Ben jij een kind van gescheiden ouders?

Haytie vrijdag 17 februari 2023 om 14:14

Goedemiddag,

Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.

RonJja vrijdag 17 februari 2023 om 23:22

Scheiden is altijd schadelijk voor kinderen. Afhankelijk van de situatie kan het kind zich na die periode beter of slechter gaan voelen.
En daar hebben de ouders een grote rol in. Helaas blijven spanningen tussen ouders best vaak aanwezig, juist na een scheiding en dat zorgt voor veel verdriet en mentale problemen bij kinderen.
Een soort verstandshuwelijk, zonder teveel spanning en nauwelijks ruzie is bewezen minder schadelijk dan een scheiding. Maar natuurlijk minder prettig dan een vrolijk, liefdevol, warm ouderpaar.

Maar chronische spanningen en ruzies zijn natuurlijk weer schadelijker voor kinderen dan de eventuele schade die een scheiding zal opleveren.

Hoe dan ook, het goed praten of minder erg maken van huwelijksproblemen en de impact hiervan op kinderen vind ik niet terecht.

Ik ben een kind van gescheiden ouders, in mijn puberteit zijn ze tijdelijk uit elkaar gegaan, weer samen gekomen en toen ik uit huis was alsnog weer uit elkaar gegaan. Ik kan niet zeggen of het beter was voor mij als kind als ze eerder gescheiden waren. Wel weet ik de moeite die ik had met de problemen tussen hen. En het gedoe erna, de machteloosheid en de loyaliteitsgevoelens naar hen. Met de wijsheid van nu hadden ze nooit moeten trouwen, maar ja dan was ik er ook niet geweest.

In de praktijk ken ik geen voorbeelden van volledig harmonieuze scheidingen. Mensen scheiden natuurlijk niet voor niets. Daar komen toch meestal emoties, onvrede etc bij kijken en dat krijgen kinderen mee.

https://www.nji.nl/scheiding/gevolgen-voor-kinderen

Vollemaan vrijdag 17 februari 2023 om 23:53

aardbeioeries schreef: ↑
17-02-2023 20:51
mijn ouders zijn voor mijn eerste levensjaar gescheiden, wat helaas een vechtscheiding werd. Het was daarvoor een vechthuwelijk, wat zowel fysiek als verbaal was. Hoe erg de vechtscheiding ook was, godzijdank zij zijn uit elkaar gegaan. gezien de heftigheid van het geweld. Mijn vader was degene die sloeg en als echtgenoot op zn zachtst gezegd niet geschikt. In de weekenden waarin ik hem zag na de scheiding, was hij echt een hele leuke, lieve, affectieve vader. Dat vind ik belangrijk om mee te geven. Een mishandelende echtgenoot, is niet perse een mishandelende vader. Het effect van dit alles.. tja. Mijn moeder is niet voor niets bij mijn vader gekomen, heeft niet voor niets de dingen geaccepteerd. Mijn vader is niet voor niets bij mijn moeder gekomen. Beiden hadden ze zelf al een rugzak, gecombineerd met elkaar werd dat niet veel beter. Dat heeft echt wel schade opgeleverd voor hoe ik in relaties was en ben. Fikse schade. Maar dan nog prijs ik mezelf gelukkig dat zij uit elkaar zijn gegaan.

toevoeging: Hoe mijn ouders met de scheiding zijn omgegaan, is ook van grote invloed op mijn band met hen. Mijn ouders zijn al meer dan 35 jaar uit elkaar. Onlangs gooide mijn moeder er weer een kutopmerking over mijn vader uit. De keer daarvoor was zon 2 jaar terug. ik merk dat dat steeds minder uit maakt. Mijn hart is voor haar steeds meer dicht gegaan. Ik kan er nog steeds niet op vertrouwen dat ze eerst naar mijn gevoel kijkt en daarna pas naar die van haar. Haar behoefte om een kutopmerking te maken over mijn vader, gaat nog steeds voor op mijn gevoel. Het is belangrijker voor haar om haar kutopmerking te maken, dan om te zien wat een situatie voor mij betekent. Hoe ik dat ook aankaart of aan heb gegeven, dat komt niet helemaal binnen. Soms gaat het een paar jaar goed en zegt ze niets. Maar door alle verwijten die ooit zijn gemaakt, alle denigrerende, kleinerende opmerkingen over mijn vader waar ik 50% van ben, elk " nieuw" verwijt is gewoon niet meer op zichzelf staand. Dat heeft echt een grote invloed op hoe ik naar mijn moeder kijk.

Mijn ex en ik zijn ruim 4 jaar uit elkaar en pas sinds kort gaat het onderlinge contact een klein stukje beter.
Er was bij ons ook sprake van huiselijk geweld. Toch heb ik nooit in bijzijn van de kinderen slecht over hem gepraat. Een enkele keer heb ik per ongeluk een verkeerde opmerking gemaakt tegen de kinderen over hun vader. Dit heb ik gelijk 'goed gemaakt' door te zeggen dat ik dat niet had mogen doen. Ik voelde me er ok echt slecht over. De kinderen houden van hun vader en missen hem,ongeacht wat hij doet. Als hij goede momenten heeft is hij een leuke en lieve vader voor ze en dat gun ik ze ook.
Zoals je zegt, ooit zijn we verliefd geworden op elkaar en besloten we samen verder te gaan, trouwen. Wat er ook gebeurd is, ik gun de kinderen hun vader en ik gun hem zijn kinderen. Ik hoop dat we uiteindelijk samen als ouders naar wedstrijden van de kinderen en afzwemmen etc kunnen gaan, dat hij een keer een kop koffie bij ons thuis drinkt bv.

Ik ben soms heel bang wat de scheiding en de situatie met de kinderen doet, hoe dat ze vormt als ze uiteindelijk volwassen zijn. Ik hoop nooit zo te worden als je moeder die het nodig vind om kut opmerkingen te maken over je vader. Ongeacht het wat er gebeurt is of hoe oud kind is, zulke dingen zeg je niet tegen een kind. Respecteer de (bloed)band tussen kind en vader.

Ben je altijd op de hoogte geweest van de reden van de scheiding van je ouders? Mijn kinderen (kleuters) weten dit niet en ik ben niet van plan ze dit (nu) te gaan vertellen maar ooit zullen ze serieuze vragen stellen denk ik.

Je richting is belangrijker dan je snelheid

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 06:02

RonJja schreef: ↑
17-02-2023 23:22
Scheiden is altijd schadelijk voor kinderen.

Onzin, maar zolang iedereen dit blijft papegaaien zullen er veel ouders en kinderen in een onwenselijke situatie blijven zitten, omdat scheiden 'erger' zou zijn.

Een slecht huwelijk is vaak nadelig voor kinderen, dan maakt het weinig uit of je bij elkaar blijft.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Lila-Linda zaterdag 18 februari 2023 om 06:28

meisje85 schreef: ↑
17-02-2023 21:41
Maar als ik hier de reacties lees, dan zijn het toch eigenlijk steeds de manieren waarop ouders de hele situatie ná de scheiding hebben aangepakt waardoor sommigen zeggen: was in godsnaam niet gescheiden?

Het moeilijke is, dat ouders die niet meer bijelkaar kunnen blijven, dat vaak doen door Communicatieproblemen en verschillen in opvattingen. En dat wordt na de scheiding 9 vd 10 keer niet beter. Helemaal als daar nieuwe partners bijkomen

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 06:50

Lila-Linda schreef: ↑
18-02-2023 06:28
Het moeilijke is, dat ouders die niet meer bijelkaar kunnen blijven, dat vaak doen door Communicatieproblemen en verschillen in opvattingen. En dat wordt na de scheiding 9 vd 10 keer niet beter. Helemaal als daar nieuwe partners bijkomen

Blijft het feit dat dus niet de scheiding het probleem is, maar de communicatieproblemen en dat zou zonder scheiding ook voor narigheid zorgen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Lila-Linda zaterdag 18 februari 2023 om 07:24

Solomio schreef: ↑
18-02-2023 06:50
Blijft het feit dat dus niet de scheiding het probleem is, maar de communicatieproblemen en dat zou zonder scheiding ook voor narigheid zorgen.

Maar hopen dat het beter wordt na de scheiding is ook onzin
Helemaal als anderen zich er in gaan mengen

evelien2010 zaterdag 18 februari 2023 om 07:40

In de huidige maatschappij zal het aantal scheidingen alleen maar toenemen. Opvattingen over relaties en het huwelijk zijn veranderd. En mensen kiezen voor zichzelf en hun eigen geluk. Vroeger bleef men vanwege tradities, religie, afhankelijkheid of schande toch hangen in een huwelijk. De huidige generatie doet dat niet meer. Die kunnen zichzelf veel beter redden.

Ik ken trouwens tal van "verstandshuwelijken" juist onder de wat oudere generatie. Die dan wel trots ieder jubileum vieren. Maar waarvan eigenlijk duidelijk is dat ze totaal apart van elkaar leven. En bij elkaar zijn "omdat het zo hoort" of (met name vrouwen) zich niet zelfstandig financieel kunnen redden.

lonelycat zaterdag 18 februari 2023 om 07:54

Zelf geen gescheiden ouders maar wel ouders waarvan ik denk waarom bleven jullie bij elkaar. Had van mij niet gehoeven. Met name mijn moeder kon alleen maar zeuren over mijn vader.

Ik ben zelf een jaar geleden gescheiden en oudste gaf afgelopen zomer aan dat ze deze situatie veel fijner vond dan toen we getrouwd waren. Minder spanning in huis, minder ruzie, minder gedoe en verdriet. Had veel eerder mogen gebeuren.
We proberen goed te communiceren maar dat is voor mij soms lastig omdat ik 100% de kinderen heb en ik dus ook 100% de lasten en de zorgen draag. Ik begin steeds meer gewoon te doen en niet te overleggen

lonelycat zaterdag 18 februari 2023 om 07:55

Het neutraal blijven vind ik soms lastig omdat de kinderen u zelf vaak frustraties hebben en het moeilijk is dat ex goed te praten.

tv-icoon zaterdag 18 februari 2023 om 08:02

Nee. Mijn moeder zou het erg zwaar hebben gekregen als ze alleen voor haar kinderen was gaan zorgen. Mijn vader had het ook erg zwaar maar had toch meer mogelijkheden om voor een gezin te zorgen (in die tijd). In ieder geval: ze oordeelde dat een leven binnen het huwelijk met mijn vader betere omstandigheden en mogelijkheden bood en daar moeten we het mee doen.

Dan moet het maar zoals het kan

Anoniem_667969d00e896 zaterdag 18 februari 2023 om 08:07

Mijn ouders zijn misschien niet de beste combi, maar al wel meer dan 40 jaar samen. Ze zijn twee keer in relatietherapie geweest en daar ben ik heel blij om. Ze hebben geleerd met hun verschillen om te gaan en ik herinner me m’n jeugd grotendeels als heel liefdevol en harmonieus. Ook omdat ik zag dat ze het echt probeerden om elkaar weer te vinden. Ze gingen op dansles, ze gingen weer vaker uit eten samen, etc. Daarin zijn ze voor mij echt wel een voorbeeld dat dingen best wel goed kunnen komen.

Dat gezegd hebbende, het is echt per gezin verschillend. De ouders van m’n beste vriendin zijn samen gebleven tot de jongste 18 jaar was, maar iedereen vroeg zich af waarom eigenlijk. Vooral omdat de kinderen dat feilloos door hadden en steeds slechter tegen de opgeprikte gezelligheid konden, terwijl overduidelijk was dat ze elkaar niet meer konden luchten of zien.

anoniem_667969d00e896 wijzigde dit bericht op 18-02-2023 08:14

0.46% gewijzigd

Lila-Linda zaterdag 18 februari 2023 om 08:08

evelien2010 schreef: ↑
18-02-2023 07:40
In de huidige maatschappij zal het aantal scheidingen alleen maar toenemen. Opvattingen over relaties en het huwelijk zijn veranderd. En mensen kiezen voor zichzelf en hun eigen geluk. Vroeger bleef men vanwege tradities, religie, afhankelijkheid of schande toch hangen in een huwelijk. De huidige generatie doet dat niet meer. Die kunnen zichzelf veel beter redden.

Ik ken trouwens tal van "verstandshuwelijken" juist onder de wat oudere generatie. Die dan wel trots ieder jubileum vieren. Maar waarvan eigenlijk duidelijk is dat ze totaal apart van elkaar leven. En bij elkaar zijn "omdat het zo hoort" of (met name vrouwen) zich niet zelfstandig financieel kunnen redden.

Nee hoor, in de jaren 70 steeg het aantal scheidingen enorm. Het is nu al lang vrij stabiel. Met de laatste 10 jaar een afname

Daantje1970 zaterdag 18 februari 2023 om 08:26

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 10 was. Er waren nooit ruzies, tenminste ik heb het niet gemerkt. Tot die ene avond dat ze hele erge ruzie hadden en ik riep dat ze op moesten houden. Toen kwam mijn vader vertellen dat hij wegging. Mijn wereld stortte in.

Ik was een vaderskindje en ben dat eigenlijk nog steeds. Vanwege zijn werk kon ik niet bij hem wonen, dus bleef bij mijn moeder. Tot mijn 17e (toen werd ik uit huis gezet) was het hel. Mijn moeder kon het niet mee omgaan en werd depressief. Ik moest voornamelijk voor mijn moeder zorgen en voor mijn broertje. Nu ben ik 52 en nog steeds bepaalt het mijn leven. Mijn broertje is 5 jaar jonger en heeft een verleden van veel psychische problemen. Hij is verslaafd geweest aan alcohol en gokken en nog steeds gaat het niet goed met hem. Heb nu 3,5 geen contact meer met hem.

Ik start binnenkort voor de 3e keer met therapie. De scheiding en wat er daarna is gebeurd bepaalt al mijn gevoelens over het leven en over mijn gevoelens. Voor mij was het dus echt klote, ook omdat ik overal tussen zat.

Maar...het kan ook anders. Mijn stiefdochter was 17 toen haar ouders uit elkaar gingen. Toen mijn vriend het aan haar vertelde was haar reactie 'eindelijk'. Voor haar was het dus weer een opluchting.

Ik denk dat ieder kind er anders mee omgaat, maar het hangt er ook vanaf hoe de ouders er zelf mee omgaan. Geen ruzies waar de kinderen bij zijn e.d. Wat ik heel erg vond was dat mijn vader me niet voor de deur ophaalde en afzette, omdat hij mijn moeder niet wilde zien. Het negatief over elkaar praten tegen mij, was ook vreselijk. Dat soort dingen dus absoluut niet doen.

Wens je veel sterkte.

Winterland zaterdag 18 februari 2023 om 08:28

Solomio schreef: ↑
18-02-2023 06:02
Onzin, maar zolang iedereen dit blijft papegaaien zullen er veel ouders en kinderen in een onwenselijke situatie blijven zitten, omdat scheiden 'erger' zou zijn.

Een slecht huwelijk is vaak nadelig voor kinderen, dan maakt het weinig uit of je bij elkaar blijft.

En wanneer iedereen blijft kraaien ‘kies voor je eigen geluk’ worden er veel kinderen enorm benadeeld.
Eerst alles proberen punt.

Anoniem_66fe539526f72 zaterdag 18 februari 2023 om 08:29

Solomio schreef: ↑
17-02-2023 22:34
Ik denk dat we veel voorzichtiger moeten zijn met al die simpele verbanden te zien, want het ligt meestal veel gecompliceerder.

Dat ben ik zeker met je eens. Je zou eigenlijk ouders-in-een-leuke relatie versus ouders-in-een-rotrelatie moeten onderzoeken. Of: ouders die gelukkig zijn vs. ouders die ongelukkig zijn met hoe ze leven.

Rooiboshoning zaterdag 18 februari 2023 om 09:02

lonelycat schreef: ↑
18-02-2023 07:55
Het neutraal blijven vind ik soms lastig omdat de kinderen u zelf vaak frustraties hebben en het moeilijk is dat ex goed te praten.

Jup. Wat mij betreft hoeft dat krampachtige ‘niks negatiefs over de andere ouder’ ook niet tot in den treuren volgehouden te worden. Op den duur gaan kinderen het zelf ook zien, ze worden ouder en zijn niet achterlijk.

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 09:41

Lila-Linda schreef: ↑
18-02-2023 08:08
Nee hoor, in de jaren 70 steeg het aantal scheidingen enorm. Het is nu al lang vrij stabiel. Met de laatste 10 jaar een afname

Volgens mij steeg het in de jaren 70, omdat toen een scheiding mogelijk werd bij 'duurzame ontwrichting van het huwelijk'.
Tot die tijd was scheiden lastiger. Ik geloof dat je dan moest aantonen dat de ander vreemd was gegaan ofzo.
Ik weet iig dat dat bij mijn ouders wel meespeelde (in 1978).

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Haytie zaterdag 18 februari 2023 om 09:43

Rooiboshoning schreef: ↑
18-02-2023 09:02
Jup. Wat mij betreft hoeft dat krampachtige ‘niks negatiefs over de andere ouder’ ook niet tot in den treuren volgehouden te worden. Op den duur gaan kinderen het zelf ook zien, ze worden ouder en zijn niet achterlijk.

Dit is ook heel lastig. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 17 was en mijn vader was een dominante agressieve man en praatte altijd slecht over mijn moeder. Mijn moeder nooit over hem. Ook niet toen ik over zijn gedrag tegenover mij wilde praten. Ik snap dat ze positief over hem wilde blijven maar voor mijn gevoel wuifde ze al mijn irritatie, twijfel en verdriet weg. Iets waar ik altijd last van ben blijven houden want zijn gedrag was echt niet ok, weet ik nu.

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 09:45

frambozentaartje schreef: ↑
18-02-2023 08:29
Dat ben ik zeker met je eens. Je zou eigenlijk ouders-in-een-leuke relatie versus ouders-in-een-rotrelatie moeten onderzoeken. Of: ouders die gelukkig zijn vs. ouders die ongelukkig zijn met hoe ze leven.

Precies.

En wat bij onderzoek naar de gevolgen van een scheiding vaak als minpunt wordt genoemd is dat kinderen van gescheiden ouders meer kans hebben om later ook te gaan scheiden.
Maar dat zou je net zo goed een pluspunt kunnen noemen: ze hebben gezien dat scheiden een prima optie is.
Het feit dat dat een minpunt wordt genoemd geeft al aan dat de onderzoekers een bias hebben: scheiden is negatief.

Daarom zijn die onderzoeken naar de gevolgen van een scheiding ingewikkeld.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 09:46

Winterland schreef: ↑
18-02-2023 08:28
En wanneer iedereen blijft kraaien ‘kies voor je eigen geluk’ worden er veel kinderen enorm benadeeld.
Eerst alles proberen punt.

Tja, daar denk ik dus anders over.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_6470b8cd81c7d zaterdag 18 februari 2023 om 09:48

Het hangt er denk ik wel vanaf of er tussen de ouders echt sprake is van ruzies (of zelfs maar gekibbel), spanningen en ijzige stiltes of dat dat er helemaal niet is.

Kan me voorstellen dat als de sfeer echt om te snijden is of er voortdurend discussies worden gevoerd etc. dat een kind dan (al dan niet achteraf) kan denken: had liever gehad dat jullie uit elkaar waren gegaan, dat er tenminste nooit ruzie was in huis etc.

Maar bij een situatie die eigenlijk vrij harmonieus en gezellig is vind ik niet dat het altijd beter is om uit elkaar te gaan voor de kinderen, puur en alleen omdat je de romantiek niet meer voelt.

Sowieso vind ik alles met betrekking tot romantiek en passie zwaar overschat en denk ik dat het voor kinderen niet per se heel erg relevant is hoezeer de vonken er vanaf vliegen tussen de ouders. Gewoon normaal en huiselijk is echt goed genoeg.

Solomio zaterdag 18 februari 2023 om 09:50

Elfilin schreef: ↑
18-02-2023 09:48
Het hangt er denk ik wel vanaf of er tussen de ouders echt sprake is van ruzies (of zelfs maar gekibbel), spanningen en ijzige stiltes of dat dat er helemaal niet is.

Kan me voorstellen dat als de sfeer echt om te snijden is of er voortdurend discussies worden gevoerd etc. dat een kind dan (al dan niet achteraf) kan denken: had liever gehad dat jullie uit elkaar waren gegaan, dat er tenminste nooit ruzie was in huis etc.

Maar bij een situatie die eigenlijk vrij harmonieus en gezellig is vind ik niet dat het altijd beter is om uit elkaar te gaan voor de kinderen, puur en alleen omdat je de romantiek niet meer voelt.

Sowieso vind ik alles met betrekking tot romantiek en passie zwaar overschat en denk ik dat het voor kinderen niet per se heel erg relevant is hoezeer de vonken er vanaf vliegen tussen de ouders. Gewoon normaal en huiselijk is echt goed genoeg.

Maar als 'normaal en huiselijk' voor jou als ouder niet genoeg is, is dat een zeer legitieme reden om te gaan scheiden.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Haytie zaterdag 18 februari 2023 om 09:50

VeerleVeertje schreef: ↑
17-02-2023 21:42
Als vrouw in een niet vrijwillig gekozen scheidingsproces met drie jonge kindjes blijf ik maar huilen bij dit topic.

Ik heb dit alles zo niet gewild voor mij kinderen, nooit, never.

Mijn man "voelt het niet meer" en wil verder niets meer. En ik voel een gapend gat in mijn hart, Schaamte, intens verdriet. We zijn vrij harmonieus met de kinderen, bij de kinderen, echt het is heel oké en dus juist denk ik: zet toch door met therapie, omwille van onze kinderen.

Maar goed, ik ga mijn neus nog maar eens snuiten.

Had je hier een topic over? Dan ken ik je verhaal. Heel heftig, knuffel voor jou

Anoniem_6470b8cd81c7d zaterdag 18 februari 2023 om 09:59

Solomio schreef: ↑
18-02-2023 09:50
Maar als 'normaal en huiselijk' voor jou als ouder niet genoeg is, is dat een zeer legitieme reden om te gaan scheiden.

Als één van de twee of beide partners daar niet gelukkig mee zijn is het een ander verhaal inderdaad. Want dan kan het bij één of beide personen misschien gaan wringen. En dat moet je dan met elkaar kunnen bespreken. Bij voorkeur vóór het tot confrontaties of verwijten leidt.

urim zaterdag 18 februari 2023 om 10:12

RonJja schreef: ↑
17-02-2023 23:22
Scheiden is altijd schadelijk voor kinderen. [...]

Leven is schadelijk voor kinderen. Alles wat mensen meemaken in hun leven kan hen in bepaalde mate beschadigen, maar het kan hen ook leren om te gaan met voorspoed en tegenslag.

Actieve topics