Gezondheid
alle pijlers
Waarom hebben sommige mensen hekel aan medicatie?
maandag 28 mei 2007 om 18:56
Ik vraag me soms af waarom sommige mensen hekel hebben aan medicatie. Ze zeggen dingen in de trant van: "Die troep slik ik niet. Het heeft bijwerkingen?" Maar ik heb bijna een tegenovergestelde mening. Mijn denktrant is als volgt: Ik heb lichamelijke klachten. Ik ga naar de huisarts, die me medicatie voorschrijft of andere aanwijzingen geeft. Die medicatie slik ik en/of ik volg die aanwijzingen op en als het goed ik, ben ik na korte tijd van de klacht af. Medicatie zie ik dan als net zo noodzakelijk als andere behoeften: eten, drinken, slapen, welbevinden, etc.
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
World of Warcraft: Legion
maandag 28 mei 2007 om 19:27
maandag 28 mei 2007 om 19:55
Ik schop er niet tegen aan, maar ik sta er ook niet om te springen.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
maandag 28 mei 2007 om 20:31
Waarom mensen 'tegen' medicijnen zijn? Dat verschilt per persoon neem ik aan...Ik ben er zelf niet al te dol op omdat ik wil dat mijn lichaam zelf in staat is om 'kleine ongemakken' zelf op te lossen. Als je voor elk ontstekinkje/pijntje etc medicatie slikt, wordt je lichaam daar lui van (is mijn idee). Als het echter gaat om serieuze klachten die schadelijk kunnen zijn voor de kwaliteit van mijn leven dan zal ik niet schromen om hiervoor de juiste medicatie te gebruiken.
maandag 28 mei 2007 om 21:14
Bijwerkingen zijn (veelal) geen reden voor mij om medicijnen niet te nemen, maar dat kan wel de reden zijn waarom ik er niet echt 'fan' van ben. Sloomheid n.a.v. antihistamine, diverse bijwerkingen van Prednisolon, om het maar niet te hebben over wat je allemaal niet mag gebruiken tijdens een zwangerschap omdat het een slechte invloed op de vrucht kan hebben.
Daarbij geeft medicijngebruik mij het gevoel van zwakte / falen van mijn lichaam. (Dit heeft dus niets te maken met de medicijnen zelf, maar wel met mijn kijk op het waarom).
Daarbij geeft medicijngebruik mij het gevoel van zwakte / falen van mijn lichaam. (Dit heeft dus niets te maken met de medicijnen zelf, maar wel met mijn kijk op het waarom).
maandag 28 mei 2007 om 23:18
quote:Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt.Ehhh nee hoor.Je lichaam breekt nl ook weleens iets lichaamseigen af. Mijn lichaam valt zelfs zijn eigen imuunsysteem aan, ik heb nl reuma. Dat gaat dus gepaard met ontstekingen, die als er niks aan gedaan wordt schade kunnen opleveren, naast het feit dat het verrekte pijnlijk is om in je hele lijf pijn te hebben.
Mijn broer is diabeet, dus zijn lijf maakt geen insuline meer aan. Is toch echt een stof die je nodig hebt.
Ik ben zelf ook geen groot voorstander van medicijnen, maar soms kan het gewoon niet anders. Met een simpel hoofdpijntje kun je nog even een uurtje gaan slapen, maar anders wordt het als pijn bv chronisch is. Ik slik dagelijks zware pijnstillers, omdat ik ook in periodes dat ik geen ontstekingen heb verrek van de pijn. Pijn zo sterk dat een paracetamolletje, ibuprofen, diclofenac niet meer werken. De pijnstiller die ik nu heb werkt ook niet 100%, maar dat vraag ik ook niet.
Naast de pijnstillers spuit ik 1 maal in de week een verzwakte chemo-kuur (MTX), dus ik krijg een heleboel chemische zooi binnen.
Ik ben het door omstandigheden dus eens met de beginstelling van Hans. Als je iets hebt ga je dus naar een arts, maar een kritische blik op medicatie is niet verkeerd.
Mijn broer is diabeet, dus zijn lijf maakt geen insuline meer aan. Is toch echt een stof die je nodig hebt.
Ik ben zelf ook geen groot voorstander van medicijnen, maar soms kan het gewoon niet anders. Met een simpel hoofdpijntje kun je nog even een uurtje gaan slapen, maar anders wordt het als pijn bv chronisch is. Ik slik dagelijks zware pijnstillers, omdat ik ook in periodes dat ik geen ontstekingen heb verrek van de pijn. Pijn zo sterk dat een paracetamolletje, ibuprofen, diclofenac niet meer werken. De pijnstiller die ik nu heb werkt ook niet 100%, maar dat vraag ik ook niet.
Naast de pijnstillers spuit ik 1 maal in de week een verzwakte chemo-kuur (MTX), dus ik krijg een heleboel chemische zooi binnen.
Ik ben het door omstandigheden dus eens met de beginstelling van Hans. Als je iets hebt ga je dus naar een arts, maar een kritische blik op medicatie is niet verkeerd.
dinsdag 29 mei 2007 om 01:10
quote:
Ik schop er niet tegen aan, maar ik sta er ook niet om te springen.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
Misschien ben je allergisch voor penicilline?
Ik háát antibiotica hartgrondig, maar serieus, zonder die troep was ik misschien wel dood geweest. Een longontsteking is duidelijk gevaarlijk. Dan neem ik die bijwerkingen (kilo's afvallen, alles uitkotsen/diarrea) maar voor lief.
Homeopathie is niet lichaamseigen, homeopathie is gewoon water. Wat dan weer wel lichaamsiegen is, maar het helpt dus geen moer. In het koppie misschien.
Ik heb heel veel zooi geslikt voor allerhande aandoeningen, en die medicatie wordt niet voor niets ontwikkeld. Als je iets ernstigs hebt, dan neem je toch iets? Natuurlijk is het verfoeilijk dat mensen voor een simpele angina antibiotica slikken, maar in mijn geval was het dus geen simpele angina maar een wijdverspreide infectie. Dan denk je niet meer in de trant van 'ja dahag, geen medicatie' als je al tien kilo bent afgevallen.
Ik schop er niet tegen aan, maar ik sta er ook niet om te springen.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
Misschien ben je allergisch voor penicilline?
Ik háát antibiotica hartgrondig, maar serieus, zonder die troep was ik misschien wel dood geweest. Een longontsteking is duidelijk gevaarlijk. Dan neem ik die bijwerkingen (kilo's afvallen, alles uitkotsen/diarrea) maar voor lief.
Homeopathie is niet lichaamseigen, homeopathie is gewoon water. Wat dan weer wel lichaamsiegen is, maar het helpt dus geen moer. In het koppie misschien.
Ik heb heel veel zooi geslikt voor allerhande aandoeningen, en die medicatie wordt niet voor niets ontwikkeld. Als je iets ernstigs hebt, dan neem je toch iets? Natuurlijk is het verfoeilijk dat mensen voor een simpele angina antibiotica slikken, maar in mijn geval was het dus geen simpele angina maar een wijdverspreide infectie. Dan denk je niet meer in de trant van 'ja dahag, geen medicatie' als je al tien kilo bent afgevallen.
dinsdag 29 mei 2007 om 10:38
Het hangt er natuurlijk helemaal vanaf waartegen je slikt. Een simpel hoofdpijntje kan ik hebben.
Waar ik mijn bedenkingen over heb is alles wat ik slik tegen bijwerkingen van andere medicijnen:
dus ik krijg momenteel A,
tegen de bijwerkingen daarvan krijg ik B en C.
tegen de bijwerkingen van B kan ik D nemen,
tegen die van C neem ik E.
Ik zou graag minder willen slikken.
Waar ik mijn bedenkingen over heb is alles wat ik slik tegen bijwerkingen van andere medicijnen:
dus ik krijg momenteel A,
tegen de bijwerkingen daarvan krijg ik B en C.
tegen de bijwerkingen van B kan ik D nemen,
tegen die van C neem ik E.
Ik zou graag minder willen slikken.
dinsdag 29 mei 2007 om 10:41
Ik vind best dat je kritisch naar je medicijngebruik kan kijken. Veel mensen slikken liever pijnstillers dan dat ze de oorzaak van hun hoofdpijn aanpakken. In het geval van migraine is dat wellicht terecht, maar als je spanningshoofdpijn hebt, dat soort dingen, dan kun je beter zorgen dat je het iets rustiger krijgt. Ik ben denk ik het meest huiverig voor pure symptoombestrijding, omdat je dan niet meer voelt hoe het écht met je lijf is. Als ik paracetamol slik omdat ik hoofdpijn heb, weet ik wellicht niet tot wat het zich ontwikkeld, en onderdruk ik de verschijnselen van een echte ziekte, terwijl deze wel schade aanricht.
Er zijn heel veel dignen die helemaal vanzelf over gaan, waarbij medicijnen de boel alleen versnellen of verlichten. En dan zing ik het vaak liever even uit, dan dat ik mezelf bloot stel aan stoffen die allerlei andere schade kunnen veroorzaken. Laatst heb ik antibiotica gekregen voor een blaasontsteking. Dat was nodig, maar niet leuk. Als het ook maar een beetje kan los ik zo'n ontsteking liever zelf op. Ik was zieker van de pillen dan van de ontsteking...
Er zijn heel veel dignen die helemaal vanzelf over gaan, waarbij medicijnen de boel alleen versnellen of verlichten. En dan zing ik het vaak liever even uit, dan dat ik mezelf bloot stel aan stoffen die allerlei andere schade kunnen veroorzaken. Laatst heb ik antibiotica gekregen voor een blaasontsteking. Dat was nodig, maar niet leuk. Als het ook maar een beetje kan los ik zo'n ontsteking liever zelf op. Ik was zieker van de pillen dan van de ontsteking...
dinsdag 29 mei 2007 om 10:55
quote:Ehhh, dus jij vindt dat je ook niet mag eten? Dat hoort ook niet in je lichaam, anders had het dat wel zelf gemaakt.
Uhh dat is een misvatting eten heb je nodig daarom heb je tanden om het te malen hahahaha
Maar medicijnen het is maar goed dat ze er zijn alleen nemen sommige mensen te snel medicijnen ik ben voorstander (ligt er aan waar het om gaat) om eerst het lichaam het werk te laten doen anders maak je het lichaam lui. Je hebt koorts bij ziekte die koorts op zich al is er voor die bacterieen het lichaam uit te krijgen, neem je dan bijvoorbeeld paracetamol dan hoeft het lichaam niets meer te doen. Wordt de koorts dermate hoog dat het levensbedrijgens is dan kun je natuurlijk altijd iets gebruiken, Ik vind alles wat het lichaam zelf kan moet je geen medicijnen voor nemen.
En soms zijn de bijwerkingen van medicijnen erger dan de kwaal en dat vind ik zeer kwalijk.
Uhh dat is een misvatting eten heb je nodig daarom heb je tanden om het te malen hahahaha
Maar medicijnen het is maar goed dat ze er zijn alleen nemen sommige mensen te snel medicijnen ik ben voorstander (ligt er aan waar het om gaat) om eerst het lichaam het werk te laten doen anders maak je het lichaam lui. Je hebt koorts bij ziekte die koorts op zich al is er voor die bacterieen het lichaam uit te krijgen, neem je dan bijvoorbeeld paracetamol dan hoeft het lichaam niets meer te doen. Wordt de koorts dermate hoog dat het levensbedrijgens is dan kun je natuurlijk altijd iets gebruiken, Ik vind alles wat het lichaam zelf kan moet je geen medicijnen voor nemen.
En soms zijn de bijwerkingen van medicijnen erger dan de kwaal en dat vind ik zeer kwalijk.
dinsdag 29 mei 2007 om 11:32
@hans66
Het is denk ik niet er tegen aan schoppen, meer er voorzichtig mee zijn. Je slikt tegenwoordig zo makkelijk medicijnen voor alles. Als je een flinke hoofdpijn hebt een asperine terwijl je die hoofdpijn misschien wel van de stress hebt gekregen. Misschien is het dan een beter idee om je bed in te kruipen en eens flink uit te rusten. Ook dat kan niet echt in deze tijd, want je gaat door tenzij je echt niet meer kan. Huisartsen schrijven ook heel makkelijk anti-biotica voor terwijl het je lichaam meer schade doet dan het echt helpt. Mijn zusje had keelontsteking en kreeg anti-biotica voorgeschreven. Mijn moeder vroeg toen hoelang het zou duren met en zonder die medicijnen. 7 zonder, 6 met. Vrij nutteloos dus.
Het is denk ik niet er tegen aan schoppen, meer er voorzichtig mee zijn. Je slikt tegenwoordig zo makkelijk medicijnen voor alles. Als je een flinke hoofdpijn hebt een asperine terwijl je die hoofdpijn misschien wel van de stress hebt gekregen. Misschien is het dan een beter idee om je bed in te kruipen en eens flink uit te rusten. Ook dat kan niet echt in deze tijd, want je gaat door tenzij je echt niet meer kan. Huisartsen schrijven ook heel makkelijk anti-biotica voor terwijl het je lichaam meer schade doet dan het echt helpt. Mijn zusje had keelontsteking en kreeg anti-biotica voorgeschreven. Mijn moeder vroeg toen hoelang het zou duren met en zonder die medicijnen. 7 zonder, 6 met. Vrij nutteloos dus.
dinsdag 29 mei 2007 om 11:35
Btw. Wist je dat er geen sterker medicijn is dan je eigen geest. Kijk eens terug naar de psychologische onderzoeken die er zijn gedaan naar het placebo effect. Dat is echt waar! Ze zijn zelfs zover gegaan dat ze bij mensen een nep-operatie hebben gedaan (alleen openmaken, niks verbeteren of weghalen) en bij de andere helft van die groep een echte operatie, ze waren even snel beter! En er zijn nog veel meer bewijzen dat een sterke geest je beter helpt dan medicijnen. Als jij niet meer wil en je geeft het op (bijv. met kanker) heb je minder overlevingskans dan iemand die er helemaal voor gaat.
dinsdag 29 mei 2007 om 11:44
Ik heb sinds kort CU en ik ben blij dat er een medicijn tegen bestaat. Ik geloof niet dat het bij mij was overgegaan door homeopathie of door het denken met de ´eigen geest´.
Ik vind het wel fijn dat ze niet via de mond het lichaam ingaan eerlijk gezegd want ze zijn vrij sterk. Van achter erin en er van achter ook weer uit:P
Ik vind het wel fijn dat ze niet via de mond het lichaam ingaan eerlijk gezegd want ze zijn vrij sterk. Van achter erin en er van achter ook weer uit:P
dinsdag 29 mei 2007 om 12:02
Ambrosia, dat klopt. Ik ken veel mensen die vanwege het minste of geringste gelijk een paracetamol pakken. Ik neem eigenlijk nooit paracetamol, ook niet bij hele erg hoofdpijn.
En bij verkoudheid spoel ik altijd met zoutwater maar ik neem nooit neusdruppels of iets dergelijks. Zo min mogelijk eigenlijk.
Waarom kan ik niet verklaren. Kleine dingen kun je vaak met rust bestrijden (bij mij dan). Bij hoofdpijn gewoon een avondje geen tv of computer of wat dan ook en het verdwijnt als sneeuw voor de zon.
En bij verkoudheid spoel ik altijd met zoutwater maar ik neem nooit neusdruppels of iets dergelijks. Zo min mogelijk eigenlijk.
Waarom kan ik niet verklaren. Kleine dingen kun je vaak met rust bestrijden (bij mij dan). Bij hoofdpijn gewoon een avondje geen tv of computer of wat dan ook en het verdwijnt als sneeuw voor de zon.
dinsdag 29 mei 2007 om 12:08
dinsdag 29 mei 2007 om 12:26
quote:
Ik ben denk ik het meest huiverig voor pure symptoombestrijding, omdat je dan niet meer voelt hoe het écht met je lijf is.
Het kan, maar het hóeft niet. Het is een risico bijv. bij chronisch pijnpatiënten. Mits je echter verstandig hier mee om gaat, dan hoeft medicatiegebruik niet in de weg te staan van het zeer goed voelen wat er in het lichaam gaande is.
Ik en medicijnen? Aantrekkings- en afstotingskracht tegelijkertijd. Ik kan niet zonder medicijnen functioneren en dat is zoals het is. Tegelijkertijd ben ik niet bepaald de makkelijkste gebruiker, tot soms het onverstandige toe. Waar het vandaan komt? Ik noem het mijn slikantipathie. Misschien niet even verstandig, maar ik heb gewoonweg moeite met het aantal pillen. Zolang als ik het op een of andere manier min of meer kan sappelen, dan komt er hier geen pil meer in. Ik zit er al op 16 die ik niet kan ontlopen en nr. 17 hoeft dan ook geen warm welkom te verwachten.
Kritisch m.b.t. bijwerkingen? Ook dat ben ik. Nu ben ik sowieso actief in mijn eigen gezondheid, maar na de nodige verkeerde ervaringen ben ik des te oplettender. Dat heeft ongezonde vormen gehad tot het weigeren van welk nieuw medicijn dan ook, inmiddels ben ik een zeer kritische gebruiker. Dat wéten mijn behandelaars overigens ook en ik zal het bij een nieuwe arts ook altijd vermelden. Je wilt immers samen op zoek naar een juiste oplossing, dan zul je elkaar ook de info moeten geven die voor de ander belangrijk kan zijn.
Maar het heeft ook aantrekkingskracht. Dankzij deze chemische dope functioneer ik. Ik noem mijn plakvriendjes (pijnstilling in de vorm van pleisters) ook niet voor niets een nobelwaardige uitvinding. Ik zou niet willen weten hoe het zou zijn om in een wereld zonder ze te leven. En al zou dat mijn leven met 10 jaar verkorten; so be it. De kwaliteit die het me oplevert is me dat waard.
Waarom mensen een slik-niet-houding hebben? Dat is net zo wijd verspreid aan redenen als waarom andere mensen een ik-denk-wat-te-gaan- voelen-over-15-minuten- ik-slik-alvast-wat-houding hebben. Sommige redenen zullen logischer zijn dan andere, maar we zijn allemaal maar mensjes met onze foutjes.
Ik ben denk ik het meest huiverig voor pure symptoombestrijding, omdat je dan niet meer voelt hoe het écht met je lijf is.
Het kan, maar het hóeft niet. Het is een risico bijv. bij chronisch pijnpatiënten. Mits je echter verstandig hier mee om gaat, dan hoeft medicatiegebruik niet in de weg te staan van het zeer goed voelen wat er in het lichaam gaande is.
Ik en medicijnen? Aantrekkings- en afstotingskracht tegelijkertijd. Ik kan niet zonder medicijnen functioneren en dat is zoals het is. Tegelijkertijd ben ik niet bepaald de makkelijkste gebruiker, tot soms het onverstandige toe. Waar het vandaan komt? Ik noem het mijn slikantipathie. Misschien niet even verstandig, maar ik heb gewoonweg moeite met het aantal pillen. Zolang als ik het op een of andere manier min of meer kan sappelen, dan komt er hier geen pil meer in. Ik zit er al op 16 die ik niet kan ontlopen en nr. 17 hoeft dan ook geen warm welkom te verwachten.
Kritisch m.b.t. bijwerkingen? Ook dat ben ik. Nu ben ik sowieso actief in mijn eigen gezondheid, maar na de nodige verkeerde ervaringen ben ik des te oplettender. Dat heeft ongezonde vormen gehad tot het weigeren van welk nieuw medicijn dan ook, inmiddels ben ik een zeer kritische gebruiker. Dat wéten mijn behandelaars overigens ook en ik zal het bij een nieuwe arts ook altijd vermelden. Je wilt immers samen op zoek naar een juiste oplossing, dan zul je elkaar ook de info moeten geven die voor de ander belangrijk kan zijn.
Maar het heeft ook aantrekkingskracht. Dankzij deze chemische dope functioneer ik. Ik noem mijn plakvriendjes (pijnstilling in de vorm van pleisters) ook niet voor niets een nobelwaardige uitvinding. Ik zou niet willen weten hoe het zou zijn om in een wereld zonder ze te leven. En al zou dat mijn leven met 10 jaar verkorten; so be it. De kwaliteit die het me oplevert is me dat waard.
Waarom mensen een slik-niet-houding hebben? Dat is net zo wijd verspreid aan redenen als waarom andere mensen een ik-denk-wat-te-gaan- voelen-over-15-minuten- ik-slik-alvast-wat-houding hebben. Sommige redenen zullen logischer zijn dan andere, maar we zijn allemaal maar mensjes met onze foutjes.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 29 mei 2007 om 12:30
quote:@liubi, inderdaad, dat bedoelde ik ook. Natuurlijk is het geweldig dat we tegenwoordig zoveel kennis hebben dat als je een ernstige ziekte hebt je dat wel kan overleven. Ik doelde op het direct slikken van paracetamol als je een hoofdpijn voelt opkomen. Bijv. Maar dan nog. Ook bij ernstigere zieken speelt de geest wel een rol. Vooropgesteld; de geest veroorzaakt geen ziekten als pak 'm beet MS, noch zal de geest bij diezelfde MS spontaan even de hersenbeschadigingen doen verdwijnen. Wél heeft de geest een grote rol in hoe we de feiten waarnemen en beleven. Dan kunnen Jantje en Pietje theoretisch precies dezelfde pijn hebben, maar Jantje ervaart minder pijn dan Pietje. Rara. In dat opzicht heeft de geest natuurlijk weer wel heel veel van doen met gezondheid en welbevinden.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 29 mei 2007 om 18:00
Ik ben niet tegen medicijnen an sich. Het is voor veel mensen een noodzakelijkheid om te kunnen functioneren en zo min mogelijk te lijden, geestelijk of lichamelijk.
Maar voor mezelf ben ik wél tegen een aantal medicijnen. Zo heb ik slechte ervaringen met ati-depressiva, ze hebben me mijn leven ooit bijna gekost. Ook wil ik geen morfinegerelateerde pijnstiller, aangezien ik hier eerder van heb moeten afkicken. Moest het noodzakelijk zijn dan zal ik, onder nauwgezette controlle, me hierover heen moeten zetten.
Voorlopig red ik het met Almogran bij migraine, Naproxen bij gewirchtspijn en ga ik waarschijnlijk deze zomer aan de Ritalin aangezien ik veel kenmerken van AD(H)D heb. Ik ben het met je eens dat medicijnen een goed hulpmiddel kunnen zijn, alleen mijn nare ervaringen zorgen wel dat ik er inmiddels voorzichtiger mee omspring en daardoor helaas toch wel vaak doorloop met klachten.
Mijn vriendin kan geen dag zonde medicijnen, ze heeft suiker, een probleem met cholesterol en borderline. Hiervoor gebruikt ze een fikse hoeveelheid medicijnen, anti-depressiva, kalmeringpillen de hele mikmak. Gevolg als ze ze niet gebruikt is dat zij heel snel afglijdt in een depressie en daarnaast hyperactief wordt. Ik ben er dan ook om dagenlijks te zorgen dat zij ze neemt. En dan is het een geweldig mens, totaal niet afgevlakt, niks aan te merken.
Maar voor mezelf ben ik wél tegen een aantal medicijnen. Zo heb ik slechte ervaringen met ati-depressiva, ze hebben me mijn leven ooit bijna gekost. Ook wil ik geen morfinegerelateerde pijnstiller, aangezien ik hier eerder van heb moeten afkicken. Moest het noodzakelijk zijn dan zal ik, onder nauwgezette controlle, me hierover heen moeten zetten.
Voorlopig red ik het met Almogran bij migraine, Naproxen bij gewirchtspijn en ga ik waarschijnlijk deze zomer aan de Ritalin aangezien ik veel kenmerken van AD(H)D heb. Ik ben het met je eens dat medicijnen een goed hulpmiddel kunnen zijn, alleen mijn nare ervaringen zorgen wel dat ik er inmiddels voorzichtiger mee omspring en daardoor helaas toch wel vaak doorloop met klachten.
Mijn vriendin kan geen dag zonde medicijnen, ze heeft suiker, een probleem met cholesterol en borderline. Hiervoor gebruikt ze een fikse hoeveelheid medicijnen, anti-depressiva, kalmeringpillen de hele mikmak. Gevolg als ze ze niet gebruikt is dat zij heel snel afglijdt in een depressie en daarnaast hyperactief wordt. Ik ben er dan ook om dagenlijks te zorgen dat zij ze neemt. En dan is het een geweldig mens, totaal niet afgevlakt, niks aan te merken.
dinsdag 29 mei 2007 om 19:06
Ik slik erg snel paracetamol als ik t zo lees allemaal, maar eigenlijk weet ik dat ook wel van mezelf. Als ik hoofdpijn voel opkomen en t zet door, dan neem ik direct een pilletje in. Als t pilletje is uitgewerkt dan merk ik wel of mijn hoofdpijn inmiddels weg is. Waarom wil iemand voelen of de pijn weggaat, dat merk je toch ook als t pilletje uitgewerkt is?
Ook bij mijn zoon doe ik het sneller dan de gemiddelde persoon denk ik. Hij heeft chronische ooronstekingen en ik ben dus erg scheutig met de paracetamol, omdat ik het onzin vind om hem pijn te laten lijden terwijl dat niet hoeft. Koorts heeft welliswaar een functie, maar maakt je ook ziek en ellendig. Ik snap dat als volwassenen maar zo'n kleintje niet.
Ik slik dus dan ook liever een pilletje, zodat ik door kan gaan waar ik mee bezig was dan een hele avond in bed gammel te liggen zijn.
Maar ik merk ook aan mijn omgeving dat ik daar een uitzondering in ben. Ook hier lees ik overwegend dat mensen terughoudender zijn.
Ook bij mijn zoon doe ik het sneller dan de gemiddelde persoon denk ik. Hij heeft chronische ooronstekingen en ik ben dus erg scheutig met de paracetamol, omdat ik het onzin vind om hem pijn te laten lijden terwijl dat niet hoeft. Koorts heeft welliswaar een functie, maar maakt je ook ziek en ellendig. Ik snap dat als volwassenen maar zo'n kleintje niet.
Ik slik dus dan ook liever een pilletje, zodat ik door kan gaan waar ik mee bezig was dan een hele avond in bed gammel te liggen zijn.
Maar ik merk ook aan mijn omgeving dat ik daar een uitzondering in ben. Ook hier lees ik overwegend dat mensen terughoudender zijn.
dinsdag 29 mei 2007 om 19:19
quote:Maar voor mezelf ben ik wél tegen een aantal medicijnen. Zo heb ik slechte ervaringen met ati-depressiva, ze hebben me mijn leven ooit bijna gekost. Ook wil ik geen morfinegerelateerde pijnstiller, aangezien ik hier eerder van heb moeten afkicken. Moest het noodzakelijk zijn dan zal ik, onder nauwgezette controlle, me hierover heen moeten zetten.
Ik vind trouwens wel, dat de huisarts daar rekening mee moet houden, en ik verwacht dat ie dat ook doet.
Voorlopig red ik het met Almogran bij migraine, Naproxen bij gewirchtspijn en ga ik waarschijnlijk deze zomer aan de Ritalin aangezien ik veel kenmerken van AD(H)D heb.
Ik red het overigens met incidenteel Salbutamol (astma) en dagelijks Fluticasonpropionaat (eindelijk heb ik die naam in mijn hoofd) (hooikoorts); Dit is een neusspray die ik wel enkele maanden moet blijven gebruiken, en dagelijks Symbicort (vanwege de verergering van astma).
Met deze medicatie heb ik niet meer de nadelen van astma, en echt, het is alsof geen klachten heb, en dat voor ettelijke weken.
Een paar jaar geleden kreeg ik Prednison voorgeschreven. Ik dacht even: "Ben benieuwd hoe dat uitpakt," maar het was maar voor 10 dagen. Dus ik kreeg er geen bijwerkingen van, hoewel Prednison berucht is.
Ik vind trouwens wel, dat de huisarts daar rekening mee moet houden, en ik verwacht dat ie dat ook doet.
Voorlopig red ik het met Almogran bij migraine, Naproxen bij gewirchtspijn en ga ik waarschijnlijk deze zomer aan de Ritalin aangezien ik veel kenmerken van AD(H)D heb.
Ik red het overigens met incidenteel Salbutamol (astma) en dagelijks Fluticasonpropionaat (eindelijk heb ik die naam in mijn hoofd) (hooikoorts); Dit is een neusspray die ik wel enkele maanden moet blijven gebruiken, en dagelijks Symbicort (vanwege de verergering van astma).
Met deze medicatie heb ik niet meer de nadelen van astma, en echt, het is alsof geen klachten heb, en dat voor ettelijke weken.
Een paar jaar geleden kreeg ik Prednison voorgeschreven. Ik dacht even: "Ben benieuwd hoe dat uitpakt," maar het was maar voor 10 dagen. Dus ik kreeg er geen bijwerkingen van, hoewel Prednison berucht is.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 29 mei 2007 om 19:33
quote:Ik vind best dat je kritisch naar je medicijngebruik kan kijken. Veel mensen slikken liever pijnstillers dan dat ze de oorzaak van hun hoofdpijn aanpakken. In het geval van migraine is dat wellicht terecht, maar als je spanningshoofdpijn hebt, dat soort dingen, dan kun je beter zorgen dat je het iets rustiger krijgt. Ik ben denk ik het meest huiverig voor pure symptoombestrijding, omdat je dan niet meer voelt hoe het écht met je lijf is.
In meeste gevallen ben ik voor oorzaakbestrijding, d.w.z. het aanpakken van de oorzaak. Soms als ik wat hoofdpijn heb, denk ik: "Het is hier nogal bedompt. Even een raam openzetten," of: "Ik denk dat ik even de stad inga." Een paar minuten later verdwijnt de hoofdpijn.
Bij astma moet je wel aan symptoombestrijding doen. De oorzaak kun je vaak niet wegnemen (in mijn gevallen allergie-veroorzakende stoffen, allergenen). Men moet dan gaan in de richting van het symptoom, vernauwing van de luchtpijpvertakkingen hebben een oorzaak (allergenen) en een gevolg (benauwd gevoel, kortademigheid). Daarvoor heb je de inhalatie ook.
In meeste gevallen ben ik voor oorzaakbestrijding, d.w.z. het aanpakken van de oorzaak. Soms als ik wat hoofdpijn heb, denk ik: "Het is hier nogal bedompt. Even een raam openzetten," of: "Ik denk dat ik even de stad inga." Een paar minuten later verdwijnt de hoofdpijn.
Bij astma moet je wel aan symptoombestrijding doen. De oorzaak kun je vaak niet wegnemen (in mijn gevallen allergie-veroorzakende stoffen, allergenen). Men moet dan gaan in de richting van het symptoom, vernauwing van de luchtpijpvertakkingen hebben een oorzaak (allergenen) en een gevolg (benauwd gevoel, kortademigheid). Daarvoor heb je de inhalatie ook.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 29 mei 2007 om 19:59
quote:Waarom wil iemand voelen of de pijn weggaat, dat merk je toch ook als t pilletje uitgewerkt is?Dit is een veelvoorkomend "misverstand". Als je een pijnstiller slikt en overweegt/weet het niet bij 1 keer te laten maar meermaals, dan is wachten tot het moment waarop de pil uitgewerkt is eigenlijk al te laat. Zo bouw je geen spiegel in het bloed op en werkt de pijnstiller minder dan het kan werken. Oftewel; je zult dan dus wel op tijd weer een nieuwe dosis moeten slikken, wil je de pijn zo adequaat mogelijk behandelen.
Ik ben zelf ook voorstander van pijn wegslikken, voor mij persoonlijk. (al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat ik er ook geen voorstander van ben bij chronische pijnen of pijnen die een signaalfunctie kunnen hebben) Pijn dempen; ja. Wegslikken heeft voor mij echter het te grote risico van dwars door lichamelijke grenzen heen gaan. Nu is dat sowieso al funest bij mijn aandoening, dus ik doe niet aan pijnloos zijn. Ik wíl het niet eens zijn. Maar goed, ik ben dan ook maar een maf mens.
Ik ben zelf ook voorstander van pijn wegslikken, voor mij persoonlijk. (al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat ik er ook geen voorstander van ben bij chronische pijnen of pijnen die een signaalfunctie kunnen hebben) Pijn dempen; ja. Wegslikken heeft voor mij echter het te grote risico van dwars door lichamelijke grenzen heen gaan. Nu is dat sowieso al funest bij mijn aandoening, dus ik doe niet aan pijnloos zijn. Ik wíl het niet eens zijn. Maar goed, ik ben dan ook maar een maf mens.
vandaag ga ik van alles kunnen
