Kinderen
alle pijlers
7 jaar co-ouderschap
maandag 17 mei 2021 om 20:22
Opa en oma passen op in zijn week op dinsdag en woensdag tot 17 uur. Sporten is dinsdag om 17.30 uur. Ik heb mijn moeder gevraagd of ze op dinsdag voortaan wil instrueren. Ik hoop dat dat goed gaat.
maandag 17 mei 2021 om 20:23
Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:17Maar goed, ik moet veranderen.
Sorry dat ik de afgelopen pagina's even mijn gal gespuugd heb. Was het zo zat. Al is het ook mijn eigen schuld.
Ik vind het gewoon zo erg voor mijn kinderen dat we gescheiden zijn. Ik probeer het zo makkelijk mogelijk voor ze te maken. Maar misschien niet op je juiste manier.
Het is niet je eigen schuld, je ex is gewoon een lamstraal van een vader. Daar zijn er best een aantal van; lamstralen die als het ze uitkomt best met hun kinderen willen zijn, maar niet de verantwoordelijkheid voor de zorg op zich nemen die erbij komt kijken. Dat is niet de schuld van de moeders, daar kiezen die vaders helemaal zelf voor.
Maar goed, dat lost verder niets op natuurlijk. Sterkte
maandag 17 mei 2021 om 20:26
Nu doe je het weer. Jij zoekt weer een oplossing voor zijn probleem. Begrijp me niet verkeerd, heb zelf in deze situatie gezeten maar hiermee los je het probleem niet op. Je zal echg aan hezelf moeten gaan werken om dit patroon te doorbrekenBallenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:22Opa en oma passen op in zijn week op dinsdag en woensdag tot 17 uur. Sporten is dinsdag om 17.30 uur. Ik heb mijn moeder gevraagd of ze op dinsdag voortaan wil instrueren. Ik hoop dat dat goed gaat.
maandag 17 mei 2021 om 20:28
Beetje. Ik zie hoe ze veranderd zijn van hele actieve pittige kinderen naar terugtrokken, inactieve kinderen. Ze zijn wel superlief en zachtaardig. Maar zoals mijn zoon laatst tegen me zei: "kinderen vinden me allemaal wel aardig maar ze zien me niet echt staan". Mijn dochter kwam weer pit in afgelopen september toen ze naar de middelbare ging. Dat heeft dus 6,5 jaar geduurd.boekenlegger0 schreef: ↑17-05-2021 20:22Waarom vind je dit zo erg? Denk je dat je kinderen nu reddeloos verloren zijn omdat ze gescheiden ouders hebben?
maandag 17 mei 2021 om 20:30
Oh ja, ik moet hier echt aan gaan wennen. Ik kan je wel als personal coach gebruiken, haha.
maandag 17 mei 2021 om 20:31
maandag 17 mei 2021 om 20:39
Dat is het mooie van een forum, je mag spuien, en als mensen dat willen lezen, en misschien iets zeggen dat je helpt, mooi. En anders ben je je gal tenminste even kwijt..Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:17Dat had ik gedaan inderdaad door logopedie op maandag te doen (nadat op vrijdag niet werkte). Maar ik vond het toch wel heel erg dat mijn ex vandaag ineens geen idee meer had wat logopedie inhield. Dat ze vandaag bij hem zijn is een uitzondering. Dus volgende keer gaat het weer goed.
Maar sporten is op dinsdag. Ik ga nog wel 2,2,5,5 regeling met hem bespreken. Dan zou ik ook de dinsdag erbij kunnen pakken.
Ik vind ik zijn geheel het gewoon vervelend dat hij niet opdaagt op afspraken of mijn berichten negeert. Lastig co ouderschap hebben op deze manier.
Maar goed, ik moet veranderen.
Sorry dat ik de afgelopen pagina's even mijn gal gespuugd heb. Was het zo zat. Al is het ook mijn eigen schuld.
Ik vind het gewoon zo erg voor mijn kinderen dat we gescheiden zijn. Ik probeer het zo makkelijk mogelijk voor ze te maken. Maar misschien niet op je juiste manier.
Over het zo makkelijk mogelijk maken voor ze: zou ik niet doen. Dat heb je bij je ex vast ook altijd gedaan, en daar heb je alleen jezelf mee. Hoe lief ook, want je doet dat vast omdat je het beste voor ze wilt. Maar leer ze omgaan met moeilijke dingen, en vang ze op als het fout gaat. Maar haal niet alle verantwoordelijkheid weg..
maandag 17 mei 2021 om 21:10
Ballenbak, ik heb diep respect voor je. Je worstelt je al zeven jaar door een slechte relatie met je ex en de invloed die dat op je kinderen heeft. Ik vind het dapper dat je onder ogen durft te zien welke invloed jij daar in hebt en dat je dat mogelijk ook zelf kunt veranderen, in ieder geval deels.
Je schrijft dat je het zo vreselijk vindt dat je gescheiden bent, voor je kinderen. Wordt het na zeven jaar niet eens tijd om dat te accepteren en meer te kijken naar de toekomst? Vergeef jezelf voor de beslissingen die je hebt genomen, en geloof erin dat je je de goede beslissingen genomen hebt. Zoek daar eventueel nog eens hulp bij, want ik denk dat je ook veel te streng. bent voor jezelf hier in.
Zouden je kinderen ook niet geholpen zijn bij psychologische hulp of een coach? Gewoon, iemand om eens mee te praten? Het klinkt alsof ze een vader hebben die ze eigenlijk gewoon verwaarloosd. Dat ze blijven volhouden tegen jou dat ze graag naar hem toe gaan, kan ook loyaliteit zijn of een andere reden hebben. Het klinkt niet per se als een hele gezonde, veilige, opbouwende omgeving.
Je schrijft dat je het zo vreselijk vindt dat je gescheiden bent, voor je kinderen. Wordt het na zeven jaar niet eens tijd om dat te accepteren en meer te kijken naar de toekomst? Vergeef jezelf voor de beslissingen die je hebt genomen, en geloof erin dat je je de goede beslissingen genomen hebt. Zoek daar eventueel nog eens hulp bij, want ik denk dat je ook veel te streng. bent voor jezelf hier in.
Zouden je kinderen ook niet geholpen zijn bij psychologische hulp of een coach? Gewoon, iemand om eens mee te praten? Het klinkt alsof ze een vader hebben die ze eigenlijk gewoon verwaarloosd. Dat ze blijven volhouden tegen jou dat ze graag naar hem toe gaan, kan ook loyaliteit zijn of een andere reden hebben. Het klinkt niet per se als een hele gezonde, veilige, opbouwende omgeving.
maandag 17 mei 2021 om 21:17
Mijn ex was tijdens onze relatie ook al een workaholic, letterlijk verslaafd aan zijn werk. Dat is niet veranderd. Hij had toen ook al geen tijd voor onze kinderen. Maar dan was ik degene geweest die minder werkte en alle opving. Nu moet ik meer werken om rond te komen. Ik verdeel het wel over 5 dagen zodat ik er voor de kinderen kan zijn na schooltijd. En dat gaat prima. Ik heb genoeg tijd voor iedereen, ook voor mezelf. Maar de communicatie en de frustratie dat de kinderen niet krijgen wat ze in mijn ogen verdienen breekt me op. Maar het is maar net mijn mening van wat een positieve opvoeding is. Ik vind niet dat een 10 jarige verantwoordelijk is voor al zijn activiteiten. Of dat kinderen rustig in het weekend 8 uur lang alleen gelaten worden en zelf maar een pizza in de oven moeten gooien. Maar kan best zijn dat anderen daar anders over denken. Het is mijn eigen mening. En ik moet accepteren dat het ook anders kan. Ik ben ook niet perfect in de opvoeding. Ik vind het gewoon belangrijk er voor ze te zijn. Maar verder ben ik bijvoorbeeld geen speel- of bakmoeder.
maandag 17 mei 2021 om 21:19
Waarom heeft die man eigenlijk ooit kinderen gekregen?
Als ie er alleen op zondag - waarschijnlijk na zijn uitslapen na een hele week hard werken - tijd voor heeft?
Zelfs als jullie nog samen waren geweest was dit systeem toch niet heel leefbaar geweest?
Als ie er alleen op zondag - waarschijnlijk na zijn uitslapen na een hele week hard werken - tijd voor heeft?
Zelfs als jullie nog samen waren geweest was dit systeem toch niet heel leefbaar geweest?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 17 mei 2021 om 21:20
Wat lief! Dank je.Maduixa schreef: ↑17-05-2021 21:10Ballenbak, ik heb diep respect voor je. Je worstelt je al zeven jaar door een slechte relatie met je ex en de invloed die dat op je kinderen heeft. Ik vind het dapper dat je onder ogen durft te zien welke invloed jij daar in hebt en dat je dat mogelijk ook zelf kunt veranderen, in ieder geval deels.
Je schrijft dat je het zo vreselijk vindt dat je gescheiden bent, voor je kinderen. Wordt het na zeven jaar niet eens tijd om dat te accepteren en meer te kijken naar de toekomst? Vergeef jezelf voor de beslissingen die je hebt genomen, en geloof erin dat je je de goede beslissingen genomen hebt. Zoek daar eventueel nog eens hulp bij, want ik denk dat je ook veel te streng. bent voor jezelf hier in.
Zouden je kinderen ook niet geholpen zijn bij psychologische hulp of een coach? Gewoon, iemand om eens mee te praten? Het klinkt alsof ze een vader hebben die ze eigenlijk gewoon verwaarloosd. Dat ze blijven volhouden tegen jou dat ze graag naar hem toe gaan, kan ook loyaliteit zijn of een andere reden hebben. Het klinkt niet per se als een hele gezonde, veilige, opbouwende omgeving.
Mijn kinderen hebben een coach. Ze hebben individuele weerbaarheidstrainingen gehad en sessies als ze niet lekker in hun vel zitten. Ze mogen altijd langs en zijn erg op hun gemak bij deze coach. De klik is goed. Maar ze hebben het op zich al een tijdje niet nodig gehad. Gek genoeg bloeien ze op in corona tijd. Niet te veel prikkels.
maandag 17 mei 2021 om 21:23
Ik vind eerder de vraag "waarom ben ik een relatie inclusief kinderen aangegaan met een man die nooit tijd voor ons had?". Ik begrijp mezelf daarin nog steeds niet. Zeker nu ik weet hoe het ook kan zijn.
Mijn ex kan ik het niet eens kwalijk nemen, hij is niet anders gewend. Hij had 2 ouders met een kwekerij en iedere cent moest omgedraaid worden en 7 dagen in de week moest er gewerkt worden.
dinsdag 18 mei 2021 om 08:47
Dus omdat 'wij' hier zeggen dat jij de controle los moet laten, stuur je nu je moeder in jouw plaats?Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:22Opa en oma passen op in zijn week op dinsdag en woensdag tot 17 uur. Sporten is dinsdag om 17.30 uur. Ik heb mijn moeder gevraagd of ze op dinsdag voortaan wil instrueren. Ik hoop dat dat goed gaat.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 18 mei 2021 om 08:59
Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 18:30Tuurlijk heb ik het ook zo gedaan. Het gaat al 7 jaar lang zo en ieder jaar (om wat voor formulier dan ook) probeer ik weer wat nieuws.
Ik moet echt veranderen en misschien wil ik me onbewust belangrijk voelen, geen idee. Maar me niet beschuldigen van ingewikkeld doen.
Ik bedoel te zeggen dat jij de situatie voor jezelf heel ingewikkeld maakt, door van alles van je ex partner te verwachten ondanks dat hij al 7 jaar (of langer) laat zien dat hij niet op deze manier betrokken is.
dinsdag 18 mei 2021 om 09:03
Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:28Beetje. Ik zie hoe ze veranderd zijn van hele actieve pittige kinderen naar terugtrokken, inactieve kinderen. Ze zijn wel superlief en zachtaardig. Maar zoals mijn zoon laatst tegen me zei: "kinderen vinden me allemaal wel aardig maar ze zien me niet echt staan". Mijn dochter kwam weer pit in afgelopen september toen ze naar de middelbare ging. Dat heeft dus 6,5 jaar geduurd.
Denk je dat dit ligt aan jullie scheiding, of kan het ook een andere oorzaak hebben? Bijvoorbeeld school, een uitgeputte moeder, een eet-probleem, niet op zijn plek op school (om welke reden dan ook), ik noem maar een paar zijstraten.
dinsdag 18 mei 2021 om 09:22
Zou kunnen. Ik zal er eens over nadenken.
dinsdag 18 mei 2021 om 10:17
Je spreekt hier over een gemiddeld functionerend kind en zelf voor dat type kind is plannen en organiseren echt nog een brug te ver (ontwikkeling hersens enz) laat staan voor een kind die hierin afwijkend is (en die indruk wekt het kind van TO). En het is ook wel een beetje raar dat je van een kind datgene verwacht wat zijn vader nog steeds niet (in zeer heftige mate) beheerst. Dit is mi toch wel het verschuiven van het probleem naar het echt slachtoffer van deze situatie: het kind van TO.MallePietje75 schreef: ↑17-05-2021 19:48Nou ja, met 10 jaar kregen wij al wel huiswerk mee van school. Dat we zelf moesten plannen. En al hoeft het niet in 1 keer goed, je moet toch een keer beginnen met die eigen verantwoordelijkheid..
dinsdag 18 mei 2021 om 10:19
Nou en????Wissewis schreef: ↑17-05-2021 17:26Staat pap daar met hem aan de luchthaven en mag kind niet mee naar Spanje tijdens de zomervakantie omdat ID-kaart vervallen is.
En 3 keer raden wie hij verwijt dat ie kan thuisblijven.
(Ik hoor zo'n kerel zo al zeggen "tja, kon je moeder me daar niet aan doen denken?".)
Want hij zal zelf thuis niet vooraf checken of die ID-kaart nog geldig is.
Dat is toch echt pa’s eigen probleem. Hoe erg hij ook probeert anderen daarvoor op te laten draaien. Hij zit gewoon zo in elkaar en dat kun je niet veranderen. Kinderen zullen ook gaan zien hoe hij in elkaar zit.
dinsdag 18 mei 2021 om 10:23
Sorry hoor, maar uitgeputte moeder lijkt mij ook wel (deels) het gevolg van deze niet functionerende vader. Misschien ligt dit een tikje gevoelig bij mij, maar ook ik heb te kampen met een vader die zeer vaak verzaakt. Het opvallende is dat de aandacht verdacht vaak uitgaat naar de ouder die wel (of iig meer) functioneert, die moet het maar oplossen. De niet functionerende ouder wordt omzeild (want dat gaat toch niet lukken) en kritiek wordt met name geuit naar de wel functionerende ouder, ik snap het ergens wel maar het kan zeer frustrerend zijn en die emoties krijg je er dus bij om mee te dealen.
En alle tips die hier worden gegeven heb ik ook opgevolgd, het is ook de verstandigste/meest praktische/gezondste manier om deze situatie aan te vliegen. Maar het is alles behalve makkelijk en van tijd tot tijd slopend voor je zelfbeeld kan ik je zeggen.
whateffa wijzigde dit bericht op 18-05-2021 10:25
14.99% gewijzigd
dinsdag 18 mei 2021 om 10:24
Nog een bijgedachte die ik heb bij je verhaal: bij groter wordende kinderen / prepubers en pubers hoort ook dat er meer gaat spelen in hun leven. Ze lopen soms tegen mindere periodes aan en daar moet ook ruimte voor zijn denk ik. Als ouder wil je graag dat je kind altijd blij vrolijk en in balans is, maar het leven is nu eenmaal niet perfect en af en toe gaat het wat minder. Dat is ook een levensles dat je roeit met de riemen die je hebt en dan niet helemaal doordraait maar accepteert dat niet alles altijd gaat zoals je zou wensen.
Volgens mij staat dat haaks op je perfectionisme want je zit in een voortdurende kramp om alles maar meteen op te lossen. Wat is het ergste dat zou gebeuren als je dat los zou durven laten ? Je leeft hun nu eigenlijk voor hoe je moet omgaan met problemen. Als je leeft vanuit perfectionisme en controledrang, dan creëer je voor jezelf constante angst dat het misgaat als je loslaat. Je zou kunnen streven naar vertrouwen als je loslaat. In kleine stapjes. Misschien ligt de sleutel niet in het proberen "fixen" van je ex en je kinderen, maar meer in het fixen van jezelf en je perfectionisme.
Aanvulling: dat zeg ik nu wel makkelijk, maar ook voor mij is dat een voortdurende les. En ik heb hier ook moeite mee.
Volgens mij staat dat haaks op je perfectionisme want je zit in een voortdurende kramp om alles maar meteen op te lossen. Wat is het ergste dat zou gebeuren als je dat los zou durven laten ? Je leeft hun nu eigenlijk voor hoe je moet omgaan met problemen. Als je leeft vanuit perfectionisme en controledrang, dan creëer je voor jezelf constante angst dat het misgaat als je loslaat. Je zou kunnen streven naar vertrouwen als je loslaat. In kleine stapjes. Misschien ligt de sleutel niet in het proberen "fixen" van je ex en je kinderen, maar meer in het fixen van jezelf en je perfectionisme.
Aanvulling: dat zeg ik nu wel makkelijk, maar ook voor mij is dat een voortdurende les. En ik heb hier ook moeite mee.
belgali wijzigde dit bericht op 18-05-2021 10:26
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
5.03% gewijzigd
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 18 mei 2021 om 10:27
Ja maar goed, daar is kind natuurlijk wel slachtoffer van in dit geval. Zo simpel ligt dat ook weer niet.
dinsdag 18 mei 2021 om 10:36
Dit ja. Ik vind het ook niet heel eerlijk om het over perfectionisme en kramp te hebben. De situatie is nu eenmaal zo dat alles wat zij niet doet, niet gebeurt. Dat betekent dat de verantwoordelijkheid voor het welbevinden van de kinderen àltijd alleen bij haar ligt. Ook als de kinderen niet bij haar zijn en dat is een ingewikkelde situatie. Het betekent dat ze verantwoordelijk is voor haar kinderen in een context waarop zij geen invloed heeft; niet omdat ze perfectionistisch is, maar omdat in die context niemand anders verantwoordelijkheid voor haar kinderen draagt. En het onhandige van kinderen is dat ze niet verantwoordelijk voor zichzelf kunnen zijn. De spagaat die ze daardoor voelt heeft ze niet zelf verzonnen, die ìs er gewoon.
Ik ben het ermee eens dat het zaak is om manieren te vinden om hiermee om te gaan die haar zo min mogelijk energie kosten. Maar niet met de illusie dat de vader zich dan eindelijk verantwoordelijk gaat voelen voor zijn kinderen - alsof ouders pas voor hun kinderen willen zorgen als niemand anders het blijkt te doen - maar om te voorkomen dat ze hier zelf aan onderdoor gaat.
dinsdag 18 mei 2021 om 10:37
Die vind ik ook leuk. Dus JOUW ouders passen op in ZIJN week?Ballenbak888 schreef: ↑17-05-2021 20:22Opa en oma passen op in zijn week op dinsdag en woensdag tot 17 uur. Sporten is dinsdag om 17.30 uur. Ik heb mijn moeder gevraagd of ze op dinsdag voortaan wil instrueren. Ik hoop dat dat goed gaat.
Van de andere kant begrijp ik wel dat jullie (waarschijnlijk jij) dit geregeld hebben omdat de kinderen anders gewoon nog langer alleen zouden zitten. Want hij pakt het niet op.
Overigens snap ik bij veel van de voorbeelden je frustratie heel goed. Ik zou het ook irritant vinden als ik iets probeer te regelen en het kost drie keer zoveel tijd doordat hij dingen saboteert. Ik zou het echt niet kunnen waarderen als ik een hele strategie moet verzinnen incl. herinneringen rechtstreeks en via kind gedurende een traject van drie weken om dat ID-formulier (dat echt niks voorstelt als je het in principe gewoon eens bent met de aanvraag van de kaart) mógelijk ondertekend te krijgen. Zit me hier af en toe in jouw plaats op te vreten. Maar op een gegeven moment kun je niet anders dan het loslaten.
lariba wijzigde dit bericht op 18-05-2021 10:42
54.16% gewijzigd
dinsdag 18 mei 2021 om 10:39
To, ik heb ook respect voor je. Je wilt het beste voor je kinderen en hebt daar veel voor over. Je kijkt ook naar jezelf, en komt daarin nog minder ver dan goed voor je zou zijn maar je doet het tenminste!!
Onthoud: dat hij een lamlul is is niet jouw schuld. Je volgende gedachte over waarom je überhaupt met hem een relatie bent aan gegaan en kinderen met hem hebt gekregen, die begrijp ik heel erg goed maar het is daardoor niet allemaal jouw schuld. Ik neem aan dat je andere keuzes had gemaakt als je dit voorzien had, maar je voorzag het niet. Laat dat dus rusten. Accepteer het. Je bent de enige niet. En jij bent er wel voor je kinderen. Wees daar gewoon trots op.
Onthoud: dat hij een lamlul is is niet jouw schuld. Je volgende gedachte over waarom je überhaupt met hem een relatie bent aan gegaan en kinderen met hem hebt gekregen, die begrijp ik heel erg goed maar het is daardoor niet allemaal jouw schuld. Ik neem aan dat je andere keuzes had gemaakt als je dit voorzien had, maar je voorzag het niet. Laat dat dus rusten. Accepteer het. Je bent de enige niet. En jij bent er wel voor je kinderen. Wees daar gewoon trots op.
