Gezondheid
alle pijlers
Volledige onderzoek vanuit buitenland zelf betalen
vrijdag 8 april 2022 om 14:14
Ik ben het zat dat hier zo moeilijk wordt gedaan om een scan of mri, aanvullende onderzoek om klachten uit te kunnen sluiten. Ik heb met bloed zweet en tranen een onderzoek gekregen, maar krijg geen aanvullende doordat ze het niet nodig vinden. Ik heb geen energie of kracht om dit aan te vechten via een second opinion en wil eigenlijk de onderzoek volledig zelf betalen. Hier krijg je namelijk na aandringen een kleine mri van een bepaald onderdeel en dan kijken ze ook niet of ze er iets anders op tegenkomen dan waarvoor je bent gekomen. Ik ben het zat en raak er moedeloos van dat ik hiervoor moet betalen om vervolgens als een advocaat te moeten vechten voor mijn gezondheid.
Ik heb alleen gekeken en kan nergens vinden dat dat hier in Nederland wordt aangeboden.
Wel heb ik gehoord dat er in Duitsland of België zulke onderzoeken wel mogelijk zijn en dat je daar dan 1000 of 2000 voor moet betalen en daar een volledige onderzoek van mri van top tot teen krijgt om alles te kunnen uitsluiten.
Hebben jullie hier ervaring mee en kennen jullie instanties?
Ik heb alleen gekeken en kan nergens vinden dat dat hier in Nederland wordt aangeboden.
Wel heb ik gehoord dat er in Duitsland of België zulke onderzoeken wel mogelijk zijn en dat je daar dan 1000 of 2000 voor moet betalen en daar een volledige onderzoek van mri van top tot teen krijgt om alles te kunnen uitsluiten.
Hebben jullie hier ervaring mee en kennen jullie instanties?
vrijdag 8 april 2022 om 16:50
Nee, het is meer ervaring dat ik weet dat je altijd moet zeuren voor een verwijzing en ik kan niet goed voor mezelf op komen dus ik heb daar nooit de kracht voor.
Ik denk helemaal niet dat ik nu dezelfde symptomen heb want zij hadden een hele andere ziektebeeld, het is meer dat ik nu tegen dezelfde frustraties aanloop wat weer oude gevoelens oproept. Dat je bij de huisarts en specialisten tig keren moet zijn geweest en volmondig moet blijven zeuren om onderzocht te worden. Het is wel alsof je pas geholpen wordt wanneer het gewoonweg te laat is, terwijl al eerder had kunnen worden ingegrepen.
Regeneration schreef: ↑08-04-2022 16:31
De arts wil wel een second opninion dus verwijzing schrijven naar een andere arts. Ik moet alleen zoeken wie nog.
Je wilt gewoon je zin doordrammen bij je huidige arts, en zo werkt dat nou eenmaal niet.
vrijdag 8 april 2022 om 16:52
Ben je bang dat je iets ernstigs onder de leden hebt, wat nu over het hoofd wordt gezien?Regeneration schreef: ↑08-04-2022 15:43Nee, het is meer ervaring dat ik weet dat je altijd moet zeuren voor een verwijzing en ik kan niet goed voor mezelf op komen dus ik heb daar nooit de kracht voor.
Ik denk helemaal niet dat ik nu dezelfde symptomen heb want zij hadden een hele andere ziektebeeld, het is meer dat ik nu tegen dezelfde frustraties aanloop wat weer oude gevoelens oproept. Dat je bij de huisarts en specialisten tig keren moet zijn geweest en volmondig moet blijven zeuren om onderzocht te worden. Het is wel alsof je pas geholpen wordt wanneer het gewoonweg te laat is, terwijl al eerder had kunnen worden ingegrepen.
Op welke manier zou je meer vertrouwen kunnen krijgen in het oordeel van de arts die je heeft onderzocht?
Wat eten we vanavond?
vrijdag 8 april 2022 om 17:19
Wat hoop je bevestigd of uitgesloten te krijgen met de lumbaalpunctie?Regeneration schreef: ↑08-04-2022 15:46Ik wil een mri rug met lumbaalpunctie en dat bieden ze niet aan
Dat volledige scan is eventueel wat ik als bijzaak er bij zou willen doen
Verder is een second opinion idd de beste weg.
Denk niet dat je in het buitenland een kliniek kunt binnenwandelen voor zo'n onderzoek. Het moet door een arts/ neuroloog gedaan worden, die niet zomaar alleen dat onderzoek zal gaan doen, ze moeten ook weten wat de onderliggende klacht is, en waarop ze moeten testen in het lab.
vrijdag 8 april 2022 om 17:22
Nee klopt inderdaad. Ik zal het ook via die weg doen. Moest even mijn frustratie kwijt denk ik en zocht daardoor andere wegen. Maar dit is de beste manier en ik moet er via deze weg mee aan de slag. Heb al een naam gekregen van een kliniek dus ga daar even verder naar op zoek en kijken wat mogelijk is.fairy1 schreef: ↑08-04-2022 17:19Wat hoop je bevestigd of uitgesloten te krijgen met de lumbaalpunctie?
Verder is een second opinion idd de beste weg.
Denk niet dat je in het buitenland een kliniek kunt binnenwandelen voor zo'n onderzoek. Het moet door een arts/ neuroloog gedaan worden, die niet zomaar alleen dat onderzoek zal gaan doen, ze moeten ook weten wat de onderliggende klacht is, en waarop ze moeten testen in het lab.
vrijdag 8 april 2022 om 17:28
Volgens mij kun je beter eerst met je geestelijke gezondheid aan de slag (loepen helpt). Je bent vreselijk depressief, hebt hiervoor eerder aan de medicatie gezeten en twijfelt of je hiervoor naar de huisarts gaat. Er klopt iets niet aan je hele verhaal, maar ik kan er even niet de vinger op leggen wat dan precies. Sterkte.
vrijdag 8 april 2022 om 17:30
vrijdag 8 april 2022 om 17:42
Ja de arts dacht ook dat de lichamelijke klachten lag aan stress, maar ik heb het gevoel dat eenmaal bekend is dat er psychische klachten spelen dat daar alles aan gerelateerd wordt. Dat wekt ook irritatie op, want wellicht word ik juist geestelijk moe door een medische oorzaak. Ik ben trouwens daarvoor al naar de huisarts geweest en die wil ook geen medicatie voorschrijven en vermelde me dat ik voor mezelf moet opkomen bij de psych om het daar te krijgen. Niemand luistert naar mij oprecht. Ik word gewoon niet serieus genomen en als je a zegt willen zij b als besluit nemen. Lijkt wel alsof er constant een strijd met mij gevoerd word en ik er een strategie bij moet bedenken om toch wel te krijgen wat ik nodig heb. Het blijkt in de praktijk dat je er echt met een bepaalde manier dingen voor elkaar moet krijgen bij de hulpverlening. Daarom wil ik heel die hulpverlening niet als het aansluit bij verzekeraars. Ze werken volgens protocollen en procedures, houden daarmee geen rekening met jou want het moet in het pakket van de verzekeraar passen. Daarom denk ik, weet je wat. Het hoeft allemaal niet meer als het op deze manier allemaal moet gaan. Ik raak er nog moedelozer van doordat je bij alles een strijd moet voeren. Daarvoor ook eerder niet serieus genomen met mijn nekklachten, geen verwijzing gekregen en nu uit die mri bleek wel een afwijking te zien dat is veroorzaakt door een auto ongeluk, maar daar word ook niks mee gedaan of uitleg over gegeven. Ik moet achter alles aangaan en ik heb daar niet de energie voor want als ik het zou doen zou dat denk ik heel mijn leven in beslag nemen. Ik laat het voor nu los, maar zo kom ik ook niet vooruit. Ik ga nog wel achter die second opinion aan omdat ik dat gewoon wil uitsluiten. Komt daar niks uit, dan kan ik opgelucht zijn en weet ik voor mezelf dat er geen medische oorzaak aan grondslag ligt maar wellicht gewoon toch aan geestelijke gesteldheid ligt.Caramelfudge schreef: ↑08-04-2022 17:28Volgens mij kun je beter eerst met je geestelijke gezondheid aan de slag (loepen helpt). Je bent vreselijk depressief, hebt hiervoor eerder aan de medicatie gezeten en twijfelt of je hiervoor naar de huisarts gaat. Er klopt iets niet aan je hele verhaal, maar ik kan er even niet de vinger op leggen wat dan precies. Sterkte.
vrijdag 8 april 2022 om 17:51
Regeneration schreef: ↑08-04-2022 17:42Ja de arts dacht ook dat de lichamelijke klachten lag aan stress, maar ik heb het gevoel dat eenmaal bekend is dat er psychische klachten spelen dat daar alles aan gerelateerd wordt. Dat wekt ook irritatie op, want wellicht word ik juist geestelijk moe door een medische oorzaak. Ik ben trouwens daarvoor al naar de huisarts geweest en die wil ook geen medicatie voorschrijven en vermelde me dat ik voor mezelf moet opkomen bij de psych om het daar te krijgen. Niemand luistert naar mij oprecht. Ik word gewoon niet serieus genomen en als je a zegt willen zij b als besluit nemen. Lijkt wel alsof er constant een strijd met mij gevoerd word en ik er een strategie bij moet bedenken om toch wel te krijgen wat ik nodig heb. Het blijkt in de praktijk dat je er echt met een bepaalde manier dingen voor elkaar moet krijgen bij de hulpverlening. Daarom wil ik heel die hulpverlening niet als het aansluit bij verzekeraars. Ze werken volgens protocollen en procedures, houden daarmee geen rekening met jou want het moet in het pakket van de verzekeraar passen. Daarom denk ik, weet je wat. Het hoeft allemaal niet meer als het op deze manier allemaal moet gaan. Ik raak er nog moedelozer van doordat je bij alles een strijd moet voeren. Daarvoor ook eerder niet serieus genomen met mijn nekklachten, geen verwijzing gekregen en nu uit die mri bleek wel een afwijking te zien dat is veroorzaakt door een auto ongeluk, maar daar word ook niks mee gedaan of uitleg over gegeven. Ik moet achter alles aangaan en ik heb daar niet de energie voor want als ik het zou doen zou dat denk ik heel mijn leven in beslag nemen. Ik laat het voor nu los, maar zo kom ik ook niet vooruit. Ik ga nog wel achter die second opinion aan omdat ik dat gewoon wil uitsluiten. Komt daar niks uit, dan kan ik opgelucht zijn en weet ik voor mezelf dat er geen medische oorzaak aan grondslag ligt maar wellicht gewoon toch aan geestelijke gesteldheid ligt.
Of probeer eens hulp te accepteren in plaats van zelf beter te weten wat zij voor jou moeten doen en laten.
Als je het gevoel hebt dat je tussen je psych en huisarts in staat doordat de één vindt dat de ander medicatie voor moet schrijven, maar de ander dat niet wil, laat ze dan eens samen overleggen over wat het beste is voor jou.
Dat is echt niet gek.
vrijdag 8 april 2022 om 18:12
Dat heb ik al jaren lang gedaan. Maar ik heb door ervaring ingezien dat je niet altijd maar blindelings op een oordeel van een ander moet vertrouwen. Er worden heel vaak gewoon fouten gemaakt.OohBoy schreef: ↑08-04-2022 17:51Of probeer eens hulp te accepteren in plaats van zelf beter te weten wat zij voor jou moeten doen en laten.
Als je het gevoel hebt dat je tussen je psych en huisarts in staat doordat de één vindt dat de ander medicatie voor moet schrijven, maar de ander dat niet wil, laat ze dan eens samen overleggen over wat het beste is voor jou.
Dat is echt niet gek.
Dat hoeft voor mij niet meer. Ik ben er al maanden lang mee bezig geweest en als dat zo moeizaam moet en ik als een klein kind er word neergezet kan ik beter zelf opzoeken naar oplossingen. Het is gek dat ik er zo een strijd om moet leveren en er maanden over weer heen gaan. Ik geef bij deze op en laat wel alles aan iedereen over. Iedereen weet het toch wel beter. Ik leg me er bij neer en ga me focussen op mijn eigen rust. Blijkbaar heb ik toch niks aan niemand en moet ik strijden voor hulp waar je nog zieker van wordt.
Ik kan beter mezelf gaan genezen en alternatieve routes bewandelen.
vrijdag 8 april 2022 om 18:17
Het klinkt alsof je totaal in de stress bent. Je gaat van lumbaal punctie naar het alternatieve circuit. Je zoekt grip op iets waar je nu geen grip op hebt.
Zoek hulp hierbij.
En ga niet in je stress en paniek allemaal dingen regelen, dat is niet de state of mind om verstandige beslissingen te nemen.
Zoek hulp hierbij.
En ga niet in je stress en paniek allemaal dingen regelen, dat is niet de state of mind om verstandige beslissingen te nemen.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 8 april 2022 om 18:52
Regeneration schreef: ↑08-04-2022 18:12Dat heb ik al jaren lang gedaan. Maar ik heb door ervaring ingezien dat je niet altijd maar blindelings op een oordeel van een ander moet vertrouwen. Er worden heel vaak gewoon fouten gemaakt.
Dat hoeft voor mij niet meer. Ik ben er al maanden lang mee bezig geweest en als dat zo moeizaam moet en ik als een klein kind er word neergezet kan ik beter zelf opzoeken naar oplossingen. Het is gek dat ik er zo een strijd om moet leveren en er maanden over weer heen gaan. Ik geef bij deze op en laat wel alles aan iedereen over. Iedereen weet het toch wel beter. Ik leg me er bij neer en ga me focussen op mijn eigen rust. Blijkbaar heb ik toch niks aan niemand en moet ik strijden voor hulp waar je nog zieker van wordt.
Ik kan beter mezelf gaan genezen en alternatieve routes bewandelen.
Je moet gaan samenwerken met hulpverlening. En dan bedoel ik niet alleen wat betreft het lichamelijke vlak.
Je zit enorm in de weerstand. Heb je je psych al eens laten bellen met je huisarts? Wat zeggen die ervan?
vrijdag 8 april 2022 om 18:52
Misschien moet je het omdraaien en eerst aan je geestelijke gezondheid werken, aangezien je in elk geval weet dat je super depressief bent.Regeneration schreef: ↑08-04-2022 17:42Ja de arts dacht ook dat de lichamelijke klachten lag aan stress, maar ik heb het gevoel dat eenmaal bekend is dat er psychische klachten spelen dat daar alles aan gerelateerd wordt. Dat wekt ook irritatie op, want wellicht word ik juist geestelijk moe door een medische oorzaak. Ik ben trouwens daarvoor al naar de huisarts geweest en die wil ook geen medicatie voorschrijven en vermelde me dat ik voor mezelf moet opkomen bij de psych om het daar te krijgen. Niemand luistert naar mij oprecht. Ik word gewoon niet serieus genomen en als je a zegt willen zij b als besluit nemen. Lijkt wel alsof er constant een strijd met mij gevoerd word en ik er een strategie bij moet bedenken om toch wel te krijgen wat ik nodig heb. Het blijkt in de praktijk dat je er echt met een bepaalde manier dingen voor elkaar moet krijgen bij de hulpverlening. Daarom wil ik heel die hulpverlening niet als het aansluit bij verzekeraars. Ze werken volgens protocollen en procedures, houden daarmee geen rekening met jou want het moet in het pakket van de verzekeraar passen. Daarom denk ik, weet je wat. Het hoeft allemaal niet meer als het op deze manier allemaal moet gaan. Ik raak er nog moedelozer van doordat je bij alles een strijd moet voeren. Daarvoor ook eerder niet serieus genomen met mijn nekklachten, geen verwijzing gekregen en nu uit die mri bleek wel een afwijking te zien dat is veroorzaakt door een auto ongeluk, maar daar word ook niks mee gedaan of uitleg over gegeven. Ik moet achter alles aangaan en ik heb daar niet de energie voor want als ik het zou doen zou dat denk ik heel mijn leven in beslag nemen. Ik laat het voor nu los, maar zo kom ik ook niet vooruit. Ik ga nog wel achter die second opinion aan omdat ik dat gewoon wil uitsluiten. Komt daar niks uit, dan kan ik opgelucht zijn en weet ik voor mezelf dat er geen medische oorzaak aan grondslag ligt maar wellicht gewoon toch aan geestelijke gesteldheid ligt.
De suggestie om je psycholoog met je huisarts te laten overleggen vind ik wel een hele goeie.
Wil je vertellen wát of welke ziekte het is die je graag wil uitsluiten?
vrijdag 8 april 2022 om 18:56
Je probeert controle te houden, en dat is ook heel logisch. Maar daarin ga je zo ver dat je te wild om je heen slaat, en daarmee jezelf en de processen die je doorloopt in de weg zit. Je durft niet te vertrouwen op artsen, omdat je daarmee de controle weggeeft. Maar zou je niet minder stress ervaren als je zou durven een klein stukje controle los te laten? Hoe moeilijk dat ook is, te vertrouwen op een ander die controle aankan, en er mee doet wat voor jou het beste is?
vrijdag 8 april 2022 om 19:24
Ja dat probeer ik al, maar ik weet niet hoe te beginnen. Ik voel me lamlendig, misselijk, hoofdpijn, nekpijn en vermoeide benen, verder geen kracht in armen. Dan denk ik dat alle lichamelijke klachten toch niet de oorzaak is van psychische problemen. Al is dat wel zo, dan wil ik eerst zeker weten dat het niet medisch gerelateerd is.Caramelfudge schreef: ↑08-04-2022 18:52Misschien moet je het omdraaien en eerst aan je geestelijke gezondheid werken, aangezien je in elk geval weet dat je super depressief bent.
De suggestie om je psycholoog met je huisarts te laten overleggen vind ik wel een hele goeie.
Wil je vertellen wát of welke ziekte het is die je graag wil uitsluiten?
Ik ga het vragen maar ik durf vaak niet dingen te vragen en als ik het wel doe word ik baak afgewimpeld waardoor ik niet meer wil vragen. Het kost me al zo veel energie om zoiets aan te vragen en als ik al meerdere keren achteraan ben gegaan dan word ik er gewoon moe van en heb ik niet veel hoop of vertrouwen meer in.
Ik dacht zelf aan een spierziekte(ms) doordat ik uitvalsverschijnselen heb gehad en een oogontsteking. Verder zouden alle symptomen daar op lijken. Maar ik heb niet eens de kans gehad om alle symptomen op te noemen want de huisarts heeft bij de verwijzing niet alle symptomen opgeschreven en er maar een opgenoemd en de depressie weer aangehaald.
Daardoor stond ik al 1-0 achter bij de specialist en eerlijk gezegd toen ik daar aankwam was ik zo woedend en teleurgesteld dat ik uit zelfsabotage niet weer alle klachten heb opgesomd. Ik word er ziek van zo.
vrijdag 8 april 2022 om 19:42
Regeneration schreef: ↑08-04-2022 19:24Ja dat probeer ik al, maar ik weet niet hoe te beginnen. Ik voel me lamlendig, misselijk, hoofdpijn, nekpijn en vermoeide benen, verder geen kracht in armen. Dan denk ik dat alle lichamelijke klachten toch niet de oorzaak is van psychische problemen. Al is dat wel zo, dan wil ik eerst zeker weten dat het niet medisch gerelateerd is.
Ik ga het vragen maar ik durf vaak niet dingen te vragen en als ik het wel doe word ik baak afgewimpeld waardoor ik niet meer wil vragen. Het kost me al zo veel energie om zoiets aan te vragen en als ik al meerdere keren achteraan ben gegaan dan word ik er gewoon moe van en heb ik niet veel hoop of vertrouwen meer in.
Ik dacht zelf aan een spierziekte(ms) doordat ik uitvalsverschijnselen heb gehad en een oogontsteking. Verder zouden alle symptomen daar op lijken. Maar ik heb niet eens de kans gehad om alle symptomen op te noemen want de huisarts heeft bij de verwijzing niet alle symptomen opgeschreven en er maar een opgenoemd en de depressie weer aangehaald.
Daardoor stond ik al 1-0 achter bij de specialist en eerlijk gezegd toen ik daar aankwam was ik zo woedend en teleurgesteld dat ik uit zelfsabotage niet weer alle klachten heb opgesomd. Ik word er ziek van zo.
Heb je je angst voor een spierziekte benoemd aan de specialist?
Dat is denk ik nog belangrijker dan al je klachten opsommen.
Als jij open bent over je angst en vermoedens, en over wat je zelf hebt opgezocht, kunnen zij beter motiveren waarom ze bepaalde onderzoeken wel of niet nodig vinden. Open communicatie is zo belangrijk, zij hebben er echt geen belang bij om jou met een ziekte rond te laten lopen of om je dat gevoel te geven. Maar als ze niet weten van je angst, kunnen ze je daar ook niet in geruststellen.
Volgende keer dat je je psych ziet zeg je gewoon, joh ik loop nou al zo lang met die lichamelijke klachten en ik kom er niks verder mee, wil jij eens met m’n huisarts overleggen hoe dit verder moet.
vrijdag 8 april 2022 om 19:49
Sja, heel eerlijk passen al je lichamelijke klachten bij een zware depressie, zelfs de uitvalsverschijnselen (convectie stoornis).Regeneration schreef: ↑08-04-2022 19:24Ja dat probeer ik al, maar ik weet niet hoe te beginnen. Ik voel me lamlendig, misselijk, hoofdpijn, nekpijn en vermoeide benen, verder geen kracht in armen. Dan denk ik dat alle lichamelijke klachten toch niet de oorzaak is van psychische problemen. Al is dat wel zo, dan wil ik eerst zeker weten dat het niet medisch gerelateerd is.
Ik ga het vragen maar ik durf vaak niet dingen te vragen en als ik het wel doe word ik baak afgewimpeld waardoor ik niet meer wil vragen. Het kost me al zo veel energie om zoiets aan te vragen en als ik al meerdere keren achteraan ben gegaan dan word ik er gewoon moe van en heb ik niet veel hoop of vertrouwen meer in.
Ik dacht zelf aan een spierziekte(ms) doordat ik uitvalsverschijnselen heb gehad en een oogontsteking. Verder zouden alle symptomen daar op lijken. Maar ik heb niet eens de kans gehad om alle symptomen op te noemen want de huisarts heeft bij de verwijzing niet alle symptomen opgeschreven en er maar een opgenoemd en de depressie weer aangehaald.
Daardoor stond ik al 1-0 achter bij de specialist en eerlijk gezegd toen ik daar aankwam was ik zo woedend en teleurgesteld dat ik uit zelfsabotage niet weer alle klachten heb opgesomd. Ik word er ziek van zo.
vrijdag 8 april 2022 om 19:59
Ik moet gaan wandelen en aan structuur vasthouden. Alleen voel ik het nu gewoon niet en wil ik gewoon mijn oude ik terug hebben die energiek was en volop aan alle doelen werkte. Dit is helaas opgebrand door allerlei dingen, maar ik geloof niet dat die klachten puur komen van het psychische. Ik ben op. Niks lukt meer en weer opnieuw beginnen in kleine stappen voelt als een handicap en lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat deze aanslag van vermoeidheid alleen komt door een depressie.
Daarom klamp ik me vast aan dat medische onderzoek, waar nu dus ik achter aan moet gaan maar ergens denk laat maar zitten. Misschien moet ik het maar vergeten en doorbijten, wellicht is er niks aan medische oorzaak. Maar dat weet ik dus niet zeker en het is dan ook vermoeiender dat alles steeds wordt gelinkt aan geestelijke gesteldheid.
Dat met die auto ongeluk was idem dito, werd niet serieus genomen en achteraf gezien wel schade opgelopen daardoor maar daar kom ik nu pas achter. Dan raak je toch al helemaal moedeloos van alles en verdwijnt het vertrouwen en hoop, want blijkbaar moet je huilend smeken om onderzoek. Anders lijkt het niet ernstig genoeg en ik ben al iemand te lang geweest die alles wegwuift. Maar ik wil juist nu gewoon beter worden, zowel op medisch gebied als op psychisch gebied. Maar ik kan niet meer gewoon doorgaan met vragen en aangeven wat mijn klachten zijn. Wil geen zeurpiet zijn dus dan denk ik laat het maar allemaal zitten. Misschien moet ik gewoon afwachten tot de klachten erger worden en dan pas weer contact opnieuw zoeken.
vrijdag 8 april 2022 om 20:01
Dat heb ik ook gedaan, maar ze namen mij wederom niet serieus. Voor ik mijn verhaal kon afmaken werd er al gezegd dat de verdenking niet groot is.Caramelfudge schreef: ↑08-04-2022 19:51Maar daarnaast is het misschien handig om niet om de hete brei heen te draaien en duidelijk aan de huisarts aan te geven waar je precies bang voor bent (ms).
vrijdag 8 april 2022 om 20:02
Begin eerst eens met het advies op te volgen mbt je geestelijke klachten!Regeneration schreef: ↑08-04-2022 19:59Ik moet gaan wandelen en aan structuur vasthouden. Alleen voel ik het nu gewoon niet en wil ik gewoon mijn oude ik terug hebben die energiek was en volop aan alle doelen werkte. Dit is helaas opgebrand door allerlei dingen, maar ik geloof niet dat die klachten puur komen van het psychische. Ik ben op. Niks lukt meer en weer opnieuw beginnen in kleine stappen voelt als een handicap en lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat deze aanslag van vermoeidheid alleen komt door een depressie.
Daarom klamp ik me vast aan dat medische onderzoek, waar nu dus ik achter aan moet gaan maar ergens denk laat maar zitten. Misschien moet ik het maar vergeten en doorbijten, wellicht is er niks aan medische oorzaak. Maar dat weet ik dus niet zeker en het is dan ook vermoeiender dat alles steeds wordt gelinkt aan geestelijke gesteldheid.
Dat met die auto ongeluk was idem dito, werd niet serieus genomen en achteraf gezien wel schade opgelopen daardoor maar daar kom ik nu pas achter. Dan raak je toch al helemaal moedeloos van alles en verdwijnt het vertrouwen en hoop, want blijkbaar moet je huilend smeken om onderzoek. Anders lijkt het niet ernstig genoeg en ik ben al iemand te lang geweest die alles wegwuift. Maar ik wil juist nu gewoon beter worden, zowel op medisch gebied als op psychisch gebied. Maar ik kan niet meer gewoon doorgaan met vragen en aangeven wat mijn klachten zijn. Wil geen zeurpiet zijn dus dan denk ik laat het maar allemaal zitten. Misschien moet ik gewoon afwachten tot de klachten erger worden en dan pas weer contact opnieuw zoeken.
Werk daaraan, dan kun je ook aangeven, als het niet helpt , dat je het gedaan hebt
En geen 2 weken, maar langer
Je werkt nu jezelf tegen
vrijdag 8 april 2022 om 20:02
Begin eerst eens met het advies op te volgen mbt je geestelijke klachten!Regeneration schreef: ↑08-04-2022 19:59Ik moet gaan wandelen en aan structuur vasthouden. Alleen voel ik het nu gewoon niet en wil ik gewoon mijn oude ik terug hebben die energiek was en volop aan alle doelen werkte. Dit is helaas opgebrand door allerlei dingen, maar ik geloof niet dat die klachten puur komen van het psychische. Ik ben op. Niks lukt meer en weer opnieuw beginnen in kleine stappen voelt als een handicap en lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat deze aanslag van vermoeidheid alleen komt door een depressie.
Daarom klamp ik me vast aan dat medische onderzoek, waar nu dus ik achter aan moet gaan maar ergens denk laat maar zitten. Misschien moet ik het maar vergeten en doorbijten, wellicht is er niks aan medische oorzaak. Maar dat weet ik dus niet zeker en het is dan ook vermoeiender dat alles steeds wordt gelinkt aan geestelijke gesteldheid.
Dat met die auto ongeluk was idem dito, werd niet serieus genomen en achteraf gezien wel schade opgelopen daardoor maar daar kom ik nu pas achter. Dan raak je toch al helemaal moedeloos van alles en verdwijnt het vertrouwen en hoop, want blijkbaar moet je huilend smeken om onderzoek. Anders lijkt het niet ernstig genoeg en ik ben al iemand te lang geweest die alles wegwuift. Maar ik wil juist nu gewoon beter worden, zowel op medisch gebied als op psychisch gebied. Maar ik kan niet meer gewoon doorgaan met vragen en aangeven wat mijn klachten zijn. Wil geen zeurpiet zijn dus dan denk ik laat het maar allemaal zitten. Misschien moet ik gewoon afwachten tot de klachten erger worden en dan pas weer contact opnieuw zoeken.
Werk daaraan, dan kun je ook aangeven, als het niet helpt , dat je het gedaan hebt
En geen 2 weken, maar langer
Je werkt nu jezelf tegen
