
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg

woensdag 29 april 2020 om 20:25
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging:
Een verzoekje van een aantal vaste forummers hier: wil je iets kwijt over een onderwerp wat bij een ander wellicht gevoelig ligt, zoals eetstoornis of suïcide, schrijf dan boven de alinea het woord trigger, zodat forummers gewaarschuwd worden en eroverheen kunnen lezen.
anoniem_364102 wijzigde dit bericht op 07-05-2020 19:54
11.50% gewijzigd

maandag 11 mei 2020 om 09:52
Goedemorgen allemaal!
Lientje, succes vanmiddag.
Gelukkig is het mijn moeder gelukt om, na de dood van mijn vader, door te gaan. Al zijn gereedschap is er nog wel en wij gaan daar regelmatig even snuffelen als we iets nodig hebben. Het voelt dan of ik even naar mijn vader ga. Dat is een fijn gevoel.
Lientje, succes vanmiddag.
Gelukkig is het mijn moeder gelukt om, na de dood van mijn vader, door te gaan. Al zijn gereedschap is er nog wel en wij gaan daar regelmatig even snuffelen als we iets nodig hebben. Het voelt dan of ik even naar mijn vader ga. Dat is een fijn gevoel.
maandag 11 mei 2020 om 10:44
Ha! Ik kan het nog!
Mijn dochter haar laptop deed al een tijdje moeilijk. Kon niet meer op het schoolnetwerk en laatst bij haar vader ook niet meer. De laatste jaren deed haar vader alles met de computers dus liet ik hem dat doen, maar ik ben jaren terug student-assistent ICT geweest maar deed daar eigenlijk niets meer mee.
Nu had ze bij haar vader de laptop helemaal gereset en alles opnieuw geïnstalleerd. Maar wederom netwerkproblemen.
En ik heb ze uiteindelijk opgelost! Waar zelfs de ICT afdeling van haar opleiding het niet kon.
Nu heb ik nog 2,5u voor de jongsten weer uit school komen, dus lekker met boek en muziekje op de bank! Me-time!
Mijn dochter haar laptop deed al een tijdje moeilijk. Kon niet meer op het schoolnetwerk en laatst bij haar vader ook niet meer. De laatste jaren deed haar vader alles met de computers dus liet ik hem dat doen, maar ik ben jaren terug student-assistent ICT geweest maar deed daar eigenlijk niets meer mee.
Nu had ze bij haar vader de laptop helemaal gereset en alles opnieuw geïnstalleerd. Maar wederom netwerkproblemen.
En ik heb ze uiteindelijk opgelost! Waar zelfs de ICT afdeling van haar opleiding het niet kon.
Nu heb ik nog 2,5u voor de jongsten weer uit school komen, dus lekker met boek en muziekje op de bank! Me-time!
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 11 mei 2020 om 12:12
Wat goed Suzy! Fijn gevoel geeft dat dan hè, als je iets kunt oplossen wat een ander niet gelukt is.
Kwebbel, het is nu bijna 10 jaar terug dat mijn vader is overleden. We hebben inmiddels wel de kleding weg na wat zachte dwang maar dat heeft dus 9 jaar!!! geduurd.
Verder ademt alles nog mijn vader uit zeg maar. Zelf het medicijnkastje staan nog dingen van hem in, jaren en jaren over datum inmiddels.
Mijn moeder kan gewoon geen afscheid nemen.
De eerste 3 jaar na zijn dood was het enige dat ze de hele dag zei: ik wil ook dood. Voor mij hoeft het niet meer.
Dat is inmiddels ietsje verbeterd, maar echt lol in haar leven heeft ze niet.
Ze is erg passief ( geworden)
Waarschijnlijk is dat altijd al zo geweest maar viel het ons niet op omdat mijn vader haar altijd op sleeptouw nam en alles regelde.
Ze zit eigenlijk vnl op de bank haar leven uit te zitten.
Best triest maar wij kunnen het niet veranderen. Wel geprobeerd hoor.
Maar ze wil niks. Vindt het wel goed zo. Tsja.
Kwebbel, het is nu bijna 10 jaar terug dat mijn vader is overleden. We hebben inmiddels wel de kleding weg na wat zachte dwang maar dat heeft dus 9 jaar!!! geduurd.
Verder ademt alles nog mijn vader uit zeg maar. Zelf het medicijnkastje staan nog dingen van hem in, jaren en jaren over datum inmiddels.
Mijn moeder kan gewoon geen afscheid nemen.
De eerste 3 jaar na zijn dood was het enige dat ze de hele dag zei: ik wil ook dood. Voor mij hoeft het niet meer.
Dat is inmiddels ietsje verbeterd, maar echt lol in haar leven heeft ze niet.
Ze is erg passief ( geworden)
Waarschijnlijk is dat altijd al zo geweest maar viel het ons niet op omdat mijn vader haar altijd op sleeptouw nam en alles regelde.
Ze zit eigenlijk vnl op de bank haar leven uit te zitten.
Best triest maar wij kunnen het niet veranderen. Wel geprobeerd hoor.
Maar ze wil niks. Vindt het wel goed zo. Tsja.
lientje69 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:17
0.25% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

maandag 11 mei 2020 om 12:23
Ik heb nu even pauze.
Heb het koud.
Geen zin meer eigenlijk.
Presentatie heb ik nog even gauw doorgenomen.
Moet lukken nu denk ik.
Ik ken hem voor 98% uit mijn hoofd. Af en toe een lichte hapering of verspreking.
Nou ja, zal vast wel een voldoende worden.
Cijfer krijg ik helaas niet meteen.
Een rustige plek zoeken zal nog het lastigst worden denk ik zomaar.
Klein huis. Kinderen thuis. Slaapkamer is vol en donker.
Alles is oud en rommelig hier en met de camera aan vind ik dat niet zo fijn.
Iedereen komt hier zó binnenvallen, heb al 2 keer een bezorger voor de buren aan de deur gehad.
Ik vraag wel of ik even 10 minuten op dochters kamer mag zitten.
Heb het koud.
Geen zin meer eigenlijk.
Presentatie heb ik nog even gauw doorgenomen.
Moet lukken nu denk ik.
Ik ken hem voor 98% uit mijn hoofd. Af en toe een lichte hapering of verspreking.
Nou ja, zal vast wel een voldoende worden.
Cijfer krijg ik helaas niet meteen.
Een rustige plek zoeken zal nog het lastigst worden denk ik zomaar.
Klein huis. Kinderen thuis. Slaapkamer is vol en donker.
Alles is oud en rommelig hier en met de camera aan vind ik dat niet zo fijn.
Iedereen komt hier zó binnenvallen, heb al 2 keer een bezorger voor de buren aan de deur gehad.
Ik vraag wel of ik even 10 minuten op dochters kamer mag zitten.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 12:24
Mijn oma was zo en daar heeft mijn moeder heel veel moeite mee gehad. Nu doet ze zelf zo en daar schrikken wij best van. Maar goed, het is nog maar een half jaar. Wat mij wel verbaast, is dat m'n moeder altijd al zei dat ze het leven niet zo leuk meer vond, ook toen mijn vader nog leefde. Gewoon, door alle kwaaltjes en wat ze allemaal vooral niet meer kan. Toch doet ze nu heel erg haar best om door te leven en niet ziek te worden. Dat bewonder ik dan weer wel.
Later is nu
maandag 11 mei 2020 om 12:25
maandag 11 mei 2020 om 12:35
Zorgkind kan onverwacht thuiskomen rond die tijd dus dat durf ik niet aan.
Ik ga wel op dochters kamer zitten en zeg tegen beide dat ze me een kwartier met rust moeten laten denk.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 12:37
Dat is dan toch wel positief Dreamer.Dreamer schreef: ↑11-05-2020 12:24Mijn oma was zo en daar heeft mijn moeder heel veel moeite mee gehad. Nu doet ze zelf zo en daar schrikken wij best van. Maar goed, het is nog maar een half jaar. Wat mij wel verbaast, is dat m'n moeder altijd al zei dat ze het leven niet zo leuk meer vond, ook toen mijn vader nog leefde. Gewoon, door alle kwaaltjes en wat ze allemaal vooral niet meer kan. Toch doet ze nu heel erg haar best om door te leven en niet ziek te worden. Dat bewonder ik dan weer wel.
Het is voor haar ook nog maar relatief kort geleden hè , het eerste jaar is het zwaarst.
Mijn moeder blijft gewoon hangen in haar verdriet en gemis, haar leven is gelijk met mijn vaders leven geëindigd lijkt het wel.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 13:40
Eventjes.
Lientje, je mag ook je eigen plek op gaan eisen.
Even andersom gaan denken,
Jij niet aan gaan passen , gezinsleden moeten ook aanpassen naar jou toe.
Succes,
Ik kom vanavond weer langs , strakjes de divaatjes naar de hondenpension .
Dan vitrage en derg voor de ramen weg gaan halen en inpakken.
Lientje, je mag ook je eigen plek op gaan eisen.
Even andersom gaan denken,
Jij niet aan gaan passen , gezinsleden moeten ook aanpassen naar jou toe.
Succes,
Ik kom vanavond weer langs , strakjes de divaatjes naar de hondenpension .
Dan vitrage en derg voor de ramen weg gaan halen en inpakken.
maandag 11 mei 2020 om 15:05
Dit dacht ik eigenlijk ook. Je bent aan het studeren, en daarbij hoort af en toe echte afzondering. Dus een papier op de deur "tussen die en die tijd, niet binnenkomen"hemke schreef: ↑11-05-2020 13:40Eventjes.
Lientje, je mag ook je eigen plek op gaan eisen.
Even andersom gaan denken,
Jij niet aan gaan passen , gezinsleden moeten ook aanpassen naar jou toe.
Succes,
Ik kom vanavond weer langs , strakjes de divaatjes naar de hondenpension .
Dan vitrage en derg voor de ramen weg gaan halen en inpakken.
Later is nu
maandag 11 mei 2020 om 15:12
Mijn schoonmoeder een beetje hetzelfde verhaal. Komende week is het 21 jaar geleden dat vriends vader overleed. Zij was toen begin veertig. Al die tijd heeft ze niets gedaan dan af en toe ouderen bezoeken.lientje69 schreef: ↑11-05-2020 12:12Wat goed Suzy! Fijn gevoel geeft dat dan hè, als je iets kunt oplossen wat een ander niet gelukt is.
Kwebbel, het is nu bijna 10 jaar terug dat mijn vader is overleden. We hebben inmiddels wel de kleding weg na wat zachte dwang maar dat heeft dus 9 jaar!!! geduurd.
Verder ademt alles nog mijn vader uit zeg maar. Zelf het medicijnkastje staan nog dingen van hem in, jaren en jaren over datum inmiddels.
Mijn moeder kan gewoon geen afscheid nemen.
De eerste 3 jaar na zijn dood was het enige dat ze de hele dag zei: ik wil ook dood. Voor mij hoeft het niet meer.
Dat is inmiddels ietsje verbeterd, maar echt lol in haar leven heeft ze niet.
Ze is erg passief ( geworden)
Waarschijnlijk is dat altijd al zo geweest maar viel het ons niet op omdat mijn vader haar altijd op sleeptouw nam en alles regelde.
Ze zit eigenlijk vnl op de bank haar leven uit te zitten.
Best triest maar wij kunnen het niet veranderen. Wel geprobeerd hoor.
Maar ze wil niks. Vindt het wel goed zo. Tsja.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 11 mei 2020 om 15:30
Ik keek net voor de grap in het reserveringssysteem van onze kapper hier maar je kan donderdag en vrijdag nog bijna de hele dag gewoon terecht.
Ik dacht: even kijken tot wanneer ze vol zitten.
Misschien dat ik dan toch maar een afspraak maak. Mijn haar is ineens ontploft, lijkt mijn tuin wel. Die was ook ineens in twee dagen volledig uitgelopen.
Heb eergisteren gesnoeid, het gras moet nog.
Ik dacht: even kijken tot wanneer ze vol zitten.
Misschien dat ik dan toch maar een afspraak maak. Mijn haar is ineens ontploft, lijkt mijn tuin wel. Die was ook ineens in twee dagen volledig uitgelopen.
Heb eergisteren gesnoeid, het gras moet nog.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 11 mei 2020 om 16:35
Ik zit aan de keukentafel. Dus dat wordt lastig.
Geen studeerruimte hier helaas.
Normaal ga ik natuurlijk naar school maar met online moet de camera en microfoon natuurlijk steeds aan.
Examen ging vrij aardig.
Paar haperingen. Maar ik ben zeker geslaagd verwacht ik.
Jammer dat mijn cijfer een week op zich laat wachten
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 16:36
suzyqfive schreef: ↑11-05-2020 15:30Ik keek net voor de grap in het reserveringssysteem van onze kapper hier maar je kan donderdag en vrijdag nog bijna de hele dag gewoon terecht.
Ik dacht: even kijken tot wanneer ze vol zitten.
Misschien dat ik dan toch maar een afspraak maak. Mijn haar is ineens ontploft, lijkt mijn tuin wel. Die was ook ineens in twee dagen volledig uitgelopen.
Heb eergisteren gesnoeid, het gras moet nog.
Wat luxe. Bij ons zitten ze de komende maanden vol.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 11 mei 2020 om 20:51
De kapper, ik heb geen idee, hoe veel afspraken mijn vaste kapper heeft, ik heb ook geen tijd en ik wil mijn haren toch laten groeien ,naar de Boblijn.
Maar ik vind het leuk om te lezen hoe belangrijk de kapper kan zijn.
Suzyq, wat goed,dat je het wel klaar hebt gespeeld, met de laptop,ik heb er geen klik mee.
Ik kan niet het knopje omdraaien en recht denken, ik denk met teveel kronkels, ik ben gewoon niet logisch genoeg.
Kohaku, ik wens je veel wijsheid en kracht, het is o zwaar en moeilijk waar je mee worstelt.
Ik sluit mij bij de anderen aan, kijken naar een andere kliniek, maar ,ook daar zijn lange wachtlijsten.
Kwebbeltje, hoe is het nu met het werk, moet je nu wel naar het huis,waar corona heerst ?
Nankuru, een nieuw team, ben je over geplaatst ???
Sterrenwacht, sterkte, toch leren luisteren naar je lichaam, acceptatie is een strijd op zich zelf.
Lientje, toch fijn,dat het goed is gegaan, voor de eerste keer en dan een paar haperingen,is toch geen ramp.
Je bent geen robot, moet je denken, helemaal perfect hoeft het ook niet.
Je maakt in dit werk vaak indringende ervaringen mee, waar je soms heel lang mee kan rond blijven lopen.
Je mag een pb sturen, dan stuur ik je mijn app toe.
Alles staat hier nu ingepakt, de voorkamer vol met dozen.
Op mijn kamer liggen de dingen die strakjes mee moeten de caravan in.
In de kelderkast, mijn schoonmaakspullen, en eten en drinken,wat ook mee moet.
Mijn honden zijn nu in de hondenpension, Hiske denkt goed om de twee divaatjes.
Man en ik zitten nu in een bijna lege achterkamer, het geluid is hol, voor mij een ramp, ik versta amper meer iets.
Ik zal heel,heel erg blij zijn, als het vrijdagmiddag is, dan is alles achter de rug, papieren getekend en hebben wij de sleutels.
Het is nog even doorbijten.
Wij zijn wel eens, dat het goed is geweest, dat ik de dozen heel vroeg heb laten bezorgen, elke dag een beetje uitzoeken,inpakken. opruimen.
Mijn droger is zaterdag opgehaald, na even te hebben gepraat,met degene die de droger ophaalde, blijkt haar moeder een collega van mij is geweest.
Ook te jong overleden ,zoals zoveel collega`s van mij, zo vreemd.
Jullie schreven, hoe je moeder het leven oppakte na het overlijden van hun partner.
Mijn schoonmoeder stierf ,maar mijn schoonvader kon het leven niet meer aan, 13 maanden later is hij overleden,wij zeggen nog steeds, aan en gebroken hart.
Iedereen wens ik een fijne avond.
Ik ga even kijken naar Huis gekocht zonder te kijken.
Maar ik vind het leuk om te lezen hoe belangrijk de kapper kan zijn.
Suzyq, wat goed,dat je het wel klaar hebt gespeeld, met de laptop,ik heb er geen klik mee.
Ik kan niet het knopje omdraaien en recht denken, ik denk met teveel kronkels, ik ben gewoon niet logisch genoeg.
Kohaku, ik wens je veel wijsheid en kracht, het is o zwaar en moeilijk waar je mee worstelt.
Ik sluit mij bij de anderen aan, kijken naar een andere kliniek, maar ,ook daar zijn lange wachtlijsten.
Kwebbeltje, hoe is het nu met het werk, moet je nu wel naar het huis,waar corona heerst ?
Nankuru, een nieuw team, ben je over geplaatst ???
Sterrenwacht, sterkte, toch leren luisteren naar je lichaam, acceptatie is een strijd op zich zelf.
Lientje, toch fijn,dat het goed is gegaan, voor de eerste keer en dan een paar haperingen,is toch geen ramp.
Je bent geen robot, moet je denken, helemaal perfect hoeft het ook niet.
Je maakt in dit werk vaak indringende ervaringen mee, waar je soms heel lang mee kan rond blijven lopen.
Je mag een pb sturen, dan stuur ik je mijn app toe.
Alles staat hier nu ingepakt, de voorkamer vol met dozen.
Op mijn kamer liggen de dingen die strakjes mee moeten de caravan in.
In de kelderkast, mijn schoonmaakspullen, en eten en drinken,wat ook mee moet.
Mijn honden zijn nu in de hondenpension, Hiske denkt goed om de twee divaatjes.
Man en ik zitten nu in een bijna lege achterkamer, het geluid is hol, voor mij een ramp, ik versta amper meer iets.
Ik zal heel,heel erg blij zijn, als het vrijdagmiddag is, dan is alles achter de rug, papieren getekend en hebben wij de sleutels.
Het is nog even doorbijten.
Wij zijn wel eens, dat het goed is geweest, dat ik de dozen heel vroeg heb laten bezorgen, elke dag een beetje uitzoeken,inpakken. opruimen.
Mijn droger is zaterdag opgehaald, na even te hebben gepraat,met degene die de droger ophaalde, blijkt haar moeder een collega van mij is geweest.
Ook te jong overleden ,zoals zoveel collega`s van mij, zo vreemd.
Jullie schreven, hoe je moeder het leven oppakte na het overlijden van hun partner.
Mijn schoonmoeder stierf ,maar mijn schoonvader kon het leven niet meer aan, 13 maanden later is hij overleden,wij zeggen nog steeds, aan en gebroken hart.
Iedereen wens ik een fijne avond.
Ik ga even kijken naar Huis gekocht zonder te kijken.
maandag 11 mei 2020 om 20:53
Het viel mij ook een beetje tegen hoe slecht de anderen het hadden voorbereid. We waren allemaal nerveus, daar lag het niet aan.Nankurunaisa schreef: ↑11-05-2020 20:45Nou Lientje dan ben ik benieuwd naar het cijfer! Zal vast goed zijn als jij je zo goed hebt voorbereid!
Maar het leek wel of ze de instructiefilmpjes niet goed hadden bekeken.
De een vergat de stelling te noemen en haar verhaal was erg onsamenhangend. De andere had een iets beter betoog maar was het geven van tegenargumenten vergeten.
Volgens mij zat bij mij alles erin dus ik verwacht toch wel een 8.
Samen met de 10 die ik voor mijn vorige examen heb gehaald zou dat dan een goede uitgangspositie worden voor mijn laatste 2 examens. Ik ben erg benieuwd naar mijn cijfer.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

maandag 11 mei 2020 om 21:11