Kinderen
alle pijlers
9de verjaardag niet doorlaten gaan als straf??
dinsdag 26 juni 2007 om 09:57
Hallo,
Mijn dochter wordt volgende week 9 jaar.
Ze is hondsbrutaal thuis, op school, bij vriendjes en bij familie.
Soms schaam ik me gewoon echt rot.
Nu ben ik vanmorgen weer eens aangesproken door haar juf, ze wilt vanmiddag een gesprek met mij over mijn dochter.
Ze klonk zeer ernstig, nu weet ik niet waar het over zal gaan, maar ik heb toch een zwaar vermoeden........het lijkt of je d'r werkelijk met niks kunt straffen, niet afspreken, geen tv kijken, spullen afpakken, na het eten naar bed, noem maar op.
Is het een id dat ik gewoon zeg, je verjaardag vieren we zaterdag niet. ( we vieren het zaterdag voor de familie en ze is de woensdag erop jarig)
Ze heeft erg veel zin in het feestje, ook omdat ze aan iedereen geld gevraagd heeft.
Ze mag al geen kinderfeestje houden, maar dat lijkt d'r ook niet te boeien.
Wat moet ik doen???
Mijn dochter wordt volgende week 9 jaar.
Ze is hondsbrutaal thuis, op school, bij vriendjes en bij familie.
Soms schaam ik me gewoon echt rot.
Nu ben ik vanmorgen weer eens aangesproken door haar juf, ze wilt vanmiddag een gesprek met mij over mijn dochter.
Ze klonk zeer ernstig, nu weet ik niet waar het over zal gaan, maar ik heb toch een zwaar vermoeden........het lijkt of je d'r werkelijk met niks kunt straffen, niet afspreken, geen tv kijken, spullen afpakken, na het eten naar bed, noem maar op.
Is het een id dat ik gewoon zeg, je verjaardag vieren we zaterdag niet. ( we vieren het zaterdag voor de familie en ze is de woensdag erop jarig)
Ze heeft erg veel zin in het feestje, ook omdat ze aan iedereen geld gevraagd heeft.
Ze mag al geen kinderfeestje houden, maar dat lijkt d'r ook niet te boeien.
Wat moet ik doen???
vrijdag 13 juli 2007 om 12:57
Iduna, bedankt voor je verhaal.
Je hebt ook helemaal gelijk, ik heb nu ook even de tijd om alles te laten bezinken.
Maze, ze is idd al bij d'r vader.
Ze heeft voor de verjaardag een mobieltje gekregen en we hebben dagelijks contact.
Ze heeft het erg naar haar zin, al had ze wel moeite om te gaan.
Maar omdat ik heb gezegd dat we d'r komen halen wanneer ze wilt, wilde wel naar haar vader.
Ze heeft een leuke verjaardag gehad en ze gaat vandaag kamperen met haar vader en zijn vriendin.
Ze komt pas de 23ste terug:(, maar als ze terug is dan gaan we naar de Efteling:D
Je hebt ook helemaal gelijk, ik heb nu ook even de tijd om alles te laten bezinken.
Maze, ze is idd al bij d'r vader.
Ze heeft voor de verjaardag een mobieltje gekregen en we hebben dagelijks contact.
Ze heeft het erg naar haar zin, al had ze wel moeite om te gaan.
Maar omdat ik heb gezegd dat we d'r komen halen wanneer ze wilt, wilde wel naar haar vader.
Ze heeft een leuke verjaardag gehad en ze gaat vandaag kamperen met haar vader en zijn vriendin.
Ze komt pas de 23ste terug:(, maar als ze terug is dan gaan we naar de Efteling:D
woensdag 18 juli 2007 om 12:57
Ik heb dit verhaal net helemaal zitten lezen.
Als juf EN Intern Begeleider (coördinator leerlingenzorg) zijnde, kom ik veel in aanraking met dit soort zaken.
Wat ik ouders altijd als eerste adviseer is om iig op een lijn te komen met de leerkracht. Belangrijk is dus dat je na de zomervakantie meteen contact zoekt met de groepsleerkracht en hem/haar het een en ander verteld over hoe het thuis gaat. Misschien is (het werd hier al eerder genoemd), een heen-en-weerschriftje iets. Jij schrijft op hoe het thuis ging, de leerkracht schrijft op hoe het op school ging. Hoeft soms maar een paar regels te zijn, of enkel; het ging vandaag heel goed.
Als IB-er roep ik ouders met 'dit soort' (klinkt erger dan 't is) zorgkinderen altijd meteen aan 't begin van het schooljaar op. Ik heb dan een kort gesprekje en bespreek daarin hoe we verder gaan. Ik meld kinderen ook vaak aan bij bureau jeugdzorg. (Soms ook zonder toestemming van ouders, als ik me echt zorgen maak...). Ouders krijgen dan oproep voor een intake-gesprek. Na dat gesprek duurt 't vaak 6 weken voordat er meer duidelijkheid komt. Men gaat nl. om de tafel en bekijken wat de beste begeleiding zou zijn. Soms moeten er ook onderzoeken gedaan worden, soms is info over thuis en school al voldoende.
Daarna gaat men bekijken wat voor hulp het kind en/of het gezin nodig heeft.
Blijf praten met je dochter, zorg ervoor dat ze zich niet van je gaat vervreemden. Doe gezellige dingen, beloon haar voor goed gedrag.
Veel sterkte!
Als juf EN Intern Begeleider (coördinator leerlingenzorg) zijnde, kom ik veel in aanraking met dit soort zaken.
Wat ik ouders altijd als eerste adviseer is om iig op een lijn te komen met de leerkracht. Belangrijk is dus dat je na de zomervakantie meteen contact zoekt met de groepsleerkracht en hem/haar het een en ander verteld over hoe het thuis gaat. Misschien is (het werd hier al eerder genoemd), een heen-en-weerschriftje iets. Jij schrijft op hoe het thuis ging, de leerkracht schrijft op hoe het op school ging. Hoeft soms maar een paar regels te zijn, of enkel; het ging vandaag heel goed.
Als IB-er roep ik ouders met 'dit soort' (klinkt erger dan 't is) zorgkinderen altijd meteen aan 't begin van het schooljaar op. Ik heb dan een kort gesprekje en bespreek daarin hoe we verder gaan. Ik meld kinderen ook vaak aan bij bureau jeugdzorg. (Soms ook zonder toestemming van ouders, als ik me echt zorgen maak...). Ouders krijgen dan oproep voor een intake-gesprek. Na dat gesprek duurt 't vaak 6 weken voordat er meer duidelijkheid komt. Men gaat nl. om de tafel en bekijken wat de beste begeleiding zou zijn. Soms moeten er ook onderzoeken gedaan worden, soms is info over thuis en school al voldoende.
Daarna gaat men bekijken wat voor hulp het kind en/of het gezin nodig heeft.
Blijf praten met je dochter, zorg ervoor dat ze zich niet van je gaat vervreemden. Doe gezellige dingen, beloon haar voor goed gedrag.
Veel sterkte!
