
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg

woensdag 29 april 2020 om 20:25
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
anoniem_364102 wijzigde dit bericht op 07-05-2020 19:54
11.50% gewijzigd
vrijdag 8 mei 2020 om 08:08
Goedemorgen allemaal!
Sterrenwacht wat rot om te lezen hoe je zo worstelt met alles. Heb wat dat betreft niet de tip voor je. Heb namelijk precies hetzelfde
Hemke, afscheid nemen is zwaar dan he. Kun je bij de bieb geen kaartje door de bus gooien? Of een mailtje sturen naar een mailadres?
Succes met werken Lientje!
Ik ga het voorzichtig zeggen: de pleister lijkt wat te doen.
Qua bijwerkingen helaas ook. Hoofdpijn en ontzettend misselijk. Hoop dat dat over een paar dagen weer weg gaat.
Maar de scherpe pijn lijkt wat van de ribben af te gaan.
Zometeen weer naar de fysio toe. Rug zit weer helemaal vast, met rugkrampen tot gevolg. Geen idee dat dat kon. Net als wat je soms in je kuit hebt maar dan in je rug. Dus ze mag weer even duwen en trekken
Sterrenwacht wat rot om te lezen hoe je zo worstelt met alles. Heb wat dat betreft niet de tip voor je. Heb namelijk precies hetzelfde

Hemke, afscheid nemen is zwaar dan he. Kun je bij de bieb geen kaartje door de bus gooien? Of een mailtje sturen naar een mailadres?
Succes met werken Lientje!
Ik ga het voorzichtig zeggen: de pleister lijkt wat te doen.
Qua bijwerkingen helaas ook. Hoofdpijn en ontzettend misselijk. Hoop dat dat over een paar dagen weer weg gaat.
Maar de scherpe pijn lijkt wat van de ribben af te gaan.
Zometeen weer naar de fysio toe. Rug zit weer helemaal vast, met rugkrampen tot gevolg. Geen idee dat dat kon. Net als wat je soms in je kuit hebt maar dan in je rug. Dus ze mag weer even duwen en trekken

vrijdag 8 mei 2020 om 08:42
Bedankt voor de boekentips, misschien ook wat voor mij. Hebben mensen ook tips voor een overactief brein? Ik heb mindfulness al geprobeerd, maar dit werkt bij mij averechts. Ik zit constant in mijn hoofd. Zodra ik wakker word ben ik al aan het bedenken wat ik allemaal nog moet. Daar zou ik graag eens vanaf komen.
vrijdag 8 mei 2020 om 08:50
Nankurunaisa schreef: ↑08-05-2020 08:42Bedankt voor de boekentips, misschien ook wat voor mij. Hebben mensen ook tips voor een overactief brein? Ik heb mindfulness al geprobeerd, maar dit werkt bij mij averechts. Ik zit constant in mijn hoofd. Zodra ik wakker word ben ik al aan het bedenken wat ik allemaal nog moet. Daar zou ik graag eens vanaf komen.
Schrijven werkt bij mij. Opschrijven wat ik doe dag ga doen. Ook in de goede volgorde. Afstrepen wat ik gehad heb, wat meteen weer ruimte geeft.
Daarnaast schrijven wat me dwars zit, wat er in me omgaat. Gewoon alles.

vrijdag 8 mei 2020 om 09:03
Helaas. Ik ben bepaald niet de enige en je kunt er vanuit gaan dat de andere patiënten minstens net zoveel pijn hebben als ik. De specialist bepaalt. Maar ik zit wel te twijfelen om alsnog een telefonisch gesprek met de anesthesioloog aan te vragen over de orale pijnmedicatie.
vrijdag 8 mei 2020 om 10:24
Bij mindfulness is het niet erg als je afdwaalt, wanneer je dit veel oefent ga je steeds sneller opmerken dat je afdwaalt en kan je weer terug naar de kern. Mindfulness is opmerken en observeren. Maar vraagt wel even oefening.Nankurunaisa schreef: ↑08-05-2020 08:42Bedankt voor de boekentips, misschien ook wat voor mij. Hebben mensen ook tips voor een overactief brein? Ik heb mindfulness al geprobeerd, maar dit werkt bij mij averechts. Ik zit constant in mijn hoofd. Zodra ik wakker word ben ik al aan het bedenken wat ik allemaal nog moet. Daar zou ik graag eens vanaf komen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.

vrijdag 8 mei 2020 om 11:50

vrijdag 8 mei 2020 om 11:59
Fijn dat het vandaag iets draaglijker is.Sterrenwacht007 schreef: ↑08-05-2020 11:50Hallo allemaal,
Het is vandaag iets beter , meer draaglijk .
Vandaag ga ik mij heel rustig houden.
Ik moet nog bekomen van gisteren.
Kunnen jullie geloven dat ik mij er letterlijk ziek van voel ?
Het wordt een zeteldagje .
Voor iedereen sterkte![]()
vrijdag 8 mei 2020 om 17:14
Goedemiddag
Ik ben vandaag naar het werk geweest. Eerst vanmorgen pannenkoeken gebakken voor jongste, want die is jarig en wilde dat als ontbijt. Dit was voor het eerst van zijn leven dat hij vers gebakken pannenkoeken voor ontbijt kreeg, dus dat mocht ook wel een keertje
21 is hij ... mn jongste!
Op werk lekker wat kunnen doen dat thuis niet kan, maar ook frustratiemomentje over wat anders, waar ik nu mee zit. Man zegt dat ik naar m'n leidinggevende moet gaan, maar dat voelt als klikken en zó erg vind ik het misschien ook weer niet. Naja
Maandag moet ik weer naar het werk, want er moet wat geprint enzo Dat kan thuis niet.
Sterrenwacht ik weet niet meer precies wat je hebt, maar bij alles wat je wilt gaan doen, is langzaam opbouwen het advies. En als je dan iets kan, dan dat ook dagelijks doen, ook op slechte dagen. Het is goed om daar begeleiding bij te krijgen
Qua vol hoofd, dat altijd bezig is: dat doet mijn hoofd ook. Ik kan niet niet denken. Je kunt wel apps proberen met geleide meditatie ofzo. Dat hoeft niet gelijk perfect. 3 sec concentratie is ook een begin. Als je gelijk tegen jezelf begint "ziejeweldatikhetnietkan"
frustreer je jezelf. Er is geen 'fout', behalve vooral negatief oordelen over jezelf (en daar boos en gefrustreerd van worden)
Ik ben vandaag naar het werk geweest. Eerst vanmorgen pannenkoeken gebakken voor jongste, want die is jarig en wilde dat als ontbijt. Dit was voor het eerst van zijn leven dat hij vers gebakken pannenkoeken voor ontbijt kreeg, dus dat mocht ook wel een keertje

Op werk lekker wat kunnen doen dat thuis niet kan, maar ook frustratiemomentje over wat anders, waar ik nu mee zit. Man zegt dat ik naar m'n leidinggevende moet gaan, maar dat voelt als klikken en zó erg vind ik het misschien ook weer niet. Naja
Maandag moet ik weer naar het werk, want er moet wat geprint enzo Dat kan thuis niet.
Sterrenwacht ik weet niet meer precies wat je hebt, maar bij alles wat je wilt gaan doen, is langzaam opbouwen het advies. En als je dan iets kan, dan dat ook dagelijks doen, ook op slechte dagen. Het is goed om daar begeleiding bij te krijgen
Qua vol hoofd, dat altijd bezig is: dat doet mijn hoofd ook. Ik kan niet niet denken. Je kunt wel apps proberen met geleide meditatie ofzo. Dat hoeft niet gelijk perfect. 3 sec concentratie is ook een begin. Als je gelijk tegen jezelf begint "ziejeweldatikhetnietkan"

Later is nu

vrijdag 8 mei 2020 om 18:04
Haha, jij haalt mij dan weer met Kwebbeltje door elkaar.. ![Happy :-]](./../../../../smilies/77_happy.gif)
Ik ben bang dat jij ook veel van jezelf vergt en dan mogelijk gespannen raakt, Sterrenwacht? Als ik jou zo lees, denk ik dat ontspannen helemaal niet slecht zou zijn, Misschien hele lichte yoga, maar dan moet je niet dingen moeten kunnen van jezelf. Accepteren dat het (nu) niet lukt en je grenzen aangeven, houden/zoeken.
![Happy :-]](./../../../../smilies/77_happy.gif)
Ik ben bang dat jij ook veel van jezelf vergt en dan mogelijk gespannen raakt, Sterrenwacht? Als ik jou zo lees, denk ik dat ontspannen helemaal niet slecht zou zijn, Misschien hele lichte yoga, maar dan moet je niet dingen moeten kunnen van jezelf. Accepteren dat het (nu) niet lukt en je grenzen aangeven, houden/zoeken.
Later is nu

vrijdag 8 mei 2020 om 18:50
Sterrenwacht, dan wordt het of huishoudelijke hulp nemen óf de lat veel lager leggen voor jezelf.
Dat laatste heb ik voor gekozen.
Ik slik overigens voor mijn spieren naast magnesium ook glucosamine.
En ik gebruik cbd olie, de 12% van gyofm.nl( mother natures finest)
Dat laatste heb ik echt veel baat bij.
Maar dat geldt niet voor iedereen. Het is zoeken en puzzelen en nog eens zoeken naar de juiste balans.
Dat laatste heb ik voor gekozen.
Ik slik overigens voor mijn spieren naast magnesium ook glucosamine.
En ik gebruik cbd olie, de 12% van gyofm.nl( mother natures finest)
Dat laatste heb ik echt veel baat bij.
Maar dat geldt niet voor iedereen. Het is zoeken en puzzelen en nog eens zoeken naar de juiste balans.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

vrijdag 8 mei 2020 om 19:04
Lientje , glucosamine heb ik jaren geleden geprobeerd, het hielp niet en ik kreeg er maaglast van .
Cbd olie hielp in het begin, maar op den duur ook niet meer .
Toen ik de dosis met 1 drupje verhoogde kreeg ik daar dan weer hartkloppingen van.
Ik zei het al , ik heb alles al geprobeerd.
Maar lief van je dat je wil meedenken.
Dreamer , nog een gelukkige verjaardag voor je jongste

Pannenkoeken hmmm , daar ben ik dol op .
Lise , ik hoop dat ze je zo vlug mogelijk kunnen helpen bij de pijnpoli.
Jij ziet ook behoorlijk af de laatste tijd . Het mag weleens beteren .
Cbd olie hielp in het begin, maar op den duur ook niet meer .
Toen ik de dosis met 1 drupje verhoogde kreeg ik daar dan weer hartkloppingen van.
Ik zei het al , ik heb alles al geprobeerd.
Maar lief van je dat je wil meedenken.
Dreamer , nog een gelukkige verjaardag voor je jongste
Pannenkoeken hmmm , daar ben ik dol op .
Lise , ik hoop dat ze je zo vlug mogelijk kunnen helpen bij de pijnpoli.
Jij ziet ook behoorlijk af de laatste tijd . Het mag weleens beteren .
vrijdag 8 mei 2020 om 19:15
Dat is balen dan sterrenwacht.
De normale cbd olie van de drogist deed bij mij ook niet veel overigens. Sinds ik hier op dit topic de tip van de cbd olie 12% van die site kreeg ging het een stuk beter. Heb nog wel lang moeten zoeken naar de juiste dosering overigens.
Die ik sinds mijn nieuwe baan met een a 2 druppels verhoogd heb overigens.
Het gaat nu, over het algemeen echt goed met me. Pijn is goed beheersbaar.
Niet over. Maar leefbaar.
De normale cbd olie van de drogist deed bij mij ook niet veel overigens. Sinds ik hier op dit topic de tip van de cbd olie 12% van die site kreeg ging het een stuk beter. Heb nog wel lang moeten zoeken naar de juiste dosering overigens.
Die ik sinds mijn nieuwe baan met een a 2 druppels verhoogd heb overigens.
Het gaat nu, over het algemeen echt goed met me. Pijn is goed beheersbaar.
Niet over. Maar leefbaar.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!



vrijdag 8 mei 2020 om 20:53
Ik accepteer het niet, maar ik word ook niet boos op mijn lijf. Ik berust me in de situatie.
Het heeft geen zin elk goed moment uit te buiten, dat werkt alleen maar destructief.
Dat boos worden op je lijf werkt ook door op je pijnbeleving in negatieve zin. Suzy heeft al veel geschreven over ACT therapie en wat dat voor chronische pijnpatiënten kan betekenen. Ze weet er meer van dan ik, maar het is echt een aanrader.
Mijn mensendiecktherapeute heeft me er vanuit de ACT ook mee geholpen beter om te gaan met mijn beperkingen en pijn. Want die pijn is er nou eenmaal en daar kan niks aan gedaan worden. Het is dus aan mij om er op een zo goed mogelijke manier mee om te gaan.
Dat neemt niet weg dat ik ook nog steeds gigantisch baal van alles wat ik niet kan, of wat ik gisteren nog wel kon en vandaag niet meer.
Het heeft geen zin elk goed moment uit te buiten, dat werkt alleen maar destructief.
Dat boos worden op je lijf werkt ook door op je pijnbeleving in negatieve zin. Suzy heeft al veel geschreven over ACT therapie en wat dat voor chronische pijnpatiënten kan betekenen. Ze weet er meer van dan ik, maar het is echt een aanrader.
Mijn mensendiecktherapeute heeft me er vanuit de ACT ook mee geholpen beter om te gaan met mijn beperkingen en pijn. Want die pijn is er nou eenmaal en daar kan niks aan gedaan worden. Het is dus aan mij om er op een zo goed mogelijke manier mee om te gaan.
Dat neemt niet weg dat ik ook nog steeds gigantisch baal van alles wat ik niet kan, of wat ik gisteren nog wel kon en vandaag niet meer.

zaterdag 9 mei 2020 om 03:51
Nog gefeliciteerd met jongste, Dreamer.
Ik lig wakker van de pijn
Ik vind het ook moeilijk om de pijn en alle beperkingen te accepteren. Soms denk ik dat het me goed afgaat. En dan gebeurt er weer iets.
Gisteren zei iemand dat ze gezien had dat ik goed kon fietsen en waarom ik dan geen dagtochtje kon fietsen? Toen werd ik weer heel verdrietig.
Ik weet dat ik het moet negeren en soms lukt me dat niet.
Ik lig wakker van de pijn

Ik vind het ook moeilijk om de pijn en alle beperkingen te accepteren. Soms denk ik dat het me goed afgaat. En dan gebeurt er weer iets.
Gisteren zei iemand dat ze gezien had dat ik goed kon fietsen en waarom ik dan geen dagtochtje kon fietsen? Toen werd ik weer heel verdrietig.
Ik weet dat ik het moet negeren en soms lukt me dat niet.
zaterdag 9 mei 2020 om 07:15
Vervelend Moyrrie .
Ik hoop dat je toch nog wat hebt kunnen slapen.
Ik trok het me ook altijd zo aan wat anderen zeiden over me / tegen me.
Ging me ook steeds verontschuldigen of het uitleggen.
Uitleggen doe ik soms nog steeds met behulp van de spoontheorie.
Dan snappen mensen het beter meestal.
En verder denk ik tegenwoordig vaak, Ja, bekijk het maar. Jullie voelen niet wat ik voel of hoe ik me voel.
Zelf in mijn eigen gezin is er vaak onbegrip. Dus hoe kan ik dan in hemelsnaam verwachten dat buitenstaanders het wél begrïjpen?
Ik leg het dus maar naast me nee.
Trek mijn eigen plan.
En als dat op slechte dagen weinig tot niks kunnen Is, dan is het maar zo helaas. Ze kunnen beter over me praten dan van me eten zeg ik altijd maar.
Ik hoop dat je toch nog wat hebt kunnen slapen.
Ik trok het me ook altijd zo aan wat anderen zeiden over me / tegen me.
Ging me ook steeds verontschuldigen of het uitleggen.
Uitleggen doe ik soms nog steeds met behulp van de spoontheorie.
Dan snappen mensen het beter meestal.
En verder denk ik tegenwoordig vaak, Ja, bekijk het maar. Jullie voelen niet wat ik voel of hoe ik me voel.
Zelf in mijn eigen gezin is er vaak onbegrip. Dus hoe kan ik dan in hemelsnaam verwachten dat buitenstaanders het wél begrïjpen?
Ik leg het dus maar naast me nee.
Trek mijn eigen plan.
En als dat op slechte dagen weinig tot niks kunnen Is, dan is het maar zo helaas. Ze kunnen beter over me praten dan van me eten zeg ik altijd maar.
lientje69 wijzigde dit bericht op 09-05-2020 12:00
0.13% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!



zaterdag 9 mei 2020 om 09:10
Goedemorgen,
Ik heb net het bed al verschoond en zit nu in de tuin te ontbijten. Op een dubbele dosis tramadol een redelijke nacht gehad maar ik zal het toch rustig aan moeten doen. Lastig met zulk mooi weer en allemaal klusjes die ik nu zie. Gisteravond twee takjes van de roos afgeknipt en dat was al teveel.
Ik heb net het bed al verschoond en zit nu in de tuin te ontbijten. Op een dubbele dosis tramadol een redelijke nacht gehad maar ik zal het toch rustig aan moeten doen. Lastig met zulk mooi weer en allemaal klusjes die ik nu zie. Gisteravond twee takjes van de roos afgeknipt en dat was al teveel.
zaterdag 9 mei 2020 om 10:39
Goedemorgen
Sja, het is lastig, ook hoe anderen ermee omgaan. Ik zeg vaak dat ik het zelf niet eens snap, de ene dag kan alles, de andere niets. Hoe moet ik het dan uitleggen. Hoe moet gezin dat inderdaad begrijpen? Het is gewoon kut. En niet zichtbaar. Een been is gips is te begrijpen.
Sterkte iedereen
Maar vraag jezelf eens af: zou je ook zo kritisch zijn naar een vriendin of zelfs je partner?

Sja, het is lastig, ook hoe anderen ermee omgaan. Ik zeg vaak dat ik het zelf niet eens snap, de ene dag kan alles, de andere niets. Hoe moet ik het dan uitleggen. Hoe moet gezin dat inderdaad begrijpen? Het is gewoon kut. En niet zichtbaar. Een been is gips is te begrijpen.
Sterkte iedereen

Het is vooral ervaring van mezelf en wat ik hier lees van anderen. Iets waar we allemaal tegenaan lopen. We konden ooit veel meer dan nu. Dat dat nu niet meer lukt is ook frustrerend. En als we dan iets doen, moet het ook goed, want sja.. waarvoor doen we het anders.Sterrenwacht007 schreef: ↑08-05-2020 18:09Maar je hebt gelijk ,ik overschrijd mijn grenzen en vind maar geen goed evenwicht daarin .
Je zou een goede psycholoog zijn![]()
Maar vraag jezelf eens af: zou je ook zo kritisch zijn naar een vriendin of zelfs je partner?
Later is nu