Zorgen om zoontje

Mijn zoontje van 5 is eigenlijk altijd aan het hoesten. Als verkoudheid of griep in de lucht hangt, is hij de eerste. Nu zijn man en ik bekend met astma. En omdat hij veel last van hooikoorts heeft en de gewone pilletjes niet werken toch even naar huisarts gegaan.

De afgelopen weken heeft hij ook de nodige bloedneuzen gehad. Net nog. Kreeg appje van hulpmoeder dat het bloed maar bleef komen.

Omdat hij vaak blauwe plekken op zijn armen en benen heeft, en nu ook op de rug, heeft mijn man het ook maar meteen benoemd. We moeten bloed prikken. En hij krijgt een pufje. Ze denkt inderdaad aan astma.

Over 2 weken moeten we terug naar de huisarts om te kijken of we doorverwezen worden.

De juf heeft wel eens gezegd dat hij vaak moe is. Dat merken we thuis ook, maar zo’n hele week school is ook wel veel.

Hij wil steeds vaker gedragen worden en zegt vaker moeë benen te hebben en pijn. Eigenlijk heb ik daar niet echt iets achter gezocht. Mijn man, ik kon helaas niet mee, heeft dat laatste vergeten te vertellen. We gingen eigenlijk ook vooral voor het hoesten etc. De rest kwam zo ter sprake.

Op zich speelt hij lekker en is het een vrolijk mannetje (als hij niet moe is). s nachts zweet hij vaak, dat zijn haren kletsnat zijn, maar dat is niet elke nacht gelukkig.

Hij wordt nu ook onderzocht op leukemie. Ze heeft dat verder niet benoemd!

Alleen dat ze wat dingen wil onderzoeken omdat ze er niet helemaal gerust op is, een bloedbeeld krijgen, maar mijn man zag het later op de aanvraag (de waardes om dat te onderzoeken). Ze heeft hem verder niet afgevoeld (de klieren) dus misschien verwacht ze eigenlijk niets ernstigers. Anders had ze dat denk ik ook wel gezegd.

Maar ik moet bekennen dat ik me nu wel wat zorgen maak. Aan de andere kant denk ik; ach, het zal wel allemaal meevallen.

Eigenlijk is dit berichtje dan ook vooral bedoeld om even mijn hart te luchten.