Verstoorde ademhaling bij harde wind

Vorig jaar viel het me voor het eerst op. Al kletsend met een kennis liepen we een brug op. Er stond een stevige wind, maar verder was het prachtig weer. En ineens kreeg ik geen lucht meer. Ik moest me van de wind afdraaien om te kunnen ademhalen. Oké, dacht ik, misschien even niet kletsen en rustig door de neus inademen.
Helaas het hielp niet en gezien de aanzienlijke lengte van de brug konden we niet anders dan omkeren. Ik schaamde me rot...

Later soortgelijk iets op de heide in de herfst. Gelukkig zaten we al snel weer tussen de bomen en ging het weer.

Gisteren zat ik met een vriendin op een grotendeels open rondvaartboot op een grote rivier. De terugweg was de wind enorm. Ik moest mijn hoofd van de wind afdraaien, anders stikte ik voor mijn gevoel. Capuchon van mijn jas aan de kant van de wind goed langs mijn gezicht getrokken waardoor de wind minder hard in mijn gezicht blies. Dat voorkwam dat ik volledig in paniek raakte.

Ik moet hier iets mee, want nu gaat het een obstakel vormen voor toekomstige uitjes, merk ik.

Maar waar begin ik? Ik heb normaal gesproken een vrij 'hoge' ademhaling, maar heb de buikademhaling steeds beter onder controle (verder niet bekend met hyperventilatie gelukkig en heb ook geen snelle ademhaling)
Zeker in situaties als hierboven probeer ik eerst goed op mijn ademhaling te letten als ik 'ademnood' voel. Maar het helpt helaas niet....

Naar huisarts? En dan? In het ziekenhuis voor een windmachine gaan staan om te checken hoe ik ademhaal?

Is er iemand die het herkent? Tips?