Gezondheid
alle pijlers
Zorgen om zoontje
woensdag 12 juni 2019 om 13:56
Mijn zoontje van 5 is eigenlijk altijd aan het hoesten. Als verkoudheid of griep in de lucht hangt, is hij de eerste. Nu zijn man en ik bekend met astma. En omdat hij veel last van hooikoorts heeft en de gewone pilletjes niet werken toch even naar huisarts gegaan.
De afgelopen weken heeft hij ook de nodige bloedneuzen gehad. Net nog. Kreeg appje van hulpmoeder dat het bloed maar bleef komen.
Omdat hij vaak blauwe plekken op zijn armen en benen heeft, en nu ook op de rug, heeft mijn man het ook maar meteen benoemd. We moeten bloed prikken. En hij krijgt een pufje. Ze denkt inderdaad aan astma.
Over 2 weken moeten we terug naar de huisarts om te kijken of we doorverwezen worden.
De juf heeft wel eens gezegd dat hij vaak moe is. Dat merken we thuis ook, maar zo’n hele week school is ook wel veel.
Hij wil steeds vaker gedragen worden en zegt vaker moeë benen te hebben en pijn. Eigenlijk heb ik daar niet echt iets achter gezocht. Mijn man, ik kon helaas niet mee, heeft dat laatste vergeten te vertellen. We gingen eigenlijk ook vooral voor het hoesten etc. De rest kwam zo ter sprake.
Op zich speelt hij lekker en is het een vrolijk mannetje (als hij niet moe is). s nachts zweet hij vaak, dat zijn haren kletsnat zijn, maar dat is niet elke nacht gelukkig.
Hij wordt nu ook onderzocht op leukemie. Ze heeft dat verder niet benoemd!
Alleen dat ze wat dingen wil onderzoeken omdat ze er niet helemaal gerust op is, een bloedbeeld krijgen, maar mijn man zag het later op de aanvraag (de waardes om dat te onderzoeken). Ze heeft hem verder niet afgevoeld (de klieren) dus misschien verwacht ze eigenlijk niets ernstigers. Anders had ze dat denk ik ook wel gezegd.
Maar ik moet bekennen dat ik me nu wel wat zorgen maak. Aan de andere kant denk ik; ach, het zal wel allemaal meevallen.
Eigenlijk is dit berichtje dan ook vooral bedoeld om even mijn hart te luchten.
De afgelopen weken heeft hij ook de nodige bloedneuzen gehad. Net nog. Kreeg appje van hulpmoeder dat het bloed maar bleef komen.
Omdat hij vaak blauwe plekken op zijn armen en benen heeft, en nu ook op de rug, heeft mijn man het ook maar meteen benoemd. We moeten bloed prikken. En hij krijgt een pufje. Ze denkt inderdaad aan astma.
Over 2 weken moeten we terug naar de huisarts om te kijken of we doorverwezen worden.
De juf heeft wel eens gezegd dat hij vaak moe is. Dat merken we thuis ook, maar zo’n hele week school is ook wel veel.
Hij wil steeds vaker gedragen worden en zegt vaker moeë benen te hebben en pijn. Eigenlijk heb ik daar niet echt iets achter gezocht. Mijn man, ik kon helaas niet mee, heeft dat laatste vergeten te vertellen. We gingen eigenlijk ook vooral voor het hoesten etc. De rest kwam zo ter sprake.
Op zich speelt hij lekker en is het een vrolijk mannetje (als hij niet moe is). s nachts zweet hij vaak, dat zijn haren kletsnat zijn, maar dat is niet elke nacht gelukkig.
Hij wordt nu ook onderzocht op leukemie. Ze heeft dat verder niet benoemd!
Alleen dat ze wat dingen wil onderzoeken omdat ze er niet helemaal gerust op is, een bloedbeeld krijgen, maar mijn man zag het later op de aanvraag (de waardes om dat te onderzoeken). Ze heeft hem verder niet afgevoeld (de klieren) dus misschien verwacht ze eigenlijk niets ernstigers. Anders had ze dat denk ik ook wel gezegd.
Maar ik moet bekennen dat ik me nu wel wat zorgen maak. Aan de andere kant denk ik; ach, het zal wel allemaal meevallen.
Eigenlijk is dit berichtje dan ook vooral bedoeld om even mijn hart te luchten.
paardenkracht wijzigde dit bericht op 12-06-2019 16:40
14.10% gewijzigd
woensdag 19 juni 2019 om 20:47
Hou eens op met dat gestrooi met mogelijke diagnoses, en dat gezeur. Logisch dat TO niet alles onthouden heeft, het is me nogal niet wat wat ze op haar bordje heeft.
woensdag 19 juni 2019 om 22:23
Ik denk dat niemand in deze situatie kan zeggen ‘ik had dit of dat gedaan’... simpelweg omdat we niet in deze situatie zitten. Is altijd erg makkelijk met een kopje thee en een koekje zeggen wat je allemaal wel niet (beter) gedaan zou hebben.
Paardenkracht en haar man zijn echt wel doordrongen van het feit dat er snel wat meer duidelijkheid moet en zal komen. Wellicht morgen een belletje dat de huisarts zelf het een en ander bespoedigt, je gemoedsrust en mate van stress zo laag mogelijk houden is ook alleen maar in het belang van je zoontje TO.
Heel veel sterkte en dat je snel meer weet! Knuffel en hou je haaks
Paardenkracht en haar man zijn echt wel doordrongen van het feit dat er snel wat meer duidelijkheid moet en zal komen. Wellicht morgen een belletje dat de huisarts zelf het een en ander bespoedigt, je gemoedsrust en mate van stress zo laag mogelijk houden is ook alleen maar in het belang van je zoontje TO.
Heel veel sterkte en dat je snel meer weet! Knuffel en hou je haaks
Sterkte Paardenkracht. Wat een nare spannende tijd.
woensdag 19 juni 2019 om 23:07
Paardenkracht, ik begrijp dat je nog niet hebt gebeld met het ziekenhuis? Ik zou je aanraden dat morgenochtend wel alvast te doen. Als het erg meezit, kun je meteen een afspraak maken, daar heb je op dat moment nog geen verwijsbrief voor nodig. En anders - wat ik waarschijnlijker vind - hoor je meteen al dat een afspraak op zo'n korte termijn alleen kan als je huisarts zelf belt. Dan kun je dat weer aan haar doorgeven.
Ik denk dat het zo sneller gaat dan wanneer je pas gaat bellen als je de verwijsbrief in handen hebt.
En inderdaad, zéker bij de kinderarts: schrijf je vragen op, en zorg dat je antwoorden krijgt die je ook begrijpt. Waar denken ze aan, welke onderzoeken dienen om wat aan te tonen of uit te sluiten, wat zijn de voor- en nadelen van een eventuele behandeling, etc. (Vraag, als dit in je hoofd zit, ook gewoon expliciet of het leukemie zou kunnen zijn en zo nee, waarom niet! Dan kun je dat daarna tenminste - hopelijk - parkeren.) Ga met zijn tweeën en / of neem het gesprek op.
Ze zullen vast niet overal meteen een antwoord op hebben, maar zo maak je je in ieder geval niet ten onrechte zorgen en je kunt beter volgen wat er gebeurt.
Ik denk dat het zo sneller gaat dan wanneer je pas gaat bellen als je de verwijsbrief in handen hebt.
En inderdaad, zéker bij de kinderarts: schrijf je vragen op, en zorg dat je antwoorden krijgt die je ook begrijpt. Waar denken ze aan, welke onderzoeken dienen om wat aan te tonen of uit te sluiten, wat zijn de voor- en nadelen van een eventuele behandeling, etc. (Vraag, als dit in je hoofd zit, ook gewoon expliciet of het leukemie zou kunnen zijn en zo nee, waarom niet! Dan kun je dat daarna tenminste - hopelijk - parkeren.) Ga met zijn tweeën en / of neem het gesprek op.
Ze zullen vast niet overal meteen een antwoord op hebben, maar zo maak je je in ieder geval niet ten onrechte zorgen en je kunt beter volgen wat er gebeurt.
woensdag 19 juni 2019 om 23:23
Goede post helemaal mee eens! Zet m op TOLariba schreef: ↑19-06-2019 23:07Paardenkracht, ik begrijp dat je nog niet hebt gebeld met het ziekenhuis? Ik zou je aanraden dat morgenochtend wel alvast te doen. Als het erg meezit, kun je meteen een afspraak maken, daar heb je op dat moment nog geen verwijsbrief voor nodig. En anders - wat ik waarschijnlijker vind - hoor je meteen al dat een afspraak op zo'n korte termijn alleen kan als je huisarts zelf belt. Dan kun je dat weer aan haar doorgeven.
Ik denk dat het zo sneller gaat dan wanneer je pas gaat bellen als je de verwijsbrief in handen hebt.
En inderdaad, zéker bij de kinderarts: schrijf je vragen op, en zorg dat je antwoorden krijgt die je ook begrijpt. Waar denken ze aan, welke onderzoeken dienen om wat aan te tonen of uit te sluiten, wat zijn de voor- en nadelen van een eventuele behandeling, etc. (Vraag, als dit in je hoofd zit, ook gewoon expliciet of het leukemie zou kunnen zijn en zo nee, waarom niet! Dan kun je dat daarna tenminste - hopelijk - parkeren.) Ga met zijn tweeën en / of neem het gesprek op.
Ze zullen vast niet overal meteen een antwoord op hebben, maar zo maak je je in ieder geval niet ten onrechte zorgen en je kunt beter volgen wat er gebeurt.
donderdag 20 juni 2019 om 07:52
Ik zou om een verwijzing voor de SEH (Spoedeisende Eerste Hulp) vragen. Het eisen zelfs eigenlijk. Ik zou vandaag nog met je kind richting ziekenhuis gaan, zodat je vandaag nog uitslagen krijgt.
En voordat Google je aan de ergste ziektes doet denken, houd ook in gedachte dat er ook honderdduizend meer onschuldige aandoeningen bestaan die deze klachten kunnen geven. Maar er moet wel duidelijkheid komen en daarvoor moet je richting ziekenhuis.
En voordat Google je aan de ergste ziektes doet denken, houd ook in gedachte dat er ook honderdduizend meer onschuldige aandoeningen bestaan die deze klachten kunnen geven. Maar er moet wel duidelijkheid komen en daarvoor moet je richting ziekenhuis.
donderdag 20 juni 2019 om 08:26
Sterkte paardenkracht. Niet fitte kinderen zijn nooit tof, en afwijkende bloeduitslagen al helemaal niet.
Maar weet dat volgens Google je uiteindelijk altijd dood gaat. Ofwel; er zijn een paar sites die betrouwbare informatie geven. Patiëntenverenigingen en thuisarts.nl zijn de belangrijkste. Zeker als je op symptomen zoekt, vind je al snel de naarste dingen. En ook als je straks wel een diagnose hebt, dan vraag aan de arts wat zij betrouwbare sites vinden, waarop je rustig kunt nalezen wat er aan de hand is.
En over de doorverwijzing; die gebeurt meestal digitaal. Soms krijg je daar bericht van (als je e-mail bekend is bij de huisarts), soms ook niet. Bij ons bellen de ziekenhuizen dan de volgende dag al om een afspraak te maken. Mocht je nog niets gehoord hebben, zou ik eerst met de assistente van je huisarts bellen om te zien of de verwijsbrief eruit is. Als dat zo is, zelf bellen met de poli om de afspraak te maken. En als dat te lang duurt, dan kan de huisarts nog helpen. Overigens hielp het hier om aan de assistente van de kinderarts te vragen of er misschien iemand uitgevallen was, waardoor we een dag later al terecht konden.
Maar weet dat volgens Google je uiteindelijk altijd dood gaat. Ofwel; er zijn een paar sites die betrouwbare informatie geven. Patiëntenverenigingen en thuisarts.nl zijn de belangrijkste. Zeker als je op symptomen zoekt, vind je al snel de naarste dingen. En ook als je straks wel een diagnose hebt, dan vraag aan de arts wat zij betrouwbare sites vinden, waarop je rustig kunt nalezen wat er aan de hand is.
En over de doorverwijzing; die gebeurt meestal digitaal. Soms krijg je daar bericht van (als je e-mail bekend is bij de huisarts), soms ook niet. Bij ons bellen de ziekenhuizen dan de volgende dag al om een afspraak te maken. Mocht je nog niets gehoord hebben, zou ik eerst met de assistente van je huisarts bellen om te zien of de verwijsbrief eruit is. Als dat zo is, zelf bellen met de poli om de afspraak te maken. En als dat te lang duurt, dan kan de huisarts nog helpen. Overigens hielp het hier om aan de assistente van de kinderarts te vragen of er misschien iemand uitgevallen was, waardoor we een dag later al terecht konden.
zaterdag 22 juni 2019 om 00:42
Hai
Ik stuit echt per ongeluk op dit topic, ik reageer zelden, maar nu toch even.
Alsof ik mijn eigen verhaal lees, van een paar jaar geleden. Met een bezoek met dochter op het consultatiebureau zaten wij binnen een half uur in het ziekenhuis. Kind had altijd blauwe plekken, maar het was een peuter en ze viel veel in verband met klimmen en klauteren, dus voor ons niet opvallend.
In ieder geval, heel veel (onverklaarbare) blauwe plekken, petechiën en inderdaad moe. Na een hele middag bloedprikken en onderzoeken werden wij naar huis gestuurd met een papiertje met de diagnose ITP daarop.
Een dag later zaten we bij de kinderarts, inderdaad ook voor de zekerheid wederom een onderzoek om leukemie uit te sluiten, uitslag duurde een week. Vreselijk.
Dochter heeft ITP, komt best vaak voor bij kindere , meestal houden ze dat over na een verkoudheid, griep en herstellen kinderen zich met een jaar weer.
Mijn dochter heeft de chronische variant, geeft niets, ze doet het inmiddels prima.
Ik wilde mijn verhaal toch neerzetten ivm alle afwijkende bloeduitslagen en dergelijke.
Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat jullie heel snel duidelijkheid krijgen.
Ik stuit echt per ongeluk op dit topic, ik reageer zelden, maar nu toch even.
Alsof ik mijn eigen verhaal lees, van een paar jaar geleden. Met een bezoek met dochter op het consultatiebureau zaten wij binnen een half uur in het ziekenhuis. Kind had altijd blauwe plekken, maar het was een peuter en ze viel veel in verband met klimmen en klauteren, dus voor ons niet opvallend.
In ieder geval, heel veel (onverklaarbare) blauwe plekken, petechiën en inderdaad moe. Na een hele middag bloedprikken en onderzoeken werden wij naar huis gestuurd met een papiertje met de diagnose ITP daarop.
Een dag later zaten we bij de kinderarts, inderdaad ook voor de zekerheid wederom een onderzoek om leukemie uit te sluiten, uitslag duurde een week. Vreselijk.
Dochter heeft ITP, komt best vaak voor bij kindere , meestal houden ze dat over na een verkoudheid, griep en herstellen kinderen zich met een jaar weer.
Mijn dochter heeft de chronische variant, geeft niets, ze doet het inmiddels prima.
Ik wilde mijn verhaal toch neerzetten ivm alle afwijkende bloeduitslagen en dergelijke.
Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat jullie heel snel duidelijkheid krijgen.
zaterdag 29 juni 2019 om 14:37
Wat zijn nu inverklaarbare blauwe plekken? Hier een kleuter met veel blauwe plekken. Benen zitten helemaal onder. Wij wijten het aan het klimmen en klauteren. Verder is kleuter ook erg moe. Maar wij denken omdat ze nog maar net op school zit. Toch maak ik me ook weleens zorgen hierover en heb ik weleens aan leukenie gedacht. Maar dat is meteen zo heftig en is dat niet wat overdreven van mij? Verder een erg actief kind.vlaggenmast schreef: ↑22-06-2019 00:42Hai
Ik stuit echt per ongeluk op dit topic, ik reageer zelden, maar nu toch even.
Alsof ik mijn eigen verhaal lees, van een paar jaar geleden. Met een bezoek met dochter op het consultatiebureau zaten wij binnen een half uur in het ziekenhuis. Kind had altijd blauwe plekken, maar het was een peuter en ze viel veel in verband met klimmen en klauteren, dus voor ons niet opvallend.
In ieder geval, heel veel (onverklaarbare) blauwe plekken, petechiën en inderdaad moe. Na een hele middag bloedprikken en onderzoeken werden wij naar huis gestuurd met een papiertje met de diagnose ITP daarop.
Een dag later zaten we bij de kinderarts, inderdaad ook voor de zekerheid wederom een onderzoek om leukemie uit te sluiten, uitslag duurde een week. Vreselijk.
Dochter heeft ITP, komt best vaak voor bij kindere , meestal houden ze dat over na een verkoudheid, griep en herstellen kinderen zich met een jaar weer.
Mijn dochter heeft de chronische variant, geeft niets, ze doet het inmiddels prima.
Ik wilde mijn verhaal toch neerzetten ivm alle afwijkende bloeduitslagen en dergelijke.
Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat jullie heel snel duidelijkheid krijgen.
zondag 30 juni 2019 om 12:47
woensdag 3 juli 2019 om 13:46
Hier sluit ik me bij aan. Hopelijk gaat het (naar omstandigheden) goed.
