Gezondheid
alle pijlers
Waarom hebben sommige mensen hekel aan medicatie?
maandag 28 mei 2007 om 18:56
Ik vraag me soms af waarom sommige mensen hekel hebben aan medicatie. Ze zeggen dingen in de trant van: "Die troep slik ik niet. Het heeft bijwerkingen?" Maar ik heb bijna een tegenovergestelde mening. Mijn denktrant is als volgt: Ik heb lichamelijke klachten. Ik ga naar de huisarts, die me medicatie voorschrijft of andere aanwijzingen geeft. Die medicatie slik ik en/of ik volg die aanwijzingen op en als het goed ik, ben ik na korte tijd van de klacht af. Medicatie zie ik dan als net zo noodzakelijk als andere behoeften: eten, drinken, slapen, welbevinden, etc.
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
World of Warcraft: Legion
woensdag 30 mei 2007 om 00:10
Ik heb al 25 jaar de zelfde fijne huisarts die er inderdaad bij stilstaat wat ik wel of niet aankan. daarbij staat in de computer dat ik zelf aangegeven heb bepaalde anti-depressiva niet wil gebruiken en waarom. Dit naast de medicatie waar ik allergisch voor ben en aan welke ik verslaafd ben geweest.
Het is een erg prettige man, met tijd voor zijn mensen en meegaand in het zoeken naar oplossingen van klein tot heel groots.
Hans, ik begrijp dat je astma deels allergie-afhankelijk is. Is een onderhoudsdosis anti-histamine niets voor je? Mijn zoon gebruikt, bij netelroosaanvallen, Aerius. Een prettig middel bij zo goed als geen bijwerkingen. Je wordt er niet zo duf van als van veel anderen.
Het is een erg prettige man, met tijd voor zijn mensen en meegaand in het zoeken naar oplossingen van klein tot heel groots.
Hans, ik begrijp dat je astma deels allergie-afhankelijk is. Is een onderhoudsdosis anti-histamine niets voor je? Mijn zoon gebruikt, bij netelroosaanvallen, Aerius. Een prettig middel bij zo goed als geen bijwerkingen. Je wordt er niet zo duf van als van veel anderen.
woensdag 30 mei 2007 om 09:18
quote:
Ik schop er niet tegen aan, maar ik sta er ook niet om te springen.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
Wat iemand anders ook al opmerkte, homeopathie is gewoon water. Het is zo vaak verdund dat er geen enkel werkend 'medicijn' meer in zit.
Ik begrijp ook niet zo goed waarom je zegt "je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort". De medicijnen hebben ervoor gezorgd dat wij heel wat langer en leven en gezonder zijn dan toen er nog geen kennis over ziekte was en er nog geen medicijnen waren.
En natuurlijk is het beter om symptomen te bestrijden, maar soms is dat even niet mogelijk. Als ik hard aan het studeren ben voor een tentamen krijg ik na een bepaalde tijd hoofdpijn. Dan ga ik even een stukje wandelen, maar daarna moet je toch weer verder met studeren, dus dan gebruik ik wel even een ibu o.i.d.. Dat kan ook helemaal geen kwaad. Pas als je het gedrurende een hele lange periode veelvuldig inneemt kan het zijn dat je lichaam zicht er aan aanpast.
Ik schop er niet tegen aan, maar ik sta er ook niet om te springen.
Als ik een keer hoofdpijn heb dan laat ik het maar zo, dan neem ik niet direct een paracetamol o.i.d. in.
Ik ben zelf ook een groot voorstander van homeopatische middelen. Heb toch idee dat het wat natuurlijker en lichaamseigen is.
Ik ben dus geen groot fan van medicijnen. Je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort, anders had je lichaam het wel zelf aangemaakt. Nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ik nauwelijks last heb van hoofdpijn e.d.
De laatste keer dat de dokter mij iets voor schreef (antibiotica) kreeg ik er een allergische reactie op.
Wat iemand anders ook al opmerkte, homeopathie is gewoon water. Het is zo vaak verdund dat er geen enkel werkend 'medicijn' meer in zit.
Ik begrijp ook niet zo goed waarom je zegt "je stopt toch iets in je lichaam wat er niet hoort". De medicijnen hebben ervoor gezorgd dat wij heel wat langer en leven en gezonder zijn dan toen er nog geen kennis over ziekte was en er nog geen medicijnen waren.
En natuurlijk is het beter om symptomen te bestrijden, maar soms is dat even niet mogelijk. Als ik hard aan het studeren ben voor een tentamen krijg ik na een bepaalde tijd hoofdpijn. Dan ga ik even een stukje wandelen, maar daarna moet je toch weer verder met studeren, dus dan gebruik ik wel even een ibu o.i.d.. Dat kan ook helemaal geen kwaad. Pas als je het gedrurende een hele lange periode veelvuldig inneemt kan het zijn dat je lichaam zicht er aan aanpast.
woensdag 30 mei 2007 om 09:26
@Antoinette
Jij mag vinden dat homeopathie niet werkt maar ik heb dan wel een voorbeeld voor je en dan mag jij zeggen wat je dan denkt. Mijn moeder is homeopathe en heeft heel veel clienten die enorm gebaat zijn bij alleen al een goed gesprek. Heel veel huisartsen hebben echt geen tijd om een uur met je te praten, terwijl dat bij veel mensen al enorm oplucht. Een paar weken terug kwam er een jonge moeder bij haar met een baby van ong. 5 maanden oud. Het jongetje had enorme uitslag over zijn hele lijfje, zo erg dat hij niet kon slapen en alleen maar huilde, enorm zielig dus! De huisarts had haar al meerdere zalfjes meegegeven die geen van allen echt werkte. Na een hele verdieping van het probleem was hij in 2 weken van alles af, geen vlekje meer te zien. De ouders van dat jongetje waren zo ontzettend gelukkig. Wat jij zegt is dat alles wat je niet wetenschappelijk kan verklaren niet waar is, niet kan en niet bestaat. Dat mag je vinden maar laat anderen dan wel in hun waarde dat ze er wel in geloven en dat ze het een kans geven. Dit is een van de vele voorbeelden dat homeopathie wel degelijk werkt.
Jij mag vinden dat homeopathie niet werkt maar ik heb dan wel een voorbeeld voor je en dan mag jij zeggen wat je dan denkt. Mijn moeder is homeopathe en heeft heel veel clienten die enorm gebaat zijn bij alleen al een goed gesprek. Heel veel huisartsen hebben echt geen tijd om een uur met je te praten, terwijl dat bij veel mensen al enorm oplucht. Een paar weken terug kwam er een jonge moeder bij haar met een baby van ong. 5 maanden oud. Het jongetje had enorme uitslag over zijn hele lijfje, zo erg dat hij niet kon slapen en alleen maar huilde, enorm zielig dus! De huisarts had haar al meerdere zalfjes meegegeven die geen van allen echt werkte. Na een hele verdieping van het probleem was hij in 2 weken van alles af, geen vlekje meer te zien. De ouders van dat jongetje waren zo ontzettend gelukkig. Wat jij zegt is dat alles wat je niet wetenschappelijk kan verklaren niet waar is, niet kan en niet bestaat. Dat mag je vinden maar laat anderen dan wel in hun waarde dat ze er wel in geloven en dat ze het een kans geven. Dit is een van de vele voorbeelden dat homeopathie wel degelijk werkt.
woensdag 30 mei 2007 om 11:19
Lolotte, ik kan niet heel erg uitwijden over dit geval omdat mijn moeder ook een zwijgplicht heeft. De bevalling was heel problematisch verlopen en vanaf de geboorte had het jongetje veel gehuild. Zodra zijn moeder de kamer uitliep ging hij gillen. Toen kreeg hij toen hij 3 weken was die enorme uitslag. Zijn moeder voelde zich schuldig, bevalling was niet goed gegaan, ze was zelf enorm gestresst enz. enz. Na veel praten en pilletjes voor haar zoontje was ze zelf al veel relaxter en ja het zoontje ook, uitslag ging weg. Huisarts kon het niet verklaren is 2 weken erna zelf bij mijn moeder geweest met haar twee kinderen die beide eczeem hebben....
woensdag 30 mei 2007 om 12:39
quote:
@Antoinette
Jij mag vinden dat homeopathie niet werkt maar ik heb dan wel een voorbeeld voor je en dan mag jij zeggen wat je dan denkt. Mijn moeder is homeopathe en heeft heel veel clienten die enorm gebaat zijn bij alleen al een goed gesprek. Heel veel huisartsen hebben echt geen tijd om een uur met je te praten, terwijl dat bij veel mensen al enorm oplucht. Een paar weken terug kwam er een jonge moeder bij haar met een baby van ong. 5 maanden oud. Het jongetje had enorme uitslag over zijn hele lijfje, zo erg dat hij niet kon slapen en alleen maar huilde, enorm zielig dus! De huisarts had haar al meerdere zalfjes meegegeven die geen van allen echt werkte. Na een hele verdieping van het probleem was hij in 2 weken van alles af, geen vlekje meer te zien. De ouders van dat jongetje waren zo ontzettend gelukkig. Wat jij zegt is dat alles wat je niet wetenschappelijk kan verklaren niet waar is, niet kan en niet bestaat. Dat mag je vinden maar laat anderen dan wel in hun waarde dat ze er wel in geloven en dat ze het een kans geven. Dit is een van de vele voorbeelden dat homeopathie wel degelijk werkt.
Nu moet je me geen woorden in de mond leggen. Ik heb dit nooit gezegd. Wat ik zeg (en wat je ook kunt zien als je kijkt waarvan en hoe homeopathische middelen gemaakt zijn) is dat er geen werkzame stoffen meer inzitten omdat het zo vaak verdund is. Dit wil niet zeggen dat je er geen baat bij hebt (en ik wil hiermee ook niet zeggen dat mensen die het gebruiken dom zijn). Het psychische effect is heel groot. Als je denkt dat iets werkt kan het ook je kwaal oplossen. Net zo als stress een grote boosdoener kan zijn.
Zelf heb ik een keer een zenuwontsteking gehad waar ik medicijnen voor kreeg. Het is toen overgegaan, maar na een tijdje kreeg ik het weer en ging het maar niet over. Uiteindelijk kwam ik erachter dat het ook allemaal tussen m'n oren zat, omdat ik de pijn van m'n zenuwonsteking terug kreeg als ik er aan dacht. Ik had bijvoorbeeld de hele dag geen pijn, maar zodra ik dat besefte kreeg ik pijn, puur psychologisch dus.
Wat ik dus wil zeggen: homeopathische middelen kunnen zeker helpen en ook het placebo effect kan groot zijn, alleen werkzame stoffen zitten er niet meer in homeopathische middelen.
@Antoinette
Jij mag vinden dat homeopathie niet werkt maar ik heb dan wel een voorbeeld voor je en dan mag jij zeggen wat je dan denkt. Mijn moeder is homeopathe en heeft heel veel clienten die enorm gebaat zijn bij alleen al een goed gesprek. Heel veel huisartsen hebben echt geen tijd om een uur met je te praten, terwijl dat bij veel mensen al enorm oplucht. Een paar weken terug kwam er een jonge moeder bij haar met een baby van ong. 5 maanden oud. Het jongetje had enorme uitslag over zijn hele lijfje, zo erg dat hij niet kon slapen en alleen maar huilde, enorm zielig dus! De huisarts had haar al meerdere zalfjes meegegeven die geen van allen echt werkte. Na een hele verdieping van het probleem was hij in 2 weken van alles af, geen vlekje meer te zien. De ouders van dat jongetje waren zo ontzettend gelukkig. Wat jij zegt is dat alles wat je niet wetenschappelijk kan verklaren niet waar is, niet kan en niet bestaat. Dat mag je vinden maar laat anderen dan wel in hun waarde dat ze er wel in geloven en dat ze het een kans geven. Dit is een van de vele voorbeelden dat homeopathie wel degelijk werkt.
Nu moet je me geen woorden in de mond leggen. Ik heb dit nooit gezegd. Wat ik zeg (en wat je ook kunt zien als je kijkt waarvan en hoe homeopathische middelen gemaakt zijn) is dat er geen werkzame stoffen meer inzitten omdat het zo vaak verdund is. Dit wil niet zeggen dat je er geen baat bij hebt (en ik wil hiermee ook niet zeggen dat mensen die het gebruiken dom zijn). Het psychische effect is heel groot. Als je denkt dat iets werkt kan het ook je kwaal oplossen. Net zo als stress een grote boosdoener kan zijn.
Zelf heb ik een keer een zenuwontsteking gehad waar ik medicijnen voor kreeg. Het is toen overgegaan, maar na een tijdje kreeg ik het weer en ging het maar niet over. Uiteindelijk kwam ik erachter dat het ook allemaal tussen m'n oren zat, omdat ik de pijn van m'n zenuwonsteking terug kreeg als ik er aan dacht. Ik had bijvoorbeeld de hele dag geen pijn, maar zodra ik dat besefte kreeg ik pijn, puur psychologisch dus.
Wat ik dus wil zeggen: homeopathische middelen kunnen zeker helpen en ook het placebo effect kan groot zijn, alleen werkzame stoffen zitten er niet meer in homeopathische middelen.
woensdag 30 mei 2007 om 12:44
kortom dit kind heeft ook eczeem (gezien t feit dat die andere kinderen het ook hebben) en heeft door de stress een verergering gehad, het kind en moeder zijn nu veel rustiger, probleem lijkt opgelost. Tot dat het kind ergens allergisch voor blijkt te zijn of weer een stressvolle periode mee maakt (tandjes die doorkomen enzo). Daarnaast moet je niet verwachten dat het met zalven van de huisarts na 2 weken gelijk over is, daar gaat heel wat smeerwerk aan vooraf en dan is het nog maar de vraag of moeder zelf de zalven wel braaf gesmeert heeft. Je verbaast je over het feit dat zelfs de simpele onderhoudszalven alleen gesmeerd worden als 'men' daar zin in heeft.
woensdag 30 mei 2007 om 13:02
Hey antoinette, nooit mn bedoeling geweest om je woorden in je mond te leggen, excuses hiervoor. Ja ik geloof zeker in het placebo effect, maar dat is wel een beetje lastig in dit geval aangezien het om een baby gaat die niet kan praten.
En voor die andere reactie, naam vergeten: Deze moeder was echt radeloos heeft alles gedaan wat de artsen hebben verteld en alle zalfjes gesmeerd. Zelfs in het ziekenhuis geweest ermee en ze konden er niks aan doen behalve die zalvjes geven. Het verminderde niet eens!
En voor die andere reactie, naam vergeten: Deze moeder was echt radeloos heeft alles gedaan wat de artsen hebben verteld en alle zalfjes gesmeerd. Zelfs in het ziekenhuis geweest ermee en ze konden er niks aan doen behalve die zalvjes geven. Het verminderde niet eens!
woensdag 30 mei 2007 om 13:05
@Eline.
Ik vraag me af of jij wel leest.
Kortom dit kind heeft ook eczeem (gezien t feit dat die andere kinderen het ook hebben)
Ik had het over een gezinnetje met 1 baby, een jongetje die erg gebaat was bij homeopathie. Dan begin jij over andere kinderen, welke kinderen precies en wat hebben die met dit jongetje te maken. Ik zei dat de huisarts (EEN VROUW) het niet kon verklaren en toen met HAAR kinderen ook een afspraak heeft gemaakt omdat haar kinderen eczeem hebben heel erg, hadden want ze zijn er inmiddels ook vanaf sinds ze bij mijn moeder zijn geweest. Dus lees aub voordat je reageert.
Ik vraag me af of jij wel leest.
Kortom dit kind heeft ook eczeem (gezien t feit dat die andere kinderen het ook hebben)
Ik had het over een gezinnetje met 1 baby, een jongetje die erg gebaat was bij homeopathie. Dan begin jij over andere kinderen, welke kinderen precies en wat hebben die met dit jongetje te maken. Ik zei dat de huisarts (EEN VROUW) het niet kon verklaren en toen met HAAR kinderen ook een afspraak heeft gemaakt omdat haar kinderen eczeem hebben heel erg, hadden want ze zijn er inmiddels ook vanaf sinds ze bij mijn moeder zijn geweest. Dus lees aub voordat je reageert.
woensdag 30 mei 2007 om 13:39
Ik zie het probleem ook niet waarom mensen principieel geen medicijnen innemen. Ik slik veel medicijnen en ben er erg blij mee! Daardoor functioneer ik goed en ik vind het absoluut geen falen van mijn lichaam. Ik heb tenslotte nix te maken met die celletjes in mijn lichaam die hun werk niet goed doen.
En op zondagochtend (nouja middag) dan gaat er bij mij meestal een paracetamolletje in. Liever zo'n pilletje dan de rest van de dag verrot op je bed liggen.
En op zondagochtend (nouja middag) dan gaat er bij mij meestal een paracetamolletje in. Liever zo'n pilletje dan de rest van de dag verrot op je bed liggen.
woensdag 30 mei 2007 om 15:25
@yoyo het is niet principieel tegen medicijnen zijn, lees nog maar een keer door hier. Het gaat er om dat we tegenwoordig overal heel snel iets voor pakken. En natuurlijk neem je liever een paracetamolletje tegen hoofdpijn omdat je geen zin hebt om de hele dag in bed te liggen. En dat is ook ok maar niet elke dag bijv. En mensen zijn tegenwoordig helemaal niet zo vertrouwd met hun eigen lichaam als vroeger. Je mag ook wel gewoon een keer ziek zijn, keelontsteking hebben zonder direct volgepompt te worden met antibiotica als er niet een gevaar is. Vaak ben je niet eens sneller beter dan als je het niet zou gebruiken.
woensdag 30 mei 2007 om 15:43
quote:Mijn zusje had keelontsteking en kreeg anti-biotica voorgeschreven. Mijn moeder vroeg toen hoelang het zou duren met en zonder die medicijnen. 7 zonder, 6 met. Vrij nutteloos dus.Mijn man was pas geleden bij mensen aan het werk die hun zoon hadden verloren aan een 'simpele' keelontsteking. De dokter vond dat hij het maar moest uitzieken, schreef dus ook geen antibiotica voor, waarop de ontsteking via de keel in het ruggenmerg terechtkwam en de jongen overleed, 21 jaar oud! :?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 30 mei 2007 om 15:46
woensdag 30 mei 2007 om 15:53
quote:@yoyo het is niet principieel tegen medicijnen zijn, lees nog maar een keer door hier. Het gaat er om dat we tegenwoordig overal heel snel iets voor pakken. En natuurlijk neem je liever een paracetamolletje tegen hoofdpijn omdat je geen zin hebt om de hele dag in bed te liggen. En dat is ook ok maar niet elke dag bijv. En mensen zijn tegenwoordig helemaal niet zo vertrouwd met hun eigen lichaam als vroeger. Je mag ook wel gewoon een keer ziek zijn, keelontsteking hebben zonder direct volgepompt te worden met antibiotica als er niet een gevaar is. Vaak ben je niet eens sneller beter dan als je het niet zou gebruiken.Maar is sneller beter zijn het grote motief waarop we medicijngebruik moeten baseren? Veel mensen kiezen er voor om op een bepaald moment een medicijn te gebruiken om hun welbevinden tijdens het uitzieken te veraangenamen. Mits goed afgewogen lijkt dat mij geen "mindere" reden dan een al dan niet snellere genezing.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 30 mei 2007 om 16:03
@Ambrosia, dat ben ik met je eens, ik heb zelf ook absoluut geen hekel aan medicijnen. Sterker nog: ik ben diabeet en zonder mijn insuline ga ik dood, zo simpel ligt het.
Maar als ik buikpijn of hoofdpijn heb omdat ik menstrueer dan slik ik geen paracetamol of ibuprofen, omdat de pijn daarvan niet weggaat. Een kennis van me slikt iedere dag 4 tot 5 paracetamols, al járen lang, uit gewoonte. Ze heeft niet in de gaten dat ze juist door het slikken hoofdpijn krijgt, zoals laatst op tv uitgelegd werd, in een of ander medisch programma.
Maar als ik buikpijn of hoofdpijn heb omdat ik menstrueer dan slik ik geen paracetamol of ibuprofen, omdat de pijn daarvan niet weggaat. Een kennis van me slikt iedere dag 4 tot 5 paracetamols, al járen lang, uit gewoonte. Ze heeft niet in de gaten dat ze juist door het slikken hoofdpijn krijgt, zoals laatst op tv uitgelegd werd, in een of ander medisch programma.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 30 mei 2007 om 16:23
Ja, wat wil je nou Q? Je kunt het niet allemaal hebben. Het gras is ook altijd groener aan de overkant. Maar wederom oh zo herkenbaar. Gisteren miste ik mijn pillenpot (heb routine van 2 dagen wel, 1 dag niet) en vandaag vervloek ik diezelfde pillen omdat ze vandaag slechter dan gemiddeld vallen en ik ongeduriger dan gemiddeld ben qua bijwerkingen.
En jij en een kritische slikker? Nu heb ik een pilletje nodig, ik moet bijkomen van de schok. Jíj en kritisch? Dat wil er bij mij nou nog moeilijker in dan een pilletje.
En jij en een kritische slikker? Nu heb ik een pilletje nodig, ik moet bijkomen van de schok. Jíj en kritisch? Dat wil er bij mij nou nog moeilijker in dan een pilletje.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 30 mei 2007 om 16:48
Ik vind het moeilijk. Ik ben chronisch hoofdpijnpatient, maar nog nooit fatsoenlijk onderzocht op dat vlak. Huisarts vond het niet nodig. Ik heb na een verhuizing nu een andere huisarts en wil het toch nog eens aankaarten. Op mijn 16e ben ik overigens wel uitgebreid onderzocht door een neuroloog ivm mogelijke tumor (die er godzijdank niet zat!).
Maar to the point: ik slik dus veel pijnstillers. Paracetamol, ibuprofen en diclofenac. Ik heb een tijdje propanolol gebruikt en dacht dat ik in de hemel was beland: geen hoofdpijn. Helaas kwam na drie maanden geen centje pijn de hoofdpijn weer in alle hevigheid terug.
Rustiger aan doen, zoals Qwertu zegt, lijkt niet te helpen en is eigenlijk ook geen optie. Met drie kinderen en een parttime baan (geen werk = niet genoeg geld = dag huis) is pijnstillers nemen dus onoverkomelijk. Zonder pijnstillers kan ik op veel dagen niet functioneren. Ik heb me er maar bij neergelegd dat ik de kans op schade door pijnstillers neem, maar nu dus wel redelijk fatsoenlijk kan functioneren.
Maar to the point: ik slik dus veel pijnstillers. Paracetamol, ibuprofen en diclofenac. Ik heb een tijdje propanolol gebruikt en dacht dat ik in de hemel was beland: geen hoofdpijn. Helaas kwam na drie maanden geen centje pijn de hoofdpijn weer in alle hevigheid terug.
Rustiger aan doen, zoals Qwertu zegt, lijkt niet te helpen en is eigenlijk ook geen optie. Met drie kinderen en een parttime baan (geen werk = niet genoeg geld = dag huis) is pijnstillers nemen dus onoverkomelijk. Zonder pijnstillers kan ik op veel dagen niet functioneren. Ik heb me er maar bij neergelegd dat ik de kans op schade door pijnstillers neem, maar nu dus wel redelijk fatsoenlijk kan functioneren.
woensdag 30 mei 2007 om 16:51
Jij en kritisch? Dat is als Kermit en groen; hoort zó niet bij elkaar.
Resultaat zien van slikken is inderdaad erg prettig. Preventief slikken roept bij mij regelmatig recalcitrante neigingen op. In overleg hebben we besloten om dat dus niet meer te doen Ik moet zeggen; dat kán ook. De optie moet je ook maar hebben. Bovendien zie ik het grote nut sowieso al niet zo levensgroot daar ik hartstikke dubbel en dwars heb bewezen niet gevoelig -tot immuum? afkloppen- te zijn voor blaas- of nierbekkenontstekingen ook al loop ik een hoog risico. Dat lijkt mij persoonlijk de meest lastige manier van pillen "moeten" slikken; preventief slikken waarbij dat niet doen te grote risico's of gevolgen met zich meebrengt.
Resultaat zien van slikken is inderdaad erg prettig. Preventief slikken roept bij mij regelmatig recalcitrante neigingen op. In overleg hebben we besloten om dat dus niet meer te doen Ik moet zeggen; dat kán ook. De optie moet je ook maar hebben. Bovendien zie ik het grote nut sowieso al niet zo levensgroot daar ik hartstikke dubbel en dwars heb bewezen niet gevoelig -tot immuum? afkloppen- te zijn voor blaas- of nierbekkenontstekingen ook al loop ik een hoog risico. Dat lijkt mij persoonlijk de meest lastige manier van pillen "moeten" slikken; preventief slikken waarbij dat niet doen te grote risico's of gevolgen met zich meebrengt.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 2 juni 2007 om 01:57
Preventief slikken van ontstekingsremmers/pijnmedicatie ben ik niet voor. Toen ik als tiener van de huisarts het advies kreeg om maar vooral preventief paracetamol te slikken vanwege destijds onverklaarbare ontstekingen heb ik dat niet gedaan. Ik ga niet dagelijks de maximale dosis paracetamol slikken zonder dat er gedegen onderzoek is gedaan naar de reden van de ontstekingen en het nut van het slikken van paracetamol.
Nu slik ik vrijwel dagelijks zware pijnstillers, omdat het zonder niet dragelijk is. Ik probeer wel zonder te kunnen, maar ik merk dat de pijn dan te erg is. ik ben er niet blij, maar wat moet dat moet. Nu kan ik door het leven met een pijnniveau dat dragelijk is.
ik spuit nu medicatie in feite preventief, om te voorkomen dat ik ontstekingen krijg. Leuk? Nee. Mijn eerste keus? Nee. Noodzakelijk? Ja, helaas.
Nu slik ik vrijwel dagelijks zware pijnstillers, omdat het zonder niet dragelijk is. Ik probeer wel zonder te kunnen, maar ik merk dat de pijn dan te erg is. ik ben er niet blij, maar wat moet dat moet. Nu kan ik door het leven met een pijnniveau dat dragelijk is.
ik spuit nu medicatie in feite preventief, om te voorkomen dat ik ontstekingen krijg. Leuk? Nee. Mijn eerste keus? Nee. Noodzakelijk? Ja, helaas.
donderdag 21 juni 2007 om 14:32
quote:
Ik vraag me soms af waarom sommige mensen hekel hebben aan medicatie. Ze zeggen dingen in de trant van: "Die troep slik ik niet. Het heeft bijwerkingen?" Maar ik heb bijna een tegenovergestelde mening. Mijn denktrant is als volgt: Ik heb lichamelijke klachten. Ik ga naar de huisarts, die me medicatie voorschrijft of andere aanwijzingen geeft. Die medicatie slik ik en/of ik volg die aanwijzingen op en als het goed ik, ben ik na korte tijd van de klacht af. Medicatie zie ik dan als net zo noodzakelijk als andere behoeften: eten, drinken, slapen, welbevinden, etc.
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
Ik vraag me precies hetzelfde af. Mensen drinken alcohol, roken of gebruiken drugs, maar als het om medicijnen gaat dan hebben ze er op eens een antipathie tegen. Vooral betreft geestelijke medicatie. Het leven is al zo lastig waarom zou je dan niet gebruik maken van alle hulpmiddelen om je heen. Heb je rijexamenstress, slik dan een betablokker. Van al je problemen ben je af en je hebt je rijbewijs. Maar nee hoor mensen willen het op eigen kracht doen. Dit is een simpel voorbeeld. Maar ik heb er een hekel aan als mensen medicijnen troep noemen. Waarschijnlijk omdat ik me dan persoonlijk aangevallen voel. Als een medicijn echt troep is, zal het niet in Nederland bij de apotheek te verkrijgen zijn, lijkt me.
Ik vind wel dat je bij bepaalde geneesmiddelen even goed moet nadenken voordat je ze slikt bv slaappillen die kunnen heel erg verslavend werken.
Ik vraag me soms af waarom sommige mensen hekel hebben aan medicatie. Ze zeggen dingen in de trant van: "Die troep slik ik niet. Het heeft bijwerkingen?" Maar ik heb bijna een tegenovergestelde mening. Mijn denktrant is als volgt: Ik heb lichamelijke klachten. Ik ga naar de huisarts, die me medicatie voorschrijft of andere aanwijzingen geeft. Die medicatie slik ik en/of ik volg die aanwijzingen op en als het goed ik, ben ik na korte tijd van de klacht af. Medicatie zie ik dan als net zo noodzakelijk als andere behoeften: eten, drinken, slapen, welbevinden, etc.
Maar waarom mensen dan tegen medicatie aanschoppen, is mij echt een raadsel... Waarom is dat eigenlijk? Hoe zien jullie tegen medicatie aan?
Ik vraag me precies hetzelfde af. Mensen drinken alcohol, roken of gebruiken drugs, maar als het om medicijnen gaat dan hebben ze er op eens een antipathie tegen. Vooral betreft geestelijke medicatie. Het leven is al zo lastig waarom zou je dan niet gebruik maken van alle hulpmiddelen om je heen. Heb je rijexamenstress, slik dan een betablokker. Van al je problemen ben je af en je hebt je rijbewijs. Maar nee hoor mensen willen het op eigen kracht doen. Dit is een simpel voorbeeld. Maar ik heb er een hekel aan als mensen medicijnen troep noemen. Waarschijnlijk omdat ik me dan persoonlijk aangevallen voel. Als een medicijn echt troep is, zal het niet in Nederland bij de apotheek te verkrijgen zijn, lijkt me.
Ik vind wel dat je bij bepaalde geneesmiddelen even goed moet nadenken voordat je ze slikt bv slaappillen die kunnen heel erg verslavend werken.