Kinderen
alle pijlers
Baby in slaap leren vallen.. tips gevraagd
zondag 4 juli 2021 om 11:19
Hoihoi!
Ons heerlijke zoontje van 10 maanden lukt het niet om zelf in slaap te vallen. Ik ben inmiddels op de hoogte van het feit dat hij een slaapassociatie heeft (mij, zijn fles, wiegen) en probeer dit al 3 maanden op en aan 'af te leren' maar iedere avond dat ik een poging doe loopt op een urenlange struggle uit waarna hij de rest van de nacht ook onrustig is en wij de volgende dag met liters koffie de dag door moeten komen.
Ik breng hem meestal om 19.15 naar bed, slaapzakje en nachtluier aan, samen gordijntjes dicht doen en zwaaien naar de straat, muziekdoosje aan, flesje melk en dan valt hij op mij in slaap (soms moet ik 20 minuten wandelen en wiegen en lukt het dan). Dan wordt hij standaard na 50 minuten wakker en moet ik 10 minuten bij zijn ledikant zijn rugje aaien of haartjes kriebelen of soms opnieuw wandelen. Hierna valt hij vaak in slaap tot 3 uur, wilt een nachtfles en wordt dan rond 7 uur weer wakker. Best oké maar het lukt dus niet om hem wakker slaperig in bed te leggen en hem zelf in slaap te laten vallen. Dit heeft tot gevolg dat ik altijd degene ben die het naar bed brengen moet doen en daarnaast altijd minstens een uur bezig ben.
Als ik hem niet al helemaal in slaap in bed leg gaat hij heel hard huilen, opstaan en net zo lang op en neer springen tot ik hem op til. Laten jammeren en weer terug komen als het huilen hysterisch wordt gaat niet want zodra zijn hoofd wakker het matras raakt is hij overstuur en staat hij op. Vriendinnen raden aan om hem een aantal avonden gewoon te laten huilen en een paar keer terug te komen om te kalmeren maar dat voelt zo naar. Inmiddels ben ik wel echt moe van hoe dit steeds gaat dat en begin ik te twijfelen of mijn urenlange geduld niet nadelig voor hem zelf wordt.. Heeft iemand een idee hoe ik hem kan begeleiden in zelf in slaap kunnen vallen?
Ons heerlijke zoontje van 10 maanden lukt het niet om zelf in slaap te vallen. Ik ben inmiddels op de hoogte van het feit dat hij een slaapassociatie heeft (mij, zijn fles, wiegen) en probeer dit al 3 maanden op en aan 'af te leren' maar iedere avond dat ik een poging doe loopt op een urenlange struggle uit waarna hij de rest van de nacht ook onrustig is en wij de volgende dag met liters koffie de dag door moeten komen.
Ik breng hem meestal om 19.15 naar bed, slaapzakje en nachtluier aan, samen gordijntjes dicht doen en zwaaien naar de straat, muziekdoosje aan, flesje melk en dan valt hij op mij in slaap (soms moet ik 20 minuten wandelen en wiegen en lukt het dan). Dan wordt hij standaard na 50 minuten wakker en moet ik 10 minuten bij zijn ledikant zijn rugje aaien of haartjes kriebelen of soms opnieuw wandelen. Hierna valt hij vaak in slaap tot 3 uur, wilt een nachtfles en wordt dan rond 7 uur weer wakker. Best oké maar het lukt dus niet om hem wakker slaperig in bed te leggen en hem zelf in slaap te laten vallen. Dit heeft tot gevolg dat ik altijd degene ben die het naar bed brengen moet doen en daarnaast altijd minstens een uur bezig ben.
Als ik hem niet al helemaal in slaap in bed leg gaat hij heel hard huilen, opstaan en net zo lang op en neer springen tot ik hem op til. Laten jammeren en weer terug komen als het huilen hysterisch wordt gaat niet want zodra zijn hoofd wakker het matras raakt is hij overstuur en staat hij op. Vriendinnen raden aan om hem een aantal avonden gewoon te laten huilen en een paar keer terug te komen om te kalmeren maar dat voelt zo naar. Inmiddels ben ik wel echt moe van hoe dit steeds gaat dat en begin ik te twijfelen of mijn urenlange geduld niet nadelig voor hem zelf wordt.. Heeft iemand een idee hoe ik hem kan begeleiden in zelf in slaap kunnen vallen?
zondag 4 juli 2021 om 11:24
Gewoon lekker blijven doen wat je doet. Het klinkt alsof je baby prima slaapt en volstrekt normaal baby gedrag vertoont.
Laat je niet opnaaien, zelf in slaap vallen leren ze vanzelf wel een keer. Ik heb mijn kind ook een jaar lang in slaap gewiegd, en hopla, plots kon hij het zelf.
Laten huilen ben ik geen voorstander van.
Laat je niet opnaaien, zelf in slaap vallen leren ze vanzelf wel een keer. Ik heb mijn kind ook een jaar lang in slaap gewiegd, en hopla, plots kon hij het zelf.
Laten huilen ben ik geen voorstander van.
zondag 4 juli 2021 om 11:37
Hoe gaat het overdag met slapen?
Hier werkt het bij kind 1 goed om ‘af te bouwen’ met de aanhankelijkheid. Dus eerst ernaast zitten en aaien, toen alleen ernaast zitten, toen in de stoel in de kamer erbij zitten, toen in de deuropening etc. En consequent terugleggen als hij ging staan of roepen of huilen en dan onder geen beding meer uit z’n bed halen. Dat was in een paar dagen goed en toen nooit meer slaapproblemen gehad
Bij kind 2 werkte dat niet. Daar hebben we het tot anderhalf gewoon volgehouden met rondjes lopen en uiteindelijk wel het ‘laten huilen’ principe toegepast. Maar dan ‘gecontroleerd’; eerste avond steeds na 2 minuten huilen aaien en terugleggen. En dan opbouwen naar een langere periode. En ja die eerste week waren we kapot, maar uiteindelijk slaapt hij nu bijna altijd makkelijk in. Hoewel hij wel altijd zoekt naar nieuwe rituelen (nu wil hij bv graag drinken, maar dat kan ook zo 5 keer per avond zijn), dus ik denk dat het ook een verschillende karakter is.
Hier werkt het bij kind 1 goed om ‘af te bouwen’ met de aanhankelijkheid. Dus eerst ernaast zitten en aaien, toen alleen ernaast zitten, toen in de stoel in de kamer erbij zitten, toen in de deuropening etc. En consequent terugleggen als hij ging staan of roepen of huilen en dan onder geen beding meer uit z’n bed halen. Dat was in een paar dagen goed en toen nooit meer slaapproblemen gehad
Bij kind 2 werkte dat niet. Daar hebben we het tot anderhalf gewoon volgehouden met rondjes lopen en uiteindelijk wel het ‘laten huilen’ principe toegepast. Maar dan ‘gecontroleerd’; eerste avond steeds na 2 minuten huilen aaien en terugleggen. En dan opbouwen naar een langere periode. En ja die eerste week waren we kapot, maar uiteindelijk slaapt hij nu bijna altijd makkelijk in. Hoewel hij wel altijd zoekt naar nieuwe rituelen (nu wil hij bv graag drinken, maar dat kan ook zo 5 keer per avond zijn), dus ik denk dat het ook een verschillende karakter is.
zondag 4 juli 2021 om 11:42
Er zit natuurlijk nog wel wat tussen je kind in slaap wiegen en hem in bed laten huilen en soms terug komen.
Als jij het niet erg vindt kan je hem gewoon blijven wiegen, hij zal het vast wel ooit zonder kunnen. Anders bestaan er tal van vriendelijke slaap methodes. Of dit helemaal zonder huilen zal gaan weet ik niet, maar die zijn er wel op gericht om hem zich veilig en gehoord te laten voelen. Maar ja, je wil hem iets leren wat hij in eerste instantie eng en moeilijk vindt, dus dat hij dat zal uiten met huilen is natuurlijk niet heel gek.
Als jij het niet erg vindt kan je hem gewoon blijven wiegen, hij zal het vast wel ooit zonder kunnen. Anders bestaan er tal van vriendelijke slaap methodes. Of dit helemaal zonder huilen zal gaan weet ik niet, maar die zijn er wel op gericht om hem zich veilig en gehoord te laten voelen. Maar ja, je wil hem iets leren wat hij in eerste instantie eng en moeilijk vindt, dus dat hij dat zal uiten met huilen is natuurlijk niet heel gek.
zondag 4 juli 2021 om 11:42
Ik vind hem er ook nog wel jong voor op deze manier hoor. Maar als je het over een tijdje wel wil proberen, dan is het wel goed om te weten dat het ook niet per de hoeft dat je kindje helemaal kalm is als je weer weg gaat. Alleen hebben ze wel de geruststelling dat je steeds weer komt. Bij ons betekende dat in het begin soms wel 2 uur lang om de paar minuten z’n kamer in. En ik ook janken. Maar het hielp wel uiteindelijk. Ook voor het wakker worden in de nachten, waarin ik maandenlang al wiegend rondjes met hem heb gelopen.
zondag 4 juli 2021 om 11:44
Is dat alleen s avonds of ook overdag als hij moet slapen?
Ik snap dat het vervelend is, vooral als je vriendinnen hebt bij wie het allemaal makkelijker verloopt.
Maar heel erg schokkend vind ik het ook weer niet.
Of laten huilen werkt, dat verschilt per kind.
Bij de oudste heb ik het wel gedaan op een gegeven moment. Het was even pittig maar na 2 of 3 avonden was het klaar. Hij heeft er volgens mij ook geen trauma aan overgehouden.
Bij de jongste ook geprobeerd maar die is een stukje pittiger, geeft niet snel iets toe. Resultaat was een compleet geflipt kind, met enorme verlatingsangst. Dus bij haar werkt het niet.
Jammer dan, ooit wordt het vast beter. En tot die tijd moeten we het maar uitzitten.
Ik snap dat het vervelend is, vooral als je vriendinnen hebt bij wie het allemaal makkelijker verloopt.
Maar heel erg schokkend vind ik het ook weer niet.
Of laten huilen werkt, dat verschilt per kind.
Bij de oudste heb ik het wel gedaan op een gegeven moment. Het was even pittig maar na 2 of 3 avonden was het klaar. Hij heeft er volgens mij ook geen trauma aan overgehouden.
Bij de jongste ook geprobeerd maar die is een stukje pittiger, geeft niet snel iets toe. Resultaat was een compleet geflipt kind, met enorme verlatingsangst. Dus bij haar werkt het niet.
Jammer dan, ooit wordt het vast beter. En tot die tijd moeten we het maar uitzitten.
zondag 4 juli 2021 om 12:11
Ten eerste, niets doen omdat het zogenaamd moet. Je zoontje is zeker niet raar, en het komt vanzelf goed, ook als je hem blijft oppakken, troosten en wiegen.
Maar wij hebben rond die leeftijd op een gegeven moment wel een beetje laten huilen, ja, omdat we er zelf zo moe van werden en voldoende egoïstisch zijn dat we het zat waren. Hij was iets ouder - ik denk 13-14 maanden. We hebben de "controlled crying / comforting" methode gebruikt. Daarbij geef je dus steeds een aaitje over de bol, wat lieve woordjes (niet oppakken), en zeg dat je over twee minuutjes terug bent (en dan 3 minuutjes, 4 minuutjes etc). Dan op de gang / kamer ernaast wat gaan rommelen, zodat hij je hoort, en ook steeds echt terugkomen en weer even kroelen. Zo bouw je vertrouwen dat je niet echt "weg" bent. Als hij steeds bij mama in slaap valt, en dan wakker wordt als mama weg is... dat is natuurlijk flink schrikken, dat snap ik wel! De eerste nachten werd er wel flink gehuild, en werd hij ook niet per se rustig van de aai over de bol, dus dat was even doorzetten, maar rond de 7-8 minuten tussenpauze zakte hij dan wel weg. Na een paar nachten was het gewoon goed, en kon hij helemaal zelf in slaap vallen.
Ik zou ook overwegen te stoppen met de nachtvoeding. Misschien een papfles proberen voor het slapen gaan?
Maar wij hebben rond die leeftijd op een gegeven moment wel een beetje laten huilen, ja, omdat we er zelf zo moe van werden en voldoende egoïstisch zijn dat we het zat waren. Hij was iets ouder - ik denk 13-14 maanden. We hebben de "controlled crying / comforting" methode gebruikt. Daarbij geef je dus steeds een aaitje over de bol, wat lieve woordjes (niet oppakken), en zeg dat je over twee minuutjes terug bent (en dan 3 minuutjes, 4 minuutjes etc). Dan op de gang / kamer ernaast wat gaan rommelen, zodat hij je hoort, en ook steeds echt terugkomen en weer even kroelen. Zo bouw je vertrouwen dat je niet echt "weg" bent. Als hij steeds bij mama in slaap valt, en dan wakker wordt als mama weg is... dat is natuurlijk flink schrikken, dat snap ik wel! De eerste nachten werd er wel flink gehuild, en werd hij ook niet per se rustig van de aai over de bol, dus dat was even doorzetten, maar rond de 7-8 minuten tussenpauze zakte hij dan wel weg. Na een paar nachten was het gewoon goed, en kon hij helemaal zelf in slaap vallen.
Ik zou ook overwegen te stoppen met de nachtvoeding. Misschien een papfles proberen voor het slapen gaan?
zondag 4 juli 2021 om 13:07
Hij weet dat je hem eruit tilt. Laat je man hem eens een week naar bed brengen volgens een vast stramien, alleen aaien in bed.
Bij onze jongste werd ik ziek en moest mijn man het dus wel doen, binnen een week viel ze keurig om 19:00 uur in haar bedje in slaap terwijl ze daarvoor nog altijd tot 22:00 uur bij mij op de borst geplakt beneden zat.
zondag 4 juli 2021 om 14:08
Parella schreef: ↑04-07-2021 13:07Hij weet dat je hem eruit tilt. Laat je man hem eens een week naar bed brengen volgens een vast stramien, alleen aaien in bed.
Bij onze jongste werd ik ziek en moest mijn man het dus wel doen, binnen een week viel ze keurig om 19:00 uur in haar bedje in slaap terwijl ze daarvoor nog altijd tot 22:00 uur bij mij op de borst geplakt beneden zat.
Dat zou ik ook doen. Dat is even doorbijten, maar dat zou je ook doen als je ziek wordt zoals jij bijvoorbeeld.
zondag 4 juli 2021 om 19:50
Gewoon babygedrag, helaas. Heeft kennelijk behoefte aan jouw nabijheid om in slaap te vallen, de controlled-Crying methode is uit infant mentaal health perspectief waarschijnlijk best schadelijk en levert je schijnt het 12 minuten per dag op. Die tijd investeer ik dan maar.
Maar weet dat je er wanhopig over kunt zijn, maar het gaat beter, uiteindelijk is het over!
Maar weet dat je er wanhopig over kunt zijn, maar het gaat beter, uiteindelijk is het over!
zondag 4 juli 2021 om 20:20
Onze kleuter had ook alleen maar standje slapen en luchtalarm. Gewoon doen wat werkt. Je kind is nog zo klein.
zondag 4 juli 2021 om 20:43
Tien maanden, dat is nog klein hoor. Voor mij klinkt het net als onze kinderen, die wilden ook op schoot in slaap vallen.
De oudste ben ik rond een jaar steeds iets eerder gaan wegleggen: slapend, bijna slapend, half wakker, etc tot hij (een maand later, denk ik wel) gewoon moe-maar-wakker in bed kon worden gelegd.
Bij de tweede werkte dat niet. Niet eens geprobeerd; man en ik voelden allebei aan dat die ruimte er echt nog niet was. Met anderhalf ineens wel: hem zijn we in bed gaan leggen, en dan zelf in de stoel ernaast zitten. Paar dagen moeilijk, maar nu slaapt hij zelf in. Nou oefenen met eerder weggaan.
Wat ik zeggen wil: er komt heus een moment, dat merk je vanzelf. Dan kan je ineens 'makkelijk' en zonder al teveel tranen doorpakken. Met 10 maanden is nog vroeg hoor! Ik snap dat je er moe van wordt, maar ik zou er toch gewoon in meegaan.
Wel afwisselen met man; hij kan vast ook wiegen
De oudste ben ik rond een jaar steeds iets eerder gaan wegleggen: slapend, bijna slapend, half wakker, etc tot hij (een maand later, denk ik wel) gewoon moe-maar-wakker in bed kon worden gelegd.
Bij de tweede werkte dat niet. Niet eens geprobeerd; man en ik voelden allebei aan dat die ruimte er echt nog niet was. Met anderhalf ineens wel: hem zijn we in bed gaan leggen, en dan zelf in de stoel ernaast zitten. Paar dagen moeilijk, maar nu slaapt hij zelf in. Nou oefenen met eerder weggaan.
Wat ik zeggen wil: er komt heus een moment, dat merk je vanzelf. Dan kan je ineens 'makkelijk' en zonder al teveel tranen doorpakken. Met 10 maanden is nog vroeg hoor! Ik snap dat je er moe van wordt, maar ik zou er toch gewoon in meegaan.
Wel afwisselen met man; hij kan vast ook wiegen
zondag 4 juli 2021 om 20:51
Ik ben gaan oefenen toen ik vakantie had en onze zoon 7 maanden oud was. Heb er 2 weken voor uit getrokken en hij slaapt nu Echt heel goed! Hij wordt af en toe wakker in de nacht maar als hij ons ziet slaapt hij weer door (slaapt in onze kamer in eigen ledikantje).
Ik legde hem in bed en heb toen eerst de hele tijd mijn hand op zijn hoofdje gehouden om het te aaien. Toen hij rustig en slaperig was weggelopen en in e gang gewacht. Na ongeveer 1 minuut begon hij te huilen, dat heb ik 1 minuut laten duren en toen weer terug gegaan, getroost en weer weggelopen. Dat de eerste avond steeds herhaald tot hij sliep. De tweede avond wachtte ik steeds 2 minuten, de derde avond 5 minuten pas de 6e avond wachtte ik 10 minuten op de gang. Na 8 dagen 15 minuten en uiteindelijk sliep hij vanzelf. Hij rommelt wel altijd eerst maar slaapt wel zelf in.
Succes, ik weet hoe vervelend het kan zijn!
Edit: ik ben een grote fan van white noise! Dat werkt hier heel goed
Ik legde hem in bed en heb toen eerst de hele tijd mijn hand op zijn hoofdje gehouden om het te aaien. Toen hij rustig en slaperig was weggelopen en in e gang gewacht. Na ongeveer 1 minuut begon hij te huilen, dat heb ik 1 minuut laten duren en toen weer terug gegaan, getroost en weer weggelopen. Dat de eerste avond steeds herhaald tot hij sliep. De tweede avond wachtte ik steeds 2 minuten, de derde avond 5 minuten pas de 6e avond wachtte ik 10 minuten op de gang. Na 8 dagen 15 minuten en uiteindelijk sliep hij vanzelf. Hij rommelt wel altijd eerst maar slaapt wel zelf in.
Succes, ik weet hoe vervelend het kan zijn!
Edit: ik ben een grote fan van white noise! Dat werkt hier heel goed
zondag 4 juli 2021 om 21:20
Ik heb geen advies, hier ook ervaring met baby die lastig zelf in slaap kan vallen. Wel een vraag voor degene die ook geen slaaptraining (incl laten huilen) willen doen: hoe doen jullie dit met slaapjes op een kinderdagverblijf? Laten ze daar niet standaard de baby's huilen om zichzelf toch in slaap te laten vallen?
zondag 4 juli 2021 om 21:33
Dit klinkt precies als mijn zoon (nu 3,5). Het eerste jaar ook altijd in slaap moeten wiegen. Heel vermoeiend en het werkte ook gewoon niet zo goed meer bij hem, wij liepen soms wel een half uur rondjes door zijn kamer. Rond zijn 1e verjaardag besloot ik er op een dag gewoon mee te stoppen. In bed gelegd, ernaast blijven zitten, elke keer dat hij ging staan heb ik hem weer op zijn rug gelegd. In het donker, niet teveel praten, alleen een beetje ssshhh en slaap lekker. Ben ook wel eens zijn kamer uitgelopen, dan begon hij te huilen en liep ik vrijwel meteen weer terug om weer naast hem te zitten en natuurlijk even te troosten (zonder optillen). Gewoon weer een kus, paar lieve woordjes en hem weer op zijn rug gelegd. Die eerste dag viel hij uiteindelijk zelf in slaap, dat duurde natuurlijk wel even. Maar omdat het allemaal best vredig verliep zonder overstuur te raken, heb ik de dagen erna hetzelfde gedaan. En elke dag ging het sneller en makkelijker. Het heeft echt maar een paar dagen geduurd voor hij er helemaal aan gewend was. Daarna wel altijd erbij blijven zitten, nu nog steeds, tot hij slaapt. Moet nog maar eens zien of en wanneer we dat gaan afbouwen. 
maandag 5 juli 2021 om 07:53
Op ons kdv laten ze de kinderen niet huilen als je dat niet wil. Maar onze peuter gaat daar gewoon liggen en slapen. Kleuter toendertijd lieten ze bijvoorbeeld in kinderwagen slapen op begin maar ging op gegeven moment ook gewoon slapen zonder hulp. Als ze hadden laten huilen had ik ander kdv gezocht want dit past niet bij onze opvoedvisie en vind ik geen optie.Lilypad schreef: ↑04-07-2021 21:20Ik heb geen advies, hier ook ervaring met baby die lastig zelf in slaap kan vallen. Wel een vraag voor degene die ook geen slaaptraining (incl laten huilen) willen doen: hoe doen jullie dit met slaapjes op een kinderdagverblijf? Laten ze daar niet standaard de baby's huilen om zichzelf toch in slaap te laten vallen?
maandag 5 juli 2021 om 14:56
Ik heb een paar maanden een topic geopend over ons zoontje die alleen tussenin wilde slapen en anders ook heel verdrietig werd. Het merendeel van de dames gaf als tip om het te accepteren en dat het vanzelf goed komt. En echt, ineens was het over. Hij slaapt nu dus in zijn eigen bed.
Niet dezelfde situatie als bij jullie maar ik bedoel ermee te zeggen dat het overgaat, volg je gevoel.
Niet dezelfde situatie als bij jullie maar ik bedoel ermee te zeggen dat het overgaat, volg je gevoel.
