1 is genoeg - kletstopic

01-06-2018 11:24 3002 berichten
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. :)

Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.


We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680


Wie schrijven er mee?

* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lila: wat is het merk? En kun je dat gewoon zonder recept halen? Ben volgende week in NL dus vandaar.

Net toen ik mijn berichtje vanmorgen typte kwam mijn man met SA binnen zetten. Die was zo aan het hoesten, dan het ontbijt er weer uit kwam. Zo sneu. Jullie kindjes ook wel eens gehad? Na een half uur ging het beter. Mijn man heeft haar naar de nursery gebracht, maar besloten thuis te blijven. De nursery zit op het terrein -we wonen in een zgn gated community- zodat hij meteen naar haar toe kan.

En ondertussen voel ik me een slechte moeder omdat ik nu in de trein naar werk zit... :cry:
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Mijn zoontje heeft regelmatig last gehad van slijmen. Verstopte neus, niet kunnen snuiten en dan zakt het naar de keel. En dan inderdaad hoesten tot braken toe. Dat is eigenlijk pas sinds enkele maanden over, nu hij goed heeft leren snuiten.
Ik heb hem ook regelmatig naar de opvang gedaan terwijl ik dan met een wee gevoel in mijn maag op het werk zat. Het is niet leuk, maar het maakt je echt geen slechte moeder. Je doet wat kan en ook door thuis te blijven kan je weinig veranderen aan de situatie.
Hopelijk voelt ze zich snel beter. Moest het inderdaad van haar neusje komen, dan helpt eigenlijk alleen maar spoelen, spoelen en nog eens spoelen met fysiologisch water. Maar dat vinden ze doorgaans geen pretje.
Ik heb zoontje eens een bloedneus bezorgd zo. Hij moest spoelen, maar waar ik hem vroeger nog goed vast kon houden, was hij toen toch al twee en een stuk sterker in slaan, schoppen en afweren. Dus ik hem in een houdgreep, spuitbus in de neus, en hij trekt zijn gezicht weg. Hopla, overal bloed. Dan voel je je ook best schuldig :-$
Ach wat sneu dat overgeven :-( Hier heeft zoontje nooit overgegeven van het hoesten, maar wel om andere aparte redenen. Volgens mij hebben kleine kinderen een veel heftigere kokhals reflex, waardoor ze ook sneller overgeven.

En natuurlijk ben je geen slechte moeder!!! :hug:
Ik denk inderdaad dat kinderen veel sneller braken, ook als reflex. Dat merk ik nu nog als mijn zoontje wat ziek is. Als hij braakt, kan hij daarna huppelend naar school gaan. Dan is voor hem het 'zieke gevoel' eraf ofzo. Als ik braak, dan kruip ik van het bed naar de badkamer en terug, maar kan ik écht niet gaan werken.
Ja, dat heb ik bij mijn zoontje ook gemerkt.

Hier braakte zoontje vaak in de zomer, op bed. Dan had ie het te warm en ging hij overgeven. Dit jaar is het eerste jaar dat het niet is gebeurt, eigenlijk (nog niet!), dus ik heb hoop dat het inmiddels beter gaat wat dat betreft.

Een vriendin van mij heeft ook een zoontje en die kon soms gaan overgeven tijdens een woede-aanval als peuter. Dat lijkt me helemaal naar...

Wat ik wel fijn vind is dat zoontje nu op een leeftijd komt dat ie het eenbeetje kan aankondigen dat ie zich niet goed voelt... Ik kon er altijd enorm van schrikken als hij opeens begon over te geven.
Alle reacties Link kopieren
Hai,

Hier nog een moeder van 1 kind, een zoontje van 4,5. Mijn man wilde geen tweede meer. Dat vond ik eerst moeilijk te verteren, maar nu heb ik er echt vrede mee en geniet ik van steeds meer vrijheid in stapjes.

Onze omgeving vond/vindt het maar raar, één kind. Volgens mij denken sommige mensen dan dat je je ene kind niet leuk vindt, al moet ik toegeven dat ik het zwaarder vind dan ik had gedacht. Maar gelukkig ook leuk. Ik heb er de nodige opmerkingen over gehad; “ach, een broertje of zusje zou toch zo leuk zijn voor kleine pvc’tje” en “goh, zo’n groot huis voor jullie drietjes? Komt er nog gezinsuitbreiding? “ Gelukkig zijn er in onze omgeving meer enig kinderen, want je bent toch een uitzondering en wordt ook zo gezien.

Ik ben zelf trouwens ook enig kind en heb dat bijna nooit als vervelend ervaren, ik wist niet beter en vond het meestal prima.
Welkom Pvc_tje! :bye:
Alle reacties Link kopieren
Aawww: jullie zijn zo lief! Zat echt met een steen in mijn maag in de trein vanmorgen. Ik ben niet zo goed in loslaten. De Nursery heeft niet gebeld dus vermoed dat het een one off was vanmorgen. Ze is ook verkouden en melk geeft natuurlijk extra slijm.

Welkom PVC!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hier stiekem al vaker meegelezen maar wil eigenlijk ook wel meekletsen als dat mag :-)

We hebben een zoontje van net een jaar en mijn man heeft altijd gezegd dat het bij één kind zou blijven wat hem betreft, terwijl ik er twee in m'n hoofd had. Ik merk nu echter nog helemaal geen kriebels voor een tweede, dus grote kans dat het hierbij blijft. Het is overigens echt niet zo dat het ouderschap ons tegenvalt, zoals ik hier al eerder las dat mensen veronderstellen... Integendeel zou ik willen zeggen!

Het is wel zo dat we allebei veel lol in ons werk hebben, met beide een uitdagende en veeleisende baan, en dat we het fijn vinden om met "maar" één kind toch de balans tussen werk en privé en af en toe een beetje tijd voor jezelf te vinden. Als ik iets moet noemen wat tegenviel afgelopen jaar is het het gebrek daaraan ;-)

Ik begin dus steeds meer met m'n man mee te voelen en ben ergens ook wel blij dat ik de "discussie" thuis niet aan hoef te gaan. Kijk ook niet heel erg uit naar nog een keer veel zorgen om onze kinderwens te vervullen - hoewel het uiteindelijk pech lijkt te zijn werd en bleef ik moeilijk zwanger, zodat we er een paar jaar over gedaan hebben tot ons zoontje er was. Verder is hij geboren met een (gelukkig niet ernstige maar wel vervelende) aangeboren afwijking.

Ik ben gewoon ontzettend blij dat we hem hebben mogen krijgen en dat het nu goed gaat met ons allemaal! Merk ook dat spullen wegdoen steeds makkelijker wordt, blijkbaar zijn m'n hormoonlevels weer wat genormaliseerd ;-)
Alle reacties Link kopieren
Welkom Pvc_tje en Haaknaald :bye:


Baggal: vsm verkoopt ze en dat kan gewoon bij ik kruidvat of de apotheek, zonder recept.

Asperientje : Dat heb ik ook een meer gehad bij zoontje. Ik voelde mij zo slecht.

Overgeven heb ik gelukkig nog niet meegemaakt..
Maar koorts is ook vreselijk hoor.. Dan worden ze hangerig en huilerig. Dat is zo vermoeiend.
Ik vond koorts in het begin altijd heel eng, ik was dan bang dat hij een koortsstuip zou krijgen. Gelukkig nooit gebeurt.

Afgelopen winter heeft ons zoontje wel een longontsteking gehad. Van het ene op het andere moment had ie ruim 40 graden koorts. Nadat we bij de dokter waren geweest is hij in slaap gevallen en heeft bijna een hele dag geslapen. Daar ben ik wel flink van geschrokken toen; hij had het opeens enorm heftig te pakken. Maar gelukkig sloeg de antibiotica snel aan en de volgende dag verdween de koorts ook weer heel snel. Kan zo bizar hard gaan bij die kleintjes!
Alle reacties Link kopieren
Overgegeven gelukkig nog niet meegemaakt.
Koortsstuip lijkt me ook eng.
Veel sterkte en beterschap.
Alle reacties Link kopieren
Wat een heftig verhaal snorriemorrie! Gelukkig zijn ze inderdaad bizar flexibel qua herstel. Ons zoontje heeft afgelopen jaar meerdere operaties ondergaan en van een hoopje ellende de eerste dag ging het steeds al snel naar gewoon weer spelen en in z'n eigen bed slapen.
Alle reacties Link kopieren
Hier tot nu toe veel geluk gehad qua ziektes - vorige maand de allereerste oorinfectie die ook netjes weer wegging, nog geen overgeven gehad.

Haaknaald, ik herken veel van wat je zegt! Hier ook man die met het idee kwam, beiden een veeleisende baan, en ouderschap dat niet tegenvalt maar gewoon genoeg is zoals het is!
Mijn zoontje is gelukkig niet veel ziek - hout vasthouden.
Hij maakt ook helemaal niet snel koorts. Zijn neefje heeft bij een fikse verkoudheid al 39 graden koorts. Als mijn zoon 39 graden heeft, kan ik ermee naar de spoedafdeling denk ik.
Vorige winter was hij ook al een paar dagen hangerig. Op een nacht moet hij overgeven dus denk ik: we staan voor het weekend, toch maar even laten nakijken bij de dokter voor ik naar de huisarts van wacht moet op zaterdag.
Zoontje zit te babbelen en zingen bij de dokter. De dokter luistert. En luistert. Luistert nog eens. Euh mevrouw, uw zoontje heeft een longontsteking. Ik begrijp er ook niks van want normaal zijn kinderen met een longontsteking ellendig als ze hier komen, maar hij heeft toch echt een longontsteking.

Dus nu ga ik sneller naar de dokter, want dat ik daar zat was puur toeval door dat overgeven. Anders had ik nog langer gewacht en had het goed mis kunnen zijn. Je merkt aan hem gewoon niet dat hij ziek is.

Alleen met de windpokken. Toen was hij ellendig en liep hij over van zelfmedelijden. Ook omdat hij dus niet gewend is om ergens echt last van te hebben denk ik. Nu met die pols in de gips ook. Een half uurtje heeft hij gezeurd dat het zo zwaar woog. Daarna niks meer. Geen gezeur, geen geklaag, alsof het altijd al in de gips heeft gelegen.
Handig, maar dus ook niet zo handig omdat ik nooit weet of er nu echt iets scheelt of niet.
Ja, dat is wel onhandig inderdaad. Ik ken het hoor, zoontje kan ook heel erg vrolijk blijven. Oorontsteking merken wij bijvoorbeeld bij hem alleen aan het feit dat ie er 's nachts wat vaker uitkomt, maar hij klaagt dan ook niet over pijn ofzo. Vorige keer was het zo lang niet ontdekt dat zijn trommelvlies was gescheurd. 's Ochtends werd ie opeens wakker met een oor vol bloed en troep. Dan schrik je jezelf ook een hoedje!!
Zo, dat moet ook schrikken geweest zijn snorriemorrie!
Ik vind het best moeilijk om de goede balans te vinden. Ik wil niet zo een moeder zijn die bij elk piepje bij de dokter staat, maar als er iets is moet je wel reageren natuurlijk. Dat vind ik moeilijk inschatten.
Afbeelding

Iemand nog leuke plannen voor het weekend?? :biggrin:
Morgen lekker een dagje lummelen/speeltuin/rondje wandelen/whatever en zondag nog een verjaardag in de familie. :) Man is dit weekend weg, dus zoon en ik hebben het rijk alleen. ;)
Alle reacties Link kopieren
Welkom Pvc en Haaknaald!!

Eng hè hoge koorts.. Ik heb echt heel vaak bij de huisarts en hap gezeten toen mini-me 1-3jr was.. Zo ontzettend bevattelijk.. Vaak hele hoge koorts (41-42gr). En als pleeg weet je teveel en dus zat ik iedere keer tegen het plafond van stress ;) hij heeft helaas 'peuter astma' (oftewel bronchiale hyperreactiviteit) dus is met name in de herfst / winter regelmatig benauwd.. Astma zit in mijn familie.. 10mnd borstvoeding heeft het helaas niet kunnen voorkomen.. Vorig jaar was het zelfs zo erg dat hij prednison nodig had en onderhoudsmedicatie is gestart.. En omdat ik zelf verpleegkundige ben (ooit op de longafdeling gewerkt) kreeg ik hem mee naar huis.. Hij blijft ook onder controle bij de kinderarts tm minimaal 6 jaar. Kans is niet groot dat hij eroverheen groeit namelijk.. Tenminste dat zei de kinderarts.. Ik blijf toch stiekem hopen.. :) ik vind het echt intens naar als hij benauwd is.. Zo'n lijfje dat letterlijk snakt naar adem.. Ben dan altijd hyper alert, ook s'nachts.
Alle reacties Link kopieren
Leuk als hier weer nieuwe dames komen meeschrijven!

Ik heb de eerdere discussie over verdriet om 1 kind en iemand die trots kwam vertellen dat ze een tweede had alleen meegelezen maar nog niet gerageerd.
Ik vind het een lastige. Ergens is het natuurlijk een keuze maar bij veel van jullie is die ingegeven door ernstige omstandigheden waardoor een 2e niet wenselijk is of gewoon niet kan. Aan de andere kant denk ik dat als opmerkingen van anderen zo veel pijn doen, er toch nog een stuk onverwerkt verdriet is.
Ik hoor zelf toch een beetje bij de groep 'bewuste keuze'. Al voor de hele medische molen wilden we 1 kind en ik heb al eerder aangegeven dat, mocht ik een 2e willen, ik die molen zo weer in zou gaan.

Heel eerlijk denk ik ook wel dat een aantal van de dames die hier openlijk aangeven te twijfelen, toch nog wel voor een 2e gaan.

Vorige week had ik trouwens een diner met internationale collega's en de collega die naast mij zat begon er meerdere keren over dat ik echt een 2e moest nemen want 1 is zielig, ik zou zo'n mooi kind krijgen, etc. Ik vond het irritant worden en hij moet blijkbaar nog veel leren. Als je zoiets tegen iemand zegt, weet je nooit de achtergrond van waarom iemand 1 kind heeft. Voor hetzelfde geld was ik al tijden bezig met zwanger worden, net een miskraam ofzo en dan zou zo'n opmerking toch heel diep raken.

Baggal wat lekker een cruise! Is ook mijn grote wens. Man krijg ik niet mee maar als zoon een paar jaar ouder is gaan we samen een keer op zo'n Disney cruise of iets soortgelijks. Dan wil ik ook echt uitpakken en 'the real thing' naar de Caribbean, kan er nu al naar uitkijken dat dat gewoon kan.

Sterkte aan alle zieke kindjes!
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar het lijkt me ergens wel logisch dat zoiets onverwerkt verdriet geeft, als het niet je eigen keuze is om het bij 1 te moeten laten? Dat is niet iets dat je 1,2,3 even loslaat, het kan echt een soort rouwproces zijn.

Bij mij komt het ook met vlagen dat verdriet, heb altjd het idee dat het erger is als ik ongesteld moet worden. Weet ook niet waarom dat is.
Alle reacties Link kopieren
Rouwproces is het zeker Snorrie!
Ik zit in een soort van periode (mede ook ingegeven door dit topic) dat ik het voor mijn zoon zielig vind dat hij geen sibling krijgt. Ergens vind ik mijzelf dan asociaal.

Heb je hulp bij jouw proces en rouw Snorrie? Ik heb destijds wat sessies bij een psych gelopen na mijn miskraam en toen het lang niet zeker was dat ik nog zwanger kon worden.
Ondanks dat ik het niet zo eens was met de psych haar werkwijze, heeft het wel geholpen denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Oooh Snorriemorrie herkenbaar.. in m'n pms week wil ik altijd acuut een baby. Die stomme spiraal werkt te goed bij mij ;) pms is trouwens echt vet irritant.. Iedere maand ben ik zeker een dikke week semi ontoerekeningsvatbaar. Gelukkig atm eisprong en over 2 weken op vakantie.. Dus dat moet net aan goedkomen! De oma's gaan mee dus echt precies gelukkig qua timing.. Zijn mijn moordneigingen weer beteugeld :proud:
@Selectia: ik heb momenteel therapie, niet persé omdat er geen tweede komt, maar het is wel eens ter sprake gekomen. :) Het is groepstherapie, dus ben er ook wel achtergekomen dat er zeker meer dames zijn die met dit probleem worstelen.

@Enigme: ja, dat heb ik dus ook!! Maar ik slik nu de pil 3 of 4 maanden door, dus gelukkig maar eens per 3 maanden echt heel erg last van nu momenteel. Al merk ik wel nog steeds dat ik rond wanneer ik eigenlijk ongesteld had moeten worden, dat ik er dan ook een klein beetje last van heb, maar vééĺ minder dan in mijn daadwerkelijke stopweek, dan ga ik echt los :-$

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven