Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg
woensdag 29 april 2020 om 20:25
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
anoniem_364102 wijzigde dit bericht op 07-05-2020 19:54
11.50% gewijzigd
zaterdag 9 mei 2020 om 20:05
Mijn ouders waren hier. Hey, zegt mijn dochter tegen mijn vader: je hebt bloed op je blouse. Hele arm onder het bloed... blouse uit, zat er een gek onverklaarbaar wondje. Ja zegt ie, heb de huisarts al gebeld want krijg ook steeds blauwe plekken, had ie een enorme blauwe plek op zijn andere bovenarm en ook op zijn onderarm.
Gelukkig mag ie al wel maandag al heen maar daar zit in zijn bloed iets niet helemaal goed denk ik. Even afwachten dus.
Gelukkig mag ie al wel maandag al heen maar daar zit in zijn bloed iets niet helemaal goed denk ik. Even afwachten dus.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 9 mei 2020 om 21:07
zaterdag 9 mei 2020 om 21:24
Ja, al jaren aspirineNankurunaisa schreef: ↑09-05-2020 21:07Slikt jouw vader toevallig bloedverdunners Suzy? Dat zou zijn symptomen verklaren.. anders erg vreemd. Maar het gesprek met de dokter afwachten voordat je alle scenario's al hebt uitgedacht. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het. Sterkte !
Maar dit ziet er echt anders uit. Ik heb nog geen scenario’s uitgedacht. Meestal is het gewoon iets in het bloed dat niet helemaal goed gaat. Dat kan heel breed zijn en zo simpel als bloedarmoede. En we zijn ook allemaal hypermobiel. Ik heb eens een enorme blauwe plek op mijn bovenbeen gehad en een donkerblauwe op mijn knie. Ook al zei ik dat het door volleybal kwam (knie dan) toch stuurde de huisarts mij meteen naar het lab. Ik kwam nog wel voor iets anders, hij zag die plek en ik moest meteen gaan. Het was bij mij niet eens iets.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 9 mei 2020 om 21:27
Zo stom... ik ging met de meiden t-shirts maken met transferpapier en natuurlijk vergeten ze in spiegelbeeld af te drukken 
. Bij twee maakte het niet zoveel uit maar bij 1 wel (moest een Billie Eilish t-shirt worden, met letters dus 
)
. Bij twee maakte het niet zoveel uit maar bij 1 wel (moest een Billie Eilish t-shirt worden, met letters dus 
)
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 9 mei 2020 om 21:42
Hai. Ik zag een nieuwe regel in de OP! Fijn om dat duidelijk te hebben!:)
Ik ga nog steeds niets zo goed.Trigger Ik heb vorige week een belafspraak met vervangende ES behandelaar gehad, die me verbood om te wandelen, mijn menu wilde ophogen EN wilde dat ik een halve kilo in de week ging aankomen.
Ik kan je vertellen dat ik woest was, want ik moet verdorie ook nog met EMDR, trauma's en allemaal andere shit dealen, en ik mag niet automutileren dus wat dan? Ik ben weggelopen na het eten, en wat om half 10 pas terug op de afdeling.
8 keer gebeld, was zo boos dat ik niet kon opnemen. Kwam tegen achten een kitten tegen op straat en die wilde niet weg bij me, en ben toen in het gras gaan zitten en heb met hem gespeeld en geknuffelt en hij heeft anderhalf uur bij me gezeten, op schoot. Door hem ben ik rustiger geworden, en heb ik uiteindelijk de telefoon op kunnen nemen, en mijn pber die op mijn groep stond, is me komen ophalen met de fiets.
Gister afspraak met regiebehandelaar, zelfde aangegeven, ik ga niet meer eten, wil gewoon mijn rondes kunnen lopen, en mijn trauma traject met vertrouwde coping (dan wel met toezicht) kunnen afleggen. Hij gaat het bespreken dinsdag, hij wil dat ik wel op dit gewicht blijf, maar ik denk niet dat dat gaat lukken.
Ik zit op het moment tegen de 40 aan te tikken, en ik weet dat het niet goed is, maar het voelt alsof alles van me afgepakt word.
Ik vertik het om dit ook op te geven.
Ik ga nog steeds niets zo goed.Trigger Ik heb vorige week een belafspraak met vervangende ES behandelaar gehad, die me verbood om te wandelen, mijn menu wilde ophogen EN wilde dat ik een halve kilo in de week ging aankomen.
Ik kan je vertellen dat ik woest was, want ik moet verdorie ook nog met EMDR, trauma's en allemaal andere shit dealen, en ik mag niet automutileren dus wat dan? Ik ben weggelopen na het eten, en wat om half 10 pas terug op de afdeling.
8 keer gebeld, was zo boos dat ik niet kon opnemen. Kwam tegen achten een kitten tegen op straat en die wilde niet weg bij me, en ben toen in het gras gaan zitten en heb met hem gespeeld en geknuffelt en hij heeft anderhalf uur bij me gezeten, op schoot. Door hem ben ik rustiger geworden, en heb ik uiteindelijk de telefoon op kunnen nemen, en mijn pber die op mijn groep stond, is me komen ophalen met de fiets.
Gister afspraak met regiebehandelaar, zelfde aangegeven, ik ga niet meer eten, wil gewoon mijn rondes kunnen lopen, en mijn trauma traject met vertrouwde coping (dan wel met toezicht) kunnen afleggen. Hij gaat het bespreken dinsdag, hij wil dat ik wel op dit gewicht blijf, maar ik denk niet dat dat gaat lukken.
Ik zit op het moment tegen de 40 aan te tikken, en ik weet dat het niet goed is, maar het voelt alsof alles van me afgepakt word.
Ik vertik het om dit ook op te geven.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 9 mei 2020 om 22:25
Ik vind het allemaal erg verontrustend klinken kohaku.
Ik herken veel van wat je schreef uit mijn dochters eetstoornis periode en van de meiden uit haar groep.
En ik weet ook hoe dat afgelopen is met enkelen van hen.
Gelukkig zijn er ook succesverhalen en ik hoop echt héél erg dat je de knop om krijgt.
Fijn dat het katje je weer rustig kon krijgen, dieren zijn sowieso een goede stimulans heb ik bij dochter gezien.
Ik maak me echt zorgen om je, ik hoop echt dat er daar iemand zit die je wel op de juiste weg weet te helpen in plaats van juist de andere kant op.
Ik vraag me echter ook steeds meer af of je daar wel op de juiste plek bent en of een echte eetstoorniskliniek niet beter zou zijn.
Maar ik weet het van mijn dochter, het is allemaal erg complex en niet zo simpel als dat het voor een buitenstaander lijkt.
Hou je taai. Dikke knuffel van mij.
Ik herken veel van wat je schreef uit mijn dochters eetstoornis periode en van de meiden uit haar groep.
En ik weet ook hoe dat afgelopen is met enkelen van hen.
Gelukkig zijn er ook succesverhalen en ik hoop echt héél erg dat je de knop om krijgt.
Fijn dat het katje je weer rustig kon krijgen, dieren zijn sowieso een goede stimulans heb ik bij dochter gezien.
Ik maak me echt zorgen om je, ik hoop echt dat er daar iemand zit die je wel op de juiste weg weet te helpen in plaats van juist de andere kant op.
Ik vraag me echter ook steeds meer af of je daar wel op de juiste plek bent en of een echte eetstoorniskliniek niet beter zou zijn.
Maar ik weet het van mijn dochter, het is allemaal erg complex en niet zo simpel als dat het voor een buitenstaander lijkt.
Hou je taai. Dikke knuffel van mij.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 9 mei 2020 om 22:53
Bedankt voor het aanbod Suzy , maar ik ben niet veel met een gedeeltelijk boek .
Dus toch maar besloten om het boek te kopen .
Hopelijk is er niets ernstig aan de hand met je vader .
Afwachten wat de dokter zegt . En niet meteen het ergste denken .
Ik weet , dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Sterkte
Dus toch maar besloten om het boek te kopen .
Hopelijk is er niets ernstig aan de hand met je vader .
Afwachten wat de dokter zegt . En niet meteen het ergste denken .
Ik weet , dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Sterkte
zaterdag 9 mei 2020 om 22:55
Kohaku, dubbel hè, alles. Want wandelen maakt je hoofd wat vrijer maar ze zien het momenteel als een manier om veel te bewegen.
Net als Lientje vraag ik me wel eens af of dat jouw plekje wel is. Ze zijn in ass gespecialiseerd maar in de rest dan?
Ik weet dat er in Epe een kliniekje zit waar ze met een hond en paarden werken. Ze focussen op het trauma achter de stoornis en niet op gewicht en met de achtergrond van hoogsensitiviteit. De aanpak richt zich daarop. Maar goed, daar heb je nu wellicht niets aan.
Net als Lientje vraag ik me wel eens af of dat jouw plekje wel is. Ze zijn in ass gespecialiseerd maar in de rest dan?
Ik weet dat er in Epe een kliniekje zit waar ze met een hond en paarden werken. Ze focussen op het trauma achter de stoornis en niet op gewicht en met de achtergrond van hoogsensitiviteit. De aanpak richt zich daarop. Maar goed, daar heb je nu wellicht niets aan.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 9 mei 2020 om 22:57
Ik ben niet thuis op gebied van eetstoornissen, maar ik ben het wel volledig eens met wat Lientje hier schrijft Kohaku .lientje69 schreef: ↑09-05-2020 22:25Ik vind het allemaal erg verontrustend klinken kohaku.
Ik herken veel van wat je schreef uit mijn dochters eetstoornis periode en van de meiden uit haar groep.
En ik weet ook hoe dat afgelopen is met enkelen van hen.
Gelukkig zijn er ook succesverhalen en ik hoop echt héél erg dat je de knop om krijgt.
Fijn dat het katje je weer rustig kon krijgen, dieren zijn sowieso een goede stimulans heb ik bij dochter gezien.
Ik maak me echt zorgen om je, ik hoop echt dat er daar iemand zit die je wel op de juiste weg weet te helpen in plaats van juist de andere kant op.
Ik vraag me echter ook steeds meer af of je daar wel op de juiste plek bent en of een echte eetstoorniskliniek niet beter zou zijn.
Maar ik weet het van mijn dochter, het is allemaal erg complex en niet zo simpel als dat het voor een buitenstaander lijkt.
Hou je taai. Dikke knuffel van mij.
Het is zeer heftig wat jij doormaakt en net wat Lientje zegt , zit jij daar wel op de juiste plaats ?
Ik ben er ook niet gerust in .
Sterkte
zondag 10 mei 2020 om 10:33
Dreamer, wat een lief berichtje van je oudste 
. Mooie foto van je moeder ook.
Zo’n dag waarop je beseft dat het een voorrecht is om moeder te zijn. Vanmorgen stonden de vier meiden voor mijn slaapkamerdeur met een ontbijtje en knutsels en een paar cadeautjes.
En ook weer een klein beetje dubbel omdat mijn eigen moeder er niet meer is. Het voelt dan soms niet helemaal goed om mijn stiefmoeder (voelt niet als een moeder maar ze is de vrouw van mijn vader) dan te bedanken en aan de andere kant is ze wel gewoon echt een oma voor de kinderen.
. Mooie foto van je moeder ook. Zo’n dag waarop je beseft dat het een voorrecht is om moeder te zijn. Vanmorgen stonden de vier meiden voor mijn slaapkamerdeur met een ontbijtje en knutsels en een paar cadeautjes.
En ook weer een klein beetje dubbel omdat mijn eigen moeder er niet meer is. Het voelt dan soms niet helemaal goed om mijn stiefmoeder (voelt niet als een moeder maar ze is de vrouw van mijn vader) dan te bedanken en aan de andere kant is ze wel gewoon echt een oma voor de kinderen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 10 mei 2020 om 12:02
Kohaku Wat blijft het moeilijk voor je.
Tja, moederdag. De kinderen zijn een brunch aan het maken en ik ga later vandaag naar mijn moeder.
Voor kleine kinderen vind ik moederdag leuk. Maar verder hoeft het voor mij niet zo.
Fijne dag allemaal en sterkte voor wie deze dag confronterend is.
Kwebbeltje
Wat blijft het moeilijk voor je.Tja, moederdag. De kinderen zijn een brunch aan het maken en ik ga later vandaag naar mijn moeder.
Voor kleine kinderen vind ik moederdag leuk. Maar verder hoeft het voor mij niet zo.
Fijne dag allemaal en sterkte voor wie deze dag confronterend is.
Kwebbeltje
zondag 10 mei 2020 om 13:35
zondag 10 mei 2020 om 23:11
Goeiavond
Ik vond de foto's van jouw dochters mooi, Suzy. Schitterende meiden. En allemaal lijken ze wat op je. Grappig om te zien. Wat schrikken van je vader! Sterkte.
Ik kreeg van beide kinderen een cadeau, oudste had wat geregeld via Greetz. Enorme doos, klein plantje. Had hij gisteren ook naar m'n moeder gestuurd (nouja, volgens mij had hij vorige week gelijk alles geregeld, ook voor z'n broer) Van jongste chocolade en een staatslot. Oh en iets nuttigs, dat hij af en toe bij de Blokker moet halen voorme.
Verder heeft m'n zus gisteren met haar man de caravan voor m'n moeder neergezet met voortent en vandaag hebben zoon en ik verder geholpen. Het was gelukkig heerlijk weer, veel beter dan gedacht. Zoon was echt een heerlijke hulp, deed braaf alles wat hem gezegd werd en nog wat meer (stond ineens schoon te maken, ergens) maar binnen in die caravan werd ik wel enorm geconfronteerd met m'n vader. Die caravan is gewoon gevuld met m'n vader. Alle handige opruimdingen, van bakjes en haakjes en ducttape, dat ádemt m'n vader. Ik kan me zo voorstellen dat dat nog erg lastig voor m'n moeder gaat zijn, maar ze was blij dat ze lekker in de zon kon zitten enzo. En ik kwam gewoon uitgeput thuis. Was het nog ineens koud ook.
Kohaku Ik hoop dat het na de emdr en andere therapie allemaal wat op regel komt. Het is ook veel, zó veel.
Lientje, je hebt morgen de presentatie? Succes! Het gaat vast hardstikke goed.
Voor de rest iedereen een en een 
Ik had al op bed moeten liggen, maar ik geniet even van alleen beneden op de bank.
Ik vond de foto's van jouw dochters mooi, Suzy. Schitterende meiden. En allemaal lijken ze wat op je. Grappig om te zien. Wat schrikken van je vader! Sterkte.
Ik kreeg van beide kinderen een cadeau, oudste had wat geregeld via Greetz. Enorme doos, klein plantje. Had hij gisteren ook naar m'n moeder gestuurd (nouja, volgens mij had hij vorige week gelijk alles geregeld, ook voor z'n broer) Van jongste chocolade en een staatslot. Oh en iets nuttigs, dat hij af en toe bij de Blokker moet halen voorme.
Verder heeft m'n zus gisteren met haar man de caravan voor m'n moeder neergezet met voortent en vandaag hebben zoon en ik verder geholpen. Het was gelukkig heerlijk weer, veel beter dan gedacht. Zoon was echt een heerlijke hulp, deed braaf alles wat hem gezegd werd en nog wat meer (stond ineens schoon te maken, ergens) maar binnen in die caravan werd ik wel enorm geconfronteerd met m'n vader. Die caravan is gewoon gevuld met m'n vader. Alle handige opruimdingen, van bakjes en haakjes en ducttape, dat ádemt m'n vader. Ik kan me zo voorstellen dat dat nog erg lastig voor m'n moeder gaat zijn, maar ze was blij dat ze lekker in de zon kon zitten enzo. En ik kwam gewoon uitgeput thuis. Was het nog ineens koud ook.
Kohaku
Ik hoop dat het na de emdr en andere therapie allemaal wat op regel komt. Het is ook veel, zó veel. Lientje, je hebt morgen de presentatie? Succes! Het gaat vast hardstikke goed.
Voor de rest iedereen een
en een Ik had al op bed moeten liggen, maar ik geniet even van alleen beneden op de bank.
Later is nu
maandag 11 mei 2020 om 08:17
Klopt Dreamer, 10 over half 4 in het laatste lesuur, dus ergens tussen die tijd en half 5.
Ik ken hem intussen voor 90 % uit mijn hoofd, af en toe ben ik even de draad kwijt maar ik ga er in elk geval een voldoende uit slepen. Aangezien mijn vorige cijfer een 10 was, en hierna nog schrijven en luisteren komt, ( en voor schrijven kan ik denk ik ook wel een 8 scoren) , maak ik me niet teveel zorgen..
Maar zo'n presentatie blijft toch een beetje spannend.
Ik zit klaar achter de laptop. Half negen beginnen de lessen, ik vind het erg lange dagen zo en bijzonder vermoeiend.
Ga liever fysiek naar school, hoewel dat ook pittig is. Maar verwacht dat dat tot de zomer wel niet meer gaat gebeuren.
Dat met je vader herken ik. Mijn vader is op zijn 64-ste overleden, mijn moeder woont er nog. Alles is nog net zoals het was, zelfs zijn jas en schoenen hingen en stonden nog in de hal. Op het verkoopbord van de aardappelen staan in zijn sierlijke handschrift nog de prijzen van de diverse rassen, de bibliotheek met al zijn boeken is nog intact en zijn bureau aldaar ligt nog vol met spullen die hij het laatst heeft bekeken.
Erg confronterend. mijn moeder kan erg slecht verder met haar leven, zo te lezen kan jou moeder dat gelukkig nog wel.
Ik ken hem intussen voor 90 % uit mijn hoofd, af en toe ben ik even de draad kwijt maar ik ga er in elk geval een voldoende uit slepen. Aangezien mijn vorige cijfer een 10 was, en hierna nog schrijven en luisteren komt, ( en voor schrijven kan ik denk ik ook wel een 8 scoren) , maak ik me niet teveel zorgen..
Maar zo'n presentatie blijft toch een beetje spannend.
Ik zit klaar achter de laptop. Half negen beginnen de lessen, ik vind het erg lange dagen zo en bijzonder vermoeiend.
Ga liever fysiek naar school, hoewel dat ook pittig is. Maar verwacht dat dat tot de zomer wel niet meer gaat gebeuren.
Dat met je vader herken ik. Mijn vader is op zijn 64-ste overleden, mijn moeder woont er nog. Alles is nog net zoals het was, zelfs zijn jas en schoenen hingen en stonden nog in de hal. Op het verkoopbord van de aardappelen staan in zijn sierlijke handschrift nog de prijzen van de diverse rassen, de bibliotheek met al zijn boeken is nog intact en zijn bureau aldaar ligt nog vol met spullen die hij het laatst heeft bekeken.
Erg confronterend. mijn moeder kan erg slecht verder met haar leven, zo te lezen kan jou moeder dat gelukkig nog wel.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 08:53
Goedemorgen allen 
Succes vandaag Lientje.
Wat heftig dat je nog steeds zoveel van je vader tegenkomt in huis. Mijn moeder gooide dan weer na 2 weken al z'n kleren al weg. Verder is het nog maar een half jaar terug, natuurlijk. Ze is nog steeds boos op hem, geloof ik. En ze probeert het volgens mij echt wel, maarja, zit toch alleen. Op de camping zal ze hopelijk wat meer aanspraak krijgen.
Ik heb een pijnlijke plek in de spier tussen m'n nek en m'n schouder. Dat is echt een geheel nieuwe plek. Vraag me af waar ik die aan te danken heb
Succes, sterkte en fijne dag iedereen
Hermke, voor jou een (in)spannende week!
Succes vandaag Lientje.
Wat heftig dat je nog steeds zoveel van je vader tegenkomt in huis. Mijn moeder gooide dan weer na 2 weken al z'n kleren al weg. Verder is het nog maar een half jaar terug, natuurlijk. Ze is nog steeds boos op hem, geloof ik. En ze probeert het volgens mij echt wel, maarja, zit toch alleen. Op de camping zal ze hopelijk wat meer aanspraak krijgen.
Ik heb een pijnlijke plek in de spier tussen m'n nek en m'n schouder. Dat is echt een geheel nieuwe plek. Vraag me af waar ik die aan te danken heb
Succes, sterkte en fijne dag iedereen
Hermke, voor jou een (in)spannende week!
Later is nu
maandag 11 mei 2020 om 09:18
Dank je Dreamer 
. Heb ze met mijn telefoon gemaakt. Alleen de oma (moeder van ex) van de kinderen wilde ze afdrukken en toen zei haar man dat ze maar 90 dpi waren. Dus moet even checken of ze alleen zo verstuurd zijn of dat mijn telefoon ze zo maakt.
Het is wel herkenbaar dat dingen nog zo herinneren aan je ouder. Bij mijn moeder had ik in het begin dat heel erg. Mijn ouders hadden altijd een moderne inrichting maar toen mijn vader ging samenwonen slopen er steeds meer oude-mensenmeubels in. Nu voelt dat niet meer als mijn ouderlijk huis. Alsof ie compleet van smaak veranderd is. Mijn vader deed wel in fases dingen weg. Hij kon geen afscheid nemen van een bepaalde jas. Die moest ik dan maar. Hij heeft hier een paar jaar gehangen, heb hem drie keer aangehad en toen weggedaan.
Lientje, succes straks!
. Heb ze met mijn telefoon gemaakt. Alleen de oma (moeder van ex) van de kinderen wilde ze afdrukken en toen zei haar man dat ze maar 90 dpi waren. Dus moet even checken of ze alleen zo verstuurd zijn of dat mijn telefoon ze zo maakt. Het is wel herkenbaar dat dingen nog zo herinneren aan je ouder. Bij mijn moeder had ik in het begin dat heel erg. Mijn ouders hadden altijd een moderne inrichting maar toen mijn vader ging samenwonen slopen er steeds meer oude-mensenmeubels in. Nu voelt dat niet meer als mijn ouderlijk huis. Alsof ie compleet van smaak veranderd is. Mijn vader deed wel in fases dingen weg. Hij kon geen afscheid nemen van een bepaalde jas. Die moest ik dan maar. Hij heeft hier een paar jaar gehangen, heb hem drie keer aangehad en toen weggedaan.
Lientje, succes straks!
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
