Kinderen
alle pijlers
Baby 6 maanden (in)slaapprobleem
woensdag 14 november 2007 om 08:19
Mijn zoontje is zes maanden en sliep tot voorkort prima. Overdag sliep hij redelijk veel, hij was nooit langer dan anderhalf uur achtereen wakker. De slaapjes duurden 1 tot 2 uur.
's Avonds ging hij om 18:15/ 18:30 slapen en sliep dan direct. Langer wakker houden kon toen ook niet, want hij was echt heel moe rond die tijd.
Sinds een week of twee slaapt hij overdag een stuk minder, 's ochtends 45 minuten en 's middags 1 a 1,5 uur. 's Avonds wil hij niet meer naar bed. Als we hem toch in bed leggen begint hij te gillen en houdt dat lang vol.
Als we hem eruit halen (want de creche zei dat het een fase was), ligt hij vrolijk te spelen en te lachen. Hij wordt niet jengelig en wrijft niet in zijn oogjes.
Eergisteren werd hij om 21:00 moe en toen heb ik hem naar bed gebracht. Hij sliep toen door tot 7:30 de volgende ochtend.
Gisteren was het een drama. Hoewel ik hem tussendoor naar bed heb gebracht wilde hij niet slapen. Uiteindelijk ging hij om 23:00 naar bed en werd niet veel later weer wakker.
Om 00:45 heb ik hem (geheel tegen mijn principes, maar je moet wat...) in slaap gewiegd. Hij sliep tot 1:45 en werd toen weer krijsen wakker. Ik heb hem weer in slaap gewiegd en toen heeft hij tot 8:00 geslapen.
Is dit echt een fase? En betekent dat meteen dat je er niks tegen kunt doen? Wie weet een manier om hem toch aan het begin van de avond te laten slapen?
's Avonds ging hij om 18:15/ 18:30 slapen en sliep dan direct. Langer wakker houden kon toen ook niet, want hij was echt heel moe rond die tijd.
Sinds een week of twee slaapt hij overdag een stuk minder, 's ochtends 45 minuten en 's middags 1 a 1,5 uur. 's Avonds wil hij niet meer naar bed. Als we hem toch in bed leggen begint hij te gillen en houdt dat lang vol.
Als we hem eruit halen (want de creche zei dat het een fase was), ligt hij vrolijk te spelen en te lachen. Hij wordt niet jengelig en wrijft niet in zijn oogjes.
Eergisteren werd hij om 21:00 moe en toen heb ik hem naar bed gebracht. Hij sliep toen door tot 7:30 de volgende ochtend.
Gisteren was het een drama. Hoewel ik hem tussendoor naar bed heb gebracht wilde hij niet slapen. Uiteindelijk ging hij om 23:00 naar bed en werd niet veel later weer wakker.
Om 00:45 heb ik hem (geheel tegen mijn principes, maar je moet wat...) in slaap gewiegd. Hij sliep tot 1:45 en werd toen weer krijsen wakker. Ik heb hem weer in slaap gewiegd en toen heeft hij tot 8:00 geslapen.
Is dit echt een fase? En betekent dat meteen dat je er niks tegen kunt doen? Wie weet een manier om hem toch aan het begin van de avond te laten slapen?
woensdag 14 november 2007 om 08:51
het is een fase ja...
probeer het gillen te weerstaan en haal hem er NIET uit !
Door hem er uit te halen leert hij dat gillen nog nut heeft ook...
Gewoon naar-bed-gaan-ritueel handhaven en hem laten gillen
na minuut of 5 ga je naar zijn kamertje, zachtjes weer toedekken en welterusten zeggen...dan na 10min. weer...evt. na 15min. weer
en na paar van dit soort avonden is de fase voorbij en weet hij niet beter dan dat hij gewoon gaat slapen !
woensdag 14 november 2007 om 09:09
Denk je echt? Als ik hem namelijk in zijn bed laat liggen wordt hij niet stil (vroeger wel, maar nu alleen als hij opgepakt wordt en ik met hem rondloop/ wieg) en als we hem laten huilen raakt hij zo over zijn toeren dat hij helemaal niet meer gaat slapen. Dat huilen houdt ook niet zomaar op, de doorzetter...
Hoe lang kan zo'n fase duren?
Hoe lang kan zo'n fase duren?
woensdag 14 november 2007 om 09:26
Hey lara,
Is hier precies hetzelfde verhaal geweest een lange tijd.
Alleen hadden wij het overdag erger dan s'avonds maar momenteel
is het andersom.
Het is idd heel erg moeilijk.
Onze man viel ook alleen in slaap in onze armen, doodvermoeiend.
Uiteindelijk ben ik na van alles proberen erachter gekomen dat hij alleen
rustig werd als ik op een stoel naast zijn bedje ging zitten en maar over zijn rugje en hoofdje aaide en af en toe zachtjes sssssshhhhh zeg
Na een half uurtje gillen (mén wat duurt dat lang!) gaf hij zich dan over en
iedere dag werd het een beetje korter.
Maar nog steeds kan hij niet alleen inslapen hoor.
Tja en dan het vele wakker worden..... hier gebeurt dat overduidelijk heel veel als er tandjes doorkomen en in de sprongetjes.
Ik denk dat gewoon troosten op jouw manier het beste is om hem daar doorheen te helpen.
Maar het is niet makkelijk, weet er alles van!
Is hier precies hetzelfde verhaal geweest een lange tijd.
Alleen hadden wij het overdag erger dan s'avonds maar momenteel
is het andersom.
Het is idd heel erg moeilijk.
Onze man viel ook alleen in slaap in onze armen, doodvermoeiend.
Uiteindelijk ben ik na van alles proberen erachter gekomen dat hij alleen
rustig werd als ik op een stoel naast zijn bedje ging zitten en maar over zijn rugje en hoofdje aaide en af en toe zachtjes sssssshhhhh zeg
Na een half uurtje gillen (mén wat duurt dat lang!) gaf hij zich dan over en
iedere dag werd het een beetje korter.
Maar nog steeds kan hij niet alleen inslapen hoor.
Tja en dan het vele wakker worden..... hier gebeurt dat overduidelijk heel veel als er tandjes doorkomen en in de sprongetjes.
Ik denk dat gewoon troosten op jouw manier het beste is om hem daar doorheen te helpen.
Maar het is niet makkelijk, weet er alles van!
woensdag 14 november 2007 om 09:28
Veel babies die eerst wel goed doorsliepen krijgen rond de 6 maanden weer een periode dat ze hun ritme verleggen. Ze hebben overdag minder slaap nodig, en dat heeft ook weer invloed op de nachten.
Bij ons werkte een vast ritueel heel goed met 's avonds naar bed brengen. Dus bijv:
- warm eten
- nog eventjes spelen
- in bad
- pyjama aan/tanden poetsen (even afgegaan van het feit dat je baby al tanden heeft, de mijne niet namelijk!)
- flesje
- in bed
Als je kindje toch gaat huilen, geef hem dan een aai over zijn bol, stop hem lekker in en loop de kamer uit. Ik bleef altijd even voor de deur staan om te luisteren en vaak was het na een minuutje al stil. Blijft ie huilen, dan wacht je wat langer - een minuut of 5 - en dan loop je weer naar binnen om hem een aai over zijn koppie te geven. Zeg niks tegen hem, en maak geen licht. Zo leert hij vanzelf dat het tijd is om te gaan slapen. Haal hem niet uit bed.
Ik zeg er wel bij: Laten huilen als je gevoel zegt dat er iets is moet je natuurlijk niet doen. Als je kindje zich niet lekker voelt dan mag je natuurlijk best troosten. Maar doe dat wel in zijn eigen kamertje met het licht uit. Zet bijv naast zijn bedje een stoel waar je kan gaan zitten met je zoon op schoot en een knuffeltje om te troosten.
Bij ons werkte een vast ritueel heel goed met 's avonds naar bed brengen. Dus bijv:
- warm eten
- nog eventjes spelen
- in bad
- pyjama aan/tanden poetsen (even afgegaan van het feit dat je baby al tanden heeft, de mijne niet namelijk!)
- flesje
- in bed
Als je kindje toch gaat huilen, geef hem dan een aai over zijn bol, stop hem lekker in en loop de kamer uit. Ik bleef altijd even voor de deur staan om te luisteren en vaak was het na een minuutje al stil. Blijft ie huilen, dan wacht je wat langer - een minuut of 5 - en dan loop je weer naar binnen om hem een aai over zijn koppie te geven. Zeg niks tegen hem, en maak geen licht. Zo leert hij vanzelf dat het tijd is om te gaan slapen. Haal hem niet uit bed.
Ik zeg er wel bij: Laten huilen als je gevoel zegt dat er iets is moet je natuurlijk niet doen. Als je kindje zich niet lekker voelt dan mag je natuurlijk best troosten. Maar doe dat wel in zijn eigen kamertje met het licht uit. Zet bijv naast zijn bedje een stoel waar je kan gaan zitten met je zoon op schoot en een knuffeltje om te troosten.
woensdag 14 november 2007 om 10:26
Dankjewel! Ik ga het vanavond eens proberen. Ik hoop echt dat dit werkt, want inderdaad een half uur huilen voelt zo lang! Ik moet echt op mijn horloge kijken om niet het idee te hebben dat hij al 2 uur bezig is.
We hebben een duidelijk bedritueel (hetzelfde als jij noemt Tinus, maar dan eerst de fles en dan tandenpoetsen -maar dat bedoelde je vast ook), dus hij moet inmiddels toch wel eens door hebben dat het bedtijd is.
Ik ga eerst maar eens proberen hem steeds iets langer te laten huilen en weg te lopen. Als dat niet werkt pak ik er maar een stoel bij.
Ik heb wel het idee dat het begon met een sprongetje (3 dagen heel aanhankelijk zijn en niet meer dooslapen), maar nu is hij overdag in zijn normale doen. Ik vind het vooral zo raar dat hij eerst om 18:15/ 18:30 al doodmoe was en nu helemaal fit.
Parel en tinus: hoe lang hebben die fasen bij jullie geduurd?
We hebben een duidelijk bedritueel (hetzelfde als jij noemt Tinus, maar dan eerst de fles en dan tandenpoetsen -maar dat bedoelde je vast ook), dus hij moet inmiddels toch wel eens door hebben dat het bedtijd is.
Ik ga eerst maar eens proberen hem steeds iets langer te laten huilen en weg te lopen. Als dat niet werkt pak ik er maar een stoel bij.
Ik heb wel het idee dat het begon met een sprongetje (3 dagen heel aanhankelijk zijn en niet meer dooslapen), maar nu is hij overdag in zijn normale doen. Ik vind het vooral zo raar dat hij eerst om 18:15/ 18:30 al doodmoe was en nu helemaal fit.
Parel en tinus: hoe lang hebben die fasen bij jullie geduurd?
woensdag 14 november 2007 om 11:13
De fase heeft bij ons echt wel dik 2 maanden geduurd en is nog wat wankel maar goed ons kindje zat enorm slecht in zijn vel hoor dus misschien niet
te vergelijken!
Wordt hij slaperig als je hem de fles geeft?
Anders doe je het tandenpoetsen toch gewoon voor de fles?
Wij doen het nl. tijdens het badderen waarna hij zo rozig is en heerlijk inslaapt tijdens zijn flesje.
te vergelijken!
Wordt hij slaperig als je hem de fles geeft?
Anders doe je het tandenpoetsen toch gewoon voor de fles?
Wij doen het nl. tijdens het badderen waarna hij zo rozig is en heerlijk inslaapt tijdens zijn flesje.
woensdag 14 november 2007 om 11:18
Dat klopte hier ook. Wij vonden het dan ook heel erg logisch om hem juist overdag minder te laten slapen!
Niks niet ritueel in de avond veranderen of verleggen, maar juist overdag!
We zijn hier toen van 2 a 3 slaapjes naar 1 lange slaap van 2 tot 3 uur gegaan. En 's avonds gewoon om 18.30/19.00 naar bed tot de volgende ochtend 7/8. En dat doet ie nog steeds, hoewel het overdag dus steeds minder wordt (nu 1,5 á 2 uur). Hij is nu 15,5 maand.
woensdag 14 november 2007 om 11:47
woensdag 14 november 2007 om 11:48
woensdag 14 november 2007 om 12:20
Oei...Parel, 2 maanden? Wat zwaar!
Honger heeft hij niet. Het probleem is echt het inslapen in de avond.
Het was eerst heel makkelijk; na het bad en de fles was hij hartstikke rozig en sliep binnen 5 a 10 minuten in.
Nu is hij s' avonds gewoon echt wakker en fit, ook na het bad en de fles. Als we hem in bed leggen gaat hij vaak eerst brabbelen, daarna raakt hij geirriteerd en vervolgens is het huilen.
Gisteren is hij dus helemaal niet gaan slapen in de vroege avond, maar pas om 23:00 (hij krijgt sowieso om 22:30 nog een fles met Nutrilon en rijstebloem). Daarna werd hij dus na een kwartier en later na een uur weer wakker.
Ik denk dat hij overdag niet teveel slaapt, zijn ochtendslaap lijkt mij eerder wat kort.
Bedankt voor het meedenken!
Honger heeft hij niet. Het probleem is echt het inslapen in de avond.
Het was eerst heel makkelijk; na het bad en de fles was hij hartstikke rozig en sliep binnen 5 a 10 minuten in.
Nu is hij s' avonds gewoon echt wakker en fit, ook na het bad en de fles. Als we hem in bed leggen gaat hij vaak eerst brabbelen, daarna raakt hij geirriteerd en vervolgens is het huilen.
Gisteren is hij dus helemaal niet gaan slapen in de vroege avond, maar pas om 23:00 (hij krijgt sowieso om 22:30 nog een fles met Nutrilon en rijstebloem). Daarna werd hij dus na een kwartier en later na een uur weer wakker.
Ik denk dat hij overdag niet teveel slaapt, zijn ochtendslaap lijkt mij eerder wat kort.
Bedankt voor het meedenken!
woensdag 14 november 2007 om 12:51
Ik heb mijn bibliotheek er eens op nageslagen.
Niet inslapen is een vorm van verwenning. Leg de baby op een redelijk uur in bed na een aantal vaste programmapunten te hebben afgewerkt. Daarna de kamer uitgaan en niet meer terugkomen. De meeste baby's die zich hebben aangewend niet direct in te slapen huilen de eerste keer 20-30 minuten en vallen dan in slaap. De tweede avond huilen ze al minder lang en de derde avond waarschijnlijk helemaal niet meer.
En over het 's nachts wakker worden: baby's komen net als volwassenen enkele malen per nacht in in een veel minder diepe slaap en bewegen dan even. Als ze dan uit hun bedje gehaald worden kunnen ze eraan wennen om uit deze normale halfwakkere toestand klaarwakker te worden.
Waar het om gaat is dat de baby moet merken dat het niet willen inslapen of weer wakker worden hem geen voordeel oplevert. Negeren en geen aandacht aan schenken dus! Tenzij de baby ziek is.
Niet inslapen is een vorm van verwenning. Leg de baby op een redelijk uur in bed na een aantal vaste programmapunten te hebben afgewerkt. Daarna de kamer uitgaan en niet meer terugkomen. De meeste baby's die zich hebben aangewend niet direct in te slapen huilen de eerste keer 20-30 minuten en vallen dan in slaap. De tweede avond huilen ze al minder lang en de derde avond waarschijnlijk helemaal niet meer.
En over het 's nachts wakker worden: baby's komen net als volwassenen enkele malen per nacht in in een veel minder diepe slaap en bewegen dan even. Als ze dan uit hun bedje gehaald worden kunnen ze eraan wennen om uit deze normale halfwakkere toestand klaarwakker te worden.
Waar het om gaat is dat de baby moet merken dat het niet willen inslapen of weer wakker worden hem geen voordeel oplevert. Negeren en geen aandacht aan schenken dus! Tenzij de baby ziek is.
woensdag 14 november 2007 om 13:35
Wyfke dankjewel voor het opzoeken!
Dat idee had ik in eerste instantie dus ook. We hebben hem dus afgelopen zondag (met heel veel pijn in mijn hart) eerst laten huilen.
Toen hij na 45 minuten (pfff en dat voelde al als 3 uur....!) nog niet ophield en compleet over zijn toeren was heb ik hem weer -in zijn kamer en in het donker- gekalmeerd en weer teruggelegd. Vervolgens begon hij dus weer van voren af aan.
Misschien is het inderdaad een kwestie van slaapjes herindelen van zijn kant. De overdagslaapjes zijn inderdaad een stuk minder en nu moet hij zijn avondslaap misschien erop afstemmen?
Ik ga vanavond jullie tips proberen, ik hoop dat het werkt!
Dat idee had ik in eerste instantie dus ook. We hebben hem dus afgelopen zondag (met heel veel pijn in mijn hart) eerst laten huilen.
Toen hij na 45 minuten (pfff en dat voelde al als 3 uur....!) nog niet ophield en compleet over zijn toeren was heb ik hem weer -in zijn kamer en in het donker- gekalmeerd en weer teruggelegd. Vervolgens begon hij dus weer van voren af aan.
Misschien is het inderdaad een kwestie van slaapjes herindelen van zijn kant. De overdagslaapjes zijn inderdaad een stuk minder en nu moet hij zijn avondslaap misschien erop afstemmen?
Ik ga vanavond jullie tips proberen, ik hoop dat het werkt!
woensdag 14 november 2007 om 13:53
Vraag anders ook nog even na op het cb. Je moet wel oppassen op deze leeftijd, omdat gewenning/verwenning heel snel op kan treden. Hoe goed je het zelf ook bedoelt, uiteindelijk hebben zowel jij als je zoontje er niks aan: hij ligt wakker, en jij zit erover in. Vraag tijdig hulp, voordat je net als vrienden van mij al meer dan een jaar de hele nacht in de weer bent met een hysterisch kind...
woensdag 14 november 2007 om 21:58
donderdag 15 november 2007 om 11:47
Tja, je kunt het er niet mee eens zijn, maar het is rechtstreeks geciteerd uit mijn dr. Spock. Ook heb ik in veel tijdschriften en andere boeken hetzelfde advies gelezen. Negatief gedrag verergert als je er aandacht aan schenkt. Kinderen kunnen al heel jong spelletjes met je spelen, dat zie ik zelf bij vrienden die al ruim een jaar iedere nacht hun bed uit mogen voor hun dochter en 's avonds urenlang naast het bedje zitten te wachten tot ze eindelijk slaapt. Zodra ze de kamer proberen te verlaten wordt dochterlief wakker. Ra ra....
Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met duidelijk te zijn over welk gedrag je wel en niet accepteert. Duidelijk en consequent zijn is eerst even slikken, maar uiteindelijk wel het beste voor je kind.
donderdag 15 november 2007 om 13:20
Tja, en bij onze zoon van drie weken dacht ik slim te zijn en hem van af het begin te laten wennen in slapen in zn bedje. Dan maar even huilen. Maar na 60 minuten huilen(eerst 30 en dan eventueel 2e keer 30) valt hij echt niet zelf in slaap. Met heel veel toeren krijgen we hem in dromenland. Dus zijn we inmiddels niet consequent bezig. Want tja, hij moet wel slapen! Gelukkig ben ik minder bang dat ik hem verwen omdat hij nog zo klein is, maar hij moet wel leren wennen aan zelf in slaap vallen(en dat lukt dus niet) Met 6 maanden moet je misscien een week de tijd nemen om heel consequent en rigoreus een stappenplan uit te voeren en daar ook echt voor gaan. IN slaap wiegen is altijd lekkerder dan zelf in slaap vallen. MIsscien proberen een manier te viden om hem niet uit zn bedje te nemen?
donderdag 15 november 2007 om 13:21
Sarah Scott: misschien wel ja, maar 45 minuten op een dag is natuurlijk wel erg weinig... Ik denk dat het even aftasten is wat precies werkt qua slapen overdag.
Wyfke: ik denk dat dat inderdaad goed werkt, mits een kind vanzelf ophoudt met huilen na bijvoorbeeld een half uurtje.
Sommige kinderen blijven hangen in gekrijs en kunnen dan niet meer slapen omdat ze zich helemaal overstuur hebben gemaakt. In dat geval kun je beter de tijd die je ze steeds laat huilen iets opbouwen en soms werkt een bepaalde aanpak simpelweg niet op een kind en zul je iets anders moeten verzinnen.
Ik kan me overigens niet voorstellen dat er geen andere oplossing is voor de dochter van jouw vrienden dan naast het bed blijven zitten.
Wyfke: ik denk dat dat inderdaad goed werkt, mits een kind vanzelf ophoudt met huilen na bijvoorbeeld een half uurtje.
Sommige kinderen blijven hangen in gekrijs en kunnen dan niet meer slapen omdat ze zich helemaal overstuur hebben gemaakt. In dat geval kun je beter de tijd die je ze steeds laat huilen iets opbouwen en soms werkt een bepaalde aanpak simpelweg niet op een kind en zul je iets anders moeten verzinnen.
Ik kan me overigens niet voorstellen dat er geen andere oplossing is voor de dochter van jouw vrienden dan naast het bed blijven zitten.
donderdag 15 november 2007 om 14:14
njb, een baby van 3 weken zou ik zeker niet laten huilen hoor. Mijn dochter is nu 6,5 maand en ik merk de laatste dagen dat ze ons echt uitprobeert. Zodra ik haar op bed leg is het gelijk gillen/huilen, terwijl er echt niets aan de hand is. Als het even duurt loop ik terug om haar even een aai over de bol te geven en dan protesteert ze daarna nog wel even maar valt dan wel snel in slaap. Ik haal haar eigenlijk nooit uit bed om te troosten, tenzij ze zo hard huilt dat ze er zelf niet uitkomt, maar dat is alleen als ze bijv. verkouden is. Ik blijf wel soms wel even naast haar bedje zitten maar dat is maar eventjes, als ze rustig is ga ik gewoon weg.
donderdag 15 november 2007 om 14:16
OH en ze heeft inderdaad wel ander slaapgedrag, ze slaapt 'smorgens hooguit een uurtje maar daarentegen slaapt ze 'smiddags echt 2 uur achter elkaar, terwijl ze voorheen tussen alle voedingen door een dutje deed. Ik probeer haar wel altijd aan het eind van de middag even te laten slapen omdat ze moe is als ze thuiskomt van de oppas of kdv.
