morfine en dormicum? Ik neem aan dat een ziekenhuis aan iets anders niet meewerkt.
De site van die stichting legt precies uit wat wat doet. En er is dus medicatie die in bepaalde gevallen wel gegeven mag worden maar je moet er om vragen. Een hoop moeilijke woorden die ik na die paar jaar dat ze nu overleden is echt niet meer weet.
Ik heb het gewoon gevonden met google dus dat moet een ander ook lukken lijkt me.
nachtvlinder1977 schreef:
17-10-2018 23:57
Geen idee, maar waarom niet denk je?
Bang dat we het verkeerd zien, hopen dat we het allemaal fout hebben.
Kan me het ergens zo ook niet voorstellen dat iemand tot dit in staat is. Je familie je hand huilend laten vasthouden en dat het allemaal nep is. Kan me gewoon niet voorstellen dat iemand zo onmenselijk is.

Al heeft mijn man dit voorspelt een paar weken terug. En toen vond ik hem een dikke klootzak.
anoniem_370856 wijzigde dit bericht op 18-10-2018 00:19
1.54% gewijzigd
sugarmiss schreef:
13-10-2018 12:20
Eigenlijk vind ik het nogal cru klinken om iemand op deze manier 2 weken of zelfs nog langer te laten lijden.
Het klinkt niet alleen cru, het is afschuwelijk om op deze manier iemand te zien aftakelen. Geen eten, drinken en morfine, waardoor ze hallucinaties kreeg en heel erg angstig was. Bijna 3 weken duurde het, ik vergeet het nooit meer...
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat een verhaal zeg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven