Kinderen
alle pijlers
1 is genoeg - kletstopic
vrijdag 1 juni 2018 om 11:24
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. 
Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.
We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680
Wie schrijven er mee?
* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.
We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680
Wie schrijven er mee?
* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
maandag 25 juni 2018 om 20:58
@aspirientje: wij moeten het inderdaad ook van de weekends hebben, maar dan zijn we wel altijd echt 2 dagen fulltime samen met z'n 3-en. Fijn vind ik dat!
Voor mij is een belangrijke overweging dat ik 2 kinderen lastig zou kunnen combineren met mijn drukke baan, dat zou te veel stress kosten en ten koste gaan van een relaxte en blije moeder kunnen zijn.
@Baggal: pittige uren maak je! En ook nog reistijd begrijp ik. Is je man brits? Blijven jullie na de Brexit in Londen?
Vrienden van ons zijn allebei NL en zijn uiteindelijk terug gegaan omdat (privé) scholen in Londen erg duur zijn. Is met 1 kind ook weer een andere overweging denk ik.
Lekker dat je man 2 dagen thuis kan zijn!
@Beschuitmetjam: welkom!
@Enigme: mooi beroep heb je! Ik was altijd erg blij als de fertiliteit-vpk even een vriendelijk woord had of gewoon even succes wenste.
@snorrie: fijne vakantie
@Loetje: wat een heftige tijd moeten jullie gehad hebben! Een half jaar huilen/ krijsen is eigenlijk mensonterend, voor zowel ouders als kind.
Voor mij is een belangrijke overweging dat ik 2 kinderen lastig zou kunnen combineren met mijn drukke baan, dat zou te veel stress kosten en ten koste gaan van een relaxte en blije moeder kunnen zijn.
@Baggal: pittige uren maak je! En ook nog reistijd begrijp ik. Is je man brits? Blijven jullie na de Brexit in Londen?
Vrienden van ons zijn allebei NL en zijn uiteindelijk terug gegaan omdat (privé) scholen in Londen erg duur zijn. Is met 1 kind ook weer een andere overweging denk ik.
Lekker dat je man 2 dagen thuis kan zijn!
@Beschuitmetjam: welkom!
@Enigme: mooi beroep heb je! Ik was altijd erg blij als de fertiliteit-vpk even een vriendelijk woord had of gewoon even succes wenste.
@snorrie: fijne vakantie
@Loetje: wat een heftige tijd moeten jullie gehad hebben! Een half jaar huilen/ krijsen is eigenlijk mensonterend, voor zowel ouders als kind.
maandag 25 juni 2018 om 22:06
Hoi allemaal,
Ik ben ook nieuw op dit forum en zag deze topic voorbij komen.
Ik heb zelf een zoontje van 1 jaar en ik twijfel heel erg of ooit nog een tweede wil. Mede doordat mijn man wel graag wil.
Ik heb geen leuke zwangerschap, bevalling en kraamtijd gehad. Dat is voor mij 1 rede. Rede 2 is dat ik soms naar zoon kijk en dan is mijn hart gewoon vol, ik voel mij compleet.
Hebben jullie dat ook dat je partner wel wilt, maar jij niet. Of andersom?
Ik ben ook nieuw op dit forum en zag deze topic voorbij komen.
Ik heb zelf een zoontje van 1 jaar en ik twijfel heel erg of ooit nog een tweede wil. Mede doordat mijn man wel graag wil.
Ik heb geen leuke zwangerschap, bevalling en kraamtijd gehad. Dat is voor mij 1 rede. Rede 2 is dat ik soms naar zoon kijk en dan is mijn hart gewoon vol, ik voel mij compleet.
Hebben jullie dat ook dat je partner wel wilt, maar jij niet. Of andersom?
maandag 25 juni 2018 om 22:11
Hoi Lila, welkom!LiLa30 schreef: ↑25-06-2018 22:06Hoi allemaal,
Ik ben ook nieuw op dit forum en zag deze topic voorbij komen.
Ik heb zelf een zoontje van 1 jaar en ik twijfel heel erg of ooit nog een tweede wil. Mede doordat mijn man wel graag wil.
Ik heb geen leuke zwangerschap, bevalling en kraamtijd gehad. Dat is voor mij 1 rede. Rede 2 is dat ik soms naar zoon kijk en dan is mijn hart gewoon vol, ik voel mij compleet.
Hebben jullie dat ook dat je partner wel wilt, maar jij niet. Of andersom?
Mijn man en ik hebben op dit moment allebei (nog) geen kriebels. Ik neig steeds meer naar geen tweede, merk ik. Dus hier (nog) geen last van verschil tussen ons. Lijkt me heel lastig!
. Dat helpt ook niet.. Hoe vaak ik ook zeg dat ik geen draagmoeder ben voor de kleinkinderen van zijn moeder.. Zucht
dinsdag 26 juni 2018 om 08:35
Snorriemorrie, onze zoons gaan aardig gelijk op 
die van mij zit qua lengte al tijden op de +2 lijn.. Men schat hem zo 5/6..Moet ik wel voor waken ivm overschatting.. Herken je dat?
Over het niet op één lijn zitten.. Tja dat is hier ook zo. Maar zoals al eerder gezegd; je kunt gewoon niet alles hebben. Daar berust ik me meestal in.. Behalve bij babybooms in persoonlijke sfeer en in mijn pms periode haha!
die van mij zit qua lengte al tijden op de +2 lijn.. Men schat hem zo 5/6..Moet ik wel voor waken ivm overschatting.. Herken je dat?Over het niet op één lijn zitten.. Tja dat is hier ook zo. Maar zoals al eerder gezegd; je kunt gewoon niet alles hebben. Daar berust ik me meestal in.. Behalve bij babybooms in persoonlijke sfeer en in mijn pms periode haha!
dinsdag 26 juni 2018 om 09:16
Ja, dat herken ik wel. En dan is het ook nog eens zo dat zoontje voorloopt qua taalontwikkeling. Dus daar merken ze dan ook niet aan dat ie nog maar 4 is. Maar emotioneel kan hij nog wel echt als een kleuter reageren (logisch, want hij IS ook een kleuter) Soms best lastig, dat men hem overschat.
Ik zit zelf vooral niet op 1 lijn met mezelf... Ene moment denk ik zeker te weten dat het bij 1 blijft, maar er zijn ook zeker momenten dat ik me daar schuldig over voel of toch wel graag gezinsuitbreiding zou willen...
Soms heb ik ook soort van jaloezie naar mensen die het wél hebben aangedurfd om voor een tweede te gaan. Een vriendin van mij plaatst dagelijks foto's op Instagram van haar 2 zoontjes. Als ik dan niet lekker in mijn vel zit kan ik daar echt wel eens verdrietig van worden, al slaat dat nergens op.
Maar het zit ook gewoon heel erg in mezelf, ik ben best wel perfectionistisch en wil altijd aan het perfecte plaatje voldoen. Bijvoorbeeld toen de borstvoeding hier niet goed lukte heb ik ook een hele tijd gehd dat ik enorm van streek kon raken als dat bij een ander wel heel makkelijk ging
Ik zit zelf vooral niet op 1 lijn met mezelf... Ene moment denk ik zeker te weten dat het bij 1 blijft, maar er zijn ook zeker momenten dat ik me daar schuldig over voel of toch wel graag gezinsuitbreiding zou willen...
Soms heb ik ook soort van jaloezie naar mensen die het wél hebben aangedurfd om voor een tweede te gaan. Een vriendin van mij plaatst dagelijks foto's op Instagram van haar 2 zoontjes. Als ik dan niet lekker in mijn vel zit kan ik daar echt wel eens verdrietig van worden, al slaat dat nergens op.
Maar het zit ook gewoon heel erg in mezelf, ik ben best wel perfectionistisch en wil altijd aan het perfecte plaatje voldoen. Bijvoorbeeld toen de borstvoeding hier niet goed lukte heb ik ook een hele tijd gehd dat ik enorm van streek kon raken als dat bij een ander wel heel makkelijk ging
dinsdag 26 juni 2018 om 09:37
Snorrie: wat fijn dat het school reisje goed liep. Lijkt me als ouder toch ook best spannend.
Uvita: dat sentimentele gevoel begrijp ik hoor. Ik heb dat een beetje met borstvoeden. Zo van: als ik nu stop, dan heb ik dat speciale moment niet meer en voor je het weet is ze alweer een dreumes.
Wat lees ik hier veel verhalen van dames met moeilijke zwangerschappen/bevallingen/kraam tijd. Ik denk dat de roze wolk ook echt een beetje opgeklopt wordt. De eerste 3 maanden genoot ik enorm, maar vond het ook ontzettend zwaar. En borstvoeding geven, niet weten of ze genoeg binnen kreeg, krampjes en dan had ik niet eens een huilbaby... Inmiddels geef ik sinds vorige week nog maar 2 voedingen per dag en dat voelt zo veel beter. Ben ook echt relaxter.
Selectia: man is Brits en we blijven voorlopig hier, al hopen we wel te verhuizen in London. Prive scholen zijn £4.5k per term en in een jaar zitten 3 termen. Mijn man roept heel hard: Ik ben naar een State school gegaan en heb ook carriere kunnen maken, maar goed... ik kom uit een gezin waar onderwijs belangrijk werd gevonden en neig naar een prive school. Dan kan ze hopelijk daarna naar een Gram. School - betaald door de staat. We zien het tzt wel. In dit stadium valt ook nog niet te zeggen of SA slim is
...
Ik weet niet meer wie fertiliteits verpleegkundige is?! Wat een mooi beroep, tenminste als het lukt! Dankbaar werk.
Ik ben mijn arts enorm dankbaar, want de kans dat het spontaan gelukt was, was gewoon nihil. En de angst dat het nooit zou lukken was gewoon groot. Overigens dit is ook een van de redenen dat het bij een blijft. Die vreselijke medische molen met al die onzekerheden wil ik gewoon nooit meer mee hoeven maken. De dochter van mijn man is zwanger van haar 2e kindje en Ik had ook echt niet iets van jaloerse gevoelens of opeens ook sterke verlangens naar een 2e.
Uvita: dat sentimentele gevoel begrijp ik hoor. Ik heb dat een beetje met borstvoeden. Zo van: als ik nu stop, dan heb ik dat speciale moment niet meer en voor je het weet is ze alweer een dreumes.
Wat lees ik hier veel verhalen van dames met moeilijke zwangerschappen/bevallingen/kraam tijd. Ik denk dat de roze wolk ook echt een beetje opgeklopt wordt. De eerste 3 maanden genoot ik enorm, maar vond het ook ontzettend zwaar. En borstvoeding geven, niet weten of ze genoeg binnen kreeg, krampjes en dan had ik niet eens een huilbaby... Inmiddels geef ik sinds vorige week nog maar 2 voedingen per dag en dat voelt zo veel beter. Ben ook echt relaxter.
Selectia: man is Brits en we blijven voorlopig hier, al hopen we wel te verhuizen in London. Prive scholen zijn £4.5k per term en in een jaar zitten 3 termen. Mijn man roept heel hard: Ik ben naar een State school gegaan en heb ook carriere kunnen maken, maar goed... ik kom uit een gezin waar onderwijs belangrijk werd gevonden en neig naar een prive school. Dan kan ze hopelijk daarna naar een Gram. School - betaald door de staat. We zien het tzt wel. In dit stadium valt ook nog niet te zeggen of SA slim is
... Ik weet niet meer wie fertiliteits verpleegkundige is?! Wat een mooi beroep, tenminste als het lukt! Dankbaar werk.
Ik ben mijn arts enorm dankbaar, want de kans dat het spontaan gelukt was, was gewoon nihil. En de angst dat het nooit zou lukken was gewoon groot. Overigens dit is ook een van de redenen dat het bij een blijft. Die vreselijke medische molen met al die onzekerheden wil ik gewoon nooit meer mee hoeven maken. De dochter van mijn man is zwanger van haar 2e kindje en Ik had ook echt niet iets van jaloerse gevoelens of opeens ook sterke verlangens naar een 2e.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 26 juni 2018 om 10:30
Het op een lijn zitten is zo vervelend. Ik kan er eigenlijk niet goed met hem over praten, zonder dat de emoties hoog oplopen.
Ik heb voor deze zwangerschap een miskraam gehad. Bleek dat ik allemaal verklevingen had in mijn baarmoeder en toen dat allemaal voorbij was, was ik vrij snel weer zwanger. Dat was natuurlijk geweldig, maar geen ruimte om het op een gezonde manier te verwerken.
Ik ben normaal best een 'sterk' persoon, maar ik moet voor dit alles naar een psycholoog.
Lunchlover: Hoe heb jij het een plekje kunnen geven??
Snorriemorrie:
Het perfecte plaatje bestaat in mijn ogen niet echt. Er zijn altijd factoren buiten jou om die de situatie kunnen beïnvloeden. Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Vaak is het voor die mensen een perfect plaatje omdat zij dat zo gedaan hebben. Zij kunnen dit niet anders zien.
Ik heb voor deze zwangerschap een miskraam gehad. Bleek dat ik allemaal verklevingen had in mijn baarmoeder en toen dat allemaal voorbij was, was ik vrij snel weer zwanger. Dat was natuurlijk geweldig, maar geen ruimte om het op een gezonde manier te verwerken.
Ik ben normaal best een 'sterk' persoon, maar ik moet voor dit alles naar een psycholoog.
Lunchlover: Hoe heb jij het een plekje kunnen geven??
Snorriemorrie:
Het perfecte plaatje bestaat in mijn ogen niet echt. Er zijn altijd factoren buiten jou om die de situatie kunnen beïnvloeden. Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Vaak is het voor die mensen een perfect plaatje omdat zij dat zo gedaan hebben. Zij kunnen dit niet anders zien.
dinsdag 26 juni 2018 om 10:31
Mijn vriend zou wel graag een tweede (voor hem dus eerste) kindje willen, maar zijn wens is niet zo groot dat het een breekpunt is tussen ons. Hij vindt het nu ook goed. Maar waar ik bij een ongelukje het echt wel heel moeilijk zou hebben, zou hij er dus wel blij mee zijn.
Heel soms heb ik wel een sentimenteel gevoel en heel even het idee van toch een tweede te willen. Maar dat is dan doorgaans als ik een vriendin met een baby zie ofzo. En dan komt heel snel de realiteit wel weer door dat zo een baby niet voor even is, maar dag en nacht en de komende zoveel jaren heel veel zorg en bekommernis. En dan is dat idee heel snel ook weer weg.
Met de foto's op Facebook denk ik altijd heel snel dat het mooi is op foto, maar niet het echte verhaal. Misschien veralgemeen ik heel erg, maar ik ken gewoon een gezin waar de kinderen elkaar 80% van de tijd in de haren vliegen, bekers met water omgaan, kleren sneuvelen, moeder op de tippen van haar tenen loopt etc. om dan snel op een goed moment een foto te nemen en dan het ideale gezin te spelen op Facebook. Tja, ik geloof er niet in.
Mijn zoontje is ook nogal sterk in zijn taal en vocabulaire. Als ik dan eens mopper krijg ik van mijn moeder soms ook de commentaar 'vergeet je niet dat hij nog maar 4 is?'. Terecht hoor. Omdat we het met zijn tweetjes alleen hebben moeten doen, is hij ook heel snel zelfstandig geworden. Hij is een plantrekker. En dan vergeet je inderdaad soms dat hij ook nog maar een kleuter is met de bijhorende driftbuien, gezeur en grenzen opzoeken.
Heel soms heb ik wel een sentimenteel gevoel en heel even het idee van toch een tweede te willen. Maar dat is dan doorgaans als ik een vriendin met een baby zie ofzo. En dan komt heel snel de realiteit wel weer door dat zo een baby niet voor even is, maar dag en nacht en de komende zoveel jaren heel veel zorg en bekommernis. En dan is dat idee heel snel ook weer weg.
Met de foto's op Facebook denk ik altijd heel snel dat het mooi is op foto, maar niet het echte verhaal. Misschien veralgemeen ik heel erg, maar ik ken gewoon een gezin waar de kinderen elkaar 80% van de tijd in de haren vliegen, bekers met water omgaan, kleren sneuvelen, moeder op de tippen van haar tenen loopt etc. om dan snel op een goed moment een foto te nemen en dan het ideale gezin te spelen op Facebook. Tja, ik geloof er niet in.
Mijn zoontje is ook nogal sterk in zijn taal en vocabulaire. Als ik dan eens mopper krijg ik van mijn moeder soms ook de commentaar 'vergeet je niet dat hij nog maar 4 is?'. Terecht hoor. Omdat we het met zijn tweetjes alleen hebben moeten doen, is hij ook heel snel zelfstandig geworden. Hij is een plantrekker. En dan vergeet je inderdaad soms dat hij ook nog maar een kleuter is met de bijhorende driftbuien, gezeur en grenzen opzoeken.
dinsdag 26 juni 2018 om 10:39
Lila: wel lastig dat niet op een lijn zitten. Mijn man moest ook wennen aan het idee, omdat hij 3 volwassen kinderen heeft uit zijn eerste huwelijk. Maar Ik had wel een sterke wens en SA beschouwen we als het beste dat ons is overkomen.
Aspirientje: wat zeg je dat mooi. Een baby is er niet voor een paar uur maar gewoon 24/7 en ook niet alleen maar mooi en leuk en fantastisch. Ik vind de balans tussen werk/familie best pittig. Laat staan dat er nog me-time is, ha-ha!!
Aspirientje: wat zeg je dat mooi. Een baby is er niet voor een paar uur maar gewoon 24/7 en ook niet alleen maar mooi en leuk en fantastisch. Ik vind de balans tussen werk/familie best pittig. Laat staan dat er nog me-time is, ha-ha!!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 26 juni 2018 om 10:57
Asperientje: Mijn zus heeft er 4 ( ja 4!!
) en op Facebook ziet het er heel mooi uit haar gezin, maar ik weet wel beter. Dat ze soms elke stuiver om moet draaien staat er natuurlijk niet bij.
Voor mij ook een rede om het bij 1 kindje te houden. Wij kunnen hem nu alles bieden wat hij wil, qua studie etc. Met een tweede gaat dat niet.
Voor man is dit geen prioriteit, omdat zijn ouders hem niet geholpen hebben. De mijne ook niet, daarom wil ik het zo graag. Plus alles is nu al heel anders dan 15 jaar geleden, wil niet weten hoe het is over 15 jaar is.
Baggal: dat heb ik met mijn zoontje ook
.
) en op Facebook ziet het er heel mooi uit haar gezin, maar ik weet wel beter. Dat ze soms elke stuiver om moet draaien staat er natuurlijk niet bij. Voor mij ook een rede om het bij 1 kindje te houden. Wij kunnen hem nu alles bieden wat hij wil, qua studie etc. Met een tweede gaat dat niet.
Voor man is dit geen prioriteit, omdat zijn ouders hem niet geholpen hebben. De mijne ook niet, daarom wil ik het zo graag. Plus alles is nu al heel anders dan 15 jaar geleden, wil niet weten hoe het is over 15 jaar is.
Baggal: dat heb ik met mijn zoontje ook
.
dinsdag 26 juni 2018 om 11:11
Dat vind ik inderdaad ook heel belangrijk Lila: ik weet dat ik mijn zoontje later kan laten studeren en dat ik het ook alleen financieel red. Ik ben al één keer onverwacht alleen komen te staan, ik bereid me gewoon voor dat het weer kan gebeuren en dat ik het dan alleen ook moet redden. En met één lukt dat wel.
Los daarvan denk ik ook dat ik twee kinderen gewoon zelf niet trek. Ik ben nu vaak al zo moe, heb absoluut niet veel geduld, vind het vaak al zwaar met zowat het gemakkelijkste kind ter wereld... Ik denk dat ik mentaal ook gewoon de draagkracht niet heb voor twee kinderen.
Los daarvan denk ik ook dat ik twee kinderen gewoon zelf niet trek. Ik ben nu vaak al zo moe, heb absoluut niet veel geduld, vind het vaak al zwaar met zowat het gemakkelijkste kind ter wereld... Ik denk dat ik mentaal ook gewoon de draagkracht niet heb voor twee kinderen.
anoniem_64172ba7212ed wijzigde dit bericht op 26-06-2018 11:11
Reden: oeps, dt-fout
Reden: oeps, dt-fout
0.08% gewijzigd
dinsdag 26 juni 2018 om 12:03
Dat laatste herken ik wel asperientje. Ik ben vaak moe doordat ik alle ballen hoog wil houden, veel werk en dit idee van een super mama wil zijn met energie voor mijn dochter. Wel komt het steeds meer in balans en zou een 2e de dynamiek compleet veranderen. En aan de andere kant vind ik zo’n nieuwe baby idd uber romantisch en lief... ha-ha
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 26 juni 2018 om 12:51
Mijn zus is nu zwanger en als ik dan zie hoe mijn zoontje haar buik kusjes geeft en tegen haar buik praat dan denk ik ook wel eens: stop er maar weer een baby in 
Maar inderdaad, je ziet op social media alleen de leuke kanten, niet de vervelende kanten.
Wat ik soms wel lastig vind is dat zoontje heel veel meekrijgt van volwassen gesprekken. Soms zegt ie dingen dat ik denk oeps, ik dacht dat je toen niet zat mee te luisteren. Ik probeer er rekening mee te houden, maar hij krijgt alles mee. Denk dat als hij wat meer afleiding had van een ander kindje, dat dát dan wel minder zou zijn.
Gister zei hij bijvoorbeeld "mama, wanneer mag ik in therapie?" Omdat ie blijkbaar iets had opgevangen dat ik vertelde over therapie en hij vond het wel gezellig klinken
Maar inderdaad, je ziet op social media alleen de leuke kanten, niet de vervelende kanten. Wat ik soms wel lastig vind is dat zoontje heel veel meekrijgt van volwassen gesprekken. Soms zegt ie dingen dat ik denk oeps, ik dacht dat je toen niet zat mee te luisteren. Ik probeer er rekening mee te houden, maar hij krijgt alles mee. Denk dat als hij wat meer afleiding had van een ander kindje, dat dát dan wel minder zou zijn.
Gister zei hij bijvoorbeeld "mama, wanneer mag ik in therapie?" Omdat ie blijkbaar iets had opgevangen dat ik vertelde over therapie en hij vond het wel gezellig klinken
dinsdag 26 juni 2018 om 20:24
Jup huishouden komt grotendeels op mij terecht.. Hij doet soms de afwas en de kattenbak hij werkt ook veel hoor.. 40-60u (zelfstandig ondernemer).. En ik werk maar 20u.. Maar ik haat het.. Mijn huis is bewoonbaar maar absoluut niet brandschoon. Ik heb dat huishoudgen niet..
En ik heb idd een mooi beroep.. Als het lukt.. Gelukkig nog niet vaak meegemaakt dat we afscheid van mensen moesten nemen die uitbehandeld waren. Gister en vrijdag ook een paar mensen heel fijn nieuws mogen geven.. 3 cryo zwangerschappen.. En allemaal al lang bezig en de wanhoop nabij ivm leeftijd. Das echt super bijzonder om dan dat fantastische nieuws te mogen mededelen!
Vandaag hadden we een fijne dag samen! Lekker veel buiten geweest
En zo'n baby... Ik vond de start van de borstvoeding pittig.. Maar het was echt prachtig dat eerste jaar.. Zorgen zit in mijn bloed.. Zou dat zo weer overdoen.. De bevalling ook.. zwanger zijn viel mij dan weer vies tegen.. En dan heb ik het nog niet eens over 9 maanden dagelijks antistolling moeten spuiten.. Terwijl ik vantevoren dacht; oh zwanger leuk en bevallen doodeng!
hij werkt ook veel hoor.. 40-60u (zelfstandig ondernemer).. En ik werk maar 20u.. Maar ik haat het.. Mijn huis is bewoonbaar maar absoluut niet brandschoon. Ik heb dat huishoudgen niet.. En ik heb idd een mooi beroep.. Als het lukt.. Gelukkig nog niet vaak meegemaakt dat we afscheid van mensen moesten nemen die uitbehandeld waren. Gister en vrijdag ook een paar mensen heel fijn nieuws mogen geven.. 3 cryo zwangerschappen.. En allemaal al lang bezig en de wanhoop nabij ivm leeftijd. Das echt super bijzonder om dan dat fantastische nieuws te mogen mededelen!
Vandaag hadden we een fijne dag samen! Lekker veel buiten geweest
En zo'n baby... Ik vond de start van de borstvoeding pittig.. Maar het was echt prachtig dat eerste jaar.. Zorgen zit in mijn bloed.. Zou dat zo weer overdoen.. De bevalling ook.. zwanger zijn viel mij dan weer vies tegen.. En dan heb ik het nog niet eens over 9 maanden dagelijks antistolling moeten spuiten.. Terwijl ik vantevoren dacht; oh zwanger leuk en bevallen doodeng!
dinsdag 26 juni 2018 om 21:02
Vind het echt heel fijn dat dit topic er is. Heb even behoefte om van me af te schrijven. Ik merk dat ik steeds meer neig naar geen tweede kind. Het idee dat het bij onze zoon blijft geeft me een heel rustig gevoel. Van de week weer wat “baby-achtige” spullen op zolder gezet en dan denk ik alleen maar: wat wordt het toch een grote jongen, heerlijk! Ik vind het idee dat ik mijn aandacht en tijd niet over meerdere kinderen hoef te verdelen gewoon heel fijn. Ik geniet enorm van onze zoon. Alles is zo goed in balans nu. Mijn man is week weg - week thuis en dat kan ik nu met één kind bolwerken (al is het soms pittig met de peuterbuien). Ik ben ook bang dat ik een snauwende, overspannen moeder wordt met twee kinderen omdat ik het misschien eigenlijk niet aan kan. Daarnaast hebben man ik allebei best wat tijd voor onszelf nodig. Man heeft tenslotte ook maar één week waarin hij “alles” moet doen; met twee kinderen houdt hij amper nog tijd voor zichzelf over vrees ik.
Pas weer op kraambezoek geweest, nog eentje in het verschiet en binnenkort een babyshower van een vriendin. Op kraambezoek de baby ook een poos vastgehouden en dat vind ik dan wel schattig enzo, maar ik kreeg absoluut geen rammelende eierstokken zeg maar.
Man ik hebben het er de laatste tijd niet echt meer over en dat vind ik ook wel even prima. Gewoon genieten van het nu. We zijn het er in ieder geval over eens dat welke keuze we ook maken, het goed is. En toch hoor ik soms dat stemmetje; straks krijg je spijt.. Ik had nooit gedacht dat het zo’n “ding” zou worden voor mezelf.
Ik moet zeggen dat ik nog weinig vragen of “commentaar” krijg vanuit de omgeving, terwijl zoon toch “al” 2,5 is. Ik laat het nu maar een beetje in het midden; “wie weet..” Goede vriendinnen en naaste familie weten wel dat we er nog over twijfelen.
Zo, dat ben ik even kwijt.
Pas weer op kraambezoek geweest, nog eentje in het verschiet en binnenkort een babyshower van een vriendin. Op kraambezoek de baby ook een poos vastgehouden en dat vind ik dan wel schattig enzo, maar ik kreeg absoluut geen rammelende eierstokken zeg maar.
Man ik hebben het er de laatste tijd niet echt meer over en dat vind ik ook wel even prima. Gewoon genieten van het nu.
We zijn het er in ieder geval over eens dat welke keuze we ook maken, het goed is. En toch hoor ik soms dat stemmetje; straks krijg je spijt.. Ik had nooit gedacht dat het zo’n “ding” zou worden voor mezelf. Ik moet zeggen dat ik nog weinig vragen of “commentaar” krijg vanuit de omgeving, terwijl zoon toch “al” 2,5 is. Ik laat het nu maar een beetje in het midden; “wie weet..” Goede vriendinnen en naaste familie weten wel dat we er nog over twijfelen.
Zo, dat ben ik even kwijt.
dinsdag 26 juni 2018 om 22:31
Geitenbreier schreef: ↑26-06-2018 21:02Vind het echt heel fijn dat dit topic er is. Heb even behoefte om van me af te schrijven. Ik merk dat ik steeds meer neig naar geen tweede kind. Het idee dat het bij onze zoon blijft geeft me een heel rustig gevoel. Van de week weer wat “baby-achtige” spullen op zolder gezet en dan denk ik alleen maar: wat wordt het toch een grote jongen, heerlijk! Ik vind het idee dat ik mijn aandacht en tijd niet over meerdere kinderen hoef te verdelen gewoon heel fijn. Ik geniet enorm van onze zoon. Alles is zo goed in balans nu. Mijn man is week weg - week thuis en dat kan ik nu met één kind bolwerken (al is het soms pittig met de peuterbuien). Ik ben ook bang dat ik een snauwende, overspannen moeder wordt met twee kinderen omdat ik het misschien eigenlijk niet aan kan. Daarnaast hebben man ik allebei best wat tijd voor onszelf nodig. Man heeft tenslotte ook maar één week waarin hij “alles” moet doen; met twee kinderen houdt hij amper nog tijd voor zichzelf over vrees ik.
Pas weer op kraambezoek geweest, nog eentje in het verschiet en binnenkort een babyshower van een vriendin. Op kraambezoek de baby ook een poos vastgehouden en dat vind ik dan wel schattig enzo, maar ik kreeg absoluut geen rammelende eierstokken zeg maar.
Man ik hebben het er de laatste tijd niet echt meer over en dat vind ik ook wel even prima. Gewoon genieten van het nu.
Ik moet zeggen dat ik nog weinig vragen of “commentaar” krijg vanuit de omgeving, terwijl zoon toch “al” 2,5 is. Ik laat het nu maar een beetje in het midden; “wie weet..” Goede vriendinnen en naaste familie weten wel dat we er nog over twijfelen.
Zo, dat ben ik even kwijt.
Ja, die balans die jij ervaart heb ik ook. Ik kan nu ook wel eens uit mijn humeur zijn, maar ik ben bang dat het met nog een kind niet meer gezond wordt zo vaak ik uit mijn hum zou zijn. Het eerste jaar vond ik enorm stressvol, volgens mij was ik ook regelmatig een kenau voor mijn man. Ik had het eerste jaar 90% van de tijd het gevoel dat ik elk moment kon omvallen, zo zwaar vond ik het. Maar ik viel maar niet om, ik bleef gewoon ademhalen en handelen. Dat heeft me nog het meest verbaasd. Ik weet natuurlijk niet of het bij een tweede weer zo zou gaan, dat kan meevallen, maar ook tegenvallen.
Dat je bang bent spijt te krijgen herken ik wel. Zo van, doe je hier wel goed aan? Ik denk dan juist vooral aan later, als ik ouder ben. Zou ik dan niet juist denken, had ik maar...
Dat was ook een behoorlijk issue voor mij. Maar ik heb nu ook een beetje geaccepteerd dat ik het gewoon niet zeker weet, of ik wel of niet een tweede kind wil. Waarom moet je nu eigenlijk een keus maken, twijfelen mag ook. En dan zou het best eens kunnen zijn dat mijn leeftijd dan gaat bepalen dat er geen tweede komt. Dat is dan zo. Zoals ik er nu in sta heb ik er dan ook wel vrede mee.
Maar ik weet ook dat het misschien anders uitpakt, misschien heb ik er juist géén vrede mee, krijg ik spijt. Wordt ik diep ongelukkig van mijn keuze. Tja, we weten het niet.
Het enige wat ik in ieder geval wel kan zeggen is dat ik er goed over heb nagedacht.
woensdag 27 juni 2018 om 07:47
Lunchlover: Ik snap dat wel hoor. Het is ergens toch afscheid nemen van een mogelijke wens. Een paar maanden geleden hadden mijn man en ik het nog over een mogelijk broertje/zusje voor SA. En hoewel ik er toen heel veel zin in had, zijn we toch tot de conclusie gekomen dat het goed is zo. En vorige week toen SA nog midden in het sprongetje zat dacht ik: maaaaaan - wat ben ik blij dat we er ”maar” een hebben, ha-ha. Wat anderen zeggen: ons leven is gewoon goed in balans en ik begin ook meer voor delen te zien van een familie met 3. Natuurlijk onder andere omstandigheden zou het anders gelegen hebben, maar misschien Ook omdat het “zo hoort”. In de maatschappij wordt “maar 1 kind” als anders gezien. Ik krijg ook geregeld de vraag wanneer we voor baby #2 gaan.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
