Wie bekend met hernia operatie.

Mijn vriend heeft er vorig jaar één gehad. Hij lag 2 nachten in het ziekenhuis; normaal gesproken zou dit er één geweest zijn maar ze wilden hem ter controle wat langer houden.

6 weken revalideren; veel bewegen in die weken dus niet plat, maar niet door de pijn heengaan. In het huishouden deed hij niks; mocht niet van mij. Maar we zijn nu 13 maanden verder, en hij is nog steeds aan het revalideren. Dus verkijk ej niet op die 6 weken; hoelanger je de hernia al hebt, des te langer het revalidatieproces zal duren. Ongeveer 9 maanden erna heeft hij nog een opleving van de pijn gehad; nav daarvan een nieuwe MRI laten maken; bleek littekenweefsel te zijn. Ook dat is weer weggetrokken. Hij is nog steeds 2x p/week bezig bij de fysio, onderschat dat dus niet. ALs je meer wilt weten hoor ik het wel

Hoi!



Ik ben zelf 2x geopereerd aan een dubbele hernia.. De eerste keer heb ik er 2 jaar mee gelopen voordat ze erachter kwamen wat het was en schrik niet mijn herstel duurde ook echt bijna 2 jaar helaas..

De laatste operatie was echt beter.Ik voelde toen ik wakker werd ook meteen dat het goed was. Ik moest een week in het ziekenhuis blijven en toen ik de trap op en af kon lopen met de fysio mocht ik naar huis. Het huishouden gaat echt niet hoor de eerste paar weken en dat is ook niet goed. Ik ben wel uit mijzelf naar de fysio gegaan toen ik thuis was en dat hielp ook goed. Op een gegeven moment voel je zelf wel aan wat je wel of niet kunt.

Succes met je operatie en als je vragen hebt stel ze gerust hoor!

Even een vraag, Mliesje: wat is bij jou de reden om over te gaan tot opereren? Ik verbaas me eerlijk gezegd een beetje over dat besluit als ik lees dat jij nu nog drie keer per week hardloopt, helemaal omdat ze tegenwoordig niet meer zo snel naar het mes grijpen en de operatie-indicatie glashelder moet zijn.



Ikzelf werd pas na twee jaar ernstige klachten geopereerd (huisarts vond het niet nodig om me eerder door te sturen... en de beruchte wachtlijsten werkten vervolgens ook niet mee). Liep zo krom als een oud vrouwtje, helemaal in dwangstand naar voren, maar kon daags na de operatie alweer rechtop staan. Ik ben een aantal weken bij mijn ouders in huis geweest om verder te herstellen. Over dat herstel: drie maand ging het duidelijk beter, daarna begon het gelazer weer; dit keer echter door andere oorzaken. Ben vervolgens nog twee keer onder het mes gegaan, waarbij drie wervels zijn vastgezet.



Overigens is bij mij een ruggenprik niet eens ter sprake gekomen; volgens mij ga je bij een klassieke, 'open' operatie doorgaans helemaal onder zeil, terwijl bij een kijkoperatie vaker een ruggenprik wordt toegepast. Maar pin me daar niet op vast.

quote:mliesje1983 schreef op 23 juni 2009 @ 09:28:

@Lieske:Ik loop er al aantal jaren mee,maar zo erg als het de laatste 4 maanden is heb ik nog niet gehad.[/i]Hardlopen en liggen zijn eigenlijk de 2 dingen die ik ongeveer nog normaal kan doen.zitten,wandelen,shoppen autorijden gaat allemaal gepaard met pijn.Fysio en manueel therapie geen effect heeft het alleen maar verergerd.Bij mij was er geen eens sprake van twijfel chirurg zei gelijk dat hij wilde opereren.



Oké, da's duidelijk



Na hoeveel tijd ben je weer normaal gaan werken.werk nu 36uur.de eerste 6 weken mag ik helemaal niet werken maar hoe gaat het dan?



Schrik niet, maar ik ben niet meer normaal gaan werken, doordat er dus andere dingen gingen meespelen. Na een week of 6-8 ben ik weer begonnen met 12 uur in de week, en dit heb ik een paar weken later uitgebreid naar 16 uur. Toen kwamen er nieuwe klachten en bleek dat teveel, dus moest ik weer een stap terug doen. Vóór de operatie kon ik echter letterlijk niets meer en kwam ik de dagen op morfine door, dus ik vond mezelf al een hele piet met dat werken



Na mijn eerste spondylodese heb ik wel weer tijdelijk volledig gewerkt (was in mijn geval bijna 80% van een volledige werkweek), maar ook dat ging maar een maand of drie goed; daarna verschoof er acuut een wervel in mijn nek én liet er een wervel in mijn rug los die operatief vastgezet was, met alle ellende van dien. Overigens bleek er een onderliggend probleem te zijn, namelijk een bindweefselziekte. Die is in mijn geval progressief, en ik werk nu helemaal niet meer (volledige WAO).



Ben zelf doktersassistente dus weet wel het een en ander.HEt kan eventueel met ruggenprik.moet zelf morgen naar de anestasist.



Geldt die ruggenprik niet alleen voor de minder invasieve kijkoperaties? Op deze site staat dat de operatie in volledige narcose wordt uitgevoerd, en als je het volgende plaatje ziet, snap je denk ik beter waarom:





Zo elegant lig je erbij (mijn anesthesist noemde het de houding van een biddende moslim), en zo zou ik bij bewustzijn geen uur kunnen liggen. Bovendien is elke minimale beweging natuurlijk riskant met het oog op zenuwbeschadiging. Misschien ligt het echter aan het niveau waarop je geopereerd wordt en is op een ander niveau buikligging mogelijk?





Bedankt voor jullie reactieGraag gedaan, en succes bij de anesthesist!

Hoi!



Ik ben wel gewoon weer 36 uur gaan werken hoor na mijn 2 operaties. Ik heb het wel langzaam opgebouwd maar ook nu werk ik gewoon fulltime.

Naar mijn weten was er ook geen keuze tussen ruggeprik of volledige narcose dus ik ben volledig gegaan. Daar ben ik ook wel blij mee want ik hoef het allemaal niet te horen en te zien



En ook bij mij was er geen twijfel voor een operatie. Ik kon niks meer en lag ook onder de morfine en paracetamol met ibuprofen op mijn bed.



Het huishouden is opgevangen door mijn moeder.De eerste keer ben ik even tijdelijk bij mijn ouders weer gaan wonen maar bij de 2de operatie was mijn vriend thuis en hielp mijn moeder met het huishouden.



Succes in ieder geval!

Wat voor operatie krijg je? Niet elke hernia komt er voor in aanmerking, maar tegenwoordig passen ze steeds meer microchirurgie toe. Daarmee zou je na 2 weken alweer op de been kunnen zijn. (Natuurlijk niet op de been als in de marathon lopen en je huis dweilen, maar wel gewoon weer mobiel zeg maar).

quote:Ik ben wel gewoon weer 36 uur gaan werken hoor na mijn 2 operaties.



Super! Ik denk dat dit voor de meeste mensen wel geldt, als het 'alleen' (niet lullig bedoeld!) een herniaoperatie betreft zonder dat er verder noemenswaardige gezondheidsproblemen spelen. Zou me daar dus maar niet te druk om maken, Mliesje. Je voelt zelf wel aan in welk tempo je verantwoord opbouwt, en bovendien kan een fysio je hierin adviseren en je helpen je belastbaarheid te vergroten.



Hoe was het trouwens bij de anesthesist?

Hoi!



Fijn dat je met het huishouden geholpen kan worden!

Ik moest 5 dagen in het ziekenhuis blijven en kreeg na de operatie iedere dag fysio in het ziekenhuis..

Pas toen ik kon traplopen mocht ik naar huis maar ik kon thuis echt niet afstoffen de eerste dagen hoor.Ik liep naar de keuken, het toilet en naar mijn bed..Af en toe een rondje buiten en daarna was ik kapot.

Ik heb zeker de eerste 6 weken niet gewerkt (ik doe lichamelijk zwaar werk) en pas toen ik zelf wat in huis kon doen ben ik langzamerhand een beetje gaan werken.

Eerst 1 uurtje om de dag daarna 2 uur om de dag enz. Op een gegeven moment wilde ik te snel en heb toen ook aangegeven dat het iets te zwaar werd dus heb ik een stapje terug gedaan.



Maar het is bij iedereen anders. Dus als je je goed genoeg voelt moet je het gewoon doen.

Succes met de operatie! Wanneer word je geopereerd?

Hoi!



Ik denk dat het per mens verschilt of je op vakantie kunt of niet.. Ik vond een kwartier in de auto al niet echt lekker maar misschien gaat het bij jou super.

Ik zou zeggen luister goed naar je lichaam.



Ik ben ook pas gaan opbouwen met werken toen ik weer bij de chirurg was geweest dus dat lijkt mij ook een goed streven van je. Je lichaam lrijgt toch wat te verduren met een operatie hoor.



Mocht ik je niet meer "spreken" voor je operatie dan wens ik je heel veel succes! Laat je dan ook nog even weten hoe het met je gaat na de operatie?

Mijn man is vorig jaar in april geopereerd aan een hernia nadat hij een half jaar met uitval in zijn rechterbeen had gelopen. Hij mocht absoluut niet meer hardlopen van de neurochirurg (dat ging eigenlijk ook niet echt meer, zijn rechtervoet ging alle kanten op).

Hij is in Belgie (Genk) geopereerd en de operatie op zich is meegevallen. Na één dat moest hij al over de gang lopen en na 2 dagen mocht hij weer naar huis. De 6 weken rust moet je echt serieus nemen en dan ben je er nog niet.Hij is na 6 weken weer fulltime gaan werken (hij verveelde zich te pletter thuis) maar het heeft een half jaar geduurd voordat hij weer begon met hardlopen.

Het "verdoofde' gevoel in de voet is langzaamaan minder geworden maar dat heeft een jaar geduurd. In januari heeft hij weer kunnen skien en hij loopt weer een uur hard. Hij heeft nu helemaal geen klachten meer maar is wel voorzichtiger geworden. Heel veel succes met je operatie!!