Gezondheid
alle pijlers
Wat te doen als je het niet eens bent met de huisarts.
woensdag 14 november 2007 om 13:27
Ik heb nu zo'n 5 jaar last van mijn darmen. Het wordt er alleen maar erger en erger op. Zo erg, dat mijn leven hierdoor wordt bepaald. (niet voor te stellen misschien, maar toch is het zo)
Ik ben al diverse keren bij mijn huisarts geweest en die raad mij een darmonderzoek aan. Maar deze veeg ik al 5 jaar van tafel, simpelweg omdat ik het NIET wil. Dit onderzoek vindt plaats via de anus en is een zeer pijnlijk onderzoek.
Er zijn diverse andere soorten onderzoeken of evt. een kijkoperatie, maar dat wil mijn huisarts dus absoluut niet.
Bij wie moet ik nu aankloppen om toch een ander onderzoek voor elkaar te krijgen. De symptonen verergeren alleen maar.
Ik heb al 5 jaar geen normale ontlasting en de bloed in mijn ontlasting wordt alleen maar meer en meer. En toch blijft mijn huisarts bij zijn besluit! En ik ook !
Maar ik kan niet zo verder........
Wie o wie weet bij wie ik kan aankloppen ?
Ik ben al diverse keren bij mijn huisarts geweest en die raad mij een darmonderzoek aan. Maar deze veeg ik al 5 jaar van tafel, simpelweg omdat ik het NIET wil. Dit onderzoek vindt plaats via de anus en is een zeer pijnlijk onderzoek.
Er zijn diverse andere soorten onderzoeken of evt. een kijkoperatie, maar dat wil mijn huisarts dus absoluut niet.
Bij wie moet ik nu aankloppen om toch een ander onderzoek voor elkaar te krijgen. De symptonen verergeren alleen maar.
Ik heb al 5 jaar geen normale ontlasting en de bloed in mijn ontlasting wordt alleen maar meer en meer. En toch blijft mijn huisarts bij zijn besluit! En ik ook !
Maar ik kan niet zo verder........
Wie o wie weet bij wie ik kan aankloppen ?
woensdag 14 november 2007 om 14:46
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 14:41:
Helaas bestaan er ook patienten die bang zijn ja.. die moet je dan maar op hun gemak stellen denk ik.Veel mensen zullen bang zijn ja. Maar er zijn er maar weinig die zo bang zijn dat ze 5 jaar met hele vervelende klachten blijven doorlopen.. dan is het geen normale angst meer, maar een fobie bijna.
Helaas bestaan er ook patienten die bang zijn ja.. die moet je dan maar op hun gemak stellen denk ik.Veel mensen zullen bang zijn ja. Maar er zijn er maar weinig die zo bang zijn dat ze 5 jaar met hele vervelende klachten blijven doorlopen.. dan is het geen normale angst meer, maar een fobie bijna.
woensdag 14 november 2007 om 14:47
woensdag 14 november 2007 om 14:50
Maxima had de mogelijkhied om te bevallen via een keizersnede, lekker schoon, zonder pijn, geen schaamte, zoiets als jij zou willen met je onderzoek/ behandeling.
Dat deed ze echter niet, omdat ze dat niet natuurlijk vond, tot drie keer toe.
Misschien is Maxima niet zo'n goed voorbeeld in deze, of jij bent een nog grotere prinses dan zij......
Nogmaals, kanniet ligt op het kerkhof, wilniet ernaast.
En als je zo bang bent voor pijn als jij, vind ik dat behoorlijk kinderachtig.
En een verpleegkundige verbaal aanvallen kan heel slecht tegen. Heb zelf 7 jaar als paramedicus in een ziekenhuis gewerkt, iedereen doet zijn best daar, maar voor mensen die niets willen hebben ze geen tijd,
Dat deed ze echter niet, omdat ze dat niet natuurlijk vond, tot drie keer toe.
Misschien is Maxima niet zo'n goed voorbeeld in deze, of jij bent een nog grotere prinses dan zij......
Nogmaals, kanniet ligt op het kerkhof, wilniet ernaast.
En als je zo bang bent voor pijn als jij, vind ik dat behoorlijk kinderachtig.
En een verpleegkundige verbaal aanvallen kan heel slecht tegen. Heb zelf 7 jaar als paramedicus in een ziekenhuis gewerkt, iedereen doet zijn best daar, maar voor mensen die niets willen hebben ze geen tijd,
anoniem_18629 wijzigde dit bericht op 14-11-2007 14:52
Reden: schrijf en stijl fout verbeterd
Reden: schrijf en stijl fout verbeterd
% gewijzigd
woensdag 14 november 2007 om 14:55
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 14:36:
Nou Ine zeg, er zijn ook mensen die gewoon DOODSBANG zijn, ook al bestaan er een tal van mogelijkheden. Ik wil niet zelf mijn onderzoekschema vaststellen. Ik wil gewoon een andere mogelijkheid! Omdat ik BANG ben, niet omdat ik denk dat ik een prinses ben die niet via de anus behandeld mag worden ofzo.
Het is niet zo dat mijn arts mij dagelijks smeekt of ik een onderzoek wil laten doen. Hij geeft 1 mogelijkheid. Een onderzoek... geen narcose... niets !! Graag of niet. En ik zeg niet!! En vind het dan vreselijk dat hij mij gewoon laat gaan zonder alle andere optie's uit te leggen. En het zo uit te leggen zoals janejane38 dat doet.
Want als ik haar verhaal lees, denk ikdat het allemaal wel zou meevallen.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Ik ben zeer dankbaar dat er op medisch gebied van alles mogelijk is (betaal ook gewoon 150 euro ziekenfonds hoor Ine!!) Ik ben bang voor pijn ja !! Is dat erg ?? En al helemaal bang voor verpleegkundigen die dan zeggen "ben je bang voor een beetje pijn? " Nou lekker dan als jij verpleegkundige bent en je patient niet eens op haar gemak kunt stellen. Niet echt je roeping dus. Arme patienten van je !!!!
Eh,ik ben ook verpleegkundige en heb in mijn werk dagelijks te maken met mensen die bang zijn voor onderzoeken.(of meer de uitslag ervan)
Ik kan hun angsten niet wegnemen,ik kan wel kijken wat we er als team aan kunnen doen om het de patient zo gemakkelijk mogelijk te maken.
Nou Ine zeg, er zijn ook mensen die gewoon DOODSBANG zijn, ook al bestaan er een tal van mogelijkheden. Ik wil niet zelf mijn onderzoekschema vaststellen. Ik wil gewoon een andere mogelijkheid! Omdat ik BANG ben, niet omdat ik denk dat ik een prinses ben die niet via de anus behandeld mag worden ofzo.
Het is niet zo dat mijn arts mij dagelijks smeekt of ik een onderzoek wil laten doen. Hij geeft 1 mogelijkheid. Een onderzoek... geen narcose... niets !! Graag of niet. En ik zeg niet!! En vind het dan vreselijk dat hij mij gewoon laat gaan zonder alle andere optie's uit te leggen. En het zo uit te leggen zoals janejane38 dat doet.
Want als ik haar verhaal lees, denk ikdat het allemaal wel zou meevallen.
Als maxima om een andere mogelijkheid zou vragen, zou het zeker weten wel kunnen !!!!!
Ik ben zeer dankbaar dat er op medisch gebied van alles mogelijk is (betaal ook gewoon 150 euro ziekenfonds hoor Ine!!) Ik ben bang voor pijn ja !! Is dat erg ?? En al helemaal bang voor verpleegkundigen die dan zeggen "ben je bang voor een beetje pijn? " Nou lekker dan als jij verpleegkundige bent en je patient niet eens op haar gemak kunt stellen. Niet echt je roeping dus. Arme patienten van je !!!!
Eh,ik ben ook verpleegkundige en heb in mijn werk dagelijks te maken met mensen die bang zijn voor onderzoeken.(of meer de uitslag ervan)
Ik kan hun angsten niet wegnemen,ik kan wel kijken wat we er als team aan kunnen doen om het de patient zo gemakkelijk mogelijk te maken.
woensdag 14 november 2007 om 14:58
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 14:41:
Helaas bestaan er ook patienten die bang zijn ja.. die moet je dan maar op hun gemak stellen denk ik.Zij moeten dit, moeten dat. Jij eist heel veel van de (medische) wereld om je heen, maar je eist bijzonder weinig van jezelf. Zij moeten jou op je gemak stellen, alle standaardprotocollen opzij zetten zodat jij niet bang hoeft te zijn... Kom op, je kan wel iets harder zijn voor jezelf. Ja, je vorige onderzoek deed pijn. Als je daar nu nog zo'n enorm trauma van hebt zou ik meteen een doorverwijzing vragen naar de psycholoog.
Helaas bestaan er ook patienten die bang zijn ja.. die moet je dan maar op hun gemak stellen denk ik.Zij moeten dit, moeten dat. Jij eist heel veel van de (medische) wereld om je heen, maar je eist bijzonder weinig van jezelf. Zij moeten jou op je gemak stellen, alle standaardprotocollen opzij zetten zodat jij niet bang hoeft te zijn... Kom op, je kan wel iets harder zijn voor jezelf. Ja, je vorige onderzoek deed pijn. Als je daar nu nog zo'n enorm trauma van hebt zou ik meteen een doorverwijzing vragen naar de psycholoog.
woensdag 14 november 2007 om 15:00
Maar Katja, ik vroeg net naar je familie en vrienden, zou je daar nog antwoord op willen geven? Ik ben daar nieuwsgierig naar omdat ik dus een vriend heb die jarenlang een medisch probleem heeft ontkend, maar dit ook met niemand heeft gedeeld omdat hij dan zeker wist dat hij er toch echt aan zou moeten geloven. Als ik een vriendin van jou was geweest en ik zou dit weten, dan zou jij hoog en laag kunnen springen maar dan had ik er alles aan gedaan om jou wel zo'n onderzoek te laten ondergaan.
woensdag 14 november 2007 om 15:06
Katja, het valt me op dat je maar heel weinig inhoudelijk reageert. Ja, je blijft herhalen dat je bang bent en dat het gek is dat de verpleegkundigen hier dat niet beter begrijpen, maar je gaat niet in op mensen die hun eigen verhaal doen, je suggesties aan de hand doen en je vragen stellen.
Jouw huisarts bepaalt niet of je wel of niet een roesje krijgt. Dat doet de arts in het ziekenhuis. En daar kun je gewoon over praten. De meeste artsen zullen je met alle plezier gerust proberen te stellen, maar dat betekent niet dat je aan sommige ingrepen ontkomt. Ik was óók bang voor een narcose. Ze hebben me dus heel rustig uitgelegd hoe dat allemaal werkt en me gerust gesteld. Maar ik had geen keus meer óf ik wel een operatie (en dus narcose) wilde, het was gewoon een kwestie van ondergaan (of doodgaan, maar ja, dat wil je niet). Misschien helpt het als je jouw ingreep ook zo ziet. Als je deze ingreep níet ondergaat, als je blijft weigeren, kan het zijn dat je doodgaat aan de gevolgen daarvan. Omdat je aandoening niet op tijd onderkent is. Je hebt dus eigenlijk gewoon géén keus. Het enige waar je wel keus in hebt, is hoe jij erin staat. Als jij naar het ziekenuis gaat, als je vertelt dat je bang bent en waarom je bang bent, zullen ze er alles aan doen om het zo 'aangenaam' mogelijk voor je te maken.
Jouw huisarts bepaalt niet of je wel of niet een roesje krijgt. Dat doet de arts in het ziekenhuis. En daar kun je gewoon over praten. De meeste artsen zullen je met alle plezier gerust proberen te stellen, maar dat betekent niet dat je aan sommige ingrepen ontkomt. Ik was óók bang voor een narcose. Ze hebben me dus heel rustig uitgelegd hoe dat allemaal werkt en me gerust gesteld. Maar ik had geen keus meer óf ik wel een operatie (en dus narcose) wilde, het was gewoon een kwestie van ondergaan (of doodgaan, maar ja, dat wil je niet). Misschien helpt het als je jouw ingreep ook zo ziet. Als je deze ingreep níet ondergaat, als je blijft weigeren, kan het zijn dat je doodgaat aan de gevolgen daarvan. Omdat je aandoening niet op tijd onderkent is. Je hebt dus eigenlijk gewoon géén keus. Het enige waar je wel keus in hebt, is hoe jij erin staat. Als jij naar het ziekenuis gaat, als je vertelt dat je bang bent en waarom je bang bent, zullen ze er alles aan doen om het zo 'aangenaam' mogelijk voor je te maken.
woensdag 14 november 2007 om 15:12
Ik reageer even zonder het hele topic gelezen te hebben. Maar ik heb vorig jaar een colonscopie gehad Katja. En je voelt er geen moer van. Je krijgt een roesje via een infuus en dan gaat die slang erin. Je mag ter geruststelling (tenminste ik vond het wel fijn) mee kijken maar dat hoeft niet. Als je zelfs wilt dat er iemand bij aanwezig is mag dat ook (had ik niet, vond ik niet nodig) Roesje kan zo prettig zijn voor je dat je zelfs inslaap ervan valt (dat werd mij verteld dat dit bij sommige mensen gebeurd, de meeste blijven wakker maar zijn groggy). Maar je voelt niets. Vond het vervelender om de meds te moeten innemen voor de lege darmen. Dat vond ik veel erger. Net of je buikgriep had, niet normaal meer. Maar goed om goed te onderzoeken moeten darmen leeg. Bij mij was helaas het probleem niet in de darmen. Moest daarna alsnog voor een kijkoperatie van de buik. En ik kan je wel vertellen dat is niet fijn. Pijn was prima te verdragen na de operatie maar je kunt niet hoesten zonder kussen op je buik, lopen doe je krom omdat je hele buik trekt aan alle kanten. En je bent blauw en beurs (en in mijn geval was dat ook te zien van buiten, maar ik wordt snel blauw dus dat had ik al verwacht) Nogmaals de colonscopie is eitje. De echte operatie waar jij op zit te wachten en waar je je arts toe wilt dwingen niet! Ga terug naar de arts nog morgen, en haal die verwijsbrief voor de colonscopie. Neem iemand mee, die mag je hand vasthouden (of laat je ophalen als je alleen gaat want je mag geen voertuig meer besturen na je roesje) Het stelt niets voor en je bent diezelfde dag nog gerustgesteld. Want je krijgt meteen de voorlopige uitslag mee, de huisarts mag de echte uitslag vertellen.
woensdag 14 november 2007 om 15:14
Zozo
ik heb nog nooit zo´n verhaal gehoord als jij ons verteld Katja.
ten 1ste de huisarts bepaald helemaal niets over weg/geen roesje dat doet de desbetreffende specialist naar waar je bent doorverwezen (en ook met die mensen kunnen je alles overleggen).
de specialist dat is de man waar je moet zijn, niet je huisarts! de huisarts geeft op dat moment de zorg uithanden, en laat een specialist naar je kijken.
2: darmkanker veroorzaak je nog altijd ``zelf`` niet de huisarts, buurman etc dus vind het heel erg dat je zulke uitspraken doet, tis jou lichaam! en daar moet oa JIJ goed voorzorgen. Als jij geen doorverwijzing wilt..tja jouw keus, maar dan moet je achteraf niet lopen zeuren.
en zeg nu zelf 5 jaar lang met zulke extreme klachten rondlopen......hoe ``slim`` kun je zijn!.
Mbt tot je vader...heb je het verhaal hier niet een beetje aangedikt/overdreven?? kan me niet voorstellen als zoiets echt zou gebeuren dat je er zo laconiek mee om zou gaan?.
punt 3: zoals je hier overkomt zou ik je ook niet graag als patient hebben! Mondige patienten prima! meedenken ook maar patienten die niets willen/kunnen etc pfff (gelukkig voor jou ben ik geen huisarts, maar onderzoeker! en je raad het al mijn onderzoeks richting is darmkanker! )
dus hup naar het ziekenhuis jij voor een scopie! een scopie is in verhouding tot de meeste onderzoeken die worden gedaan peanuts. Tuurlijk is geen enkel onderzoek leuk maar het kan nog altijd erger.......toch??
owja en denk dat 90% van de mensen bang is hoor in het ziekenhuis! wie niet en tis ook een doodnormale reactie. Maar er wordt in de meeste ziekenhuizen heel veel aandacht aanbesteed om ook de angstige patient er doorheen te helpen, dmv roesje en weet ik wat nog meer.
iig heel veel sterkte en hopelijk is de uitslag goed nieuws (al denk ik stiekum dat al 5 jaar met zo´n slechte darmen te hebben rond gelopen er al wel eens meer aan de hand zou kunnen zijn)
gr SMM
ik heb nog nooit zo´n verhaal gehoord als jij ons verteld Katja.
ten 1ste de huisarts bepaald helemaal niets over weg/geen roesje dat doet de desbetreffende specialist naar waar je bent doorverwezen (en ook met die mensen kunnen je alles overleggen).
de specialist dat is de man waar je moet zijn, niet je huisarts! de huisarts geeft op dat moment de zorg uithanden, en laat een specialist naar je kijken.
2: darmkanker veroorzaak je nog altijd ``zelf`` niet de huisarts, buurman etc dus vind het heel erg dat je zulke uitspraken doet, tis jou lichaam! en daar moet oa JIJ goed voorzorgen. Als jij geen doorverwijzing wilt..tja jouw keus, maar dan moet je achteraf niet lopen zeuren.
en zeg nu zelf 5 jaar lang met zulke extreme klachten rondlopen......hoe ``slim`` kun je zijn!.
Mbt tot je vader...heb je het verhaal hier niet een beetje aangedikt/overdreven?? kan me niet voorstellen als zoiets echt zou gebeuren dat je er zo laconiek mee om zou gaan?.
punt 3: zoals je hier overkomt zou ik je ook niet graag als patient hebben! Mondige patienten prima! meedenken ook maar patienten die niets willen/kunnen etc pfff (gelukkig voor jou ben ik geen huisarts, maar onderzoeker! en je raad het al mijn onderzoeks richting is darmkanker! )
dus hup naar het ziekenhuis jij voor een scopie! een scopie is in verhouding tot de meeste onderzoeken die worden gedaan peanuts. Tuurlijk is geen enkel onderzoek leuk maar het kan nog altijd erger.......toch??
owja en denk dat 90% van de mensen bang is hoor in het ziekenhuis! wie niet en tis ook een doodnormale reactie. Maar er wordt in de meeste ziekenhuizen heel veel aandacht aanbesteed om ook de angstige patient er doorheen te helpen, dmv roesje en weet ik wat nog meer.
iig heel veel sterkte en hopelijk is de uitslag goed nieuws (al denk ik stiekum dat al 5 jaar met zo´n slechte darmen te hebben rond gelopen er al wel eens meer aan de hand zou kunnen zijn)
gr SMM
woensdag 14 november 2007 om 15:15
Bang dat niemand je begrijpt? Mmm, kan je direct vertellen dat de verpleegkundige die bij het onderzoek aanwezig was aan me vroeg: mevrouw wilt u dat ik uw hand vasthoudt? Nu ben ik niet bang. Vond het eerder interessant en wilde gewoon graag weten waar de enorme pijn in mijn buik vandaan kwam. Kan me voorstellen dat je bang bent maar het is nergens voor nodig. Alles wordt je stap voor stap tijdens de procedure uitgelegd. En nogmaals je mag als je wilt iemand erbij hebben. Je gaat zelfs voor een colonscopie niet eens een echte operatiezaal in. Het is wel een kamer die donker gemaakt wordt. Zodat de beelden goed te zien zijn. Nogmaals het roesje zorgt ervoor dat je totaal niets voelt. Ze vinden je echt niet gek hoor!
woensdag 14 november 2007 om 15:23
Bij mij heeft dus de halve familie darmproblemen waarvan 5 gevallen van darmkanker en ja hoe vervelend het nu is dat onderzoek gaat nu eenmaal zo. Maar tegenwoordig vragen ze in elk ziekenhuis standaard of je een roesje wilt hoor ik heb dit onderzoek zelf nu 2x gehad en om eerlijk te zijn is de voorbereiding (het laxeren want je moet leeg zijn voor het onderzoek) vervelender dan het onderzoek zelf. En met zo roesje voel je het echt niet en gaat de tijd voor je gevoel ook veel sneller ik had echt het idee dat ik met een paar minuten alweer klaar was.
woensdag 14 november 2007 om 15:28
Bij jou ook al Sienna? Het is ook precies waarom ik dit onderzoek kreeg. Dat is het eerste waar de doktoren bij mij aan dachten. Darmkanker. Nou kan je wel zeggen dan doe je alles om erachter te komen of dit bij jou ook zo is. Mag wel eens eigenwijs zijn maar met dit soort dingen maak ik geen geintjes.
woensdag 14 november 2007 om 15:40
quote:Katja schreef op 14 november 2007 @ 13:39:
Wat een land leven we zeg. De huisarts doet alsof er geen andere optie's zijn, en laat zijn patient misschien wel darmkanker oplopen door bij zijn eigen standpunt te blijven !! Ik snap dat niet. En hij niet dat ik het simpelweg niet kan en wil !
Pardon??? Wat een onzin zeg.
Wat een land?
Je huisarts laat je misschien wel darmkanker oplopen?
JIJ bent degene die niet mee wilt werken aan het onderzoek.
Prima hoor, maar schuif dan niet de verantwoording af op anderen.
Natuurlijk is er een andere manier om goed te onderzoeken wat er in de darm aan de hand is: opereren, darm eruit halen en huppakee, ze kunnen kijken wat erin zit.
Ik vind het niet zo raar dat een arts daar niet aan mee wil werken.
Alle andere onderzoeken kunnen niet IN die darm kijken, en dat is toch echt waar dat bloed vandaan komt.
Tegen de tijd dat ze met een kijkoperatie (kijken naar de BUITENkant van de darmen dus) kunnen vaststellen dat je darmkanker hebt weet je tenminste dat het dan dusdanig ver gevorderd is dat er weinig meer aan te doen zal zijn.
Echo, CT, MRI? wat had je nog meer voor andere onderzoeken in gedachten? Of daar nu wel of niet iets op te vinden is, wat er precies aan de hand is zullen ze toch echt via een scopie (waarbij ook weefsel weg te halen is voor onderzoek) moeten achterhalen.
Wat een land leven we zeg. De huisarts doet alsof er geen andere optie's zijn, en laat zijn patient misschien wel darmkanker oplopen door bij zijn eigen standpunt te blijven !! Ik snap dat niet. En hij niet dat ik het simpelweg niet kan en wil !
Pardon??? Wat een onzin zeg.
Wat een land?
Je huisarts laat je misschien wel darmkanker oplopen?
JIJ bent degene die niet mee wilt werken aan het onderzoek.
Prima hoor, maar schuif dan niet de verantwoording af op anderen.
Natuurlijk is er een andere manier om goed te onderzoeken wat er in de darm aan de hand is: opereren, darm eruit halen en huppakee, ze kunnen kijken wat erin zit.
Ik vind het niet zo raar dat een arts daar niet aan mee wil werken.
Alle andere onderzoeken kunnen niet IN die darm kijken, en dat is toch echt waar dat bloed vandaan komt.
Tegen de tijd dat ze met een kijkoperatie (kijken naar de BUITENkant van de darmen dus) kunnen vaststellen dat je darmkanker hebt weet je tenminste dat het dan dusdanig ver gevorderd is dat er weinig meer aan te doen zal zijn.
Echo, CT, MRI? wat had je nog meer voor andere onderzoeken in gedachten? Of daar nu wel of niet iets op te vinden is, wat er precies aan de hand is zullen ze toch echt via een scopie (waarbij ook weefsel weg te halen is voor onderzoek) moeten achterhalen.
woensdag 14 november 2007 om 15:46
Gelukkig maar Sienna dat er niets in de darmen gevonden is. Wel balen dat je nu nog opzoek bent naar het antwoord. Maar goed het wordt verder onderzocht, en dat is toch wel het belangrijkste.
Katja wat ga je nu doen? Want het hoeft geen darmkanker te zijn hoor. Het kan ook iets totaal anders zijn. Maar het moet wel onderzocht worden.
Katja wat ga je nu doen? Want het hoeft geen darmkanker te zijn hoor. Het kan ook iets totaal anders zijn. Maar het moet wel onderzocht worden.
woensdag 14 november 2007 om 15:49
He sienna72, dat is leuk om te horen.
Ik heb zelf nooit een darmonderzoek gehad, maar er wel vaak bij geassisteerd.
Afgegaan op ervaringen van patienten zei ik altijd voor aanvang van het onderzoek: Als u het laxerende dieet van gisteren heeft gehad, heeft u het ergste onderdeel van het onderzoek al achter de rug.
En nu zeg jij precies hetzelfde, als ervaringsdeskundige.
Ik heb zelf nooit een darmonderzoek gehad, maar er wel vaak bij geassisteerd.
Afgegaan op ervaringen van patienten zei ik altijd voor aanvang van het onderzoek: Als u het laxerende dieet van gisteren heeft gehad, heeft u het ergste onderdeel van het onderzoek al achter de rug.
En nu zeg jij precies hetzelfde, als ervaringsdeskundige.
woensdag 14 november 2007 om 15:53
Ben ik nou de enige die denkt dat de TO overdrijft met haar 5 jaar durende pijn?
Als ik echt pijn heb, dan ga ik wel naar de huisarts, ook voor genante onderzoeken of verwijzingen daarvoor, en geloof me als ik zeg dat ik daar ook bang voor ben. Als de pijn maar genoeg is dan is het bestrijden van het probleem belangrijker dan de gene/angst/pijn van onderzoek.
Ze weet nauwelijks iets over alternatieve scenario's, na 5 jaar. Dan heb je er ook niet naar gezocht denk ik. Er bestaat namelijk heel veel info op internet, er zijn gespecialiseerde forums over darmklachten, etc.
Als ze echt pijn had gehad, dan had ze wel anders gegild denk ik.
Als ik echt pijn heb, dan ga ik wel naar de huisarts, ook voor genante onderzoeken of verwijzingen daarvoor, en geloof me als ik zeg dat ik daar ook bang voor ben. Als de pijn maar genoeg is dan is het bestrijden van het probleem belangrijker dan de gene/angst/pijn van onderzoek.
Ze weet nauwelijks iets over alternatieve scenario's, na 5 jaar. Dan heb je er ook niet naar gezocht denk ik. Er bestaat namelijk heel veel info op internet, er zijn gespecialiseerde forums over darmklachten, etc.
Als ze echt pijn had gehad, dan had ze wel anders gegild denk ik.
woensdag 14 november 2007 om 15:59
Zo zeg, wat zijn sommige hard voor Katja!
De manier waarop ze zich uitdrukt is ongelukkig maar als iemand echt heel bang is, zo bang dat het bijna een fobie lijkt dan zeg je toch niet dat ze zich aanstelt of kindreachtig omdat ze bang is voor pijn. Dat zeg je toch ook niet tegen iemand die de straat niet op durft of iets dergelijks.
Buiten dat heb je hier wel een aantal goede tips gehad Katja. Het is zonde dat je 5 jaar bent blijven steken in een 'welles-nietes' situatie met je huisarts.
Laat je inderdaad gewoon doorverwijzen naar een specialist en bespreek het met hem/haar. Vertel dat je heel bang bent, dat zijn ze echt wel gewend.
Volgende keer niet je angst alles laten beheersen en in een patstelling terecht komen maar zelf informatie inwinnen en je afvragen hoe je goed met je angst om kunt gaan. Als je bv eerder had uitgezocht dat je een roesje kunt krijgen dan zou het je veel getob bespaard hebben.
Of eerder het vivaforum bezoeken! Zelfs ik wist dat je bij zo'n onderzoek een roesje kunt krijgen terwijl ik nog nooit darmproblemen heb gehad... door het forum.
Angst doet vreemde dingen met je maar neem het nu zelf weer in de hand en ga erachteraan.
En zoals gezegd, niet smeken bij je huisart maar gewoon zakelijk een verwijzing vragen. Succes!
De manier waarop ze zich uitdrukt is ongelukkig maar als iemand echt heel bang is, zo bang dat het bijna een fobie lijkt dan zeg je toch niet dat ze zich aanstelt of kindreachtig omdat ze bang is voor pijn. Dat zeg je toch ook niet tegen iemand die de straat niet op durft of iets dergelijks.
Buiten dat heb je hier wel een aantal goede tips gehad Katja. Het is zonde dat je 5 jaar bent blijven steken in een 'welles-nietes' situatie met je huisarts.
Laat je inderdaad gewoon doorverwijzen naar een specialist en bespreek het met hem/haar. Vertel dat je heel bang bent, dat zijn ze echt wel gewend.
Volgende keer niet je angst alles laten beheersen en in een patstelling terecht komen maar zelf informatie inwinnen en je afvragen hoe je goed met je angst om kunt gaan. Als je bv eerder had uitgezocht dat je een roesje kunt krijgen dan zou het je veel getob bespaard hebben.
Of eerder het vivaforum bezoeken! Zelfs ik wist dat je bij zo'n onderzoek een roesje kunt krijgen terwijl ik nog nooit darmproblemen heb gehad... door het forum.
Angst doet vreemde dingen met je maar neem het nu zelf weer in de hand en ga erachteraan.
En zoals gezegd, niet smeken bij je huisart maar gewoon zakelijk een verwijzing vragen. Succes!
woensdag 14 november 2007 om 16:02
