Gezondheid
alle pijlers
Wat te doen als je het niet eens bent met de huisarts.
woensdag 14 november 2007 om 13:27
Ik heb nu zo'n 5 jaar last van mijn darmen. Het wordt er alleen maar erger en erger op. Zo erg, dat mijn leven hierdoor wordt bepaald. (niet voor te stellen misschien, maar toch is het zo)
Ik ben al diverse keren bij mijn huisarts geweest en die raad mij een darmonderzoek aan. Maar deze veeg ik al 5 jaar van tafel, simpelweg omdat ik het NIET wil. Dit onderzoek vindt plaats via de anus en is een zeer pijnlijk onderzoek.
Er zijn diverse andere soorten onderzoeken of evt. een kijkoperatie, maar dat wil mijn huisarts dus absoluut niet.
Bij wie moet ik nu aankloppen om toch een ander onderzoek voor elkaar te krijgen. De symptonen verergeren alleen maar.
Ik heb al 5 jaar geen normale ontlasting en de bloed in mijn ontlasting wordt alleen maar meer en meer. En toch blijft mijn huisarts bij zijn besluit! En ik ook !
Maar ik kan niet zo verder........
Wie o wie weet bij wie ik kan aankloppen ?
Ik ben al diverse keren bij mijn huisarts geweest en die raad mij een darmonderzoek aan. Maar deze veeg ik al 5 jaar van tafel, simpelweg omdat ik het NIET wil. Dit onderzoek vindt plaats via de anus en is een zeer pijnlijk onderzoek.
Er zijn diverse andere soorten onderzoeken of evt. een kijkoperatie, maar dat wil mijn huisarts dus absoluut niet.
Bij wie moet ik nu aankloppen om toch een ander onderzoek voor elkaar te krijgen. De symptonen verergeren alleen maar.
Ik heb al 5 jaar geen normale ontlasting en de bloed in mijn ontlasting wordt alleen maar meer en meer. En toch blijft mijn huisarts bij zijn besluit! En ik ook !
Maar ik kan niet zo verder........
Wie o wie weet bij wie ik kan aankloppen ?
woensdag 14 november 2007 om 14:16
Katja, jij vertrouwt je huisarts dus niet en dát is het probleem. Het enige dat je daaraan kunt doen is een andere huisarts zoeken. En in dit geval gaat die andere huisarts hoogstwaarschijnlijk wel precies hetzelfde zeggen als je huidige huisarts, namelijk dat dit onderzoek de meeste informatie geeft over de toestand van jouw darmen op de minst belastende manier. Er zijn géén andere mogelijkheden. Met een roesje merk je ook niks, daar hoef je niet voor onder volledige narcose. Heb je enig idee wat een kijkoperatie voor risico's met zich meebrengt? En hoeveel napijn je ervan kan hebben? Ik heb zelf een relatief makkelijke en veel voorkomende kijkoperatie ondergaan, maar omdat mijn darmen niet goed weer op gang kwamen heb ik 5 dagen in het ziekenhuis gelegen ipv de gebruikelijke 2. Ze hebben me 2,5 dag platgespoten met morfine, waar ik me echt héél rot door ging voelen. En reken maar dat ik zetpillen kreeg die eerste dagen, aangezien ik helemaal niks binnenhield en alles uitkotste. Dus olé, ook daar ontkom je niet aan een anale invasie. Ik heb een paar week last gehad van de littekens en last van mijn buik bij het lopen. Een tijd lang mn eigen boodschappen niet kunnen doen omdat zwaar tillen gewoon niet ging. En toen de arts er bij de nacontrole na 4 week achter kwam dat ik alweer alles at en alles deed, was hij ook nog eens verbaasd over het tóch nog snelle herstel. En dat is een relatief simpele kijkoperatie via de buik geweest. Waarom wil je dat liever (met alle risico's vandien) dan gewoon even je over je vooroordelen heenzetten, om pijnstilling vragen, bij de arts aangeven waar je mee zit en huppakee, die scopie te ondergaan? Of nog erger, gewoon maar doorlopen met bloed in je ontlasting, je huisarts de schuld geven van het erger worden van jouw ziekte en uiteindelijk doodgaan omdat je te eigenwijs was eerder een onderzoek te ondergaan?
woensdag 14 november 2007 om 14:18
quote:Vana77 schreef op 14 november 2007 @ 14:11:
Als deze huisarts je verwijst voor een darmonderzoek ben je toch van hem af? Dan ga je namelijk naar het ziekenhuis.
En als hij zo heeft geblunderd bij je vader, dan had je toch allang een andere kunnen zoeken?
En dan begrijp ik ook niet, dat je na dat je vader zo ernstig ziek is geweest, dat jij je kop in het zand steekt..
Je bent toch niet afhankelijk van die man ofzo?
Nou, nu vind ik jullie wel erg hard.
De huisarts heeft haar niet de andere mogelijkheden uitgelegd (roes, er niets van merken) waardoor ze die niet kende. En
zomaar een andere zoeken is ook niet voor iedereen even makkelijk.
Eerst is ze te mondig, en nu opeens weer niet mondig genoeg
Als deze huisarts je verwijst voor een darmonderzoek ben je toch van hem af? Dan ga je namelijk naar het ziekenhuis.
En als hij zo heeft geblunderd bij je vader, dan had je toch allang een andere kunnen zoeken?
En dan begrijp ik ook niet, dat je na dat je vader zo ernstig ziek is geweest, dat jij je kop in het zand steekt..
Je bent toch niet afhankelijk van die man ofzo?
Nou, nu vind ik jullie wel erg hard.
De huisarts heeft haar niet de andere mogelijkheden uitgelegd (roes, er niets van merken) waardoor ze die niet kende. En
zomaar een andere zoeken is ook niet voor iedereen even makkelijk.
Eerst is ze te mondig, en nu opeens weer niet mondig genoeg
woensdag 14 november 2007 om 14:20
Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat er maar 1 oplossing is (want op deze manier wil ik gewoon niet verder en ben pas 26 en wil niet dood omdat ik mezelf heb aangesteld) en dat is accepteren dat er maar 1 mogelijkheid is. En dat is dat onderzoek !
Ik ga NOGMAALS met mijn huisarts praten en smeken om een roesje of een slaapmiddel... iets..something..anything om te vergeten dat er een slang in mn anus wordt geduwd !!
Ik kan half niet uitleggen hoeveel angst ik op dit moment voel en zooooo vrees dat ik WEER zal afhaken een dag voor de ingreep! Ik hoop maar dat ze wat zullen vinden (anders heb ik het allemaal voor niets hoeven meemaken)
Bedankt, echt bedankt voor jullie eerlijke mening.
Ik ga NOGMAALS met mijn huisarts praten en smeken om een roesje of een slaapmiddel... iets..something..anything om te vergeten dat er een slang in mn anus wordt geduwd !!
Ik kan half niet uitleggen hoeveel angst ik op dit moment voel en zooooo vrees dat ik WEER zal afhaken een dag voor de ingreep! Ik hoop maar dat ze wat zullen vinden (anders heb ik het allemaal voor niets hoeven meemaken)
Bedankt, echt bedankt voor jullie eerlijke mening.
woensdag 14 november 2007 om 14:24
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 13:39:
Wat een land leven we zeg. De huisarts doet alsof er geen andere optie's zijn, en laat zijn patient misschien wel darmkanker oplopen door bij zijn eigen standpunt te blijven !! Ik snap dat niet. En hij niet dat ik het simpelweg niet kan en wil !Nou moet het niet gekker worden. De huisarts laat jou darmkanker oplopen? Mijn god zeg. Gelukkig krijg je dat soort dingen vanzelf en kun je die niet van iemand krijgen. Het is nu aan jou om er wat aan te doen. Traumatisch? Kan wel zijn, maar als je niks doet, kan het nog wel es veel traumatischer worden. Darmkanker is niet zo fijn hoor, voor als je dat nog niet wist. Kortom: een groot verman-je-moment. Get over it en succes.
Wat een land leven we zeg. De huisarts doet alsof er geen andere optie's zijn, en laat zijn patient misschien wel darmkanker oplopen door bij zijn eigen standpunt te blijven !! Ik snap dat niet. En hij niet dat ik het simpelweg niet kan en wil !Nou moet het niet gekker worden. De huisarts laat jou darmkanker oplopen? Mijn god zeg. Gelukkig krijg je dat soort dingen vanzelf en kun je die niet van iemand krijgen. Het is nu aan jou om er wat aan te doen. Traumatisch? Kan wel zijn, maar als je niks doet, kan het nog wel es veel traumatischer worden. Darmkanker is niet zo fijn hoor, voor als je dat nog niet wist. Kortom: een groot verman-je-moment. Get over it en succes.
woensdag 14 november 2007 om 14:25
Oei.. ik zou ook snel klaar met je zijn! Ik kan niet anders dan begrip opbrengen voor je huisarts. Jeetje, je kunt je ook aanstellen. Dat je in die 5 jaar tijd niet van mening bent veranderd, is ronduit dom.
Ik heb als verpleegkundige gewerkt bij justitie en was een soort voorportaal voor de huisarts. Het werkt heel simpel. Iemand heeft een klacht/probleem/pijntje/weetikveel. Er wordt een traject van onderzoek aangeboden, dat nu eenmaal vaak volgens bepaalde stappen genomen wordt. Wil iemand niet? Doet iemand moeilijk? Prima, de patient wordt gewezen op de eventuele consequenties/gevaren/etc en tot ziens maar weer! In je dossier wordt precies genoteerd wat er besproken is en wat jouw reactie daarop was. Daar zal bij jou waarschijnlijk al 5 jaar lang in staan dat je niet cooperatief bent en niet mee wil werken aan het aangeboden onderzoek. Geloof me, huisartsen zijn snel klaar met types als jou en worden echt niet toeschietelijker met andere onderzoeken om je te pleasen. Zolang jij dit onderzoek niet ondergaat, zal hij je niet doorverwijzen voor iets anders. En zolang jij blijft weigeren, ben je zelf schuldig aan eventuele onherstelbare gezondheidsproblemen. Je hebt de kans er naar te laten kijken, je moet niet doen alsof je van behandeling wordt onthouden.
Het zou een mooi feestje worden als iedereen zelf zijn onderzoeksschema mocht samenstellen! Ik kan hier echt pissig om worden. Omdat je bang bent voor pijn.. alsjeblieft zeg! Het gaat om je gezondheid, dan hoort het erbij. Of je moet je lasten en pijnen dragen en verder je mond houden.
Er zijn mensen met ernstige ziektes of ondragelijke pijnen die zonder klagen hun behandelingen ondergaan en jij loopt hierover al te piepen, over iets waarvan je dus helemaal niet precies weet hoe en wat?????
En oja, we leven in een land waarin we blij mogen zijn dat de mogelijkheden er zijn om dit soort onderzoeken te ondergaan. Beetje dankbaarder dan je in een deel van de wereld woont waar de toegang tot de medische zorg zo laag is, zal je niet misstaan..
Ik heb als verpleegkundige gewerkt bij justitie en was een soort voorportaal voor de huisarts. Het werkt heel simpel. Iemand heeft een klacht/probleem/pijntje/weetikveel. Er wordt een traject van onderzoek aangeboden, dat nu eenmaal vaak volgens bepaalde stappen genomen wordt. Wil iemand niet? Doet iemand moeilijk? Prima, de patient wordt gewezen op de eventuele consequenties/gevaren/etc en tot ziens maar weer! In je dossier wordt precies genoteerd wat er besproken is en wat jouw reactie daarop was. Daar zal bij jou waarschijnlijk al 5 jaar lang in staan dat je niet cooperatief bent en niet mee wil werken aan het aangeboden onderzoek. Geloof me, huisartsen zijn snel klaar met types als jou en worden echt niet toeschietelijker met andere onderzoeken om je te pleasen. Zolang jij dit onderzoek niet ondergaat, zal hij je niet doorverwijzen voor iets anders. En zolang jij blijft weigeren, ben je zelf schuldig aan eventuele onherstelbare gezondheidsproblemen. Je hebt de kans er naar te laten kijken, je moet niet doen alsof je van behandeling wordt onthouden.
Het zou een mooi feestje worden als iedereen zelf zijn onderzoeksschema mocht samenstellen! Ik kan hier echt pissig om worden. Omdat je bang bent voor pijn.. alsjeblieft zeg! Het gaat om je gezondheid, dan hoort het erbij. Of je moet je lasten en pijnen dragen en verder je mond houden.
Er zijn mensen met ernstige ziektes of ondragelijke pijnen die zonder klagen hun behandelingen ondergaan en jij loopt hierover al te piepen, over iets waarvan je dus helemaal niet precies weet hoe en wat?????
En oja, we leven in een land waarin we blij mogen zijn dat de mogelijkheden er zijn om dit soort onderzoeken te ondergaan. Beetje dankbaarder dan je in een deel van de wereld woont waar de toegang tot de medische zorg zo laag is, zal je niet misstaan..
woensdag 14 november 2007 om 14:26
TO,het enige wat je moet doen is een verwijzing vragen voor de gastro-enteroloog.
Die MOET hij je wel geven gezien je klachten.
Je hoeft met je huisarts het gesprek wel of geen roesje niet aan te gaan.
Daarna ga je op zoek naar een ziekenhuis waar ze bereid zijn het onderzoek onder een roesje te doen.
Bij je eerste consult leg je uit wat je klachten zijn en waarom jij zo bang bent voor dat onderzoek.
Zij zullen je ws een voorstel doen om het onderzoek voor jou zo goed mogelijk te laten verlopen.
Leg uit dat je al een aantal keer bent afgehaakt door je angst en vraag desnoods zelf om een dagopname,waarbij je bv al wat rustgevends kunt krijgen.
Laat je niet regeren door je angst,maar probeer er samen met het medisch team tegen te vechten.Ik weet zeker dat je het kunt!
Die MOET hij je wel geven gezien je klachten.
Je hoeft met je huisarts het gesprek wel of geen roesje niet aan te gaan.
Daarna ga je op zoek naar een ziekenhuis waar ze bereid zijn het onderzoek onder een roesje te doen.
Bij je eerste consult leg je uit wat je klachten zijn en waarom jij zo bang bent voor dat onderzoek.
Zij zullen je ws een voorstel doen om het onderzoek voor jou zo goed mogelijk te laten verlopen.
Leg uit dat je al een aantal keer bent afgehaakt door je angst en vraag desnoods zelf om een dagopname,waarbij je bv al wat rustgevends kunt krijgen.
Laat je niet regeren door je angst,maar probeer er samen met het medisch team tegen te vechten.Ik weet zeker dat je het kunt!
woensdag 14 november 2007 om 14:28
Katja, hoe heb je die info over overstappen van huisarts verzamelt? Niet lullig, maar je wist ook heel veel (zeer simpel te krijgen, lang leve internet) informatie over een colonscopie niet.
Ook als er een patiëntenstop is afgekondigd dan zijn er vaak nog 'achterdeurtjes'. Een zeer ernstig verstoorde vertrouwensbreuk kan daar 1 van zijn. In mijn regio kun je bijv. ook niet overstappen, patiëntenstop, bladiebla. Tot er zeer dringende redenen zijn en dan is er van alles te regelen.
Heb je ooit bijv. jouw zorgverzekeraar hierover wel eens gesproken wat zij bijv. eventueel voor je kunnen betekenen? Heb je ooit een gesprek gehad met de eigen huisarts waarin je eerlijk open kaart speelt en zonder een hoop opsmuk aangeeft 'sorry, ik mis elk vertrouwen in uw functioneren. Helaas zie ik geen mogelijkheden meer om aan dat vertrouwen te werken, kunt u mij helpen om naar een andere huisarts uit te zien?'.
Ook als er een patiëntenstop is afgekondigd dan zijn er vaak nog 'achterdeurtjes'. Een zeer ernstig verstoorde vertrouwensbreuk kan daar 1 van zijn. In mijn regio kun je bijv. ook niet overstappen, patiëntenstop, bladiebla. Tot er zeer dringende redenen zijn en dan is er van alles te regelen.
Heb je ooit bijv. jouw zorgverzekeraar hierover wel eens gesproken wat zij bijv. eventueel voor je kunnen betekenen? Heb je ooit een gesprek gehad met de eigen huisarts waarin je eerlijk open kaart speelt en zonder een hoop opsmuk aangeeft 'sorry, ik mis elk vertrouwen in uw functioneren. Helaas zie ik geen mogelijkheden meer om aan dat vertrouwen te werken, kunt u mij helpen om naar een andere huisarts uit te zien?'.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 14 november 2007 om 14:29
Ik vraag me af waarom jouw huisarts hier zo'n grote rol in speelt. Ik had jaren geleden dezelfde klachten als jij en drong aan op een doorverwijzing naar een darmspecialist in het ziekenhuis. Dit is uiteindelijk de persoon die besluit tot overgaan van onderzoek en die besluit of je wordt onderzocht onder narcose. Daar heeft je huisarts helemaal niks mee te maken.
Als ik jou was zou ik dus een verwijzing vragen voor een darmspecialist, wat je huisarts -gezien je klachten- niet kan weigeren.
Als ik jou was zou ik dus een verwijzing vragen voor een darmspecialist, wat je huisarts -gezien je klachten- niet kan weigeren.
woensdag 14 november 2007 om 14:30
quote:Soundpost schreef op 14 november 2007 @ 14:18:
[...] Nou, nu vind ik jullie wel erg hard.
De huisarts heeft haar niet de andere mogelijkheden uitgelegd (roes, er niets van merken) waardoor ze die niet kende. En
zomaar een andere zoeken is ook niet voor iedereen even makkelijk. Eerst is ze te mondig, en nu opeens weer niet mondig genoeg Als ik al een tijdje bloed poepte dan zou ik me niet echt druk maken over een roesje of niet, dan zou ik linea recta(al) naar het ziekenhuis gaan. Ongeacht de huisarts, die in dit geval nog een verwijzing wil geven ook.
[...] Nou, nu vind ik jullie wel erg hard.
De huisarts heeft haar niet de andere mogelijkheden uitgelegd (roes, er niets van merken) waardoor ze die niet kende. En
zomaar een andere zoeken is ook niet voor iedereen even makkelijk. Eerst is ze te mondig, en nu opeens weer niet mondig genoeg Als ik al een tijdje bloed poepte dan zou ik me niet echt druk maken over een roesje of niet, dan zou ik linea recta(al) naar het ziekenhuis gaan. Ongeacht de huisarts, die in dit geval nog een verwijzing wil geven ook.
woensdag 14 november 2007 om 14:31
Hee het is een vrij land. Kies een andere huisarts of laat je doorsturen en leg je probleem voor aan de specialist. Je kan altijd nog nee zeggen tegen een vervelend onderzoek.
Maar ...als je wel hulp wilt en een oplossing voor je probleem zul je moeten aanvaarden dat er misschien een vervelend onderzoek aan vast zit. Toch een kwestie van afwegen : wil je nog steeds blijven tobben of eenmaal een naar onderzoek en dan wellicht een oplossing?
Die keus ligt toch echt bij jou.
Maar ...als je wel hulp wilt en een oplossing voor je probleem zul je moeten aanvaarden dat er misschien een vervelend onderzoek aan vast zit. Toch een kwestie van afwegen : wil je nog steeds blijven tobben of eenmaal een naar onderzoek en dan wellicht een oplossing?
Die keus ligt toch echt bij jou.
woensdag 14 november 2007 om 14:35
Katja, als je weer met die nare huisarts in je hoofd zit, moet je bedenken wat je tegen een vriendin zou zeggen die hetzelfde probleem aan jou zou voorleggen. Wat zou je haar aanraden? Zo kan je misschien wat beter van een afstandje de zaak bekijken.
Succes en ik hoop dat het meevalt met je darmen, en stel het nu niet nog langer uit! das zonde..
Succes en ik hoop dat het meevalt met je darmen, en stel het nu niet nog langer uit! das zonde..
woensdag 14 november 2007 om 14:36
Nou Ine zeg, er zijn ook mensen die gewoon DOODSBANG zijn, ook al bestaan er een tal van mogelijkheden. Ik wil niet zelf mijn onderzoekschema vaststellen. Ik wil gewoon een andere mogelijkheid! Omdat ik BANG ben, niet omdat ik denk dat ik een prinses ben die niet via de anus behandeld mag worden ofzo.
Het is niet zo dat mijn arts mij dagelijks smeekt of ik een onderzoek wil laten doen. Hij geeft 1 mogelijkheid. Een onderzoek... geen narcose... niets !! Graag of niet. En ik zeg niet!! En vind het dan vreselijk dat hij mij gewoon laat gaan zonder alle andere optie's uit te leggen. En het zo uit te leggen zoals janejane38 dat doet.
Want als ik haar verhaal lees, denk ikdat het allemaal wel zou meevallen.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Ik ben zeer dankbaar dat er op medisch gebied van alles mogelijk is (betaal ook gewoon 150 euro ziekenfonds hoor Ine!!) Ik ben bang voor pijn ja !! Is dat erg ?? En al helemaal bang voor verpleegkundigen die dan zeggen "ben je bang voor een beetje pijn? " Nou lekker dan als jij verpleegkundige bent en je patient niet eens op haar gemak kunt stellen. Niet echt je roeping dus. Arme patienten van je !!!!
Het is niet zo dat mijn arts mij dagelijks smeekt of ik een onderzoek wil laten doen. Hij geeft 1 mogelijkheid. Een onderzoek... geen narcose... niets !! Graag of niet. En ik zeg niet!! En vind het dan vreselijk dat hij mij gewoon laat gaan zonder alle andere optie's uit te leggen. En het zo uit te leggen zoals janejane38 dat doet.
Want als ik haar verhaal lees, denk ikdat het allemaal wel zou meevallen.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Ik ben zeer dankbaar dat er op medisch gebied van alles mogelijk is (betaal ook gewoon 150 euro ziekenfonds hoor Ine!!) Ik ben bang voor pijn ja !! Is dat erg ?? En al helemaal bang voor verpleegkundigen die dan zeggen "ben je bang voor een beetje pijn? " Nou lekker dan als jij verpleegkundige bent en je patient niet eens op haar gemak kunt stellen. Niet echt je roeping dus. Arme patienten van je !!!!
woensdag 14 november 2007 om 14:39
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 14:36:
niet omdat ik denk dat ik een prinses ben die niet via de anus behandeld mag worden ofzo.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Voel je je nou wel of niet een prinses?
Even iets anders: lijkt me vreselijk om jou als patient te hebben, althans: als je net zo praat als jij schrijft. Heel erg onaangenaam toontje. Bah.
niet omdat ik denk dat ik een prinses ben die niet via de anus behandeld mag worden ofzo.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Voel je je nou wel of niet een prinses?
Even iets anders: lijkt me vreselijk om jou als patient te hebben, althans: als je net zo praat als jij schrijft. Heel erg onaangenaam toontje. Bah.
woensdag 14 november 2007 om 14:41
woensdag 14 november 2007 om 14:42
Die huisarts beslist helemaal niet of jij een roesje krijgt, ja of nee. Dat is de gastero-enteroloog. Net als iemand al eerder zei, dan ben je van je huisarts af.
En pijn...tja, dat zei iemand ook al eerder, wat heb je liever, je leven lang ongemak, of een uurtje en dan weten wat er aan de hand is. Hoe doen al die andere honderden mensen dat dan, met Crohn of colitis ulcerosa? Ik snap heel goed dat het eng en pijnlijk is, maar realiseer je goed wat er tegenover staat. Dat lijkt me heel wat belangrijker. Succes!!
En pijn...tja, dat zei iemand ook al eerder, wat heb je liever, je leven lang ongemak, of een uurtje en dan weten wat er aan de hand is. Hoe doen al die andere honderden mensen dat dan, met Crohn of colitis ulcerosa? Ik snap heel goed dat het eng en pijnlijk is, maar realiseer je goed wat er tegenover staat. Dat lijkt me heel wat belangrijker. Succes!!
woensdag 14 november 2007 om 14:44
Je huisarts is een knurft, dat had je al ontdekt, maar nu laat je alles vastlopen omdat je bang bent, en legt het probleem bij hem terwijl je al andere wegen had kunnen proberen te bewandelen.
Hij wil je al 5 jaar een verwijzing geven, dus dan ga je daar toch mee aan de slag, en bespreek je met de mensen in het ziekenhuis de mogelijkheden. Je had in die 5 jaar al lang kunnen uitzoeken hoe dat soort onderzoeken in zn werk gaan.
Ik snap dat je er niet aan wil denken omdat het je zo bang maakt, maar je hebt zelf de verantwoordelijkheid over je eigen lichaam.
En in je leven zal je altijd mensen tegenkomen met wie het niet klikt, ook in de medische wereld. Kunst is dan om toch daar te komen waar je wilt.
Je wil namelijk van je probleem af, toch?
Hij wil je al 5 jaar een verwijzing geven, dus dan ga je daar toch mee aan de slag, en bespreek je met de mensen in het ziekenhuis de mogelijkheden. Je had in die 5 jaar al lang kunnen uitzoeken hoe dat soort onderzoeken in zn werk gaan.
Ik snap dat je er niet aan wil denken omdat het je zo bang maakt, maar je hebt zelf de verantwoordelijkheid over je eigen lichaam.
En in je leven zal je altijd mensen tegenkomen met wie het niet klikt, ook in de medische wereld. Kunst is dan om toch daar te komen waar je wilt.
Je wil namelijk van je probleem af, toch?
woensdag 14 november 2007 om 14:45
Katja, ik ga niet in herhaling treden over hoe dom het is om met dergelijke klachten al te lang rond te lopen, dat is inmiddels wel duidelijk. Dus hier alleen een reactie over mijn ervaringen met dit onderzoek, dat ik al meerdere keren heb moeten ondergaan.
Je huisarts hoeft je alleen maar een doorverwijzing te geven, verder heeft hij hier niets mee te maken. Dan moet je bellen met de ziekenhuizen in je omgeving en daar vraag je hoe ze tegenover een roesje staan. Ik heb het onderzoek al meerdere keren zowel met als zonder gehad. Zonder is geen pretje maar goed, het is te doen. Met roesje heb je er weinig tot geen last van. Ik weet inmiddels dat ze in het Slotervaart in Amsterdam standaard een roesje geven, daar is dit geen punt van discussie.
Het laxeren (de dag van te voren) is vervelend, stel je daar op in. Koop van die zachte babydoekjes want je anus wordt aardig schraal van het vele leeglopen... en leg stapels met tijdschriften op de wc
Op de dag van het onderzoek moet je je melden in het ziekenhuis en daar wordt je uitgelegd wat er gaat gebeuren. Nogmaals: in het Slotervaart gebeurt dit op een zeer prettige, laagdrempelige manier. Op een gegeven moment word je naar de onderzoekstafel gereden, daar wordt een slaapmiddel en een pijnstiller ingespoten en het onderzoek gaat verder letterlijk 'als in een roes' aan je voorbij. Uurtje uitslapen na afloop en je mag alweer naar huis. Echt, niks om je zo druk over te maken als jij nu doet, ik spreek uit ervaring!
Geef bij het voorgesprek met de internist of MLD-arts aan dat je er zo tegen op ziet, dan zullen ze er nog extra rekening mee houden ook.
Nou hup, huisarts bellen voor een doorverwijzing (waarschijnlijk hoef je er niet eens voor langs te komen) en meteen een ziekenhuis bellen.
Veel succes ermee!
Je huisarts hoeft je alleen maar een doorverwijzing te geven, verder heeft hij hier niets mee te maken. Dan moet je bellen met de ziekenhuizen in je omgeving en daar vraag je hoe ze tegenover een roesje staan. Ik heb het onderzoek al meerdere keren zowel met als zonder gehad. Zonder is geen pretje maar goed, het is te doen. Met roesje heb je er weinig tot geen last van. Ik weet inmiddels dat ze in het Slotervaart in Amsterdam standaard een roesje geven, daar is dit geen punt van discussie.
Het laxeren (de dag van te voren) is vervelend, stel je daar op in. Koop van die zachte babydoekjes want je anus wordt aardig schraal van het vele leeglopen... en leg stapels met tijdschriften op de wc
Op de dag van het onderzoek moet je je melden in het ziekenhuis en daar wordt je uitgelegd wat er gaat gebeuren. Nogmaals: in het Slotervaart gebeurt dit op een zeer prettige, laagdrempelige manier. Op een gegeven moment word je naar de onderzoekstafel gereden, daar wordt een slaapmiddel en een pijnstiller ingespoten en het onderzoek gaat verder letterlijk 'als in een roes' aan je voorbij. Uurtje uitslapen na afloop en je mag alweer naar huis. Echt, niks om je zo druk over te maken als jij nu doet, ik spreek uit ervaring!
Geef bij het voorgesprek met de internist of MLD-arts aan dat je er zo tegen op ziet, dan zullen ze er nog extra rekening mee houden ook.
Nou hup, huisarts bellen voor een doorverwijzing (waarschijnlijk hoef je er niet eens voor langs te komen) en meteen een ziekenhuis bellen.
Veel succes ermee!
