's avonds met baby weg

15-06-2008 19:47 72 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, misschien kunnen jullie me wat tips geven over het volgende onderwerp: binnenkort gaan we uit eten 's avonds. Helaas is de vaste oppas op vakantie zodat ik niemand thuis heb. Afzeggen is ook sociaal niet verantwoord :-O Een andere oppas heb ik niet.



Het lijkt erop dat we dus 's avonds weg moeten. Normaal gesproken ligt mijn zoon om 19.00 uiterlijk 19.30 op bed (heeft hij ook echt wel nodig) Laten jullie je baby slapen in de wandelwagen? Zijn er verder nog tips? Mijn zoon (en ik zelf eerlijk gezegd ook) hecht aan zijn regelmaat. Het klinkt misschien een beetje mutsig maar ik zie er tegenop.
Alle reacties Link kopieren
Als het zo belangrijk is dan probeer je het gewoon maar wel met de duidelijke afspraak dat als het niet gaat dat je dan gewoon weggaat. Je kind gaat voor toch?



Onze kinderen hebben we ook altijd meegesleept en meestal gaat het prima. Af en toe was het een complete ramp.

Maar als je net doet of het heel normaal is om naar een restaurant of museum of wat dan ook te gaan dan is de kans groot dat je kind het ook normaal vindt en niet lastig doet.

Geen garantie natuurlijk, sommige kinderen kunnen niet goed tegen vreemde situaties en elk kind heeft wel eens een dag dat er helemaal niets goed loopt.
Alle reacties Link kopieren
Misschien eerst fijn om met je man op 1 lijn te komen Brookers? Dat scheelt weer in het gesprek en sta je minder alleen.

Wens je veel succes met je beslissing in ieder geval!



Zwieber, wanneer wil je dat gaan proberen dan? Moet zeggen dat ik nog steeds zwaar onder de indruk ben van mijn kinderen (1 en 3 jaar oud) hoe ze zich gedragen in een restaurant. De oudste vindt het super om in een restaurantje te eten. En nee dan bedoel ik geen 4*-tent, maar gewoon eetcafé of pannenkoekenrestaurant of 's middags een broodje op een terras. Alleen hoofdgerecht en als ze het nog aankunnen een toetje, anders naar huis en naar bed. (en ja, dan gaan we wel vroeg anders is het idd niet gezellig)
Alle reacties Link kopieren
Je kunt twee dingen doen.

1. je poot stijf houden en thuisblijven. 's Avonds is geen tijd voor een baby van 9 maanden. Op zich zal het wel meevallen met dat rokerige als het etentje na 30 juni plaats gaat vinden, maar dan nog, een baby hoort dan in zijn bedje te liggen en niet in een restaurant te zijn (al zullen mensen uit Zuid-Europa daar wellicht anders over denken).

2. Meegaan en hopen dat je kind hard gaat huilen. Als opa en oma niet willen geloven dat het niet handig is om een baby 's avonds mee uit eten te nemen, dan moeten ze maar voelen. Uiteraard na een kwartier huilen demonstratief vertrekken en uitgebreid je excuses maken naar de andere gasten van het restaurant.



Kortom, ik zou het gewoon niet doen, of erop staan dat het een lunch wordt in plaats van een diner. In landen in Zuid-Europa worden kinderen wel vaak tot 's avonds laat meegesleept, maar de hele cultuur en mentaliteit van de mensen daar is daarop ingesteld. In Nederland stellen mensen prijs op een babyvrij restaurant als ze 's avonds uit eten gaan. Hoe onvriendelijk dat ook klinkt. Ik heb zelf een tweeling van 5 en vind het heerlijk om af en toe 's avonds oppas te hebben en met mijn partner uit eten te gaan. Ik geloof niet dat ik er heel erg blij van word als we een cosy bistrootje uitzoeken en daar een gezelschap met een huilende baby aantreffen. Dan kan ik net zo goed thuisblijven.
Alle reacties Link kopieren
Brookers schreef op 15 juni 2008 @ 20:41:

Hallo Gigaluilak,



Eigenlijk baal ik ervan dat er weinig begrip is hiervoor. Ik begrijp niet waarom we niet 's middags wat gaan lunchen. Grappig, jij zit er net zo in als mijn man, alleen als ik mijn drie gangen heb besteld is het lastig om nog weg te gaan (terwijl mijn schoonouders betalen)
Daar zou ik dan weer totaal geen moeite mee hebben. En heel gemeen gedacht... Als het misgaat hoef je volgende keer de discussie niet meer aan, waarschijnlijk willen zij het dan ook niet nog een keer proberen ;-)
Alle reacties Link kopieren
esmee1975 schreef op 15 juni 2008 @ 20:46:

[...]





Daar zou ik dan weer totaal geen moeite mee hebben. En heel gemeen gedacht... Als het misgaat hoef je volgende keer de discussie niet meer aan, waarschijnlijk willen zij het dan ook niet nog een keer proberen ;-)
Exactly my thoughts. X-D
Alle reacties Link kopieren
LittlePhoenixxx schreef op 15 juni 2008 @ 20:43:

Als het zo belangrijk is dan probeer je het gewoon maar wel met de duidelijke afspraak dat als het niet gaat dat je dan gewoon weggaat. Je kind gaat voor toch?



Onze kinderen hebben we ook altijd meegesleept en meestal gaat het prima. Af en toe was het een complete ramp.

Maar als je net doet of het heel normaal is om naar een restaurant of museum of wat dan ook te gaan dan is de kans groot dat je kind het ook normaal vindt en niet lastig doet.Geen garantie natuurlijk, sommige kinderen kunnen niet goed tegen vreemde situaties en elk kind heeft wel eens een dag dat er helemaal niets goed loopt.
Nouuuuu...... Of die stelling op gaat voor een baby van 9 maanden waag ik te betwijfelen!
Alle reacties Link kopieren
Brookers schreef op 15 juni 2008 @ 20:41:

Hallo Gigaluilak,



Eigenlijk baal ik ervan dat er weinig begrip is hiervoor. Ik begrijp niet waarom we niet 's middags wat gaan lunchen. Grappig, jij zit er net zo in als mijn man, alleen als ik mijn drie gangen heb besteld is het lastig om nog weg te gaan (terwijl mijn schoonouders betalen)


dat snap ik wel hoor! ik heb zelf een makkelijk en een moeilijk kind, maar wat jezelf al zegd, misschien gaat het wel hartstikke goed! zo niet, dan geef je van te vore duidelijk aan je schoonouders aan dat als het niet gaat je opstapt. maar goed dit is mijn insteek en persoonlijk zou ik mij dan ook totaal niet bezwaard voelen om ook daadwerkelijk op te stappen.



ik vind de 'eis' om iedereen zijn plannen om te gooien ook wel ver gaan...



uiteraard moet je doen wat je prettig vind, maar water bij de wijn doen is natuurlij knooit echt schadelijk zeker niet als je duidelijk maakt wat jouw insteek er in is.
Alle reacties Link kopieren
Zie het als een experiment, waarvan het risico ligt bij je schoonouders: of het gaat geweldig en jullie hebben allemaal een gezellige avond, of het wordt een jankpartij dus je vertrekt met een huilend kindje na een klein kwartiertje. Zij betalen de rekening, jij weet dat het dus niet werkt en die discussie hoef je niet meer te voeren. Baby in bed, jij met een dikke bak troostijs op de bank, iedereen gelukkig!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook zo'n rust en regelmaat type en voor man en mij zou er een ding vaststaan: ons kind ligt om 7 uur in zijn bed.



Heb je geen andere oppassen bij de hand? Buren? Vrienden? Je eigen familie? Als het restaurant vlakbij je huis is, is het het ideale moment om eens een oppas te laten babysitten voor de eerste keer. (je kunt dan makkelijker even naar huis, dan als je in een theatervoorstelling of in de sauna zit, bedoel ik)



Wij hebben met onze oudste (toen 9 maanden) eens een familiefeest gehad wat de hele dag duurde. Hij sliep nog twee keer per dag en 's avonds om 18:30. Wij mochten toen gratis een campingbedje (met babyfoon natuurlijk) neerzetten in een van de hotelkamers (t was een klein hotel/restaurant)



Succes, ik zou een oppas regelen als ik jou was.
Alle reacties Link kopieren
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Ik zou thuis blijven dan gaat manlief maar alleen.

Het ligt er ook aan hoe de baby zelf is.

Met mijn oudste dochter nu 3 zou ik het wel aandurven, die slaapt overal doorheen. Mijn jongste 8 maanden is een hele lichte slaper, wordt echt overal wakker van, dus in een restaurant slapen is al helemaal geen optie. Met haar ga ik de test niet eens aan.

Wat het huilen betreft daar kun je niets aan doen.

Wat andere ook aangeven is gaan en onder het eten naar huis gaan mocht het echt niet gaan, of jij voelt je niet prettig.

Dat heb ik overigens ook een keer gedaan hoor. En scheve gezichten krijg je altijd. Je kan het nooit iedereen naar de zin maken.
Alle reacties Link kopieren
ik heb nog geen kinderen en misschien zegt iedereen ook wel 'je komt nog wel'', maar ik weet iig van toen ik kind was dat wij vaak oppas hadden. Als m'n ouders uit eten / naar theater gingen, of naar vrienden of cursus of werkverplichtingen dan hadden wij een oppas thuis. En dat waren geen opa's en oma's maar gewoon pubermeiden, we hadden wel een stuk of 4 verschillende want dan hadden we back ups als de 1 niet kon. Dat lijkt me toch wel heel prettig in situaties als deze... Ik snap ergens ook wel dat je schoonouders een beetje teleurgesteld zijn als je zoiets niet geregeld krijgt.
Alle reacties Link kopieren
mooi dat ik geen pubermeiden op mijn kinderen laat passen. En ik snap niet dat je schoonouders niet inzien dat dit heel lastig is voor je, hier gaat het anders, dan is er eerst de vraag kunnen jullie die avond ivm oppas, zo ja, kunnen jullie dan mee uit eten en dat vind ik ook de normale volgorde. In dit geval zou ik zelf thuisblijven met kind en man mee laten gaan. Zou geen 9 maanden oude baby meenemen naar een restaurant savonds.
Alle reacties Link kopieren
Teigetje29 schreef op 15 juni 2008 @ 20:01:





Kortom, ik ben van mening dat als je als moeder 'relaxt' bent dat je dat ook overdraagt op je kind(eren)
Wow, wat een Onzin zeg. Mijn dochter kon als baby en peuter Overal mee naar toe. Als 2 jarige heeft ze 2 dagen in Parijs rondgereden in haar buggy, en we hebben haar geen 1 keer gehoord. Mijn zoon is een heel ander verhaal. Hij is gehecht aan zijn ritme\omgeving\bedje, en hem hoef ik echt niet mee te nemen naar een late verjaardag of een restaurant. Het verschilt PER KIND, niet of je als ouders zijnde "relaxt" bent...
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook niet het "type" kinderen dat er goed tegen kan om uit hun ritme gehaald te worden.

En bovendien ben ik ook nog eens niet een "superrelaxte" moeder. Ik organiseer best veel om te zorgen dat ik redelijk relaxed kan blijven. Nooit dingen doen waar je je onprettig bij voelt is mijn advies.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt het toch proberen? Ik probeerde het gewoon toen spook nog klein was. Lukte het, mooi mazzel, ging het niet, dan naar huis. Je voelt wel als het anders loopt dan je had verwacht. Tegen de tijd dat spook ging krijsen, was ik al buiten.

Net ook naar een verjaardag geweest, kind is inmiddels 6, maar dan nog, de ene keer kun je om 7 uur weg, want kind is gesloopt, nu was het half 9 en niks loos.

Soms trekt kind het niet en gaan we gewoon eerder weg.
Alle reacties Link kopieren
pfoe... wat is iedereen strak hier met die rust en regelmaat! Ik probeer met zoon ook zo veel mogelijk een vast ritme aan te houden, maar ik ben er eerlijk gezegd niet erg goed in, en als het een keer anders loopt is dat hier dus ook geen probleem.



Ik snap best dat dat per kind verschilt, maar zoals ik het nu hoor is het nog nooit geprobeerd en ik zou het zeker wel proberen. Het is voor jezelf toch ook veel relaxter als je je kind gewoon mee kunt nemen als het een keer niet anders kan? Ik zou het dus zeker wel proberen. Hoe weet je nu hoe het loopt als je het nooit probeert?



Nu ik er over nadenk: ik denk dat de stelling van hieronder wel omgekeerd werkt. Dus niet 'als je zelf relaxed bent wordt je kind ook relaxt' maar wel 'Als je zelf loopt te stressen over dit soort dingen dan reageert je kind ook niet relaxed'.
Alle reacties Link kopieren
.
Nou kijk, als je 5 maanden oude baby de hele verjaardag zo hard krijst dat niemand elkaar mee kan verstaan, dan leer je het wel af. En dat was dan nog een verjaardag 's middags. Want thuis ging ze vrolijk door, zoiets was gewoon teveel voor haar. Inmiddels is ze bijna 5 en nog steeds niet erg in haar element als we haar verkassen (op vakanties is het ook altijd bal). Dat zit gewoon in het kind.

Zoon van 2 is veel makkelijker.



Toevallig zijn we dit weekend nog in een echt restaurant met ze geweest want ik vind het wel belangrijk dat ze zich leren gedragen in dat soort gelegenheden. Maar voor een baby van 9 maanden lijkt me dat nog rijkelijk vroeg...
Alle reacties Link kopieren
Pammie schreef op 15 juni 2008 @ 22:03:

Nou kijk, als je 5 maanden oude baby de hele verjaardag zo hard krijst dat niemand elkaar mee kan verstaan, dan leer je het wel af. En dat was dan nog een verjaardag 's middags. Want thuis ging ze vrolijk door, zoiets was gewoon teveel voor haar. Inmiddels is ze bijna 5 en nog steeds niet erg in haar element als we haar verkassen (op vakanties is het ook altijd bal). Dat zit gewoon in het kind.

Zoon van 2 is veel makkelijker.



Toevallig zijn we dit weekend nog in een echt restaurant met ze geweest want ik vind het wel belangrijk dat ze zich leren gedragen in dat soort gelegenheden. Maar voor een baby van 9 maanden lijkt me dat nog rijkelijk vroeg...
Maar als je 5 maanden oude baby op een verjaardag de hele boel bij elkaar krijst dan ga je toch weg, dan blijf je toch niet die hele verjaardag hangen? En het is toch geen reden om het niet nog een keer te proberen? Wat Q ook schrijft: de ene keer gaat het wel, de andere keer niet en dat kan (zeker met die kleintjes) ook veranderen als ze ouder worden. Er is nog zo veel in ontwikkeling in die kleine lijfjes. Het zou voor mij geen reden zijn om dan maar thuis te blijven in ieder geval.
We zijn ook gegaan, en dit is zeker niet het enige voorbeeld. Op een gegeven moment weet je echt wel wat je kind trekt en niet trekt. En die van ons trok zulke dingen gewoon niet. Nu, 4,5 jaar later, nog steeds niet. Dus ik denk dat ik haar destijds aardig heb ingeschat.
Alle reacties Link kopieren
Pammie, logisch dat je dan op een gegeven moment voorzichtiger wordt. En wat ik al eerder schreef: ik geloof er absoluut in dat dit per kind héél erg kan verschillen. Wat mij (en anderen) in deze discussie alleen opvalt is dat het uberhaupt niet geprobeerd wordt (en met redelijke tussenpozen geprobeerd blijft worden). Hoe moet je dan ooit weten of je kind het wel of niet trekt?
In mijn geval is dat een aanname hoor, dat ik het niet geprobeerd zou hebben.



Van de week waren we op een bbq en dan gaat ze even apart zitten omdat ze 'even moet wennen'. Ze krijst inmiddels de boel niet meer bijelkaar hoor ;-) maar we merken op bijvoorbeeld vakanties dat ze daar niet persé gelukkig van wordt. Thuis is ze het meest in haar element.
Alle reacties Link kopieren
esmee1975 schreef op 15 juni 2008 @ 20:44:

Misschien eerst fijn om met je man op 1 lijn te komen Brookers? Dat scheelt weer in het gesprek en sta je minder alleen.

Wens je veel succes met je beslissing in ieder geval!



Zwieber, wanneer wil je dat gaan proberen dan? Moet zeggen dat ik nog steeds zwaar onder de indruk ben van mijn kinderen (1 en 3 jaar oud) hoe ze zich gedragen in een restaurant. De oudste vindt het super om in een restaurantje te eten. En nee dan bedoel ik geen 4*-tent, maar gewoon eetcafé of pannenkoekenrestaurant of 's middags een broodje op een terras. Alleen hoofdgerecht en als ze het nog aankunnen een toetje, anders naar huis en naar bed. (en ja, dan gaan we wel vroeg anders is het idd niet gezellig)
Ah ja, pannenkoekenhuisjes met speeltuin gaan ook prima hoor maar Zwiepje kan echt niet een half uur stilzitten. Het ligt compleet aan je kind hoor want ik kon makkelijk in restaurants mee zeker op die leeftijd al. Maar ik vind een pannenkoekenhuisje echt geen restaurant. Ik bedoelde de Italiaan ofzo. Daar krijg je mij voor geen goed met hem heen voordat hij 5 is. Tenzij er een wonder gebeurd. Eetcafe's wisselen een beetje bij hem, als het maar niet te lang duurt of als hij gewoon tussendoor kan spelen in een speelgedeelte of wat dan ook. Maar zonder speelgedeelte wordt het hem niet. Echt niet. Maar hij is altijd al hyper geweest hoor, ook als baby. Hij heeft geen adhd ofzo hoor, want hij kan zich prima concentreren maar behalve dat is hij net zo druk denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het ook gewoon proberen en heb het ook wel gedaan met mijn kind. Op mijn eigen verjaardag vlak na zijn geboorte ben ik uit eten geweest en heeft hij heerlijk de hele avond in de wagen geslapen. En daarna heb ik het wel vaker gedaan, dan kon ik tenminste ook eens weg.



Ik ging meestal redelijk vroeg weg, uurtje of 5, zodat zoon dan ook nog "mee kon doen". En tegen zijn bedtijd legde ik hem in zijn wagen/buggy, ging even een kwartiertje met hem lopen buiten totdat hij in slaap viel en reed hem dan zo slapend weer naar binnen in een hoekje. Moeder blij want die kon ook nog eens weg, kind blij want die lag gewoon te slapen.



Groot voordeel van deze aanpak is dat kind heel prima mee uit eten kan, hij is nu vier en gaat regelmatig - voor zover je bij een vierjarige van regelmatig kunt spreken - mee uit eten, eigenlijk is het nooit een probleem, ik vind het zelfs heel gezellig om hem erbij te hebben.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vluchtig alle reacties gelezen, maar ik zou het zelf niet doen. Als het nou een etentje bij iemand thuis was en je kunt je zoontje rustig in bed leggen, zou ik het geen probleem vinden. Maar in een restaurant.. Ik zou ons zoontje (bijna 1) niet meer in de kinderwagenbak hoeven leggen (ook niet toen hij 9 mnd was, in de eerste maanden zou het misschien nog wel gelukt zijn, maar dan zit je nog met veel voedingen enz enz, dus ook niet ideaal in een restaurant), dan zou hij niet gaan slapen, want hij wil alles meemaken. Hij ligt thuis ook meestal rond 19 uur te slapen, als het eens anders loopt is ie ook meteen een paar keer wakker.



We hebben hier dan ook wel echt een slaapkopje, hij slaapt tussen 7 uur en 19 uur nog 3 keer, en dan is ie 's avonds ook echt weer aan zijn rust toe. Misschien is het wel zo dat hij wat makkelijker geweest zou zijn als we van begin af aan met hem 'gesjouwd' hadden, maar hij is het nu zo gewend en doet het daar prima op. Echt naar de behoefte van je kindje kijken hoor, zeker op zijn leeftijd, hij is nog zo klein. Volgend jaar kan je hier weer veel soepeler mee omgaan, schat ik zo in.



Vind het wel vreemd van je schoonouders dat ze niet met jullie meedenken en zo vasthouden aan het diner buiten de deur. Ik zou als ik jou was thuisblijven en je man alleen laten gaan. Maar goed, dat is nu makkelijk praten, ik ben zelf ook geen held in dat soort dingen, zeker als de onderlinge verhoudingen niet opperbest zijn.



Succes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven